Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
10-05-2012
Coopertest
Die goeie oude Coopertest. Een verplicht nummer uit de turnlessen van weleer waarbij je 12 minuten lang jezelf pleuris moet lopen en dan zien waar je uitkomt. Het was weeral een hele tijd geleden (26 juli 2011 !!!) dat ik deze variatie nog eens had uitgeprobeerd. Net zoals de intervaltraining (zie eerder) niet mijn meest favoriete trainingsonderdeel. Toch is dit soort oefeningen absoluut nodig om je lichaam die impulsen te geven om progressie (lees : sneller lopen) te kunnen maken. Ik had vandaag donderdag 10/05 thuiswerk en omdat men zwaar onweer had voorspeld tegen de avond, het zekere voor het onzekere genomen en 's middags al mijn loopschoenen aangetrokken. De weersomstandigheden waren wel verre van ideaal voor mij : zwoel en drukkend weer en een pittige wind. Maar trainingsschema is trainingsschema ! Op een wedstrijddag beslis je nu eenmaal ook niet over de weersomstandigheden. Sinds dat ik mijn Garmin Forerunner heb aangeschaft is dit mijn 6de Coopertest. Om deze oefeningen beter met elkaar te vergelijken neem ik steevast hetzelfde parcours : gedurende 500 meter deels langs de Nete, dan de betonweg in Houtem en 2 km alles geven om uiteindelijk opnieuw een zandweggetje richting Nete in te slaan en dan sterven tot de 12 minuten om zijn ...
Na een kilometer warmlopen stond ik aan het startpunt nabij Millekensbrug aan de Nete. De eerste 500 meter had ik al meteen de wind van voren waardoor ik al snel mijn ritme moest aanpassen om niet onmiddellijk in verzuring te gaan. Op de betonweg kon ik de eerste kilometer mijn tempo gemakkelijk vasthouden omdat de wind nu wel mijn bondgenoot was. Maar in de eerste bocht naar links voelde ik stelselmatig aan dat ik toch gas begon terug te nemen. Toen ik aan de zandweg aankwam keek ik voor het eerst naar mijn Garmin. Ik was bijna 10 minuten bezig en moest dus nog 2 minuten alles geven. In het verleden haalde ik nog nooit het einde van de zandweg maar ditmaal had ik nog een 20 seconden over. Met mijn laatste adem klopte ik er nog een paar tientallen meters uit. Na 12 minuten stonden er 2,890 km op de teller oftewel 4.10 min/km. Een record ! In bijlage een gedetailleerd overzicht van al mijn gelopen Coopertesten tot op vandaag. Bijna 14 maanden geleden (12 maart 2011) deed ik er gemiddeld nog 4.30 min/km over. Conclusie : en we gaan vooruit !
Normaal zou ik afgelopen zaterdag een tochtje ondernomen hebben met de koersfiets maar omdat ik helaas geen kabouters heb die 's nachts mijn tuin onderhouden was het er toen niet van gekomen. Gisterenavond ben ik nog wel even op mijn koersfiets gesprongen voor 20 km losrijden. Meestal rij ik dan door een aantal plaatselijke gehuchten van Kasterlee (Houtem, Oosteneind, Terlo, Vorsel, Groot-Rees, ... en ik vergeet er waarschijnlijk nog een paar, zo snel ga ik). Weinig verkeer en goed onderhouden wegen maar nadeel is wel dat je daar vaak in de remmen moet gaan voor traagrijdende en slechthorende gepensioneerden die een vlotte passage onmogelijk maken. Tenzij je om 20 u vertrekt en Thuis of Familie op de buis is. Dan zijn die grijsaards in geen velden of wegen meer te bespeuren.
Voor de eerste keer nam ik deel aan deze stratenloop. De inschrijving vond plaats in het plaatselijke PC. Een zaal die ik nog kende van een fuif van pakweg 20 jaar geleden. Nostalgie troef dus. Het was niet alleen mijn eerste deelname aan deze stratenloop maar ook aan het type wedstrijd waarbij de deelnemers van 3 verschillende afstanden allemaal op hetzelfde moment vertrekken. Niet mijn meest favoriete ding maar een mens moet toch eens alles meegemaakt hebben. Ik had besloten om aan de langste versie deel te nemen (1 kleine lus + 3 grote lussen). Over welke afstand dit nu liep waren blijkbaar ook de organisatoren het nog niet eens. Op de flyer stond 11,8 km, op de website 12,4 km en tijdens de inschrijving vernam ik dat het 12,1 km zou zijn (uiteindelijk gaf mijn Garmin Forerunner na afloop van de wedstrijd 12,2 km aan maar dit geheel terzijde)
Terug naar de start nu. Het weer was ideaal weer, misschien iets te veel luchtstroming (klinkt geleerder dan wind) en alleen was ik al zeker niet. Ik schatte het aantal lopers op 300. Maar wie nu precies welke afstand ging lopen was koffiedik kijken. Alhoewel, aan het borstnummer kon je blijkbaar afleiden wie wat ging ondernemen. Begon je nummer met een 1, dan nam je deel aan de korte afstand, begon je nummer met een 4 dan ging je voor de langste afstand. Iets tussenin was er ook nog maar sla me dood wat dat weer precies was. Uiteindelijk hangt bijna iedereen zijn borstnummer vooraan (vandaar ook de naam borstnummer) en weet je tijdens het lopen wanneer je achter iemand aansluit dus niet hoelang die het nog moet volhouden.
Na het startschot (een fluitje !) zette de massa zich om 19.30 u in beweging. Waar ik voor vreesde in dit soort wedstrijden gebeurde ook. Omdat er een aantal bij zijn die gekozen hebben voor een korte afstand (en dus hun krachten minder moeten verdelen) zuigen die de anderen ongewild met zich mee. Tegen een olympische snelheid van vlot onder de 4 min - en ik hield me met mijn wedstrijdervaring echt nog in - werd de kleine lus (= 1 kilometer) afgelegd. Tijdens de eerste grote lus werden de verhoudingen terug hersteld. Ik raapte vele helden op die zich hadden vergaloppeerd. Toch liep ik toen al hopeloos te zoeken achter een aantal lopers die een goed tempo hadden en waarbij ik zou kunnen aansluiten. De meeste liepen te traag en een deel van hen kon ik niet volgen. Gevolg was dat ik vanaf de tweede lus al helemaal in mijn eentje stond. Ik had dit eigenlijk nog nooit meegemaakt. Met 300 aan de start en na pakweg 5 km zowel voor als achter mij een gat van minstens 100 meter. En na kilometer 7 was hij daar : mijn slapende voet ! De linkervoet ditmaal. Alsof je met een houten klomp loopt en dus al je elegantie verliest. Ik heb alles al geprobeerd maar kan de oorzaak niet achterhalen, hopeloos word ik ervan. En dan moest die derde en laatste lus er nog aankomen !
Dankzij mijn goede conditie kwam ik uiteindelijk binnen na iets meer dan 53 minuten oftewel 4.21 min/km. Een evenaring van mijn prestatie in Zandhoven maar nu wel over ruim 2 km verder. Na analyse van mijn wedstrijdgegevens kon ik ook vaststellen dat ik de 3 grote lussen steevast rond de 16 minuten heb afgehaspeld m.a.w. geen inzinking. Toch blijft ik erbij dat mits (i) het goede loopgezelschap en (ii) geen slapende voet er hier meer in had gezeten. Maar al bij al zeer tevreden want mijn groeicurve kent nog steeds geen terugval. Hieronder tevens een link naar de video-opname van Leon Verswyvelt met aankomst van een aantal deelnemers aan de Holvenjogging. Ikzelf loop na 7.30 (met nummer 457) even in beeld.
Normaliter had ik op het Feest van de Arbeid een trainingsloze dag ingepland. Zowel zondag 29 april (21 km) als maandag 30 april (10 km) was ik gaan lopen en dat druist eigenlijk al in tegen mijn regel om nooit 2 dagen achter elkaar te gaan lopen. Omdat het weer op dinsdag 1 mei nog zo uitnodigde en het vlees zwak is toch weer opnieuw mijn loopplunje aangetrokken en bij valavond 45 minuten (8 km) gaan lopen. Ik bemerkte (opnieuw) dat ik gemakkelijker een lagere hartslag kon aanhouden. Terwijl dit voor een trage extensieve training in het verleden gemiddeld rond de 139 slagen/min bengelde, slaag ik er nu in om dit rond de 134 slagen/min te houden. Geen spectaculaire verschillen maar toch ... Volgens de vakliteratuur betekent dit (i) een verbeterde basisuithouding of (ii) overtraining. Uitsluitsel waarschijnlijk vrijdag aanstaande na mijn deelname aan de Holvenjogging in Geel.
Gedurende de eerste 4 maanden van 2012 heb ik in totaal 465 km gelopen, en 345 km en 115 km afgelegd met respectievelijk mountainbike en koersfiets, waarbij voor de mountainbike rekening werd gehouden met mijn deelnames aan de duatlonwedstrijden in Geel-Bel en Lille. Voor wat het lopen betreft deed ik over de 465 km 43,5 uur of een gemiddelde van 10,7 km/uur. Ik trok daarvoor 42 keer mijn loopschoenen aan wat overeenkomt met een traject van gemiddeld 11 km. Rekening houdend met de donkere wintermaanden en de extreme koudegolf gedurende de eerste 3 weken van februari 2012 heb ik al bij al toch een aanvaardbare trainingsfrequentie kunnen aanhouden. Bedoeling is wel om dit de komende 4 maanden verder op te trekken.
In bijlage het gevolgde trainingsschema van de maand april 2012. Ik probeer er een gewoonte van te maken om maandelijks op deze manier de activiteiten op mijn blog te rapporteren.
Vandaag heb ik voor de eerste maal deelgenomen aan de gezamelijke training van de 1/2 marathon met start te Technofit, Kasterlee. Ik schat dat we met ruim 70 deelnemers moeten geweest zijn wat in tegenstelling met de vorige keer blijkbaar een opmerkelijk resultaat was.Sinds mijn laatste 1/2 marathonwedstrijd in november 2011 liep ik maandelijks de 21 km in mijn eentje. Probleem was dat ik dat naar mijn goesting altijd te snel deed en gezien mijn trainingsmotto luidt "beter trager dan sneller" dacht ik dit op te lossen door eens in groep mee te lopen.Onder het alziend oog van Roger Wils werd de training afgehaspeld tegen een tempo van 6.00 min/km met om de 5 kilometer een bevoorrading. In het verleden liep ik dit soort trainingen steevast tegen +/- 5.20 min/km (dus veel te snel naar mijn mogelijkheden) en heeft men er dus voor de volgende groepstrainingen zeker een vaste deelnemer bij. Hieronder de link met de groepstraining van zondag 29 april 2012 en mijn individuele training van 31 maart 2012. Zoek de verschillen.
Afgelopen maand heb ik geproefd van duatlon (winterduatlon in Geel-Bel en Lille) en het moet gezegd ... het smaakte naar meer. Mijn core-business blijft natuurlijk het hardlopen maar fietsen is een interessante afwisseling. Ik heb al wel gemerkt dat ik zeker niet het type ben - toch zeker niet in mijn eentje - dat uren achter elkaar in het zadel kan blijven zitten. Een tot anderhalf uur is voor mij al meer dan genoeg. Vandaag een ritje gemaakt van +/- 30 km (traject Kasterlee - Geel - Olen - Lichtaart - Tielen - Kasterlee). Vooral het stuk tussen Tielen en Kasterlee langs Rielenkamp was genieten. Eindelijk wind in de rug, liggend op mijn stuur, aerodynamische houding en gedurende enkele kilometers gemiddeld 35 km/uur trappen. Link hierbij.
Het was weer een heel huzarenstukje om tegen 19.00 u aan de Sporthal te staan voor mijn trainingsmoment met de joggingclub. Werken in Brussel en een sociaal leven gaan nu eenmaal niet hand in hand. Zo moet ik rond 16.00 u een broodje naar binnen spelen om tegen 16.30 u naar het Noordstation af te zakken om tegen 16.47 u - als alles meezit - richting Kempen te kunnen vertrekken. Met wat geluk kom ik om 17.55 u in Tielen aan en om 18.10 u effectief thuis. Nog snel naar het toilet, loopkledij aantrekken, schoenen aan en om 18.50 u trek ik dan de deur achter me dicht voor een uurtje onthaasting.Vandaag stonden rond 18.30 u de hemelsluizen weeral eens open. Maar een snelle blik op de buienradar leerde me dat we tussen 19.00 u en 20.00 u normaliter gespaard zouden blijven van enig lentenat.
En inderdaad, de afwezigen hadden ongelijk. Geen druppel regen gevoeld en zelfs een streepje zon gezien maar dat gelooft waarschijnlijk geen kat. Samen met nog 5 andere joggers liepen we rond de Hoge Mouw op een uur +/- 10 km tegen een gemiddelde hartslag van 137 slagen/min. Een trage extensieve training zoals dat door de specialisten ter zake wordt genoemd.
Via een van mijn collega's een Powerpoint-presentatie doorgestuurd gekregen van Etixx. Doorspekt met de nodige commerciële grootspraak en dus met een korreltje zout te nemen maar uiteindelijk toch ook gekruid met nuttige weetjes. Smakelijk !
Twee keer per maand verplicht ik mij om ook intervaltrainingen in te lassen. Niet dat ik er wild enthousiast van word maar het is wel degelijk een trainingsvorm die onontbeerlijk is in elk trainingsschema. Vandaag werkte ik van thuis uit en dat gaf me de gelegenheid om tijdens de middag in mijn loopschoenen te springen. Na een km loslopen begon ik eraan : 300 meter spurten tegen +/- 20 km/uur, wandelen tot mijn hartslag terug onder de 110 slagen/minuut terugviel en opnieuw ... tot 8x toe. Tot slot rustig uitlopen en na 45 minuten en een goede 7 km kwam ik terug thuis aan. Dankzij mijn Garmin Forerunner 305 is dit soort van oefeningen perfect uit te voeren en kan je achteraf de training gemakkelijk analyseren. Voor de liefhebbers hierbij de link
Al wie da mij volgen wil zal wreed hard moeten lopen !
Ere wie ere toekomt, het zijn de gevleugelde woorden van Urbanus van Anus uit "Een bakske vol met stro" (zie bijlage). Maar in mijn jeugdig enthousiasme heb ik er wel mijn slagzin van gemaakt. Helaas moet ik bij elke wedstrijd en na het bekijken van de uitslag steeds opnieuw vaststellen dat ik niet de enige ben op wie deze uitspraak van toepassing is. Toch kan ik sinds 22 juli 2010 een opmerkelijke progressie voorleggen. Die datum is namelijk het moment waarop ik besliste mij volledig op het hardlopen toe te leggen. De dag ervoor werd ik nog zwaar geklopt door mijn jongste broer tijdens de Mini Dwars door Kasterlee, een plaatselijke natuurloop van 10,3 km. Vanaf dat kantelmoment ging ik mij meer verdiepen in alles wat met lopen te maken had en dankzij strikt opgevolgde trainingsschema's en een gezondere levensstijl evolueerde ik langzaam maar blessurevrij van 5.29 min/km in juli 2010 naar 4.42 min/km in juli 2011.Ondertussen zijn we weer enkele maanden verder en liep ik vanaf 2012 reeds 3 wedstrijden van +/- 10 km tussen de 4.30 en 4.21 min/km. Ik kijk nu al halsreikend uit naar editie 2012.
Een dreigend wolkendek en een scherpe wind waren de ingrediënten voor deze loop van exact 10 km. Voor het 2de opeenvolgende jaar stond ik aan de start, samen met nog ruim 300 anderen. In eerste instantie zou ik met een jasje lopen omdat het zo vreselijk koud aanvoelde wanneer je stilstond. Op aanraden van Bart Van Nijlen, een coryfee onder de lopers en tevens clubgenoot bij JCK, besliste ik uiteindelijk toch om met korte mouwen te starten. Gelukkig was mijn hondstrouwe fan Grietje in de nabijheid om het kledingstuk aan te nemen. Vorig jaar waren de weersomstandigheden het tegenovergestelde van vandaag. We zaten toen midden in de eerste warmtegolf van het jaar. Mijn tijd was er toen ook naar : een middelmatige 50.13. Mijn jongste broer Rik liep toen zijn tot op heden snelste tijd : 45.15. Maar 12 maanden later en met sindsdien +/- 1.500 km in de benen moest ik die tijd toch aan diggelen kunnen lopen. Na het startschot zette ik mij in de slipstream van Dirk Convent. Hij kent mij niet maar ik hem wel van tijdens de natuurlopen in Lier. Daar ondervond ik dat we bij aankomst heel vaak samen aankwamen en ons looptempo dus op elkaar was afgestemd. Na 5 km, net voorbij het Kanaal, voelde ik me zodanig goed dat ik versnelde en alleen uit een groepje van een 4-tal metgezellen kon weglopen. Rond 7 km hoorde ik weer iemand aansluiten ... inderdaad Dirk Convent ! Maar na weer een versnelling van mij rond 8 km moest hij uiteindelijk toch lossen. Ik ging door op mijn elan en kon zo nog een 3-tal lopers oprapen tijdens de laatste km. Ik klokte uiteindelijk af op 43.27. oftewel 4.21 min/km. Opdracht (meer dan) volbracht !
In bijlage het gevolgde trainingsschema van de maand maart 2012. Ik probeer er een gewoonte van te maken om maandelijks op deze manier de activiteiten op mijn blog te rapporteren.
In bijlage het gevolgde trainingsschema van de maand februari 2012. Ik probeer om er een gewoonte van te maken om maandelijks op deze manier de activiteiten op mijn blog te rapporteren.
In bijlage het gevolgde trainingsschema van de maand januari 2012. Ik probeer er een gewoonte van te maken om maandelijks op deze manier de activiteiten op mijn blog te rapporteren.
