Tijdens de verkenning van het loop- en fietsparcours wist ik al meteen dat al dat draaien en keren en klimmen niet mijn ding ging zijn. Ik had trouwens de ganse week amper 5 uurtjes gesport waarvan 1,5 uur gezwommen. Reden: de hardnekkige gevolgen van de krampen in mijn kuitspieren van afgelopen zondag. Drie volle dagen had ik daardoor mank gelopen en noppes kunnen doen. 

Bedoeling was om in Geel minder fanatiek te starten bij het loopgedeelte en tijdens het fietsgedeelte een tempo te rijden waarbij ik niet meteen de ene kramp na de andere tot achter mijn oren voelde schieten. Ik had in de voormiddag - onder het motto baat het niet dan schaadt het niet - mondjesmaat bijna 1,5 liter bouillonsoep opgedronken in de hoop hierdoor mijn zoutgehalte op niveau te brengen en zo krampen te vermijden/beperken.

Iets voor 15 uur verzamelden we aan de startzone. Met Kristel, Lore, Annelore, Christof Geudens, Jan Debie, Kristof Jacobs, Luc, Stijn, Wesley, Bart Meeuwssen, Kenny en mezelf was CMC met 13 leden weer opvallend aanwezig. De kille wind maakte het allesbehalve aangenaam en op het moment dat de start werd gegeven begon het dan ook nog eens een beetje te miezeren.

Zoals gevreesd lag het loopparcours mij totaal niet. Het voortdurend slalommen en die venijnige klim en passage door het mulle zand was er voor mij teveel aan. Het fietsgedeelte was ook niet meteen om over naar huis te schrijven. Alles wat tegen kon zitten op het 28-km lange traject passeerde de revue : een uitschuiver op een belangrijk moment halverwege de eerste ronde waardoor ik de bus met ondermeer Wesley en Lore miste, daarna een halve ronde in het wiel gehangen van 2 gasten die in eerste instantie een mooi tempo aanhielden maar blijkbaar serieus op hun adem hadden getrapt en ik bijgevolg 1,5 ronde lang in mijn eentje moest ronddraaien, in de laatste ronde dan ook nog eens de ketting eraf waardoor ik mij nog moest reppen om in de derde ronde niet gedubbeld te worden door de leiders. Gelukkig bleef mij die ultieme vernedering bespaard.

En wat met de krampen ? Wel, op geen enkel moment ook maar iets van opwelling in mijn kuitspieren gevoeld. En was nochtans 1 pittige helling waar je bijna vanuit stilstand naar boven moest rijden. Uiteraard had ik niet die speed van tijdens Retie maar het geeft me wel vertrouwen om te weten dat ik toch ook eens een duatlon kan uitrijden zonder dat euvel. Bouillonsoep = wondermiddel ? De toekomst zal het uitwijzen ...

Doordat ik geen last heb gehad van krampen tijdens het fietsen kon ik het laatste loopgedeelte vrij furieus aanvatten maar na 500 meter was het beste er weeral vanaf. Meer dan uitlopen zat er daarna niet meer in. En die klim in het mulle zand heb ik nog 2x vervloekt. Maar ik heb door mijn deelname toch weeral een vol punt gepakt in het algemeen klassement .

De andere CMC-ers deden het weeral voortreffelijk. Die hebben precies nooit een mindere dag, althans zo lijkt het toch. De snelheid tijdens het laatste loopgedeelte waarmee Kenny mij voorbij stoof was redelijk imposant. Hij liep dan ook de 7de tijd van allen. Jan Debie bevestigde opnieuw met een knappe 7de plaats in de top tien. En Luc en Lore mogen terecht apetrots zijn op hun respectievelijk 1ste plaats bij de + H40 en 2de plaats bij de dames.