Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
De dag erna ben ik wel ruim op tijd, en krijg ik verschillende documenten in mijn pollen geduwd, waarvan ik van de helft geen flauw idee heb wat ik ermee moet aanvangen. Het is net of ik moet m´n examen wiskunde uit het vijfde middelbaar opnieuw doen, maar deze keer heb ik geen behulpzame klasgenoten in de buurt om me erdoor te sleuren. (Die zitten nu waarschijnlijk allemaal in het grijze, kille Belgie stierlijk te balen op hun respectievelijke kl*tejobs.) Na wat meer uitleg gevraagd te hebben worden de meeste dingen duidelijk, maar hoe is het mogelijk dat de dame van de integratiedienst geen f*cking woord Engels spreekt??? Ik kan me hier met mijn "Spaans voor Dummies" behoorlijk behelpen, maar als je ze eenmaal in hun eigen taal aanspreekt, repliceren ze op ratelende wijze en denken ze dat je hier al jaren woont. Nu ja, aan de kleur van m´n huid te zien moet ik voor de meeste "Kanaries" niet meer onderdoen eigenlijk. Ik moet één van de daarnet gekregen documenten in de bank laten afstempelen, en daarboven nog eens 18 Euro´s van mijn zuurverdiend tijdskredietsloon op een rekening storten. Ik heb er ondertussen een beetje m´n buik van vol om overal als een half gedraaide fooraap in mijn koerspakje te verschijnen, dus gaan María en ik de volgende zaterdagmorgen met de auto naar Arrecife. Net nu ik van Spaanse vocale steun geniet, blijkt de bankbediende perfect Engels te spreken. Hij heeft zelfs een jaar in Hasselt gestudeerd, en vraagt of het nog steeds klopt dat Vlamingen serieuze harde werkers zijn, en de Walen fuifbeesten en flierefluiters. Nadat ik bij het afscheid langs m´n neus weg vertel dat ik uit Vlaanderen kom, zal hij z´n opinie ongetwijfeld wat moeten bijstellen...en zijn kennis over het invullen van bepaalde documenten ook. Aangezien hij niet precies weet wat hij op mijn formulieren moet krabbelen, moet ik -u raadt het nooit- maandag nog eens terugkomen. De volgende maandag komt er eindelijk schot in de zaak. In amper één uur wordt alles geklonken bij de Politia National, het copieercenter en de bank. Vervolgens alle papieren rotzooi apetrots afgegeven op het politiebureau, waar ik te horen krijg dat op 17 november m´n Tarjeta de residente (al dan niet blinkend) op me zal liggen wachten. Ik hou jullie op de hoogte!
