Ik had me voorgenomen niet te fanatiek te starten, mede ook omdat ik van mijn trainer het advies kreeg aan een tempo van 4'30" per km te lopen. Hij vreest dat ik door de opeenvolging van wedstrijden de kans op blessures exponentieel doe toenemen. Ongelijk kan ik hem niet geven meer na 1 km kwam ik wel door in 3'55". Door het zware parcours (bijna 80% veldwegen vol putten en traktorsporen en scheeflopende paadjes naast de Nete) twijfelde ik er niet aan dat mijn looptempo sowieso naar beneden zou gaan ... en zo geschiedde ook. 

Bij momenten was het echt wel beuken tegen de wind en ... tegen de eenzaamheid want de elite (diegene die met de vingers in de neus 15 km/uur lopen) was ik al vrij snel uit het oog verloren. Achter mij hoorde ik tijdens de eerste lus nog wel enkelingen aanklampen maar iets voorbij halfweg liep ik eenzaam en alleen mijn wedstrijd. Uiteraard is dat ook al geen stimulans om er nog extra de pees te gaan opleggen. 

Het werd nog 1,5 km lang stoempen en sleuren langs de Nete. Totaal mijn ding niet. Maar waar je niet dood van gaat wordt je sterker van. Ik ben nu eenmaal meer een salonloper, iemand die op souplesse en in gelijke tred een wedstrijd kan uitlopen. Van zodra er kracht mee gemoeid is verlies ik snel en veel van mijn pluimen. De laatste 300 meter was opnieuw op de verharde baan en toen kon ik nog even versnellen naar 16 km/uur. Uiteindelijk kwam ik binnen in een tijd van 26'20" en was daarmee 2de op de 6,6 km na de ongenaakbare Tony Goossens die toen al een eeuwigheid binnen was. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bijzeggen dat de totale afstand slechts 6,3 km bedroeg. Uiteindelijk strandde nummer 3 een 20-tal seconden achter mij.

De volgende wedstrijd is binnen iets minder dan 2 weken in Lier. Ik zou daar dolgraag mijn PR op de tien kilometer (41'54") scherper stellen, al was het maar met 10 seconden. Mijn trainer denkt adhv mijn progressie tijdens de intervaltrainingen dat ik daar wel eens onder de 40 minuten kan eindigen maar dat betekent 15 km/uur lopen. Dat lijkt me toch iets te voortvarend. We zullen al eens mikken op 41'30". Ik moet zien dat ik nog progressiemarge heb voor de volgende maanden en jaren hé .

Die andere CMC'er, Christof Geudens, won met de vingers in de neus zijn officieuze 9,9 km in 36'49"maar beaamde achteraf eveneens dat het parcours alles behalve evident was. En als CMC voor de toekomst een topper in wording wil strikken moeten ze al eens gaan praten met Robbe, het zoontje van Christof. Die liep als 11-jarige meteen naar een knappe 4de plaats in de 3,3 km. Daarna hebben we in de charmante kantine met een hoog Bokrijkgehalte en in een toffe sfeer nog de prijsuitreiking bijgewoond. 

Omdat de combinatie zondagvoormiddagtraining met de JCK + wedstrijd in de namiddag mij een week eerder tijdens de Geelse kayakjogging goed was bevallen, opteerde ik hier opnieuw voor. 

Ik was goed op tijd afgereden en kwam dan ook als één van de eersten met de wagen het grasveld/parking opgedraaid. Twee auto's achter mij al een eerste bekende, Eddy Buyckx. Die had in de voormiddag al een ruim 20 km zware trialrun afgewerkt en kwam nu nog 2 lussen van 8 km loslopen. Respect !

Zelf ging ik voor de kortste afstand van 4 km. Ik hoopte vooraf stiekem op een tijd van 15'59" zonder echter het parcours te kennen. Jan Debie (4 km) en Christof Geudens (8 km) vervolledigden het CMC-team.

Om 14.30 werd de start gegeven. Ik zat niet helemaal vooraan en moest daarom het eerste rechte stuk wat teveel slalommen naar mijn goesting. Eenmaal op de hoofdbaan zat ik dan waar ik moest zitten maar het tempo was wel behoorlijk moordend voor mij. De eerste kilometer liep ik in 3'48". Vlak achter mij zat Christof die nog de adem had om wat te gaan keuvelen tegen mij . Ikzelf moest al wat inboeten aan snelheid alhoewel de tweede km toch nog in een deftige 4'03" werd afgehaspeld. Ondertussen had Christof mij zijn zolen al laten zien want volgen lukte mij niet. Ik probeerde nog even in het spoor van Bart Van Nijlen te geraken maar ook dat was te hoog gegrepen. 

Na twee km liepen we over een licht heuvelend bosparcours met tamelijk veel bochtenwerk en modderige zandstroken. Niet mijn ding dus en meteen resulterend in een tragere tijd van 4'18". In de laatste kilometer kwam ik er terug iets beter door en haalde nog een vijftal voorgangers in. Uiteraard zaten daar wellicht ook deelnemers bij die voor twee of drie lussen gingen. Het laatste stuk langs een wei was weer behoorlijk heavy maar liep die kilometer wel terug in 4'03".

Uiteindelijk klokte ik een eindtijd van 16'12" en goed voor een 12de plaats. In een eerste reflex ietwat teleurgesteld omdat ik niet onder die 16'-grens geraakte maar als ik dan achteraf in de uitslag zie wie ik allemaal achter mij laat dat denk ik wel dat ik met mijn eerder beperkte capaciteiten behoorlijk goed bezig ben. 

Jan Debie had net zoals vorige week de tegenstand in zijn broekzak gestoken en liep in 13'57" naar een eerste plaats. Ook Christof kon zijn snelle eerste lus zonder veel kleerscheuren verderzetten want klokte na 8 km knap af in 31'59" en meteen goed voor een zevende plaats.

De volgende dagen gaan we wat rust inbouwen (mijn trainer trekt zich de haren uit het hoofd met al die wedstrijdjes die ik aan de schema's toevoeg ) voor de volgende veldloop op zondag 15/02 tijdens de jogging boer Van Ballaer over 6,6 km.