Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
21-07-2012
Succesvolle deelname aan 30ste Dwars door Kasterlee
Ondanks de intensieve voorbereiding zat ik voor de start van deze wedstrijd toch met een (klein) ei in mijn broek. Mijn laatste 2 officiële wedstrijden (Sinksenjogging Kasterlee en Kermisjogging Geel-Larum) waren namelijk niet meteen een onverdeeld succes geweest. Bijgevolg besloot ik om bescheiden te starten, getuige de 9 minuten en 12 seconden na amper 2 kilometer. Op dat moment kwam ik ook in de buurt van een 3-tal vijftigers (althans zo zagen ze er langs achter uit) te zitten en meestal zijn dat mannen met veel loopervaring die hun looptempo stelselmatig kunnen opvoeren, zonder horten en stoten. Ik hing dus mijn karretje aan dat van hen op het ogenblik dat ik onze jongste, Rik, passeerde. Na pakweg 3 km liep één van "mijn" vijftigers (volgens de einduitslag bleek het achteraf toch ook een veertiger te zijn) weg van ons en ik waagde het erop te volgen. Vijf km lang zat ik hem op de hielen maar rond kilometer 8 kreeg ik het toch moeilijk om te blijven aanklampen. En toen hij een voorganger passeerde besliste ik om mijn haas te laten gaan en mij bij "onze nieuwe" te zetten. Die beslissing kostte me waarschijnlijk een PR-record (< 4.21min/km) maar ik was echt bang om mij in de laatste 2 km nog pleuris te lopen met het risico finaal door de benen te gaan en uiteindelijk waren 2 objectieven, (i) sneller dan de vorige editie en (ii) eindigen voor Rik, toen al binnen handbereik. In de laatste 300 meter kon ik mij nog ontdoen van mijn metgezel door er een fameus eindspurtje uit te persen. Officiële eindtijd bedroeg 45 min 43 sec of 4.26 min/km (= 13,52 km/uur) en een 29ste plaats op 189 deelnemers. Vorig jaar deed ik over dezelfde afstand nog bijna 3 minuten langer dus opdracht meer dan volbracht en vooral ... het was onderweg niet meer trekken en sleuren zoals tijdens die 2 vorige wedstrijden. En langs deze weg ook nog eens een proficiat aan Rik, die vandaag zelf een persoonlijke besttijd liep in 48 min 53 sec.
In laatste rechte lijn naar 30ste Dwars door Kasterlee
Woensdagavond heb ik mijn laatste recuperatieloop van 45 minuten afgelegd in gezelschap van Sander (met de MTB). Alles liep zoals verhoopt. Geen pijnscheuten hier of daar, geen zweetaanvallen, geen ademhalingsproblemen en gemakkelijk een zeer lage hartslag aanhoudend : gemiddeld 121 slagen per minuut over een afstand van ruim 7 km in een looptempo van 6.30 min/km.Donderdag en vrijdag hou ik de benen stil zodat zaterdag de vonken er terug af kunnen vliegen. Volgens de weersvoorspelling voor 21 juli zou het +/- 19° graden worden met een zacht briesje en overwegend bewolkt. Ik mag dus niet klagen maar afwachten natuurlijk want bij ons in België weet je natuurlijk nooit.
Mijn broer Rik stuurde me gisteren ook spontaan een sms om me geluk te wensen voor zaterdag. Ik mag me dus aan heel wat tegenstand verwachten want als hij niet met goede benen zat zou hij zich wel low profile houden. Ik ben benieuwd maar kijk er toch naar uit want het is bijna 6 maanden geleden dat we nog eens samen een wedstrijd liepen. Toch kan ik mij het wedstrijdverloop al voor de geest halen : Rik die als een pijl vertrekt en ik die hem dan na 8 km terug inhaal en dan ... erop en erover ? Althans zo was het vorig jaar.
Het is nu al het 6de jaar op rij dat ik met de 10,3 km meedoe. In de beginperiode, zo'n 25 jaar geleden heb ik ook eens 3 of 4 edities meegelopen dus denk ik dat mijn teller zaterdag op 10 komt te staan. Vandaar dat ik spreek over "mijn" Dwars door Kasterlee. Over mijn eindtijden van zoveel jaar geleden heb ik geen flauw idee. Internet bestond toen nog niet en de uitslagen kon je dus niet via www raadplegen. In 2007 deed ik over de 10,3 km nog ruim 56 minuten. Vorig jaar nog 48 minuten. En ik hoop er dit jaar toch ook weer iets af te krijgen. Duimen maar.
Sinds een aantal maanden hou ik consequent (lees 4 à 5 keer per week) mijn ochtendpols bij. Voor een goed begrip : een ochtendpols is de waarde die je bekomt als je 's morgens wakker wordt maar voordat je bent opgestaan om je aan te kleden of vb. naar het toilet te gaan. Anders ga je voortdurend appelen met peren vergelijken en daar is uiteindelijk niemand iets mee. Ik tel het aantal "beats" in een tijdspanne van 20 seconden en vermenigvuldig dan met een factor 3. Zo bekom ik dan het aantal slagen per minuut. Normaliter schommelt deze waarde in mijn geval tussen de 48 en 54 slagen. De afgelopen dagen zelfs eerder naar 45 slagen wat zou moeten wijzen op een verbeterende basisconditie. Ik hecht hier bijzonder veel aandacht aan. Enkele weken geleden piekte mijn ochtendpols nog naar 66 slagen per minuut als reactie op een operatie/medicatie en de koortssymptomen nadien. Als ik op zulk een ochtend een afwijkende waarde vaststel pas ik voor die dag mijn trainingsschema aan en zal ik nooit een zware training inlassen of beter nog gewoonweg rusten die dag. Pas als mijn lichaam via mijn ochtendpols het signaal geeft dat alles weer is genormaliseerd geef ik er weer een lap op. Veel recreatieve sporters kennen hun ochtendpols evenwel niet. Toch is dit een essentiële indicator om verantwoord te sporten en het kost amper 20 seconden van je tijd ...
Regen gooit opnieuw trainingsprogramma door elkaar
Daar sta je dan, middenin de velden en nergens een plaats om te schuilen tegen de plotseling opkomende regenbuien. Bedoeling was om een uur lang tegen een zeer rustig tempo van 6.30 min/km een recuperatieloop in te lassen. Maar ik kan je verzekeren, er is niemand die dat slakkegangetje kan volhouden terwijl je zeiknat aan het worden bent. Ik had dan ook nog eens een katoenen T-shirt aan dat binnen de kortste keren als een natte dweil aan mijn schouders hing te bengelen. Dus na een goeie 4 km volle speed naar huis. Door de te bruuske tempoversnelling kreeg ik dan ook nog eens een steek in mijn zij. Normaal had ik voor zondag 15/07 een intensieve training vooropgesteld. Maar omdat ik vandaag en afgelopen donderdag (JCK-training met Toon Biermans en de laatste km vlot over de 14 km/uur) al vol aan de bak moest, wordt het wat van het goede teveel en zal het dus opnieuw een recuperatieloop worden. Als de regen natuurlijk niet opnieuw spelbreker wordt ...
Ik had op mijn vrije (feest)dag van 11 juli een MTB-trainingsessie voorzien van 1,5 uur maar omdat het vanaf 's middags haast onophoudelijk aan het regenen was zat ik daar als Staf van den Daf in mijne zetel. Gelukkig kon de Tourrit over de Col des Dinges op Sporza mij enigszins boeien. Rond 18 uur dacht ik dat we het ergste achter de rug hadden en sprong dus vol goesting in mijn nieuwe tenue die we in de voormiddag nog bij Decathlon waren gaan kopen. Na nog geen 7 km op mijn MTB verging de wereld voor de zoveelste keer die dag. Tegen 38 km per uur vlamde ik naar het eerste het beste overdekte schuilhokje in het Prinsenpark te Retie. Mijn schoenen en sokken waren toen al kloddernat. Na een kwartier scheen de zon terug en vatte ik terug mijn rit aan. Ondanks het feit dat ik het de eerste 10 minuten best koud had besliste ik op dat moment al om een 2de ronde van +/- 14 km af te leggen omdat ik anders meer tijd stak in het reinigen van mijn fiets achteraf dan in het rijden zelf. Die 2de ronde vlamde ik tegen een gemiddelde van 26,4 km/uur. OK, het was een nagenoeg vlak parcours maar de ondergrond was wel volledig verzadigd door de buien die dag waardoor je best stevig op de pedalen moest om vooruit te geraken. Uiteindelijk mij ruim 106 minuten weten te amuseren. Zie ook link hieronder. Bij aankomst thuis zag ik niet uit, volledig onder de modder, maar daar dient een MTB uiteindelijk ook voor !
Vandaag een zeer rustige recuperatieloop van 45 minuten ingelast tegen een looptempo van 6.30 min/km en een gemiddelde hartslag van 127 slagen per minuut. Het is toch voortdurend inhouden om niet sneller te lopen terwijl dit soort oefeningen eigenlijk standaard in een trainingsschema thuishoren. Wel voorbijgestoken door een jonge gast die mij bekeek alsof hij niet kon geloven dat iemand zo traaaaaag kon lopen. Al bij al genoten van dit trage tochtje door de velden. De afgelopen weken heb ik namelijk best zwaar getraind en mijn witte bloedcellen zijn daar dan meestal de dupe van (< 4000/mm3) en mogen dus niet verder zakken. Bedoeling is om dit soort trainingen de komende dagen dus nog meermaals op het programma te zetten om zo voldoende te recupereren tegen 21 juli aanstaande. Zie ook link in bijlage.
Het was weer bijna 3 weken geleden dat ik nog eens een intensieve training had ingelast in mijn trainingsprogramma, mijn teleurstellende wedstrijd in Geel-Larum buiten beschouwing gelaten. De vorige keer had ik nog veel last van ademhalingsproblemen ten gevolge van mijn neusoperatie en geraakte toen net niet aan een looptempo van 5 min/km. Vandaag ging het al een pak beter. Ondanks de soms vrij pittige tegenwind wist ik de 12 km af te leggen onder de 58 minuten of een tempo van 4.50 min/km tegen een gemiddelde hartslag van 152 slagen per minuut.
Bedoeling is om deze week nog veel maar aan een langzamer tempo door te trainen (3x lopen + 1x fietsen) tot en met de volgende intensieve training van zondag aanstaande en dan op dinsdag 17 juli nog 1 keer met de JCK mee te lopen en op woensdag af te sluiten met een trage extensieve training van 45 minuten. En dan (hopelijk) pieken op 21 juli tijdens de 10,3 km van Dwars door Kasterlee. Alleen maar hopen dat het die dag dan geen > 25° warm wordt !
Parcoursverkenning fietsgedeelte City Duatlon Geel
Zaterdagnamiddag ben ik op de koersfiets gesprongen en richting Geel gereden om het parcours van mijn volgende duatlon op 5 augustus te gaan verkennen. Het traject zelf is ongeveer 7,2 km lang en zal 3x moeten worden rondgedraaid. Richting Kanaal zijn er 3 zeer scherpe bochten te bedwingen en net voor het water een strook van +/- 300 tal meter vals plat. Het tweede gedeelte (van het Kanaal tot de wisselzone) is open en bloot en gisteren stond daar alvast een strakke wind vanuit het zuid-westen. Belangrijk is om daar tijdens de wedstrijd zeker niet alleen komen te zitten. Link in bijlage.
Ondertussen heb ik ook de resultaten van mijn bloedonderzoek van het Centrum Medische Analyse ontvangen per post. De meeste waarden zijn tegenover de vorige analyse nu 6 maanden geleden bijna allemaal gezakt naar de onderlimiet. Het was dus zeker geen overbodige luxe om - na doktersadvies eerder deze week - extra magnesium, ijzer en oligo-elementen in te nemen. Ondanks mijn gezonde voedingsgewoontes kan ik blijkbaar niet meer voldoende mineralen uit voedsel halen om het zware trainingswerk te compenseren.Geen schande natuurlijk maar toch goed op te volgen. Zo ga ik ook meer aandacht besteden aan de opname van tekorten vlak na de trainingsessies. Ik heb daarvoor via de apotheker Recrupro van Trisport Pharma aangekocht en dit product zou spierherstel na de trainingen moeten stimuleren.
Afgelopen donderdag nog eens goed zwaar doorgetraind (lopen + fietsen). Tussen 17.30 en 18.30 intervaltraining (met de bekende 10 x 200 meter) en een goede 2 uur later nog 40 km gaan vlammen met de koersfiets. Een ideaal sluitend parcours gevonden trouwens : van Kasterlee naar Geel-ten-Aard, langs het kanaal rechtdoor naar de Pannenkoekenboot in Dessel en vandaar de brug over richting baan Retie-Postel, opnieuw langs het water. Uiteindelijk via Retie terug naar Kasterlee. Op 80% van de stroken vlot 30 km/uur gereden met zelfs pieken tot ruim boven de 35 km/uur. Geen enkele voorligger tegengekomen (enkel tegenliggers) en juist voor de schemering terug bij moeder de vrouw. Meer moet dat niet zijn ! Link van zowel het loop- als het fietsgedeelte in bijlage.
In bijlage het gevolgde trainingsschema van de maand juni 2012. Ik probeer er een gewoonte van te maken om maandelijks op deze manier de activiteiten op mijn blog te rapporteren.
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen : ik hield absoluut geen goed gevoel over aan de wedstrijd. Rekening houdend met een gemiddeld wedstrijdtempo van 4.30 min/km bleef ik wel - net - binnen de vooropgestelde minimumtijd (zie eerder bericht) maar op dit vlakke parcours zou ik toch sneller moeten kunnen. Ik durf te bekennen dat ik stiekem hoopte op een persoonlijke toptijd m.a.w. een gemiddeld tempo onder de 4.21 min/km maar dat was alvast (nog) te hoog gegrepen. De eerste km was nog aan 4.08 min/km maar daarna ging het dramatisch snel achteruit (2de km in 4.17 min/km, 3de km in 4.19 min/km, 4de km in 4.28 min/km, 5de km in 4.22 min/km, 6de km in 4.42 min/km, 7de km in 4.43 min/km en 8ste km in 4.45 min/km) om uiteindelijk te eindigen in een eindtijd van 38 minuten en 38 seconden.
Ik had dus geopteerd voor 2 lussen van 4,3 km om met 8,6 km in de benen deze wedstrijd als voorbereiding op Dwars door Kasterlee (10,3 km) te beschouwen. De voorwaarden om een goede wedstrijd te lopen waren vooraf nochtans ingevuld. Goed en afwisselend getraind, een ochtendpols van 48 slagen/min (eindelijk terug op niveau na mijn kleine operatieve ingreep van begin juni), veel koolhydraten gegeten en goed gehydrateerd (ruim 2 liter water/sportdrank gedronken gedurende de laatste 4 uur voor de wedstrijd) en verder rustige activiteiten (nog wat snoeiwerk en schilderwerk) doorheen de dag.
Ik was samen met Grietje tijdig afgereden naar Geel-Larum zodat ik dus zeker voldoende tijd over had om mij in te schrijven en op te warmen om zo dus stressloos de wedstrijd aan te kunnen vatten. Over de organisatie geen slecht woord: veel parkeermogelijkheden, een vlotte inschrijving, voldoende toiletten (is belangrijk voor mij als je net 2,5 liter vocht naar binnen hebt gewerkt) en duidelijke signalisatie tijdens de wedstrijd zelf.
De eerste ronde van 4,3 km liep ik nog in een aanvaardbare 18.30 min (gemiddeld tempo van 4.18 min/km), de tweede ronde was meer dan 20 minuten lang geknoei en afzien als de beesten. Rond 5,3 km kreeg ik (volgens mijn Garmin en na analyse achteraf) een tot nader bericht onverklaarbare hartslagterugval van 164 slagen/minuut naar 158 slagen/minuut waardoor ik zelfs even terugviel naar een trainingstempo van nog geen 5.10 min/km. Normaal loop ik wedstrijden van dit kaliber steevast rond een gemiddelde van 167 slagen/minuut maar mijn hartslag ging niet meer hoger dan 160 slagen/min. Zelfs een eindspurt - de naam onwaardig - bij aankomst leverde maar een "piek" op van 162 slagen/minuut terwijl dit normaliter tegen de 173 slagen/minuut moet liggen. Overtraining misschien, te snel gestart of toch de temperatuur (+/- 25°) die me weer eens genekt heeft ? Ondanks deze tegenvaller blijf ik wel achter mijn intensieve trainingsschema staan (4x week lopen + 1x week fietsen). Ik zal volgende week ook nog eens een afspraak maken bij de huisdokter voor mijn halfjaarlijkse bloedonderzoek. Misschien kan ik uit deze resultaten een verklaring vinden voor mijn dip van afgelopen zaterdag (vitaminen tekort, te weinig ijzer of magnesium ?). De toekomst zal het uitwijzen. Link van mijn gelopen wedstrijd in bijlage. En om filosofisch te eindigen : uit een teleurstelling leer je meer dan uit succes.
Zoals voorgenomen heb ik gisterenavond nog eens een intervaltraining ingelast. Na een duurtraining van 2 uur afgelopen zondag, dinsdag nog een intensieve training met de joggingclub en woensdag een gewone extensieve training van 30 minuten dus een gevarieerd menu de afgelopen dagen. Na een rustige opwarming van een 15-tal minuten kwam ik bij het eerder uitgekozen veldweggetje aan. Dit is een vlakke zandweg van 300 meter lang en loopt achteraan dood in een wei. Rechts van de weg een afspanning waarin 2 paarden vertoeven en links een veld met opkomend mais. De ideale omstandigheden om in alle rust en volle concentratie mijn intervaltraining af te werken. Ik koos voor 10 x 200 meter in 43 seconden oftewel 16,75 km/uur. Tijdens mijn 2de sessie liep er vlak voor mijn voeten een haas die als een pijl het maisveld indook. Als ik ooit die snelheid zou kunnen evenaren ! Waarschijnlijk zat ik middenin zijn biotoop te trainen. Hopelijk kom ik hem de volgende keren nog vaak tegen. Na elk spurtje recupereer ik +/- 1 min 15 seconden, voldoende tijd om mijn hartslag van rond de 150 terug naar gemiddeld 120 te laten zakken. Het ging mij allemaal goed af ondanks de zwoele temperatuur van > 25°. Ik kon vlot de vooropgesteld tijd van 43 seconden aanhouden en soms lukte het me zelfs om rond de 40 seconden te finishen. Zie ook link in bijlage. Bedoeling is om dit soort training de komende 21 dagen elke 7 dagen te programmeren. En hopelijk pluk ik al de vruchten van mijn noeste trainingsarbeid tijdens de Kermisjogging van Geel-Larum.
maandelijkse trage extensieve training 1/2 marathon
Om 7.30 u liep vanmorgen de wekker af. Zo had ik nog ruim voldoende tijd voor mezelf om rustig te ontbijten en zo in ideale omstandigheden tegen 9.00 u de maandelijkse training met de groep aan Technofit aan te kunnen vatten. Het weer was niet geweldig en dat was dan nog een eufemisme. Regelmatig een korte maar hevige plensbui en daarom besloot ik toch zeker een regenjasje en pet mee te nemen (waar ik achteraf gezien absoluut geen spijt over had). Ik schat dat er ongeveer een 30 à 40 sportievelingen present waren met toch alweer een stevige delegatie (ruim 10 lopers) van de JCK. Ondertussen ken ik het parcours natuurlijk al van binnen en van buiten maar het blijft een ideale gelegenheid om een lange duurloop te combineren met een lage hartslag, dankzij het vooraf geprogrammeerde rustige tempo van 10 km/uur. Gemiddeld zat ik rond de 129 slagen per minuut. In bijlage alvast de link. In vergelijking met vorige maand is dat nagenoeg hetzelfde. De ziekteperiode van pakweg een 2-tal weken geleden en de daaraan gerelateerde zwakkere conditie is daarmee weer helemaal weggewerkt. Ik heb trouwens ook besloten om volgende week zaterdag 30/06 deel te nemen aan de Kermisjogging van Geel-Larum, een evenement dat ze daar trouwens al voor de 26ste keer organiseren. Het parcours bestaat uit een lus van 4,3 km. Bedoeling is om 2 rondes te lopen onder de 4.30 min/km (en liefst nog rapper) als voorbereiding op Dwars door Kasterlee (10,3 km) van 21 juli aanstaande. Ook zal ik de komende weken meermaals intervaltrainingen inlassen om te kunnen pieken op onze nationale feestdag (lees: mijn jongste broer die dag kunnen voorblijven)
Akkoord, er was een hevige storm voorspeld. Maar op de radio wist de weervrouw in kwestie om 17.30 u nog te zeggen dat de onweders pas om 18.30 u de Frans-Belgische grens zouden passeren en dat er windsnelheden van 60 à 100 km/uur konden worden verwacht. Een beetje telwerk leerde mij dat de Kempen dus pas ten vroegste om 20 à 20.30 aan de beurt kwam. Niet dus ! Om 19.00 u vertrokken we met amper 5 sportievelingen (Toon Biermans, Bart Van Tillo, Griet en Mieke Verwaest en ondergetekende) aan de sporthal in Kasterlee. Maar na een kwartier begon het al meteen stevig te regenen. Toen we nog eens 15 minuten later onze ronde aan het lopen waren in Rielenkamp was het weer volop koekenbak. Het leek precies nog erger dat exact 2 weken geleden toen ik ook al bij de uitverkorenen was. Omdat ik niets meer door mijn bril kon zien en men regelmatig de betonweg verliet, was er een potentieel gevaar dat ik over een of andere boomwortel zou struikelen. Bijgevolg liet ik de groep achter en liep zo snel mogelijk terug naar het thuisfront. Ineens kregen we er ook nog een prachtig klank- en lichtspel bij. Ik had ondertussen de bossen verlaten maar mijn 4 eerdere metgezellen moesten er nog middenin zitten. Ik was er niet gerust op en zal blij zijn als ik ze bij een volgende gelegenheid terug gezond en wel tegen het lijf loop. Ondertussen moest ik haast aan het smelten geweest zijn van de stortregens want een automobilist stopte spontaan om mij een lift aan te bieden. Ik was toen net aan de Nieuwe Bosrand en besloot wijselijk die laatste km door te lopen. Ik had de brave man zijn wagen anders helemaal onder water gezet. De afgelopen 10 dagen heb ik vrij deftig kunnen trainen, zo'n 50 km gelopen en 70 km op de MTB. Mijn jongste broer Rik begint blijkbaar ook terug op zijn beste niveau te komen (Herentals - Tielen 14,3 km in 1 u 06 m 15 sec). Ik zal de komende weken dus nog goed uit mijn pijp moeten komen wil ik hem tijdens de 30ste Dwars door Kasterlee op 21 juli voorblijven. Nu zaterdag nog eens een ritje maken met onze Sander op de MTB en zondag de maandelijkse 21 km met start aan Technofit.
In onderstaande link kan je ondermeer een confronterende test doen omtrent je gezondheid. Ook veel leesvoer over de ideale voedingsgewoontes. Een aanrader !
Afgelopen vrijdag dus een kleine neusoperatie later uitvoeren onder volledige narcose. De dag nadien zo mottig geworden als een "konijn op de plein" met koortsverschijnselen en voornamelijk zeurende hoofdpijn die pas na enkele dagen begon af te nemen. Vanaf dinsdag heb ik 3 opeenvolgende dagen 5 km gelopen tegen een laag tempo van +/- 5.45 min /km. Mijn ochtendpols bedroeg in die periode ook meer dan 65 slagen/min terwijl dit in normale omstandigheden tussen de 48 en 53 slagen/min moet liggen. Redenen genoeg dus om mijn lichaam tijdens die dagen zeker niet teveel af te matten en het de nodige rust te gunnen. Vrijdag ook opnieuw gaan werken en vandaag zaterdag eens een meer serieuze test ondernomen om te zien wat ik ondertussen opnieuw waard was. Ik probeerde een parcours van 10,3 km te lopen rond de 12 km/uur. De eerste 6 km gingen al bij al vrij goed maar mijn hartslag lag toch meteen hoger dan voorheen. Ook bemerkte ik dat het in- en uitademen te wensen overliet en dat ik daardoor al snel met een steek in het middenrif werd opgezadeld. De laatste 4 km kon ik de snelheid nog iets optrekken maar dat kostte me wel veel energie. Uiteindelijk de 10,3 km uitgelopen rond de 52 minuten. Zie link ook in bijlage. Conclusie : Herentals - Tielen van zondag 17/06 zal ik dit jaar aan mijn neus moeten laten voorbijgaan. Als alternatief ga ik met de MTB eens kijken naar de triatlonwedstrijd in Retie. En wie weet dat ik misschien ook de smaak te pakken krijg !
Naar aanleiding van een defect met de trein gisterenavond en het gratis uur vertraging van de NMBS kon ik mijn geplande fietstraining op mijn buik schrijven. En deze avond waren het dan de weergoden die niet gunstig gestemd waren. Omstreeks 18.45 regende het al behoorlijk in Kasterlee. Maar omdat ik vrijdag een kleine operatieve ingreep onderga en waarschijnlijk een week uit roulatie zal zijn (7 dagen niet kunnen lopen of fietsen oh ramp dat wordt afkicken) wilde ik dit laatste trainingsmoment niet aan mij laten voorbijgaan. Rond 19.00 liep ik naar de sporthal waar we met de andere clubleden normaliter ons uurtje training aanvatten. Maar blijkbaar was ik de enige die zo overmoedig was om de loopschoenen aan te trekken. Bijgevolg trok ik er dan maar alleen verder op uit. Na een kwartiertje begon het echter steviger te regenen maar toen zat ik gelukkig net in het Koningsbos zodat ik toch niet al te nat werd. Daarna stak ik de Lichtaartsebaan over om in Rielenkamp mijn tocht verder te zetten. Maar eensklaps werd de hemelsluis helemaal opengezet. Een apocalyptische wolkbreuk ! Ik werd binnen de kortste keren zeiknat tot op het bot. De zandpaden werden in een oogwenk herschapen tot modderpoelen en de betonweg was één grote waterplas. Ik liep tegen een duizelingwekkend tempo (pieken tot vlot onder de 4 min/km) terug naar huis, gedreven door de gedachte aan de warme douche waar ik zo naar uitkeek. En het bleef maar gieten en gieten. Ik voelde mijn schoenen stilaan vol water komen staan en mijn kledij plakte tegen mijn lichaam. De laatste km moest ik noodgedwongen mijn tempo milderen want ondanks de extra zuurstof in de lucht was ik aan het einde van mijn Latijn. Uiteindelijk de ruim 8 km in een 40-tal minuten gelopen (of gezwommen ?) tegen gemiddeld 4.55 min/km. Link is hieronder terug te vinden. En voor nieuwe verslaggeving vermoedelijk tot over een week.
We zijn nu bijna 48 uur na mijn deelname aan de duatlon van Rijkevorsel afgelopen zaterdag. Vandaag had ik - in tegenstelling tot zondag - zeer veel last van stramme kuiten en heb die dan ook veelvuldig ingesmeerd met Flexium. Hopelijk ben ik er dan morgen vanaf en kan ik 's avonds rustig meetrainen met de JCK.
Blijkbaar is er bij de organisatie het één en het ander misgelopen met de tijdsregistratie zaterdag. (zie ook www.uitslagen.be). Enkel de plaats van aankomst van de deelnemers werd geregistreerd zonder exacte tijdsaanduiding. Jammer maar gelukkig kan ik zo'n geval steeds terugvallen op de gegevens van mijn Garmin Forerunner. Na reconstructie van de data is dit bij vrij nauwkeurige benadering het wedstrijdverloop :
*4,2 km lopen in 17 min 43 sec (4.13 min/km oftewel 14,2 km/uur) wisselzone 49 sec *22 km fietsen in 37 min 33 sec (gemiddeld 35 km/uur waarbij laatste ronde tegen 37 km/uur) wisselzone 54 sec *2,1 km lopen in in 9 min 35 sec (4.34 min/km oftewel 13,2 km/uur)
Zoals ik al in mijn wedstrijdverslag had aangegeven is dit de juiste weergave van wat ik momenteel in mijn marge heb. Werkpunten zijn alvast de tijden in de wisselzone en het fietsgedeelte. Daar moet ik naar de toekomst toe toch enige tijdwinst kunnen boeken. Maar ... plezier primeert !!!
Uiteindelijk via Bart Van de Water (Technofit) per e-mail de officiële uitslag ontvangen van de Sinksenjogging te Kasterlee op zaterdag 26 mei 2012. Mijn eindtijd bedroeg 26 min 25 sec of goed voor een 4de plaats op de 6 km. Ook een heel knappe prestatie van clubgenoot Toon Biermans die bijna 1 minuut sneller was dan ondergetekende. Link naar uitslag hierbij.
Zaterdag samen met mijn hondstrouwe fans (Grietje en Sander) en een klein hartje naar Rijkevorsel gereden voor mijn allereerste wegduatlon. Ik had namelijk totaal geen idee wat ik van het fietsen moest verwachten. We waren op tijd afgereden en kwamen rond 17.15 u aan zodat ik nog de mogelijkheid had om een ritje met de koersfiets te maken. Zo raakte ik nog even in gesprek met een gast uit Herselt die blijkbaar ook aan de offroad duatlon in Lille had meegedaan, weliswaar bij de duo's. Nadat ik de fiets naar de wisselzone had gebracht ook nog een ronde van 2 km gaan lopen opdat alle spieren voldoende opgewarmd waren.
Om 18.30 u werd het startschot gegeven. Ondanks het late aanvangsuur scheen de zon best nog hard en besefte bijgevolg dat ik niet te gek moest gaan doen. Ik bleef daarom veilig in het spoor van Geert Huysmans ("de Nak" voor de vrienden), tevens ook actief lid bij JCK met al heel wat duatlons in de benen, ervaring zat dus. De wissel ging naar mijn normen goed en zo begon ik aan mijn eerste meters op de fiets. De wind zat meteen goed zodat ik mooi kon ronddraaien. Na een eerste scherpe bocht naar rechts zag ik op een kleine honderd meter een eerste voorganger. Maar hoe hard ik ook probeerde, ik kwam maar mondjesmaat dichter. Na nog eens een minuut hoorde ik achter mij een eerste groepje achtervolgers naderen. De goede raad van Jan Neirinck in gedachte was het plan om hen te laten passeren en in hun wiel te gaan hangen. Ja watte, na een paar honderd meter wist ik meteen dat dit geen spek voor mijne bek was. Ik moest lossen en heb zo de eerste ronde van een goeie 7 km nagenoeg alleen gereden. Na nog eens een halve ronde hoorde ik opnieuw een groepje naderen. Een 4 tal gasten passeerden mij en ditmaal lukte het wel om aan te pikken. We werden iets later op onze beurt opnieuw ingehaald door een groep van ditmaal wel 10 rijders. Ik voelde dat we best tegen een aardige snelheid reden maar het ging eigenlijk heel gemakkelijk voor mij om te volgen. Het was zalig. De eerste keer in mijn leven dat ik in een echt "wielerpeleton" zat want tijdens trainingen rij ik steevast alleen. Hoe we door de bochten reden als een treintje achter elkaar, dit was genieten. Zelfs nog even in volle wedstrijd in gesprek geraakt met een kerel die niet meer wist hoeveel rondjes we moesten afleggen. Na pakweg 22 km zat het fietsen erop. Ik had gemakkelijk nog een extra ronde aan dezelfde snelheid en in dezelfde omstandigheden kunnen meedraaien.
Toen we opnieuw de wisselzone inreden en ik van de fiets sprong voelde ik een kleine kramp in mijn linkerkuit. Ik had dit ook al eens opgemerkt tijden het fietsen wanneer je na het nemen van een bocht vol in de pedalen moet om in het wiel van je voorganger te kunnen blijven. Toen ik echter mijn linkerschoen uitdeed en in mijn loopschoen stapte was het helaas weer van koekenbak. Ik moest een aantal keer op mijn kuit slagen en de eerste meters waren waarschijnlijk niet om aan te zien. Ik was wel lang niet de enige die daar last van had want na amper 50 meter had ik al een voorganger te stekken. Naarmate de meters vorderden begon mijn kramp te verdwijnen en zo heb ik in totaal toch nog 4 deelnemers opgeraapt. Ook tijdens mijn 3de duatlon heeft er mij in de laatste loopproef nog nooit iemand weten in te halen. Uiteindelijk haalde ik de eindmeet in een tijd van 1 u 06 min en 34 seconden. Wanneer de officiële einduitslag verschijnt zal ik het één en het ander eens analyseren. Link alvast in bijlage. Nu geniet ik nog volop na van deze weeral schitterende ervaring. Want voor zulke wedstrijden doe ik het !
Ondanks de intensieve voorbereiding zat ik voor de start van deze wedstrijd toch met een (klein) ei in mijn broek. Mijn laatste 2 officiële wedstrijden (Sinksenjogging Kasterlee en Kermisjogging Geel-Larum) waren namelijk niet meteen een onverdeeld succes geweest. Bijgevolg besloot ik om bescheiden te starten, getuige de 9 minuten en 12 seconden na amper 2 kilometer. Op dat moment kwam ik ook in de buurt van een 3-tal vijftigers (althans zo zagen ze er langs achter uit) te zitten en meestal zijn dat mannen met veel loopervaring die hun looptempo stelselmatig kunnen opvoeren, zonder horten en stoten. Ik hing dus mijn karretje aan dat van hen op het ogenblik dat ik onze jongste, Rik, passeerde. Na pakweg 3 km liep één van "mijn" vijftigers (volgens de einduitslag bleek het achteraf toch ook een veertiger te zijn) weg van ons en ik waagde het erop te volgen. Vijf km lang zat ik hem op de hielen maar rond kilometer 8 kreeg ik het toch moeilijk om te blijven aanklampen. En toen hij een voorganger passeerde besliste ik om mijn haas te laten gaan en mij bij "onze nieuwe" te zetten. Die beslissing kostte me waarschijnlijk een PR-record (< 4.21min/km) maar ik was echt bang om mij in de laatste 2 km nog pleuris te lopen met het risico finaal door de benen te gaan en uiteindelijk waren 2 objectieven, (i) sneller dan de vorige editie en (ii) eindigen voor Rik, toen al binnen handbereik. In de laatste 300 meter kon ik mij nog ontdoen van mijn metgezel door er een fameus eindspurtje uit te persen. Officiële eindtijd bedroeg 45 min 43 sec of 4.26 min/km (= 13,52 km/uur) en een 29ste plaats op 189 deelnemers. Vorig jaar deed ik over dezelfde afstand nog bijna 3 minuten langer dus opdracht meer dan volbracht en vooral ... het was onderweg niet meer trekken en sleuren zoals tijdens die 2 vorige wedstrijden. En langs deze weg ook nog eens een proficiat aan Rik, die vandaag zelf een persoonlijke besttijd liep in 48 min 53 sec.
Ik had op mijn vrije (feest)dag van 11 juli een MTB-trainingsessie voorzien van 1,5 uur maar omdat het vanaf 's middags haast onophoudelijk aan het regenen was zat ik daar als Staf van den Daf in mijne zetel. Gelukkig kon de Tourrit over de Col des Dinges op Sporza mij enigszins boeien. Rond 18 uur dacht ik dat we het ergste achter de rug hadden en sprong dus vol goesting in mijn nieuwe tenue die we in de voormiddag nog bij Decathlon waren gaan kopen. Na nog geen 7 km op mijn MTB verging de wereld voor de zoveelste keer die dag. Tegen 38 km per uur vlamde ik naar het eerste het beste overdekte schuilhokje in het Prinsenpark te Retie. Mijn schoenen en sokken waren toen al kloddernat. Na een kwartier scheen de zon terug en vatte ik terug mijn rit aan. Ondanks het feit dat ik het de eerste 10 minuten best koud had besliste ik op dat moment al om een 2de ronde van +/- 14 km af te leggen omdat ik anders meer tijd stak in het reinigen van mijn fiets achteraf dan in het rijden zelf. Die 2de ronde vlamde ik tegen een gemiddelde van 26,4 km/uur. OK, het was een nagenoeg vlak parcours maar de ondergrond was wel volledig verzadigd door de buien die dag waardoor je best stevig op de pedalen moest om vooruit te geraken. Uiteindelijk mij ruim 106 minuten weten te amuseren. Zie ook link hieronder. Bij aankomst thuis zag ik niet uit, volledig onder de modder, maar daar dient een MTB uiteindelijk ook voor !
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen : ik hield absoluut geen goed gevoel over aan de wedstrijd. Rekening houdend met een gemiddeld wedstrijdtempo van 4.30 min/km bleef ik wel - net - binnen de vooropgestelde minimumtijd (zie eerder bericht) maar op dit vlakke parcours zou ik toch sneller moeten kunnen. Ik durf te bekennen dat ik stiekem hoopte op een persoonlijke toptijd m.a.w. een gemiddeld tempo onder de 4.21 min/km maar dat was alvast (nog) te hoog gegrepen. De eerste km was nog aan 4.08 min/km maar daarna ging het dramatisch snel achteruit (2de km in 4.17 min/km, 3de km in 4.19 min/km, 4de km in 4.28 min/km, 5de km in 4.22 min/km, 6de km in 4.42 min/km, 7de km in 4.43 min/km en 8ste km in 4.45 min/km) om uiteindelijk te eindigen in een eindtijd van 38 minuten en 38 seconden. 
We zijn nu bijna 48 uur na mijn deelname aan de duatlon van Rijkevorsel afgelopen zaterdag. Vandaag had ik - in tegenstelling tot zondag - zeer veel last van stramme kuiten en heb die dan ook veelvuldig ingesmeerd met Flexium. Hopelijk ben ik er dan morgen vanaf en kan ik 's avonds rustig meetrainen met de JCK.
Zaterdag samen met mijn hondstrouwe fans (Grietje en Sander) en een klein hartje naar Rijkevorsel gereden voor mijn allereerste wegduatlon. Ik had namelijk totaal geen idee wat ik van het fietsen moest verwachten. We waren op tijd afgereden en kwamen rond 17.15 u aan zodat ik nog de mogelijkheid had om een ritje met de koersfiets te maken. Zo raakte ik nog even in gesprek met een gast uit Herselt die blijkbaar ook aan de offroad duatlon in Lille had meegedaan, weliswaar bij de duo's. Nadat ik de fiets naar de wisselzone had gebracht ook nog een ronde van 2 km gaan lopen opdat alle spieren voldoende opgewarmd waren. 
