Zondag 11 maart ’12xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het is zondag. De dag dat de man des huizes naar de bakker gaat om pistoleekes en croissantjes..Normaal toch..Maar de man des huizes bakt al jaar en dag zijn brood en pistoleekes en croissantjes zelf. Alleen vandaag niet. Gewoon vergeten. Het komt door de zon denk ik.

Vanmorgen wou ik eerst gaan lopen. Doch ons Claudia dacht er anders over. “Als je verkouden bent en dan een inspanning moet doen, dan gaat je hart sneller slaan en dat is niet goed”. Allee dan, niet gaan lopen, maar naar de bakker. Een Spaans brood ziet er uit als een Frans, maar is iets breder en kost 1 €. En het is direct op. Daar heb je nu eens niks aan.

Sinds zaterdagmiddag hebben we geen internet. Dus de blog wordt wel geschreven, maar ik kan hem niet online zetten. Dit effe tussendoor.

Na de maaltijd en het douchen hadden we samen beslist om een uitstap te maken. Naar Aguilas. Een stad aan de zee. Zo een 35km van Mazarron. We hadden beslist om via de Siërra de la Almenara te rijden en bij het terugkomen via de route naast de zee. Adembenemend mooi. Ik heb al veel van de bergen en heuvels van Frankrijk gezien, maar dit is echt wel veel mooier. Je waant je voortdurend in een Far West film.

Aguilas is een stad met al de faciliteiten die we in België ook kennen. Je hebt er een winkelcentrum, met een C&A en een Decatlon. En dit laatste interesseerde ons wel. Vermits Claudia en ik nogal sportief zijn, en ook nog graag een mountenbike willen kopen, besloten we om hier binnen te gaan. En die fietsen waren er. We hebben er geen enkele gekocht, we zullen nog wat wachtten tot we definitief geïnstalleerd zijn, maar Claudia heeft haar wel voorzien van enkele T-shirts en slippers en een mooie broek. Het wordt hier elke dag warmer en al de zomerspullen liggen op de vrachtwagen.

Dan door naar de “puerto”.Zondagmiddag en in Spanje wandelen de families met de kinderen op de boulevard. Een kermis aan het strand lokt ongezien veel volk. En wat hebben ze hier……EEN FRIETKRAAM… Onze bengels waren niet meer te houden. Ze moesten frieten hebben. In een zakske, zoals bij ons vroeger. Met ketchup. Alleen, het waren diepvriesfrieten. Maar toch lekker.

We zijn rond 16 uur terug naar huis gereden via de kust. Zeer mooi. Velden, zover je kon zien met krulsla en serres met tomaten. Hier zijn ze vers en overmorgen liggen ze (vers) in de GB in België.

Het was een mooie uitstap….en morgen….

Dan moeten de kinderen naar school……!!!!!..