Terwijl ik dit schrijf, zitten ze al in de lucht en landen ze normaal om 22.45 in Charleroi. Momenteel is het een pak stiller in huis. Ondanks dat het weer een mooie avond is, zitten we toch terug binnen. Wat schrijven op de computer, in pyjama, en op de achtergrond een mooi muziekje. Wat is het weekend weer voorbij gevlogen. Wat hebben we genoten van ons bezoek. Wat heeft Bram een pracht van een meisje. Sabeth kenden we al van korte bezoekjes, maar nu hebben we haar veel beter leren kennen. Ze eet alles mee, ze drinkt alles mee, ze maakt mee grapjes, ze is fijn voor de kinderen, ze heeft een knuffelgehalte, ze werkt ongevraagd aan alles mee, ..ze is het deksel dat past op het potje van Bram. Dat hij ze maar gaai slaat( vernederlands dialect).

Maar wat over de dag.

De kinderen hadden vandaag zoals gewoonlijk terug school. Vandaag stond alles in het teken van ‘hulp aan de arme kinderen in de wereld’ Ze moesten bladwijzers maken en kleuren en dan verkopen voor 1 €. Als ze er 4 konden verkopen aan vrienden of familie, kregen ze een diploma. Ons Yetteke  en ons Yanneke hadden helemaal geen probleem om er 4 te verkopen. Dus beiden ook een diploma.

Toen ik terug van school kwam, rond 9 uur, ben ik nog vlug gaan tanken. Wat valt op, op één week is de diesel hier met enkele centen in prijs gedaald. Het is me vorige week al opgevallen en nu weer. 1,356€ Hoe zit dat eigenlijk in België? We hebben onder ons vieren lekker ontbeten en daarna een grote wandeling gemaakt. Om 12 uur waren we pas terug thuis. Hoog tijd om naar de mercadonna te gaan. Bram wil olijven, cava en dergelijke mee naar huis nemen. Dus, familie en vrienden van Bram, je weet waar je moet zijn hé. Dan kinderen van school halen. Onze meisjes moesten aan al hun klasgenootjes vertellen dat die grote jongen hun hermana (broer) is. Iedereen stond er natuurlijk bij. We hoorden sommige fluisteren zo van, hoe is zijn naam en hij ziet zo wit en wie is dat meisje? Grappig.

Thuis gekomen en voor het eten was het met zijn allen ravotten in het zwembad. Bram en ik hebben alles en iedereen nat gemaakt, tot dat ze allemaal in het zwembad waren. En dan stoeien.

Tegen 5 uur was het valiezen maken en om half 6 op naar San Javier. Vliegveld. Voor Claudia viel het afscheid toch een beetje zwaar. Er vloeiden enkele traantjes. Bij de meisjes natuurlijk ook. En ik, ik heb ze allebei eens goed vast gepakt. Ik heb tegen Bram nog gezegd dat zijn vrouwke serieus goed moet verzorgen, want ze is het waard.

En ..zoals ik begonnen ben, Het is nu stil in huis. Misschien tot in augustus of begin september. We zullen wel zien.

De kamer is terug vrij, de lakens zijn gewassen, dus kom maar af hé….