Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
15-01-2012
Mont brun - Bocage
Het is van woensdag geleden dat je van ons nog wat hebt gehoord. Reden!!! Tja, wat is de reden. Donderdag is er hier in Le Fossat een wolk komen hangen. Die zorgde ervoor dat het de hele dag mistig was. Wat doe je dan met zo een weer, niks. De kinderen naar school, en terug gaan halen. Dat is het. Jaja mensen, ook hier kan je soms wel eens balen.We blijven ten slotte ook maar gewoon doen hé. Op donderdag dus niks te beleven. Tja , dan heb je ook niks om te vertellen hé. Vrijdag de 13 de. We zijn weer naar een huis gaan kijken in Pailhais. Weer niks.....terug balen... Zaterdag . Nog steeds hangt die wolk hier. Het is koud en mistig. Ook in ons kopke. Gelukkig dat de kinderen hun best doen in de school.Nochthans vandaag(zaterdag) waren ze slecht gezind. Ze luisterden niet en waren ambetant. Of zou dat aan ons gelegen hebben??? Vandaag , zondag , heeeeerlijk weer. Warm in het zonnetje. Eerst uitslapen. Dan uitgebreid onbijten met zelf gemaakte pistolets. En dan naar de alternatieve markt in Montbrun-Bocage. Super. Rasta kapsels en hippie's in overvloed. Echt iets uit mijnen tijd. En ik loop er dan bij met een pas gestreken hemdje en een keurige broek. Och ja . Op de markt niks dan producten die de mensen zelf maken en/of oogsten. We hebben er een overvloed van verscheidene kruiden gekocht, aan prijzen waar van je in België of elders maar kan dromen. Heerlijk. De mensen die onbezonnen en zonder stress kunnen ...."overleven". prachtig. Dan zijn we met z'n vieren een berg op geklommen om een ruine van een kasteel te bezoeken. Eindelijk hebben we ons huisje gevonden. Helaas is er nog veel werk aan. En??? kunnen we dat betalen....och; grapje hoor.
Dan naar huis. Onderweg hebben de kinderen ons nog op een pintje bier getracteerd. Ferm hé. Stiekem hebben we het zelf maar betaald. Ach ze zijn zo lief. Dan thuis...Goesting in hapjes. Maar dat kennen ze hier niet echt. Dus....kroketten gemaakt en kipnuggets en fishsticks...Lekker.
En voila, zo is de zondag bijna om en morgen is het weer school en zullen wij weer verder zoeken....In Frankrijk of in Belgiê?????
Woensdag is de vrije dag voor de kinderen. Geen school, dat wil zeggen dat ze gisteren al wat langer mochten opblijven en dat ze vandaag mogen uitslapen. Ook goed voor de mama. Doet haar ook deugd om effe te blijven liggen 's morgens. Als je dan al veel vroeger wakker bent dan de rest, wat doen we dan? Brood bakken natuurlijk. Mayonaise maken. (Hier lukt het zeer goed met de zonnebloemolie Tom) en van die mayonaise ,maken we een verse lekkere tartaar. We hebben de woensdag gedoopt tot frietjesdag met gebakken vis. Na het ontbijt is de afspraak om samen met de kinderen te lezen in Franse schoolboeken. De kinderen zien het zitten en beginnen de verhalen die ik eerst voorlees bijzonder goed te verstaan en met hun eigen woorden te vertalen. En dan is het hun beurt om te lezen. Daarna worden er vragen gesteld , in het Frans en moeten ze via hun tekst het juiste antwoord formuleren. Ik ben echt fier op de girls. Ze doe het graag, doen moeite en maken ferme vorderingen. Daarna is het ....buiten spelen. Het is warm, de zon schijnt en we besluiten om lekker buiten te eten. Heerlijk, zo een vrije dag in het midden van de week. Nadeel....We kunnen niet op zoek naar huizen. Dat doen we de meisjes niet aan. Maar morgen vliegen we er eens zo hard tegen aan.
Ach ja, morgen krijgen ze in de namiddeg hun eerste Franse les...benieuwd.
Gisteren,
maandag, zijn we de hele dag in de weer geweest, op zoek naar een geschikte
woning. Het is echt niet makkelijk.
Onze
kinderen blijven nu iedere dag in de clae tot half 6 s avonds.
Daarna
is het boterhammekes eten en dan oefenen. Yanneke heeft de vervoeging van Etre
in al de tijden moeten leren. Wij verschieten ervan hoe snel die daar mee weg
is. Ook deze morgen aan het ontbijt wist ze heel vlot al de vervoegingen op te
zeggen. Wiskunde is voor haar geen probleem, want hier zijn ze nog iets achter
dan in Berkenbos. Lezen begint te vlotten. Ik verschiet er van maar Yetteke
leest precies beter dan in België.Vandaag zijn de kinderen naar de bib geweest.
Dus morgen tijdens hun vrije dag zal het weer oefenen zijn.
Het
is hier sinds vrijdag zeer mooi weer. Gisteren avond was er volle maan. Zeer
mooi. Door de sneeuw op de Pyreneeën verlicht alles veel meer dan in België.
Het zal misschien ook komen omdat er in de wijde omtrek geen enkele straatlamp
te zien is.
Vanmorgen
had het hier dan ook ferm gevroren. Alles zag wit. De maan scheen nog steeds
helder en de zon was stilletjes aan het ontwaken achter de bergen. Knap.
Toen
we vanmorgen de kinderen naar school brachten, zaten we in de ..koeien file.
De
boer bracht zijn koeien, over de straat, met een 10 tal honden, naar een andere
wei. Komen we er vandaag niet, dan morgen wel. Geduld, een mooie deugd. Gevolg,
juist op tijd in de school. Maar waar wij ons toch zorgen over maken. Het
blijkt hier een dagdagelijks tafereel te zijn en daardoor te laat komen!!! Wat
maakt het uit. De boer en de koeien leven niet op ons tempo Zalig..
Om
9 uur zijn we gaan joggen, in de volle zon. Al het vrieswit was al weg. En in
de namiddag zit je dan op je terras, net niet te puffen, maar het is lekker
warm.
Weer
een zalige dag.
Claudia
heeft haar droomhuis gevonden. De mensen waren super vriendelijk en hebben ons
zeer hartelijk ontvangen op hun terras in de zon.
Nu
nog een droomsponser vinden om het verschil tussen ons budget en hun vraagprijs
goed te maken.
Na een luie zaterdag voor de kinderen, maar niet voor ons. Wij hadden 's avonds een feestje met de buren en hebben tot 3 uur in de namiddag zitten koken. Hadden we besloten om vandaag , bij het mooie weer 17°C , een uitstapje te maken naar Mirepoix. Mirepoix ook een keukenterm. Grof snijden van groenten voor een bouillon te maken. (J leert hier nog iets héà
Het tussen Carcassonne en Foix gelegen stadje Mirepoix
is voor een belangrijk deel een goed bewaard gebleven middeleeuws stadje.
Bezienswaardig zijn de St-Maurice kathedraal en het Place des Couverts, geheel
omgeven door houten overdekte galerijen en vakwerkhuizen, waarvan het
Consulshuis onbetwist het meest originele is.
Mirepoix wordt in de vijfde eeuw voor het eerst in de geschiedenis genoemd.
Sporen van vroegere bewoning wijzen op aanwezigheid van Kelten en
Gallo-Romeinen. Vanaf 1060 zijn er duidelijke aanwijzingen van een vestiging
langs de oever van de Hers.
In 1209 werd door Simon de Montfort, tijdens de kruistocht tegen de Albigeois
(Katharen), het feodale kasteel bij Mirepoix ingenomen. De Montfort schonk het
kasteel aan één van zijn luitenants, Guy de Lévis. Toen begon een nauwe band
van Mirepoix met de burchtheer in zijn huis.
In 1279 was er een overstroming, die werd veroorzaakt door het doorbreken van
een rotswand bij het Lac de Puivert. Het dicht bij de rivier gelegen Mirepoix
werd volledig overstroomd. Er zijn nog overblijfselen te vinden bij de bron van
de Cordeliers en de oude kloosterpoort.
Guy Lévis III besloot de bewoners van Mirepoix een hoger gelegen stuk land aan
te bieden, waar de stad weer opgebouwd kon worden. In 1304, onder het bewind
van Jean Lévis I, was de nieuwe stad gereed. De stad werd geheel volgens de
regels opgebouwd als bastide-stad.
Na 1317 breidde de stad zich aanzienlijk uit, nadat paus Johannes XXIII
Mirepoix de hoofdstad van een nieuw bisdom verklaarde. Er werden een
bisschoppelijk paleis en klooster gebouwd. De kerk werd tot kathedraal
verheven, cathédrale Saint-Maurice.
Mirepoix is terecht bekend om zijn galerijen. Het centrale plein wordt aan alle
kanten omgeven door van hout opgebouwde overkappingen onder de eerste
verdieping van de woningen.
En voor de Motards onder de lezers. Vandaag zijn we er veel tegen gekomen, in en rond Mirepoix.
Vandaag zijn Clauke en ik weer naar een huis gaan kijken. Tja, tijdens de feesten heeft dat een beetje stil gelegen , maar vandaag zijn we weer op pad.De kinderen wilden persé naar de clae(opvang) dus , we hadden de tijd. Al een tijdje hadden we een woning in het oog. De prijs viel in ons budget, alleen nog de staat van de woning die we wilden zien.
Ne Klosser. Zo noem je iemand die probeert een huis te bouwen en die het dan uiteindellijk allemaal maar wat afklost. Doch ....Geen ramp. De basis zit goed, de mogelijkheden ook. Zelfs veel plaats om mobiel homes te zetten tijdens de vakantie( Peter welkom hé). Maar we denken er nog over.
Dan naar de carrefour. Morgen verzorgen we een lekker diner voor Jef en Ann en hun kinderen. Onze buren. Daar onze kinderen in de school eten, besloten we om aan het restaurant van de carrefour een stukje te gaan eten. Penné met gesoofde porei en gerookte zalm in een romig sausje. Met een stukje brood en daar een lekker glaasje rosé bij. Niks aan de hand , tot ik uit de rek een halve liter fles rosé neem en op mijn plateau zet. Ik wil naar de kassa gaan, waar , en ik overdrijf niet, wel 15 mensen voor me staan. Opeens ...!!! Pataaat , die fles op de grond. In 10 tallen stukken. Ik ne rooi kop , en zoals ne echte Belg " Merde , sorry , ecxuses" en nog vanalles. Maar tot mijn verbazing, bleef iedereen gewoon doordoen, alsof dit normaal is . Ze ontwijken de scherven en de smurrie wel, maar dat is het. Ik kom aan de kassa, en denk dat ik die fles extra zal moeten betalen. Doch. Geen kat die er om kraait. Clauke had ondertussen al een andere caraf rosé genomen. We hebben de penné lekker opgeëten en de rosé ferm opgedronken. Maar toch was het zeeeeer genant.
Wij horen dat het in België stormt. Hier is het al niet veel beter. Stevige wind boven op de berg, maar geen regen , 13 °C en zon.
Vandaag is het kuisdag. De kinderen naar school, Clauke en ik eerst joggen....Niet te doen. Zoveel wind. Het is juist of we aan het strand aan het lopen zijn op een herfstdag. Wind mee gaat goed, maar terugkomen !!! Och ja, dat gezond uurke hebben we toch weer gehad.
Nu de kids op school eten, kunnen we ons lekker volproppen met pasta's. Claudia kan een Arabiata saus maken als de beste. De kinderen eten dat niet zo graag , dus nu maar profiteren. En dan kuisen. Ik boven, daar is de keuken en de living + de trap naar beneden. Claudia beneden. Daar hebben we 2 badkamers en 4 slaapkamers , maar 2 zijn er niet in gebruik. Een dikke 3 uurtjes en de klus is weer geklaard. Het kan er weer tegen voor een week. En dan de kinderen halen. Uitgelaten. Yanneke had een dictee gehad van een 30 tal woorden. "Ik had er maar 26 fout" lachte ze. Daar hebben we wat op gevonden. In het 2de en derde studiejaar moeten ze in Belgiê woordpakket doen. Dat zijn woorden 1 of 2 maal overschrijven. We hebben haar dat dus laten doen en nadien het dictee opnieuw voorgelezen. 3 fouten. Goed dat we dat meekregen van Berkenbos. Woordpakket....zeer nuttig. Ons Yetteke moest begrijpend lezen. Ik vind dat ze dat al ferm goed doet op de 2de dag. Ze zijn reeds meer dan de helft van hun boek voorbij . Ook daar hebben we wat op gevonden. Ik houd me bezig , iedere dag met 2 blaadjes voor te lezen en te vertalen van in het begin van het boek, en Yetteke herhaalt en herhaalt. Daarna krijgt ze een ondervraging , zowel in het Frans en in het Nederlands. Echt, ze doet het goed. Soms durft ze precies niet goed, maar ze weet echt wat ze moet antwoorden.
En weet je... Voor ons is dit ook alweer een goeie les. Zo frissen wij ons schoolfrans ook weer op. Le loup et Nif Nif et Naf Naf...( dat zijn de 2 varkentjes ) en Le poule rousse....wie had ook weer vroeger die bijnaam.?
Woensdag, betekend hier in Frankrijk
voor de kinderen een dagje vrij.
Nadat ze gisteren uitgelaten waren en
vele verhalen hadden, zijn ze voldaan aan de nachtrust begonnen.
Ik geef toe , het is een lange
schooldag. Van 9 uur tot half 5. Maar ze hebben ook verschillende pauzes en
creatieve momenten in de klas. Na 2 dagen school , zo lang, denk ik dat een
kind een vrije dag wel echt nodig heeft.
Nu denk je En wat met werkende ouders?Waar
laat ik mijn kind?.
Wel, ik heb in de voormiddag een hele
berg papieren moeten invullen. Ik beken dat ik er af en toe een vertaalsite bij
nodig had. Vele uitdrukkingen en zinswijzen die je in de school (Franse les)
niet leert. Maar het zit goed in elkaar.
Eerst papieren voor de school. Naam,
adres, telefoon etc Maar ook, wie komt je kind afhalen ? Wie mag dat nog doen
indien je niet kan? Hoe laat kom je ? Welke verzekering hebben je kinderen? Wie
verwittigen bij ziekte en ongeval ? En ga zo maar door.
Papieren van inentingen, Kopie van het
boekje van kind en gezin en ga zo maar door. Je staat er niet bij stil dat in
Frankrijk daar ook zoveel aandacht wordt aan besteed.
En dan..Ik kreeg gisteren van een
madame een zak met kaftjes in
Voor de opvang(Claé )
Dit is een nationale organisatie. Zij
moeten weten of je kind opvang wil genieten voor de school, tijdens de middag
warm eten en na de school. En dan nog eventueel een soort studie, met leraren
begeleiding. Mag het kind alleen naar huis na de opvang? Wie komt het kind
halen ? En al die rimram..
Wat doet het kind op woensdag? Komt het
naar de claé, blijft het eten? 1,2 of 3 keer. Blijft het slapen ? jaja !! En
dan vakantie. Weer hetzelfde. Wat , waar , wanneer en hoe.
Kortom, je kan je kind hier ten allen
tijde naar de opvang doen.
Mogen er fotos gemaakt worden van je
kind, voor de website van de claé en voor de school
Je ziet..ook hier is alles perfect
geregeld.
Hier merk ik dat ik in Europa woon. Weinig
verschil, alleen de taal en ook dat In België spreken ze ook Frans ..toch ??
En Claudia is aan het breien gegaan het
wordt nog een echte (boeredochtere )en de kids spelen binnen want het waait en
is bewolkt op de berg.
Alles begon vandaag met een stralende zonsopgang. Prachtig weer om een eerste schooldag in Frankrijk te beginnen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo goed heb geslapen als anders...Een beetje nerveus..Clauke trouwens ook niet. Om 7 uur opstaan. Hetzelfde als in België. Ontbijten en dan wassen. Ons Yetteke was zeer uitgelaten. We hebben ze wat moeten intomen. Maar ja ...hoe zou je zelf zijn. Dan boekentassen maken...Koekje, drankje en fruitje.Geen boterhammen wan ze blijven eten. De reflecterende zak zou en moest over de boekentas. Tja...waarom niet hé ..misschien leren ze hier nog iets van Berkenbos. Vroeger gingen we te voet naar de school...Nu moesten we eerst onze berg af .+/- een hoogte verschil van 150 meter..Maar wat was het weer mooi zo vroeg in de morgen. Om kwart voor 9 waren we aan de school...veel te vroeg natuurlijk.. We zijn naar binnen gegaan en hebben dadelijk kennis gemaakt met de directeur en tevens de meester in de kleuterklas. Dan de juf van Yanneke ....Ze deed ons denken aan juf Rita van Berkenbos. Dezelfde vriendelijkheid en de zelfde manier van doen. Die moest natuurlijk eerst de raporten van de kinderen zien...Geen probleem. En dan de juf van Yetteke. Echt een Franse versie van juf. Jolien. Ons Yetteke trok zonder enige verlegenheid dadelijk mee naar haar klas...Zonder ons.. En weg was ze.
Yetteke zit in de eerste graag. Dat wil zeggen, het eerste en tweede leerjaar samen.+/- 20 kinderen. Ons Yanneke zit in de 2de graad, dat is 3de , 4de en 5de samen.+/- 20 kinderen. Het 6de bestaat niet in Frankrijk. Na het 5de gaan ze naar het college.
En nadat op de speelplaats de kinderen bij onze kwamen om kennis te maken, riep de juf en iedereen ging in de rij staan.
Klasjes met stoelen en bankjes, een oud bord maar toch een laptop. Heel anders dan wat we gewoon waren. Maar ja...het zijn de lessen die tellen hé..
Clauke en ik hebben ons vandaag maar wat bezig gehouden. Dat het maar vlug half 5 is!! Wat zouden ze aan het doen zijn? En dan is het half 5. Vrolijk komen die juffen van ons uit de klas. Mogen we niet bij de opvang blijven ? Het eten was lekker!! voorgerecht met salade en brood, Ravioli met tomatensaus, kaasje met brood en kiwi als nagerecht.
Goed geëten mama... Allez , wij al gerust. Yanneke heeft wiskunde, aardrijkskunde en taalles gehad, en dan nog Engels en Spaans. Yetteke moest lezen, Spaans en ...nog vanalles...en een verhaaltje schrijven . Hoe heb je dat gedaan ? Over geschreven van het bord ..papa.
Ik moest na de les bij de kleuterdirecteur komen...Papieren invullen, verzekering in orde brengen en aanhoren dat de kinderen , speciaal , 2 namiddagen per week Franse les gaan krijgen, om zo snel mogelijk mee te kunnen.
Al bij al zit het dan toch goed allemaal. We zijn er gerust in. En morgen..... vrij. Iedere woensdag is er geen school...
Zoals het gisteren ,zo een mooi weer was, was het vandaag ...slecht. Regen, wind, hagel, zon , regen wind. Herfstweer.
Dan maar binnen blijven. Maar het is vandaag ook de laatste vakantiedag. Morgen moeten de kids naar school. Om 9 uur begint het. Jaja , we voelen het hoor. Ze zijn een beetje zenuwachtig. En wij ook. Yanneke heeft vandaag de hele dag in het Frans gespeeld. Dat wil zeggen dat zij en ik de hele dag Frans tegen mekaar hebben gepraat.
Spellekes gespeeld in het Frans, ....Dat was soms wel lachen hoor..!!
En morgen naar school. Voor het eerst in al de tijd moet ik eens geen bookes maken. Ze blijven warm eten in de kantine van de school....2...
En Clauke en ik gaan lopen....Berg op en ...ook nog af , maar dan weer omhoog.
Ik ben benieuwd.
We weten het nu al, dat het maar vlug half 5 is morgen. want dan is de school uit... Spannend hé.
De kinderen willen ook hun reflecterende hoes over hun boekentas. Die hebben ze mee vanuit Berkenbos. Dat was daar een zeer geslaagd initiatief van het oudercommitée. Toen ik zei dat dat hier niet moest, protesteerde ze formeel. "We willen een voorbeeld zijn " was hun commentaar. Tja... gelijk hebben ze, maar om 9 uur rijden er hier misschien ...3 auto's.
Allez...blijven volgen , want het wordt nog spannend.
Van allerlei kanten mag je fijne wensen ontvangen. Veel geluk, goede gezondheid, alles wat wensbaar is. Kortom, heerlijke en gemeende wensen. 1 Januari, de dag van de nieuwjaarsbrieven. Voor onze kinderen toch speciaal. Voor ons , mama en papa hadden ze een echte nieuwjaarsbrief geschreven. Zelf verzonnen en recht uit het hart. Muziekaal gebracht , met de gitaar en met een dansje. Ooh wat mooi. Ze kunnen het toch hé. En dan de meter. Die woont voor enkele jaren in Indonesia. Via skype . Wat blijkt !!! Ze bracht met haar gezin een blitz bezoek aan België. Dus een skype naar België. Maar toch ook even plezant. en dan de peter. Onze Bram. Had een helse reis van Ooostenrijk naar België gemaakt. Ook op skype. Heerlijk. Wat valt op?? Al de dierbare familie-leden zitten ver weg en/of zijn globetrotters.
Maar eerst iets over onze 1ste januari. Je kan denken,"Hij begint erover te zagen" maar ik kan het niet laten. 22°C in de zon. Windstil en op het terras met de kids zelf gemaakte pizza eten. Dat doe je toch normaal enkel op de Caraïben. Vorig jaar verzorgde we nog een feest in de Ardennen met zo een 60 cm sneeuw. Om 15 uur hadden we afgesproken met nog een gezin uit België . Leentje en Wim . Onze kids wilden graag kennis maken met Inne en Bram en Katreintje. Heerlijke mensen. Gewoon en toch speciaal. Echte mensen naar ons hart. Clauke zegt altijd, " Als mensen je in je ogen kijken als ze tegen je praten, dan is het ook gemeend" En dat was zo. Fijn om ze te leren kennen. Hopelijk wordt dit een lange intense vriendschap. Zo ook met Jef en Ann,. Die beginne we zelfs al wat te missen. Maar dinsdag of woensdag zijn ze terug.
1 januari hebben we afgesloten met een heerlijk avondmaal. Konijn in een zoete saus, zoals vroeger mijn stoofvlees, met gestoofde witloof en kroketten.
Morgen 2 januari, de laatste vakantiedag voor de kinderen
En hier is het een grijze dag. Gisteren
hadden we nog zon en 17°C, vandaag was en is het een grijze dag met veel wind
en maar 13 °C.
Maar och ja. Het is een dag waar alles
wordt voorbereid op morgen. Koken, wat tv kijken en de kinderen zijn aan het
schilderen op doek, liedjes aan het repeteren met hun gitaar. Kortom, we houden
ons bezig.
2011 was een raar jaar voor ons.
Claudia met opeens haar infarct dat op
haar zicht is geslagen.De verkoop van de frituur dat toch lang geduurd heeft.
En dan het vertrek.
Eindelijk onze droom achterna.
Wij wensen ons gezinnetje een ander
2012. Een gezond, en leerrijk jaar. Een nieuwe start voor ons allemaal. Voor de
kinderen in de school en voor ons een huis en werk.
Vreugde, liefde en samenzijn.
En aan al de mensen die de blog
lezen wensen we !!
Al de wensen die jezelf hebt en die je
van anderen hebt gekregen of nog zult krijgen, dat deze mogen waarheid worden.
Dat je naar de wensen kan toegroeien.
Wij hebben al ondervonden dat, voor je
uw doel in het leven bereikt hebt, je toch eerst door een roetsjbaan moet, met
bochten en loopings. Maar één ding weten wij al. Er is een begin, maar ook een
einde aan die roetsjbaan, en onderweg afstappen is geen optie.
Het is vandaag de laatste donderdag van 2011. Het gaat toch snel hé.Het is zo een gewone dag. Het weer is goed, het zonneke schijnt en daarstraks rond 14 uur was het uit de wind en in de zon 17°C.
Vandaag hebben we een echt Frans GSM nummer gaan kopen. Als we met onze proximus kaart bellen is dat vrij duur . Dus een 06 nummer. Vroeger was een 06 nummer een vieze nummer, maar hier begint elk gsm nummer met 06.
Voor Clauke een webcam gekocht . Op hare laptop staat die niet ingebouwd. Dus ook nu kan ze haar mooi gebruind gezichtje via Skype laten zien.
Toen we terug van die Orange-winkel kwamen hebben we uit nieuwsgierigheid de brievenbus geopend. En???? POST. 2 Brieven, ééntje voor Yanneke en ééntje van de fiscus voor ons.
Lap , eerste brief voor ons en al direct de fiscus. Yanneke heeft post gekregen van haar beste maatje Lander. Ze was echt gelukkig en zelfs ontroerd. " Oooh wat lief en hoe mooi, papa mag ik wat op de mama hare faceboek iets schrijven ?"
Voor de rest hebben we ons wat bezig gehouden. Clauke de was gestreken, ikke gekookt en Yanneke heeft via het net al de hoofdsteden van de landen in Europa en de rest van de wereld, vanbuiten geleerd. Daarna een wedstrijdje tussen mama en papa . Kijken en luisteren of wij ook al die hoofdsteden kennen hé Met wat dat kind zich toch bezig houd hé.En ons Yetteke....hangen...
ps; het was een goeie brief van de fiscus.....
Je ziet het hé . We beginnen onze draai te vinden en we beleven een laatste donderdag van 2011 zoals misschien velen......Normaal en huiselijk.
Je zou denken dat we in een God vergeten dorpje wonen. Maar nee hoor.Hier is zoveel te zien , dat je 10 jaar achter elkaar met vakantie zou moeten komen.
Op een 15 km van onze deur ligt een dorpje, typisch Frans, Le Maz Aziel. Nooit van gehoord zou je zeggen. Maar als ik je vertel dat in dit dorpje een grot is waar ze de allereerste pré historische tekening van een mens op een rotswand hebben gevonden. Een tekening van een buffel, dan zeg je :" Och ja, daar heb ik ooit van gehoord".
De grot is in de winter helaas dicht, maar als je op de parking wil geraken om de grot te bezoeken, moet je met de wagen een stuk door de grot. Dit is echt een belevenis. En dan door de grot terug wandelen naar het dorpje. De grot is uitgesneden door een rivier. Mooie watervallen en uitgebeten sculpturen van rotsen. En ook de vogeltjes hebben dorst.(zie foto).
En na een wandeling wij ook. We zijn Café Sports binnengegaan, en wat tappen ze daar? Jupiler. Van 't vat. Warme chocomelk klaargemaakt met verse koeienmelk.
Leven als God in Frankrijk...met nen jupiler.
ps. In Maz Aziel was er veldkoers. Maar geen Sven Nijs.
Een dinsdag is zo een dag dat velen onder ons niet weten wat te koken of zelfs wat te doen. Het zijn enkele feestdagen geweest. Het buikje staat rond van het eten..en wat nu.
De kasten controleren....leeg. Dus , winkelen.
De grootste stad op een half uur rijden is Pamier. Maar wat is hier een half uur rijden??? Als je van Berkenbos naar de Colruyt in Beringen moest, en je had wat pech met het verkeer op de Koolmijnlaan, was je ook een half uur weg. Hier is het zo dat je een half uur aan het rijden bent zonder één auto tegen te komen. De eerste winkel die je dan tegen komt is een Lidl...jaja... De tweede ....nen Aldi... en de derde .....een Carrefour....gigantisch. Eerst naar de Carrefour...Om te tanken, want daar is den diesel goedkoop. 1,23 /l
Willen we den Aldi eens proberen ?
Wij daar naar toe .Maar daar hebben ze nu toch eens alles . Veel meer dan in België. Meer verse -dingen , van vlees en vis. Echt veel meer en...volgens ons Clauke , veel goedkoper. Dus ..Wij karreke vol...Voor de rest van de week..
Ondertussen hebben we ook nog een huis bezocht...NIKS.
En dan terug naar onze Gite. Volle zon. De was hangt zelfs te drogen op de wasdraad. De kinderen spelen in T-Shirt en ons Clauke zit in haar topje (zie foto) en haar kousenbroek ( mocht ik niet fotograferen) in de zon met de verrekijker, naar de herder te gluren, die zijn......koeien...samen met zijn honden ...aan het hoeden is.
Wat doet een mens dan...als alles in Frankrijk dicht is. We gaan wandelen.Gisteren hebben we ergens in een bosje een ruïne gezien. Wie weet , als we aan die ruïne een grote stacaravan zetten, kunnen we daar in wonen en op ons gemak dat ding renoveren.
Het zonneke schijnt weer erg fel. Het is echt warm voor de tijd van het jaar. De ezels bij ons aan de ferme liggen er ook zalig bij.
Sorry dat ik er over bezig blijf, maar de natuur hier....ongelooflijk. Daarstraks was ik effe buiten en ik betrapte me er op dat ik naar niks aan het luisteren was. Geen wind...geen geluiden...echte stilte. Dat is iets wat ik eigenlijk nog nooit had gehoord. Je moet zelf maar eens buiten gaan staan en luisteren naar de stilte...als die er al is. Wij wandelen dus ...wat een utzicht en wat een velden en weides waar we ongestoord over stappen. En dan de ruïne...effe slikken..Clauke ziet dit dus echt zitten hé. Ik verschiet er nog elke dag van.
En dan op de terugweg lopen we langs onze buurman, de boer..., en zien wij en onze kids gewoon een koe kalveren.
Binnen enkele dagen moet er hier op de ferme nog een berggeitje lammeren en een ezel.
Wat hebben de kinderen ..en wij..hier toch een ervaring aan het leven mee te maken !!! Het meoet voor de kinderen en de mensen uit de jaren 30 en 40 toch een levensverijking geweest zijn.
Gisteren is het te laat geworden om nog een tijdje vrij te maken voor de blog. Met Kerstmis is dit een tafel-wandel-spelendag. Na het uitslapen en het ontbijt , hebben we Jef,Ann en de kinderen uitgewuifd. Ze zijn vertrokken voor een 10 tal dagen naar België. Dus zitten we hier nu alleen op de berg.
De Wii geinstalleerd en dan wat buiten rond het huis gekuierd.
Rond 13 uur zijn we aan de aperitief begonnen. De kinderen vonden niet alles even lekker ( maar ik denk eerder dat ze snel terug wilden spelen). Gevolg, Claudia en ik hebben dan maar alle hapjes verslonden. Dus ...effe geen honger meer. Rond half 3 dan de St Jacobsschelp..Dat vonden ze wel lekker.
Vermits het zo een mooi weer was , hadden we besloten een mooie wandeling te maken. We hebben misschien wel 20 keer gezegd tegen elkaar dat dit het mooiste uitzicht was dat we tot nog toe op een Kerstdag hebben meegemaakt.
Om het kort te houden, rond 18 uur dan het hoofdgerecht .Wokpannetje..Lekker!!.
Het dessert was pas om half 9 nadat iedereen alweer in pyama zat.
Een lange fijne dag. Met een mooie zonsondergang.
Straks terug realiteit, en op zoek naar een huis..
Neen...zolang dat we getrouwd zijn zitten we op Kerstavond niet aan tafel bij familie of vrienden. Het is een gezellige avond onder ons. In pyama nog wel.
Beetje tv kijken, meezingen met de muziek, en den aap uithangen met de kinderen. Kerstavond, familieavond.
En natuurlijk uren luisteren naar het gezaag van de kids " Wanneer doen we de pakjes open?"
De dag voor Kerstmis is meestal een drukke dag. We zijn vandaag weer met de zon opgestaan.Heerlijke temperaturen.13°C .
Op kerstavond doen vele gezinnen iets speciaal. Wij dus ook.Eerst gaan winkelen. Vanalles kopen om lekker te smullen en te drinken. Sind een jaar of....Ik weet precies niet meer hoelang , maar het is al zeer lang, bak ik het brood zelf. Vandaag dus ook. Brood om door de week te consumeren, en plezante broodjes om te ontbijten of om bij bepaalde voorgerechten te eten. In Frankrijk stelt de etikette, dat er tot aan het dessert altijd brood op tafel moet staan. Dus.. Kneden en mixen en bakken.
Ik had nog rozijnen en melk en eiren . Dus rozijnenbroodjes. Heerlijk. Morgenvroeg met boter en warme chocomelk. En dan het normale brood.
Buiten was het echt weer prachtig weer. De kinderen hebben gespeeld tot aan de aperitief . Ook Ann en Jef zorgden vandaag voor een lekker aperitief. Vers geperst druivensap met gin en een ijsblokje. En daar dan een sneetje rozijnenmik bij.
Leven als God in Frankrijk.
Na dat alles nog effe skypen met de meter van Yetteke in Indonesië. Want als het bij on 18 uur is , hebben ze daar de pakjes reeds open gemaakt. Het wordt nog een gezellige avond.
Een vrolijk Kerstmis aan iedereen die dit leest en aan de rest natuurlijk ook.
Net zoals in België wordt een huis voor
verkoop gekeurd. Septische tank, elektriciteit, waterleiding, enz
Een expert is langs geweest om de
energie waarde van het pand te bepalen en een gunstig of ongunstig advies te
geven. Wat hebben we gezegd! Bij ons lukt alles wel maar nooit van de eerste of
tweede keer. Heel de woning is afgekeurd. Het is nu aan de verkoper om alles op
te lossen of aan de koper om het te herstellen.
De verkoper wil de elektriciteit, het
dak, de waterleiding en de septische tank niet aanpassen. Kostprijs +/- 25000
zonder dak. Dak +/- 30.000 .Wij vroegen om dit bedrag van de aankoopprijs af
te doen, maar dat wil de verkoper niet. Ouwe Fransman met een klakske op. Ge
kent da wel hé.
Tja, de lotto hebben we nog nooit
gewonnen en geërfd hebben we ook nog nooit.
Dus .de verkoop wordt geannuleerd.
Gevolg, we staan op nul.
Wat nu??? Clauke blijft er gelukkig
zeer kalm bij. Jef en Ann, onze buren, steunen ons weer. Dus, wij op zoek naar
wat anders. Nu, we hebben nog tijd en willen ons niet onnodig opjagen. Dat
haalt toch niks uit.
Dus, lezers duimen hé..
Om alles effen op een rij te zetten en
alles te laten bezinken, hebben we samen met de buurkids een heerlijke lange
wandeling gemaakt. Berg op en berg af. 8 km.
Heerlijk. Zingen, lachen en genieten. La
douce France .
Met al de problemen in je achterhoofd,
kan je dan toch nog van die wandeling en die klein mannen genieten.
We kregen vandaag ook het rapport van
Yetteke via mail.91,4% goed .toch
Aleen zei ons Yet .Maar 91 .
Och ..we zijn een blij gezinneke en we
slaan ons er wel door.
In Molenheide hadden we geen oven , dus bakken van taarten en broden of pizza's zat er niet in.
Ik heb sind 20 jaar geen pistoleetjes of broden gekocht bij een bakker .Zelfs geen croisants. Sorry bakker, maar ik maak ze zelf. En nu in de gite hebben we een groooooote oven. Dus bakken. Maandag al had ik 2 broden gebakken en 20 pistoleetjes. Helaas geen foto's maar volgende keer zal ik ze zeker maken. Gisteren heb ik een pizza van 60 cm lang en 30 cm breed gemaakt. Samen met ons Yanneke. Die heeft verstand om zo een ding te beleggen. En aan de foto's te zien...de magerste gulzige van ons gezin,(Clauke) eet dan het meest......
maar ik maak ze zelf. En nu in de gite hebben we een groooooote oven. Dus bakken.
