Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
Normaal gezien bestond de slotrit van deze Cycling Trophy uit een grote ronde door het midden- en zuiden van het eiland, maar door het beperkte aantal deelnemers moeten we drie keer het traject La Santa - Famara afleggen, goed voor 63 kilometer in totaal. Vandaag is echter de oude vertrouwde kl*tewind terug komen aanwakkeren, zodat we het in het begin, wanneer die enerverende 'Alisios' meedogenloos op onze verbrande snuit blaast, rustig aandoen. Bij het keerpunt in Famara trekt Thomas alle registers open en schuif ik mee in het wiel. Wil Thomas de Cycling Trophy winnen en ik terug het podium halen, dan moeten we minstens twee minuten zien te nemen op onze Britse opponenten Derek en James. Zeg maar 'n België-Engeland dus, maar dan wel op de droge, heuvelachtige vulkaangrond van Lanzarote. Wegkomen lukt niet, want de Britten reageren gevat op onze aanval en brengen nog twee andere vluchters mee. Na herhaalde uitvalspogingen van vooral Thomas moeten zij er terug als eerste af, zodat we met ons vieren de finale ingaan. Echt hard wordt er nu niet meer gereden, want door de striemende wind het is vrij duidelijk dat niemand uit de kopgroep zal kunnen ontkomen. Ik ben zeker niet de sterkste, maar misschien wel de rapste, en bovendien was de overwinning van maandag een enorme boost voor het zefvertrouwen. Wanneer we in België met het voltallige peloton op de meet afstevenen, laat ik me meestal al vrij vroeg uitzakken om niet op mijn smikkel te vallen, maar in een kleine groep maak ik wel kans. Het komt er nu op aan van rustig te blijven en niet te vroeg aan te gaan, want de wind staat aan de meet weer pal op kop. Als derde kom ik de laatste bocht uit, maar James (die in Engeland regelmatig op de piste rijdt) zit pal in het wiel. Ik schakel bij en sprint voorbij Thomas en Derek, maar kom nu wel vol in de wind te zitten. Ik voel James komen op rechts, maar met een hartslag die mijn IQ ver overstijgd kan ik hem net voorblijven en win mijn tweede wedstrijd op drie dagen! Mijn voornemen om me eens serieus "de kop in te drinken" bij een overwinning laat ik al vrij vlug varen. Dit was dan wel de laatste wedstrijd van het seizoen, maar over ruim twee maanden ligt de verschrikkelijke Pico de las Nieves al op me te wachten, en elke gram overgewicht die je daar naar boven moet stampen laat zich dubbel en dik voelen. Ondergetekende goed gek? Ik dacht het wel...!
63 Km in 1h52' 1e/16 Gem. hartslag: 158 Max. hartslag: 196
TOP 5 RITUITSLAG TOP 5 EINDKLASSEMENT 1. Bart Bonne BEL 01:52:26 1. Derek Waight GBR 03:03:08 2. James H. Leader GBR 01:52:27 2. James H. Leader GBR 03:03:38 3. Derek Waight GBR 01:52:29 3. Thomas Goossens BEL 03:04:03 4. Thomas Goossens BEL 01:52:33 4. Bart Bonne BEL 03:06:29 5. Kim Rasmussen DEN 01:56:03 5. Andy Cook GBR 03:13:58
Reacties op bericht (2)
18-10-2010
Rasmussen
Arie, 't Was geen "familie van" denk ik... ;-)
18-10-2010 om 23:32
geschreven door Bart
17-10-2010
Dikke proficiat!
Mooie overwinning, Bart!!! Een palmares met een zege op zo'n internationaal deelnemersveld, dat kunnen er weinig vwf'ers voorleggen. Al zou ik bij die nummer 5 nog maar even voorbehoud maken... :-))
