Het is 07:30 wanneer ik opsta, eerst de honden buiten laten, en dan mijn marathonontbijt binnenspelen.
Buiten is het weer somber, maar er staat niet teveel wind, toch hoop ik op een paar buien om het nog wat af te laten koelen.
Een boterham met choco, speculoos en banaan later, zetten de hemelsluizen zich volledig open en word de warmte weggespoeld.
We vertrekken ruim op tijd, richting Beneden-Leeuwen, daar dient nog een bus naar de startplaats genomen te worden.
Alles verloopt vlot we rijden bijna gans de autorit door de verfrissende regen, de gps raakt een paar keer het spoor bijster.
Er is zoveel veranderd op de ring rond Eindhoven, en ook tegen beneden-leeuwen zijn er nieuwe stroken weg getrokken.
De nummers afhalen verloopt vlot, er is zelf voldoende sanitair voorzien om aan de behoeften van de stresserende atleten te doen.
Op de bus naar de startplaas in Alfrost komen we veel M-c lopers tegen, ook Nico serroen die voor het parkoerrecord gaat.
Ik had me voorgenomen eerlijk met mezelf te zijn en geen blitzstart te nemen, maar op hartslag te lopen, om de muur te ontwijken.
Het startschot weerklinkt, de twee westvlamingen stuiven er van door, Nico Serroen en Filip Rondelée gaan voor het parkoers record.
Ik volg in het spoor van Ralph Priebisch, saman met luxe haas voor één km Paul van Hiel, km 1 gaat in 3:55 en dat voelt te snel aan.
De benen zijn niet super, ondanks het ideale weer, dus vertraag ik naar 4:00/km, na vier km loopt Emiel Diericksen me voorbij.
Nu loop ik in vijfde positie en het tempo laat ik rond de 4:05/km draaien, dat willen de benen nog accepteren en de hartslag is 145.
Emiel loopt zo'n tweehonderd meter voor me uit en op die afstand blijf ik hangen, de eerste vijf km in 0:20:04, een mooie tussentijd.
Na vijf kilometer moeten we een lusje maken door een park, de weg is geplaveid met hollandse klinkers, het is glibberig.
Maar al snel lopen we weer langs en op de dijken, Cola verdunt met water en een snuifje zout is mijn sportdrank, goed voor mijn maag.
Water drink ik aan elke drankpost en ik heb acht druivesuikers mee, die neem ik om de vijf kilometer in voor een waterpost.
Kilometer tien in 40:23, de laatste vijf in 0:20:19, het verval zet zich in, maar ik blijf op 200 meter van Emiele lopen.
De prachtige omgeving en het enthousiasme van de plaatselijk bewoners, zijn een hart onder de riem voor de sportende mensen.
Met de benen gaat het redelijk maar sneller als 4:05 met deze lichte schuine tegenwind zit er niet in volgens de hartslagmeter.
Het gaat redelijk met de benen de volgende twee blokken van vijf kilometer in respectievelijk 20:26 en 20:25 geven 1:21:14 op 20 km.
De garmin loopt wel 200 meter voor op de km-punten van de organisatie, mijn achterstand op Emiel blijft ongewijzigd.
Op het menu staan nog 22 km en de benen voelen nog goed, de hartslag zit wel aan 148 slagen per minuut 150 is al in het rood.
Veel overschot zit er niet op, ik probeer zo ontspannen mogelijk te lopen, de volgende vijf km gaan in 20:40, 25 km in 1:41:54.
Er zat dus weer wat meer verval op de laatste vijf km, maar echt versnellen is uit den boze, ondertussen is de halve marathon gestart.
Af en toe flitst er een atleet voorbij, dan is het hopen dat het een van de halve is, ze dragen een nummer op een groene achergrond.
De volgende twee blokken van vijf km gaan in respektievelijk (20:43 en 20:56) die tijd onder de drie uur zit er dus dik in.
Ik moet toch al heel wat karakter aanspreken om het tempo er in te houden, wat ook goed te merken is aan de oplopende hartslag 150.
Juist voor kilometer vijfendertig ben ik Emiele Diericksen weer voorbij gegaan en lig nu in vierde positie, dat moet ik vasthouden.
De pijn en vermoeidheid in de benen word alsmaar groter, maar aan kilometer achtendertig zie ik dat Ralph Priebisch stapt.
Ik krijg hier zomaar de derde plaats in de schoot geworpen, hoewel Ralph zich weer op gang trekt, ik probeer wat te versnellen.
Het is gelukt 500 meter verder staakt Ralph zijn poging, die versnelling heeft kracht gekost, 2:45:41 na veertig kilometer.
De knieen gaan nu amper nog omhoog en ik schat toch nog 2500 meter tot de finish, nog even doorbijten voor die derde plek.
Op een kilometer van de finish staat Filip Rondelez te stretchen en loop ik in eens als tweede, ook Filip onderneemt een poging.
Maar de krampen zijn te pijnlijk, en hij moet weer lossen, ik probeer de laatste 500 meter nog wat te versnellen, en dat doet pijn.
Ik finish als tweede in de Maas en Waal Dijkenloop van 2011, Winnaar Nico Serroen is al 27 minuten binnen in een tijd van 2:29:12.
Goed voor een nieuw parkoer record, Filip eindigd nog derde, ik ben dus best tevreden met zo een goede afloop, plaats en tijd.
| Plts |
StartNr |
Naam |
Woonplaats/Club |
Cat |
PltsCat |
BrutoTijd |
NettoTijd |
| 1 |
2616 |
Nico Serroen |
Wevelgem |
Msen |
1 |
02:29:11 |
02:29:11 |
| 2 |
2527 |
Frankie Leus |
Herenthout |
M45 |
1 |
02:56:34 |
02:56:33 |
| 3 |
2453 |
Filip Rondelée |
Brugge |
M35 |
1 |
02:57:06 |
02:57:05 |
| 4 |
2521 |
Gert Mertens |
Schoten |
M45 |
2 |
02:58:30 |
02:58:28 |
| 5 |
2536 |
Emile Dercksen |
Harderwijk |
Mrecr |
1 |
02:58:54 |
02:58:53 |
| 6 |
2444 |
Ruud de Wert |
Dutch Runners Gold |
Mrecr |
2 |
02:59:44 |
02:59:41 |
| 7 |
2491 |
Bart Eigenhuis |
Soest |
Mrecr |
3 |
03:03:34 |
03:03:33 |
| 8 |
2455 |
Lucien Taelman |
Waregem |
M45 |
3 |
03:04:28 |
03:04:26 |
| 9 |
2525 |
Vincent Meers |
Gentbrugge |
Mrecr |
4 |
03:07:21 |
03:07:20 |
| 10 |
2462 |
Patrick Vandebeek |
Aarschot |
Mrecr |
5 |
03:08:16 |
03:08:14 |
|
