Zowel in 2012 en 2013 liep ik er de 8,6 km steeds met een slecht gevoel. De tijden van toen (respectievelijk 38 min 38 sec en 38 min rond) lagen steevast lager dan de tijden die ik op dat moment in de benen had. Toen kon ik het echter steeds op de warme temperaturen steken. Niet zo deze keer. Een temperatuur van rond de 20° was eerder uitzonderlijk laag voor deze tijd van het jaar. Maar eigenlijk had ik al op voorhand moeten weten dat ik er opnieuw niet teveel van mocht verwachten. De signalen vooraf waren nochtans duidelijk: amper 2 weken geleden nog geveld door een deftige infectie op de luchtwegen in combinatie met koorts die tegen de 39° aan flirtte en met een antibioticakuur van 1 week tot gevolg, deze week telkens bij het lopen meteen gaan zweten als een rund na amper 2 kilometer en een ochtendpols die vanmorgen nog zowat 7 slagen per minuut hoger lag dan normaal. Het wees er dus op dat ik zeker nog niet terug de oude was ...

Ik twijfelde bij de inschrijving daarom nog om alsnog voor de 4,3 km te gaan maar ik wilde persé mijn tijd van dit jaar met de vorige edities kunnen vergelijken. Dat had ik dus beter niet gedaan want na amper 2 kilometer lopen wist ik al hoe laat het was, ondanks een vrij bescheiden start van 8 min 10 seconden over de eerste 2.000 meter. De benen voelden aan als lood en er zat totaal geen fut in mij om het tij te keren. Ik speelde zelfs even met de gedachte om er na één lus al de brui aan te geven maar aangezien er onverwacht toch CMC-volk langs de kant stond (Lore en Jan Debie) kon ik dat natuurlijk niet maken . Tijdens de tweede lus probeerde ik er voor mezelf dan maar een doorgedreven training van te maken. Maar ik bleef blijkbaar maar verzwakken want werd voortdurend nog voorbijgestoken door andere deelnemers. Mentaal gezien werd het hierdoor een ware martelgang voor mij en toen daar de laatste 3 kilometer ook nog eens een slapende linkervoet bijkwam kreeg ik het helemaal ...

Dik tegen mijn goesting liep ik de laatste honderden meters naar de finishlijn maar éénmaal aangekomen kon ik alles meteen ook relativeren. Er zijn natuurlijk ergere drama's dan eens een keer niet goed lopen. Daarnaast waren er ook verzachtende omstandigheden maar ik ben nu eenmaal niet het type persoon dat zich daar achter wil verschuilen. Voor de geïnteresseerden en de statistieken: mijn eindtijd bedroeg 38 minuten en 57 sec oftewel een gemiddelde looptijd van 4.31 min/km. Daarmee eindigde ik 24ste van de 72 deelnemers aan de 8,6 km. Mits ik in bloedvorm zou steken moest een top-10 plaats zeker tot de mogelijkheden behoren. Maar we zijn dus (nog) niet in vorm ...

Het jonge CMC-geweld kon de verwachtingen wél inlossen: Zowel Rik Thijs als Bart Borghs wonnen hun afstand (respectievelijk 4,3 km en 8,6 km) terwijl Kenny Lami een knappe tweede plaats pakte op de 12,9 km. De sponsor kan tevreden zijn !!!