Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
10-07-2023
Op naar Paal
We zouden hen verassen met een onaangekondigd bezoek.
En die gezichten waren goud waard toen de deur openging.
Het was namelijk alweer 4 jaar geleden dat we Claudia haar zus en schoonbroer hadden bezocht. Mijn schoonzus en schoonbroer dus.
Daar de frieten van de frituur duur zijn geworden hebben we zelf frieten gaan kopen in de Spar en Nadia had nog curryworsten. Juist echt...en vooral lekker.
Zondagmorgen naar de markt in Paal en terug thuis met een gebraden kip .
Na wat darts te spelen....uitslag 1. Ikke---2. Nadia---3.Gerry en als laatst Claudia, maakte Nadia de lekkere kip terug warm met daarbij de nodige kroketten, sla en currysaus.
Lekker.
Maandagmorgen zijn we er dan vertrokken om door te rijden naar Grimbergen. Een stad of dorp, ik weet het eigenlijk niet, dat voor ons zeker de moeite was.
Na een fikse wandeling zijn we doorgetrokken naar Sint Eloois Vijve bij waregem waar we weer op een zeer mooie camperplaats hebben overnacht.Maar eerst reden we rond Brussel met de vlieghaven van Zaventem en Melsbroek aan onze linkerzijde en de baseliek van Koekelberg aan de rechter.
We parkeerden vlak naast de Leie in St Eloois Vijve. Koert bij de jachthaven , als je die kleine bootjes al jacht kan noemen, en dicht bij een grote sluis.
Grote schepen vaarden voorbij. Geen zeeschepen maar toch wel giga kanaalschepen. De moeite.
Zoals de titel al laat vermoeden, ik kan er nooit aan uit.
Maar het blijkt Kelchterhoef te zijn.
Van Postel vertrokken we via eeb blitz bezoek aan Kim en Rob in Mol richting de zus van Claudia.
Daar we eerst nog eens naar Kelchterhoef wilden gaan, stuurden we de snuit van de Gust naar die richting.
We konden ons parkeren op een camperplaats vlak bij de abdijhoeve.
Daar het zo mooi en rustig was en omdat er nog een 8tal campers stonden, besloten we er een nacht te blijven.
Eerst ne goeie spaghetti en dan een grote wandeling.
Die bossen en plassen hebben we spijtig genoeg niet in Mazarron. Gewoon een intense geur van groen opsnuiven om daarna dan een half uur te niezen met betraande ogen van de pollen.
Een rustige nacht alweer om dan na het ontbijt naar Paal te vertrekken.
Van Koersel naar St Elooi Vijve en alles wat er tussen zit
Ik heb veel te vertellen, maar eerst nog de foto s van de vorige .
De data kloppen niet meer, maar gelukkig kan ik wat foefelen.
De reden..... Limburg.... slecht ontvangst 4G waarschijnlijk teveel bossen... Dus vanaf nu probeer ik bij te blijven, maar de datums kloppen niet meer echt
We zijn wel al de 10de maar de fotos zijn nog van de 6de/
Wel veel wind , een beetje regen gehad , kortom goed geslapen en eigenlijk kon het toch beter.
Na het ontbijt wat wassen en dan wandelen.
We hadden vandaag afgesproken met Tom en Annick. Annick de meter van Yetteke. Het was nog te vroeg, dus de winkels aan de Be-Mine ontdekken.
Wat viel op..... Vele gekende producten in Spanje verkopen ze hier ook , maar dan aan 3x meer van prijs.
Het moet gezegd, dat het een hele opgave is om hier in Belgie rond te komen met 1 pensioen.
We ontdekten de site van de Be-Mine met het duikercentrum Todi, de avonturenberg, de klimhal en zo meer.
Vandaar vertrokken we naar Stal Koersel. Eerst nog enkele herinneringen opdoen. We hebben er namelijk 11 jaar gewoond . We zagen het huis terug, het bos, de wandelpaden. Van die wandelpaden hebben we dan weer wat gebruik gemaakt.
Ons valt er alweer op dat veel niet onderhouden is.
Rond 3 uur bij Annick.
Wat een ontvangst.
Lekker biertjes 0,0
hapjes en babbel. Tom was wat later en de dochter Emily met Nikki de vriend , ook.
Emily zat in spanning , want ze kreeg het eindresultaat van haar 2de jaar Farmacie......En geslaagd... Fijn en dikke proficiat.
Later op de avond werden we dan heerlijk verwend met een etentje bij de Italiaan.
Wat een ontvangst van zulke fijne vrienden.
Onze Gust stond op het geleeg, en wij hebben er een stille heerlijke nachtrust genoten.
DAAR HET NET NIET EEN NIET STERK SIGNAAL GEEFT BLIJVEN DE FOTOS VOOR EEN VOLGENDE KEER
Van Borgloon via een slakkegangetje naar Heusden Zolder.
Fruitstreek is gelijk aan tractoren en dus trager verkeer.
In Heusden hadden we afgesproken met Peter en Esmeralda. 2 Goede mensen die ook al eens 2 x thuis zijn geweest met hun camper.
We werden er heel warm onthaald . Fijne verhalen opdissen en lekkere spaghetti.
Vandaar zijn we verder getrokken naar onze geboorteplaats . Koersel.
Meer bepaald het Kapelleke.
Claudia is er voor een groot deel opgegroeid, haar 2 communies gedaan en naar de chiro geweest.
Ik ben er iets verder van opgegroeid. Dikwijls naar de mis...gemoeten... de chiro en veel gespeeld.
Trouwens reden we door de straat waar ik altijd heb gewoond... Vroeger is die straat uitgeroepen tot bloemenstraat van Beringen. Nu zal het een vervallen onkruidstraat zijn. Wat was me dat een shoc.
We stonden op een camperplaats aan de uitkijktoren tot 21 uur. En dan zijn we er vandoor gegaan .
We zijn vertrokken voor de straatracers. Stof , Lawaai ....kortom we waren er niet gerust in.
Via een app voor campers zag ik een camperplaats in Beringen bij Be-Mine. Mooie rustige plaats . Enkel slecht geslapen door de stormwind
Een prachtige camperplaats. Veel gras , vlak en tussen de fruitbomen en de paarden.
Een echtpaar baat die plaats uit en kwam persoonlijk goeiedag zeggen en natuurlijk ook incasseren.. Niks voor niks.
3 Campers stonden er.
Naast ons een vriendelijke Nederlander , waar we een hele tijd mee hebben gepraat.
Dat is het fijne ervan. Je leert mensen van alle slag kennen en ze hebben het zelfde ideaal. Dus wordt er gepraat en verteld over de avonturen die ze hebben meegemaakt.
Na het smullen van enkele pannekoeken maakte we een grote wandeling echt tussen de fruitbomen.
Ik denk dat ik in heel mijn leven nog nooit zoveel kersen gegeten heb.
De nacht van Claudia was niet zo goed als anders.
Er was veel wind en dat hield ze wakker.
Rond de middag vandaag zijn we er vertrokken. Naar Heusden Zolder .
We zijn vandaag rond de moddag vertrokken uit Tellin.
Maar gisteren hadden we een droge dag dus zouden we nog wat herinneringen opdoen.
Wandelen naar het station van Grupon.
Ooit hebben we daar met de auto gestaan en ons Yanneke en twee jaar later ons Yetteke omgekleed .
Omgekleed.... Claudia had toen zelf de communiekleedjes gemaakt en ik zou daar in de omgeving de foto s maken voor de communieprentjes.
Het is alsof de tijd daar was blijven stilstaan.
Niets was anders dan toen.
In het bos vonden we een kruis. Toen ook al.
Altijd hebben we ons afgevraagd wat het betekende . En gisteren zijn we het te weten gekomen.
Een gezin van 4 zussen werd in 1684 beschuldigd van hekserij en daar op de brandstapel geplaatst. Vandaar her kruis.
Zoals ik al eerder schreef hadden we in 2008 op die camping een stacaravan .. Het was een pareltje. Met een grote stevige voortent, een tuinhuisje en een klein tuintje , was het toen een caravan waar iedereen naar keek.
Die hebben we in een ver hoekje van de camping terug gevonden.
Drama...koude rillingen...verdriet... Erg.
Maar goed. Andere tijden nu en beter gerief om rond te trekken.
We rijden vandaag niet ver. Borgloon... Een plekje tussen de kersenbomen en peren.
Gisteren dus een hele dag motregen...Regen met tussenpozen.
Dat weerhield ons niet om toch een wandeling te maken. We zouden nog eens naar het huis van de Planckaerts gaan.
Veel mooie uitzichten, steile wandelpaden..en motregen /
Amaai zei Claudia..Dat is hier in de Ardennen nog al klimmen en dalen.
Zelf maakte ik de opmerking dat wij in Mazarron op 420 meter boven de zeespiegel wonen en dat het bij ons alleen maar klimmen en dalen is. Het verschil is .....groen... Bij ons dor en geel van het zand.
Al dat groen zal waarschijnlijk gezichtsbedrog zijn.
Na enige kilometers te hebben gewandeld vonden we het huis ... Niet meer herkenbaar.
In 2005 tot de zomer van 2011 kwamen we hier wekelijks op de camping. We hadden er een stacaravan en de kids gingen toen in Rochefort naar de scouts.
Ieder weekend wandelingen maken. Het bos waar we ooit den Eddy tegenkwamen was weg. Daarom een beetje moeilijk om ons te orienteren. Maar al bij al hadden we het gevonden.
Bij de trugweg kregen we de volle laag
Ondanks de regenjas , toch behoorlijk nat geworden. Dat waren we echt niet meer gewoon.
En na een lekkere warme douche en een campingmaaltijd was ook dat weer vergeten.
Yanneke en Yetteke hebben hun eerste werkdag ondertussen achter de rug en zijn vandaag aan de tweede bezig.
Ook wij maken ons klaar om binnen korte tijd verder te trekken.
Ik zou zeggen....blijf het volgen.
Oh ja en Yanneke stuurde een foto door van een wasbeer bij haar op het park....zeer uitzonderlijk dacht ik.
Van aan het kanaal vertrokken voor een kortete rit naar Bertrix.
Bertrix, het eindstation voor Yanneke. Zij zal daar de komende 2 maanden aan de slag gaan .
We hebben daar ook een nachtje verbleven op de fijne mooie camping . Tijd ook om de was te doen.
Kortom , al het nodige wat moest gebeuren is gedaan. En het belangrijkste.... Yanneke moest nog wat spullen van de Aldi... Clauke kwam terug met siroop en speculoospsta. Producten die amper of niet te vinden zijn bij ons.
Het is voor mij juist een speeltuin vol lekkers ...wist Clauke te zeggen toen ze terug kwam.
Vrijdagmiddag zijn we dan verder getrokken naar Bure . De camping waar Yetteke zal vertoeven voor 2 maanden.
Moet gezegd, deze camping kennen we van vroeger. We hadden er een stacaravan en hebben daar jaren ieder weekend verbleven. Onze meisjes gingen in die tijd ook naar de scouts van Rochefort, vandaar dat we er wekelijks het weekend doorbrachten.
Maar wat een shoc... Niet herkenbaar.... Heel mooi geworden.
Ook daar werden we zeer vriendelijk ontvangen.
We blijven hier tot maandagmorgen en trekken dan verder...naar waar weten we tot woensdag nog niet .Vanaf woensdag weten we het voor die volgende dagen weer wel.
Gisteren dus aangekomen in Bure ...mooi weer. Vanmorgen ..jawel..regen.. En dat moeten we nog gewoon worden,
We reden door een zeer mooi landschap .De Cevennen, Cirque de Navacelles
Clermont .... De Puy de Dome , tot in Auxerre. Meer bepaald het dorpje Gurgy aan de oever van de Yonne.
De rit was wat vermoeiend door het slenteren op de kleine wegen.
Men is namelijk in die streek aan het hooien en de vele tractoren zorgden ervoor dat het niet echt vooruit ging.
Maar des te mooi was de camperplaats.
We stelden onze Gust op een mooi plaatsje tussen 2 Duitse Campers.. Zeer vriendelijke en babbelgrage mensen.
Maar een probleem dook op...
Mijn elektriciteitskabel was net te kort.
Een heel vriendelijke meneer die ook onze taal spreekt maar meer in het noorden woont, gaf ons een handje hulp door zijn verlengkabel te lenen.
Ik zei hoe veel ik dit apprecieerde en bedankte hem .
Een half uurtje later stond ik met Yanneke te praten en die vriendelijke man kwam ertussen....Mag ik even een brutale vraag stellen,,,,, Hebt u voor mij geen fles wijn....Helaas drinken we al jaren geen alcohol en kon hem dus ook niet verder helpen. Doch bood ik hen een Tinto de Verano aan zonde alcohol, maar dat moest hij niet.
Weer een half uurtje later kwam hij zijn verlengkabel terug vragen.....Tja ..Ik vertrouw je wel, maar toch.
Ik heb de kabel netjes terug gegeven en heb gebruik mogen maken van de verlengkabel van mijn Duitse buur...
Wat moet ik nu weer besluiten..................Niks zeker..
Het kan er wel door , maar aan de camperplaats lag een treinspoor...Da moede gewoon zijn.
Maar goed.
7 Uur opstaan,wassen plassen...opruimen , ontbijten en zo meer..
Het was 9 uur en we waren weg.
Barcelona over de AP7 ....je moet er geem peage meer betalen ..maar o zo druk.
En toch , als je wat hoog zit, hoger dan een personenwagen, en je rijdt niet harder dan 90 bij zo een drukte, dan merk je niet dat je in het verkeer zit.
Iedereen rijd je voorbij en voor je neus is er bijna geen verkeer.
En dan de Franse grens.
We moesten richting Narbonne, maar op de weg waar je geen tol betaald was de weg afgesloten en zijn we toch even de peage opgemoeten. 4 euro...
Van Beziers tot Millau is het verschrikkelijk mooi . Mooie wegen en schone uitzichten.
Kortom , vandaag een 460 km gereden en in totaal staat er nu 1050 km op de teller.
Een eenvoudige camperplaats gevonden maar de stad op zich is mooien oud. Daar morgen meer fotos van als tussendoortje.
Zeer slecht geslapen vannacht. Het zal waarschijnlijk de spanning zijn om het avontuur dat we tegemoet gaan.
We zijn ook weg vanaf vandaag tot ongeveer 4 september.
Rond half 7 was iedereen wakker. De kids hebben hun gewassen en nog wat spullen opgeruimd en in de camper gelegd.
Claudia en ik hebben de camper opgeruimd en ook nog wat spullen ingeladen.
Ontbijten , wassen en vertrekken.
We hadden enig oponthoud omdat we de frigo op gas niet dadelijk gestart kregen, maar alweer dankzij de raad van ons Clau.... werkte dat spulm in geen tijd.
Afscheid van de honden en van onze jarige huisbewaarster Lilianne.
En wijle weg...
Eerst nog een heel avontuur om door de poort te geraken maar ook door de goede richtlijnen van Clau ...was dit kinderspel.
De eerste rit gaat van Mazarron naar Creixell, een klein dorpje aan de kust met een mooie camperplaats. 567 km
Helaas al na een 60 tal km stonden we in de file , die ons toch een half uur heeft gekost. Maar goed, de rest van de rit ging vlot.
2 tussenstops op een drankje en een plasje en dan maar rustig gaas geven.
Rond half 4 waren we op de plaats. Een lekker pastaslaatje gemaakt door Yanneke en Clauke ...
Een wandeling aan het strand en dan nog aan de camper wat keuvelen...
Morgen zijn we dan alweer en route door La Douce France...
Maandag zijn we er mee weg ....Met de kids en de Gust.
Onze huisoppassers zijn ook al onderweg. Van Grobbendonk naar Mazarron in een 6 tal dagen. Op het gemak .
Ons kennende moet het dan in orde zijn.
De Gust is zo goed als geladen.
De Finca is in orde en dan nu de tuin nog.
We hebben rond de tuin in die 11 jaar heel wat valse peperbomen gezet. Een nadeel is wel dat, wanneer het fel waait, heel de omgeving vol kleine blaadjes ligt ,en die moeten dan weg,
Nog voor de warmte van de dag er is beginnen we eraan.
Max en Sam keken ernaar en vonden dat het goed was.
Het achterste terras afspuiten met de hoge druk en zo ook het terras van het zwembad.
Tegen een uur og 2 is het dan van te stoppen... Natuurlijk is alles klaar , maar het is alweer te warm om die inspanning te doen , en dus tijd voor een siesta.
UPDATE
Het is nu 21 uur en het laatste half uur is er weer veel wind geweest.
Resultaat..... We kunne morgen weer opnieuw beginnen.....
We besteden onze tijd om te ontdekken, te leren en te ervaren. Belangrijk is ook het uitdokteren waar alles zijn plaats zal krijgen.
In de warmte van rond de 40 graden in volle zon , testen we ook of alles werkt qua koeling . Airco , frigo, en ventilatie.
Nog een week en we zijn weg.
Tijdens het laden liggen onze 2 herders Sam en Max constant aan de camper. Het is precies of ze het weten.
En dan verder nog bezoek.
Een joekel van een hagedisslang.
De hagedisslang is giftig en heeft twee giftanden achter in de bovenkaak. Bij verstoring sist de slang. Hoewel het een giftige soort is, zal hij eerst proberen te vluchten in plaats van bijten.
Hij of zij kwam even tikken tegen het raam om te zeggen...Mannen... ik zal er op letten als je weg bent.
