|
Barduk goes international! Met gespannen verwachtingen keek ik uit naar m'n eerste rittenwedstrijd in het buitenland waar we onder de naam van "Belgian Cycling Selection" de vaderlandes eer hoog moesten houden. Na een eerste kennismaking met de ploegmaten en de Franse keuken was "Belgian Fart Selection" misschien een beter passende naam geweest, maar dit klonk deonthologisch niet verantwoord...
Naast ikzelf bestond ons team uit Ludwig "ik heisse Ludwig" Gladines, Mario "Lam mens" en de crazy cycle brothers "Alex(is)" en "Der Sam" Govaert. We werden met de beste zorgen omringd door verzorger Danny "Couze" en technieker Luc (oa. persoonlijke mekanieker van C.Heule.) Voor iemand met twee linkse handen zoals ondergetekende een hele geruststelling.
De eerste rit vond plaats in een ietwat gore achterbuurt van Parijs. Een plaats waar je 's nachts best niet verdwaald en waar er sporadisch wel iets "van de camion" dreigt te vallen. 43 rondjes van 2 Km. kregen we voorgeschoteld met daarin telkens een stukje klimwerk van een goeie 400 meter. Helaas was het wegdek niet van een superieure kwaliteit. Met een beetje verbeelding waande ik me op het parcours van "De Binnenstraat" in Aalst, met het verschil dat er in de ajuinenstad allesbehalve een Eifeltoren aan de horizon verschijnt, of het zou de Halletoren uit Brugge moeten zijn met serieuze orientatieproblemen. Dat het van in de start een nerveuze bedoening was is een open deur intrappen, want met 112 renners en 4 verschillende nationaliteiten (Fransen, Duitsers, Belgen, Westvlamingen,...) wou iedereen vooraan koersen. Het tempo was serieus pittig waardoor niemand een deftige ontsnapping in elkaar kon zetten, tot halfweg wedstrijd 3 renners het hazepad kozen en van ons team was Alex van de partij. Hun voorsprong bedroeg echter nooit meer dan 30 seconden en als één van de vluchters in een bocht onderuit gaat worden ze ingelopen. Even voordien was er ook al een serieuze valpartij waarbij een ongelukkige Duitser een bekkenbreuk opliep. Onze pechvogel was Mario. Hij brak gelukkig geen oude knoken, maar moest door wielbreuk een rondje missen. Met een uitgedund peloton van ongeveer 50 man stormen we op de finish af. Ik kan me verrassend goed vooraan houden en eindig nog net binnen de eerste twintig.
86 Km. in 2h. 08' 40,3 Gem. 19/112
Gem. hartslag: 173
Max. hartslag: 192
Voor foto 's van de eerste etappe, klik op onderstaande link:
|
