In de voormiddag had ik reeds bij de collega's van de Kastelse joggingclub meegetraind. Op zondag is dit een combinatie van wat loslopen, tempoloop en een blok interval. Bedoeling was om me tijdens de snellere trainingsmomenten wat in te houden maar eenmaal het beest los is het niet meer te temperen . 

Deze training was omstreeks 11 uur afgelopen. Ik spoedde me naar huis om nog wat spaghetti naar binnen te werken en rond 13.15 uur vertrok ik in een stevige regenbui richting Geel ten Aard. Bij aankomst moest ik al een heel stukje naast het kanaal rijden om nog een parkeerplek te vinden. In het clubhuis was het over de koppen lopen met daarbij heel wat bekende gezichten waaronder Bert Nietvelt, Jan Dams en een aantal JCK'ers. Voor CMC tekenden Rik, Jan Debie en Lore present.

Aangezien er 4 afstanden konden gelopen worden (3,5 - 7 - 10,5 en 14 km) leek het mij opportuun om op de tweede rij te starten. De eerste honderden meters na de start liep ik bijgevolg tussen mooi gezelschap. Na 500 meter keek ik voor de eerste keer op mijn Garmin en zag dat ik aan een zelfmoordtempo van 3'30" per km aan het rennen was. Het gezond verstand haalde de bovenhand en zo liet ik mij naar een iets realistischer tempo terugzakken (niet van willen maar van moeten). De eerste kilometer werd toch nog in 3'47" volgemaakt. Zowel de tweede als derde kilometer liep ik in exact 4'04" maar toen kregen we ook wel regelmatig zware modderstroken voor de voeten geworpen. 

Achter mij hingen al de hele tijd wat jonge gasten die noppes kopwerk deden en ik moest dus vermijden dat zij in de laatste 500 meter erop en erover zouden gaan. Net voor die laatste honderden meters moesten we nog een maïsveld over. Aan het einde was er een bruggetje en een stukje klimwerk waar je sowieso achter elkaar moest blijven. M.a.w. een strategisch belangrijk punt waar je zeker als eerste moest zien aan te komen. Dat dacht ook één van mijn achtervolgers die mij wilde passeren maar ik proestte er nog een stevig spurtje uit om zeker als eerste bij dat bruggetje te komen. Daar deed ik een Klaas van Tornoutje (= de boel dichthouden en zelf even de tijd nemen om op adem te komen). Omdat ik als eerste boven kwam kon ik full speed de laatste honderden meters aanvatten en daarmee definitief de adem afsnijden van mijn achtervolgers. 

Uiteindelijk kwam ik tussen al dat jonge geweld mooi als zevende binnen van de 3,5 km in een zéér bevredigende 14'03" oftewel 15 km/uur (ik verloor nog een handvol kostbare seconden omdat het mij niet meteen duidelijk was waar de eindstreep nu juist gelegen was). Netjes dus op dit traject (50% onverhard). Winnaar was die andere CMC-er, Jan Debie, de de klus wist te klaren in 12'00" rond. Even na aankomst ging ik met Jan een 3-tal kilometer uitlopen. Achteraf zag ik dat ik dit haast aan het zelfde tempo liep dan mijn wedstrijd zelf. Dat soort toestanden krijg je nu eenmaal als je met zulke straffe gasten in 1 en dezelfde club zit .

Achteraf bleken ook Rik en Lore zich van hun beste kant te hebben laten zien. Rik won de 10,5 km in 37'00" en Lore was met een tijd van 30'09" over 7 km de eerste dame. De toon voor 2015 is voor dit drietal weer gezet !