Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange duurloop van 30.350 meter gelopen in 2:09:20, hsm 139. Ik besef vandaag dat ik het ultralopen voor even opzij ga moeten schuiven, de bil doet teveel pijn. Gisteren heb ik me nog eens laten gaan, twee wedstrijdsetjes gekocht van Asics, twee broekjes en twee singlets. Ook nog een paar Cumulus asics en een compressiesok voor het bovenbeen van Herzog, om mezelf te motiveren. Deze zondagmorgend volgde een test, waar sta ik en wat mag ik verwachten onder de huidige lichamelijke toestand. De compressiekous voor het bovenbeen, de compressiesokken voor de kuiten en het scheenbeen te beschermen. Een mooi zicht was het wel een volledig zwart been en een halfzwart been, zo de baan op voor een dertig kilometer lange duurloop. Het ging vlot de eerste vijftien kilometer wind in de rug, zonder problemen de kilometers afmalen onder de 4:10/km. Zalig onder de pijngrens en het ging vlot voor uit, niets forceren gewoon de benen laten rollen en tempo onderhouden. Met nog veel overschot keerde ik na ruim 15 kilometer terug, De wind was toch wat sterker als verwacht, nu pal op de neus. De vijftien kilometer terug zouden tegen de wind in zijn, een goede mentale training, ik moet er zelf voor werken. Werken om wat tempo te houden, ik probeer sommige stukken te verdapperen, maar langs het Kempisch kanaal is de wind onverbiddelijk. Schuilen kan niet, het is geven en hopen dat we het de volle dertig kilometer kunnen volhouden, maar doseren kan ook niet. Het is gaan en de wilskracht word stilletjes aan afgebot, het word knokken om op een treffelijke tijd binnen te raken. De benen worden zwaarder, en met nog vijf kilometer te gaan komt de bilpijn weer op, de hamstrings geven geen krimp. Het is al ruim een uur goed aan het regenen, ik ben doorweekt en de bil begint nu ook al op te spelen nog vijf kilometer te gaan. Mijn linker bovenbeen doet pijn van de regen en wind, het bovenbeen weigert halvelings uit te voeren wat de hersenen willen. Nog even op de tanden bijten een snelheid van 14 km/uur zit er nog in, dat was het doel die ik mezelf gesteld had. Ik kan het op het nippertje redden, al bij al een goede mentale training, maar meer als een marathon zit er voorlopig niet in.
Reacties op bericht (2)
21-03-2010
...
...chapeau hoor om in deze omstandigheden uw lange duurtrainingen te doen.
21-03-2010 om 20:46
geschreven door natalie
*
Ja het lange lopen vraagt veel van ons lichaam er mag niet veel misgaan hopelijk zijn u kwetsuurtjes rap genezen en ben je vlug terug de oude.
21-03-2010 om 18:40
geschreven door hans Detavenier
