's Morgens voelde de benen alvast goed aan. Daarom alsnog beslist om deel te nemen zonder al te hoge verwachtingen. Mijn tijd van 2 edities geleden scherper stellen was de hoofdzaak. Maar omdat mijn broer Rik ook deelnam en die vorig jaar een tijd lukte onder 1 uur en 7 minuten wist ik al meteen dat ik scherp uit de hoek moest komen om hem voor te kunnen blijven.

Omstreeks 12.35 uur werd het startschot gegeven. Het was een vrij rustige start waarbij weinigen zich meteen pleuris liepen tegen 15 à 16 km/uur. Wat een verschil met die korte wedstrijden van de afgelopen weken waar je eigenlijk de eerste kilometer vlot onder de 4 min/km moet hollen om niet helemaal achterop te geraken. Ik zat meteen in de voorste gelederen en liep de eerste kilometer in 4 minuten en 21 seconden. Daarna zakte het tempo omdat we wat hoogtemeters te verwerken kregen. Na pakweg 3 km had ik Toon Biermans van de JCK te stekken en iets verderop op vals plat ging ik ook Jef Smits gezwind voorbij ... voor enkele honderden meters toch want daarna liep die mij terug als een dolle hond voorbij terwijl ik toch ook terug tegen 14 km/uur licht bergaf aan het lopen was. Tussen kilometer 6 en 8 kreeg ik het even moeilijk. Het tempo stokte omdat we op oneffen terrein liepen en daarbij ook stelselmatig moesten klimmen. Nabij Floreal (ook een pittige beklimming) volgde een lastige zandstrook maar daarna wist ik mij te herpakken en terug tegen een regelmatig tempo van rond de 4.30 min/km te lopen.  

De laatste 5 kilometer zag ik op 100 à 150 meter een trio vooruit lopen maar het lukte me niet meer om ze in te halen. Uiteindelijk kwam ik moe maar voldaan aan in 1 uur 3 minuten en 14 seconden ofwel een gemiddeld looptempo van 4.31 min/km (het gaat hier namelijk over een afstand van 14 km en geen 14,3 km). Bijna 7 minuten sneller dan mijn tijd van 2 jaar geleden, dus dat kan best tellen. En omdat Bart Van Nijlen (een dag eerder over de 100 km Belgische kampioen geworden in zijn leeftijdsklasse) er een rustige duurloop van maakte meteen ook als eerste van de JCK aangekomen. Dat zal ik niet vlug meer meemaken, vandaar dat ik het nu zeker vermeld . Oh ja, ook mijn broer Rik wist zijn besttijd scherper te stellen in 1 uur 6 minuten en 8 seconden. Proficiat Rik maar zo blijf ik ook binnen de familie (nog eventjes ?) de snelste. 

De volgende weken staan nu helemaal in het teken van Dwars door Kasterlee van 21 juli. Vorig jaar liep ik er een top 30-plaats in 45 minuten en 43 seconden. Het zal niet eenvoudig worden maar ik probeer toch onder de 45 minuten te duiken. Maar dan zal ik terug veel meer de bossen moeten opzoeken om de zandgrond en kleine hellingen opnieuw gewoon te worden. Dat heb ik de laatste weken - noodgedwongen - wat verwaarloosd en vandaag ook aan den lijve ondervonden. Maar dankzij de goede basisconditie kan ik toch op een mooie prestatie terugkijken naar deze Herentals-Tielen editie 2013 !

Dinsdag ben ik héééél rustig met de JCK gaan lopen. Het was dan ook zomers warm en daarom tegen 9 à 10 km/uur door de bossen van Kasterlee vertoefd met enkel nog 3 dames in het gezelschap. Woensdag had ik thuiswerk en probeerde daarom 's middags eens 75 minuten te gaan lopen om toch nog eens die 14 km in de benen te krijgen. Driewerf helaas, het was nog warmer dat moment waardoor ik er na 7 km al wijselijk de brui aan gaf. 's Avonds moest ik Grietje met de auto gaan ophalen aan het station in Tielen en vandaar uit liep ik dan mijn resterende 7 km terug naar huis. Donderdag nog eens het zwembad ingedoken in Schaarbeek en zaterdag dan eindelijk een ogenblik gevonden om ruim 14 km te lopen. Ditmaal was het veel beter weer, pakweg 17 graden.

De eerste kilometers werden rustig aangevat maar daarna toch het gaspedaal wat dieper ingedrukt om zo de laatste 8 kilometer vlot onder de 5 min/km te duiken. Het ging me goed af maar werd op het einde van de Oude Molsedijk toch vlotjes voorbijgelopen door een collega-loper. Ik probeerde aan te pikken maar een looptempo van 14 km/uur was na 12 kilometer voor mij toch wat van het goede teveel. Ik voel dat ik niet echt top sta. Maar misschien is dat ook normaal na die opeenvolging van wedstrijden deze maand.

Ik beslis morgenvroeg pas of ik meedoe aan de Natuurloop Herentals-Tielen. Eerst zien hoe ik de pittige training van vandaag verteer. Indien ik toch zou meedoen probeer ik mijn tijd van 2 jaar geleden scherper te stellen. Toen deed ik er 1 uur 9 minuten en 55 seconden over. Voor de rest totaal geen ambitie, enkel gezond en wel aankomen zonder kwetsuren. En mijn broer Rik voor blijven natuurlijk , die doet ook nog eens mee. De volgende conditiepiek hoop ik te bereiken rond 21 juli tijdens Dwars door Kasterlee. 

De uiteindelijke eindtijd bleek 1 uur 21 minuten en 8 seconden te bedragen ! Daarmee was ik 88ste van de in totaal 196 aankomende deelnemers van de 1/8 triatlon, dus inclusief dames, trio's en de jonge garde vanaf 16 jaar. In mijn categorie van H 40+ eindigde ik zelfs als 9de van in totaal 24 finishers maar wel als derde zonder aansluiting bij een triatlonclub.

Vooral mijn zwemtijd springt uit het oog. Ondanks een start in allerlaatste positie (zie vorig bericht) wist ik mij met een tijd van 9 minuten en 54 seconden toch in de buik van het peleton te nestelen (96ste plaats na het zwemnummer) . Koen Bens, de latere winnaar van de H40 + was amper 30 seconden eerder voor mij uit het water.Ter illustratie, de snelste zwemmer slaagde erin om de klus te klaren in 6 minuten en 12 seconden. Daar wordt je dan wel weer stil van. 

Mijn fietstijd bedroeg 45 minuten en 47 seconden. Dat is wel inclusief de wissel zwemmen/fietsen, dus uittrekken wetsuit en draaiingen inbegrepen (zie vorig bericht). Ervan uitgaande dat dit alles bij elkaar 2 minuten in beslag heeft genomen betekent dit toch een gemiddelde fietssnelheid van 33 km/uur over 24 kilometer. Het fietsen zelf  legde ik af als 91ste van de 196 finishers. Een minuut sneller wisselen en/of fietsen en je stijgt wel 20 plaatsen op dit onderdeel !

Mijn looptijd viel eigenlijk wat tegen : 25 minuten en 28 seconden, weliswaar ook inclusief wissel fietsen/lopen. Ik heb wel voldoende tijd genomen om mijn schoenen uit te trekken om te vermijden dat er weer een kramp in mijn kuitspier zou schieten. Laat ons stellen dat dit alles in totaal ruim 1 minuut duurde. Dan liep ik de 5 kilometer uiteindelijk nog wel onder de 4.50 minuten/km. Ik herinner me ook nog dat ik even moest pauzeren omdat er een steentje in mijn schoen zat en ook bij de eerste drankpost nam ik de tijd om al stappend een bekertje water deftig uit te drinken. Uiteindelijk liep ik de 89ste tijd van alle atleten op dit onderdeel. Ook hier weer : door amper 30 seconden sneller te wisselen/lopen levert dat meteen 10 plaatsen op. 

Conclusie : in vergelijking met een duatlon, waar het mij in stayerwedstrijden blijkbaar meer moeite kost om behoorlijk te finishen, is dat bij mijn eerste deelname aan een triatlon wel meer dan gelukt (9de in mijn categorie H40 + op 4 minuten en 30 seconden van de derde plaats). Het zwemonderdeel moet ik assertiever durven aanvatten (lees : vooraan), de wissels verder optimaliseren, het materiaal professionaliseren en bij het lopen in de rooie durven gaan, eerder dan op safe te spelen om een eventuele kramp te vermijden. Nu kwam ik wel comfortabel aan en na twintig seconden stond ik al te keuvelen met andere deelnemers, net alsof ik even een wandelingetje van thuis tot aan de kerk had gemaakt. Maar zo pak je natuurlijk nooit podiumplaatsen.