Gisteren dus een hele dag motregen...Regen met tussenpozen.

Dat weerhield ons niet om toch een wandeling te maken. We zouden nog eens naar het huis van de Planckaerts gaan.

Veel mooie uitzichten, steile wandelpaden..en motregen /

Amaai zei Claudia..Dat is hier in de Ardennen nog al klimmen en dalen.

Zelf maakte ik de opmerking dat wij in Mazarron op 420 meter boven de zeespiegel wonen en dat het bij ons alleen maar klimmen en dalen is. Het verschil is .....groen... Bij ons dor en geel van het zand.

Al dat groen zal waarschijnlijk gezichtsbedrog zijn.

Na enige kilometers te hebben gewandeld vonden we het huis ... Niet meer herkenbaar.

In 2005 tot de zomer van 2011 kwamen we hier wekelijks op de camping. We hadden er een stacaravan en de kids gingen toen in Rochefort naar de scouts.

Ieder weekend wandelingen maken. Het bos waar we ooit den Eddy tegenkwamen was weg. Daarom een beetje moeilijk om ons te orienteren. Maar al bij al hadden we het gevonden.

Bij de trugweg kregen we de volle laag

Ondanks de regenjas , toch behoorlijk nat geworden. Dat waren we echt niet meer gewoon.

En na een lekkere warme douche en een campingmaaltijd was ook dat weer vergeten.

Yanneke en Yetteke hebben hun eerste werkdag ondertussen achter de rug en zijn vandaag aan de tweede bezig.

Ook wij maken ons klaar om binnen korte tijd verder te trekken.

Ik zou zeggen....blijf het volgen.

Oh ja en Yanneke stuurde een foto door van een wasbeer bij haar op het park....zeer uitzonderlijk dacht ik.