Het is bijna 09:00 uur, de spanning en onzekerheid is van de gezichten van de atleten, af te lezen.
Na de mij bekende toppers gepolst te hebben, staat mijn wedstrijd strategie vast.
Meegaan met de tweede groep, en me zo lang mogelijk gedeisd houden.
De temperatuur is al dik over de 20°, om klokslag 09:00 uur word de grote groep atleten in gang geschoten.
Ik moet me reppen om met de tweede groep mee te kunnen, deze telt acht atleten.
Het eerste groepje dat bestaat uit vier atleten, namelijk Trenet,Vanhaecke,Eusebio en Papanikitas,
zijn te sterk voor de rest van het deelnemersveld en zullen de vier eerste plaatsen bezetten.
De bekenden in mijn groep zijn Decock,Hoste,Decorte,Ivan Hoste,Sierens,Beirnaert.
Tot km vijf in 18:38 lopen we regelmatige kilometers van 3:45/km, de zesde km gaat het tempo in 3:50.
Er word geen tempo meer gemaakt, ik ben niet naar hier gekomen om te trainen, dus neem ik resoluut de kop.
De groep trekt direkt op een lint, af en toe neemt iemand over, maar dan zakt het tempo, de 10 km gaan in 37:20.
Toch blijf ik het tempo hoog houden, en lopen we met drie man weg, Pedro Decock loopt nu voluit mee.
Ondanks waarschuwingen van zijn begeleiders, dat het weer voor een natuurlijke selectie zal zorgen, en je best zoveel mogelijk krachten spaart.
Het antwoord van Pedro, in Kasterlee heb ik met frankie ook alles aan flarden gelopen.
Km 15 komen we door in 0:54:55, pedro en zijn ploegmaat trekken nog harder door, de benen doen al pijn, ik besluit mijn eigen tempo te lopen.
Ik loop nu in 7de positie, en probeer het gat op de twee thuislopers niet te groot te laten worden, mijn km-tijden 3:50 kan ik aanhouden.
In de verte zie ik Pedro zijn ploegmaat lossen, rond km 20 haal ik die bij, half weg kom ik door in 1:18:12, mijn benen voelen loodzwaar.
Dit word nog een lange lijdensweg, km 25 in 1:33:40, het gat met Pedro blijft nu stabiel een goede 300 meter.
Dit geeft deze mens moed, toch begint nu alles pijn te doen ,ook Pedro kraakt, zeer langzaam loop ik in, de 30 km gaan in 1:52:50.
Nog voor km 31 ga ik eropen erover, 2 km lang loop ik nog door om het gat te maken, de 35 in 2:12:55, ik kraak.
Mijn zwaarste lijdensweg dit jaar, alleen de gedachte dat ik vijfde en vlaams kampioen 40+ kan worden geeft mij de kracht om door te zetten.
Rond km 36 staat de laatste drankpost, ik vertraag en pak twee bekers waar ik aan nip en de rest over mijn hoofd kap, km 40 2:34:46.
Alles doet pijn, maar toch vind ik de kracht om te verdapperen, ik kom aan als vijfde onder luid applaus van de talrijke toeschouwers, 2:43:42.
Ik krijg van alle kanten felicitatie's, aan de waterpost drink ik vijf bekers water, mijn vrouw zegt dat ik er heel slecht uit zie.
In mijn sportzak zitten twee cola-flesjes, nu kan ik gaan zitten en mijn verhaal doen, dan met de bus richting douches.
Een half uur later volledig gerecupereerd, komen we terug op de grote markt, nog drie prijsuitreikingen en het zit erop.
|
