Vandaag, geen zonnige dag. Het is te zeggen. Hoog op onze berg is het bewolkt. Heel af en toe een bui, maar die stelt echt niks voor. We zien vanaf onze berg wel dat het boven de toppen van de Pyreneeën zonnig is.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag is het geen joggendag, maar een wandeldag. 2 uur wandelen, zal even goed doen dan een uurtje joggen.

Gisteren heeft Clauke een pand gevonden in Castelaudary. Ze heeft om meer informatie gemaild met de eigenaar. Vanmorgen heeft die brave man een bericht teruggestuurd dat we mochten bellen. Dus vanmorgen gebeld. Wat blijkt! Het gesprek ging in het Duits.

Tja, we leven in Europa hé. Morgen om half 11 hebben we afgesproken. Castelnaudary ligt tussen Toulouse en Carcasonne. Zo een 60 km in vogelvlucht hier vandaan. We zijn benieuwd, en vooral, Clauke en ik hebben er een goed gevoel bij..Dus, morgen meer..

Spannend hé.

Zoals ik eerder schreef zijn we vandaag gaan stappen. Mooie vergezichten, een beetje wind en af en toe een bui waar je eigenlijk niet nat van wordt.

De natuur heeft hier ook zijn sterk vertraagd verkeer en zijn files. Zo kwamen we een 9 koppige familie rupsen tegen die gezapig al slingerend over de weg paradeerden. Mooi en netjes achter elkaar. Grappig.

En dan….Het huis van onze dromen.  Een vervallen kerk. We waren al aan het fantaseren hoe we dit gebouw zouden opknappen en inrichten. Alleen is er een kerkhofje bij. Maar ja…zolang die ons gerust laten:wink::-P:lol:

Op één van de foto’s zie je ook ons huis waar we nu wonen. Je ziet er onze auto bij staan.

Om half 6 zijn we de kinderen van school gaan halen. Die is uit om half 5 maar ze willen zo graag nablijven om te spelen en om Frans te praten. Vandaag kregen ze frieten met konijn en mosterdsaus. Voor de eerste keer heeft Yanneke geklaagd over de saus. Ze vond het vies. In 1980 was ik bij het leger in Duitsland. Bij elk gerecht kreeg je daar mosterdsaus. 8 maanden lang. Van toen af heb ik nooit nog mosterdsaus gegeten.

Een appel…..valt….

Vandaag mocht ons Yetteke een mooi pakje van haar meter ontvangen. Het doet me denken aan Elke op Facebook die het had over een meter en een peter. Wel…supermeter!!! Echt. Niet om het cadeautje, maar ….gewoon ….een supermeter.

En die woont nog veel verder dan wij…In naam van Yetteke…dikke kus.

En voila ’t is weer weekend