Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Op naar het jaarlijks loopfeest in Antwerpen, waar voor mij de marathon op het programma staat. Normaal mag ik niet meer lopen, met mijn twee zware kwetsuren, een heupspier die bijna volledig afgescheurd is. Waardoor ik met verkrampte bil en hamstring loop een verkrampt gevoel die zwaarder word met de kilometers. Een zware ontsteking op de pubis, de plaats waar de aanhechting van de buikspieren is, nog net geen stressfractuur. Het verstand op nul gezet en we zullen wel zien waar we stranden, ik hoopte toch op een tijd onder de drie uur. Deze ochtend is schitterend, al een aangename temperatuur en het is windstil, in topvorm zou ik gaan voor een besttijd. We komen veel bekende gezichten tegen en de tijd vliegt zo voorbij, het is een schitterend georganiseerde marathon. Zeker voor de 1.500 marathonlopers die de infrastructuur van de hoofdwedstrijd, de tien mijl van antwerpen kunnen gebruiken. Waar ze met tienmaal zoveel volk op afkomen, parkeerplaats en wc's bij de vleet, een breed startvak, een grote tent om de nummers af te halen, en het sfeertje van de grote evenementen.
We staan met 1.500 sportievelingen klaar om de 42 kilometer af te haspelen, het startschot word gegeven, daar gaan we. Ik word langs alle kanten voorbij gesneld, na de eerste kilometer in 4:00 rond, begin ik op mijn beurt de ene na de andere bij te halen. Na twee kilometer wacht de konijnenpijp op ons 700 meter bergaf gevolgt door 700 meter bergop, de beginkrampen verdwijnen. Nog een groepje bijhalen en dan laat ik me hazen, is het idee, de pubis prikkeld lichtjes maar alles blijft binnen de pijngrens. Kilometer zes passeren we in 0:23:36 een aangenaam tempo dat ik graag vasthoud, als alles mee wil werken, pubis en ham. Ons groepje valt snel uit elkaar, en na een snotvlaag op de kuit en twee trappen op mijn hakken muis ik er vandoor, zelfbehoud!? Ik moet drie kilometer jagen om aan te sluiten bij de voorloper (Wouter Verheyen) en daar zal ik lang met samen lopen. kilometer twaalf in 0:47:16 het gaat nog vlot hoewel de eerste tekenen van verkramping in de bil terugkomen. We doen het kopwerk met zijn tweeen met geen al te lange beurten houden we het tempo er in, de kilometers gaan vlot voorbij.
Aan het achttien kilometerpunt 1:10:51 sluit een groep van zes aan, we zijn nu met acht en ik hoop dat iedereen wat wilt meewerken. Dat blijkt niet het geval te zijn en wouter en een ander atleet muizen er vandoor, ik had me juist laten uitzakken, gans achteraan de groep. Niemand maakte aanstalten om de kloof te dichten, dus probeerde ik de kloof te dichten met een lichte versnelling er naartoe. Blijkbaar was het een versnelling teveel en de bil raakte meer verkrampt, het straalde licht uit naar de hamstring. Toch kreeg ik het gaatje gedicht, en liet me meevoeren, nog geen kilometer verder loste ik weer en besloot het iets rustiger aan te doen. Twee Waalse atleten kwamen er aan Guy Demol en Olivier Deschamps, ik volgde nu in hun zog, halfweg kwamen we door in 1:23:20. Het tempo zat voor de eerste keer boven de 4:00/km, maar als we dit tempo aanhielden zat een tijd onder de 2:50:00 er nog in. Guy is de regulator en houd Olivier in bedwang, ik ben blij dat ik het tempo kan volgen, zelf de pijn lijkt wat te minderen. Aan kilometerpunt zevenentwintig 1:35:06 komt Lucien Taelman ons voorbijgelopen, guy stapt bijna op hetzelfde moment uit.
Ik laat me niet verleiden en blijf in Olivier zijn spoor nog een viertal atleten komen ons vervoegen, het tempo zakt wat weg. Nu loop ik weer tempo te maken en op kilometer dertig 1:59:44, bekoop ik de inspanningen de bil en hamstring raken volledig verkrampt. Een comfortabele positie kiezen om zoveel mogelijk snelheid te maken, maar het ging niet vlot hoewel de groep niet ver uitliep. Het was een geluk dat het zo'n mooi weer was, we werden overal aangemoedigd zoveel volk voor een marathon ongezien. Ook de bevoorrading hielp elke 2.500 meter een drankpost, er was dus genoeg om naar uit te zien en de pijn wat te verdringen. Kilometer zesendertig 2:25:17 een tijd onder de 2:50:00 zit er niet meer in, de krampen in bil en hamstring zijn alsmaar pijnlijker. De pubis doed ook zeer en om het compleet te maken spelen de darmen ook op, twee grote bloedvlekken rond de oksels. Het word een echte martelgang de laatste vijf kilometer, het besef dat het de laatste wedstrijd is in de volgende maanden houd me overeind. Ik passeer Wouter op het kilometerpunt 40 nog, en probeer hem aan te moedigen maar hij is compleet leeg en kan niet aanpikken. Met mij gaat het hartslaggewijs prima ik zou normaal 12 slagen hoger moeten zitten maar de bil, hamstring en pubis willen niet mee. De aamkomst op de grote markt is een belevenis op zich luid aangemoedigd vergeet ik de pijn en finish in 2:53:46, knap gedaan!!
Reacties op bericht (9)
29-04-2010
knap
ja amai wate en knappe prestatie en dat met al die ongemakken twas een fijne babbel vooraf
29-04-2010 om 10:03
geschreven door gerry
28-04-2010
erg knap
Frankie mooie tijd gezet en als ik je miserie tijdens deze loop lees,chapeau hoor, van doorbijten gesproken!
28-04-2010 om 19:37
geschreven door patrick aerts
27-04-2010
...
...ondanks alle miserie heb je het toch maar weer schitterend gedaan hoor. Proficiat.
27-04-2010 om 19:26
geschreven door natalie
veel respect maar denk ook aan je gezondheid
ik weet niet of ik je moet bewonderen of niet gezien je fysieke ongemakken ongetwijfeld door het veelvuldige lopen en het tegen doktersadvies in een marathon te lopen en dan nog aan een verschrikkelijk hoog tempo, onder de 3 uur alstublieft ik heb wel zeer veel respect voor je prestaties heden en verleden en dat je karakter hebt dat staat als een paal boven water maar ik zou het nu toch maar een tijd het rustiger aan doen als ik jou was want je hebt maar één lichaam in dit leven en je moet er nog een tijd mee voort ik zal ongetwijfeld niet de eerste zijn die dit zegt
27-04-2010 om 17:47
geschreven door Kris Andries
26-04-2010
mooi gelopen
hey Frankie,
mooi gelopen! ik denk wel dat ik heel de tijd in de groep achter u heb gezeten. Aan de konijnenpijp ben je mij voorbij gestoven en pas dicht bij de finish zag ik u (uiteindelijk een 15 sec achter u gefinisht). Ofwel was ik dus zo met mezelf bezig dat ik u niet gezien heb, ofwel heb je je van loper vergist. Ik ben de loper met zijn lang haar die in St-Jozef Olen vlak achter u was.
Nog eens proficiat, spoedig herstel en hopelijk tot over een paar maanden ergens ten lande.
26-04-2010 om 20:36
geschreven door wouter
Chapeau
Echt knap gedaan, en het is je gelukt om weer onder de 3u te lopen, knappe prestatie!
26-04-2010 om 20:19
geschreven door Wendy
antwerpen 25-04-2010
Gezien alle ongemakken is dit een hele goeie tijd ! Een ander zou al lang uitgestapt zijn of er zelfs nog niet aan beginnen. Ik zat op km32 nog op schema van 2h40 maar heb daarna veel tijd verloren, stond er van voor halfweg alleen voor en dat heeft kostbare energie gekost, jammer. Soigneer je goed !
26-04-2010 om 19:48
geschreven door Gino
Antwerpen
Met zoveel blessureleed van de voorbije weken en dagen dan nog zo'n resultaat neerzetten is toch petje af!
26-04-2010 om 17:21
geschreven door johan
Knap!
Knap gedaan, Frankie. We hebben elkaar kort gesproken ergens in de eerste kilometer. Ik herken je beschrijving van de laatste kilometers volledig. Zelf ben ik op 2u58' aangekomen. Zware wedstrijd voor iedereen.
