Vandaag slaagde ik erin om in goed 40 minuten tijdrijden 2 gele kaarten te pakken wegens het niet respecteren van de drafting-regels. Hoe dat is kunnen gebeuren besef ik zelf nog steeds niet goed, het overkomt je gewoon doordat andere deelnemers je eensklaps de weg afsnijden en daar toevallig net een motor met referees in de buurt is, maar laten we eerst terug naar het begin gaan.

De zon voorspelde alvast een prachtige wedstrijddag. Omstreeks 13 uur gleden pakweg 150 deelnemers (man/vrouw/trio's) aan de 1/8 triatlon in het kanaal met een aangename watertemperatuur van 20°. De eerste 100 meter tot aan de eerste gele boei was weerom een gevecht op leven en dood. Ik raakte daarbij wat ingesloten en kon zeker niet mijn mooiste zwemstijl demonstreren. Aan de eerste boei maakte ik een iets bredere bocht om uit het strijdgewoel te kunnen ontsnappen. De laatste 300 meter merkte ik dat ik wat meer bewegingsruimte rond mij kreeg en maakte daar dankbaar gebruik van om in het goede ritme te komen. Echt tevreden over mijn zwemprestatie was ik niet meteen maar al heel tevreden dat ik in die eerste meters geen voet of vuist in mijn gezicht heb gekregen.

De wissel ging vrij vlot, in ieder geval al een heel pak sneller dan vorig jaar. Toen deed ik er bijna 2 minuten over maar dat kwam grotendeels door het feit dat ik toen telkens als een tol draaide als ik uit het water kwam. Van dat euvel ben ik ondertussen wel verlost. Een hele geruststelling alleszins.

En toen mochten we op de fiets springen. Al tijdens de eerste meters leek het wel of iedereen mij na het zwemmen sportief had staan opwachten want ik denk dat we met 10 deelnemers op een zakdoek reden. Na wat gesukkel met mijn klikpedalen kon er al meteen een hele hoop passeren bij het naar beneden rijden van de brug. De eerste kilometers moet ik er wel 20 hebben ingehaald maar toen stabiliseerde de ganse boel een beetje. Sporadisch passeerde enkele deelnemers mij maar iets verderop kon ik zonder veel moeite terug 2 à 3 voorgangers in één ruk remonteren. En zo ging dat een tijdje door totdat er ineens een motor met referees naast ons kwam rijden en kwistig gele kaarten begon uit te delen. Ik was daar ook bij omdat net daarvoor een andere deelnemer zich net voor mij had gekatapulteerd en ik niet eens de tijd kreeg om 10 meter afstand in te bouwen. 

Toen besefte ik dat we al enige tijd met een groepje van pakweg 7 deelnemers bij elkaar reden. Niemand was sterk genoeg om weg te rijden, niemand te zwak om achter te laten. We waren elkaars evenknie met als gevolg dat we de rest van het fietsgedeelte gedoemd waren om in elkaars buurt te blijven met alle gevolgen van dien. En de referees roken van mijlenver dat er hier cadeautjes konden worden uitgedeeld. Bij momenten reed de motor vlak naast ons en dan bleven we als brave communiezieltjes netjes achter elkaar rijden, de benen soms stilhoudend om die 10 meter afstand te respecteren. Van zodra de motor even uit het zicht was probeerde ik of iemand anders de boel open te breken en weg te rijden maar hoe hard we ook probeerden, alles bleef uiteindelijk mooi compact bij elkaar. In het laatste rechte stuk naast het kanaal zat alles blijkbaar weer bij elkaar want een andere motor met referees haalde ons in en deelde opnieuw gele kaarten uit. En jawel, ondergetekende was er weer bij !

Eigenlijk besefte ik op dat moment nog niet helemaal de impact ervan en hoopte dat die scheidsrechter wel eens zijn nota's zou verliezen of dat de ene motor niet zou communiceren met de andere motor. Wel wist ik dat ik in de strafbox mocht gaan zitten en na de wissel fietsen/lopen bood ik mij samen met nog 5 anderen aan voor de langste minuut uit mijn leven. Enig voordeel is dat je zo wel wat gerecupereerd bent en die eerste kilometer iets vlotter loopt dan normaal. 

Het afsluitende lopen ging dus behoorlijk. Ikzelf werd door 2 snelle gasten ingehaald maar wist zelf ook een vijftal deelnemers in te halen. 

Terwijl ik mij tegoed deed aan bananen en appelsienen zag ik dat één van de referees een groot rood blad kleefde aan de infostand van de aankomstzone. En jawel, samen met nog 2 anderen prijkte daar mijn borstnummer op: gediskwalificeerd wegens 2 gele kaarten !

Plezant is anders natuurlijk. Ik heb hierdoor geen inzage in mijn tijden maar veronderstel ergens te zijn binnengekomen rond 1 uur en 18 minuten (inclusief die 1 minuut straftijd). De eerste dame (die ook met mij in de strafbox stond met één gele kaart maar voor mij kon vertrekken) had ik ingehaald na amper 1 km lopen en die kwam binnen in een eindtijd van 1.19.18 maar ik was die bij aankomst toch ruimschoots voor. Zonder straftijd zou mijn eindtijd overeenkomen met een 30ste plaats. En ik denk tenslotte maar positief en dat is dat die scheidsrechters zich meestal in de kop van de wedstrijd bevinden. Op een gegeven moment moet ik ergens rond de 25ste plaats hebben gehangen van de 117 starters. Als je rond de 80ste plaats hangt zie je natuurlijk minder referees.

Rekening houdend met mijn 1 minuut straftijd kom ik uit op een theoretische 9de plaats op 22 deelnemers binnen de H40. Tijdens de komende wintermaanden wil ik mijn tijdrijden nog verder verbeteren (op de rollen) en dan rij ik dat groepje van vandaag volgend jaar wél uit de wielen. Hoop doet alvast leven.