Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
21-07-2012
Succesvolle deelname aan 30ste Dwars door Kasterlee
Ondanks de intensieve voorbereiding zat ik voor de start van deze wedstrijd toch met een (klein) ei in mijn broek. Mijn laatste 2 officiële wedstrijden (Sinksenjogging Kasterlee en Kermisjogging Geel-Larum) waren namelijk niet meteen een onverdeeld succes geweest. Bijgevolg besloot ik om bescheiden te starten, getuige de 9 minuten en 12 seconden na amper 2 kilometer. Op dat moment kwam ik ook in de buurt van een 3-tal vijftigers (althans zo zagen ze er langs achter uit) te zitten en meestal zijn dat mannen met veel loopervaring die hun looptempo stelselmatig kunnen opvoeren, zonder horten en stoten. Ik hing dus mijn karretje aan dat van hen op het ogenblik dat ik onze jongste, Rik, passeerde. Na pakweg 3 km liep één van "mijn" vijftigers (volgens de einduitslag bleek het achteraf toch ook een veertiger te zijn) weg van ons en ik waagde het erop te volgen. Vijf km lang zat ik hem op de hielen maar rond kilometer 8 kreeg ik het toch moeilijk om te blijven aanklampen. En toen hij een voorganger passeerde besliste ik om mijn haas te laten gaan en mij bij "onze nieuwe" te zetten. Die beslissing kostte me waarschijnlijk een PR-record (< 4.21min/km) maar ik was echt bang om mij in de laatste 2 km nog pleuris te lopen met het risico finaal door de benen te gaan en uiteindelijk waren 2 objectieven, (i) sneller dan de vorige editie en (ii) eindigen voor Rik, toen al binnen handbereik. In de laatste 300 meter kon ik mij nog ontdoen van mijn metgezel door er een fameus eindspurtje uit te persen. Officiële eindtijd bedroeg 45 min 43 sec of 4.26 min/km (= 13,52 km/uur) en een 29ste plaats op 189 deelnemers. Vorig jaar deed ik over dezelfde afstand nog bijna 3 minuten langer dus opdracht meer dan volbracht en vooral ... het was onderweg niet meer trekken en sleuren zoals tijdens die 2 vorige wedstrijden. En langs deze weg ook nog eens een proficiat aan Rik, die vandaag zelf een persoonlijke besttijd liep in 48 min 53 sec.
In laatste rechte lijn naar 30ste Dwars door Kasterlee
Woensdagavond heb ik mijn laatste recuperatieloop van 45 minuten afgelegd in gezelschap van Sander (met de MTB). Alles liep zoals verhoopt. Geen pijnscheuten hier of daar, geen zweetaanvallen, geen ademhalingsproblemen en gemakkelijk een zeer lage hartslag aanhoudend : gemiddeld 121 slagen per minuut over een afstand van ruim 7 km in een looptempo van 6.30 min/km.Donderdag en vrijdag hou ik de benen stil zodat zaterdag de vonken er terug af kunnen vliegen. Volgens de weersvoorspelling voor 21 juli zou het +/- 19° graden worden met een zacht briesje en overwegend bewolkt. Ik mag dus niet klagen maar afwachten natuurlijk want bij ons in België weet je natuurlijk nooit.
Mijn broer Rik stuurde me gisteren ook spontaan een sms om me geluk te wensen voor zaterdag. Ik mag me dus aan heel wat tegenstand verwachten want als hij niet met goede benen zat zou hij zich wel low profile houden. Ik ben benieuwd maar kijk er toch naar uit want het is bijna 6 maanden geleden dat we nog eens samen een wedstrijd liepen. Toch kan ik mij het wedstrijdverloop al voor de geest halen : Rik die als een pijl vertrekt en ik die hem dan na 8 km terug inhaal en dan ... erop en erover ? Althans zo was het vorig jaar.
Het is nu al het 6de jaar op rij dat ik met de 10,3 km meedoe. In de beginperiode, zo'n 25 jaar geleden heb ik ook eens 3 of 4 edities meegelopen dus denk ik dat mijn teller zaterdag op 10 komt te staan. Vandaar dat ik spreek over "mijn" Dwars door Kasterlee. Over mijn eindtijden van zoveel jaar geleden heb ik geen flauw idee. Internet bestond toen nog niet en de uitslagen kon je dus niet via www raadplegen. In 2007 deed ik over de 10,3 km nog ruim 56 minuten. Vorig jaar nog 48 minuten. En ik hoop er dit jaar toch ook weer iets af te krijgen. Duimen maar.
Sinds een aantal maanden hou ik consequent (lees 4 à 5 keer per week) mijn ochtendpols bij. Voor een goed begrip : een ochtendpols is de waarde die je bekomt als je 's morgens wakker wordt maar voordat je bent opgestaan om je aan te kleden of vb. naar het toilet te gaan. Anders ga je voortdurend appelen met peren vergelijken en daar is uiteindelijk niemand iets mee. Ik tel het aantal "beats" in een tijdspanne van 20 seconden en vermenigvuldig dan met een factor 3. Zo bekom ik dan het aantal slagen per minuut. Normaliter schommelt deze waarde in mijn geval tussen de 48 en 54 slagen. De afgelopen dagen zelfs eerder naar 45 slagen wat zou moeten wijzen op een verbeterende basisconditie. Ik hecht hier bijzonder veel aandacht aan. Enkele weken geleden piekte mijn ochtendpols nog naar 66 slagen per minuut als reactie op een operatie/medicatie en de koortssymptomen nadien. Als ik op zulk een ochtend een afwijkende waarde vaststel pas ik voor die dag mijn trainingsschema aan en zal ik nooit een zware training inlassen of beter nog gewoonweg rusten die dag. Pas als mijn lichaam via mijn ochtendpols het signaal geeft dat alles weer is genormaliseerd geef ik er weer een lap op. Veel recreatieve sporters kennen hun ochtendpols evenwel niet. Toch is dit een essentiële indicator om verantwoord te sporten en het kost amper 20 seconden van je tijd ...
Ondanks de intensieve voorbereiding zat ik voor de start van deze wedstrijd toch met een (klein) ei in mijn broek. Mijn laatste 2 officiële wedstrijden (Sinksenjogging Kasterlee en Kermisjogging Geel-Larum) waren namelijk niet meteen een onverdeeld succes geweest. Bijgevolg besloot ik om bescheiden te starten, getuige de 9 minuten en 12 seconden na amper 2 kilometer. Op dat moment kwam ik ook in de buurt van een 3-tal vijftigers (althans zo zagen ze er langs achter uit) te zitten en meestal zijn dat mannen met veel loopervaring die hun looptempo stelselmatig kunnen opvoeren, zonder horten en stoten. Ik hing dus mijn karretje aan dat van hen op het ogenblik dat ik onze jongste, Rik, passeerde. Na pakweg 3 km liep één van "mijn" vijftigers (volgens de einduitslag bleek het achteraf toch ook een veertiger te zijn) weg van ons en ik waagde het erop te volgen. Vijf km lang zat ik hem op de hielen maar rond kilometer 8 kreeg ik het toch moeilijk om te blijven aanklampen. En toen hij een voorganger passeerde besliste ik om mijn haas te laten gaan en mij bij "onze nieuwe" te zetten. Die beslissing kostte me waarschijnlijk een PR-record (< 4.21min/km) maar ik was echt bang om mij in de laatste 2 km nog pleuris te lopen met het risico finaal door de benen te gaan en uiteindelijk waren 2 objectieven, (i) sneller dan de vorige editie en (ii) eindigen voor Rik, toen al binnen handbereik. In de laatste 300 meter kon ik mij nog ontdoen van mijn metgezel door er een fameus eindspurtje uit te persen. Officiële eindtijd bedroeg 45 min 43 sec of 4.26 min/km (= 13,52 km/uur) en een 29ste plaats op 189 deelnemers. Vorig jaar deed ik over dezelfde afstand nog bijna 3 minuten langer dus opdracht meer dan volbracht en vooral ... het was onderweg niet meer trekken en sleuren zoals tijdens die 2 vorige wedstrijden. En langs deze weg ook nog eens een proficiat aan Rik, die vandaag zelf een persoonlijke besttijd liep in 48 min 53 sec.
