Van 9 tot 2 huizen
kijken en gronden bezoeken. Je wordt er tam en ellendig van.
We hadden afgesproken
met een Spanjaard, die in immo deed, die een beetje Vlaams praatte en die zich
vooral in het Duits kon uitdrukken. Hij is van Mazarron en kent de plaatsen en
de huizen die te koop zijn.
Eerst naar El
Alamillo iets buiten de Puerto de Mazarron. Een gigantisch stuk grond, met
olijfbomen, amandelbomen en veel rommel. En daar tussen iets wat op een huis
leek. Het eerste wat ik zag, toen we aan het huis kwamen, was een vos. In de
Ardennen zijn de vossen ros. Deze was grijs van kleur. Alles wat we goed vonden
aan het bezoek, was het uitzicht. Niets voor ons. Dan verder naar Isla Plana.
Een stuk grond van 600 m² tussen 2 huizen, met zicht op zee. Maaar, je mag er
geen huis op zetten. Misschien binnen een jaar of 3 maar momenteel mag enkel
een caravan of een houten huis. Dus
.Weer niks voor ons.
Dan naar Bolnuevo.
Een stuk van ongeveer 6 are. Kostprijs 120.000 . Maar er kon nog wat aan de
prijs gedaan worden.110.000 zou aanvaarbaar zijn. Tja, die heb ik dan nog
liever in mijne portefeuille zitten dan aan dat stuk te geven. Ik heb de moeite
niet gedaan om een foto te nemen.
Verder naar Mazarron.
Richting La Pinilla. Een stuk grond met olijfbomen, amandelbomen, vijgenbomen
en een huis. Zelfs een groot waterreservoir voor de bomen en de planten. De man
die ons ontving was net papa geworden. Helaas deed dat niks aan de prijs. Een
mooi groot stuk land van ongeveer 2 hectare. Prachtig. Tot we bij het huis
kwamen. Tja, eigenlijk was dit niet echt een huis, zei de man. Zijn vader
verbleef hier enkel om de grond te onderhouden. Dus ..weer geen huis.
Dan enkele honderden
meter verder.
Verassing alom.
We kwamen aan een
grote poort. Deze ging automatisch open. Dan een basketveld, gevolgd door een
tennisveld. Daarachter een gigantische tuin. Overdekt met een speciaal gaas om
de vogels tegen te houden. Aardbeien, druiven, sla, artisjokken, selder, uien,
alles wat er in een moestuin geoogst kan worden, zag je er. Fruitbomen, appels,
appelsienen, mandarijnen, citroenen, wat een fruitwinkel nog heeft, heeft de
man hier. En dan de dieren. 2 mooie honden, soort Duitse staanders. Prachtige
beesten. Kippen, kalkoenen, zelfs een varken. Gewoon te gek. De man is een
aannemer. Maar als hobby doet hij dit allemaal zelf. Zij kunnen zelf leven van
hun oogst en diertjes, zonder een winkel te moeten raadplegen. Er was ook een
zeer grote hangaar te zien. Daar stond al zijn materiaal in, die hij nodig
heeft voor zijn werk. Ook daar zat een zeer mooie hond, Mastin España met haar
puppies
En dan gingen we naar
het huis. Waar is het huis? Enkel de stalen hangaar. Waar is dan dat huis?
Achter de stalen
platen van de hangaar, zat een zeer mooi en geriefelijk en vooral een groot
huis verborgen. Nog niet in gebruik. Onze mond viel echt open. Dat is het. Hier
kunnen we, en table dhote doen, en een overdekte speeltuin voor kinderen, en kinderfeestjes,
en B&B, en zelfs een kleine kinderboerderij. En nog vanalles. Claudia met
een blauwe overal en een rode met witte bollekes flaar op haar hoofd en botten
aan. Elke dag de diertjes verzorgen en de grote moestuin onderhouden. Ja, dat
is het.
We kennen de prijs en
hebben een voorstel gedaan. Nu maar duimen en afwachten. De eigenaar zit wat in de problemen, van werven die niet betaald werden en moet dringend geld hebben. Hij beloofde zelfs , op papier, dat, indien we dit kopen, hij er een zwembad bij zet.:-? Om 2 uur was hde eerste reeks bezoeken gedaan. We moeste de kinderen van school halen. En daar kregen we weer een mooie verassing te lezen. Zie de foto van de agenda.
Veel land en een mooi uitzicht . De bergen, de zee, de rommel , de plantages , maar waar is het huis?

Hier is het dan. ....En da was't...
Het stuk grond in Isla Plana. Tussen de huizen. Alleen op dit stuk mag je niet bouwen??? Het staat tussen de huizen. Niet 1 maar wel 200 of meer. Maar.... hier mag je niet bouwen. Enkel een caravan of een houten challet...Raar:?::?::roll:
De gigantische plantage. Volgens de eigenaar wordt je rijk van de amandelen, de olijven en de vijgen. Maar zie je ons nog boer worden? En waar gaan we weer wonen? In die brak?Het stuk loopt tot aan de weg. In de verte zie je nog huizen, wel tot daar.

En dit was dan het moestuintje van Pedro.Fruitbomen en alles wat je nodig hebt om te overleven. Het ging van de ene serre naar de andere. Niet echt een glazen serre. Maar een soort gaasdoek om vogels tegen te houden. Groot en vooral..verzorgd.
Deze heb ik nodig voor mijnen hesp. Dat zei Pedro. Ik was hem zelfs elke week.
Artisjokken
Yanneke werkt heel goed in de klas Proficiat. Dat schreef de juf in haar agenda. Wat zijn we trots op haar. Ze is echt een flinke meid.
Zo liep er ééntje rond met 5 puppy's
|