Het is zondagmorgend 7:30 als we vertrekken richting Visé, met het gezin.
De rit verloopt zonder problemen, weinig verkeer op de baan en we kennen de weg.
Ik heb zelf niet veel hoop op een goede prestatie vandaag, de benen zijn niet fris.
Mijn vrouw spreekt me wat moed in, zegt voorzichtig starten en je zie wel waar je uitkomt.
Aangekomen in Visé alle parkings lijken wel volzet, raar want anders is er altijd genoeg plaats.
Niet ver van het sportcomplex vinden we dan toch een plaatsje, wel op 1 km van de start.
Maar het is 8:40 dus nog alle tijd om er te geraken, ik beslis me al gereed te maken.
De wedstrijdnummers en de chip zitten in de envelop, het is bijna 09:00 uur.
We gaan nog naar een cafe in de buurt van de start om de nodige behoeften te doen.
Ik realiseer me dat ik mijn benen nog moet inspuiten met reflex-spray.
Ook de oksels en de tepels zijn nog niet ingevet, dus terug naar de auto, 800 meter bergop.
Maar ja we hebben nog alle tijd, dus op ons gemak naar de wagen en alles insmeren.
Ondertussen is het bijna 9:30, nog een plasje maken en het startvak opzoeken.
Op een driehonderd meter van het startvak horen we de speaker aftellen nog 45 seconden.
Paniek, de marathon was toch de eerste start, van de dag, mijn vrouw maant me aan.
Ik sprint zo rap ik kan achter de toeschouwers door, het startschot weerklinkt.
De lopende meute zet zich in gang, ik moet nog 50 meter, en over het dranghek.
het duurt een drietal seconden voor ik een gaatje vind om me in de massa te smijten.
In elk geval passeer ik de matten voor de tijdsopname, maar ik zal voorbij 500 atleten moeten.
Zo gezegt zo gedaan, ik ben nog maar juist vertrokken en ben al even door het rood gegaan.
Met tussenspurten en op de stoep te lopen, soms achter de toeschouwers door, loop ik de meutte voorbij.
Na 2500 meter schat ik mezelf bij de eerste 25, de eerste drie kilometer in 0:11:02, hartslag 152.
Je moet daarbij rekenen dat ik niet de ganse tijd voluit heb kunnen lopen, gelukkig maar!!!
Ik zet me in het spoor van twee atleten, om de hartslag wat te laten zakken, anders komt het niet goed.
Na zes km komen we door op 0:22:48, de hartslag is gezakt tot onder de 145 hsm, komt het nog goed?
Na exact vijf km was de eerste drankpost ik kan 2 bekers water bemachtigen, een om te drinken, de rest over het hoofd.
Met z'n drieen beginnen we nu al atleten op te rapen, langs het water hebben we de schuin wind tegen.
Atleten die niet in een groepje lopen waaien zo terug, we werken goed samen, om beurt op kop.
Toch zal het vandaag mijn dagje niet worden, na negen km komen we door op 0:34:48, de snelheid zakt.
De stroken met kassei zijn een gesel voor mijn voetpezen, en er zijn hier heel wat kasseistroken in de Maasmarathon.
Bizar dat een mens daar niet zo op let, het is de vierde keer dat ik hier loop, nu valt het extra op.
Tot bijna half marathon hebben we de wind tegen, na twaalf km komen we door in 0:46:43 het word zwaar.
Overhand lopen we op kop en trotseren de verkoelende wind, het deelnemersveld ligt volledig uit elkaar.
Kilometer 15, in 0:58:39 de km platen staan al 100 meter verder dan de Garmin-gps aangeeft dus eerder 0:59:00.
We lopen weer langs het water, na een lange kasseistrook, ik begin te twijfelen over het tempo dat we nu lopen.
Ik begin aan een iets lager tempo te lopen, en loop nu alleen, doorkomst na 18 km 1:10:41, het gaat me nog te snel.
Nu is het zaak een tempo te vinden die me een goed gevoel geeft, dat de benen nog lang kunnen volhouden.
Het water aan de drankposten smaakt sterk naar chloor, kraantjeswater dat ik amper binnen krijg.
Ik kap het meeste dan ook over mijn hoofd, en neem een bekertje water en een bekertje sportdrank.
Af en toe loop ik onder een tuinslang aangeboden door de bewoners lans het parkoers, een welkome verfrissing.
Half marathon kom ik door in 1:23:11 op het officielle diploma 1:24:08, de atleten lopen me druppelsgewijs voorbij.
Ook de eerste vrouw een ethiopische komt erover, ik laat het gedwee gebeuren, niets forceren rustig blijven.
We lopen door Maastricht, veel draaien en keren soms door wegenwerken, stoep op stoep af.
Het minst geslaagde stuk in de Maasmarathon, ik probeer positief te denken, maar de benen willen niet echt mee.
Kilometer 24 in 1:35:35, ik ben zowaar aan het versnellen, we hebben ook de wind mee, het word ook heelwarm.
Voorwaar begin ik atleten in te halen,even geloof ik er weer in, het is een moeilijke dag voor de meesten onder ons.
Ik ga ook voorbij de Ethiopische en zit weer bij de top-twintig, het te weinig drinken speelt me parten.
Na 26 kilometer beslis ik over te gaan op een jogtempo, km 27 in 1:47:55, het tempo laten zakken tot 4:30/km.
Zo kom ik nog onder de drie uur binnen, en kan ik me sparen voor de volgende marathon in Almere.
Het kilometer 30 punt kom ik door op 2:01:23, maar de moed om te vechten is er niet meer, me sparen als excuus.
Het tempo zakt onder de 12 km/uur, ik denk er aan hoe zwaar een 100 km mentaal wel moet zijn.
Onder de huidige omstandigheden lopen er maar weinig atleten voorbij, ik eet en drink op tijd, de hartslag onder 140 laten zakken.
Kilometer 33 in 2:16:30, nog 6 kilometer en mijn vrouw zou me de laatste drie km vergezellen, ik kijk er naar uit.
Ook naar de douches onderweg, en de drankposten, met de wind mee lijkt het 10° warmer, raar maar ik geniet.
Zo neem ik de tijd de toeschouwers die ons aanmoedigen te bedanken met een driemaal merci, km 36 in 2:32:12.
Het tempo is gezakt onder de 12 km/uur toch is mijn hartslag nog 136 hsm, zo'n 30 slagen hoger dan normaal.
Nog drie kilometer alleen lopen, de pijn in mijn linker hiel komt nu nog harder opzetten, mentaal krijg ik het nog zwaarder.
De rechtervoet voelt ook pijnlijk aan, een joekel van een bloedblein, de dijen branden van de wrijving van natte kledij.
Kilometer 39 in 2:49:02, onder de 11 km/uur, gelukkig is mijn vrouw Carine nu aan het hazen en komt er tempo in.
Ze gaat drinken voor me halen en spreekt me moed in, het is een hart onder de riem, de aanmoedegingen langs de kant zijn voor haar.
Het laatste gedeelte van het parkoer gaat op en af, in de laatste klim nog 1.5 km van de aankomst roep ze me toe gaan!!!
Ik versnel naar 16 km/uur en raap nog een vijftal marathonlopers op, de laatste 500 meter bergaf ik vlieg, hilarisch.
Ik finish in 3:04:22, als 41ste en voel me nog fris buiten de pijntjes, zelf een beetje verlegen om zo weinig vechtlust.
|
