Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
16-06-2013
Eerste triatlon erg vlot verlopen !
Vanmorgen rond 10.45 uur met een heel bang hartje afgezakt naar Retie voor mijn allereerste triatlon ever. En toen ik rond 13.00 uur in de startzone klaarstond om samen met nog een 140-tal andere deelnemers in het water te springen was het laatste wat ik dacht : what the fuck, waar ben ik in godsnaam aan begonnen !?! Maar pas nadat het signaal werd gegeven om in het water te springen begon de miserie eigenlijk echt ! Ik heb namelijk de laatste weken voortdurend getraind met een neusknijper en dat ging me heel goed af. Ik adem dan links in en ga dan met mijn hoofd onder water om rechts uit te ademen, draai het hoofd opnieuw naar links etc. In het water probeerde ik mijn neusknijper dus op te zetten maar ineens kwam er een rubberen neusvleugeltje los. Omdat we stroomopwaarts moesten starten dreef ik ondertussen al flink naar achter. Ik probeerde in een ultieme poging nog om mijn neusklem te repareren maar helaas ... het lukte me niet meer al drijvend en ondertussen werd dan ook nog het startschot gegeven. In aller-aller-allerlaatste positie met zelfs enkele meters achterstand moet ik aan de zwemproef beginnen in omstandigheden die ik niet had getraind. Ik kon niet met mijn hoofd onder water omdat dan mijn neus meteen vol water schiet. In een ware kamikazestijl en geheel op instinct wierp ik mij tussen benen en armen en lijven. Het was bij momenten akelig omdat soms ook de armen van een achterligger op je benen neerkwamen waardoor je onder het water werd geduwd en het gevoel had dat je ging verzuipen... zeker niets voor angsthazen !
Uiteindelijk heb ik mijn plan getrokken en het er al bij al nog vrij deftig vanaf gebracht. Ik weet niet als hoeveelste ik uit het water klom maar de wekelijkse zwemtrainingen van de afgelopen maanden hebben zeker een positief effect gehad. Ik durf zelfs stellen dat ik de volgende keren zeker niet al te bescheiden moet zijn en me voor de 500 meter meer vooraan mag plaatsen. Net voordat ik uit het water kwam trok ik de wetsuit aan de hals open waardoor er water naar binnen liep. Ik had namelijk rekening gehouden met de tip van de mensen waarvan ik de wetsuit had gehuurd waardoor deze gemakkelijk uitging. Een volgend bibbermoment was het ogenblik dat ik mijn fietsschoenen wilde aantrekken. Ik draaide als een tol, net alsof ik mijn wijsvinger op een blikje had gehouden en dan daar 30 keer als gek had rondgelopen. Het duurde een hele tijd voordat dit vreemde gevoel weg was. Zelfs op de fiets ging ik in het begin zonder het te beseffen naar de linkerkant van de baan. Enkele honderden meters verder was het gelukkig over.
Tijdens het fietsen heb ik mijn positie iets kunnen verbeteren, althans dat gevoel hou ik over nog voordat ik de uitslag heb kunnen analyseren. Het was bij momenten best pittig windop maar dat is voor iedereen hetzelfde. Ik denk wel dat ik in non-drafting wedstrijden beter mijn mannetje kan staan dan in stayer wedstrijden omdat ik minder profijt kan halen wanneer er in elkaars wiel mag worden gehangen. En dan de wissel fietsen/lopen. Terwijl dat tijdens de duatlon in Rijkvorsel van 2 weken geleden nog verschrikkelijk slecht verliep (kuitkramp !) ging dit nu wonderwel vlot.
Ook tijdens het lopen heb ik zeker toch een aantal posities kunnen stijgen omdat ik bij mijn weten slechts door 1 gast ben ingehaald en zelf toch een 15-tal deelnemers ben voorbijgestoken. Er zaten daar wel veel dames bij - die 10 minuten voor ons startsein vertrokken - maar ik denk toch ook een 5-tal h + 40. Ik weet zelfs mijn eindtijd nog niet op dit moment.
Toch is deze wedstrijd - ondanks de miserabele start van de zwemproef - zeer vlot gegaan. Ook na aankomst niets van krampen of steken of tintelende benen achteraf ! De sfeer rond zo een triatlon is toch helemaal iets anders dan bij een klassieke loopwedstrijd. Dankzij het prachtige weer tijdens de 1/8 triatlon stond er ook zeer veel volk naast de baan wat een enorme stimulans is voor de atleten. De organisatie vond ik tenslotte ook knap in elkaar steken. Duidelijke signalisatie, een veilig en volledig autovrij parcours. Volgend jaar doe ik hier zeker opnieuw mee ... en waarschijnlijk blijft het dan niet bij 1 triatlon.
Een triatlondag zelf tenslotte zorgt voor een meer dan deftige voorbereiding - zeker als de zwemproef meer dan 6 km verwijderd ligt van de fiets/loopwissel. Daarom had ik op voorhand ook een gedetailleerde dagplanning opgesteld die tot in detail werd gerespecteerd en zeker een leidraad zal zijn tijdens de volgende editie in Retie.
Laatste zware training voor triatlonwedstrijd wordt goed verteerd
Zowel zondag als dinsdag werd er een koppeltraining voorzien. Zondag beperkt tot 34 km fietsen op het parcours tegen gemiddeld 31,7 km/uur + aaneensluitend 4 km lopen, dinsdag verder uitgebreid met eerst 2 km lopen, 34 km fietsen tegen gemiddeld 32,8 km/uur + 4 km lopen. Vooral het afsluitende loopgedeelte stemde me tot tevredenheid. Ik heb op geen enkel moment een kramp voelen opkomen bij de wissel fietsen/lopen en ook tijdens het lopen kon ik een gemiddelde van 4 min 45 seconden per km aanhouden zonder daarvoor echt in de rooie te moeten gaan. De dagen nadien ook geen zware benen gehad van het fietsen dus wat dat betreft zit het wel snor.
Uiteindelijk moet ik op de wedstrijddag ook maar 24 km afwerken in plaats van mijn trainingen van 34 km. Veel zal afhangen van de wind die dag maar ik hoop toch in de buurt van gemiddeld 34 à 35 km/uur te kunnen komen aangezien ik dan geen rekening meer moet houden met gepensioneerde fietsers op de weg . Dat zal ook wel nodig zijn om niet voortdurend te worden voorbijgestoken door de andere deelnemers. Want van zodra iemand je inhaalt moet men binnen de 5 seconden een kloof van minstens 10 meter laten want het is hier een non-drafting wedstrijd. Natuurlijk kan je daarna proberen er terug over te gaan als die gast later stilvalt.
Woensdagavond liep ik nog een uurtje tegen 10 km/uur en een hartslag van gemiddeld nauwelijks 122 slagen/minuut, wat in mijn geval op een uitstekende basisconditie wijst. Donderdag plan ik dan nog een laatste zwemsessie van 3 x 500 meter en dan platte rust tot zondag.