Wat is bidden eigenlijk? Bidden is met heel je hart en ziel contact zoeken met God. Het is niet zo moeilijk als je denkt. Alleen al als je je terugtrekt in de stilte en zegt: Heer ik weet niet wat ik zeggen moet, maar hier ben ik: dat is alleen al een gebed. Bidden is niet het opzeggen van veel woorden, maar gewoon stil zijn en luisteren wat Hij je te zeggen heeft. Hij kent ons beter als datwij onszelf kennen. De apostelen hadden er ook moeite mee, hoe het te doen. Zo zagen ze Hem dikwijls in gebed verzonken en wisten er niet goed raad mee. Daarom vroegen ze Hem ook: Heer leer ons ook hoe wij moeten bidden. Hij gaf hen toen het prachtige gebed, het Onze Vader. Onze Vader, die in de hemel zijt. Uw naam worde geheiligd, Uw rijk kome, Uw wil geschiedde op aarde zoals in de hemel. Geef heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven en leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van alle kwaad. Is dit een prachtig eenvoudig gebed? Geef ons heden ons dagelijks brood. Dit moeten we niet alleen zien het aardse brood, wat we ook nodig hebben om te leven. Maar het hemels brood, dat we nodig hebben voor ons geestelijk leven; dat wil zeggen gevoed worden om in verbondenheid te blijven in Hem. Wat we hier ook in zien; vergevings gezind te zijn. Hoe kan God onze schuld vergeven, als we onze medemensen niet kunnen vergeven. Zegt de heilige schrift ook niet: als ge met uw offergaven naar het altaar komt en ge herinnert, dat uw broeder iets tegen u heeft; laat dan uw offergaven staan en ga u eerst u met uw broeder verzoenen en kom dan terug om uw gaven aan te bieden. We zijn tenslotte toch allen broeders en zusters in Christus. Maar ook hen, die niet in Hem geloven, daar dienen we vergevings gezind voor te zijn. Frère Roger schrijft: het bidden, het gebed bevrijdt ons niet van wereldse zorgen. Integendeel. Bidden is een daad van verantwoordelijkheid. Hoe meer je in alle eenvoud en nederigheid bidt des te meer je uitgenodigd wordt om lief te hebben en dat uit te dragen in je leven. Je aardse zorgen zullen daarmee niet verdwijnen, maar als je deze aan de Heer toevertrouwd, kunnen ze wel dragelijker worden. Als je de liefde van Christus weet uit te dragen, ben je vanzelf ook vergevingsgezind tegenover allen. Wees niet bezorgd, als je geen woorden kan vinden om te bidden, alleen al door aan hem te denken, ben je al in contact met Hem die in je aanwezig is en dat is al een gebed.
In deze Adventstijd worden we opgeroepen, om ons te bekeren. Johannes de Doper roept als een roepende stem vanuit de woestijn ons toe: Kom tot inkeer, want het koninkrijk van de hemel is nabij. Ons bewust worden van de komst van de Heer in deze tijd, bij het naderen van het grote Kerstfeest. We dienen ons klaar te maken om Hem te kunnen ontvangen. Zoals Johannes zegt: Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden. Met andere woorden; verwijder alle ongerechtigheden. Haal de oneffenheden weg. De oneffenheden en ongerechtigheden van ons hart verwijderen. Een grote schoonmaak houden en de deur van ons hart wagenwijd openzetten voor de komst van de Heer. En bidden we met de psalmist: Tot U heb ik mijn ziel opgeheven; mijn God, op U vertrouw ik, ik zal niet beschaamd worden. Laten mijn vijanden mij niet bespotten, want al wie u verwacht, zal niet teleurgesteld worden. Wijs mij, Heer Uw wegen en leer mij Uw paden kennen. Bereiden wij ons goed voor op het grote Kerstgebeuren en durven wij geheel ons aan Hem toevertrouwen, en laten gebeuren, wat Hij van ons verlangt, zoals ook Maria in al haar nederigheid haar hoofd boog en zei: zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiedde naar uw woord.
Dit kruis van Taize staat overal, waar Taize avondgebed wordt gehouden.. Taize, de nieuwe lente, zei reeds paus Johannes XIII. Hieronder een toespraak van paus Johannes Paulus II, die hij in Taize hield.
De Kerk heeft jullie enthousiasme nodig
( ) Zoals jullie, pelgrims en vrienden van de gemeenschap, is de paus slechts op doorreis. Maar je komt in Taizé zoals je een bron voorbijkomt: de reiziger stopt, lest zijn dorst en vervolgt zijn weg. Jullie weten dat de broeders van de gemeenschap geen beslag op jullie willen leggen. Door gebed en stilte willen zij jullie de mogelijkheid geven om het door Christus beloofde, levende water te drinken, zijn vreugde te ervaren, zijn aanwezigheid te herkennen, zijn roep te beantwoorden en vervolgens weer te vertrekken om in jullie kerkgemeenschappen, steden en dorpen, scholen en universiteiten en op alle plaatsen waar jullie werken van zijn liefde te getuigen en jullie broeders en zusters te dienen.
Bij alle kerken en christelijke gemeenschappen, en tot aan de hoogste politieke leiders van de wereld, staat de gemeenschap van Taizé bekend om het hoopvolle vertrouwen dat zij in de jongeren stelt. Ik ben hier vanmorgen vooral, omdat ik dit vertrouwen en deze hoop deel.
Beste jongeren, de Kerk heeft jullie enthousiasme en grootmoedigheid nodig om de wereld de blijde boodschap van het evangelie te brengen. Jullie weten dat ouderen soms, na een moeilijke weg of doorstane beproevingen, ten prooi vallen aan vrees of matheid, en dan de spankracht die eigen is aan elke christelijke roeping, laten verzwakken. Het gebeurt ook dat instituties de evangelische boodschap niet meer voldoende dienen, door routine of ontoereikendheid van hun leden. Daarom heeft de Kerk het getuigenis van jullie hoop en inzet nodig om haar zending beter te vervullen.
Neem dus geen genoegen met het passief uiten van kritiek, of met afwachten tot mensen of instituties zich verbeteren. Ga naar de parochies, het jongerenpastoraat, de verschillende bewegingen en gemeenschappen. Dien hen geduldig met de kracht van jullie jeugd en de gaven die jullie ontvangen hebben. Ondersteun de ambtsdragers van de Kerk met vertrouwen; zij zijn jullie dienaars in Jezus naam, en om die reden zijn jullie op hen aangewezen. De Kerk heeft jullie aanwezigheid en deelname nodig. Als jullie binnen de Kerk blijven, dan zullen jullie soms zeker geschokt worden door verdeeldheid, interne spanningen en de ontoereikendheid van haar leden. Maar van Christus, die het hoofd van de Kerk is, zullen jullie zijn Woord van waarheid, zijn eigen Leven ontvangen, en de Adem van liefde die jullie in staat stelt om Hem trouw lief te hebben en jullie leven te laten slagen door het risico te nemen van een vreugdevolle overgave aan de anderen. ( )
Na deze woorden, knielt de paus om enkele ogenblikken te midden van de broeders te bidden. Allen zingen: Laudate omnes gentes, laudate Dominum (Prijs de Heer, alle volken). Terwijl de jongeren verdergaan met zingen in de kerk en de circustenten, gaat de paus naar een zijvertrek om de broeders te ontmoeten. Hij begroet ze één voor één en spreekt vervolgens de gemeenschap toe.
U bent nog jonger geworden
De paus memoreert dat hij de gemeenschap al lang persoonlijk kent: Ik heb u bezocht toen u nog jong was, maar nu bent u nog jonger geworden. Hij herinnert zich de bezoeken van frère Roger in Polen, en wat hij zei over Maria en het ambt van de universele pastor. Johannes Paulus II voelt zich daarom verplicht, niet van buiten maar van binnen, om u te komen bezoeken. Hij maakt een toespeling op de twee Europese ontmoetingen die reeds in Rome plaatsvonden, en hij voegt eraan toe: Rome staat altijd open voor uw bezoek met de jongeren.
Daarna laat de paus een geschreven boodschap voor de gemeenschap achter, die de broeders bijzonder raakt. Frère Roger zal deze boodschap plaatsen in De bronnen van Taizé, het boek dat de grondslagen van het gemeenschapsleven samenvat.
Die kleine lente!
Beste broeders, in de intimiteit van deze korte ontmoeting zou ik u mijn genegenheid en vertrouwen willen uitdrukken met dezelfde eenvoudige woorden waarmee paus Johannes XXIII, die u zeer liefhad, frère Roger eens begroette: Ah, Taizé, die kleine lente!
Mijn wens is dat de Heer u bewaart als een bloeiende lente en dat Hij uw eenvoud bewaart, in evangelische vreugde en de openheid van broederlijke liefde.
Ieder van u is hier gekomen om te leven in Gods barmhartigheid en in gemeenschap met zijn broeders. Door u uit liefde tot Christus met heel uw wezen aan Hem toe te wijden, hebt u zowel het ene als het andere gevonden.
Maar bovendien hebt u, zonder het te zoeken, duizenden jongeren, overal vandaan hierheen zien komen. Zij worden aangetrokken door uw gebed en uw gemeenschapsleven. Men mag welhaast denken dat deze jongeren het geschenk en het middel zijn dat de Heer u geeft, als aanmoediging om bij elkaar te blijven in de vreugde en de zich steeds vernieuwende gave van uw leven, als een lente voor allen die het echte leven zoeken.
Mozes sprak: Als u de HEER, uw God, gehoorzam bent en al zijn geboden onderhoudt, zoals ik ze u vandaag heb voorgehouden, zorgvuldig naleeft, zal Hij u hoog boven alle andere volken op aarde verheffen. En omdat u Hem gehoorzaamt, zullen u deze zegeningen toevallen: Gezegend zult u zijn in de stad en gezegend op het land. Gezegend is de vrucht van uw schoot, de vrucht van het land en de vrucht van uw vee.---Gezegend zult u zijn in uw komen en uw gaan.--- De Heer zal zijn plechtige belofte gestand doen en u tot een volk maken dat aan Hem is gewijd, u leeft immers de geboden van de HEER , uw God na en volgt de weg die Hij wijst. Deutronomium 28: 1-9
Shalom, vrede. Vrede voor allen. Vrede in ons hart. Bidden wij tot de Heer van de vrede, dat Hij ons dat wil schenken. Vrede in ons hart. En dat door de vrede, de verzoening mag komen op de weg van pelgrimage van vertrouwen op aarde.
komt allen tot mij, die belast en beladen zijn en ik zal u verkwikken. Komt allen tot de Heer Jezus Christus, want Hij is de bron, die eeuwig leven schenkt. In Johannes 4 staat het prachtige verhaal van Jezus in gesprek met de Samaritaanse vrouw, aan wie Hij vroeg, om hem te drinken te geven. Heel verbaasd was ze dat Hij een Jood aan een Samaritaanse te drinken vroeg. Want Joden en Samaritanen beschouwen zich als vijanden van elkaar. Maar Jezus reageerde hierop met de woorden: Als u wist wat God wil geven en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou Hij u levend water geven. Verderop in het verhaal zegt hij tot de vrouw: Ieder die dit water drinkt, zal weer dorst krijgen, maar wie het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat Ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft. Wij zouden aan de Heer, net als die vrouw knnen vragen; Geef mij dat water, Heer. Als wij moe van alle teleurstellingen en tegenslagen in ons leven, vol vertrouwen naar Hem toegaan, zullen ook wij ontdekken, dat hij degene is die ons nooit of te nimmer zal teleurstellen. Hij zal ons opbeuren, ons verkwikken en ons deelgenoot maken van het levende water, dat in ons een bron zal doen opwellen, waardoor wij het leven weer aankunnen. Hij is de bron van het levende water, dat eeuwig leven schenkt en zal de zon weer in ons leven stralen. Hij zelf nodigt ons er toe uit, om naar Hem te komen. Komt allen tot mij die belast en beladen zijt en Ik zal u verkwikken.
Gods weg is volmaakt, het woord van de Heer is zuiver, een schild is Hij voor alle die bij Hem schuilen. Wie anders is God dan de Heer, wie anders een rots dan onze God? De God die mij met kracht omgordt, leidt mij op een volmaakte weg. Hij geeft mij voeten snel als hinden, doet mij op toppen van bergen staan, oefent mijn handen voor de strijd- mijn armen spannen de bronzen boog. U was het schild dat mij redde, uw rechterhand ondersteunde mij, uw woord maakt mij sterk, u baande de weg voor mijn voeten, ik wankelde niet. Psalm 18; vers31-38
Moge het Cross of Nails als teken van verzoening ons bezielen de vrede en verzoening uit te dragen en dit als opdracht te zien.
In de Engelse plaats Coventry staat in de ruïne van de verwoeste kathedraal van de tweede wereldoorlog dit Cross of Nails als teken van vrede en verzoening, waar elke vrijdagmiddag om twaalf uur het gebed van verzoening wordt gebeden.
