Ondanks de noeste trainingsarbeid van de afgelopen weken en de meer dan behoorlijk afgewerkte interval-trainingen van afgelopen zaterdag en dinsdag, vatte ik deze wedstrijd onder een slecht gesternte aan. 

Sinds enkele dagen had ik namelijk veel last van allerlei kwaaltjes waaronder een lage rugpijn (naweeën van de stabilisatietraining van donderdag ?) en een pijnlijk gevoel in de rechterlies van na die interval-trainingen en - vooral - de erbarmelijk verlopen recuperatieloop van vrijdagavond. Toen leek het wel of mijn rechtervoet veranderd was in een klompvoet. De voetafrol was desastreus en pijnlijk tegelijk. Mijn wreef en rechterscheenbeen leken verstijfd. 

Ook tijdens de opwarming een kwartier voor de wedstrijd voelde mijn beide kuiten vreemd aan, net alsof die vol met afvalstoffen zaten. En dan was er natuurlijk weer die dekselse wind die blijkbaar ook een abonnement heeft op de Natuurlopen in Lier.

Vlak voor de wedstrijd was ik blij verrast nog een andere CMC-er tegen het lijf te lopen. Bart Dijckmans, Retienaar en wereldburger, had zich ook ingeschreven voor de 10-km, naast nog ruim 300 anderen trouwens. Dus weer een druk bezette wedstrijd daar in Lier.

Na het startschot was het weer even slalommen tussen de massa om goed mee vooraan te kunnen zitten. Ik probeerde de tips van mijn trainer nauwgezet te volgen en ging resoluut voor een looptempo van 4'00". Ik kwam in een groepje te zitten met daarin, bleek achteraf, de tweede vrouw in de einduitslag. De eerste 6 kilometer liepen we zo in een voor mij onwaarschijnlijk snelle 23'47" !!! Perfect op koers om een eindtijd van onder de 40 minuten te ambiëren.

Helaas, na 6 kilometer kwamen we terug pal in de wind te zitten en iedereen dook in elkaars rug om zo weinig mogelijk energie te verspillen. Alleen ik, met mijn nagenoeg dubbele meter, heb dan niet veel alternatief . Ik voelde langzaamaan de krachten uit mijn benen wegtrekken en moest het groepje van 5 à 6 lopers lossen. De volgende 3 km was puur op karakter voor mij om mijn bonus niet te verliezen. Ik liep die kilometers in 4'17" maar moest wel vaststellen dat er niemand terug over mij heen kwam. Iedereen bleek het op dat stuk dus moeilijk te hebben. Integendeel, ik haalde een andere geloste deelnemer van het groepje in en samen maakten we de laatste kilometer vol. Die ging weer behoorlijk snel in 3'59".

Na 40'37" passeerde ik de eindstreep in een nieuwe PR, als 41ste van de 343 finishers. Blij als een kind want ik heb er toch behoorlijk veel voor moeten doen de afgelopen weken en maanden om op dit niveau te staan. Achteraf bemerkte ik dat de tweede vrouw, An Claes uit Westerlo, haar 10 km in 39'46" had uitgelopen. Als ik dat groepje dus had kunnen volgen was ik meteen onder de 40 minuten gedoken. Had het mij gelukt als die wind er niet was geweest ? We zullen het nooit weten maar heb vandaag wel een morele opkikker gekregen om ooit die voor mij magische grens te overschrijden.

Bart Dijckmans kwam, zag en liep meteen 36'58" oftewel een 11ste plaats op deze sterk bezette 10-km. Erg knap ! Daartegenover verbleekt mijn eindtijd natuurlijk maar ik ben dan ook meer dan 50% ouder dan Bart .

En wat met die slechte benen en lage rugpijn ? Niets last van gehad tijdens het lopen, in ieder geval toch niets gevoeld. En voor de verandering ook eens geen slapende voet gekregen na pakweg 6 km. En als ik mij net voor een volgende wedstrijd weer eens erbarmelijk voel moet ik dus niet te snel panikeren .