Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Deze morgend met een bang hartje vertrokken naar Antwerpen om mijn 86ste marathon te lopen. Ik had de rechterknie stevig ingetaped met kenesiotape en had een stevig verband voor het linkerbovenbeen mee. Toch moet ik toegeven dat de pijn minder was dan de voorbije dagen, en dus had ik de hoop om onder de drie uur te finishen. We waren ruim op tijd om op het gemak de rugnummer en de t-shirt af te halen en dan nog eens het gemak op te zoeken. Dan nog wat bekende gezichten tegen komen en nog wat verhalen bovenhalen, zo kreeg ik zelf de titel (Het mirakel van Herenthout). Iets wat over al mijn overbelastingkwetsuren gaat natuurlijk en er waren er een paar die me niet aan de start verwacht hadden. Maar het Joggerke is een karaktermannetje, en weet niet snel van opgeven, laat staan het niet eens proberen, na al die trainingsarbeid. Na een minuut stilte voor de slachtoffers van de laffe daad tijdens de marathon in Boston, een minuut stilte die indrukwekkend was. Om klokslag 09:30 werden we op gang geschoten, ik opende redelijk voorzichtig de eerste kilometer (03:54), rustige opener. Het linkerbovenbeen en de rechterknie reageren vrij goed, dus ga ik wat sneller, om tot bij de gebroeders Hapers te geraken. Rustig niet teveel forceren straks krijgen we de konijnenpijp met bijna een kilometer bergaf en daarna een klim in dezelfde orde. Op het diepste punt van de konijnenpijp kom ik bij Patrick en Luc Hapers en ook Gerry Ceusters zit er bij, mooie groep. Ik neem direkt over en loop het hellend stuk op een gecontroleerde hartslag, alleen Gerry volgt en ik hoop dat de rest straks aansluit. Kilometer vijf (0:19:16) ruim snel genoeg en tijd om wat mannen te laten terug komen, een groepje van vier of vijf man is ideaal. De Polar heeft een serieus probleem met de konijnenpijp en aan de officiele km-punten heb ik ruim 800 meter meer. Patrick is terug aangesloten met een spaans loper met de voornaam Carlos, die zal de volgende vijftien kilometer tempo maken. Na tien kilometer (0:38:45) blijven we met drie man over, Carlos, Gerry en ikzelf, Carlos blijft maar op kop lopen tegen 3:48/km. Soms lijkt het me wat te hard te gaan, maar als ik een gat laat vallen, beslis ik elke keer om toch maar weer aan te sluiten. De benen zijn goed genoeg maar de knie is wel gevoelig als ik onder de 3:50/km loop, ook de rechterheup is wat gevoelig. Kilometer vijftien (0:57:42) een ideaal tempo om uiteindelijk nog eens onder die 2:50:00 te lopen, na kilometer dertig zal het tempo zakken. Hier is ook een zeer slechte strook met kasseien en afgebrokkelt asphalt, hier moet ik al de zeilen bijzetten om weer aan te kunnen sluiten. Een ongelofelijke luxe tijdens de marathon van Antwerpen is dat er elke 2500 meter bevoorrading is, zo drinkt men zeker genoeg. Ook de toeschouwers langs de weg zijn anthousiast en onze namen worden gescandeert, een goed idee die voornamen op de borstnummers. Nog voor kilometer twintig (1:16:36) neem ik het kopwerk voor mijn rekening, Carlos moet vrij snel afhaken, een verassing. Elke loper die ik inhaal kan amper een paar honderd meter volgen en ook Gerry zegt dat het iets te rap gaat en ik vertraag iets. Kilometer vijfentwintig (1:36:10) gaan we Paul Mertens voorbij, ook hij kan niet lang volgen, en nu loop ik als eerste 50-plusser. De benen zijn nog goed en ik loop gemiddeld tegen 3:50/km, de wind is wel iets meer komen opzetten, maar het is nog te doen. Ik hoop op die superdag want de benen voelen nog niet moe aan, en ik blijf dus vol uit lopen,Gerry blijft nog altijd aanklampen. Aan kilometer dertig (1:56:58) hier lost Gerry de rol en haal ik Leo Smets in en zo kom ik in de toptwintig van deze wedstrijd terecht. Na tweeendertig kilometer loop ik het rivierenhof binnen en dat is meestal het begin van de lijdensweg voor mij in deze wedstrijd. Mijn tempo zakt ook wat en de benen beginnen het toch wat te voelen, tijd voor het mentale aspekt en de mentale training boven te halen. Denken aan iets aangenaam en leuk, om niet te denken aan de pijn, het lukt wonderwel en ik hoop nu op een tijd onder de 2:48:00 te lopen. Kilometer vijfendertig (2:15:54) eindelijk krijg ik weer iemand in het vizier en kan ik gaan voor die 18de plaats, lekker knokken. Op karakter lopen de pijn verbijten en denken aan aangename en leuke dingen, het word veel om allemaal te bevatten, dus laat maar komen. Na negenendertig kilometer heb ik de 18de plaats te pakken, en zie de volgende lopen op amper honderd meter, weer jagen geblazen. Het is gaan tot aan het gaatje en niet meer toegeven aan de pijn, kilometer veertig (2:36:52) en de 17de plaats gepakt, nog twee km te gaan. In de laatste kilometer nader ik nog sterk op Marc Papanikitas, ik probeer nog alles te geven en in de laatste tweehonderd meter ga ik er voorbij. Zo finish ik op een knappe zestiende plaats en als eerste 50-plusser in een tijd van 2:44:19, dit had ik nooit verwacht, dus ben ik supercontent.
Reacties op bericht (5)
24-04-2013
proficiat
Fantastisch gedaan,
weeral bewezen dat je nog zeker mee kan doen met de grote mannen
oppassen met de trail zondag, daar heb je meer risico's om je voeten om te slaan, en het parcours zal zich waarschijnlijk niet lenen om supersnel te lopen
tot de volgende loopwedstrijd
24-04-2013 om 14:39
geschreven door wim
22-04-2013
dhr
Amai mijne frak! Ongelofelijk, Frankie. Sinds je niet meer op het forum zit, kom ik hier af en toe piepen om te zien hoe die karakterman het stelt. Na de lectuur van alle kwaaltjes, pijntjes en blessures van de afgelopen tijd dacht ik dat je de rol zou moeten lossen. Maar kijk nu: 2:44:19!! Halloow kroket! In je verslag zat ik te wachten op het moment dat je om een of andere reden zou moeten vertragen, maar niks daarvan! Waanzinnige prestatie! Proficiat! Steffen
PS Sorry voor de overvloed aan uitroeptekens.
22-04-2013 om 17:07
geschreven door Steffen
KARAKTER man
KARAKTER man past nog beter bij U. Dikke proficiat.
22-04-2013 om 14:27
geschreven door Luc De Pauw
Fantastisch
Zo mag je jouw prestatie wel omschrijven.
Een fantastische tijd met al die kwaaltjes. Je hebt jouw nieuwe titel als mirakelman echt eer gedaan.
Eric
22-04-2013 om 12:50
geschreven door Eric
21-04-2013
Antwerpen
Het weer zat vandaag helemaal mee! Ik heb je vanmorgen in Wilrijk nog even aangemoedigd aan een kruispunt, net zoals ik 2 jaar geleden deed. Jij kent mij niet, maar ik ken jou (een beetje) van je blog die ik volg.
Ik zag het verband rond je linkerbil toen je voorbijflitste, maar alles draaide soepel rond. En aan je eindtijd te zien, bleef het soepel gaan! Dikke proficiat, Frankie!
