Gisteren ben ik de blog rats vergeten te schrijven. Dat komt, omdat ik ben beginnen te puzzelen, rond 7 uur ’s avonds. Ik kreeg de klok in het oog en het was al middernacht. Nu is het leven hier voor mij en Claudia, als de kinderen slapen, iets anders dan vroeger in België. We kijken weinig of geen tv. We luisteren naar muziek en, ofwel leren we Spaans, of Face booken wat, of zoeken van alles op het internet. En dat met een lekker glaasje Cava of een blikje bier.

Eigenlijk genieten we hier veel meer van, dan vroeger samen in de zetel met de blik op het rechthoekig kaske en de hele avond staren, zonder vijf woorden te hebben gezegd. Nu, dat kan natuurlijk ook wel fijn zijn na een stresdag, maar eerlijk gezegd, stresdagen hebben we hier nog niet gekend.

Gisteren hebben we ons loop parcour wat verlegd. We zijn aan zee gaan joggen. Het was er windstil, vlak en zeer warm. Ik denk dat we binnen enkele maanden al om 6 uur ’s morgens of ’s avonds laat moeten gaan joggen. Anders is het qua temperatuur niet te doen.

En daarna weer op huizenjacht. Tussen de Country club en Campasol, ligt een dorpje van ongeveer 10 huizen. El Saladillo. Enkele daarvan zijn particulier te koop. Knap. Alleen er geraken is een avontuur. Voor we de weg hadden gevonden om in het dorpje te geraken, hebben we zowat een halfuur rondgereden. Je verwacht dat er op een plaats waar huizen staan, en elektriciteitspalen ook een verharde straat ligt. Niets is minder waar. Langs de verharde baan ligt een restaurant, en daarnaast een zandweg. Die moesten we nemen. Vanaf de hoofdweg is er niets te zien dat op een dorp lijkt, maar als je Google Earth gebruikt, zie je dat er wel degelijk een dorp is. We hebben ontdekt dat er vroeger zelfs een publiek zwembad, een café, een speeltuin en een kerk stond. Het staat er nog allemaal, maar alles is vergane glorie. Veel staat leeg en is vervallen. Het huis waar wij voor gingen, was helaas juist verkocht. Er stond nog een ander, van een Duitser, maar voor wat het was veel te duur. De Duitser had het vele jaren geleden gekocht en is van mening dat het vandaag nog steeds hetzelfde is als 10 jaar terug. Wat de economie betreft althans.

Vandaag was het winkelen geblazen. Je voelt dat het hier iedere dag en zelfs ’s nachts al warmer wordt. Voorbeeld, het is nu 20 uur en in de zon is het nog 25°. Claudia heeft al haar zomerspullen in de container in België liggen. Dus moesten er wat nieuwe topjes en schorten gekocht worden. Wij dus vlug naar Aguilas. Mooi, nieuw winkelcentrum met ook een C&A. Claudia in het pashokje en ik heb alles gekozen. Zo gaat dat altijd als de kinderen er niet bij zijn. Ik ken haar maat en haal zo een stuk of 30 kledingstukken van de rekken en breng dat naar het pashokje. Claudia heeft de winkel eigenlijk niet gezien. Ik ken haat goesting, en zo gaat het vooruit. In Aguilas hebben ze ook een Aldi. Ik moet zeggen, de eerste en de laatste keer. Veel duurder dan de Mercadonna en veel minder keuze.

De leraar sport kwam vandaag naar ons toe. Yanneke moet zaterdag in het stadion van Murcia 500m lopen.Een scholencompetitie van de provincie Murcia. Nu is ons Yetteke ook geselecteerd voor de 60 meter sprint. Hij kwam dus vragen of wij akkoord waren dat Yetteke ook meedeed. Natuurlijk. We kunnen ook met de bus mee, dus dat is voor zaterdag ook alweer geregeld.

En morgen is het vrijdag. We staan voor een lang weekend. Morgen weer zelfgemaakte frieten en een bufsteekske met salaat en tomatten ….hmmmm