Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
De klassieker te Halle is al jaren een vaste waarde bij de VWF, en een leuke koers om te rijden. Lange brede wegen, ruim deelnemersveld en een schitterende organisatie maken die wedstrijd echt af! Normaal gezien is ook de zon elk jaar van de partij, al was dit vandaag wel even anders. Bij het verlaten van de thuishaven plensten reeds de eerste regendruppels op het autoraam, op de E40 barstte er een heus onweer los, maar naarmate ik me dichter bij de "scene of crime" bevond, klaarde de hemel op, en priemde er zelfs een aardig lentezonnetje door de wolken. Ik kon een serieuze grijns niet onderdrukken. De gedachte aan de renners die in m'n contreien hoogstwaarschijnlijk een verregende wedstrijd zouden afwerken, terwijl wij hier 3 uur in het zonnetje zouden fietsen, deed m'n snuit glimmen van plezier! Helaas, m'n leedvermaak was echter van korte duur. Nauwelijks was het startschot gegeven, of een miezerige regen dwarrelde over onze behelmde koppen. Ik kreeg het koud, de benen voelden direct stram aan en dacht al meteen aan opgeven. Niet direct een ideale ingesteldheid met nog 107 Km. voor de boeg. Ik beet door en worstelde me door de eerste grote ronde van 50 Km., doorheen het prachtig glooiende Pajottenland. Om risico' s te vermijden hield ik me voornamelijk op in de achterste gelederen van de grote groep. Doordat er weinig bochten waren, viel het daar nog mee. Ik wou in de eerste plaats gewoon uitrijden, om wat extra koerskilometers in de benen te hebben. Vooraan in de koers werd er regelmatig gedemarreerd, maar ik besloot wijselijk om me er niet mee te moeien. De meeste ontsnappingen waren trouwens geen lang leven beschoren, tot net voor de plaatselijke ronden 7 man wegreden. De goede vlucht was vertrokken, en dit was het sein voor de volgauto' s om ons rakelings en luid claxonnerend te passeren. Best wel gevaarlijk, maar ook wel "kicken" natuurlijk. Er werd nu ook in het peloton nerveuzer gekoerst, en ik schoof meer door naar de frontlinie. In de laatste ronde wou ik nog een jump naar voor plaatsen, maar op de laatste helling gingen enkele renners voor mij tegen de vlakte. Ik kon ze gelukkig ontwijken, maar stond nu wel stil. Als een nieuweling kreeg ik niet direct m'n verkleumde voeten in m'n klikpedalen, zodat ik zelfs een verre ereplaats kon vergeten. Al bij al was het toch een goeie training met het oog op de Open 1.18 wedstrijd in Zomergem.
107Km. in 2h32 41,8 gem. 75ste/154 Max. hartslag:184 Gem. hartslag:165
Voila, Na lang aarzelen, en in navolging van enkele collega wielrenners ben ik er dan toch aan begonnen: een blog hoofdzakelijk over wielrennen. Verwacht geen heldenverhalen over splijtende demarrages en klinkende overwinningen, want m'n "verhaal" situeert zich voornamelijk in de buik van het peloton. Van een ezel maak je nu eenmaal geen koerspaard, maar wat dan gezegd van een driedubbele... Anyway, het is na negen jaar (zeven jaar competitie) nog steeds leuk om te doen, ik schoof er zelfs m'n andere passie (was drummer in een metalband) voor opzij. Een moeilijke beslissing indertijd, maar de twee waren gewoon niet te combineren. Het is wel verwonderlijk dat je dan toch kiest voor hetgene waar je het minst talent voor hebt. De passie voor de hardere metal bleef gelukkig wel intakt. M'n concertbezoeken en CD inkopen heb ik dan misschien wel wat teruggeschroefd, ik ga nog steeds als vanouds uit de bol voor onsterfelijke bands als Marduk, Darkthrone, Immortal, Necrophobic,... Maar goed, ik ging het hier dus hebben over wielrennen. Dat er hier en daar wat extra toeristische info over de Canarische eilanden wordt gegeven, moet je er maar bijnemen."Insiders" weten waarom!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
De klassieker te Halle is al jaren een vaste waarde bij de VWF, en een leuke koers om te rijden. Lange brede wegen, ruim deelnemersveld en een schitterende organisatie maken die wedstrijd echt af! Normaal gezien is ook de zon elk jaar van de partij, al was dit vandaag wel even anders. Bij het verlaten van de thuishaven plensten reeds de eerste regendruppels op het autoraam, op de E40 barstte er een heus onweer los, maar naarmate ik me dichter bij de "scene of crime" bevond, klaarde de hemel op, en priemde er zelfs een aardig lentezonnetje door de wolken. Ik kon een serieuze grijns niet onderdrukken. De gedachte aan de renners die in m'n contreien hoogstwaarschijnlijk een verregende wedstrijd zouden afwerken, terwijl wij hier 3 uur in het zonnetje zouden fietsen, deed m'n snuit glimmen van plezier! Helaas, m'n leedvermaak was echter van korte duur. Nauwelijks was het startschot gegeven, of een miezerige regen dwarrelde over onze behelmde koppen. Ik kreeg het koud, de benen voelden direct stram aan en dacht al meteen aan opgeven. Niet direct een ideale ingesteldheid met nog 107 Km. voor de boeg.
Voila,
