Niet altijd staat de boog gespannen.

Het is de eerste keer dat we , sinds we in Spanje wonen, tijdens de grote vakantie naar het strand gaan. Naar de zee moeten we zeggen, want we zijn niet de mensen die tussen al de andere gaan liggen

Nog vroeg in de ochtend zijn we vertrokken. Zoals verwacht was er al een pak volk aan het strand...Niets voor ons dus, we rijden verder en zoeken wat, waar bijna geen mens komt.

Eindeloos ver kijken, en verlaten omgevingen. Je kan met wat moeite zulke plekken nog vinden.

En dat zijn de plaatsen waar wij naartoe willen.

En het water was goed.. Het koelt niet echt meer af , maar het deed vooral deugd.

De enige bezoekers die we hebben zijn de bootjes die voorbij varen.

Je kan het zien, waar de kinderen zitten, effe de rots over en je hebt al een deel meer volk. Reden, wij zitten op een rots , met onder ons gedroogd zeewier en de massa zit en ligt op een zandstrand.