Bedoeling was om een rustige duurloop van 75 minuten af te werken. Begonnen aan 10 km/uur en uiteindelijk na 1 uur en 20 minuten kunnen eindigen tegen 12 km/uur. Belangrijker was de gemiddelde hartslag die amper boven mijn recuperatiezone uitkwam. Twee jaar eerder liep ik dit soort trainingen steevast gemiddeld rond de 150 slagen/min., nu tegen 133. Een opsteker voor binnen een goede 10 weken wanneer ik een poging zal ondernemen om mijn allereerste marathon uit te lopen. De volgende 10 dagen staan er alvast weer 2 langere duurlopen op het programma van respectievelijk 120 en 210 minuten. 

Binnen 2 weken vertrekken we voor een week naar de Ardennen, ditmaal omgeving St-Hubert. De trainingsintensiteit wordt dan even afgebouwd maar toch hoop ik om op zondag 1 september deel te kunnen nemen aan mijn tweede (1/8) triatlon te Balen. Maar later meer daarover.

Iets voor 11 uur vertrokken we richting De Leunen. Ik was de dag eerder al mijn startnummer en enkelband met chip gaan ophalen en werd gezegend met het nummer 310. Rond 11.15 uur reden we bij een - voor mij althans - alarmerend hoge temperatuur van 25° de parking op. Een plaats in de schaduw was er alvast niet meer bij. Tegen 11.30 uur ging ik mijn fiets in de wisselzone installeren. De vorige keer had ik nog een verkeerd opzetstuur aangebracht op mijn koersfiets maar omdat een ezel zich geen twee keer aan dezelfde steen stoot werd enkele maanden geleden al geïnvesteerd in een alternatief. Toch deed één van de referees opnieuw even moeilijk over mijn nieuwe ligstuur (1 cm voorbij de rembeugels ?) maar dankzij wat diplomatie mocht ik toch passeren. Ik opteerde er ook voor om mijn klassieke fietshelm te gebruiken bij dit warme weer en niet dat aerodynamische ding zonder luchtgaten. Ik zou me er gewoon in kapot zweten.

Rond 12.10 uur werd het startschot gegeven onder een genadeloos schijnende zon. De naam sprintduatlon waardig vlamde ik de eerste 4,2 km in 18 min en 10 sec, gemiddeld 4.20 min/km ofwel 13,9 km/uur. De eerste wissel lag in lijn met die van vorig jaar (toen 40 sec, nu 41 sec). Tijdens het fietsgedeelte kwam ik al snel terecht bij 2 gasten die er een pittig tempo op nahielden. Na 1/2 ronde werd dat aangevuld met nog eens 2 jonge gasten. Zo reden we met z'n vijven 2 ronden lang samen. Omdat ik mij niet wilde wegsteken nam ik geregeld het tempo over vooraan. Dat intervallen tijdens de wedstrijd heb ik wel cash betaald. Na 2 ronden was de pijp uit bij mij, moest ik lossen en hierdoor kon ik de derde ronde alleen aanvatten. Ik haalde nog een 3-tal dames in die 5 minuten voor ons vertrokken waren en na 2,5 ronden werd ik op mijn beurt ingelopen door een groepje van drie. Dat kon ik wel opnieuw volgen waardoor het tempo toch terug de hoogte in kon gaan. Het fietsparcours was identiek als dat van vorig jaar. Ik deed ik er toen 38 min en 53 sec over, nu 37 min en 48 sec of gemiddeld 33,3 km/uur. Toch wel een opmerkelijke verbetering en dat stemt me dus tevreden maar op training haal ik in mijn eentje soms ook 32 km/uur gemiddeld en dat over een afstand van bijna 38 km !?! 

Over de laatste loopronde van 2,1 km kan ik zeer kort zijn : een ramp ! Ik had nochtans geen krampen na de schoenwissel (vorig jaar 39 sec,  nu 43 sec) maar mijn benen voelden meteen aan als lood. Ik probeerde mij op te peppen maar kreeg er totaal geen tempo meer in. Ik werd door pakweg 5 deelnemers voorbijgelopen, als het er niet meer waren. Pijnlijk want dat zijn allemaal rechtstreekse plaatsen die je verliest. Enkel de laatste 200 meter lukte het me om in een ultieme eindspurt nog iemand terug te pakken (ene van Tielen bleek achteraf dus Kasterlee rules ! ) die mij net daarvoor voorbij gelopen was. De tijd over die 2,1 km spreekt uiteraard boekdelen : 10 min en 2 sec, gemiddeld 4.47 min/km ofwel 12,6 km/uur. Daarmee koop je natuurlijk niets tijdens zo'n een sprintduatlon. Tijdens mijn koppeltrainingen loop ik minstens 40 seconden sneller over die afstand. Was het de warmte die me heeft doodgedaan ? Een koolhydraten- of zoutgebrek ? Ik had nochtans tijdens de beide loopsessies aan de bevoorradingsposten water opgedronken en tijdens het fietsen mijn ganse bus met Hydra Max (500 ml) naar binnen gewerkt. Lang geleden dat ik nog zo heb afgezien op een (gelukkig) korte afstand.  Uiteindelijk liep ik de ganse wedstrijd in 1 uur 7 minuten en 24 seconden. Goed voor een 10de plaats op 16 finishers binnen de categorie H40 en een 67 plaats op 104 over het ganse deelnemersveld. Bescheiden progressie tegenover vorig jaar, dat wel, maar wel jammer van die laatste 2 kilometer.