Nadat we al voor een heel stuk bijgepraat waren en de nodige cava's door onze strot gegoten hadden, was het tijd om te eten.

Op voorhand hadden we gezegd dat we de gastvrijheid van Tom en Annick zo waardeerden dat we zouden trakteren op het avondeten. Eerst nog gedacht aan BBQ , maar volgens de weersvoorspellingen zou het gaan regenen, en daar Tom en Annick nog maar net waren overgehuisd van Indonesie naar Koersel, zouden het dan frieten worden. Frieten met vanalles en nog

Keken we er naar uit? Natuurlijk, maar na die lekkere kebab van s'middags , had ik niet zoveel honger...

Dus wij naar de frituur.

Thuis aangekomen, alleez, bij Tom en Annick toch, maar voor ons op dat moment een beetje thuis, zijn we alles beginnen te verdelen en na 3 jaar terug de smaak van...frieten van de frituur...

Veel te veel voor mij en..had het gesmaakt..? Eerlijk gezegd..ja..maar eigenlijk heb ik het niet gemist. Na 3 jaar leer je hier in Spanje ook wel al de producten te gebruiken en je leert de smaken gewoon worden. Neem nu bijvoorbeeld een hamburger. Sommigen noemen het een curryworst of ne lange of een frikadellenworst. Hier in de supermarkt hebben ze een soort worst die, als je deze frituurd, hetzelfde smaakt dan zo een frikadellenworst. Dus , daar  hebben we al een alternatief. Of een servela.. In de Lidl verkopen ze een soort servela die nagenoeg hetzelfde smaakt.

Maar dan zijn er natuurlijk die 10 tallen soorten snacks , die in de frituur te verkrijgen zijn.. Ragouzi...Mexicano en nog enkele...die zijn hier niet te krijgen. Maar missen we die...Och neen... In Belgie bleef het ook altijd maar met een servela special of een curryworst.

En wat de frieten betreft, die hebben we hier ook. We maken ze zelf . De Spaanse aardappelen zijn er niet zo geschikt voor, maar de boer waar ik de aardappelen haal, laat ze uit Frankrijk invoeren . Die zijn dan weer wel geschikt. Specialsaus, ajuin hebben ze , mayonaise en ketchup en een alternatief voor pili-pili....even lekker' En een bami, dat maak ik zelf.....

Maar al bij al , het was een geslaagd frietmoment.

Tom en Annick hebben bij aankomst in Belgie , bij Boer Willy , in de B&B gelogeerd. Reden ? Hun huis moest helemaal opgeverfd worden. De meubels gezet , en nog zoveel meer. Annick wist ons te vertellen dat ze met boer Willy afgesproken had, dat wij daar 1 nacht zouden doorbrengen. Dus wij naar boer Willy.

Wie is boer Willy?

De plaatselijke schapenherder. Hij heeft ook nog een een ijsjeszaak en dus de B&B.

Hij maakt van de schapenmelk heel lekkere ijs. Alle soorten , kleuren en geuren. Boer Willy ken ik trouwens , hij heeft bij mij nog op de judo gezeten. Fijne kerel, harde werker maar helaas hebben we hem niet gezien.

De B&B was eigenlijk een heus appartement. badkamer,3 slaapkamers keuken, living en eetkamer.  Zeer net. Een idee voor ,mochten we ooit nog eens naar Belgie gaan...Ooit.

Emelie is die avond met ons meegegaan. Ze kende de plaats op haar duimpje. 't zal wel, ze hebben er bijna 3 weken gewoond dacht ik. Ze is blijven slapen ook , daar Yetteke bij Febe bleef slapen. Al de kinderen op hun beurt weer terug samen met hun vroegere beste vriendinnen.

Op zondag morgen was het mistig, en dan ligt de boerderij er evenzeer mooi bij. Mist is weer iets wat we hier zeer zelden hebben. In het voorjaar kan het al eens gebeuren, maar ik denk , op 3 jaar , 2x...

De schone groet elke morgen de dieren...(durf niet beesten schrijven ) ze maakt een praatje over koetjes en kalfjes of schaapjes en lammetjes en....

Ze , nieuwgierig als ze is, vraagt de dieren helemaal uit over de capriolen en streken , die Tom en Annick , op de boerderij hebben uitgehaald.

En voor het vertrek ....een kusje.... Ik zeg altijd...lemmekeetooiikeetem......vrij vertaald...het lemmeke eet hooi ik eet hem....

Sinds 1 september geeft Annick terug les aan het 1ste leerjaar in Stal Koersel. Bij het verbeteren is Yanneke nieuwsgierig en geinteresseerd om de leerstof die ze daar krijgen. Moet je weten...Toen Yanneke en Emelie in het eerste leerjaar zaten...wie was toen de juf?...Annick.

Tegen 11 uur zijn we met zijn allen aan het middagmaal begonnen... Yetteke, mijne sous chef, samen met Emelie, paddestoelen snijden, We eten kip met puree, appelmoes en championnensaus

Appelmoes, niet uit een potteke, maar zelf gemaakt.

En dan alles bakken.

Ook Tom en Annick zijn het buitenleven bijna 3 jaar gewoon geweest. Dat merk je ook aan ons. Wij als gezin, houden het binnen geen uur uit. Altijd naar buiten.. Ook al is het dan niet zo warm...ons lijf heeft precies dat tikkeltje meer zuurstof nodig. En bij de familie Tom is dat idem... Lekker buiten eten...

N a de lekkere maaltijd, zijn we vertrokken naar Eindhoven. De reis zat er op en om half 5 hadden we onze vlucht. Tom moest voor een week naar Duitsland, en ze kwamen hem in Eindhoven oppikken. Dus dat kwam goed uit.

Na het afscheid was er nog wat tijd om te wachtten en dat resulteerde ook in bijna in slaap vallen.

Het was alweer voorbij. Het was heel leuk, fijn en intens.

Maar alle 4 waren we ook weer blij om naar onze finca terug te keren.

Morgen, maandag 8 september, moet Yetteke naar school...dus, ook de vakantie van bijna 3 maanden is voorbij.

En? Gaan we volgend jaar  terug?

2 neens, 1 misschien en 1 ..wie zal het zeggen....

We zijn hier thuis..El Saladillo Mazarron..onze thuis.