Na de vele duurlopen van de afgelopen weken was het vandaag nog eens tijd voor een Coopertest. Ik wist dat als je basisconditie wordt getraind het niet onlogisch is dat dit ook een positieve impact heeft op je snelheid. Ik koos weer voor hetzelfde parcours als de 3 vorige keren. Kwestie van geen appelen met peren te vergelijken.De eerste kilometer liep ik tegen 15,2 km/uur. Op dat moment voelde ik al meteen dat een record erin zat. Mijn benen voelde sterk aan en ik voelde naarmate de meters vorderden ook geen verzuring optreden. Ook de 2de kilometer werd in een deftige 14,8 km rondgedraaid. Net voor de brug over de Nete keek ik voor het eerst naar mijn Garmin. Ik had nog iets minder dan 2 minuten respijt. In een uiterste krachtinspanning liep ik na 12 minuten exact 3.000 meter ver. 

Na meer dan 2 jaar heb ik deze kaap eindelijk weten te bereiken.Het leek mij zoveel maanden terug haast onmogelijk om dit te realiseren maar nu is het dus zover. Voor een 42-jarige met een VO2max van net 50 is dat een zééér mooi resultaat. 

De volgende 7 dagen wordt het trainingniveau op een zeer laag pitje gezet: nog 2 keer 30 minuten rustig lopen, 1 keer zwemmen en 1 keer gedurende 30 minuten op de hometrainer. En voor de rest op tijd onder de lakens en veel koolhydraten en weinig (verzadigde) vetten eten zodat we volgende zondag weer een nieuwe grens kunnen gaan verleggen, die van de marathon ditmaal. Ik kijk er alvast naar uit.