Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
20-07-2023
Redange 3 de dag
Na weer lang geslapen te hebben , beslisten we om toch nog maar een dagje te blijven staan.
We hebben hier water om bij te vullen en elektriciteit....Gratis dan nog.
We leerden andere mensen kennen die ons voorzagen van een prettige babbel met hapje en drankje. Dus hebben we besloten om deze mensen vanavond bij ons uit te nodigen.
Vandaag een fijne grote wandeling gemaakt.
Van bij onze plaats naar een riviertje getrokken nl. de Attert,
We vonden een pad dat langs het rieviertje liep. Door het bos , zeer mooi en dan opeens...wegje gedaan.
Voor ons lag een groot veld . Dan maar oversteken. Wie weet vinden we een nieuw padje.
In het hoge gras volgden we een spoor langs het water. Ofwel van een dier , of van een andere wandelaar.
We zagen een reiger opvliegen , en tussen de struiken een vos . Grote roofvogels opvliegen en krassende kraaien.
En tot onze vreugde een brugje over het riviertje.
Door een bos , met zelfgemaakte trappen en aan de rechterkant luie koeien.
Trouwens , we zagen een koe met een enkelband.... Ofwel geen plaats meer in de stal van de politie , ofwel een veiligheid tegen het verloren lopen.
Het was alweer een fijne dag die straks nog afgesloten wordt met fijne mensen.
Gisteren avond hebben we samen met onze buurman en buurvrouw camper uit de Kempen een fijne tijd doorgebracht.
Na het avondeten nodigden ze ons uit on een babbelke te slaan. Tot 23 uur , en dan zijn onze Noorderburen ons getetter beu en vragen ze om stil te zijn.
En eigenlijk is dat wel normaal.
Goed geslapen. De nacht was rustig , de ochtend iets of wat lawaaierig daar men de vuilbakken kwam ledigen.
Tja, die mensen moeten hun werk doen en maar goed dat ze er zijn. Je zou wat zien.
Na het ontbijt gingen we wandelen. Wat een pracht natuur.
Mooie bossen , grote maisvelden en zeeen van graan.
We volgden een fietsroute van een 16 km.
We gingen door het maisveld en het graanveld. We liepen door het bos...kortom , we hebben ons niet verveeld.
Koeien in de wei en een blauwe reiger die verschrikt opvloog.
Hoog in de lucht een 3 tal roofvogels die precies als gieren rond zweefden op de termiek.
Het was een mooie lange wandeling.
Wat ons algemeen is opgevallen....De prijzen van water in de winkel.
Bij ons 8 liter bus , 78 cent.
In Belgie 5 liter bus 6 euro.
En hiet viel het uiteindelijk nog mee 15 cent per liter....
Vanwaar dat prijsverschil....
Ondertussen is Claudia weer lekker aan het koken terwijl ik schrijf,
Morgen richting Vianden...Voor hoe lang,...we zullen wel zien, en u kan het volgen
Vanmorgen na het ontbijt in stilte onder de kerktoten vertrokken vanuit Sohein.
Het was een rustige nacht. De slaap was niet van die duur dat het 9 uur was of zo ... korter , maar ook goed.
Wellicht hebben we al het te kort van 11 jaar in Spanje hard werken, nu al ingehaald.
We rijden naar Saint Hubert.
Op deze weg passeren we ook Grupont en het is daar dat ons Yetteke werkt. Dus...
Een tussenstop.
Ze ziet er geweldig uit. Je voelt het en hoort het aan haar verhalen , dat ze het er naar haar zin heeft.
Druk op die camping.
We zijn er gebleven tot pakweg 1 uur , en dan weer verder.
Tegen 26 augustus hopen we daar terug te zijn, daar we dan Yetteke ophalen om terug naar Spanje te bollen.
Op 30 augustus maakt ze haar laatste dag.
Op een camperplaats van de gemeente met gratis water en de mogelijkheid om afvalwater en toilet te lozen . Daar staan we. Tot morgenvroeg.
Dan bezoeken we Yanneke in Bertrix . We komen er toch langs om door te trekken naar het Groothertogdom Luxemburg.
De stad bezoeken bestaat eigenlijk enkel een paar straatjes en de Baseliek van Saint Hubert.
Mooi, maar helaas is het mooie plafond van dit gebouw verlaagd met netten om duivenstront op te vangen.
Beter de gaten dichten om die beestjes buiten te houden dan een vuil net die de pracht van de baseliek oneer aan doet.
De Crypte .....zou een mooie wijnkelder geweest zijn ..verklaarde Claudia....
Wat eten we vandaag..
Wel, voor het eerst na 3 weken Belgie .......een frietje steken...
En of het lekker was.....
Al bij al een mooie dag , maar voor ons een dure .... 3 consumpties op de camping, waar ze 5 euro durven vragen voor een alcoholvrij biertje en frieten die duur zijn geworden sinds 11 jaar dat we weg zijn uit dit mooie land...
Cerfontaine....Een slaperig dorpje in de provincie Namen, zou je denken.
Rond dit dorpje zijn er wel 5 campings .Volledig volzet met sta caravans . Mensen uit de streek.
'
We staan momenteel op een camperparking. Zeer nieuw , electriciteit en water. Rustig plaatsje .
We staan niet zo ver van een groot stuwmeer. We reden erover vandaag en morgen nemen we wat meer tijd om dit te bezoeken.
Ondertussen zijn we hier ferm Wallonie aan het ontdekken. Nooit gedacht dat er zoveel mogelijkheden zijn.
We gingen in het plaatselijk dorpje een toeristenbureau binnen. Veel documentatie over fiets en wandelwegen en bezienswaardigheden in elke Waalse provincie.
Daar we toch nog tijd hebben tot 30 augustus voor we de kids afhalen, gaan we eerst ons eigen moederland eens ontdekken.
En moet gezegd.... Zeer vriendelijke en behulpzame mensen tot nog toe.
Beter dan de meeste wegen, wat dat is echt in Belgie een ramp.
Een kleine update misschien.
We zijn in het zuidoosten Belgie binnengereden.
Vandaar naar het Noordoosten.
Dan terug midden Limburg om van daaruit verder te trekken naar Vlaams Brabant, Oost Vlaanderen en de kuststreek to aan de Franse grens.
En dan Walonie van het zuidwesten naar het zuidoosten. Dus.... Een volledige cirkel rond Belgie.
Maar we zijn er nog niet , dus volgen.
Waar we gisteren stonden , graasden 2 koeien in het bos . Om ze te lokken deed Claudia de koeikes na met een een geluid dat ze echter niet kenden . Ze bleven waar ze waren....em misschien maar goed ook.
Deze blog is geschreven na een mooie wandeling, een hapje en een tapje ...en een siesta...
We staan er dus nog ...in Stambruges,,,,We gaan hier de 2de nacht in.
Vorige nacht ....stil, heel stil. To 9 uur geslapen. Het overkomt me zelden.
We hebben echt onze tijd genomen... Om 12 uur hadden we pas ontbeten..
Na het ontbijt een wandeling.
Wat is het hier mooi. Een echte aanrader om eens te vertoeven.
De wandeling die we maakten was volgens het bord in de buurt rond een hypodroom.
Denkbeeldig dan , want het wandelpad ging in de ovale vorm rond een zand en bosrijke strook.
We vertrokken dus aan de camper en kwamen er ook terug op uit.
Niet genoeg voor ons , dus verder.
We kwamen in een bos vol grote, en wel echt heel grote eikenbomen.
In de verte zagen we een kapelleke. Daar dus naartoe.
En eigenaardig was dat er aan een grote eikenboom aan het kapelleke , kledij hing. Onderbroeken, hemden, sokken, bh s..gewoon alles wat een mens kan dragen.
Het zou een Keltisch geloof geweest zijn , die momenteel nog steeds van toepassing is.
Mensen die een ziekte hebben, zouden een kledingstuk aan de boom spijkeren, om zo de ziekte en de boze geesten die in zijn of haar lichaam heerst, over te dragen aan de boom.
De diepgewortelde boom geeft de ziekte aan de duivel en neemt het goede van de hemel om terug te geven aan de persoon.
Ons Clauke, die last heeft van migraine, heeft de boom geknuffeld en de migraine doorgegeven naar de wortels en de gezondheid uit de kruin in haar opgenomen..
....Ik voel me happy.... en ze wandelde verder.
De rest van de dag genoten van de zon die af en toe achter de wolken verdween, en lekker geeten.
Morgen trekken we verder naar Cerfontaine...Een 80 tal km ....
Daar verblijven we op een boerderijcamping , om vuil water te ledigen en andere afval te ontdoen van onze Gust/
Helaas kan ik maar 9 fotos plaatsen, maar in het verslag van morgen zet ik dan de rest.
Vanuit Belgie, de Westhoek naar Frankrijk. Van Frankrijk terug in Belgie , dan weer terug in Frankrijk en tenslotte terug in Belgie.
Na een heerlijk ontbijt vertrokken we richting Bailleul.
Een stadje net over de grens van Belgie met een gigantisch verschrikkelijk oorlogsverleden. Zowel de eerste als de tweede.
Door landelijke weggetjes met boerderijen en kapelletjes en gelukkig met weinig verkeer kwamen we toe in Bailleul.
Mooi stadje met mooie oude gebouwen, een gigantische kerk en typische huisjes die je in Gent of Brugge ook tegenkomt,
Vandaar naar Peruwelz.
Daar zouden we stoppen en overnachten. Helaas was de camperplaats niet zoals op de App. Wel een mooie vaart met woonbootjes en verkeer op het kanaal. Dan maar verder,
We vonden een camping.
Ongelooflijk dat dit nog kan in deze tijd.. Vuil, oud, krotten van sta caravans en mensen die je liever niet tegenkomt. Marginalen.
We vonden op de App een plek aan een kanaal.
Gelukkig stond er nog een koppeltje met een camper.
Claudia vroeg of ze hier bleven slapen. Er was een vrouw die Spaans praatte wist ons te vertellen dat het er echt niet veilig was om alleen te staan. Haar man of vriend was zo vriendelijk om ons een adres te geven van bekenden waar we zeker mochten staan.
En zo zijn we hier in Stambruges terrecht gekomen. Mer de Sable.
Een natuurgebied met mooie bossen , restaurantje , paarden, koeien in het bos ...en vriendelijke mensen.
Stambruges ligt kort bij Mons. Waarschijnlijk blijven we hier 2 nachten. Morgen kunnen we dan een uitgebreide wandeling maken en even tot rust komen en plannen maken voor de volgende trippen.
Gisteren bij de spaghetti trakteerde ik haar op een fris alcohol vrij roseetje.....Hmmm lekker
En vandaag een alcoholvrije cava.
Zondag gekocht in Paal zonder dat ze het wist.
Maar eerst rijden.
Na het ontbijt en het nodig lozen van water en andere afvalstoffen reden we richting Hooglede.
Voor ons een onbekende stad. maar per toeval ontdekten we daar een oorlogskerkhof van Duitse soldaten. Een 8000 liggen er begraven waarvan de jongste amper 16 was.
Je staat er toch alweer even bij stil en moet dan besluiten dat de mensheid vandaag de dag niets heeft bijgeleerd.
Van Hooglede naar Koekelare.
Ons nichtje Dorien, de dochter van de zus van Claudia heeft er pas een boeleke bij gekregen. nr 3.
We zijn iedere keer als er een achterneefje of nichtje geboren was , een bezoekje gaan brengen. Zo ook vandaag dus.
En daar werden we enorm onthaald.
Frisdrank, koffie, aardbeientaart.... lekker
De bedoeling was om naar de Panne te rijden om er te overnachten, maar druk druk , druk... Slecht idee van ons om met deze verlofperiode naar de kust te trekken.
Dan maar een stuk terug het binnenland in.
We zijn tenslotte aangekomen op een boerderijcamping in Alveringem .
Zeer mooi en vooral proper.
We staan er op een mooie grote weide met ver uitzicht. Kortom , alles wat je nodig hebt is er.
Ook hebben we besloten dat we onze oorspronkelijke plannen moeten veranderen , maar bij gelegenheid morgen en eventueel goede ontvangst van wifi of data , wat meer uitleg.
We zouden hen verassen met een onaangekondigd bezoek.
En die gezichten waren goud waard toen de deur openging.
Het was namelijk alweer 4 jaar geleden dat we Claudia haar zus en schoonbroer hadden bezocht. Mijn schoonzus en schoonbroer dus.
Daar de frieten van de frituur duur zijn geworden hebben we zelf frieten gaan kopen in de Spar en Nadia had nog curryworsten. Juist echt...en vooral lekker.
Zondagmorgen naar de markt in Paal en terug thuis met een gebraden kip .
Na wat darts te spelen....uitslag 1. Ikke---2. Nadia---3.Gerry en als laatst Claudia, maakte Nadia de lekkere kip terug warm met daarbij de nodige kroketten, sla en currysaus.
Lekker.
Maandagmorgen zijn we er dan vertrokken om door te rijden naar Grimbergen. Een stad of dorp, ik weet het eigenlijk niet, dat voor ons zeker de moeite was.
Na een fikse wandeling zijn we doorgetrokken naar Sint Eloois Vijve bij waregem waar we weer op een zeer mooie camperplaats hebben overnacht.Maar eerst reden we rond Brussel met de vlieghaven van Zaventem en Melsbroek aan onze linkerzijde en de baseliek van Koekelberg aan de rechter.
We parkeerden vlak naast de Leie in St Eloois Vijve. Koert bij de jachthaven , als je die kleine bootjes al jacht kan noemen, en dicht bij een grote sluis.
Grote schepen vaarden voorbij. Geen zeeschepen maar toch wel giga kanaalschepen. De moeite.
Zoals de titel al laat vermoeden, ik kan er nooit aan uit.
Maar het blijkt Kelchterhoef te zijn.
Van Postel vertrokken we via eeb blitz bezoek aan Kim en Rob in Mol richting de zus van Claudia.
Daar we eerst nog eens naar Kelchterhoef wilden gaan, stuurden we de snuit van de Gust naar die richting.
We konden ons parkeren op een camperplaats vlak bij de abdijhoeve.
Daar het zo mooi en rustig was en omdat er nog een 8tal campers stonden, besloten we er een nacht te blijven.
Eerst ne goeie spaghetti en dan een grote wandeling.
Die bossen en plassen hebben we spijtig genoeg niet in Mazarron. Gewoon een intense geur van groen opsnuiven om daarna dan een half uur te niezen met betraande ogen van de pollen.
Een rustige nacht alweer om dan na het ontbijt naar Paal te vertrekken.
Van Koersel naar St Elooi Vijve en alles wat er tussen zit
Ik heb veel te vertellen, maar eerst nog de foto s van de vorige .
De data kloppen niet meer, maar gelukkig kan ik wat foefelen.
De reden..... Limburg.... slecht ontvangst 4G waarschijnlijk teveel bossen... Dus vanaf nu probeer ik bij te blijven, maar de datums kloppen niet meer echt
We zijn wel al de 10de maar de fotos zijn nog van de 6de/
Wel veel wind , een beetje regen gehad , kortom goed geslapen en eigenlijk kon het toch beter.
Na het ontbijt wat wassen en dan wandelen.
We hadden vandaag afgesproken met Tom en Annick. Annick de meter van Yetteke. Het was nog te vroeg, dus de winkels aan de Be-Mine ontdekken.
Wat viel op..... Vele gekende producten in Spanje verkopen ze hier ook , maar dan aan 3x meer van prijs.
Het moet gezegd, dat het een hele opgave is om hier in Belgie rond te komen met 1 pensioen.
We ontdekten de site van de Be-Mine met het duikercentrum Todi, de avonturenberg, de klimhal en zo meer.
Vandaar vertrokken we naar Stal Koersel. Eerst nog enkele herinneringen opdoen. We hebben er namelijk 11 jaar gewoond . We zagen het huis terug, het bos, de wandelpaden. Van die wandelpaden hebben we dan weer wat gebruik gemaakt.
Ons valt er alweer op dat veel niet onderhouden is.
Rond 3 uur bij Annick.
Wat een ontvangst.
Lekker biertjes 0,0
hapjes en babbel. Tom was wat later en de dochter Emily met Nikki de vriend , ook.
Emily zat in spanning , want ze kreeg het eindresultaat van haar 2de jaar Farmacie......En geslaagd... Fijn en dikke proficiat.
Later op de avond werden we dan heerlijk verwend met een etentje bij de Italiaan.
Wat een ontvangst van zulke fijne vrienden.
Onze Gust stond op het geleeg, en wij hebben er een stille heerlijke nachtrust genoten.
DAAR HET NET NIET EEN NIET STERK SIGNAAL GEEFT BLIJVEN DE FOTOS VOOR EEN VOLGENDE KEER
Van Borgloon via een slakkegangetje naar Heusden Zolder.
Fruitstreek is gelijk aan tractoren en dus trager verkeer.
In Heusden hadden we afgesproken met Peter en Esmeralda. 2 Goede mensen die ook al eens 2 x thuis zijn geweest met hun camper.
We werden er heel warm onthaald . Fijne verhalen opdissen en lekkere spaghetti.
Vandaar zijn we verder getrokken naar onze geboorteplaats . Koersel.
Meer bepaald het Kapelleke.
Claudia is er voor een groot deel opgegroeid, haar 2 communies gedaan en naar de chiro geweest.
Ik ben er iets verder van opgegroeid. Dikwijls naar de mis...gemoeten... de chiro en veel gespeeld.
Trouwens reden we door de straat waar ik altijd heb gewoond... Vroeger is die straat uitgeroepen tot bloemenstraat van Beringen. Nu zal het een vervallen onkruidstraat zijn. Wat was me dat een shoc.
We stonden op een camperplaats aan de uitkijktoren tot 21 uur. En dan zijn we er vandoor gegaan .
We zijn vertrokken voor de straatracers. Stof , Lawaai ....kortom we waren er niet gerust in.
Via een app voor campers zag ik een camperplaats in Beringen bij Be-Mine. Mooie rustige plaats . Enkel slecht geslapen door de stormwind
Een prachtige camperplaats. Veel gras , vlak en tussen de fruitbomen en de paarden.
Een echtpaar baat die plaats uit en kwam persoonlijk goeiedag zeggen en natuurlijk ook incasseren.. Niks voor niks.
3 Campers stonden er.
Naast ons een vriendelijke Nederlander , waar we een hele tijd mee hebben gepraat.
Dat is het fijne ervan. Je leert mensen van alle slag kennen en ze hebben het zelfde ideaal. Dus wordt er gepraat en verteld over de avonturen die ze hebben meegemaakt.
Na het smullen van enkele pannekoeken maakte we een grote wandeling echt tussen de fruitbomen.
Ik denk dat ik in heel mijn leven nog nooit zoveel kersen gegeten heb.
De nacht van Claudia was niet zo goed als anders.
Er was veel wind en dat hield ze wakker.
Rond de middag vandaag zijn we er vertrokken. Naar Heusden Zolder .
We zijn vandaag rond de moddag vertrokken uit Tellin.
Maar gisteren hadden we een droge dag dus zouden we nog wat herinneringen opdoen.
Wandelen naar het station van Grupon.
Ooit hebben we daar met de auto gestaan en ons Yanneke en twee jaar later ons Yetteke omgekleed .
Omgekleed.... Claudia had toen zelf de communiekleedjes gemaakt en ik zou daar in de omgeving de foto s maken voor de communieprentjes.
Het is alsof de tijd daar was blijven stilstaan.
Niets was anders dan toen.
In het bos vonden we een kruis. Toen ook al.
Altijd hebben we ons afgevraagd wat het betekende . En gisteren zijn we het te weten gekomen.
Een gezin van 4 zussen werd in 1684 beschuldigd van hekserij en daar op de brandstapel geplaatst. Vandaar her kruis.
Zoals ik al eerder schreef hadden we in 2008 op die camping een stacaravan .. Het was een pareltje. Met een grote stevige voortent, een tuinhuisje en een klein tuintje , was het toen een caravan waar iedereen naar keek.
Die hebben we in een ver hoekje van de camping terug gevonden.
Drama...koude rillingen...verdriet... Erg.
Maar goed. Andere tijden nu en beter gerief om rond te trekken.
We rijden vandaag niet ver. Borgloon... Een plekje tussen de kersenbomen en peren.
Gisteren dus een hele dag motregen...Regen met tussenpozen.
Dat weerhield ons niet om toch een wandeling te maken. We zouden nog eens naar het huis van de Planckaerts gaan.
Veel mooie uitzichten, steile wandelpaden..en motregen /
Amaai zei Claudia..Dat is hier in de Ardennen nog al klimmen en dalen.
Zelf maakte ik de opmerking dat wij in Mazarron op 420 meter boven de zeespiegel wonen en dat het bij ons alleen maar klimmen en dalen is. Het verschil is .....groen... Bij ons dor en geel van het zand.
Al dat groen zal waarschijnlijk gezichtsbedrog zijn.
Na enige kilometers te hebben gewandeld vonden we het huis ... Niet meer herkenbaar.
In 2005 tot de zomer van 2011 kwamen we hier wekelijks op de camping. We hadden er een stacaravan en de kids gingen toen in Rochefort naar de scouts.
Ieder weekend wandelingen maken. Het bos waar we ooit den Eddy tegenkwamen was weg. Daarom een beetje moeilijk om ons te orienteren. Maar al bij al hadden we het gevonden.
Bij de trugweg kregen we de volle laag
Ondanks de regenjas , toch behoorlijk nat geworden. Dat waren we echt niet meer gewoon.
En na een lekkere warme douche en een campingmaaltijd was ook dat weer vergeten.
Yanneke en Yetteke hebben hun eerste werkdag ondertussen achter de rug en zijn vandaag aan de tweede bezig.
Ook wij maken ons klaar om binnen korte tijd verder te trekken.
Ik zou zeggen....blijf het volgen.
Oh ja en Yanneke stuurde een foto door van een wasbeer bij haar op het park....zeer uitzonderlijk dacht ik.
