Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
09-12-2012
Winterweer gooit roet in het trainingsschema
Zondagmorgen liep de wekker af om 7.45 uur. Bedoeling was om nog een stevig ontbijt naar binnen te werken vooraleer met de MTB naar Geel ten Aard ter rijden om daar deel te nemen aan de veldtoertocht en 40 km lang ploeteren in de modder. Om 8.30 uur begon het daarbovenop ijswater te regenen en na een 1/2 uurtje twijfelen besliste ik dan maar met pijn in het hart om niet uit te rijden. Als alternatief besloot ik 60 minuten met de joggingclub mee te lopen. Achteraf gezien de beste keuze : tussen 10 en 11 uur bleef het nagenoeg de ganse tijd droog. Niet dat ik smelt van wat regenwater maar je moet de shit nu ook niet doelbewust gaan opzoeken. Met de MTB zou ik al snel 3 uur onderweg zijn en als je die ganse tijd doornat in combinatie met doorweekte voeten moet doormaken is de kans niet onbestaande dat je daar achteraf iets aan overhoudt. En twee weken uit roulatie door een virus is erger dan 3 uur MTB-plezier moeten overslaan.
Gelukkig was zaterdag een prachtige dag om de vooropgestelde 1/2 marathon af te leggen. Ik legde de ruim 22 km af in een goeie 126 minuten, inclusief 2 plaspauzes. Tot 16 km ging het tegen een looptempo van 10,5 km angstaanjagend vlot. De kilometers daarna versnelde ik stelselmatig naar 11,5 km en toen nam de hartslag ook verhoudingsgewijs toe. Gezien de bijtende koude bij aanvang van de training kon ik het winterzonnetje danig appreciëren. In combinatie met het rustgevende witte sneeuwtapijt in de Netevallei prijsde ik me gelukkig dat ik 30 maanden geleden definitief voor het lopen heb gekozen.
Nu de temperatuur met het vriespunt flirt weten we weer meteen in welk seizoen we zijn aanbeland : de winter ! Je zal mij niet horen zeggen dat deze periode zijn charmes niet heeft, maar hoe goed je ook bent aangekleed, die eerste 10 minuten bij aanvang van een loopsessie zijn toch altijd "Fucking Freezing".
Woensdag ben ik meteen na aankomst van het werk rond 18.30 uur 3 lussen van 4 km gaan lopen tegen een zeer gezapig tempo van 10 km/uur. Na 5 kwartier was ik het wel beu als koude pap. Heel de tijd in je eentje in de duisternis lopen en voortdurend een "hier ben ik precies al gepasseerd" -gevoel. Dan was de training van donderdag wel meer mijn ding. Omstreeks 15.30 uur vertrokken richting Kastelse heuvels en ruim 3 kwartier een intensieve training/fartlek afgewerkt waarbij je stelselmatig je tempo verhoogt. Ik volgde hierbij grotendeels het parcours van Roger Wils dat hij uittekende voor de jaarlijkse Sinksenjogging. Een moordend traject met veel hoogtemeters maar wel één waar je op kracht en snelheid kan trainen. Zo liep ik de laatste 500 meter nog tegen een ambitieuze 14 km/uur en een piek van 167 hartslagen/minuut.
Als het zaterdag niet te beestig weer is voorzie ik een extensieve training over 21 kilometer. Ik zou mijn conditie op die afstand zeker willen behouden want volgend jaar plan ik mijn eerste marathon in. Maar meer daarover in de loop van de de volgende weken. En zondag is het de bedoeling om deel te nemen aan de MTB-veldtoertocht in Geel ten Aard over een afstand van 40 km. Ik weet dus weer wat te doen in het weekend.
Zondagmorgen liep de wekker af om 7.45 uur. Bedoeling was om nog een stevig ontbijt naar binnen te werken vooraleer met de MTB naar Geel ten Aard ter rijden om daar deel te nemen aan de veldtoertocht en 40 km lang ploeteren in de modder. Om 8.30 uur begon het daarbovenop ijswater te regenen en na een 1/2 uurtje twijfelen besliste ik dan maar met pijn in het hart om niet uit te rijden. Als alternatief besloot ik 60 minuten met de joggingclub mee te lopen. Achteraf gezien de beste keuze : tussen 10 en 11 uur bleef het nagenoeg de ganse tijd droog. Niet dat ik smelt van wat regenwater maar je moet de shit nu ook niet doelbewust gaan opzoeken. Met de MTB zou ik al snel 3 uur onderweg zijn en als je die ganse tijd doornat in combinatie met doorweekte voeten moet doormaken is de kans niet onbestaande dat je daar achteraf iets aan overhoudt. En twee weken uit roulatie door een virus is erger dan 3 uur MTB-plezier moeten overslaan.
Nu de temperatuur met het vriespunt flirt weten we weer meteen in welk seizoen we zijn aanbeland : de winter ! Je zal mij niet horen zeggen dat deze periode zijn charmes niet heeft, maar hoe goed je ook bent aangekleed, die eerste 10 minuten bij aanvang van een loopsessie zijn toch altijd "Fucking Freezing".
