Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een interval van in totaal 15.000 meter gelopen in 1:01:24, hsm 141. Tienmaal 1000 meter snel met tienmaal 500 meter normaal er tussen in totaal 15 kilometer. Het was een leuke training met beperkte hinder vanaf de zesde herhaling, de bil en heup. Ook de rest van de ontstekingen waren licht voelbaar, maar ondanks kon ik toch genieten van de training. De kracht en souplesse ontbreken om dat gevleugeld gevoel te krijgen bij een super training. Maar ik ben al lang tevreden dat ik negen van de tien versnellingen de 15 km/uur gehaald heb. Eenmaal ben ik er boven gebleven, het was meer door dat ik de concentratie verloor en een trager rondje liep. Rond twee uur mag ik onder de scanner en om vier uur mag ik de second opinion aanhoren. Vingers gekruist en hopen dat het met een ontstekingsremmer kuur en aangepast trainingsprogramma verholpen kan worden. Ik hou jullie op de hoogte, en zelf geloof ik in een volledig herstel en een goed gezond, sportief leven.
De tweede opinie is gesteld na een nmr-scan met contrast vloeistof, van de heup. Een goed uur later mocht ik op consultatie, een scheur tot klein breukje aan de heupkom. In eerste instantie word getracht de scheur te laten genezen met een inspuiting, maximaal drie. De eerste binnen twee weken een kwartiertje in het operatie kwartier volstaat om de ingreep uit te voeren. Begin augustus op consultatie om de bevindingen van de behandeling te bespreken, dan word beslist over een 2de inspuiting. Als deze niet helpen is het laatste redmiddel een operatief ingrijpen, met een zes maand lange revalidatie. Voor de pubis heb ik zelf moeten aandringen op een behandeling met ontstekingsremmer, omdat het een hulpmiddel is. In samenspraak is het een pure ontstekkingsremmer geworden zonder pijnstillend karakter, Diclofenac een kuur van dertig dagen. Het was geen diagnose met volle overtuiging, maar wel deze met de grootste kans, hopen dat het geneest. Voorlopig mag ik dus voort lopen zonder de pijngrens te overschrijden, that's my name!
Reacties op bericht (1)
24-06-2010
Diagnose
Nu weet je tenminste waar je aan toe bent. Positief is toch dat je mag blijven lopen, ook al is het aan een veel lager tempo dan je gewend bent. Hopelijk slaat de kuur aan en kun je daarna weer volop gaan trainen.
