Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
Na een kleine drie maanden terug in "Canarias!!!" Het gezellige maar winderige Lanzarote hebben we nu ingeruild voor Gran Canaria, en toen ik vorige zaterdag daar rond het middaguur neerstreek was mijn eerste bekommernis niet om wat te relaxen op het strand of de nieuwe omgeving te verkennen, maar om alles in gereedheid te brengen voor de tweede editie van de "Cycling Trophy," ingericht door het befaamde sporthotel Club La Santa op...Lanzarote, inderdaad! Zondag met María dus al meteen teruggevlogen naar het vulkaaneiland waar we negen maanden hebben vertoeft. In de vooravond als een bezetene direct mijn fiets in elkaar geflansd, om voor het duister nog vlug eventjes de twee vliegtuigtrips uit de benen te rijden. Hierdoor natuurlijk te laat terug om inkopen de doen in het supermarktje van het hotel, zodat mijn ontbijt voor de proloog de volgende dag bestond uit een taai hompje stokbrood (van anderhalve dag oud...) met speculoospasta, een uit Helgië meegesmokkeld en platgedrukt "franchipanneke" en een quasi niet te vreten sportreep die ik gisteren bij het inschrijvingspakket ontving. (Mocht ook wel voor 75 Euro, maar verder over de organisatie niks dan goeds...!) Op het onooglijke vroege startuur van 9u40 begin ik aan mijn vijf kilometer lange proloog. De eerste 2,5 kilometer lopen gestaag bergop, maar krijgen we wel de wind in de rug. Helaas, als het dan eens moet waaien op Lanzarote, laat de wind het afweten, want meer dan een lauw briesje is er niet zo vroeg op de dag. Na vijfhonderd meter zit ik al aan een hartslag van 190 en plakt mijn bek toe van de droogte! Drinken kan niet meer, want voor vijf kilometer vond ik het echt niet de moeite om een bidon mee te zeulen, en naar mijn weten passeren we niet aan één of andere verborgen oase. Net voor het keerpunt ligt het steilste stuk, maar ik blijf verder stoempen op het buitenblad. Met resultaat, want ik nader nu vlug op de één minuut vroeger gestarte Ulmar Schmidt, een Duitser die op Lanzarote woont en waar ik vorig jaar menig trainingsritje mee heb afgewerkt. Ulmar is een kranige vijftiger, maar mag zich wel "Ironman" noemen, want finishte vorig- en dit jaar de Ironman op Lanzarote in een meer dan behoorlijke tijd. Na het keerpunt denk ik dan ook van hem vlug te pakken te krijgen, maar dit valt efkes tegen. Ik ben tijdens de beklimming tamelijk diep geweest en blijkbaar staat er toch meer wind dan ik gedacht had. Dit wordt nu nog echt enkele minuten afzien met het bloed in de keel en het verstand op -15! De laatste honderd meter pers ik er toch nog een sprintje uit en word zo nog winnaar in mijn leeftijdscategorie (30-39). In de algemene rankschikking eindig ik derde op dertig seconden van de eindwinnaar van vorig jaar en landgenoot Thomas Goossens. Tweede wordt de Brit Derek Waight op slechts drie seconden. Beide heren wonen trouwens op het eiland, dus zal het er de komende dagen beslist nog heftig aan toegaan.
5 Km in 9' 10'' 32,7 Gem. 3e/15 Gem. hartslag: 189 Max. hartslag: 200
TOP 5: 1.Thomas Goossens BEL 00:08:40 2. Derek Waight GBR 00:08:43 3. Bart Bonne BEL 00:09:10 4. Dirk Marsmann GER 00:09:14 5. James Holland Leader GBR 00:09:15
