Exact 82 seconden nadat het startschot werd gegeven passeerde ik de startlijn. De eerste 2 à 3 km was het zoals verwacht een voortdurend slalommen tussen voorgangers. En toen we na de Watertorenlaan voor het eerst een zandstrook indoken moest er weer op de rem worden gestaan omdat door de plassen er bij momenten slechts 2 tot 3 personen naast elkaar konden lopen. Pas net voor de Netebrug in Oosteneind begon de sliert lopers zich wat open te trekken. Het was ook het ogenblik dat ik mijn eerste gel van 50 ml innam. Ik liep toen tegen een gemiddeld looptempo van 4.39 min/km dus gelukkig nog perfect op schema. In de omgeving van het Prinsenpark in Retie kwam ik in het gezelschap te zitten van 3 ervaren lopers. Ik pikte mijn karretje aan dat van hen en liep vlot met hen mee tot de tweede bevoorradingspost na +/- 10-km wedstrijd. De snelheid werd ook daar echter ietwat geremd door de ongelukkig gekozen plaats van die post : net voor een scherpe bocht in een zeer smalle zandstrook : gevolg 4.41 min/km na de doortocht ervan. Ik moest dus een tandje bijsteken en dus nu zeker al niet beginnen te verzwakken. Maar ik voelde mij nog zeer goed en kon gemakkelijk terug aansluiten bij een aantal lopers met nog meer pit in de benen. 

Na de doortocht door het Prinsenpark zat ik terug rond de 4.40 min/km maar durfde ik mij niet te forceren omdat ik wist dat het zwaarste stuk (tussen 14 en 17 km) nog moest komen. Het was ook daar waar ik mijn jongste broer Rik passeerde. Rond 13,5 km stond Grietje zoals afgesproken klaar om mij een tweede gel "bananenpuree" van 100 ml aan te reiken. Het ideale moment na ruim een uur wedstrijd om nog wat extra koolhydraten binnen te spelen. De strook tussen 14 en 17 km was inderdaad weer niet van de poes : overal plassen en slijk waardoor ik (soms letterlijk) wegzakte tot 4.41 min/km. Terug op de betonbaan aangekomen na pakweg 17 km begon mijn extra voeding te werken en kon ik mij gedurende een 2-tal km aansluiten bij 2 snelle jongens. Nadat we de Netebrug aan de kayakclub passeerden kwam ik terug door in een looptempo van 4.40 min/km. De laatste 2 km gebeurde er eigenlijk niet veel meer : ietwat geven aan de Nete en in de Netestraat bergop, ietwat nemen in de Berkenlaan en op de Geelsebaan zodat we uiteindelijk eindigden in het vooropgestelde looptempo van 4.40 min/km zonder me eigenlijk ook maar 1 ogenblik tureluurs te moeten lopen. En zonder mijn bescheidenheid te verliezen : ik voel dat ik nog steeds progressie kan maken. Volgend jaar misschien onder 1 uur en 37 minuten en een gemiddelde snelheid van iets over de 13 km/uur ? Operatie 1/2 marathon editie 2012 is alvast meer dan geslaagd. Ruim 5 minuten van mijn tijd van vorig jaar eraf en niets last van krampen of steken tijdens de wedstrijd. Enkel een slapende linkervoet tussen 6 en 11 km maar dat is omdat ik misschien te traag liep .