Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
Met ons tweetjes vertrokken we op zaterdagochtend naar Keulen, eerste dag van onze vakantie, en al meteen een weekendje weg ! Via internet een hotel geboekt op 100m van de Dom van Keulen, Lindner Dom Residence, een voltreffer !! Privéparking onder het hotel, mooie ruime kamer, superontbijt en lekkere (en betaalbare) keuken.
's Namiddags startnummer opgehaald, voor de halve marathon, pff, khad liever de marathon gelopen, daar had ik echter niet genoeg voor kunnen trainen ... Op de terugweg nog een terraske meegepikt (voor mij alcoholvrij natuurlijk) en een mooie wandeling in de Altstad van Keulen. na een lekkere pasta in het hotel vroeg onder de wol, start van de halve was reeds om 8h30!
Op zondag vroeg op, uitgebreid ontbijt, een wandelingske van 20 minuten over de spoorbrug over de Rijn naar de start, en ruim op tijd plaatsgenomen in het tweede startvak (van de 5) van de halve marathon. Ik had nochtans aangegeven dat ik er ruim 2 uur zou over doen, toch hadden de organosatoren mijn besttijd als referentie gnomen. Dan maar achteraan het startvak, 't zonneke kwam al piepen, prachtig loopweertje ! Ook in de laatste minuten voor de start overviel me een onrustig gevoel : in Keulen een halve marathon komen lopen, zot, liever de marthon ...
Gelukkig kwam het startschot snel, de eerste 5km waren druk, daarna kwam er wat meer ruimte op het parcours, dat zeker niet te onderschatten viel : na km 1 reeds de Europabrücke over de Rijn, daarna nog heel wat tunneltjes en stukken vals plat. Halfeg doorgekomen met een gemiddelde van 10,2km/h, prima tempo, kon ik gemakkelijk aanhouden tot de finish !
Het ging zodanig goed dat ik langzaam versnelde, en op km 17 een gemiddelde van 10,5 liet optekenen. Nog een beetje versnellen en een tijd onder de 2u zat er nog in ! Km 18 en 19 gingen ruim boven de 11km/h, km 20 en 21 zelfs boven de 12km/h ! Veel volk aan de finish onder de Dom, finish die ik bereikte na 1:59:00. Supertevreden, en de eindspurt ging zodanig snel dat Inès het niet makkelijk had om een fotootje te nemen :
De verzorging na de aankomst was fenomenaal : water, sportdrank, boterham met smeerkaas, chocolade, fruit, alcoholvrij bier :
Na afloop nog Marie-Jeanne (halve) en Christian (marathon) tegen het lijf gelopen, moet lukken in zo'n massa volk :
En daarna nog een cavaatje om in de stemming te komen :
Heerlijk genoten van dit weekendje samen, de plannen voor volgend jaar zijn al gemaakt, voor de marathon dan natuurlijk !!
Op 6 september liep ik de halve marathon van Evergem. De training had ik behoedzaam opgebouwd, steeds rekening houdend met een gevoelige achillespees, en de aanhoudende last aan de heupen. Beide "ongemakken" verhinderen me niet om te lopen, zolang ik het rustig aan doe.
Dat was ook het plan voor Evergem : het rustig aan doen. Het was tenslotte geleden van half april dat ik nog eens meer dan 20km liep. Bij de start Christian gezien, de eerste km samen gelopen, daarna ging hij ervandoor; dan Spartacus Luc De Jaegher-Braet enkele kilometers als compagnon, Luc heeft ondertussen de Spartathlon voor de zesde (!!) maal tot een goed einde gebracht, na een paar km begon ik toch iets te versnellen, Luc bleef bij zijn dochters.
Stilaan begon ik aan een inhaalrace, groepje na groepje liep ik voorbij, om uiteindelijk te finishen in 2:00:20. Blij om terug eens een halve te lopen !
Met dank aan Gilberte voor de foto in de laatste km :
De titel zegt genoeg, na 4 maanden blessureleed vanochtend de deur uit voor 10km, niks start to run meer, gewoon back to basics en op 't gemak een toerke lopen.
Van het bekken had ik al een tijdje geen last meer, dus dat zou wel goed zitten, alleen de rechter achillespees voelt 's ochtends nog wat pijnlijk, eens ik op gang kom gedurende de dag echter niks last meer. Dus met volle moed aangezet, in het begin nog wat stram, nadien zalig pijnvrij lopen, wat een luxe !
Gekozen voor de finse piste en het stadspark, onverhard dus, alleen heen en terug lopen is verhard. Uitgekomen op 10,5km met een gemiddelde van 9,5km/h. Lekker op 't gemakske dus, mooi loopweertje, een verademing ! Blijkbaar straalde ik het uit, Inès zegt dat mijn oogskes straalden ...
Ik kan dus weer vooruitkijken, was ingeschreven voor de marathon van Keulen op 14 september, geen risico, ga ik laten omboeken naar de halve marathon. Voor de rest alleen maar rustige duurlopen, basisconditie weer opbouwen, eerste marathon zal in november worden, kijk er nu al naar uit. Nog een paar weken werken, 3 weken vakantie half september, city trip naar Keulen, weekje zon, mooie vooruitzichten !!
Eindelijk, na drie maand blessureleed nog eens een joggingske meegepakt !
Donderdag nog langs geweest bij de osteopaat, een zware behandeling, en vertrokken met de boodschap "je mag verder opbouwen" !
Dus meteen de 5km op de jogging in St Margriete meegepikt, meetellend voor het criterium van de Krekenlopers. Niet dat ik een klassement te verdedigen heb...
Veel bekenden voor de start, leuk om verschillende gasten terug te zien. Het was verdomd warm, 33 graden nog.
Plan was om aan 9,5 km/h max de 5km af te werken, ik heb sinds ik terug hernomen heb nog maar 3km aan één stuk gelopen, zien hoe dat gaat !
Van bij de start busje gevormd met Bart, John en Adelin. De eerste kilometer moeizaam, de behandeling van gisteren voelde ik serieus aan het bekken, daarna werd het beter, en liepen we een tempo net onder de 10km/h.
Aan de bevoorrading goed gedronken, spons uitgeknepen boven mijn hoofd, deed deugd, had meer last van de warmte, voor de rest liep het redelijk soepel, lang geleden.
De 5,8 km (!) afgewerkt in 35:33, gemiddeld 9,8km/h. Supertevreden dat het zo goed liep, smaakt direct naar meer.
De après was weer gezellig, de cavalopers waren zo goed als voltallig, de ambiance zat er goed in.
Nu rustig verder opbouwen, een paar leuke joggings in het verschiet, en dan in het najaar nog een paar marathons meepikken !
Was negatief ... niks nada te zien. Moet dus een overbelasting zijn geweest, eentje met serieuze naweeen.
Van de dokter mag ik terug opbouwen, van de osteopaat (den ananasman voor de insiders 😃) ook, maar zeer geleidelijk aan. Na de vierde behandeling afgelopen maandag mocht ik 3 x 2km lopen, afgewisseld met wandelen. Woensdag dus de start to run verder gezet, 1km wandelen naar de sporthal, 1,8km lopen, 900m wandelen, 1,8km lopen, 900m wandelen, 900m lopen, en de 1km terug naar huis wandelen.
Zaterdag hetzelfde, alleen de loopmomenten opgetrokken naar 3 x 2km, in totaal een goeie 10km. Het ging redelijk, de laatste loopkm nog wat last van stramme heupen. Alleen de linkse kant blijft gevoelig aan de lies, maar niet meer te vergelijken met het gevoel na de marathon in april. Vandaag nog een kleine wandeling erachteraan.
Morgen nog een start to run sessie, zelfde parcours als afgelopen zaterdag. Dinsdag een rondje wandelen op de superprestige jogging in Watervliet, en woensdag terug naar de osteopaat. Hopelijk mag ik daarna verder opbouwen, fingers crossed.
Nog eens een update publiceren van de situatie, een klein lichtpuntje aan het eind van de tunnel ?
Ik ben de tel kwijtgeraakt hoeveel looploze weken ik al achter de rug heb. In maanden is het gemakkelijker, 2,5 maand ...
Ondertussen een eerste bezoek aan dr Nelde bij Mensana achter de rug begin juni, en de blessure situeert zich rond het gewrichtje tussen de beide bekkenhelften vooraan. Wat er precies aan de hand is is nog niet duidelijk, de NMR scan van vorige week moet klaarheid brengen. Volgende afspraak bij dr Nelde is as maandag.
Ik heb ook al een drietal behandelingen bij de osteopaat achter de rug, na de laatste mocht ik in een wandeling een paar loopmomenten inlassen. Daags nadien natuurlijk direct de schoenen aan en weg. Een succes was het duidelijk niet, 5km gewandeld, met 2x 900m lopen tussendoor, en toch serieus veel last aan heup en lies. Balen !
Was het omdat het de dag na een behandeling was ? Feit is dat ik vandaag 7km gewandeld heb, met 3x 900m lopen er tussen, en dat het veel beter ging dan woensdag.
Nog helemaal niet pijnvrij, maar toch ...
Dus afwachten wat maandag brengt, op de middag naar de specialist, en 's avonds naar de osteopaat. Hopelijk kan de revalidatie dan echt starten, want, een loper wil lopen !!
(en Köln Marathon komt dichterbij, nog maar 2,5 maand)
Ondertusen heb ik 5 looploze weken achter de rug. En beslist om de looppauze te verlengen tot 8 weken ... De lies voelt beter, echter nog teveel last aan de heup om te herbeginnen met lopen.
De dokter diagnosteert ontsteking op de 4koppige aanhechtingsspier aan het bekken, aan beide kanten. Mogelijke oorzaken : overbelasting, verkeerde loopstijl, of een onregelmatigheid in bekken of rug. De overbelasting pakken we aan met rust, voor bekken en/of rug moet ik nog eens langs bij de osteopaat, en op 4 juni afspraak bij Dr Nelde bij Mensana voor een loopanalyse.
Toch alweer een nieuw doel gesteld : ingeschreven voor Köln Marathon op 14 september !!
Tweede beslissing was om dit jaar zeker geen ultra's meer te lopen (en misschien nooit meer +42km...), Laat me eerst mijn "marathoncarriere" maar weer oppikken, dat zal al een uitdaging op zich zijn.
Na de Maratona di Roma een Italiaans griepje opgescharreld, paar dagen koorts gehad, waardoor tussen Rome en Zwalm, 3 weken uit elkaar, slechts drie trainingen afgewerkt werden. En de laatste maanden wel bijna elke week een paar dagen in Milaan voor het werk, de conditie was niet schitterend om aan Vlaanderens Mooiste te starten. Vorig jaar liep ik hier ook, met een kleine 600 hoogtemeters niet de gemakkelijkste marathon.
Met Filip en Bart samen gelopen, constant aan een tempo net boven de 10km/h, en aan de bevoorradingen rustig onze tijd genomen. Genieten van het mooie parcours was uiteindelijk het doel ! Ilse, Veerle en Kristof liepen ook een groot deel van de marathon in ons groepje, het werd een leuke bedoening !
Halve marathon na 2h07 ongeveer, mooi op schema voor 4h15. Ook nu weer een zeurende pijn aan de lies, 't was predies erger dan in Rome. Aan km 38 was het vat af bij mij, gelukkig was het dan nog hoofdzakelijk heuvel af, de lies beperkte me echter in het naar beneden lopen, kon geen grote stappen nemen, zo erg was het nog niet geweest !
De mannen wachtten op mij, zodat we samen over de meet liepen in 4:16:15. Een mooie marathon, in leuk gezelschap, aan een gezapig tempo, weeral een mooie dag, afgesloten in de sporthal met Paris - Roubaix op groot scherm.
Ondertussen, een week later, heb ik beslist om een maand rust te nemen, volgende week naar de dokter om heup en lies te laten nakijken, wil weten wat er aan de hand is, en herneem het lopen niet vooraleer ik weer pijn- en ongemak vrij kan lopen, hoe lastig dat ook is. Hopelijk betert het snel, want voor een hardloper is een maand niet lopen wegens blessure een harde noot om te kraken ...
Met een groep van 6 lopers en 2 supporters reisden we op zaterdag 22/03 naar Rome om er 's anderendaags de marathon te lopen.
De heenvlucht had al snel 2 uur vertraging door een probleem met de radio, toch nog op tijd in het hotel geraakt om in te checken, en met de metro naar het beursgebouw om onze nummer af te halen. Er had er natuurlijk weer eentje zijn paspoort vergeten waardoor hij zijn nummer niet kreeg, we moesten de organisatoren verzekeren dat Michael wel degelijk Michael was . nog wat rondgekeken op de beurs, pastaparty meegepikt, en terug naar het hotel. Van de receptionist een paar tips gekregen om lekker te eten, en 't was ook lekker !
Zondag marathondag, een stevig ontbijt in het hotel, en dan naar de start die op wandelafstand lag, net voorbij het Colosseum. Nog een laatste sanitaire stop, en dan het startvak in. Het was koud, gelukkig hadden we een plastic hoesje meegenomen op de beurs, want een tiental minuten voor de start begon het water te gieten, iedereen was verkleumd ! Gelukkig klaarde het op net voor de start, een waterzonnetje warmde ons weer wat op.
En dan waren we weg, 20.000 lopers, van het goeie teveel, de eerste kilometers was het constant opletten waar je liep, voor bij steken, en voorbij gesteken worden. De gemiddelde snelheid na een 5tal kilometer lag dan ook niet zo hoog. Na 8km begon er wat meer ruimte te komen op het parcours, nog vlug een sanitaire stop, en dan het tempo licht opgetrokken, naar een gemiddelde van 10,3km/h.
Na een uurtje lopen begon het weer aan de lies, verergert gelukkig niet terwijl ik verder liep, het hinderde me niet echt, plezant is het anders niet ! Een licht golvend parcours, veel door de buitenwijken, langsheen de Tiber, na 25km ongeveer een passage over het StPieters plein in het Vaticaan, veel volk, indrukwekkend ! Dan weer een lang stuk door buitenwijken en langsheen de Tiber, om de laatste 5km knal door het oude cntrum te lopen. Een flinke pletsbui had de kasseikes van de binnenstad echt glibberig gemaakt, ik moest mijn pas wat inkorten om niet steeds weg te glijden bij het afzetten.
De finish was een kippenvelmoment, mijn vrouwke stond aan de finish, numer 40 was een feit !!
De volgende drie dagen bleef het koud in Rome, toch genoeg mooie dingen gezien in de stad, een kiekje aan de Trevi fontein :
. nog wat rondgekeken op de beurs, pastaparty meegepikt, en terug naar het hotel. Van de receptionist een paar tips gekregen om lekker te eten, en 't was ook lekker !
