Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
31-12-2012
SpinLi's nieuwjaarswens
Een weekje geleden publiceerde ik hier alvast een kaartje met daarop de beste wensen voor het nieuwe jaar. Op deze allerlaatste dag van 2012 herhaal ik graag mijn woorden en wens ik éénieder van u een fijne oudejaarsdag, een spetterend feest en vooral een gezellige en speelse overgang naar het nieuwe jaar.
Uiteraard hoop ik dat al uw dromen mogen uitkomen, dat we met z'n allen vooral gezond mogen blijven en dat we onze geliefde hobby met de nodige passie en enthousiasme kunnen blijven uitoefenen. Hopelijk heeft u dit jaar ook weer genoten van alle speelse momenten, van de schrijfsels hier op de blog en vooral van elkaar. Niet enkel de speeltijd is ons kostbaarste bezit (zoals hier op de blog ergens staat te lezen), onze speelkameraden die maken pas echt het verschil.
Onder dit motto ga ik dit jaar dan ook een nieuw projectje proberen op te starten. Vaste bezoekers van de blog weten dat Spellenclub SpinLi stilaan definitief gehuisvest is op onze zolder en dat we daar in ideale omstandigheden onze hobby kunnen uitoefenen. Dit speeljaar ga ik dus vooral de speelkameraden in de belangstelling plaatsen, ... maar of dit een succes wordt, hangt natuurlijk van jullie af. Ik nodig iedereen uit om een keertje (of meerdere keren) langs te komen. Ik zal bij elke gelegenheid een foto nemen van de groep mensen en oplijsten welke spellen we speelden. Dit zal hier op de blog een apart plaatsje krijgen onder de noemer "Spelen met SpinLi".
U weet hopelijk hoe u ons kan bereiken : via mail, hier een berichtje posten, via Facebook of Bordspelmania. We prikken gewoon een datum om gezellig samen te spelen. Ik zou het een eer vinden als we op het einde van 2013 een ganse reeks aan leuke speelmomenten hier op de blog kunnen presenteren. Bent u toevallig in de buurt op een moment, laat het ons weten. Wil u er een daguitstap van maken? Gaat u shoppen in Antwerpen of omstreken? Wil u na een dagje Bobbejaanland of Lilse Bergen nog snel een spelletje komen spelen? Komt u van Spel en heeft u nog niet genoeg? Er zijn ongetwijfeld momenten genoeg waarop het eventueel kan.
Even voor de duidelijkheid : deze uitnodiging gaat over de grens en over speelervaring heen. Iedereen is van harte uitgenodigd!
Niet dat deze spellen de beste van allemaal zijn, maar ze zijn moeilijk om in één welbepaalde categorie te plaatsen. Aan elk van hen heb ik plezier beleefd. Zet ze maar op één of andere wishlist als je houdt van spellekes spelen.
* Ginkgopolis Eigenlijk zou deze in de categorie "Abstract" moeten geplaatst worden, maar aangezien we deze categorie niet gaan doen dit jaar, moet hij hier zeker een plaats krijgen. Het op 2 na beste spel van Essen 2012 naar mijn mening. Feit dat het dan nog een Belgisch product is, is enkel nog een surplus. Xavier Georges is een straffe kerel, neem dat maar van mij aan.
* Eclipse De hype van Essen 2011, die pas in 2012 bij het grote publiek terecht kwam door de langdurige onbeschikbaarheid. Ondanks de grootsheid van het spel redelijk eenvoudig, maar je moet natuurlijk wel even wat tijd uitrekken om dit spel te spelen. Deels ameritrash omdat je je vloot gaat verstevigen en proberen aan te vallen, maar er zijn ook andere speelstijlen die kunnen gebruikt worden om mee te dingen voor de overwinning.
* Alien frontiers Een dobbelspel en toch weer niet. Met de uitbreiding en de gepimpte speelmaterialen is hij dit jaar enkel nog beter geworden. Misschien duurt hij net ietsje te lang als je elkaar goed in evenwicht houdt, maar hij is zo mooi en zo leuk dat ik me daar niet al te veel van aantrek.
* Alcatraz - the scapegoat Weer een buitenbeentje. Veel voor- en tegenstanders voor dit spel. Laat het er ons op houden dat je het met het juiste publiek moet spelen. En de uitbreiding die dit jaar is verschenen werkt alvast enkele "probleempjes" van de baan. Hopelijk geven de criticasters het spel dan ook nog eens een kans met de uitbreiding, want het is echt wel de moeite. Het feit dat je één van de spelers netjes achterlaat en een mes in de rug plant, kan altijd op onze sympathie rekenen.
* Letters from Whitechapel Gevoelsmatig is deze gepimpte Mr. X of Scotland yard één van de spellen die z'n plaats meer dan verdient in deze reeks. Iedereen ziet het zitten om dit genre spel te spelen, je bent toch een tijdje bezig en het is altijd reuze spannend, zowel als Jack the ripper als voor de agenten. De sfeer die het speelbord uitstraalt, is in mijn ogen fenomenaal.
* Takenoko Het laatste woord (omtrent spellen) van dit jaar is voor dit spel dat in mijn ogen de Gouden Ludo had moeten winnen. Jammerlijk genoeg zat hij niet in de voorselectie, God mag weten waarom. Antoine Bauza, de man die ons 7 Wonders, Hanabi, Tokaido en deze Takenoko gaf, verdient ondertussen een standbeeld. Niet enkel de schattige panda zorgt voor onze bewondering, maar ook het ganse opzet, het thema, het speelplezier en de diepgang die er toch in gestopt wordt. Voor diegenen die het te willekeurig vinden, kunnen er enkele kleine ingrepen gebeuren om het nog tactischer te maken en de geluksfactor uit te schakelen. Maar voor mij is de basisversie meer dan voldoende.
+ veel materiaal + prima speelbord met verschillende overzichtjes van acties en fasen + het biedsysteem op de acties is leuk en doordacht + je komt altijd weer een actie te kort of je hebt de grondstoffen niet die je moet hebben + de scores lagen bij ons zéér kort bij elkaar
- hier en daar onnauwkeurigheden in het houten materiaal - misschien hadden de wijken van Nieuw Amsterdam op het speelbord ietsje groter mogen zijn, zodat alle huizen erop passen en je nog goed de actie kan aflezen
Mijn favoriete categorie, aangezien ik wel een echte eurospeler ben. Houten blokjes, punten verzamelen, beetje tactiek, vooral veel opportuniteiten aangrijpen, iets durven laten liggen om later nog meer op te rapen, ... Deze lijst zou ongetwijfeld nog veel langer kunnen geworden zijn, maar ik beperkt me tot de huidige top 6.
* Belfort Niet toevallig weer een spel van TMG in de lijst. Arbeiders plaatsen, grondstoffen verzamelen, zoals elke andere eurogame, maar de gebouwen die je bouwt, de acties die je onderneemt, de kwaliteit van het materiaal, het prima overzicht van de acties verdienen een pluim. Deze moet dringend nog eens uit de kast komen na al dat Essengeweld.
* Village De terechte winnaar van de Gouden Ludo, een veelspelerspel met een levensecht thema. Nooit heb ik in een spel mijn mannetjes zo snel willen laten sterven als hier. Het spelconcept is strak in elkaar gebokst, het speelt vlot eens je de acties kent en er zijn meerdere wegen naar de overwinning, maar ik heb wel mijn persoonlijke favoriet.
* Lords of Waterdeep Dungeons & dragons in deze reeks, dat zou niemand vorig jaar verwacht hebben. Maar met Lords of Waterdeep heeft men een erg mooi spel op de markt gebracht. We kijken al reikhalzend uit de naar uitbreiding die binnenkort zal verschijnen. Erg leuk aan dit spel zijn de punten die je kan verzamelen. Aanvankelijk loopt het nog stroef, maar eens je begint te scoren, gaat het razendhard.
* Trajan De absolute topper van Feld, maar die man is goed bezig. Hij verschijnt volgend jaar ook bij Quined, dus ook voor de nederlandstalige markt zal hij beschikbaar zijn. Punten sprokkelen ten top, maar met zo'n leuk "Mancala"-systeem, waarbij je zelden of nooit de actie kan uitvoeren die je echt zou willen doen. Ik krijg er na enkele partijen nog steeds geen vat op ... en dat maakt het nou net zo leuk.
* Luna Mensen die mij kennen weten dat ik fan ben van dit spel. Moeilijk om aan te geven waarom nou net, maar er zit echt van alles in. Het juist plaatsen van je arbeiders, het verplaatsen, het gebruiken van de acties en vooral het manipuleren van de verschillende acties maken dit tot een erg mooi ontworpen spel.
* Terra Mystica Het beste spel van Essen 2012, punt aan de lijn.
Ons nieuwe speeljaar begint volgende week vrijdag al. U bent van harte welkom in de cafetaria van rusthuis Lindelo in Lille vanaf 19.00 uur. Hopelijk kunnen we dan persoonlijk onze nieuwjaarswensen overmaken! Tot dan!
Ik had deze categorie ook "thematisch" kunnen noemen. Het zal dan ook geen verrassing zijn als er enkele Ameritrash-spellen tussen zitten. Ik had deze reeks overigens nog veel langer kunnen maken door bijna het ganse FFG-gamma toe te voegen. Sorry dus voor Chaos in the old world, Cosmic encounter, Merchant of Venus, ... en ook Eclipse, want die haalden het niet.
* City of horror Oogt niet alleen mooi, met het juiste publiek is het keihard, maar ook wel lachen geblazen. Wie offeren we dit keer op? Hopelijk die blonde del die de ganse tijd loopt te roepen en op die manier de zombies aantrekt, of toch liever oma die met haar rollator toch niet echt mobiel is. Het leven zoals het was "zombies".
* Battlestar Galactica De onbetwiste nummer 1 als het gaat om schizofrene geesten en achterdocht in een spelletje. Je moet er je tijd voor nemen, maar als je in de geest van dit spel zit, dan laat het je maar moeilijk los. Oh ja ... er zijn ook cylons aanwezig en mega "basestars".
* Collapsible D Ongetwijfeld één van de mindere spellen die ik dit jaar gespeeld heb, maar de beleving is erg leuk. Het klopt allemaal geschiedkundig nog wel. Het is mooi uitgewerkt, en die Titanic die zal vergaan ... hopelijk blijf jij overeind en geraak je in een reddingsloep. Je hebt dit zo goed als niet in de hand, en vanaf het moment dat je dit ook beseft, kan je hier wel eens van genieten.
* Mice & mystics In een imprESSEN niet zo lang geleden nog besproken. Niet mijn ding, maar erg mooi uitgewerkt. Prima materiaal en schitterende verhaallijn. Het feit dat het eindelijk zo'n type spel is dat ook toegankelijk is voor de niet Ameritrasher brengt hier een nominatie met zich mee.
* Zong shi Vooral de kwaliteit van de afwerking mag eens vernoemd worden. Gryphon games staat garant voor erg mooi materiaal. Het plastic afsluitdeksel om het materiaal op z'n plaats te houden is schitterend, de grondstoffen, de startspelerpion (Boeddha), ... alles is piekfijn in orde. Daarnaast is Zong shi ook nog eens een fantastisch goed spel.
* Tokaido Prachtige artwork, Zen-gevoel ten top, familiespel dat zelfs met de kleinere kinderen kan gespeeld worden, maar toch ook uitdagend is voor de veelspeler. Terecht uitverkocht in Essen.
+ een spelletje waar meer in zit dan je zou verwachten + aanvankelijk denk je dat je het nooit gaat halen met zo weinig kaarten om te bieden, maar het komt allemaal wonderwel goed + speelt relatief snel, slechts één actie per beurt, dus je moet nooit lang wachten + héél wat variatie in de koninginkaarten waarvan er slechts 9 in het spel zijn, deze kaarten maken het spel echt aantrekkelijk in mijn ogen + vergelijkbaar met Biblios en die kreeg van ons ook al goeie punten
- het is en blijft wel een setjes-verzamelen-spel - het artwork is niet mis, maar niet onmiddellijk iets waar je spontaan naar zal grijpen - timing is belangrijk, maar het moet ook wel een beetje meezitten
De partycategorie wordt dikwijls weggehoond door de veelspeler die zich te serieus neemt. Maar wat blijkt als je op het einde van het jaar als je de statistieken bekijkt van de gespeelde spellen? De top 10 staat boordevol met deze titels, gewoonweg omdat ze leuk zijn, snel spelen en je ze aan iedereen kan voorschotelen. Geen monopoly's echter in deze reeks, maar spellen die echt de moeite waard zijn om aan te schaffen in familieverband. De snelheids- en vaardigheidsspelletjes heb ik in deze reeks even links laten liggen.
* King of Tokyo Ook zonder meer terecht genomineerd voor een Gouden Ludo. Iedereen wil wel eens op de andere spelers kloppen tijdens een spel ... en hier is het ook nog eens de bedoeling. Het dobbelen en punten scoren is eenvoudig, de kaarten maken het vooral interessanter. Een perfecte mix tussen party, geluk en tactiek.
* Escape : curse of the temple Actie ten top op korte tijd, 10 minuten en 56 seconden duurt het spel om precies te zijn. Iedereen is geboeid, actief bezig en ook de omstaanders zullen geïnteresseerd toekijken hoe je het ervan af brengt. Zorg wel dat je een cd-speler of mp3-speler bij de hand hebt.
* Dixit Ondertussen al enkele versies van beschikbaar en extra kaarten. De tekeningen zijn magistraal, het spelverloop voor iedereen duidelijk (de puntentelling veel minder, dat is elke keer weer terug de spelregels lezen). Breng dit vooral op tafel als je geen actie wil, maar rustig met opa en oma, de zatte nonkel die aan het ontnuchteren is na een zware oudejaarsavond en met het kleine nichtje of neefje eens een spel wil spelen.
* Cthulhu dice Het spel met het minste materiaal ooit. Eén dobbelsteen en enkele steentjes. Het perfecte spel om een startspeler aan te duiden. De speelduur van 30 seconden (!) per speler zorgen ervoor dat je op korte tijd erg veel "plays" op BGG kan ingeven.
* Pecunia non olet Het thema blijft toch schitterend en voor een bulderlach hier en daar zorgen aan de speeltafel. Schitterend toch als je iemand met diarree op je pot krijgt, geef hem nog wat rotte vis erboven op en je wordt schijtend-rijk.
* Cyrano Misschien de vreemde eend in de bijt, niet iets dat iedereen leuk vindt, maar ik kan het wel smaken. Rijmen en dichten zonder je gat op te lichten. Winnen of verliezen doet er niet echt toe, maar als je tracht om grappige gedichtjes te schrijven, dan beleef je hier plezier aan.
In deze top ga ik geen "Take 5", "Grote Dalmuti" en andere "Weerwolven" presenteren. Uiteraard zijn al deze kaartspelletjes die in onze cd-koffer zitten de moeite waard en zouden ze een reeks op zich kunnen krijgen hier op de blog. Ik ben ooit al eens met zo'n reeks gestart, nl. "kaartje leggen", maar dit is wat stilgevallen. Misschien wordt deze later nog wel eens terug opgenomen.
In deze reeks zet ik enkele kaartspellen in de kijker waar er wel degelijk met kaarten dient gespeeld te worden, maar waarbij ze meer zijn dan zomaar een kaartje. Het wordt direct duidelijk. In willekeurige volgorde geef ik u zes leuke kaartspellen :
* Call to Glory Dit kaartspel van WGG verdient vooral z'n plaats in deze reeks door z'n eenvoud en z'n prachtige kaarten. Aan dit spel zal je plezier beleven als kind, familie of veelspeler.
* Hanabi Zonder meer het kaartspel met de vreemdste techniek die we in de kaartgeschiedenis al gezien hebben. U mag namelijk uw eigen kaarten niet bekijken. De eerste echte coöp waar je echt goed zal moeten overleggen om te kunnen winnen en waarbij vooral niet één speler het voortouw kan nemen (aangezien je zelf in het ongewisse bent).
* Oddville Eén van de leuke verrassingen van Essen dit jaar. Een volwaardig spel in een klein doosje, zo hebben we het eigenlijk graag, want dan kan je meer spellen op een kleine oppervlakte stapelen. De kaarten hebben een multifunctioneel gebruik, geld en gebouwen. Er zijn ook tegenstanders van dit spel, dat toch wel een racespel blijkt te zijn. De speler die als eerste zes gebouwen kan plaatsen, heeft erg veel kans op de overwinning. Maar als iedereen hier rekening mee houdt, lijkt dat probleem van de baan voor mij.
* Eminent domain In mijn ogen nog steeds de topper binnen het gamma en als ik ze hier zou genummerd hebben, kwam deze op één voor mij. Deckbuilding zoals het zou moeten zijn. Thematisch sterk uitgewerkt (maar dit is goesting natuurlijk), vlot spelverloop en redelijke diepgang.
* San Juan Aangezien ik zeker een vermelding wil in de "De Tafel plakt- awards" of zo'n award op onze virtuele schouw wil plaatsen, kon deze titel hier zeker niet ontbreken. Neen, alle gekheid op een stokje ('t is toch gemeend Dominique), dit is gewoon een fantastisch goed spel. De kaartvariant van BGG's nummer 1 (of is het nu 2 of 3) is eigenlijk beter dan z'n grote broertje. Snel opgezet, snel gespeeld, maar zoveel diepgang en mogelijkheden.
* Revolver Eén van de betere 2-persoonsspellen van de afgelopen jaren. Met een asymmetrische kaartendeck toch een leuk spel in elkaar timmeren, is niet eenvoudig. Z'n nominatie voor de Gouden Ludo is dan ook verdiend.
Met deze Kerstboodschap en vroege nieuwjaarswens sluiten we ook de erg lange Essenreeks af. Het begon allemaal ergens halverwege augustus met een ganse reeks aankondigingen. De spellen waar we naar uitkeken (en die we al op tafel hebben gebracht), hebben de hoge verwachtingen meer dan ingelost. Niet alle spellen die we aan de collectie toevoegden in deze periode zijn reeds besproken, maar dat zal ons in de loop van de volgende weken wel eens lukken. Hopelijk mag u dan ook een reeksje imprESSENs verwachten.
2012 was in mijn ogen een erg sterk spellenjaar, niet alleen door de spellen die er verschenen zijn, maar ook het aantal speelsessies dat we dit jaar hebben kunnen organiseren. Mijn eerste dank gaat dan ook uit naar iedereen die samen met mij dit jaar heeft genoten van onze favoriete hobby. Ik heb ook een nieuwe doelstelling en wens voor het nieuwe jaar, maar deze publiceer ik (zoals het hoort) pas op 31 december. Ik hoop dat jullie allemaal benieuwd zijn, komen lezen ... en vooral gehoor zullen geven.
Voor deze laatste week heb ik ook nog wat in petto. Ik ga, volledig tegen mijn gewoonte in, enkele topjes meegeven. Uiteraard zijn deze subjectief, veranderlijk van dag tot dag en onvolledig. Ik ga me beperken tot een top-6 in enkele uitgekozen categorieën. Waarom geen top-10? Wel, SpinLi bestaat 6 jaar en ik geef u graag voor elk jaar 1 spel mee. Dit wil niet zeggen dat we uit elk jaar 1 spel gekozen hebben, maar u begrijpt waar we naartoe willen. In principe zou ik u gerust een top-1000 kunnen geven, maar daar ga ik me niet mee bezighouden. Opmerkingen zijn altijd welkom zoals steeds.
Prettige feesten alvast ... en probeer een spelletje op tafel te brengen (ik ga dat ook betrachten)
Spellen met een ietwat speciaal thema komen blijkbaar nooit alleen, zeker niet in een periode als die van Spiel. Zowel in Briefcase als in Ground floor duikt u de bikkelharde zakenwereld in. Ik kan u niet zeggen wie als eerste het thema heeft gekozen (ik vermoed Ground floor, aangezien deze al geruime tijd voor de beurs werd aangekondigd, gekickstarterd en geproduceerd enkele weken voor Essen), maar dat doet er eigenlijk niet zo erg veel toe. Indien je geen echte Wallstreet-man bent, zal je misschien dan ook een beetje door het thema moeten doorkijken. Beide spellen komen wel enkel qua thema overéén, de rest is iets totaal anders.
In Ground floor bent u een CEO van een bedrijfje dat het tot de top wil maken, u gaat door middel van worker-placement je eigen kantoorgebouw uitbouwen tot één toonaangevend bedrijf. Je gaat extra personeel kunnen aanwerven, speciale bureaus installeren die je extra's opleveren en je gaat de bikkelharde strijd met de andere spelers moeten aangaan om aan populariteit te winnen. Populariteit is in dit spel erg belangrijk want deze bepaalt de speelvolgorde en de doorslag bij eventuele gelijke standen.
Er is erg veel aan de gang in een spelletje Ground floor, dus ook dit spel zou ik niet direct zo maar iedereen voorschotelen. Samen met Terra Mystica is het ongetwijfeld het lijvigste spel uit de reeks die ik hier op de blog presenteer (en die stilletjes aan op z'n eind loopt). Een echte veelspeler zal ongetwijfeld z'n hartje kunnen ophalen in dit spel. Een spel bestaat uit 3 stadia, die op hun beurt uit 3 rondes bestaan. Elke ronde wordt dan nog eens opgesplitst in 5 fases. Het spel kan dus 9 ronden maximum duren, het kan ook sneller gedaan zijn, wanneer iemand erin slaagt om z'n vijfde verdiep van z'n kantoorgebouw te bouwen.
Fase 1 : inkomsten krijgen
- afhankelijk waar je CEO pion zich bevindt op de ladder krijg je tijdfiches (4 standaard voor de CEO en 3 extra voor elk personeelslid)
- als je verbeteringen in je kantoorgebouw hebt aangebracht die je in de inkomstenfase extra geld en/of info opleveren krijg je deze nu (geld en info zijn de twee dominanties in het spel, hiermee ga je alles moeten bekostigen)
Fase 2 : werknemers aanwerven
- in speelvolgorde mag iedereen werknemers aanwerven voor geld en info (zoals aangegeven op de huidige marktprijs)
- marktprijs stijgt telkens een speler een werknemer aanwerft
- de speler mogen meerdere werknemers aanwerven als ze dit kunnen betalen
- de werknemers moeten nog wel eerst geschoold worden (dus de tijdfiches zijn nog niet beschikbaar)
Fase 3 : zaken organiseren (het worker-placement gedeelte van het spel)
- je kan tijdfiches op je eigen speelbord inzetten en de actie onmiddellijk uitvoeren
- je plaatst tijdfiches op het algemene speelbord die tijdens de volgende fase worden afgehandeld
- het plaatsen van de fiches gaat in populariteitsvolgorde !!!
- je kan ten allen tijde een kamer herinrichten, dit levert je extra acties op op je eigen speelbord (kost 3 geld en 3 info)
Fase 4 : zaken uitvoeren
- de acties van het algemene speelbord worden uitgevoerd in een vaste volgorde (ik geef u hieronder een kort overzicht, zonder in te gaan op de manier hoe het allemaal precies werkt)
- consulting firm : hier kan je extra info gaan verzamelen
- advertsising agency : hier kan je je populariteit gaan boosten
- marketing bonus : de spelers krijgen hier een bonus in populariteitsvolgorde (geld, info, tijdsfiche, voorraadblokje of kamer inrichten)
- warehouse : voorraadblokje aankopen
- factory : de voorraadblokjes proberen te verkopen voor geld
- economic forecast : de economische voorspellingskaart wordt opengelegd
- retail outlets : de spelers die producten hebben aangeboden, kunnen ze misschien verkopen (afh. aantal klanten die op voorspellingskaart staan)
- construction company : je bouwt je kantoorgebouw uit met nieuwe verdiepen over verbeteringen (die je extra opleveren)
Fase 5 : herorganiseren (klaarmaken voor nieuwe ronde)
- tijdspionnen gaan van de borden, iedereen mag inkrimpen en werknemers ontslaan, nieuwe tijdspionnen nemen
- spelerspionnen terug naar het "no bonus"-vak, 1 voorraadblokje toevoegen aan het magazijn
- iedereen verliest 1 populariteit, pas het aantal werknemers die aan te werven zijn aan volgens economische voorspellingskaart
- leg nieuwe voorspellingskaart klaar, verplaats de rondepion, voeg nieuwe onderdelen voor het gebouw toe na ronde 3 en 6
Je merkt dat er wederom erg veel gaande is. Ik heb de spelregels echter al talloze keren gelezen (ook al aangezien we ze vertaald hebben naar het Nederlands), dus indien interesse, ga even langs bij BGG en download de regels (nadat je een duimpje hebt gegeven). Het zou me zonder meer te ver leiden om alle kleine details uit te leggen, maar alles staat prima aangegeven op het materiaal. Veel talenkennis is echter niet nodig aangezien alles qua tekst zéér beperkt is, het gaat vooral om de namen van de gebouwen of delen. De speler die op het einde van het spel overigens het meeste punten heeft, wint het spel. Dus je moet altijd in je achterhoofd houden dat bouwen het belangrijkste is van allemaal, want dit levert je de punten op.
CO² was één van de spellen waar ik zonder twijfel het meeste van had verwacht voor de beurs in Essen startte. Vooral het thema sprak me enorm aan. Het is dan ook erg jammer dat ik het spel tot op heden nog steeds niet op tafel heb kunnen brengen. Het feit dat dit spel helemaal aan het einde van onze Essen-spelbesprekingen staat gepland, verraadt het ook een beetje. Is het dan geen goed spel? Toch wel volgens mij, maar het feit dat de spelregels niet super geschreven zijn, gecombineerd met de moeilijke vaktermen die worden gebruikt, hebben ervoor gezorgd dat dit spel eerder op een zijspoor terecht is gekomen. Gelukkig verschijnen er stilaan enkele video's online met een duidelijke en gestructureerde speluitleg en dit maakt het allemaal toch een beetje makkelijker.
CO² is een veelspelersspel, laat ons daar niet over zeuren. Er is héél wat gaande in dit spel en je zal hoogstwaarschijnlijk ook wel enkele beurten nodig hebben om het allemaal onder de knie te krijgen. In CO² probeer je samen met de andere spelers de aarde te behoeden van de ondergang. Een coöperatief spel dus??? Neen, niet echt, je kan wel met z'n allen tegen het verlies aanlopen, want als de aarde onleefbaar is geworden door onze overtollige uitstoot dan verliest iedereen. Maar in dit spel ga je gewoon kei hard voor een individuele overwinning. Elke speler krijgt een opdrachtkaart waarmee hij op het einde van het spel punten kan scoren en tijdens het spel liggen er enkele kleinere opdrachtkaarten voor het rapen. Er zal in ieder geval voor gevochten worden.
Afhankelijk van het aantal spelers verloopt het spel over 5 of 6 decennia. Deze bestaan op hun beurt uit een bevoorradingsfase en een aantal actieronden die ook afhangen van het aantal spelers. Het staat eigenlijk allemaal mooi aangegeven op het speelbord. Ook de rest van het materiaal is erg sfeervol, maar dit zorgt aanvankelijk toch ook voor wat onduidelijkheid. eens je de symbolen kent, blijkt het eigenlijk allemaal niet zo moeilijk en veel te zijn (maar dit is vaak het geval natuurlijk). Ik ga dan ook niet op alle kleine regeltjes ingaan, want dit zou het ogenschijnlijk moeilijker maken dan het allemaal is, dus bij deze een kort overzicht (u krijgt trouwens erg handige overzichtskaartjes bij het spel)
1) Inkomstenfase :
- verdeel inkomsten : de 1ste en 2de positie op de expertisesporen van de verschillende energiebronnen leveren geld en/of overwinningspunten op. De spelers kiezen hoeveel ze aan geld of punten willen ontvangen
- energievoorziening : de centrales in de werelddelen verbruiken energie, de uitstoot stijgt als er gebruik wordt gemaakt van kool, olie of gas. De speler die de regio controleert, dient hiervoor te betalen met een CEP (schijven die je tijdens het spel gebruikt als zijnde een soort betalingsmiddel om bepaalde zaken te mogen doen)
- gebeurtenis : indien de uitstoot bepaald niveaus haalt, volgt er een gebeurtenis. Trek een kaart, voer de gebeurtenis uit en leg de kaart af.
2) Actiefase :
De speler heeft steeds de keuze tussen drie mogelijke acties. Daarnaast zijn er enkele gratis acties die elke ronde één maal uitgevoerd mogen worden.
- Een project voorstellen : stel de bouw van een bepaalde energiecentrale voor (die het werelddeel vraagt), ontvang hiervoor geld of grondstoffen of wetenschappers
- Installeer een project : betaal 1 CEP, ontvang het éénmalig effect van het project
- Bouw een project : betaal de kosten (geld en grondstoffen) en scoor de overwinningspunten (mag enkel indien je voldoende expertise in dat vakgebied hebt). Je wint ook extra expertise indien je deze actie uitvoert.
Gratis acties : mogen ten alle tijde tijdens je beurt uitgevoerd worden
- 1 wetenschapper inzetten of bewegen :
* op een project en overéénkomstig je expertise verhogen
* op een congres en je expertise eveneens verhogen
- de markt bezoeken : 1 CEP kopen of verkopen
- een kaart spelen : één van je lobbykaarten spelen en het voordeel ontvangen of één van de openliggende opdrachtkaarten vervullen en de punten scoren
3) Regio's controleren (geen aparte stap, geldt constant)
Als je een regio controleert, dit doe je door het meest gevraagde grondstoffen te leveren, mag je CEP's van die regio nemen, krijg je op het einde van het spel alle CEP's daar aanwezig, ben je verantwoordelijk voor de energievoorziening die de regio nodig heeft tijdens de inkomstenfase.
Het spel eindigt ofwel na vijf (zes) decennia OF als er twee regio's volledig volgebouwd zijn met alternatieve energiecentrales of wanneer de uitstoot terug zakt naar een veilig punt onder 350 ppm. Als de uitstoot boven de 500 ppm stijgt, is het spel ook afgelopen en verliest iedereen.
Op het einde van het spel tel je al je CEP's in je hand en die van regio's die je controleert, verkoop je deze tegen de huidige marktprijs en ontvang je het geld. Je scoort punten voor je opdrachtkaart, 1 punt voor elke 2 geld, 3 punten voor het meeste grondstoffen in handen en 3 punten voor de speler die het meeste opdrachtkaarten wist te scoren. De speler met de meeste punten wint het spel.
+ bijzonder sfeervol spel + hoewel dit genre spellen niet onmiddellijk mijn ding is, vond ik het erg leuk + geen overrompeling aan regeltjes op de regeltjes waarin dit genre spellen soms durft vervallen + erg fijne verhaallijnen uitgewerkt + taalafhankelijk, maar perfect haalbaar om met wat basiskennis van het Engels te spelen + ettelijke uren speelplezier vooraleer je alle scenario's hebt doorworsteld
- taalafhankelijk, jammer dat er waarschijnlijk nooit een Nederlandstalige versie van zal verschijnen - dit type spellen zijn gemaakt om uitbreidingen voor te maken en nieuwe verhaallijnen, dus de kostprijs gaat de hoogte in gaan de komende tijd - relatief duur spel (maar gezien het materiaal kan ik mij daar persoonlijk bij neerleggen)
Ik ben zeker overwegend positief over dit spel. We hebben er nog bij zitten mijmeren dat men er een soort applicatie van moet maken met animaties die de verhaallijn perfect in beeld zou kunnen brengen. Of we het spel met de club aanschaffen, daar durf ik niet op antwoorden (gezien de kostprijs en het beperkte publiek bij ons in de club die dit soort spellen speelt), maar ik hou hem zeker in de gaten en misschien zal hij bij gelegenheid toch wel eens in onze kast terecht komen.
Dit spel is één van de acht titels die WGG presenteerde op Spiel. Wegens budgettaire redenen was het voor spellenclub SpinLi onmogelijk om meer van deze titels in huis te halen, maar dit spel wilden we koste wat het kost toevoegen aan de collectie. Zowel na het lezen van de spelregels, als het bekijken van het materiaal vonden we deze titel de beste uit de reeks. Het was dan ook ongetwijfeld een grote afknapper voor velen dat hij niet tijdig in Essen geraakte, niet in het minst voor de mensen van WGG. Gelukkig wordt alles met de mantel der liefde bedekt als de naleveringen toch spoedig komen en het spel voldoende kan getest worden en goed bevonden in de hallen in Essen. Wij kochten ons exemplaartje wel later aan, tijdens Spel 2012.
Nieuw Amsterdam mag je gerust catalogeren onder de expertspellen van WGG. Met z'n iets langere speelduur en hogere leeftijdsaanduiding lijkt me dat niet onlogisch. Het materiaal is zoals we gewend zijn van de Goblins van prima kwaliteit. Bovendien zijn ook de kartonnen, glanzende fiches altijd een fijne vaststelling bij het uitpunchen van het materiaal. Hout hebben ze ook nog voldoende bij onze noorderburen, iets wat toch wat aan het verdwijnen is in spellenland (waar meer en meer wordt geopteerd voor plastic miniaturen of gewoon erg veel kartonnen fiches). Wij juichen het hout alleen maar toe, dus doe zo voort WGG.
In het spel zelf kruip je in de rol van een landeigenaar en verdien je punten door land te ontginnen, gebouwen te bouwen in Nieuw Amsterdam en voor de huiden die ze naar de Oude Wereld verschepen. Het hoofdelement van het spel zijn de veilingen waarbij de spelers niet alleen extra inkomsten krijgen, maar ook de mogelijke acties die ze die ronde kunnen uitvoeren. Op het speelbord is héél wat aan de gang, je hebt er markten, indianenkampen, een veilinghuis, de stadsdelen van Nieuw Amsterdam, een scorespoor, maar vooral erg handig zijn de speeloverzichten van de acties en de ronde.
Het spel wordt gespeeld over zes ronden, die elk bestaan uit 4 fasen : 1) Voorbereidingsfase : - oude landkaarten en scheepskaarten verwijderen en nieuwe land- en scheepskaarten aanvullen (4 van elk) - lege vakjes voor de huiden van de Lenape indianen worden gevuld - actiefiches worden geschud en in het veilinghuis geplaatst
2) Biedfase : - de spelers bieden in het veilinghuis om actiefiches te bemachtigen en om de beurtvolgorde te beïnvloeden
3) Actiefase : - in beurtvolgorde gebruiken de spelers hun stadsfiches (als ze die hebben) en voeren ze een speciale actie uit - in beurtvolgorde gebruiken de spelers hun landfiches (als ze die hebben) en voeren ze een speciale actie uit - in beurtvolgorde gebruiken de spelers hun handelsfiches (als ze die hebben) en voeren ze een speciale actie uit
4) Provisie- en inkomstenfase : - iedere speler krijgt zoveel maïs als aangegeven staat op zijn ontgonnen landkaarten - iedere speler verwijdert een maïs voor elk kantoor dat hij heeft in de stad - iedere speler krijgt goederen zoals aangegeven op de scheepskaarten en bewaart deze op zijn aanlegsteigers (overschot wordt afgelegd) - iedere speler krijgt één munt per district dat hij bezet, plus één munt per district dat hij controleert
Stadsacties : - kantoren bouwen (zodat je overmacht krijgt in de districten) - verkiezingen organiseren (zo scoor je overwinningspunten voor de meerderheid in districten) Landacties : - land toevoegen (een open kaart toevoegen, één hout opleggen, een langhuis verplaatsen stroomopwaarts) - land ontginnen (als de kaart volgebouwd is met huizen, krijg hiervoor hout en punten zoals aangegeven op de kaart) Handelsacties : - huiden kopen van de lenapes (betaal zoals aangegeven op het speelbord) - huiden verschepen (leg het gevraagde huiden van een schip af, ontvang geld en punten afh. geleverde huiden) Speciale acties : mag je uitvoeren in elke stap van je beurt, kost één munt (tenzij je het district controleert dat bij de actie hoort) - houtzagerij : één munt voor één hout en omgekeerd - graanschuur : één munt voor één maïs en omgekeerd - dok : voeg een gebouw toe aan je aanlegsteiger, nu heb je meer magazijnen om goederen op te slaan - molen : voeg 1 tot 3 gebouwen toe aan landkaarten - zwarte markt : koop 1 tot 3 huiden voor munten en/of goederen (of combo), kosten zijn 3/6/9 als je 1/2/3 huiden koopt - handelspost : verplaats je handelspost één stap stroomopwaarts
Na zes ronden eindigt het spel met een slotverkiezing in de districten, krijg je nog overwinningspunten voor je volledig gevulde maar nog niet ontgonnen landkaart en voor een overschot aan huiden, geld en grondstoffen krijg je ook nog punten. De speler met de meeste punten wint het spel.
Stel dat die Maya's nu toch maar eens gelijk hebben, dan zou de wereld dus effectief vandaag vergaan. In dit Tzolkin-jaar is het dan ook niet meer dan gepast dat het laatste wat u leest iets te maken heeft met uw favoriete hobby. Ik ben dan ook zéér vereerd dat u mijn nietig blogje als laatste in uw gedachten wil stoppen. Vandaag presenteer ik dan ook geen nieuwe spelbespreking maar een opsomming van alle spellen uit de Essen-reeks die ik ondertussen al op tafel heb gekregen. Ik geef er voor één keer eens punten bij, super-subjectief, totaal nutteloos en van geen enkele relevantie. Maar voor wat het waard is, is dit mijn persoonlijke ranglijst van de gespeelde spellen. Geniet ervan en rust zacht! En moesten die indianen er toch naast zitten, dan krijgt u morgen van mij een recensie over indianen.
10 op 10 : buiten categorie - Terra mystica
- Belfort
9 op 10 : fantastische spellen die mijn collectie nooit zullen verlaten - Homesteaders - Ginkgopolis
- Seasons
8 op 10 : leuke spellen die méér dan de moeite waarde zijn en in een spellencollectie thuishoren - Escape - Suburbia - Briefcase - Tokaido - Tzolkin - Hanabi
7 op 10 : degelijke spellen die ik leuk vond - Among the stars - Animal farm - P.I. - Saint-Malo - Spellbound - Libertalia - City of horror - Oddville - Mice and mystics
6 op 10 : leuk om een keertje gedaan te hebben, maar ... - Amber - Skyline - Smash up - Courtier - Diavolo - Atlantis rising - Lady Alice - Aztlan - Qin - Rondo - Mutant meeples - Hennen Jennen - Sheepland
5 op 10 : verdienen misschien nog een waterkansje - La venise du nord - De hobbit - het kaartspel
Nog in de wachtkamer en hopelijk op korte termijn een imprESSEN ... - Yedo
- Il Vecchio
- Noblemen
- Al Rashid
- Myrmes
- Serenissima
- Asgard
- 7 Wonders cities
- Dungeon lords + exp.
- Goblins inc.
- Galaxy trucker + exp.
- The cave
- Mercurius
- Alcatraz + exp.
- Sunrise city
- Viva java
- Groundfloor
- Snowdonia
- Karnag
- CO²
- Carson city + exp.
- Dominare
- Mercante
- Guildhall
- 1969
- Keyflower
- Dr. Who
Dit is misschien wel een bespreking waarop u heeft zitten wachten ... misschien ook totaal niet, want u heeft het spel niet in huis en zal het ook niet in huis halen voor belachelijk hoge prijzen (hoe goed het spel dan ook wel zou zijn). Fragor games maakt er de laatste jaren "een spel" van om zo snel mogelijk hun kopietjes van hun nieuwe spel uit te verkopen. Op luttele dagen tijd waren de 1000 pre-orders de deur uit en moest de minder freaky gamer lijdzaam toekijken hoe er druppelgewijs informatie over het spel gelost werd. Want het moet gezegd ... toen ik de pre-order plaatste, wist ik enkel de titel van het spel (en zelfs die heb ik maar half bekeken, gewoon mailen naar die twee gekke Schotse broers). Maar was het allemaal de moeite waard?
Laten we beginnen met het stokpaardje van de Lamontbroertjes : het materiaal. Dat is werkelijk om duimen en vingers van af te likken! De doos heeft een belachelijk grote omvang. Als dit de nieuwe standaard wordt, zullen menig zolder, kelder of livingkast moeten verbouwd worden om alles nog te kunnen stapelen. De doos zit echter niet helemaal vol, maar het is vooral om de stenen figuurtjes netjes en veilig weg te bergen dat ze zo omvangrijk is. Het speelbord is erg mooi en sfeervol geïllustreerd. Het moet gezegd dat het wel oogt als je het allemaal open legt. De rest van het materiaal is prima in orde en in typische Fragorstijl. Zo zijn de kaarten eerder in een kinderachtigere tekenstijl, maar dat stoort mij persoonlijk totaal niet. Zoals reeds gezegd, het hoort wel bij de firma. De stenen figuurtjes zijn sowieso de uitschieters, de trol en de wachter zijn mijn favorieten, maar ook de magiërs, de boeken en de heks zijn adembenemend. Misschien dat het groffe schilderwerk sommigen stoort, maar ik vind het wederom toepasselijk. Het moet niet allemaal te gelikt zijn voor mij. Wat het materiaal betreft, zat dit spel dus wel in de juiste prijscategorie als je hem in Essen aanschafte, maar om er nu de gevraagde bedragen voor neer te leggen, lijkt me het een beetje te veel.
Het spel dan maar, een coöperatief spel dit keer bij Fragor. Wij zijn ondertussen vertrouwt met het gamma aan coöperatieve spelen en ik kan u nu al verklappen dat dit niet het beste spel is, dat blijft in mijn ogen nog steeds Ghost stories. Maar wat je wel moet erkennen is dat dit spel voor het eerst een deckbuildingsysteem gebruikt in een coöperatief spel, dat heb ik volgens mij nog niet gezien. Of het al dan niet werkt, kom je straks nog wel te weten. Op het eerste zicht deed dit spel me erg denken aan Shadows over Camelot of Mousquetaires du Roy, waar je ook op verschillende locaties het onheil probeert te voorkomen. Winnen is niet evident, maar als je de schade al weet te beperken, dan ben je goed bezig. Datzelfde gevoel heb je ook hier, het is dweilen met de kraan open. Je kan dan ook enkel winnen als je de heks verslaat, maar hebt héél wat manieren om het spel te verliezen : als je 2 toverboeken verliest, indien er twee slechte pionnen op het einde van hun spoor terechtkomen, indien de heks haar toren bereikt en als je een slechte kaart dient te trekken maar deze niet meer voor handen is.
Ik geef u ook graag even een kort overzicht van een speelbeurt. Kort en onvolledig zeg ik er al even bij, want er zijn wel wat kleine regeltje om mee rekening te houden. Het spel speelt wel vlot als je de regels bij de hand houdt en zijn niet moeilijk eens je bezig bent, maar het zijn er wel wat.
Als je aan de beurt komt, voer je de volgende acties in volgorde uit :
- stuur een kaart naar de toren van de heks
- speel of leg magiekaarten af
- vul de magiekaarten terug aan
(deze laatste stap kan worden onderbroken als er een gevecht ontstaat met de heks)
1) De speler moet één van de kaarten uit de rij magiekaarten naar de toren van de heks sturen. Bovenaan staan een zon- of maansymbool. Op deze manier zal de kracht van de magiërs (zon) of die van de heks (maan) vergroten als het tot een gevecht komt.
2) De speler mogen de resterende magiekaarten in een volgorde naar keuze gebruiken om acties uit te voeren. Ze mogen ook de kaarten afleggen zonder de bijhorende actie uit te voeren, maar op het einde van hun beurt mogen er slechts 2 kaarten over blijven. In je beurt moet je ervoor zorgen dat je zeker één keer bewogen hebt of de slechte pionnen gaan weer een stapje vooruit zetten (tenzij je in een dorp bent).
De mogelijke acties :
- bewegen van een stad naar de wildernis of een dorp (niet rechtstreeks naar een andere stad)
- bewegen naar een locatie (komen pas open te liggen nadat je ze gevonden hebt tussen de dorpen en leveren een speciale actie op)
- magie : hiermee kan je je persoonlijke toverstaf opladen (die je ten alle tijde kan gebruiken om één van de basisacties extra uit te voeren) OF om een slechte pion terug te dringen op één van de sporen (hiervoor trek je een steen uit het zakje, maansteen gebeurt niets- zonsteen één plaats terug)
- invloed : invloed wordt gebruikt om je deck aan te vullen met helpers die je in de dorpen haalt. Vanaf het moment dat er voldoende invloed is bijeen gesprokkeld, sluiten de helpers zich bij jou aan en verdwijnen ze in de trekstapel (één kaart onmiddellijk ter beschikking)
- op zoek naar toverboeken : sommige kaarten laten je toe om te kiezen of je één van bovenstaande basisacties uitvoert of een toverboek een plaatsje verschuift naar de goede kant. Indien de toverboeken bepaalde plaatsen passeren krijg je toverkaarten (die je extraatjes opleveren), bereikt het boek de eindplaats, dan win je het toverboek (je hebt ze nodig om de heks te gaan bekampen op het einde van het spel)
3) De vitrine van magiekaarten wordt aangevuld, indien er meer dan drie slechte kaarten worden getrokken, verschuiven de slechte pionnen en de trol een plaatsje. Komen deze slechte pionnen of de trol op een toverboek terecht, gaat het boek verloren voor altijd. Indien je de vitrine niet volledig kan aanvullen, volgt er een strijd met de heks.
Strijd met de heks :
- de slechte magiekaarten worden afgelegd, maar eerst worden ze nog uitgevoerd (verplaatsingen slechte pionnen en trol)
- de slechte pionnen en/of trol waar geen magiër staat, gaan één plaatsje vooruit
- er wordt een extra slechte kaart toegevoegd aan je kaartenstapel
- bepaal de kracht van de heks (maansymbolen op kaarten, stenen trekken en maanstenen toevoegen) en die van de magiërs (zonsymbolen op kaarten en zonstenen) en vergelijk ze. Bij winst voor de magiërs krijgt de heks steun van één van haar onderdanen voor de volgende ronden en worden de boeken allemaal een plaatsje naar de goede kant geschoven. Bij verlies hangt het ervan af hoe groot het verschil in kracht is tussen goed en kwaad (0-4 de heks zet één stapje richting top toren, 5-9, de heks zet twee stapjes, 10+ het spel is onmiddellijk verloren). Als de heks klimt naar de top van haar toren vergroot haar kracht en wordt er een onmiddellijk effect uitgevoerd (en neem van mij aan dat je dit liever hebt).
Hoe je het spel kan verliezen, heb ik al even aangehaald, maar je kan (hoop ik toch) het spel ook winnen. Hiervoor dien je volgende zaken te regelen :
- verzamel minstens 4 toverboeken
- verzamel met alle magiërs in het dorp waar de locatiekaart "de toren van de heks" zich bevindt (dus deze moet je wel eerst vinden)
- vecht een finale strijd uit met de heks (elk boek telt als een zonsymbool, voor de rest is dit als eender welk ander gevecht met de heks)
"We gaan naar de maan, we gaan naar de maan. Als je mee wil er is plaats genoeg, we blijven weg tot morgenvroeg!" Zag de wereld er maar uit zoals Samson en Gert ons voorzingen. In 1969 gaan we nu net niet samen naar de maan, maar binden we de strijd aan met de andere machtige wereldnaties om als eerste een man op de maan te zetten.
Je zal wetenschappers gaan inhuren, je kennis bijspijkeren en trainingsmissies uitvoeren om het ultieme doel ... landing op de maan te bereiken. Het spel verloopt over 7 rondes, die opgedeeld zijn in vier fasen : 1) Inkomstenfase 2) Koopfase 3) Missiefase 4) Einde van de ronde
In de inkomstenfase krijgt elke speler inkomsten zoals aangegeven op de huidige plaats op het spelrondespoor. Daarna mag je punten spenderen om extra geld in het laatje te brengen. Het aantal punten dat je mag opofferen hangt af van het speeljaar.
In de koopfase mogen de spelers wetenschappers inhuren en intelligentiekaarten kopen. Je mag zoveel aankopen als je wil (en kan) betalen. Als je wetenschappers koopt, moet je ze onmiddellijk een plaatjes geven op je spelersbord. De intelligentiekaarten kosten 2 miljoen en je mag er maximaal 6 op handen hebben. Deze kaarten tonen waardes die je kan gebruiken tijdens je missies om extra posities op te schuiven en punten te scoren.
In de missiefase kiest de speler één van de nog niet gespeelde missies, gooit de dobbelstenen (groen is positief, rood negatief en blauw neutraal), speelt intelligentiekaarten uit om de totale waarde te verhogen en andere spelers spelen eventueel intelligentiekaarten om de waarde naar beneden te halen. Uiteindelijk scoor je het aantal punten gelijk aan de plaats waar je terechtkomt in de missie.
Een nieuwe ronde wordt voorbereid door je vlag op de missie te leggen die je uitvoerde (zodat je weet dat je die al beproefd hebt) en schuif je de spelrondefiche naar de volgende plaats op het spelrondespoor. Na 7 rondes wint de speler met de meeste overwinningspunten.
De wetenschappers die je koopt leveren je extra's op afhankelijk van waar je ze plaatst op je spelersbord. Dit is een onderzoeksbord waar je op verschillende domeinen kan spelen. Sommige zaken leveren je kortingen op bij volgende aankopen, andere zorgen voor een aanpassing van de dobbelstenen, nog anderen laten je toe om extra stapjes te zetten bij bepaalde missies.
+ het moet gezegd, de artwork is fantastisch + eenvoudige gameplay, stapje zetten, kaartje nemen (en eventueel betalen) en punten bijzetten + je komt stapjes te kort om alle zaken uit te voeren die je graag wil doen (typisch voor een goed spel) + functionele inlay in de speeldoos (niet van levensbelang, maar mooi meegenomen) + prima gateway-game + de speciale acties van de karakters zijn een welgekomen toevoeging
- niet superveel diepgang - de scorepionnen zijn wel aan de ietwat kleine kant
+ de hype, het moet gezegd, was enorm voor dit spel, proficiat CGE + het spelmechanisme met de draaiende tandwielen werkt echt wel en zorgt voor een extra dimensie (geen onnodig gimmick zoals hier en daar wordt beweerd) + je kan nu ook "tijd" plannen, laat je arbeiders staan voor een rondje en ze leveren meer op (maar misschien kom je dan weer wel te laat voor hetgeen dat je echt wil hebben) + je wil weer héél veel doen, maar kan niet alles tegelijk, typerend voor een goed spel + de doelen (wonderen) waar je naartoe kan werken en zo'n technologiesporen zijn altijd leuk en een prima toevoeging aan een spel (net als Terra Mystica bijvoorbeeld) + de prijs van dit spel valt reuze mee (zeker in Essen), voor dit type van spel zijn we de laatste tijd andere bedragen gewoon + de kristallen doodshoofdjes zijn echt wel leuk speelmateriaal, toffe aanvulling op de standaard grondstoffenblokjes (ik zou er niet van verschieten moesten deze in de "Tafel-plakt-awards" een plaatsje krijgen)
- je zal je hersenen af en toe toch moeten pijnigen, want je moet je arbeiders in dit spel weer van voedsel voorzien (niet echt een minpunt voor mij persoonlijk, het hoort er nu éénmaal bij) - het hoofdtandwiel is met momenten nogal stroef, geen grote rampen hier, maar een beetje voorzichtigheid bij het doordraaien is aangeraden - als je met meer dan twee spelers speelt en je pionnetjes moeten op de technologiesporen en tempelsporen samenstaan, dan wordt het al gauw wat krap, mensen met dikke vingers laten het verzetten ervan dan ook beter over aan mensen met een goed ontwikkelde fijne motoriek. Ook de arbeiders die op de tandwielen staan vallen regelmatig om als je zelf arbeiders gaat inzetten. (maar dit heeft waarschijnlijk meer met mijn "lompigheid" te maken dan wat anders) - zie foto : mensen met verftalent kunnen er echt wel iets graaf van maken, jammerlijk genoeg ben ik niet tot zulke dingen in staat
Let wel : deze imprESSEN is gebaseerd op een solospel, dus de echte interactie heb ik nog niet kunnen aanvoelen. Desalniettemin wordt onmiddellijk duidelijk wat de mogelijkheden van dit spel zijn. Ik kijk er echt naar uit om deze op tafel te kunnen gooien bij een volgende gelegenheid. De spelregels zijn makkelijker dan het op het eerste zicht lijkt.
Tokaido was één van de spellen die in Essen zéér snel over de toonbank vloog en bijgevolg na dag één eigenlijk al uitverkocht was. Enkel voor pre-orders die reeds betaald waren, was er nog ééntje beschikbaar. Wij hebben dus even moeten wachten op ons exemplaartje, maar een dik maandje na de beurs is hij terechtgekomen.
De hype heeft volgens mij met twee zaken te maken : ten eerste is de auteur niemand minder dan Antoine Bauza, mr. 7 Wonders, die dit jaar met Hanabi ook al een sterk kaartspel op de markt bracht. Daarnaast zijn de looks van dit spel uiterst interessant. Het zen-gevoel dat men met dit spel probeert te creëren heeft ongetwijfeld ervoor gezorgd dat het spel de nodige aandacht kreeg in hal 9. (als ik me niet vergis)
Het spel zelf is een leuk familiespel waarbij je aan setcollecting gaat doen, dit wil zeggen dat je probeert om de juiste kaartjes te verzamelen en op die manier de puntjes te verzamelen waarmee je het spel wint. Het speelbeurtsysteem is dat van Thebe, nl. de speler die als laatste op het spoor staat, voert een beweging en bijhorende actie uit.
In Tokaido gaan de spelers op weg naar Edo (het vroegere Tokyo). Langsheen deze weg komen ze allerlei tempels, panorama's, dorpen, souvenirwinkeltjes en andere reizigers tegen. Als je aan de beurt bent, verplaats je je pion naar een vrije plek op de weg. Je mag zelf bepalen hoe ver je gaat (tot max. aan de volgende kroeg, want daar moet je iedereen opwachten, aangezien er daar een tussenstop wordt ingelast). Afhankelijk van de plaats waarop je terechtkomt, mag je een actie uitvoeren waarmee je de nodige kaarten verzameld. Bijna al deze acties en kaarten leveren je overwinningspunten op die je onmiddellijk bijzet.
Verschillende plaatsen : - dorp : je trekt drie souvenirskaarten en koopt er zoveel van als je wil (en kan) betalen, je scoort de punten overeenkomstig de verschillende souvenirs. Je probeert setjes te verzamelen van verschillende souvenirs. - boederij : je krijgt 3 geld - reizigers : je trekt de bovenste kaart van de stapel en voert de actie uit (geld, punten, andere kaarten, ...) - tempels : je mag 1 tot 3 geld offeren aan de tempel en scoort 1 punt per afgegeven geld - panorama (3 soorten) : neem een kaart van het soort panorama. Voor het eerste deel scoor je één punt, het tweede 2, ... Zo gauw je een panorama volledig hebt afgebouwd, krijg je bonuspunten als je het als eerste kan volbrengen. - warmwaterbronnen : neem de bovenste kaart en scoor 2 of 3 punten - kroeg : neem een aantal kaarten gelijk aan het aantal spelers +1, betaal de kosten van het eten en scoor 6 punten. De speler die eerst in de kroeg komt, kiest eerst, daarna heeft de volgende keuze uit de overgebleven kaarten, ... de laatste speler heeft nog keuze tussen twee kaarten.
Als de spelers in Edo aankomen worden nog extra punten uitgedeeld : - speler met meeste souvenirkaarten - speler met meeste warmwaterbronnenkaarten - speler met meeste reizigerskaarten - speler die het meeste geld spendeerde aan het eten in de kroegen
Tenslotte speelt elke speler ook nog met een eigen karakter. Elk karakter heeft een speciale eigenschap die hij tijdens het spel kan gebruiken.
+ het spel is gelanceerd voor de film, dat speelt in z'n voordeel waarschijnlijk + de spelregels zijn erg eenvoudig, zeker voor iemand die kan "slagen halen" + het verdeelsysteem van de karakters en de symbolen is mooi gevonden, maar we verwachten niet minder van iemand als Martin Wallace + men doet een verdienstelijke poging om met asymmetrische teams te werken
- het spel is toch wel wat beperkt - uiteindelijk is het thematisch nul komma nul, je kijkt enkel naar de cijfertjes en symbolen op de kaarten (beetje gemiste kans) - niet alle kaarten zijn in het spel, dus je kan weinig tactisch spelen
Persoonlijk vond ik ons eerste spelletje niet erg leuk. Ik had het gevoel dat we weinig in handen hadden. Ik stond aan de zijde van het "goede" en dus speelden we met z'n tweeën tegen één. Toch konden we geen greep op het spel krijgen en zijn we roemloos ten onder gegaan. Afhankelijk van de kaarten die al dan niet in het spel zijn, loopt het toch maar wat aan te modderen vind ik persoonlijk. Ik wil het spel zeker nog kansen geven met een voltallige bezetting (5 spelers), maar of het een topper zal worden ... daar heb ik mijn bedenkingen bij.
999 games brengt een kaartspel uit van niemand minder dan Martin Wallace. Echt veel werk heeft hij echter niet aan dit spel gehad, want ik kan dit spel zéér kort voorstellen : slagen halen.
Uiteraard is de puntentelling een beetje speciaal of anders dan in andere kaartspellen, maar de essentie van het spel is een spelletje slagen halen, waarbij paars altijd de troef is. Het spel omvat 60 kaarten in vijf kleuren van 1 t.e.m. 12. De illustraties op de kaarten zijn louter voor de sfeer, de symbolen onder de cijfers hebben wel een betekenis. Afhankelijk van het aantal speler speel je in 2 teams. Het ene team vertegenwoordigd het "goede", het andere team het "kwaad". De spelers van het goede krijgen aan het begin van het spel een aantal kaarten (9-8-7 voor respectievelijk 3-4-5 spelers), het kwaad start met meer handkaarten, maar ze leggen onmiddellijk een aantal kaarten af zodat iedereen met evenveel kaarten speelt. (Het kwaad kan z'n hand dus een klein beetje samenstellen, maar ze zijn dan ook in alle gevallen in ondertal (1 kwaad bij 3 of 4 spelers, 2 spelers bij het kwaad met 5 spelers)
Bij aanvang van het spel worden de karakterkaarten geschud en krijgt elke speler er één. Elke karakter geeft aan of je in het goede of het kwade kamp zit en wat er gebeurt als je een slag haalt. Elk karakter zal z'n behaalde slagen op een bepaalde manier moeten verdelen en hier zit héél het puntensysteem aan vast. Op sommige kaarten staat een stersymbool of een zwarte ork afgebeeld. Het zijn respectievelijk negatieve punten voor het kwaad en het goede. Het goede kan met een stersymbool een zwarte ork afleggen en het kwade kan met een zwarte ork een stersymbool afleggen. Indien een speler na een ronde twee negatieve punten heeft, moet hij het spel verlaten. Indien er nog niet aan de eindvoorwaarden wordt voldaan, wordt er nog een tweede (en laatste) ronde gespeeld.
Het kwaad wint als : - alle spelers van het goede zijn uitgeschakeld en er nog één speler van het kwaad overblijft (in 3 of 5 spelersspel) - er nog één goed karakter overblijft en het kwaad niet is uitgeschakeld (in 4 spelersspel) - als alle spelers zijn uitgeschakeld
Het goede team wint als : alle spelers van het kwaad zijn uitgeschakeld en er nog minstens 1 karakter van het goede team overleeft.
Hoe de kaarten van een gewonnen slag verdelen (staat ook aangegeven op karakterkaart) : - Bilbo : 1 kaart houden, 1 geven aan andere speler, de rest afleggen - Thorin : schudt alle kaarten en geeft elke speler 1 gedekte kaart - Gandalf en Smaug : mogen aan elke speler (inclusief zichzelf) 1 kaart geven. Kaarten die ze niet willen geven, leggen ze af. - Bolg : moet 1 kaart aan 1 andere speler geven, de rest afleggen
Eén van de titels waarvoor ik de vertaling van de spelregels voor mijn rekening heb genomen. Sheepland is een familiespel waarbij je tracht om je schaapjes op het droge te krijgen. Letterlijk en figuurlijk mag je deze uitspraak nemen. Je gaat de houten meeple-schapen over het speelbord bewegen en ze proberen in een wei te krijgen waarvan jij "aandelen" hebt. De speler die het beste scoort over het ganse speelbord is de winnaar.
Laten we eerste even beginnen met het materiaal, wat erg verzorgd is. Grote houten speelstukken, een kleurrijk en duidelijk speelbord, stevige kartonnen tegels en fiches. Allemaal goed dus? Ja en neen, want dankzij deze prima kwaliteit is ook de prijs van dit spel natuurlijk de hoogte ingegaan en wordt er misschien wel wat te veel gevraagd voor een spel van dit allooi.
Het spel vangt aan met alle schaapjes netjes verdeeld over alle weien op het bord. Elke speler krijgt ook alvast 1 terreintegel en 20 geld om het spel te beginnen. In een beurt voert een speler drie acties uit, waarvan één altijd het verplaatsen van een herder moet zijn. Kies je twee maal dezelfde actie moet de actie ertussen ook het verplaatsen van de herder zijn. (dit is eigenlijk de enige regel waar je op moet letten)
- je herder bewegen : gratis naar een aangrenzend veld, 1 dinar naar een veld naar keuze. Op het veld waar je vertrekt, laat je een hek achter (fiche)
- beweeg een schaap : verplaats een schaap uit een terrein naar een aangrenzend terrein
- koop een terreintegel : je betaalt voor de verschillende terreintegels zoals aangegeven op de tegel. De tegels worden steeds duurder, naarmate er verkocht raken (deze tegels zorgen voor de punten op het einde van het spel)
- het zwarte schaap kan bewogen worden zoals een ander schaap, maar ook aan het begin van je beurt moet je een dobbelsteen gooien om te zien of hij sowieso verplaatst naar een aangrenzend gebied
Wanneer alle hekkens geplaatst zijn, wordt de lopende ronde nog afgespeeld. (gebruik dan de eindhekkens)
Nadien wordt er gekeken hoeveel schapen er zich in de verschillende terreinen bevinden en wordt dit vermenigvuldigd met het aantal tegels dat je van deze terreinsoort hebt. Tel alles samen en je hebt je score.
Briefcase is een deckbuilding game, zoals Dominion of Thunderstone. Concreet wil dit zeggen dat je in de loop van het spel je eigen stapel kaarten gaat proberen uit te breiden en optimaliseren, zodat je aan het eind van de rit telkens de juiste kaarten op handen krijgt om de acties uit te voeren die je wenst uit te voeren. Het thema is in ieder geval een keertje iets anders, als ondernemer ga je aan de slag om je in te kopen bij diverse bedrijven en de voordelen ervan zo optimaal mogelijk te benutten.
Aan het einde van het spel, wanneer er twee stapels grondstofkaarten zijn opgebruikt, of wanneer alle bedrijfskaarten zijn verpatst, wint de speler met de meeste punten. Punten worden verkregen door bedrijfskaarten te bouwen, door bij de bank langs te gaan en letterlijk punten te kopen, door de resterende grondstoffen en enkele bedrijfskaarten generen nog punten afhankelijk van de kaarten die in je stapel zitten.
Je start het spel met in je deck drie soorten kaarten, koopkaarten, activeringskaarten en obstakelkaarten. Deze laatste soort is niet meer dan het woord ook zegt, ze zitten in je weg en je kan ze enkel gebruiken als een bepaald bedrijf het bijvoorbeeld toelaat om 2 (of 3) dezelfde kaarten af te leggen om een actie uit te voeren. Daarnaast kan je ze ook nog gebruiken om een "verboden-kaart" te verleggen. In het spel zijn er telkens twee stapels grondstoffen en twee soorten bedrijven afgesloten voor aankoop, maar met deze actie kan je het vrijspelen.
De spelers starten met vier handkaarten en spelen deze in hun buurt uit zoals ze willen, ze voeren de bijpassende acties uit, leggen de resterende handkaarten af en trekken terug vier handkaarten (tenzij ze reeds een bedrijf aankochten dat hen toelaat om meer handkaarten te hebben). Met de koopkaarten kan je bedrijfskaarten aanschaffen, de kosten worden betaald met een aantal koopkaarten (heb je die niet op hand, pech ...). Voor elke koopkaart kan je ook grondstoffen aanschaffen. Deze heb je nodig om bedrijven te activeren. Want als je bedrijven aankoopt, komen ze gedeactiveerd voor je te liggen. Je mag overigens maar max. 5 grondstoffen bewaren (tenzij je weer een bedrijf hebt dat er meer toelaat).
Dit brengt ons dan ook bij de tweede mogelijke actie, de activeringsactie. Door deze kaart te spelen kan je één van je bedrijven activeren. Je legt de gevraagde grondstoffen af (energie is onuitputtelijk en komt terug in de trekstapel, de rest wordt afgelegd) en ontvangt onmiddellijk het voordeel van het bedrijf en daar bovenop extra kaarten voor in je kaartenstapel. De bedrijven blijven gedurende het ganse spel voor je liggen. Sommige bedrijven leveren een constante eigenschap op, andere dienen geactiveerd te worden telkens je het wil gebruiken. Daarnaast kan je ook de bank activeren. Je legt dan koopkaarten af in ruil voor overwinningspunten. Deze actie kan gedaan worden tot de overwinningspunten op zijn gebruikt.
Tenslotte zitten er ook nog huurkaarten in het spel. Deze worden bekomen door de activatie van sommige bedrijven en stellen je in staat, als je ze uitspeelt uit de hand, om een bedrijf van een tegenspeler te activeren. Je betaalt dan de helft van de kosten in grondstoffen aan de tegenspeler en mag de actie van het bedrijf uitvoeren. De tegenspeler kan dit overigens niet verhinderen.
Al de overige regels hebben eigenlijk betrekken op de bedrijfskaarten en het hangt er dan weer van af welke in het spel zijn. De spelregels schrijven enkele setjes voor waarmee je kan beginnen, of een complex spel spelen, een competitief spel, ...
Deze titel is een remake van een spel uit 1996, dat zelfs bij 999 games is verschenen. Het enige wat eigenlijk is aangepast is de doos, die er wel redelijk graaf uitziet en de spelregels zijn in een nieuw jasje gestopt. De eigenlijk regels zijn wel totaal niet veranderd. Ook nu nog gaat u met bootjes rondvaren, grondstoffen en producten kopen en verkopen en hier en daar een robbertje uitvechten. De grootste verandering zijn echter kleine aanpassingen : - het speeloppervlak is kleiner en compacter geworden - er is één soort grondstof minder in het spel - het fase-systeem, dat je stapje voor stapje moest afhandelen is ietwat omgevormd - er is een ander vechtsysteem dat wordt gehanteerd
Er zijn verschillende galleien in het spel die om beurten worden geactiveerd. Vertrekkende van de laagst genummerde tot de laatste heeft de eigenaar steeds de keuze tussen twee opties : een actie of een investering maken. Als actie ga je het schip laden, bewegen, verkopen of vechten. 1) Laden : elk schip heeft plaats voor 5 grondstoffen/bemanningsleden, de kosten voor het laden en welke bemanningsleden waar terecht mogen en kunnen komen hangen af wie er controle heeft over de haven waar het schip ligt aangemeerd. Het spreekt voor zich dat je betere deals kan sluiten als je zelf de haven controleert. 2) Beweging : het aantal bemanningsleden bepaalt hoeveel stappen een schip kan bewegen. Een boot kan dus sneller gemaakt worden door meer bemanningsleden, maar dit zorgt voor minder ruimte voor grondstoffen 3) Verkopen of vechten : als je in een vreemde haven terechtkomt kan je grondstoffen verkopen die de haven niet zelf produceert of reeds in z'n pakhuis heeft liggen. Hopelijk ligt er geen concurrerend schip in de weg want dan dien je eerst nog uit te vechten of je al dan niet mag leveren. Een gevecht wordt afgehandeld door middel van het gooien van dobbelstenen. Gooi je een doodshoofd, vallen er slachtoffers bij de tegenstander. Zolang er bemanningsleden in het schip zitten, kan er verder gedobbeld worden. Afhankelijk van de situatie die wordt bereikt, verdwijnen er schepen van het bord, nemen spelers havens in, kunnen ze leveren of niet.
Je kan er ook voor opteren om te investeren : - bemanningsleden aanwerven : 1 ducaat per bemanningslid - galleien aankopen : 1 ducaat per gallei dat je reeds in bezit hebt - een fort kopen : 2 ducaten voor een fort te bouwen in een haven waar hout of steen wordt geproduceerd - een basiliek oprichten : 2 ducaten voor een basiliek in een haven waar goud of marmer wordt geproduceerd
Nadat elk schip z'n beurt heeft kunnen spelen, wordt de rondemarker voortgezet, een kaart getrokken en vindt er een gebeurtenis plaats. Dit brengt met zich mee dat de witte pion wordt verzet. Zo gauw deze op een scorevak komt, volgt er een telling. Elke haven levert zoveel op als er grondstoffen geleverd zijn. Elke basiliek levert nog eens 5 ducaten extra op. Na de derde telling eindigt het spel en wint de speler met het meeste geld.
Suburbia is één van die buitenbeentjes uit onze Essen-buit. Het is één van de spellen die mij erg bevallen is, maar dat oh zo moeilijk op tafel komt. Hoe dat komt, weet ik niet, maar wat ik wel weet, is dat dit spel echt wel de moeite is. Het is geen zwaar tactisch spel, het gaat allemaal om opportuniteiten zien, verstandig opbouwen en toeslaan op het juiste moment (als je er dan natuurlijk de middelen voor hebt).
Suburbia valt misschien vooral op door de ietwat niet-alledaagse cover en dito speelmateriaal. Het is niet allemaal éénheidsworst als je deze titel vergelijkt met andere spellen. Zo is al het materiaal van een ongezien kartonkwaliteit, stevige tegels, en ook de opdrachtentegels zijn met hun ronde vorm niet alledaags. De startspelerpion is misschien een beetje overdreven, maar toch fijn dat ze oog hebben voor detail en zo'n gadget (want dat is het toch eigenlijk wel) in het spel voorzien.
In dit spel bouw je aan je persoonlijke stad, maar heb je toch wel wat invloed op de tegenstanders. Je bouwt je stad met behulp van tegels die één voor één in het spel komen. Het is aan jou om de beste combinaties eruit te zoeken, of de minst slechte optie te kiezen af en toe. Door het aanbouwen van tegels ga je extra inkomsten en populariteit krijgen en deze kan je dan weer gebruiken in de volgende ronden.
Een ronde bestaat telkens uit het aanschaffen van een tegel of passen. Als je past, dient er ook een tegel te worden afgelegd en komt deze blind tussen je stad te liggen. Als je een tegel koopt, kies je er één uit de openliggende tegels of één van de drie standaardtegels. Je betaalt de kosten en plaatst de tegel in je stad. Nadien voer je de actie van de desbetreffende tegel uit en volgt er een domino-effect waarbij aangrenzende tegels worden gewaardeerd en in sommige gevallen zelfs tegels van tegenstanders. Sommige tegels zullen je inkomsten en populariteit doen stijgen, andere doen dalen. Je bekomt elke ronde de inkomsten zoals aangegeven op je persoonlijke track en ook het aantal overwinningspunten zoals aangegeven op je populariteitsspoor.
Nog een uniek systeem dit laatste, want als je op het scorebord een rode lijn overschrijdt, zullen je inkomsten en populariteit wederom dalen. Je moet dus erg goed opbouwen, niet te snel te veel punten scoren, want dan kom je later weer in de problemen. Probeer ook zeker je inkomstenstroom te onderhouden, want zonder financiële middelen wordt het erg moeilijk om de juiste tegels aan te schaffen.
Erg diep op details ingaan, kan ik dan ook niet in deze recensie aangezien elke tegel weer iets anders zal opleveren. Het is het eerste spel wel even zoeken naar de beste oplossing, maar al gauw ben je ermee weg en heeft dit spel geen geheimen meer voor jou. In de stapel tegels zit in het laatste gedeelte een slottegel. Indien deze tevoorschijn komt, eindigt het spel na de lopende ronde. Daarna worden de opdrachten (enkele liggen open, enkele heb je persoonlijk van aan het begin van het spel) gewaardeerd. De speler met de meeste punten wint het spel!
+ prima Nederlandstalige spelregels (sorry, ik kon het niet laten) + eenvoudige spelregels, maar erg moeilijk om het spel te winnen (in mijn geval toch) + kwaliteit van het materiaal + zéér snel tussendoortje, beurten zijn kort
- kwaliteit van het materiaal zorgt voor een te hoge verkoopprijs, zeker voor wat het spel (maar) is - het is een leuk spel, maar of het nu erg vaak uit de kast zal komen, dat blijft wel een open vraag voorlopig
Op een dag dat cijfers tellen, 12-12-12 bereikt onze blog een mijlpaal. Maar liefst 100.000 bezoekers bezochten deze website over de afgelopen vijf jaar. Aan elk van hen een dikke merci en hopelijk blijft u dagelijks langskomen!
Speciale aandacht vandaag voor één van de toppers van Essen voor mij persoonlijk. We waren al grote fan van de vorige creaties van Pearlgames en aanvankelijk was dit spel wel wat een stijlbreuk met Troyes en Tournay. Het was aanvankelijk dan ook koffiedik kijken wat we ervan moesten verwachten. De spelregels waren op het eerste zicht ook al niet echt verhelderend, want het ging duidelijk om een vrij abstract spel. Hoe het zou uitdraaien, daar moesten we eigenlijk op wachten tot we er een speelbeurtje hadden opzitten.
En jawel, het is moeilijk te beschrijven wat het is, maar dit spel straalt weer een bepaalde sfeer uit. Het heeft iets wat een goed spel in mijn ogen moet hebben. Die X-factor is niet (of toch erg moeilijk) te beschrijven in een recensie als deze, maar we gaan ons best doen om u zo goed mogelijk overzicht te geven van de spelregels. Ik neem aan dat dit vrij abstract zal overkomen, maar met de voorbeeldjes in de handleiding is het allemaal erg duidelijk. Een overzichtje op het zichtscherm is zeker een welgekomen hulp bij je eerste potje.
Het thema zelf is nogal futuristisch, u gaat een stad bouwen (dat gegeven hebben we nog al eens gehad), maar u probeert dit te doen in harmonie met de natuur want in de erg nabije toekomst zullen we niet meer de grondstoffen en middelen ter beschikking hebben om te blijven bouwen zoals we nu doen. Concreet probeert u vooral weer de nodige overwinningspunten te verzamelen. U zal deze kunnen verdienen tijdens het spel, door bonuskaarten op het einde van het spel, voor ongebruikte "nieuwe handfiches" en door het sterkst vertegenwoordigd te zijn in de ontstane districten.
Het spel wordt eigenlijk enkel gespeeld met tegels en de bijbehorende kaarten. U gaat de stad opbouwen vertrekkende vanuit een rooster 3 X 3 met de eerste tegels. Een beurt bestaat telkens uit drie stappen : een kaart kiezen, de actie uitvoeren en een nieuwe ronde voorbereiden.
- Een speler start z'n beurt steeds met vier handkaarten, één ervan kiest hij en speelt hij uit volgens één van de volgende drie manieren. Indien de vier kaarten op hand niet voldoen, kan je een "nieuwe hand"fiche afgeven en mag je vier nieuwe kaarten trekken. - De acties uitvoeren : afhankelijk van welke kaart je speelde met of zonder tegel zijn er drie soorten acties : 1) exploiteren : je speelt enkel een kaart en neemt bij een stadskaart een grondstof of een tegel en bij een gebouwkaart het voordeel van de kaart (zijnde grondstoffen, tegels of overwinningspunten). Het aantal voordelen hangt af van het verdiep waarop het gebouw staat. Daarnaast krijg je ook bonussen voor kaarten die voor je open liggen met een exploitatiebonus. Tenslotte wordt de kaart afgelegd.
2) de stad uitbouwen : speel een stadskaart samen met een tegel. Leg de tegel op de plaats van de stadskaart en leg een grondstof op de tegel om aan te geven dat hij van jou is, verplaats de stadsfiche naar een aangrenzend veld, krijg de bonussen van de aangrenzende velden en eventuele bonussen voor kaarten die voor je open liggen met een stadsuitbouwbonus. Tenslotte wordt de kaart afgelegd.
3) een verdiep bouwen : speel een gebouwkaart samen met een tegel. Geef de grondstoffen terug aan de eigenaar (hij scoort punten hiervoor). Leg de nieuwe tegel bovenop de oude en betaal het eventuele verschil als de nieuwe tegel lager is. Indien de tegel van een andere kleur is, dien je ook nog een grondstof terug in de voorraad te leggen. Plaats één grondstof per niveau op de pas geplaatste tegel. Ontvang de eventuele bonussen voor kaarten die voor je open liggen met een verdiepbouwbonus. Leg de kaart open voor je af, vanaf nu krijg je hiervoor ook bonussen.
Nadat elke speler z'n beurt heeft uitgevoerd, worden de kaarten doorgegeven aan de speler die links van je zit en trek je één kaart bij. Indien de stapel is opgebruikt, komen de nieuwe gebouwde kaarten in het spel. Als de stapel tegels is opgebruikt, mag elke speler éénmalig een aantal tegels inleveren voor overwinningspunten. Indien de stapel tegels voor een tweede keer is opgebruikt of een speler al z'n grondstoffen op het speelbord heeft staan, eindigt het spel na de lopende ronde. De speler met de meeste punten wint het spel.
Myrmes, ofte "het spel van de mier" is een typische euro-game die zeker en vast past in het kraam van één van onze favoriete uitgeverijen, nl. Ystari games. In het spel tracht je om ter meeste punten te scoren door je mieren op te leiden tot werkers, soldaten, voedsters, feromonen te verspreiden, prooien te gaan vangen, ...
Laat ons eerst misschien beginnen met te zeggen dat je wederom mooi materiaal krijgt in dit spel. Er zijn kleine plastic mieren voorzien, héél wat blokjes, een overzichtelijk speelbord en leuke dobbelstenen en tegels. De opdrachttegels en de prooien daarentegen vind ik nogal sober, het werkt allemaal wel, maar het is nogal bleekjes (letterlijk en figuurlijk). De persoonlijke spelersborden zijn daarentegen weer netjes uitgewerkt, de acties staan er iconografisch op vermeld, wel even wennen wat alles doet, maar het is eigenlijk prima uitgevoerd als u het ons vraagt. De startopstelling verandert ook afhankelijk van het aantal spelers op het algemene speelbord en ook dit is op zich netjes en duidelijk uitgewerkt.
Het spel is opgebouwd rond drie jaren die worden gespeeld. Elk jaar is opgedeeld in de vier seizoenen, waarbij er drie gelijklopende seizoenen zijn (lente, zomer en herfst) en een scoreseizoen (winter). Elk seizoen is op z'n beurt dan nog eens opgesplitst in zes fasen. Het lijkt nogal veel, maar het valt allemaal best mee. Eens je er een rondje op zitten hebt, is het meeste wel duidelijk.
1) gebeurtenis : elk seizoen wordt er een nieuw evenement gekozen door middel van een gegooide dobbelsteen. De spelers mogen deze nog aanpassen door larven die ze ter beschikking hebben in te zetten. Deze evenementen ga je tijdens het seizoen kunnen gebruiken aangezien ze bij de verschillende acties voor een extraatje zorgen (ik ga deze nu niet allemaal overlopen) 2) geboortes : de spelers plaatsen hun voedsters op de geboortesporen of in het atelier (voorbereiding op fase 5). Afhankelijk van waar ze ze plaatsen, krijg je extra larven, soldaten of werkers ter beschikking 3) werkers : om beurten gaan de spelers hun werkers inzetten, zie het gerust als de actiefase. Ze hebben keuze uit een aantal acties : - mierenkolonie : afhankelijk van het niveau van de kolonie krijg je een bonus - uitgang : de spelers beslissen dat een werker buiten de mierenhoop moet gaan om prooi te gaan zoeken, feromonen te gaan plaatsen, een speciale tegel te gaan plaatsen of feromonen van tegenstanders te verwijderen. De werkers die buiten gaan mogen drie stappen zetten op het centrale speelbord, vertrekkende vanuit één van hun uitgangen (je begint met één, maar kan er bijbouwen). Kom je op een prooi terecht dien je afhankelijk van de prooi een aantal soldaten af te geven en krijg je er voedselblokjes voor terug. Feromonen zijn tegels die je kan leggen, zo kan je makkelijker en sneller terrein bestrijken aangezien het slechts als één bewegingspunt geldt om hierover te gaan en brengen extra voedselblokjes met zich mee. De speciale tegels kan je plaatsen en leveren je punten op. Feromonen kunnen ook opgeruimd worden indien ze leeg zijn. 4) oogsten : de blokjes worden van de speciale tegels genomen en gaan naar de eigenaar, of je scoort overwinningspunten 5) atelier : als je hier voedsters hebt geplaatst tijdens fase 2 kan je een upgrade gaan doen op één van de vier domeinen : - tunnel : een nieuwe uitgang bouwen op het algemene speelbord en je krijgt een aardeblokje - mierenkolonie niveau : je laat het niveau van je kolonie stijgen en kan extra inkomsten verwerven als je later voor deze actie kiest - nieuwe voedster : je krijgt een nieuwe voedster uit de voorraad voor 2 larven en 2 voedselblokjes, deze kan je in de volgende ronde al inzetten - doel : je plaatst je voedster bij de opdrachten, deze dienen in volgorde te worden uitgevoerd (level 1,2 en 3) en je krijgt er overwinningspunten voor. 6) einde van de ronde : alles wordt in gereedheid gebracht voor de volgende ronde. 7) winter : enkel als vierde seizoen natuurlijk, de spelers dienen een aantal grondstoffen af te geven die ze in de voorgaande seizoenen hebben vergaard, zijnde 4,5 en 6 voedselblokjes in de jaren 1,2 en 3. Er kunnen soldaten worden opgeofferd om één voedsel minder af te geven. Indien je niet voldoende voedsel kan afgeven, verlies je 3 punten per tekort.
Nadat er een jaar is afgelopen worden de seizoensdobbelstenen hergooid en start een nieuw jaar. Na drie jaren eindigt het spel en wint de speler met de meeste overwinningspunten.
Yedo is een spel van Belgische makelij, Thomas Vande Ginste en Wolf Plancke zijn de auteurs van deze titel. Het begon voor hen eigenlijk allemaal een beetje met een kleine tegenslag, hun originele naam "EDO" werd namelijk letterlijk voor hun neus weggekaapt door Queengames. Daarom hebben ze er netjes een "y" voorgesmeten. Qua spelverloop lijkt dit spel echter voor geen sikkepit op de Queen-titel.
Na het lezen van de spelregels ontdekte ik een deel "Vorsten van Florence" in dit spel. De spelers gaan door middel van veiling diverse zaken verzamelen. Nadat ze dit alles hebben verzameld proberen ze opdrachtkaarten te vervullen in ruil voor geld en punten. Waar er in de "Vorsten van Florence" nog diende gebouwd te worden, is dit hier echter niet het geval. In Yedo zit ook nog eens een worker-placement vervat. Ik kan u alvast vertellen dat er héél wat gaande is in Yedo en bij een eerste lezing van de spelregels durft dit al behoorlijk heftig zijn.
Ik geef u graag even een kort speeloverzicht : Het spel duurt 11 ronden, waarbij elke ronde bestaat uit 7 fasen die steeds in dezelfde volgorde worden afgehandeld : 1) de voorbereidingsfase : rondemarker verzetten, biedspoor leegmaken, geld toevoegen aan de kerk, 1 geld ontvangen voor diegene die een dojo heeft 2) de biedfase : de spelers kunnen bieden op allerhande zaken die ze nodig hebben om hun opdrachtenkaarten te vervullen, zoals actiekaarten, bonuskaarten, wapens, gebouwen, geishas, volgelingen en extra opdrachtenkaarten. De startspeler kiest één van de categorieën en start de bieding (startbod is steeds 3 of 5 geld afh. het materiaal), de andere spelers krijgen één kans om erover te gaan, de startspeler ten slotte mag een laatste bod doen. De speler met het hoogste bod neemt het materiaal tegen betaling en mag deze ronde niet meer meebieden. Daarna is de volgende speler aan de beurt om te bieden (of de startspeler terug indien hij het materiaal niet zelf kon bemachtigen). Dit gaat zo verder tot elke speler één zaak heeft kunnen aanschaffen. 3) de gebeurtenisfase : de markt wordt aangepast (hier zijn wapens te koop), de bovenste gebeurteniskaart wordt opengelegd en uitgevoerd (soms onmiddellijk, soms gedurende een ganse ronde) 4) de toewijsfase : de arbeiders worden op het speelbord of op een eigen gebouw geplaatst 5) de wachtersfase : in het centrum van het bord beweegt een wachter, deze gaat in deze fase bewegen en kan gemanipuleerd worden. Het district waar hij eindigt, zal deze ronde niet uitgevoerd worden in de volgende fase. Heb je een volgeling staan in het district, wordt deze gearresteerd en uit het spel genomen 6) de ruilfase : de spelers mogen wapens wisselen met de markt of allerhande zaken met elkaar (wapens, geishas, geld, onvervulde opdrachtkaarten, actiekaarten en bonuskaarten) 7) de actiefase : de spelers activeren om beurten één van hun volgelingen. Ze voeren ofwel één van hun opdrachten uit of voeren de actie uit die hoort bij de plaats waar de volgeling is geplaatst. Indien je een volgeling op een gebouw plaatste, voer je de actie van het gebouw uit.
Uiteraard zijn er nog héél wat kleine regeltjes omtrent het vervullen van opdrachten, het krijgen van beloningen en bonussen, de verschillende acties van de plaatsen op het bord en de eigen gebouwen, maar deze zijn wel redelijk eenvoudig en goed te begrijpen. Yedo is dus zeker geen spelletje om snel even tussendoor te spelen. De opdrachten komen in vier soorten qua moeilijkheidsgraad, maar een hogere moeilijkheidsgraad levert natuurlijk wel meer op. Het spel eindigt na 11 ronden of na de ronde waarin een speler de opdracht "dood de Shogun" kan uitvoeren. Er komt nog een slottelling met de bonuskaarten die vaak punten opleveren op het einde van het spel als er aan bepaalde voorwaarden voldaan wordt.
In deze bespreking ga ik gewoonweg even overlopen wat deze uitbreiding aan het basisspel van Xavier Georges toevoegt. Erg diep kan ik er vooralsnog niet op ingaan, daar ik het basisspel in al die tijd nog steeds niet op tafel heb gekregen. De spelregels heb ik echter al vaak doorgenomen, dus op zich heb ik wel een redelijk zicht op wat het spel allemaal inhoudt.
Deze uitbreiding is een aanvulling op een spel dat toch al héél wat mogelijkheden herbergt, dus misschien wel echt iets voor de fans van Carson city. De uitbreiding bestaat uit verschillende varianten die onafhankelijk of allen samen met het basisspel kunnen worden gecombineerd. Bij deze even een opsomming van de aanvullingen :
1) Herenhuizen en gebouwen met een hoger inkomen : - de herenhuizen zijn identiek aan de gewone huizen van het basisspel, maar wordt behandeld als zijnde 2 huizen (dus ook dubbel zoveel inkomsten) - gebouwen met hogere inkomsten : deze vervangen de gebouwen uit het basisspel en zorgen gewoon voor meer en hogere inkomsten, zodat je wederom meer mogelijkheden hebt
2) 7 nieuwe personagekaarten : voor aanvang van het spel wordt bepaald welke 7 karakters je gaat gebruiken, je kan ze gewoon mixen met de karakters uit het basisspel. Elke kaart heeft ook weer een basisversie (gele zijde) of een variant (rode zijde). Ik geef u even een opsomming van de karakters, niet van hun eigenschappen (dat vindt u gerust in de spelregels) - indiaan - goudzoeker - wapensmid - zangeres - veilingmeester - gouverneur - arts/begrafenisondernemer
3) Nieuwe gebouwen : - station (extra overwinningspunten op het einde van het spel voor elke 2 huissymbolen) - school (wordt beschouwd als een huis voor het berekenen van de inkomsten) - general store (6 dollar per aangrenzend huis en 3 dollar voor elk aangrenzend huis dat niet het eigen bezit is) - stadhuis (wordt beschouwd als een huis voor het berekenen van de inkomsten en verhoogt de inkomsten van alle gebouwen van de speler die het stadhuis heeft met 1 niveau) - smidse (5 dollar in 1ste ronde, 10 in de tweede, 15 in de derde en 20 in de vierde en bovendien 5 dollar voor elke ranch in het bezit)
4) De outlaws : misschien wel de grootste verandering in het spelconcept - de outlaws arriveren (in de 2de,3de en 4de ronde) : witte dobbelsteen bepaalt het aantal outlaws, de zwarte dobbelsteen hun kracht - verplaatsen van de outlaws : alle outlaws verplaatsen één stap (orthogonaal of diagonaal). De startspeler kiest de volgorde waarin ze worden verplaatst. Ze gaan steeds naar het gebouw met de hoogste inkomsten, gaan niet naar een kavel waar reeds een outlaw is en verplaatsen niet als er geen gebouwen met inkomsten grenzen aan z'n huidige positie - effecten van de outlaws : een kavel waar een outlaw staat kan niet worden gekocht of bebouwd, een gebouw verliest de helft van z'n inkomsten, een outlaw heeft geen invloed op aangrenzende gebouwen - vechten tegen een outlaw : stuur een cowboy af op de outlaw en vecht een duel uit zoals gebruikelijk. Als je wint, scoor je het aangegeven aantal punten of krijg je de helft van de inkomsten van het aangevallen gebouw - kerken en gevangenissen : een outlaw wordt niet beïnvloed door de aanwezigheid van kerken. Een outlaw kan binnenstappen in de gevangenis en wordt dan van het speelbord genomen. De eigenaar van de gevangenis krijgt de overwinningspunten voor de outlaw.
+ vlotte gameplay (totaal niet verwacht na het bekijken van wat online reviews) + spelverloop is Dominion-kloon, maar met een ander thema erop geplakt + er zijn verschillende startdecks in de spelregels aangegeven + veel verschillende mogelijkheden qua gebouwen + de iconografie is op zich wel duidelijk, bij aanvang wel even overlopen
- Indiegogo extra's zijn niet bereikbaar - een aanschaf is misschien niet aan de orde als je al Dominion of Thunderstone hebt - de kaarten zijn mooi, maar nogal druk met de oranje en rode kaders (de inactieve kant is grijs, maar de acties zijn altijd gekleurd, we zijn er nog niet achter waarom dat zo is) - we waren aanvankelijk fout begonnen, ondanks het feit dat het in de spelregels correct stond, misschien enkele extra voorbeeldjes erbij had tof geweest om enkele misverstanden uit de weg te helpen
Toen ik de spelregels las voor het spel op de markt was, was ik onmiddellijk gecharmeerd en is hij op de aankooplijst beland. Achteraf verschenen er echter minder positieve besprekingen en kritische bedenkingen zodat het spel maar niet op tafel kwam. Jammer vind ik nu achteraf bekeken, want dit spel is echt wel leuk. Ik zou het zelfs zo snel mogelijk terug op tafel willen leggen. Het staat alvast in mijn agenda gepland voor een volgende gelegenheid. Briefcase is een sterke, snelle deckbuildinggame die gerust z'n voet mag plaatsen naast kleppers zoals Dominion, Eminent domain en Thunderstone. Iedereen gaat waarschijnlijk z'n voorkeur hebben qua thema en daar scoort deze misschien het minste van voorgenoemde, alhoewel. Ik heb in ieder geval plezier beleefd aan het spel en mijn speelgenoten evenzeer.
Atlantis rising is nog eens een puur coöperatief spel dat perfect binnen het rijtje Pandemie, Ghost stories en Forbidden island thuishoort. Vooral deze laatste, want ook het thema is in dit geval gelijklopend. U probeert in het spel Atlantis te redden door het land (of wat er dan nog van overblijf) door een magische portal te loodsen. Deze portal dient u eigenhandig te bouwen en bestaat uit 10 kaarten met daarop onderdelen. Elk onderdeel kan pas gebouwd worden als u de nodige grondstoffen heeft verzameld. Uiteraard dient u dit te doen binnen een welbepaalde tijdslimiet, nl. voor het volledig zinken van het eiland.
Elke speler kiest een karakter, dat net zoals in de andere spellen die ik reeds opsomde een speciale eigenschap hebben. Daarnaast krijg je bij aanvang drie arbeiders die je op de delen van het eiland mag plaatsen. Het spel loopt net zolang tot je bent geslaagd in je opzet OF als het eiland volledig gezonken is.
In een beurt worden enkele stappen doorlopen : 1) plaatsen van de arbeiders : op het speelbord, in het centrum van Atlantis of ter verdediging tegen de Atheense vloot 2) trekken van onheilskaarten : evenveel als het aantal spelers, delen van het eiland zinken, indien er arbeiders op staan, komen deze terug vooraleer ze dus iets hebben opgeleverd 3) uitvoeren van de acties : de arbeiders die het onheil overleefd hebben, voeren hun acties uit nl. grondstoffen verzamelen (hiervoor moet je een aantal ogen gooien op de dobbelsteen), actiekaarten verzamelen, grondstoffen omzetten naar zilver, een extra arbeider vergaren, magische kristallen verzamelen 4) een deel van de portal bouwen : nadat een speler z'n acties heeft uitgevoerd, mag hij een deel van de portal bouwen indien hij de nodige grondstoffen heeft verzameld. Indien hij dit kan doen, mag hij de speciale actie van het onderdeel onmiddellijk gebruiken. 5) aanval van de Atheense vloot : gooi de strijddobbelsteen en bepaal de aanvalskracht van Athene. Hopelijk heb je voldoende tegengewicht in de vorm van arbeiders die je erbij plaatste. Voor elk strijdpunt dat je te kort komt, zal een deel van het eiland overstromen.
Dit zijn eigenlijk de voornaamste regels van het spel. Er zijn nog enkele speciale elementen in het spel : Magische stenen = hiermee kan je een dobbelsteenrol aanpassen, een gezonken deel van het eiland terugdraaien, een onheilskaart teniet doen, ... Moedfiches = als je ten strijde trekt tegen Athene, krijgt de best vertegenwoordigde een moedfiche. Deze mag je inzetten om in latere beurten als dubbel geteld te worden in de strijd tegen Athene of om jezelf te beschermen tegen de opkomende vloed (je kan je arbeider dan recupereren) Actiekaarten = allerhande voordelen
Na enkele potjes blijkt al dat dit spel niet makkelijk te winnen is. Zeker aangezien je afhankelijk bent van een dobbelsteenrol. Zelfs na goed dobbelen, maakten we eigenlijk weinig kans. Het gaat goed tot op een bepaalde hoogte en dan gebeurt het allemaal ineens erg snel. Het water staat letterlijk tot aan je lippen en dat maakt het erg spannend. Voor mij persoonlijk blijft Ghost stories nog steeds de nummer één, maar deze komt wel netjes voor Pandemie op het moment.
Dat Homesteaders een goed spel was, dat wisten we al voor Essen. Aangezien Quined geen nieuw spel uitbracht, maar een herwerkte versie van het spel dat Tasty Minstrel Games eigenlijk op de spellenkaart plaatste. Wij zijn in ieder geval wel blij dat we op deze versie hebben gewacht om aan onze collectie toe te voegen, want het materiaal is om duimen en vingers van af te likken.
Homesteaders is eigenlijk een relatief éénvoudig en kort spelletje, maar laat je niet misleiden ... met toch voldoende diepgang. Je gaat op zoek naar de juiste combo's die er kan ontstaan tussen gebouwen, grondstoffen en het behalen van overwinningspunten. Op het eerste zicht lijkt het allemaal wat moeilijk en abstract ... en dat is het ook een beetje want de iconografie is niet altijd evident. Eens je er een spelletje hebt opzitten, valt het echter wel mee. Een overzichtje van de gebouwen in de spelregels of in een appendix had wel leuk geweest.
Homesteaders loopt over 10 ronden, die op hun beurt zijn opgesplitst in drie fasen. Een inkomstenfase, een biedfase en een bouwfase. De opschoonfase laat ik nu nog even buiten beschouwing, hier ga je gewoon nieuwe kaarten opendraaien, dus dat is nu ook weer de moeite niet.
Elke speler start met één gebouw in z'n "stad" die hij gaat proberen uit te bouwen in de loop van het spel. Elk gebouw genereert op de één of de andere manier meestal wel inkomsten. In de inkomstenfase overloop je dan ook al je gebouwen en neem je het geld, de grondstoffen, de ruilfiches, ... die je dient te krijgen. Voor sommige inkomsten moet je een arbeider gebruiken, maar deze moeten ook sowieso betaald worden op het einde van deze fase (ook al gebruik je ze niet), voorzie dus zeker dat je de kosten van je arbeiders kan betalen met je inkomsten.
Nadien wordt er geboden op openliggende veilingkaarten. Meestal stellen deze je in staat om een gebouw in een bepaalde kleur aan te schaffen, soms ook extra arbeiders of treinsporen. Het bieden verloopt praktisch zoals elk biedspel en uiteindelijk gaat er altijd één speler zeker moeten passen. Hij zet zich een stapje voort op het treinspoor en krijgt een bonus. De andere spelers betalen hun bod en nemen hetgeen dat de veilingkaart aangeeft.
Gebouwen dienen op hun beurt meestal ook nog betaald te worden, de kosten zijn soms geld, maar ook grondstoffen worden gevraagd. En dan is het kijken naar de opbrengsten van elk gebouw afzonderlijk. Produceert jouw ene gebouw wat je nodig hebt om een ander te activeren, zodat je de grondstoffen bekomt die overwinningspunten opleveren? Niet makkelijk? Gelukkig zijn er de ruilfiches waarmee je constant naar de markt kan. Je kan grondstoffen gaan kopen of verkopen, zodat je aan andere grondstoffen en geld geraakt. Ook overwinningspunten zijn op deze manier te verkrijgen.
De speler die na tien ronden het meeste punten heeft verzameld, wint het spel. Deze punten scoor je tijdens het spel, voor je gebouwen en sommige gebouwen genereren nog extra punten als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.
Enige raad die ik u kan geven : als je ooit de kans hebt om dit spel te proberen, zeker niet nalaten. Misschien is het helemaal niet je ding, maar na een klein uurtje ben je er dan tenminste zeker van. Maar ik ben er bijna zeker van dat het je wel zal smaken en dan heb je zeker een pareltje ontdekt.
+ Ricochet robots (lees verslag elders op blog) voor gevorderden + toffe meeples met superkrachten, dat moet toch een pluspunt zijn + tegen snelheid denken en puzzelen + uitbreiding is in het basisspel voorzien + spelregels voorzien al enkele varianten + uniek in uw collectie als u Ricochet robots nog niet heeft (en in zekere zin Roborally) + iedereen blijft relatief op koers aangezien de winnende spelers met een handicap te maken krijgen (ze verliezen mogelijkheden)
- het speelbord is waarschijnlijk bewust grijs gehouden, maar het is nogal flauwtjes (en in contrast met het andere materiaal) - de zandloper loopt me iets te snel door (maar dat ligt aan de belachelijk lage snelheid waarin mijn hersenen functioneren) - u bent waarschijnlijk goed in dit spel of totaal niet (als u dan al eens ziet hoe het in z'n werk gaat bent u wel best trots)
Hoe ontgoocheld we eergisteren nog waren in Il vecchio, hoe opgetogen we vandaag zijn met Noblemen. Dit is het soort spellen dat we willen zien verschijnen. Prachtig materiaal ... een héle doos vol, leuke spelmechanismen, een vlot en duidelijk spelverloop, veel mogelijkheden om punten te scoren en een "uniek" thema, hoewel je met deze laatste stelling natuurlijk voorzichtig moet zijn, want wat is uniek natuurlijk.
In Noblemen ga je gewoontegetrouw op zoek naar de overwinningspunten. Je scoort op heel wat manieren dit kostbaar goed. Ondanks het feit dat de spelregels duidelijk zijn en dat de overzichtjes prima zijn uitgevoerd, ga ik niet alle spelregels tot in detail overlopen, want dat zou het vooral onduidelijk maken. Ik ga proberen om u een duidelijk overzicht te geven van het spel en hoop u alvast warm te maken voor het spel dat de rol dat"Het dorp" dit jaar had in 2013 volgens mij zal overnemen.
Een spel bestaat uit drie decennia. Hoe lang zo'n decennia duurt, hangt een beetje af van het spel. Een pion zal voortbewegen telkens de speler aan de beurt komt die de koninginpion in handen heeft. En aar aangezien deze op verschillende manieren van eigenaar kan verhuizen, kan een ronde langer of korter duren.
Als je aan de beurt bent, voer je één actie uit. Voor of na de actie mag je ook nog optioneel een schandaalkaart spelen. Je mag ook ten allen tijde 2 tegels omruilen in 1 tegel uit de zak. Heb je op het einde van je beurt de koningin scoor je 1 punt en zet je de rondemarker 1 plaatsje vooruit. De acties waaruit je kan kiezen :
1) bouw je landerijen uit : voeg drie tegels toe aan je land. Op deze manier kan je geld, extra tegels, ruimte voor gebouwen en punten op het einde van het spel winnen 2) een gebouw bouwen : betaal de kosten en neem één van de gebouwen die beschikbaar zijn op het speelbord, zet het op één van je vrije landplaatsen volgens enkele regels. Bovendien kunnen de kosten gereduceerd worden afhankelijk van je rang. 3) koop de adel om : je mag tot 5 omkooptegels nemen tegen een prijs van 2 pond per tegel, je scoort 1 punt per tegel. 4) in belastingen : mag je slechts éénmaal per decennium uitvoeren, je krijgt geld voor je eigen velden, eigen vrije boerderijen, bezette boerderijen bij tegenstanders en voor het inleveren van omkoopfiches 5) vergaar land : mag je slechts éénmaal per decennium uitvoeren, je krijgt fiches uit de zak voor eigen bossen, eigen vrije bossymbolen, bezette bossymbolen van tegenstanders en voor het inleveren van omkoopfiches 6) doneer aan de kerk : scoor 1 punt per tegel die je afgeeft aan de kerk (op het speelbord). De kerk neemt slechts drie fiches per soort aan per decennium 7) ontspanning : je scoort gewoon 1 punt
Elke keer als de rondemarker verzet wordt door de koningin kom je een stapje dichter bij het einde van het decennium. Soms kom je op een symbool terecht en wordt er iets uitgevoerd, zoals het gemaskerd bal, het behouden van de koningin en het scoren van de gebouwen (deze laatste luidt ook het einde van het decennium in)
- Het gemaskerd bal : je geeft je titel af; scoort punten voor fonteinen, tuinen, bezette tuinen bij je tegenstanders, gebouwde paleizen, omkoopfiches afgeven, afpersingskaarten en schandaalkaarten; krijgt een nieuwe titel toegewezen en scoort ook hiervoor nog punten; nadien worden de prestigemarkers terug op nul gezet - Het scoren van de gebouwen : 3 punten voor een volledig omringd (met land) kasteel en 1 extra punt voor elke aangrenzende kapel; 5 punten voor een volledig omringd (met land) paleis en 2 extra punten voor elke aangrenzende kapel
Na drie decennia eindigt het spel en krijg je nog punten voor bepaalde schandaalkaarten. De speler met de meeste punten wint het spel.
Mutant meeples toont erg veel overeenkomsten met een spel dat al geruime tijd in onze spellenkast staat, nl. ricochet robots. Meer hierover leest u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667758
In Mutant meeples ga je op een groot speelbord dat een doolhof voorstelt waar om ter snelste een weg zoeken om op de juiste plaats terecht te komen. In tegenstelling tot het spel met de robotjes bewegen de meeples elk nog eens extra op hun manier en dat zorgt voor erg veel uitdaging en mogelijkheden. Elke ronde worden twee tegels omgedraaid, dit zijn de coördinaten voor de plaatsbepaling van de plaats vana het delict waar onze meeples zo spoedig mogelijk naartoe moeten. De spelers gaan aan de slag en proberen om in zo weinig mogelijk stappen tot aan deze plaats te geraken. De spelers hebben op hun speelbord drie rijen met cijfers van één tot tien. Ze kunnen deze gebruiken om de meeples een aantal stappen te laten zetten. Uiteraard mag je één rij gebruiken als je met die meeple alleen tot de eindbestemming geraakt. Soms is het echter sneller om verschillende meeples in te schakelen (met een maximum van drie dus).
Nadat de speler z'n beweging heeft gepland, neemt hij een bewegingstegel, overeenkomstig met het aantal stappen dat hij moet zetten om z'n plannetje uit te voeren. De eerste speler die dit doet, draait de zandloper om, de andere spelers hebben nu nog tijd tot deze is doorgelopen. Zo nemen alle spelers een bewegingstegel. Indien je evenveel stappen zou nodig hebben, neem je een tegel van een hogere waarde. De speler met de laagste bewegingstegel mag als eerste demonstreren hoe hij tot z'n oplossing kwam. Indien hij het juist heeft, draait hij de meeple waarmee hij tot aan de bestemming geraakt is om en legt deze onder z'n speelbord. Indien hij fout was, moet hij één van de reeds gewonnen meeples terug omdraaien en mag de volgende speler proberen.
De speler die als eerste zes meeples kan omdraaien wint het spel!
Naast de gewone orthogonale bewegingen kunnen de meeples dus ook extra bewegingen, bij deze enkele voorbeelden : - groene meeple = forrest jump : kan over twee vakken (ook al zijn ze bezet of is er een muur) springen - grijze meeple = ozzy mosis : kan door een muur bewegen - blauwe meeple = blue beamer : kan naar blauwe symbolen op het doolhof teleporteren - bruine meeple = shortstop : mag op een plaats stoppen zonder dat er een muur is - rode meeple = sidestep : mag één stapje orthogonaal naar keuze zetten - witte meeple = skewt : kan één stapje diagonaal naar keuze zetten - gele meeple = mc edge : kan door de stadsmuren gaan en aan de andere kant van het bord terechtkomen - zwarte meeple = carbon : kan de kracht van één van de andere meeples lenen
In de basisdoos in ook ineens de uitbreiding "Sidekick" voorzien, dit brengt wederom twee nieuwe meeples met zich mee en zorgt voor nog wat meer mogelijkheden.
+ zelfde start als imprESSEN van gisteren : Knizia, dus duidelijke, korte, snelle spelregels + prachtige, stevige schijven (Rummikub-kwaliteit) + zéér toegankelijk spel voor jong en oud + zéér spannend scoreverloop, echt ver uitlopen kan enkel met het nodige geluk + perfect spel om te demoën of in een spellenclub op tafel te gooien + staanders om schijfjes op te leggen zijn erg mooi en handig uitgevoerd + komt voor mij in de categorie van "Just 4 fun", "Qwirkle", "Rummikub", ... dat zeker positief
- het is wat het is en niet meer dan dat - uiteraard bent u wat afhankelijk van de stenen die u trekt
Toen deze titel werd aangekondigd had hij direct onze interesse, maar jammerlijk genoeg heeft het na het bekijken van het spel en het lezen van de spelregels al een deel van z'n pluimen verloren. Misschien dat enkele speelbeurten terug veel goed maken, ik hoop er alleszins op. Ik zal u alvast even vertellen waarom we toch deels ontgoocheld zijn. Enerzijds is het thema niet echt iets nieuws onder de zon. Hoe dikwijls wij al gestreden hebben in het oude Italië, hoe we hebben geprobeerd om in Toscanië de macht aan onze kant te krijgen, hoe vaak Florence in de titel van een spel verweven zit? Maar oké, dat weet je op voorhand, daar is op zich niets mis mee en daar kan je je op instellen. Als we dan echter het materiaal, en dan vooral het speelbord en de tegels bekijken, dan komt er een stofferig bibliotheekgevoel over ons heen. Geeuw! Uiteraard is dit alles puur smaak, maar mij kon het niet echt bekoren. Anderzijds is er het spelverloop ... persoonlijk word ik niet echt warm van hetgeen ik in de spelregels te lezen kreeg.
In een beurt voeren de spelers om beurten één actie uit. Ze hebben de keuze uit : - een stadsactie uitvoeren (verzamel fiches) : leg je arbeider neer en vergaar de buit van de desbetreffende stad (florijnen, bisschopfiche, koetstegel, scrolltegel of een volgelingfiche) - neem een provincie over (win een provincietegel) : betaal het aantal volgers aangegeven door de stad waar je je bevindt, betaal een aantal florijnen en plaats je familielid in de rij, kies een provincietegel (deze geeft je een éénmalige bonus) - vestig een bureau in Firenze (win een Firenzetegel) : betaal 2 scrolls en 3 florijnen, neem één van de Firenzetegels (om beurten van de verschillende stapels) - versterking (stuur een nieuw familielid op pad) : gooi de dobbelstenen en plaats je nieuwe familielid op het bord in een regio aangrenzend aan het gegooide getal (7 = vrije keuze) - herstel (zet al je ingezette en liggende mannetjes terug recht) : zet al je familieleden terug recht en ontvang 1 florijn
Vooraleer één van deze acties uit te voeren, mag je je eerst verplaatsen. Dit kost je één florijn per weg tussen steden die je neemt of is gratis als je een koetstegel kan afgeven. Af en toe passeer je ook een "Il vecchio-tegel" en dan wordt er een evenement uitgevoerd, zoals daar zijn het verliezen van één van de fiches, geld; het terugnemen van een familielid van het bord; ... Zo gauw de laatste gebeurtenis op de proppen is gekomen, spelen we nog twee volledige ronden en is het verhaaltje uit. Je mag voor deze laatste 2 ronden ook passen en dan krijg je 2 punten.
Je scoort punten voor : - nobelfiches (zitten tussen de Firenzetegels) - 3-10 punten voor de familieleden in de buitenste regio's - 2 punten voor elk familielid in de stadsraad van Firenze - 1 punt voor elk familielid in de nobelstand in Firenze - 5 punten als je in elke regio en in Firenze een familielid hebt - 3 punten voor meerderheden in de regio's en in Firenze - 1 punt per "Il vecchio-tegel" - 2 punten indien je de laatste 2 ronden paste
We gaan het spel zeker een kans geven en hopelijk komen mijn voorspellingen niet uit. Het is in ieder geval aan u om uit te maken of het al dan niet iets voor u is.
Rondo is wederom een Reiner Knizia spel, hij (of z'n team natuurlijk) heeft niet stilgezeten dit najaar. Rondo ziet er in de eerste plaats al erg mooi uit met de stenen schijfjes in de vijf kleuren die ook terugkomen op het speelbord. Eigenlijk kan ik dit spel zeer kort samenvatten : kleurenrummikub!
Misschien is dit wel ietsje te kort door de bocht, maar zowel qua materiaal als qua spelverloop gelijken de beide spellen op elkaar. In Rondo probeer je je schijfjes op het speelbord te leggen en hiermee zoveel mogelijk punten te scoren. Elke speler heeft een staandertje waarop max. 5 stenen kunnen geplaatst worden, hij trekt bij aanvang van het spel 2 stenen en dan kan het spel beginnen.
In je beurt ga je ofwel stenen afleggen, ofwel passen. Als je past, mag je 2 stenen extra trekken (indien je ze kwijt kunt natuurlijk). Als je opteert om stenen af te leggen, dan leg je zoveel stenen af als je wil en trek je 1 steen bij. De regels voor het afleggen van stenen is vrij eenvoudig : - een steen moet worden aangelegd op een vrij veld aangrenzend aan een reeds gelegde steen (of het middelste startveld) - je mag stenen op een rij leggen, zolang de kleuren dan maar kloppen - je mag ook een steen dichtleggen op een veld waarvan je de kleur niet hebt, je scoort hiervoor geen punten, maar kan verder aanbouwen - je mag ook meerdere stenen van éénzelfde kleur op een plaats leggen en de score vermenigvuldigen - de speler plaatst onmiddellijk punten op het scorespoor als hij stenen plaatst
Een speler mag nooit meer dan 5 stenen in z'n voorraad hebben, als hij er vijf heeft, moet hij in z'n beurt minstens één steen gaan afleggen. Het spel is afgelopen zo gauw het laatste grijze veld wordt afgedekt (enkele vakken op het speelbord hebben een grijze achtergrond) of wanneer een speler onvoldoende stenen kan bijtrekken. De ronde wordt nog afgewerkt, zodat alle spelers evenveel beurten hebben gehad. De speler met de meeste punten wint, bij gelijke stand wint diegene die nog het meeste stenen in z'n voorraad heeft.
Nu vrijdag 7 december allen terug op post om mee te komen spelen! Klik op de afbeelding om de nieuwsbrief te vergroten en te lezen! Vergeet niet om uw favoriete spel even aan te vragen voor de spellenavond van vrijdag! Als u braaf bent geweest, zou er wel eens een verrassing kunnen zijn!
Als trouwe fans van het HiG-gamma kon deze titel toch ook niet ontbreken. Het beloofde in ieder geval weer héél spannend te worden toen men deze titel aankondigde. Enerzijds omdat de auteurs niemand minder zijn dan Wolfgang Kramer & Michael Kiesling, anderzijds omdat het zo lang windstil bleef over dit spel. Weinig of geen informatie voor de beurs z'n deuren opende. Op wild geluk werd dit spel dan ook sowieso op de wishlist bijgeschreven en achteraf gezien zijn we blij dat we hem erbij hebben.
Zoals we gewoon zijn van dit formaat van spellen van HiG is "die Paläste von Carrara" een traditionele euro-game met de nodige houten blokjes, bouwfiches, punten sprokkelen, waarderingskaarten, ... Daarnaast heeft men het gimmick van de draaischijf uit Ora & Labora ook naar dit spel overgeheveld.
Wat ongetwijfeld de grootste troef is van dit spel is z'n eenvoud. Vorig jaar sloeg men de bal nog een beetje mis op dit vlak met Hawaii wat een wirwar van spelregeltjes was en waarbij elk tegeltje z'n eigen betekenis had, hier gaat men terug naar de basis. U let enkel op de kleurtjes en de centjes en dan komt het wel goed.
Een spel duurt tot alle gebouwen gebouwd zijn door de spelers of tot één van de spelers aan de drie einddoelen voldoet. Deze doelen zijn: minstens 4 keer gewaardeerd hebben, minstens een aantal objecten verzameld hebben (afh. aantal spelers), minstens een aantal kosten gespendeerd hebben aan gebouwen (afh. aantal spelers). Daarnaast kan er nog een extra bonuskaart worden gebruikt bij een variant.
Om beurten voeren de spelers één enkele actie uit, waarbij ze de keuze hebben uit : - bouwblokken aanschaffen - gebouwen bouwen - scoren
1) Als je bouwblokken wil aankopen, doorloop je volgende stapjes : - draai aan de bouwblokken schijf - vul de schijf aan tot er 11 blokken in totaal opliggen - koop zoveel blokken je wil (en kan) van één deel van de schijf (soms zijn er ook gratis blokken, ook dit geldt als een aankoop) - als je niet kan betalen, neem je geen blokken maar wel 2 geld en beëindig je je beurt
2) Bij het bouwen van gebouwen doorloop je volgende stappen : - kies één van de negen open gebouwen van het speelbord - leg het gebouw bij één van de steden op je spelersbord - betaal de kosten van het gebouw in aantal blokken, de kleur is afhankelijk van de stad waar je bouwt (sommige steden laten enkel de ene kleur toe, andere laten meerdere kleuren toe) - vul het speelbord terug aan zodat er 9 gebouwen liggen
3) Scoren doe je als volgt : - je plaatst één van je zes scoremarkers en plaatst deze op een stad of een gebouwsoort (je kan dus maar zes keer scoren op het ganse spel) - tel de bouwkosten van de gebouwen in de stad of het soort gebouwen op en vermenigvuldig met de opbrengsten van de stad waar ze liggen (op deze manier kan je geld en punten verzamelen) - daarnaast neem je voor elk gescoord gebouw het object dat erbij hoort (indien niet voorradig jammer) - je kan elke stad en elk gebouwtype slechts één keer per spel scoren
Extra mogelijke aankoopactie : Van elk object staat er één exemplaar op het speelbord. In je beurt mag je één van de objecten nemen voor 10 geld. Dit telt niet als actie en mag je na elke gekozen actie 1,2 of 3 uitvoeren. Als de objecten zijn uitverkocht, is deze actie niet meer mogelijk.
Nadat alle gebouwen zijn gebouwd of een speler het einde van het spel heeft aangekondigd, wordt de ronde nog uitgespeeld en volgt er een slottelling waarbij : - de speler die het spel beëindigde 5 punten krijgt - 3 punten per object - de som van de gebouwkosten omgezet in punten - elke 5 geld nog 1 punt De speler met de meeste punt wint het spel.
+ Knizia, dus erg duidelijke spelregels + perfect spelletje om te demoën + verraderlijker dan het er op het eerste zicht uitziet + pagodes zijn leuke speelstukken, passen netjes op elkaar + speelbord met twee kanten voor de getrainde spelers + erg groot speelbord, duidelijk en overzichtelijk
- het is wat het is en ook niet meer dan dat - zeker een prima spel, maar als je een grotere collectie hebt, dan heb je soortgelijk spel ongetwijfeld al - er is wel een kleine geluksfactor bij het trekken van de tegels
Libertalia is een prachtig uitgevoerd piratenspel waar alles draait om het inschatten van je tegenstanders, het vergaren van de nodige buit en vooral het gebruik van de eigenschappen van de kaarten.
Libertalia wordt gespeeld over 3 campagnes die op hun beurt bestaan uit 6 speelronden en een scoreronde. Aan het begin van het spel trekt de jongste speler 9 kaarten uit z'n deck. De andere spelers nemen dezelfde kaarten op hand, zodat iedereen met dezelfde hand begint. Iedereen neemt ook al 10 munten startkapitaal (aangezien sommige kaarten je verplichten om te betalen)
Een ronde ziet er dan zéér eenvoudig uit :
- de spelers kiezen één van hun handkaarten en leggen deze dicht voor zich neer
- als alle spelers een kaart kozen, draaien ze ze open en leggen ze de kaarten in oplopende volgorde op het speelbord (bij gelijke stand kijk je naar een grijs getalletje onderaan de kaart)
- de spelers voeren de dagfase uit op de kaarten die zo'n actie hebben (zonnetje)
- de spelers collecteren de buit die bij die dag past in aflopende volgorde (eventuele schemeringacties worden uitgevoerd, maar zo zijn er niet veel)
- de kaarten komen terug open bij de spelers te liggen (tenzij ze door een actie moeten worden afgelegd)
- de spelers voeren de eventuele nachtfase uit op de kaarten die zo'n actie hebben (maantje)
- sommige kaarten leveren nog een extraatje op het einde van de campagne, deze worden uitgevoerd na de 6 ronden
Zo worden er 6 ronden gespeeld. Nadien worden de buit en het resterende geld omgezet in punten en worden deze op het scorebord bijgezet. Het speelbord wordt volledig terug klaargezet (buit, 10 geld per speler en zes nieuw getrokken kaarten door de jongste speler). Vanaf de tweede campagne starten de spelers dus met verschillende handkaarten, de drie resterende van de vorige ronde en de zes nieuwe. Na drie zulke campagnes wint de speler met het meeste verzamelde buit (geld).
De buit die je kan verzamelen :
- schatkist = 5 geld
- juwelen = 3 geld
- koopwaar = 1 geld
- schatkaarten = 12 geld als je een set van drie schatkaarten weet te verzamelen (anders zijn ze niets waard)
- vervloekt relikwie = -3 punten (maar je moet buit pakken, dus ...)
- sabel en Spaanse officier = een onmiddellijke actie, met de sabel vermoordt je een karakter van één van je buurmannen, met de Spaanse officier dien je je eigen karakter af te leggen.
Dit is eigenlijk het ganse spel, maar het spreekt voor zich dat het de kaarten zijn die het spel maken. Ik ga u geen opsomming geven van deze 30 kaarten, maar dat hadden de makers van het spel beter wel gedaan in hun spelregelboek. De kaarten zijn op zich wel duidelijk, maar een beetje verduidelijkende tekst is nooit weg. Het zou het ook makkelijker maken om aan de hand van de spelregels een beetje te kunnen inschatten of het spel al dan niet iets voor jou is. Ik vind het in ieder geval een erg leuk spelletje, waar misschien op het eerste zicht veel geluk mee gemoeid is. Maar na enkele partijtjes merk je wel dat de juiste keuze op het juiste moment toch meer is dan zo maar geluk.
Nieuw Amsterdam (WGG) :
Fairy land (Lo Scarabeo) :
Spellen met een ietwat speciaal thema komen blijkbaar nooit alleen, zeker niet in een periode als die van Spiel. Zowel in Briefcase als in Ground floor duikt u de bikkelharde zakenwereld in. Ik kan u niet zeggen wie als eerste het thema heeft gekozen (ik vermoed Ground floor, aangezien deze al geruime tijd voor de beurs werd aangekondigd, gekickstarterd en geproduceerd enkele weken voor Essen), maar dat doet er eigenlijk niet zo erg veel toe. Indien je geen echte Wallstreet-man bent, zal je misschien dan ook een beetje door het thema moeten doorkijken. Beide spellen komen wel enkel qua thema overéén, de rest is iets totaal anders.
CO² was één van de spellen waar ik zonder twijfel het meeste van had verwacht voor de beurs in Essen startte. Vooral het thema sprak me enorm aan. Het is dan ook erg jammer dat ik het spel tot op heden nog steeds niet op tafel heb kunnen brengen. Het feit dat dit spel helemaal aan het einde van onze Essen-spelbesprekingen staat gepland, verraadt het ook een beetje. Is het dan geen goed spel? Toch wel volgens mij, maar het feit dat de spelregels niet super geschreven zijn, gecombineerd met de moeilijke vaktermen die worden gebruikt, hebben ervoor gezorgd dat dit spel eerder op een zijspoor terecht is gekomen. Gelukkig verschijnen er stilaan enkele video's online met een duidelijke en gestructureerde speluitleg en dit maakt het allemaal toch een beetje makkelijker.
Mice and mystics (Plaid hat games) :
Dit spel is één van de acht titels die WGG presenteerde op Spiel. Wegens budgettaire redenen was het voor spellenclub SpinLi onmogelijk om meer van deze titels in huis te halen, maar dit spel wilden we koste wat het kost toevoegen aan de collectie. Zowel na het lezen van de spelregels, als het bekijken van het materiaal vonden we deze titel de beste uit de reeks. Het was dan ook ongetwijfeld een grote afknapper voor velen dat hij niet tijdig in Essen geraakte, niet in het minst voor de mensen van WGG. Gelukkig wordt alles met de mantel der liefde bedekt als de naleveringen toch spoedig komen en het spel voldoende kan getest worden en goed bevonden in de hallen in Essen. Wij kochten ons exemplaartje wel later aan, tijdens Spel 2012. 
Dit is misschien wel een bespreking waarop u heeft zitten wachten ... misschien ook totaal niet, want u heeft het spel niet in huis en zal het ook niet in huis halen voor belachelijk hoge prijzen (hoe goed het spel dan ook wel zou zijn). Fragor games maakt er de laatste jaren "een spel" van om zo snel mogelijk hun kopietjes van hun nieuwe spel uit te verkopen. Op luttele dagen tijd waren de 1000 pre-orders de deur uit en moest de minder freaky gamer lijdzaam toekijken hoe er druppelgewijs informatie over het spel gelost werd. Want het moet gezegd ... toen ik de pre-order plaatste, wist ik enkel de titel van het spel (en zelfs die heb ik maar half bekeken, gewoon mailen naar die twee gekke Schotse broers). Maar was het allemaal de moeite waard?
"We gaan naar de maan, we gaan naar de maan. Als je mee wil er is plaats genoeg, we blijven weg tot morgenvroeg!"
Tokaido (Funforge) : 
Tzolkin (CGE) :
The hobbit (999 games) :
999 games brengt een kaartspel uit van niemand minder dan Martin Wallace. Echt veel werk heeft hij echter niet aan dit spel gehad, want ik kan dit spel zéér kort voorstellen : slagen halen.
Eén van de titels waarvoor ik de vertaling van de spelregels voor mijn rekening heb genomen. Sheepland is een familiespel waarbij je tracht om je schaapjes op het droge te krijgen. Letterlijk en figuurlijk mag je deze uitspraak nemen. Je gaat de houten meeple-schapen over het speelbord bewegen en ze proberen in een wei te krijgen waarvan jij "aandelen" hebt. De speler die het beste scoort over het ganse speelbord is de winnaar.
Briefcase is een deckbuilding game, zoals Dominion of Thunderstone. Concreet wil dit zeggen dat je in de loop van het spel je eigen stapel kaarten gaat proberen uit te breiden en optimaliseren, zodat je aan het eind van de rit telkens de juiste kaarten op handen krijgt om de acties uit te voeren die je wenst uit te voeren. Het thema is in ieder geval een keertje iets anders, als ondernemer ga je aan de slag om je in te kopen bij diverse bedrijven en de voordelen ervan zo optimaal mogelijk te benutten.
Deze titel is een remake van een spel uit 1996, dat zelfs bij 999 games is verschenen. Het enige wat eigenlijk is aangepast is de doos, die er wel redelijk graaf uitziet en de spelregels zijn in een nieuw jasje gestopt. De eigenlijk regels zijn wel totaal niet veranderd. Ook nu nog gaat u met bootjes rondvaren, grondstoffen en producten kopen en verkopen en hier en daar een robbertje uitvechten. De grootste verandering zijn echter kleine aanpassingen :
Suburbia is één van die buitenbeentjes uit onze Essen-buit. Het is één van de spellen die mij erg bevallen is, maar dat oh zo moeilijk op tafel komt. Hoe dat komt, weet ik niet, maar wat ik wel weet, is dat dit spel echt wel de moeite is. Het is geen zwaar tactisch spel, het gaat allemaal om opportuniteiten zien, verstandig opbouwen en toeslaan op het juiste moment (als je er dan natuurlijk de middelen voor hebt).
Sheepland (Cranio creations) :
(sorry, ik kon het niet laten)
Speciale aandacht vandaag voor één van de toppers van Essen voor mij persoonlijk. We waren al grote fan van de vorige creaties van Pearlgames en aanvankelijk was dit spel wel wat een stijlbreuk met Troyes en Tournay. Het was aanvankelijk dan ook koffiedik kijken wat we ervan moesten verwachten. De spelregels waren op het eerste zicht ook al niet echt verhelderend, want het ging duidelijk om een vrij abstract spel. Hoe het zou uitdraaien, daar moesten we eigenlijk op wachten tot we er een speelbeurtje hadden opzitten. 
Myrmes, ofte "het spel van de mier" is een typische euro-game die zeker en vast past in het kraam van één van onze favoriete uitgeverijen, nl. Ystari games. In het spel tracht je om ter meeste punten te scoren door je mieren op te leiden tot werkers, soldaten, voedsters, feromonen te verspreiden, prooien te gaan vangen, ...
Yedo is een spel van Belgische makelij, Thomas Vande Ginste en Wolf Plancke zijn de auteurs van deze titel. Het begon voor hen eigenlijk allemaal een beetje met een kleine tegenslag, hun originele naam "EDO" werd namelijk letterlijk voor hun neus weggekaapt door Queengames. Daarom hebben ze er netjes een "y" voorgesmeten. Qua spelverloop lijkt dit spel echter voor geen sikkepit op de Queen-titel. 
In deze bespreking ga ik gewoonweg even overlopen wat deze uitbreiding aan het basisspel van Xavier Georges toevoegt. Erg diep kan ik er vooralsnog niet op ingaan, daar ik het basisspel in al die tijd nog steeds niet op tafel heb gekregen. De spelregels heb ik echter al vaak doorgenomen, dus op zich heb ik wel een redelijk zicht op wat het spel allemaal inhoudt.
Briefcase (Artipia) :
Atlantis rising is nog eens een puur coöperatief spel dat perfect binnen het rijtje Pandemie, Ghost stories en Forbidden island thuishoort.
Dat Homesteaders een goed spel was, dat wisten we al voor Essen. Aangezien Quined geen nieuw spel uitbracht, maar een herwerkte versie van het spel dat Tasty Minstrel Games eigenlijk op de spellenkaart plaatste. Wij zijn in ieder geval wel blij dat we op deze versie hebben gewacht om aan onze collectie toe te voegen, want het materiaal is om duimen en vingers van af te likken.
Mutant meeples (Pegasus spiele/ Bézier games) :
Hoe ontgoocheld we eergisteren nog waren in Il vecchio, hoe opgetogen we vandaag zijn met Noblemen. Dit is het soort spellen dat we willen zien verschijnen. Prachtig materiaal ... een héle doos vol, leuke spelmechanismen, een vlot en duidelijk spelverloop, veel mogelijkheden om punten te scoren en een "uniek" thema, hoewel je met deze laatste stelling natuurlijk voorzichtig moet zijn, want wat is uniek natuurlijk.
Mutant meeples toont erg veel overeenkomsten met een spel dat al geruime tijd in onze spellenkast staat, nl. ricochet robots. Meer hierover leest u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667758
Rondo (Schmidt spiele) :
Toen deze titel werd aangekondigd had hij direct onze interesse, maar jammerlijk genoeg heeft het na het bekijken van het spel en het lezen van de spelregels al een deel van z'n pluimen verloren. Misschien dat enkele speelbeurten terug veel goed maken, ik hoop er alleszins op.
Als trouwe fans van het HiG-gamma kon deze titel toch ook niet ontbreken. Het beloofde in ieder geval weer héél spannend te worden toen men deze titel aankondigde. Enerzijds omdat de auteurs niemand minder zijn dan Wolfgang Kramer & Michael Kiesling, anderzijds omdat het zo lang windstil bleef over dit spel. Weinig of geen informatie voor de beurs z'n deuren opende. Op wild geluk werd dit spel dan ook sowieso op de wishlist bijgeschreven en achteraf gezien zijn we blij dat we hem erbij hebben.
Qin (Pegasus spiele) :
Libertalia is een prachtig uitgevoerd piratenspel waar alles draait om het inschatten van je tegenstanders, het vergaren van de nodige buit en vooral het gebruik van de eigenschappen van de kaarten.
