De aardbeien zijn hier veel vroeger dan in Belgie, en zo ook de druiven.

Ik heb een 6 tal druivelaars staan. Toen we twee jaar geleden hier bij de finca aankwamen, waren deze druivelaars volledig verwilderd en onderkomen.

Ik heb ze toen volledig gesnoeid en afgezaagd tot ongeveer een halve meter boven de grond.Het zijn namelijk hoogstam druiven.

Vorig jaar dacht ik dat ze dood waren. Maar rond maart begonnen de blaadjes aan de stammen te komen.

1 druiventrosje had ik toen.

Dit jaar zijn het er een heel pak meer. Doch , nog niet elke druivelaar heeft druiven.

Bij het ochtendgloren, zie ik een vogeltje naar de druivelaar vliegen. Hij of zij plukt er eentje af met zijn snavel. Dat is de moment om ze te plukken.

De vogels prikken er eigenlijk in met hun snavel en halen het binnenste uit de druif. Als je ze laat doen, dan heb je straks nog enkel een trosje bruinen velletjes aan de druivelaar hangen.

Een druivelaar....bakje vol. en nu nog de rest.

Ik ga deze zeker gebruiken in gerechten en voor desserts...Niets zo goed als verse , eigengekweekte producten... En nog even wzchten en dan zijn de vijgen weer rijp....