Het is weekend en dan kan er uitgeslapen worden. Om half 6 was bie bieke al uit de veren. Claudia is wat verkouden en heeft een verstopte neus. Gevolg, ze snurkt. Het is niet echt snurken wat ze doet, het is meer, diep in haar keel, klakken. “klak….klak….klak”. En mi esposa ofte echtgenote slaapt dan met haar gezichtje naar mijn oortjes, en op den duur ben je wakker hé. Iedere zaterdag rond 8 uur komt er dan wat beweging in huis. Meestal komt Yetteke de trap af. Daarna Claudia die opstaat en Yanneke, die slaapt altijd het langst.

In de streek van Mazarron, schijnt de zon ongeveer 320 dagen per jaar. Dat hoorden we vandaag nog van een Spanjaard, die hier geboren en getogen is, zeggen. Dus 45 dagen per jaar schijnt ze niet en kan het regenen of druppen. Vandaag hadden we zo een dag. Rond half 10 was het fel bewolkt, maar de temperatuur zat goed. Windstil en droog. Heerlijk om al enkele baantjes te trekken in het zwembad. Na het ontbijt deeg maken voor het dagelijks brood en dan naar de Bodega in Mazarron voor mijn tonnekes rosé. In Mazarron staat een klein kerkje. De kinderen hebben steeds gevraagd om die te bezoeken. Claudia en ik waren er al eens geweest. Zie mijn eerdere blog. Toen we in het kerkje waren, ging opeens de gsm. Het was Angel, onze Spaanse immo man. Hij wou per se vandaag met ons naar een huis gaan kijken met veel grond en een prachtig uitzicht. In Gañuelas, ongeveer een 3 km van waar we nu wonen. Maar eerst nog over de markt lopen, naar de apotheek en de parfumerie. Morgen is het in Spanje Moederdag. En dat verdient toch een cadeautje. Thuis gekomen was het dan weer tijd om het deeg voor de 2^de maal te laten rijzen in de bakjes en daarna af te bakken. Terwijl de dames hier, het veld introkken om rechte dunne stokken, heb ik tapas klaargemaakt. Waarom dunne stokken. Yetteke moet voor de school een echte windvogel maken. Morgen doen we dat. We hebben stokken, papier, een aardappel gekookt, voor de lijm. En papier, niet te dik, om de windvogel af te maken. Het is zeer lang geleden dat ik nog zo een windvogel heb gemaakt, maar zoiets verleer je niet. Tapas, zie foto met de nodige uitleg. Dan vertrekken om het huis te zien. Langs de serres met druiven rijden, om dan in een klein, typisch Spaans dorpje te komen. Een kerkje, een schooltje en enkele huizen. Het huis dat we zagen, zag er echter zeer klein uit. Maar toen we binnen kwamen, stonden we te kijken hoe groot het wel was.

Vele mogelijkheden om uit te bouwen tot een Casa Rural en zelfs een appartementje of studio aan te maken. Zelfs ruimte voor een camping. Het heeft enorm potentieel, en de prijs…tja daar moesten we toch nog een hartig woordje over praten. We zullen wel zien.

Het was alweer half 7 toen we thuis kwamen. De meisjes, alle 3, hadden zin in pizza. Ik heb die vlug gemaakt en we hebben er weer van gesmuld.

Ondertussen is het alweer avond. De dagen vliegen voorbij, de weken ook en het is alweer volle maan. Straks om 12 uur komen de weerwolven. Hopelijk brengen ze goed nieuws.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />