Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
29-06-2013
Nieuwsbrief 2013/7
Op vrijdag 5 juli houden we onze eerste spellenavond op de nieuwe locatie. (Oude Jongensschool, Vlimmersebaan 2 Wechelderzande) U bent van harte welkom om te komen mee spelen vanaf 19.00 uur. U heeft de nieuwsbrief misschien in uw mailbox mogen ontvangen en heeft misschien ook het foutje ontdekt, het gaat wel degelijk over de spellenavond van juli (niet juni).
Af en toe verschijnen er erg leuke en degelijke spellen die hier en daar toch een klein foutje bevatten. Soms erger je je hopeloos aan de spelregels of nog erger een foutje op het speelbord of op de kaarten. Bij Brügge was het euvel van een andere aard. Aangezien je kaarten van een trekstapel moet trekken en niet mag weten welke kleuren de onderliggende kaarten hebben, zat je vaak in de problemen. Hans im Glück is op zulke momenten mans genoeg om oren te hebben naar de reacties en bedenkingen van de recensenten en spelers van hun materiaal en zorgden dan ook onmiddellijk voor een keurige oplossing.
Bezitters van de eerste druk van dit spel kunnen een mailtje laten naar hen om twee kaartenhouders gratis opgestuurd te krijgen. Ik mocht de mijne vandaag ontvangen en moet zeggen dat het prima gedaan is. Probleempje verholpen en volop terug genieten van dit al fantastische Feld-spel. Bravo HiG !
ps : de tweede druk, alsook de Engelstalige versie van het spel zullen deze kaartenhouders (normaal) automatisch bevatten pps : nog even dit misschien, op BGG loopt er op dit moment een poll die polst naar het beste Feld-spel. Dus als u uw stem er ook wil opgooien, dan moet u daar zeker even passeren.
Bekentenis : mijn vader werkt als elektricien voor de Belgische
Spoorwegen. Velen onder u zullen misschien een raar gezicht trekken,
gezien de reputatie van deze staatsonderneming, maar eigenlijk heb ik
het altijd een eer gevonden. Als kind kon je gebruikmaken van de gratis
couponnetjes die je per jaar kreeg als gezin van een NMBS-er. In mijn
puberjaren kregen we zelfs een upgrade naar eerste klasse! Voor diegene
die niet weten wat dit is, in deze coupés mocht je je luie gat
neerploffen in vieze stoffen zeteltjes in plaats van de ongetwijfeld
véél hygiënischere plastic zeteltjes voor het plebs van tweede klasse.
Enige voordelen waren dat je steeds plaats had, dat je plaats kon nemen
tussen andere NMBS-ers of hoogwaardigheidsbekleders (uhem) en dat je
derrière bij warm weer niet bleef plakken aan de zeteltjes. Kortom,
treinen hebben in mijn leven altijd een speciale plaats gehad. Blijkbaar
is dit ook een fantastisch thema om een spel over te maken, gezien het
aantal treinspellen dat er de afgelopen jaren op de markt zijn
verschenen. Eén van deze spellen heeft mijn hart, en dat van vele
anderen gestolen en verdient dan ook zonder weerga een plaatsje in deze
reeks.
The one that changed my life ...part 3 : Ticket to ride (Europe)
Zoals u aan bovenstaande titel merkt heb ik onmiddellijk "Europe"
toegevoegd. Er zijn héél wat versies van dit spel op de markt en
jaarlijks verschijnen er nog wel extra speelborden met andere locaties.
Er staat zelfs een Belgische versie online, gemaakt door een fan. Het
kost u wel enig print-, knip- en plakwerk om dit in elkaar te flansen,
maar het resultaat mag er zijn. Ik kies bewust voor de Europe-versie van
het spel omwille van twee belangrijke zaken. Ten eerste speelt het veel
makkelijker als je de meeste locaties blindelings weet liggen. Pas op,
op de kaarten staat netjes aangegeven met een bolletje waar de
verschillende locaties zich bevinden op het speelbord, maar gevoelsmatig
komt de kaart van Europa natuurlijk bekender en gekender over.
Daarnaast heeft deze tweede versie (de originele is die van Amerika) een
extraatje in de vorm van stationnetjes. Deze stations laten je toe om
een route van een tegenspeler te gebruiken om op een eindlocatie te
geraken. Waar je in de originele versie je hele plan gedwarsboomd kon
zien door een zet van een tegenstander heb je nu nog een uitweg. Een
klein ander spelregeltje in deze versie zijn de tunnels en veerponden
waarbij je in spanning moet afwachten of je een route al dan niet kan
claimen.
Ticket to ride is het ultieme familiespel in mijn ogen. En met
familiespel bedoel ik voor alle spelers, jong of oud, beginnende speler
of doorwinterde die-hard-gamer, iedereen gaat z'n gading vinden in dit
spel. Ook ik zal een potje zelden of nooit afslaan, gewoon omdat het zo
leuk is. Het principe van het spel is erg simpel. U verzamelt gekleurde
treinkaartjes, legt deze af om een route te claimen en probeert
ticketjes (opdrachten) te vervullen waarbij u van locatie A naar locatie
B tracht te geraken. Net doordat het spel zo toegankelijk is, zo vlot
speelt en bovendien er erg mooi uitziet, hoort dit spel in elke
huiskamer terecht te komen.
Recentelijk stond er een prijsvraag in "de Zondag", een gratis
(reclame)krantje dat je op zondag bij je bakker kan vinden. Er was een
Facebookwedstrijd waarbij je je favoriete spel moest omschrijven. Wel,
ik heb dit spel als inspiratiebron gebruikt en de wedstrijd gewonnen
(een exemplaartje van de Poorters van Nieuwstad was mijn prijs). Aan
alle mensen die mij vragen bij welk spel ze waar voor hun geld krijgen,
laat ik zeker deze naam vallen. U gaat zelfs de verstokte niet-spelers
aan de speeltafel krijgen en ze gaan bovendien ook nog eens een leuke
tijd hebben beleefd.
De kwaliteit van het materiaal is van een hoog niveau, zoals we wel
gewend zijn van Days of Wonder, de uitgeverij van dit en nog enkele
leuke spellen (zoals u later hier nog wel zal merken). Ook zeker te
vermelden is dat men rekening heeft gehouden met mensen die aan
kleurenblindheid lijden door de kaarten en het speelbord te voorzien van
symbolen, die perfect zijn geïntegreerd in de artwork. Een dikke pluim
hiervoor.
Dus wil u uw zuurverdiende eurootjes goed gebruiken, haal dan zeker deze klepper in huis. Toet toet !!!
+ prachtig materiaal, echt wel top of the bill + overduidelijk speelbord en spelersborden (één kant met ondersteunende tekst, één kant zonder) + mooi, afgewerkte kaarten, die het spel effectief leuk maken + worker-placement in 2 verschillende seizoenen + iedereen speelde op een andere manier en ging naar z'n doelen + ondanks de hoeveelheid aan acties en complexiteit speelt dit spel erg vlot en is het makkelijk om uit te leggen
- énige ding dat nergens staat vermeld (en dan misschien ook snel wordt vergeten) is dat je per veld slechts een waarde van 6 mag planten - de kaarten zijn doorslaggevend, dus als je wat geluk hebt met het trekken van de juiste kaart op het juiste moment, kan dit erg fijn zijn (dit probleem wordt wel verholpen door het draften van kaarten, maar dit kost je natuurlijk acties)
Algemeen : dit spel gaat ongetwijfeld nog véél op de speeltafel komen (als de medespelers zin hebben natuurlijk). Het is een erg leuke worker-placement (zelfs één van de betere in het genre), die vlot speelt. Je hebt vaak het gevoel dat je een actie te kort komt, of dat je te laat komt voor iets (en dat gevoel moet een spel altijd bereiken). Ook thematisch is dit spel perfect af, dus liefhebbers van wijn die hun gading in Vinhos en Grand cru niet konden vinden, gaan dat hier wel doen. Het spel kan volgens mij ook op verschillende manieren worden gewonnen. U hoeft niet de beste wijn te produceren, u runt een ganse wijngaard, ontvangt bezoekers, zorgt voor de totaal beleving van de bezoekers en dit levert u ook de nodige prestige op. Ik popel in ieder geval om het spel nog een keertje te spelen en het dan misschien eens over een andere boeg te gooien.
ps : als u de foto goed bekijkt, ziet u dat ik met geel speelde en ruim aan de leiding stond (op dat ogenblik), nadien teruggevallen naar een tweede plaats omdat Nico véél geleidelijker en beter had opgebouwd.
Opmerkelijk : de overwinningen waren vandaag eerlijk verdeeld, hoewel de ene al blijer was met het gewonnen spel dan de andere Fijn dat we het prachtige "Viticulture" op tafel konden brengen, een imprESSEN mag u verwachten de volgende dagen.
Misschien had u het niet zo snel verwacht, maar hier zijn we al met het
tweede deel van de reeks. Ik heb hier zeker mijn redenen voor. Ten
eerste heb ik een grote dosis enthousiasme en inspiratie gevonden om
deze, in mijn ogen, leuke reeks te publiceren, anderzijds leerde ik het
bewuste spel exact een kwartier na mijn eerste ervaring, die ik gisteren
al beschreef met Elfenland, kennen. En waar Elfenland nog een redelijk
licht familiespel is, is de hoofdrolspeler van dit schrijfsel dat
allerminst ... mijn eerste kennismaking met de echte euro.
The one that changed my life ... part 2 : El Grande
Voor een overzichtje van de spelregels stuur ik u graag naar mijn andere blog (http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667012). Ik wil het er met u vandaag vooral over hebben waarom dit spel zo veel veranderde in mijn kijk op spellen.
Waar Elfenland mijn interesse aanwakkerde, mag ik toch wel stellen dat
El Grande mij vanaf minuut één intrigeerde, dat ik méér wilde ontdekken
van deze wondere, verborgen wereld aan speelpareltjes. En dat is als
buitenstaander, moest één van u dit lezen, misschien moeilijk te
begrijpen. Ik raad u dan ook aan om het gewoon eens een kans te geven,
misschien bent u dan ook wel in de ban van het spel.
Ik vertelde u eerder al dat onze spellenkennis beperkt bleef tot de
klassiekers en vooral Risk nam daarin een belangrijke plaats. In die zin
was El Grande misschien een beetje thuiskomen, ook hier een bord dat
onderverdeeld is in gebieden waarin je de macht probeert te grijpen.
El Grande heeft echter één belangrijk voordeel ten opzichte van z'n
bekende concurrent en dat is dat er niet zozeer de overhand dient worden
genomen, u moet uw tegenstand niet van het bord gaan vegen. Je speelt
dit spel beter als een keizer ... verdeel en heers ... dat is de
boodschap. Beter overal een tweede plaats, dan onnodige slachtoffers
brengen om in één belangrijke provincie de bovenhand te nemen. Punten
sprokkelen tijdens het spel, dat was voor mij een totaal nieuw gegeven
... en het bleek me nog enorm te liggen ook. Nu, na al die jaren, lijkt
het wel of er totaal niets anders meer bestaat dan overwinningspunten
die u probeert te verzamelen in een scorespoor rond het bord, in fiches
van verschillende waarden, bij tussen- en eindtellingen.
Wat me echter vooral aanspreekt in dit spel is de manier waarop u
tactische en strategische keuzes gaat moeten maken. U dient te
beschikken over de nodige legers, die u moet recruteren door het
uitspelen van biedkaarten. Maar indien u kiest voor véél legers, dan
moet u een kaart van lage waarde spelen, zodat je pas later aan de beurt
komt om je beurt te spelen en misschien de iets minder sterke
actiekaarten kan selecteren. Elke beslissing die je neemt in El Grande
gaat invloed hebben op het spel. Ook het gadget van "El castillo", een
toren op het speelbord waarin je troepen kan gooien, die pas later op
het bord komen en alles overhoop kunnen gooien is een fantastisch
speelelement.
Het spel ademt in mijn ogen ook nog steeds klasse uit, het speelbord en
materiaal past gewoonweg bij het thematische oude Spanje. In deze tijden
van flitsend artwork, blijft dit spel in mijn ogen nog steeds z'n
mannetje staan. En zeker wat speelplezier betreft, gaat deze titel al
een hele tijd mee en zie ik hem niet uit mijn persoonlijke favorieten
tuimelen.
Moest u dit spel graag in het Nederlands aan uw collectie willen
toevoegen, dan raad ik u aan om snel op zoek te gaan. Het is niet zo dat
u er geen meer zal vinden, maar erg dik bezaaid zijn ze ook niet meer
en ik vrees dat weinig spelliefhebbers hun exemplaartje zomaar van de
hand zullen doen.
Vaste bezoekers van deze blog weten dat we Repos productions een warm hart toedragen. Enerzijds omdat het een Belgische uitgeverij is, anderzijds omdat ze gewoonweg fantastische spellen op de markt brengen, denk maar aan 7 Wonders, Ghost stories, Time's up, Santy anno, City of horror, ...
Recentelijk verscheen een nieuw spel in hun "familie" aanbod, nl. Mascarade. Mascarade is een spel van niemand minder dan Bruno Faidutti, u misschien wel bekend van Machiavelli. Wel, dit nieuwe spel gaat een klein beetje dezelfde toer op, maar is ietsje compacter qua principe, maar iets uitgebreider qua karakters (afh. aantal spelers).
In dit spelletje ga je echt met de kaarten onder tafel mogen schudden. Al te veel info ga ik u echter nog niet meegeven, dit zal ongetwijfeld één van de volgende weken wel gebeuren en dan krijgt u ineens een overzichtje van het spelverloop er bovenop. De Nederlandstalige release staat dan ook gepland begin juli.
Vandaag zat de nieuwe Spielbox bij ons in de bus. Indien u deze graag eens bekijkt, laat dan zeker een seintje, dan brengen we hem mee naar de volgende spellenavond.
Het allerbelangrijkste in deze editie is het extraatje, nl. 2 extra wintertegels voor het spel "Keyflower". Het monument en het emporium leveren respectievelijk 4 en 3 punten op aan het einde van het spel voor elke drie grondstoffen (waarvan minstens één goud) en elke drie mannetjes (waarvan minstens één groen).
Daarnaast natuurlijk een heleboel recensies en artikels, varianten en korte spelbeschrijvingen ... en zelfs al een pre-ordermogelijkheid voor Spiel Essen van onze vrienden van WGG. Rogue agent is op hun website al voor te bestellen.
Recensies : - Brügge - Kniffel - das kartenspiel - Augustus - Nieuw Amsterdam - La boca - Wunderland - Archipelago - Lancaster uitbreiding Henry V - Express 01 - Libertalia - P.I. - 1969 - Asgard - The cave
Recensies kinderspellen : - Linus, der kleine magier - Doggie bones - Auf die weide, fertig, los! - Dog royal - Crazy lab - Auf die nüsse
Artikels : - Crowdfunding Spieleschmeide - Voorspellingsspellen - Print & play spellen - de Carcassonne app voor iOS - Looping Louie - Spiel des Jahres 2013
Korte besprekingen : - Dicht dran - Bankraub - In memory of monsters
"Wegens de aanstormende drukte van het einde van het schooljaar, de aanstaande bevalling van mijn vrouwtje en de luwte in spellenland rond deze periode verschijnen er dezer dagen niet al te veel berichten hier op de blog. Toch geef ik u graag enkele posts mee van mijn andere blog, die weliswaar minder bezocht wordt, maar die misschien toch de moeite waard is. Op deze blog ben ik gestart met het bespreken van een reeks spellen die voor mij een verschil hebben gemaakt. Bij deze even een voorproefje, moest u het fijn leesvoer vinden, dan kan u ook op onze Spel(l)enderwijs-blog terecht."
Zoals de titel al aangeeft, is dit artikeltje slechts de start van een
reeksje. Maar al te vaak krijg ik de vraag welk spel ik persoonlijk naar
voor zou willen schuiven als zijnde het beste spel dat ik ooit speelde.
Nooit kan ik hierop een éénduidig antwoord geven aangezien er gewoonweg
te veel parameters in acht dienen te worden genomen. Bovendien zijn
deze parameters variabel, zodat ook de favoriete titel niet kan
achterhaald worden, zelfs niet met een perfect uitgewerkte
determinatietabel. U weet wel, zo'n ding dat u tijdens de biologielessen
in het secundair onderwijs meermaals vervloekt heeft.
In deze serie geef ik dan ook graag in het kort weer welke spellen een
impact hebben gehad op mijn hobby en passie, zijnde de bordspellen. Ik
geef alvast mee dat het hier gaat over een persoonlijke mening en
aanvoelen, en dat u geenszins deze akkoord hoeft te gaan met mijn zéér
bescheiden mening. Maar ik zal trachten om vooral te duiden waarom het
bewuste spel me zo aanspreekt en waarom het daarom misschien wel in uw
(beginnende) collectie thuishoort.
The one that changed my life ... part 1 : Elfenland
Zo'n zeven jaar geleden leerde ik op een familieweekend het "betere" of
"nieuwere" bordspel kennen, 't is al eender hoe u het wil noemen. Ik
moet eerlijk bekennen dat ik niet echt een spellenfan was, een potje
Risk bij wijl en stond kon er nog wel in, maar sinds die bewuste
zaterdag is er een vonk overgeslagen die nu toch in lichterlaaie staat.
Elfenland was het eerste spel dat ik speelde, dus misschien is deze
titel vooral vanuit nostalgisch oogpunt gekozen. Toch wil ik deze
uitspraak al direct nuanceren. Elfenland is wat het is, een steengoed
spel waar u zonder enige twijfel plezier aan zal beleven, zeker als u
nog geen die-hard, doorwinterde boardgamer bent, die een gans repertoire
aan ander materiaal achter de kiezen heeft.
In Elfenland gaat u met behulp van kaarten doorheen het land der elfen
proberen te reizen. U tracht van zoveel mogelijke steden te bezoeken en
het pionnetje in uw kleur op te pikken. Dit spel beperkt zich dan ook
tot de "pick up" van een "pick-up-and-deliver" spel. Elke ronde krijgt u
acht extra handkaarten die de diverse reismiddelen weergeven (fiets,
kar, draak, wolk, vlot). Daarnaast neemt u een aantal transportfiches
die de spelers beurtelings op het speelbord plaatsen tussen de diverse
locaties. U kan enkel reizen vanuit de ene naar de andere locatie als er
in de eerste plaats zo'n transportfiche ligt EN u ook nog eens de
transportkosten kan betalen met uw handkaarten. U dient natuurlijk de
overéénkomstige handkaarten te hebben afhankelijk van het geplaatste
transportfiche.
Opportuniteiten zijn, durven afwijken van je originele plan, een
goed doordachte opoffering van enkele handkaarten als joker of vooral
durven een rondje passen, zullen je succes bepalen. Het unieke aan dit
roadtrip-spelletje is dat u op kosten van uw medespelers zal moeten
meereizen. Gaat u zielig en alleen een kant op op het speelbord, dan
gaat u nooit zo ver in één beurt geraken als diegene die dezelfde
richting uit moeten. Het uitstippelen van een gezamenlijke route is erg
spannend en tactischer dan u op het eerste zicht zou denken. Bovendien
is er nog een kleine pestfactor in het spel verwerkt waarbij u een
omgevallen boomstam op een traject kan uitspelen. Dit zorgt voor hogere
transportkosten, zodat u tegen betaling toch de tactiek in uw gedachten
kan volgen.
De speler die het meeste steden kan aandoen en alzo het meeste pionnen
weet op te pikken zal dit leuke spel winnen. Speelt u met de variant
moet u bovendien nog proberen om in de laatste ronde zo dicht mogelijk
bij een getrokken (en geheime voor de andere spelers) eindbestemming te
geraken.
Conclusie : Is dit het beste spel uit deze nieuwe reeks? Neen, zeker
niet, misschien zelfs één van de minste, maar dat zal op het einde van
de reis zeker geen schande blijken. Indien u de kans krijgt om deze
titel ooit op tafel te krijgen, twijfel dan zeker niet.
+ UNO heeft al méér dan z'n waarde bewezen, dus wie zijn wij om dat tegen te spreken + UNO Power is méér van hetzelfde, slechts een kleine variant, maar wel een leuke + het materiaal is degelijk en duurzaam (wat wel nodig is voor zo veel potjes) + de pictogrammen op de kaarten zijn prima gedaan, erg duidelijk, zonder al te veel te raken aan de traditionele artwork
- het bakje om alles in te leggen is mooi, maar totaal nutteloos en erg onhandig om weg te stoppen - de kaarten zitten er gewoon los bij, men had beter afdekbare bakjes voorzien dan (als ze toch die kosten doen) - de vertaling van trekstapel in de Nederlandstalige spelregels is STOK (beetje te letterlijk vertaald volgens mij, als ze er nu nog een c hadden tussen geplakt) - de handigheid van de spelregels? Hebben ze bij Mattel nog nooit gehoord van een gewoon boekje? Zo'n uitvouwblad à la bijsluiter van een medicijn is echt niet aangenaam om te lezen en nog minder makkelijk om iets in de juiste taal op te zoeken
Ik veronderstel dat ik u het spelletje UNO niet hoef te leren kennen, tenzij u een inwijkeling bent van de planeet Mars en pas gisterenavond gearriveerd bent (en zelfs dan nog). Voor deze laatste categorie geef ik graag even een bondig overzicht van wat u van het basisspel moet verwachten.
In het kaartspel UNO probeert u zo spoedig mogelijk uw hand kaarten uit te spelen, zonder dat u vergeet UNO te roepen als u nog maar één kaartje vast heeft. De speler die daar als eerste in slaagt, wint het potje. Er zijn verschillende soorten puntentellingen op de markt, maar uiteindelijk speelt u gewoon zo veel potjes als u wil ... en neem van mij aan dat het verslavend is.
De spelregels voor het afleggen van een kaart zijn erg éénvoudig. Het spel bestaat uit een stapel kaarten die één van de vier kleuren en een waarde tonen. Eén kaart ligt reeds open op de aflegstapel. U mag enkel een kaart uit uw hand van dezelfde kleur of dezelfde waarde op deze aflegstapel uitspelen. Kan of wil u niet afleggen, moet u een extra handkaart nemen van de trekstapel. Kan u deze kaart onmiddellijk afspelen, mag u dat alsnog doen. Op zich is dit al het basisprincipe van UNO, ware het niet dat er enkele kaarten in de stapel zitten waarmee je elkaar een beetje kan gaan pesten. Zo kan je er bijvoorbeeld voor zorgen dat de volgende speler z'n beurt wordt overslagen, dat de speelrichting wijzigt, dat de volgende speler 2 kaarten van de stapel moet bijnemen of in het ergste geval zelfs 4 en dan mag je ook nog kleur veranderen. Vergeet dus ook zeker geen UNO te roepen bij het uitspelen van je voorlaatste kaart (nog één kaart op handen), want anders dien je 2 strafkaarten bij te nemen. Tot zo ver het basisspel!
In UNO power heeft men enkele kaarten toegevoegd en vooral enkele kaarten aangepast. Naast de kaarten krijgt u nu ook vier plastic torentjes met de letters U,N,O en een uitroepteken. Door het uitspelen van de torenkaarten, mag je 1 of 2 torens nemen (van een tegenspeler of uit de algemene voorraad). Daarnaast staan er op héél wat andere kaarten ook powericonen (met dezelfde letters U,N,O en !). Als je zulk een kaart uitspeelt, mag je de overéénkomstige toren gaan stelen. Tenslotte zijn er ook nog de actiekaarten die de eigenschappen van de torens tonen. Als je zelf in het bezit bent van zo'n toren, ben je beschermd tegen het dreigende onheil. De actiekaarten verplichten je om 1, 2 of 4 handkaarten bij te nemen, of je beurt over te slaan. Moest je op een gegeven moment erin slagen om de vier torens bij je te hebben, mag je onmiddellijk je handkaarten afleggen tot 1 kaart en luid UNO roepen. Als je deze laatste kaart ook nog kwijt weet te spelen de volgende ronde, ben jij de winnaar.
Misschien heeft u hier of daar de advertentie al wel zien passeren van de UNO challenge. Het superbekende product van Mattel games heeft er een nieuw broertje bij : de UNO Power, waarvan u binnenkort zeker een recensie mag verwachten hier op de blog. Om dit te vieren werden alle Belgische spellenclubs of plaatsen die spellen een warm hart toedragen uitgenodigd om deel te nemen aan één groot sociaal media-event : de UNO challenge.
Het opzet van dit project was om gedurende de week van 20 - 26 juni zo veel mogelijk mensen aan het spelen te krijgen, meer bepaald een spelletje UNO natuurlijk. Spellenclubs, cafés, ... konden zich inschrijven om deel te nemen. Daar we in die periode jammerlijk genoeg geen event hadden gepland met SpinLi leek het voor ons aanvankelijk een maat voor niets, maar dankzij de goodwill en steun van de mensen van Mattel games mogen wij de periode een klein beetje verleggen en zullen we de UNO producten graag aan u voorstellen op onze volgende spellenavond, vrijdag 5 juli.
Kom zeker eens een kijkje nemen en probeer de UNO power!!!
Opmerkelijk : zulke spellen spelen tegen de jeugd is onbegonnen werk. Onmogelijk om te winnen, rare tactieken dat ze gebruiken, compleet anders denken ... en vooral véél sneller denken. Hopelijk volgende week toch nog een mogelijke wraakpoging.
In "Viticulture" bent u een bescheiden wijnboertje in Toscanië die op zoek is naar eeuwige roem en een product van hoge kwaliteit waarmee je hoge ogen kan gooien. Het spel duurt dan ook geen vast bepaald aantal ronden, maar eens een speler over de 20 punten geraakt, dan stopt het spel na de lopende ronde. Het spel bevat ronduit schitterend materiaal, glazen stenen, meeples voor de gebouwen en arbeiders, een kurk om je punten bij te houden, een wijnfles om je inkomsten aan te geven en een haantje om het uur van opstaan mee te kiezen. Elke speler krijgt overigens een apart speelbord waarop hij z'n wijngaard ziet staan. Ook nog zeker even vermelden dat alle speelborden dubbelzijdig bedrukt zijn, één kant met tekst als geheugensteun bij de verschillende acties en gebouwen en een kant waar enkel het artwork te bewonderen valt.
De spelers beginnen allen met drie velden die ze kunnen gaan beplanten, een schamel en klein keldertje en een beperkte kennis omtrent de kunst van het wijn maken. In de loop van het spel probeer je jouw wijnimperium uit te breiden door het bouwen van de nodige infrastructuur (wijnproeverij, molen, extra kelders, irrigatie, ...). Je gaat de verschillende druiven planten, oogsten, verwerken tot wijn of gewoon zo verkopen om wat extra inkomsten te hebben. Geef af en toe ook zeker eens een rondleiding aan nieuwsgierige toeristen ter financiële ondersteuning. Het uiteindelijke doel is natuurlijk om een goeie kwaliteit van wijn te produceren en de gevraagde contracten na te leven om zo aanzien te verwerven en de broodnodige overwinningspunten binnen te rijven.
Een ronde bestaat uit vier fasen, de seizoenen. Op het einde van het jaar volgt nog een opschoonfase waarin je geproduceerde flesjes kunnen rijpen en beter worden. In de lente gaan de spelers kiezen om hoe laat ze opstaan om aan het werk te gaan. Je kan dit systeem vergelijken met dat van Fresco (Queen games). De speler die als eerste opstaat, mag in elk volgend seizoen als eerste z'n acties gaan bepalen, maar krijgt minder voordelen dan de speler die later opstaat. Extraatjes zijn zoal een extra wijnkaart, extra contract, geld, een bezoekerskaart, een overwinningspunt of een seizoensarbeider extra ter beschikking.
In de zomerfase (die grotendeels gelijklopend is aan de winterfase) gaan de spelers hun arbeiders inzetten op de mogelijke zomeracties. Om beurten plaatsen ze een arbeider en voeren de bijbehorende actie uit. Wil of kan een speler geen arbeider meer plaatsen, past hij en is hij uit voor de lopende zomerfase. Sommige plaatsen leveren bovendien nog een bonus op, dus als je eerder aan de beurt bent, kan je die bonus ook nog meegrabbelen. Je kan ook ten allen tijde een werker opgeven om 1 geld te ontvangen, maar dit is natuurlijk een allerlaatste strohalm. De mogelijke zomeracties zijn : - een wijnkaart trekken (bonus : één extra wijnkaart) - een rondleiding geven voor 2 geld (bonus : één extra geld) - een gebouw bouwen tegen de kost zoals aangegeven op het speelbord (bonus : één geld korting) - een druivenplant planten (bonus : één extra plant planten) - druiven verkopen voor hun huidige waarde (bonus : één overwinningspunt) - een zomer bezoekerskaart spelen en de tekst op de kaart uitvoeren (bonus : één extra zomer bezoekerskaart spelen)
In de herfst mogen de spelers een zomer of winter bezoekerskaart van de trekstapel nemen. Indien je de cottage reeds bouwde, mag je een kaartje extra nemen.
De winterfase verloopt identiek als de zomerfase. Let er wel op dat je nu nog arbeiders hebt, want uiteindelijk moet je het doen met diegene die je bij aanvang van de lente in je bezit hebt. De mogelijke winteracties zijn : - een wijncontract trekken (bonus : één extra contractkaart trekken) - één veld oogsten en op het druivenspoor aangeven (bonus : één extra veld oogsten) - extra arbeiders aanschaffen voor één geld - extra arbeiders opleiden voor vier geld (bonus : één geld korting voor de opleiding) - een contract vervullen met de benodigde wijn (bonus : één overwinningspunt) - druiven pletten en omzetten in wijn (wit, rood, rosé of schuimwijn) (bonus : de waarde één laten stijgen) - een winter bezoekerskaart spelen en de tekst op de kaart uitvoeren (bonus : één extra winter bezoekerskaart spelen)
Op het einde van een jaar rijpt je wijn, komen de arbeiders terug, wordt je uitbetaald volgens je waarde en moet je jouw handkaartenlimiet in acht nemen (7 kaarten max.). De startspelerfiche (een druif nota bene) schuift door tegen de wijzers van de klok in.
Ik geef u nog graag een overzichtje van de verschillende gebouwen die u kan neerpoten en hun functie : - spijlen (kostprijs 2 geld) : heb je nodig om bepaalde druivensoorten te verbouwen - windmolen (kostprijs 5 geld) : je neemt telkens één overwinningspunt als je druivenplanten plant (max. 1/jaar) - juk (kostprijs 2 geld) : stelt je in staat om in de zomer een geplante kaart terug op handen te nemen en in de winter een veld te oogsten - irrigatie (kostprijs 3 geld) : heb je nodig om bepaalde druivensoorten te verbouwen - degusteerruimte (kostprijs 6 geld) : 1 overwinningspunt voor elke bezichtiging van toeristen (max. 1/jaar) - kelders (kostprijs 4 en 6 geld) : bieden je meer ruimte om wijn op te slaan en bovendien ook kwalitatief betere wijn te produceren - cottage (kostprijs 4 geld) : je mag in de herfst een extra bezoekerskaart trekken
Titel : Viticulture Auteur : Jamey Stegmaier & Alan Stone Uitgeverij : Stonemaier games Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 45-90 min. Leeftijd : 13+
Indien u graag wat meer leesvoer wil omtrent onze fantastische hobby verwijs ik u de komende weken/maanden graag naar een ander projectje van mij persoonlijk, mijn blog spel(l)enderwijs. Daar verschijnt een nieuwe reeks van schrijfsels onder de titel "the ones that changed my life ...". In deze reeks wil ik graag even wat spellen aanhalen die voor mij persoonlijk erg belangrijk zijn geweest en die ik erg leuk vind. Uiteraard is dit alles erg persoonlijk en kan ik best geloven dat u niet steeds met mijn bescheiden mening akkoord zult gaan, maar ik nodig u bij deze van harte uit om af en toe een kijkje te komen nemen of zich te abonneren op de blog. Veel leesplezier!
Deelnemers : Elke, Sven, Jasper & Arne Gespeelde spellen : Chipleader & Qwixx Speeldatum : 07/06/'13 Speelplaats : Spellenclub SpinLi Opmerkelijk
: Twee kortere spellen om af te ronden. Chipleader kwam eigenlijk niet echt tot z'n recht. De regels waren redelijk onduidelijk, misschien best ook nog eens wat extra filmpjes bekijken met de spelregeluitleg.
Bent u een fan van het betere bordspel? Bent u ook nog eens een liefhebber van lekkere wijn? Dan biedt spellenclub SpinLi u een fantastische combinatie aan op z'n volgende spellenavonden. Vanaf juli kan u het spel "Viticulture" bij ons uitproberen ... en we raden u dan aan om er een lekker glas wijn bij te bestellen van wijnen Jacobs die zo vriendelijk waren ons dit spel te schenken.
Een uitgebreide spelbespreking mag u de komende dagen hier zeker verwachten !
Deelnemers : Elke, Sven, Ann, Jasper & Arne Gespeeld spel : Police precinct Speeldatum : 07/06/'13 Speelplaats : Spellenclub SpinLi Opmerkelijk
: Derde sessie, derde keer de boot in. Ik begrijp niet waar men het haalt dat het spel makkelijk te winnen is. Het onheil kwam weer van alle kanten op onze nek gevallen en was uiteindelijk niet meer in te dijken.
Deelnemers : Els, Esmeralda, & Arne Gespeeld spel : Tahiti Speeldatum : 07/06/'13 Speelplaats : Spellenclub SpinLi Opmerkelijk
: Wederom een gelijkspel op het einde van dit spel en er is geen tiebreaker voorzien. Dat loopt dus echt af als een sisser, na toch wel een leuk spel.
+ wederom een uniek spelletje, ik had zoiets nog niet tegengekomen + de kaarten zijn mooi vormgegeven + er lopen eigenlijk drie spellen door elkaar en ze matchen wel effeciënt
- de geluksfactor is echt wel erg hoog (wat misschien wel bij een casinospelletje hoort, maar ...) - de spelregels zijn niet echt héél erg duidelijk geschreven vind ik persoonlijk, vooral het deel over het leggen van chipkaarten mis ik. Het feit dat ik het filmpje van Nox ' spellenzolder (prachtig werk trouwens weer) ter controle volledig bekeken heb, is hiervan het bewijs. - het is door de geluksfactor soms echt wel een frustrerend spel, je krijgt geen combo's op de fruitautomaat, je krijgt maar geen casino in handen als je dan eindelijk een volledige chip op handen hebt, je mag maar 5 kaarten op handen houden, dus echt verzamelen kan ook niet, ...
Persoonlijk had ik van dit spel meer verwacht aangezien enkele mensen van Forumfederatie dit het beste spel uit de reeks noemden, maar meningen verschillen blijkbaar want ik vind dit spel het minste van de drie. Een geluksfactor mag aanwezig zijn in een spel, maar hier stoorde me het (en dat gebeurt niet erg vaak). Desalniettemin ga ik dit spel zeker nog een kans geven, want de unieke elementen maken van dit spel dan weer wel een leuke ervaring op zich. Het is dus allemaal zo'n beetje zus en zo, vandaar geef ik dit spel ook een middelmatige score op BGG.
Deelnemers : Dirk, Jasper, Kevin & Arne Gespeeld spel : Maharani Speeldatum : 07/06/'13 Speelplaats : Spellenclub SpinLi Opmerkelijk
: Kevin is duidelijk een strategische speler, want hij ging op het speelbord direct op zoek naar strategische plaatsen om tegeltjes te leggen. Zo ver hadden wij in de vorige vijf sessies nog nooit nagedacht.
+ een uniek en actueel thema in de wereld van het "betere" bordspel
+ artwork is erg mooi en uniek
+ als je houdt van complexe spellen, dan hoort deze zeker in je lijstje
+ thematisch klopt het allemaal wel redelijk goed
+ de speeloverzichtjes zijn erg duidelijk en relatief volledig (geheugensteun tijdens spel en bij speluitleg)
- sommige symbolen zijn een beetje te licht gekleurd op de kaartjes en daardoor minder goed zichtbaar
- misschien wel een beetje te complex, te veel stapjes om het spel te "spelen"
- het loopt allemaal nogal stroef, uiteraard ook omdat we het voor de eerste keer spelen, maar er zijn wel wat zaken om rekening mee te houden
- het feit dat dit spel bijna een half jaar in de kast staat, zegt misschien ook al wel iets
- de gebruikte termen zijn niet altijd makkelijk, zeker niet als de spelregels moet doorgronden voor je eerste speelbeurt
Ook voor dit spel zou de lijst plus- en minpuntjes veel uitgebreider kunnen zijn, maar is het gevoel hiermee moeilijk te omschrijven. Dus bij deze weer even mijn korte visie op onze eerste speelsessie. CO² is een "mooi" spel met een thema dat mij aanspreekt, vandaar ook onze aanschaf op Spiel. Ook na het herhaaldelijk lezen van de spelregels blijft dit spel intrigeren, maar als je het niet op tafel krijgt, zijn de regels ook zéér snel weg. Het spel voorziet dan ook héél wat kleine stapjes die telkens dienen uitgevoerd te worden bij het nemen van een actie. Je staat ook vanaf ronde één onder een enorme druk, want je kan ook met het ganse pakket spelers verliezen als de CO² op aarde te hoog stijgt. Dit is echt een spel dat je erg snel terug op tafel moet brengen, enerzijds om de spelregels wat vast te zetten, anderzijds omdat je nu de flow of play doorhebt en gerichter kan gaan kijken.
Het is erg belangrijk dat je de verschillende doelen en kennissporen in het oog houdt, want je wil overal je actie gaan optimaliseren. Vandaar ook mijn enthousiasme, zelfs na een moeizame speelsessie zoals gisteren. Uiteindelijk komt het allemaal wel op z'n pootjes terecht en heb je het gevoel dat er echt wel potentieel in het spel zit, maar je ziet het gewoon niet die eerste keer omdat je geen flauw benul hebt van de acties die je onderneemt. Pas op, het is op zich duidelijk wat je wil doen, maar het plan, het verderkijken is erg moeilijk vond ik persoonlijk. Het komt er vooral op aan om combinaties gaan te zoeken in de krachtcentrales die je kan/wil bouwen, de voordelen die ze jou opleveren, de doelkaarten die je ermee kan vervullen en je einddoel waar je ook de nodige punten mee scoort.
+ de spelregels zijn kort en erg duidelijk + de tekeningetjes zijn grappig, thematisch uitgewerkt + het spel viel 100% meer mee dan wat werd verwacht
- volgens mij heb je weinig in de hand (kan ook zijn dat we er gewoon nog geen zicht op hebben) - het is wat het is, slagen halen, maar dan weer net ietsje anders - als de kaarten niet goed zitten, kan een ronde na een slag al over zijn en kan je terug gaan delen (vergelijk het maar met een rondje "pas" bij het traditionele slagen halen)
Ik vond dit een zeer moeilijke impressen om met plus- en minpuntjes te verduidelijken, dus ga ik hier toch nog een conclusie neerpennen. Potatoman is een kaartspel van Zoch verlag, de uitgeverij voor het toch jongere publiek. Op het doosje staat echter 10+ en na het lezen van de spelregels dacht ik echt dat dit ook wel voor jongere kinderen zou kunnen zijn. Erg simpele regels natuurlijk, kaartje leggen, geen kleur bekennen (hier zit de twist van het spel) en zorgen dat je de hoogste kaart hebt.
De verschillende kleuren hebben echter verschillende waarden, dus je moet echt wel nadenken wat je uitspeelt en met welke kaart je het meeste kans hebt om de slag binnen te halen. Echt volledig analyseren kan volgens mij niet, daarvoor is het spel te grillig en worden er overigens enkele kaarten op voorhand uit de stapel gehaald.
Na het lezen van de spelregels dacht ik echt dat dit een dom, simpel slagen halen spel zou zijn, waaraan maar weinig plezier zou zijn te rapen, maar niets is minder waar. Natuurlijk is dit nog steeds een slagen haal spel met een twist, zoals er zovelen zijn, maar om de één of andere reden viel dit spel echt wel beter mee dan verwacht. Het is niet zo maar een dom spelletje en je scoort niet zo maar punten. Het is moeilijk om te verwoorden, maar geef het zeker eens een speelbeurt als je de kans krijgt en oordeel zelf.
Deelnemers : Els, Esmeralda, Nico & Arne Gespeelde spellen : Brügge, CO², Love letter, Hennen jennen & Potato man Speeldatum : 05/06/'13 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: Brügge nu voor de derde keer en weer roemloos ten onder gegaan, het blijft een vlot en goed spel. Eindelijk ook een keertje CO², na tientallen leessessies van de spelregels, een imprESSEN volgt één van de dagen. Enkele kleinere kaartspellen tot slot, met nieuwigheid potato man als apotheose, ook hiervan volgt een imprESSEN.
Brautkraut, letterlijk vertaald zou dit iets als "bruidskool" moeten zijn. Slaat op niets hoor ik u zeggen, dat klopt!
Dit spel is gebaseerd op een Duitse tongtwister, zo'n rotding waarover je tong struikelt als je het snel achter elkaar moet uitspreken.
Ons equivalent is dat van die "postkoetspoets". Het is dan ook aan te raden om dit spel in het Duits te spelen, anders zal het toch wat denkwerk
vergen om dit om te zetten in het Nederlands.
Op zich nog geen erg, want u moet in principe maar zes woordjes onthouden. Bleibt (blijft), wird (wordt), braut (bruid), blau (blauw), kraut (kool) en kleid (kleed). U krijgt in een rond doosje nota bene een set kaarten waarop telkens een combinatie van twee van deze laatste vier woorden staat. Bijvoorbeeld het prentje van een bruid met een pijl naar blauw, deze kaart spreekt u dan ook uit als "Brautblau".
Elke speler krijgt 11 kaarten die hij gesloten voor zich neerlegt. Als je aan de beurt bent, leg je je bovenste kaart op de kaart in het midden en ga je de tongtwister proberen uit te spreken. Als eerste zeg je het woord dat reeds op tafel ligt, dan bleibt of wird (afhankelijk van het feit dat jouw kaart hetzelfde of anders is dan de kaart die er al ligt) en dan het woord van de kaart die je legt.
Zo kan je bijvoorbeeld volgende combinatie krijgen : Brautkleid wird Blaukraut (bruidskleed wordt blauwe kool)
Indien iemand te lang aarzelt of over z'n woorden struikelt, dient hij de ganse stapel bij te nemen en begint hij de volgende ronde. De speler die als eerste al z'n kaarten weet kwijt te spelen, wint het spel.
Titel : Brautkraut Auteurs : Anja Wrede & Christoph Cantzler Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 10+
Potato man is een zéér eenvoudig slagen-halen-spel met een twist erin. Het thema is dan ook flinterdun, maar op zich wel grappig. U krijgt in het doosje 52 aardappelkaarten in vier kleuren, die bovendien ook nog eens verschillende waarden bezitten. Rood vindt u bijvoorbeeld tussen 5 en 18, blauw tussen 4 en 16. Daarnaast zijn er 15 aardappelzakkaarten in de vier kleuren en een neutrale kleur met daarop een verschillend aantal aardappelzakken.
Een slag wordt als volgt gespeeld. Iemand komt een kaart uit in een bepaalde kleur, de andere spelers gooien nu volgens de klok ook een kaart op de slag, maar het moet telkens van een andere kleur zijn. Indien een speler niet meer kan "volgen" met het spelen van een andere kleur is de lopende ronde onmiddellijk afgelopen. Gaat de slag wel mooi rond, wint de speler met de hoogste kaart de slag en bijhorende aardappelzakkaart in de kleur van z'n gespeelde kaart. Leggen twee spelers een kaart met dezelfde waarde, wint de speler die z'n kaart later heeft gespeeld in de slag.
Tenslotte zitten er nog twee speciale kaarten in de deck (in verschillende kleuren) : aardappelsuperman en aardappelduivel. De aardappelduivel heeft de hoogste waarde in het spel en zou dus makkelijker een slag kunnen binnenhalen, maar als ook aardappelsuperman wordt gespeeld (kaart met lage waarde), dan wint deze de slag tegen de aardappelduivel. De andere gespeelde kaarten worden dan genegeerd.
Er wordt een aantal rondjes gespeeld gelijk aan het aantal spelers. Diegene die het meeste aardappelzakken heeft verzameld, wint het spel.
Titel : Potato man Auteur : Günter Burkhardt & Wolfgang Lehmann Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 20-30 min. Leeftijd : 10+
+ de nominatie voor de Spiel des Jahres is verdiend ! + je bent constant betrokken, ook als het jouw beurt niet is + dit is een eenvoudig en snel dobbelspelletje, een filler zoals wij dat in het vakjargon noemen, en daar is niets mis mee + wij zijn al creatief geweest en gebruiken blokjes van een ander spel om de vakjes af te dekken, zo verspil je geen papiertjes + de spelregels zijn kort en duidelijk
- azijnpissers gaan dit allemaal weer te weinig en beperkt vinden, maar je moet het in z'n categorie bekijken en daarin is het een toppertje - als u tegen afscheur/invulblaadjes bent, gaat u zich wederom ergeren
Conclusie : Erg veel kunnen we over het spel niet kwijt omdat het niet zo erg veel inhoudt. Het is gewoon een erg leuk, fijn tussendoortje. Een spelletje dat je met iedereen (alle leeftijden) kan spelen, maar waarbij iedereen geconcentreerd meevolgt en meeleeft met elke dobbelsteenworp, want hij kan voor jou van belang zijn.
Volgende week vrijdag,7 juni, houdt Spellenclub SpinLi z'n laatste spellenavond op de vertrouwde stek "de cafetaria van rusthuis Lindelo". Vanaf juli zal u ons in buurgemeente Wechelderzande kunnen vinden voor uw maandelijkse spellenavond. Hopelijk mogen we u weer allen verwelkomen. En voor de voetbalfans ... u kan de wedstrijd België-Servië live volgen tijdens de spellenavond!
+ Thematisch erg sterk uitgewerkt spel, het klopt allemaal wel + Je staat onder constante druk, maar hebt toch het gevoel dat je het nog tot een goed einde kan brengen (wij niet dus) + Het spel wordt door velen een te gemakkelijke coöp genoemd, dat hebben wij toch nog niet mogen ondervinden + Er zijn talloze variaties voorzien om de moeilijkheidsgraad op te drijven voor diegenen die het effectief telken male tot een goed einde brengen + Met de dirty cop hebben we nog niet gespeeld, maar ik kijk er enorm naar uit om dit te proberen + Het materiaal is van oerdegelijke kwaliteit, stevig karton, erg dik en groot speelbord
- De spelregels zijn op zich duidelijk, maar hadden toch een mooiere lay-out mogen krijgen, iets eenvoudiger en duidelijker genoteerd worden en vooral vollediger. Op BGG zijn al enkele herwerkte versies terug te vinden, dus je vindt alles wel, maar ... - Het materiaal is wel niet onmiddellijk het kleurrijkste of mooiste materiaal dat er is, vind ik persoonlijk - Belachelijke fouten op het speelbord : de windroos waarbij oost en west zijn omgewisseld. Er staat een pdf op BGG waar je de correcte windroos kan afdrukken, maar begin daar eens mee. Er zijn trouwens enkele kaarten die dezelfde fout doortrekken, dus ook deze zouden dan moeten vervangen worden
Conclusie : als je houdt van thematische coöp-spellen die je een fijne en spannende tijd bezorgen, dan is dit spel zeker iets voor u. Ik zou u wel aanraden om nog even uw aankoop uit te stellen, want bij de volgende print zouden de foutjes uit het speelbord, de kaarten en de spelregels moeten gehaald zijn. Ik ben benieuwd of ze op enige manier ook aan de bestaande klanten zullen tegemoet komen.
Af en toe verschijnen er erg leuke en degelijke spellen die hier en daar toch een klein foutje bevatten. Soms erger je je hopeloos aan de spelregels of nog erger een foutje op het speelbord of op de kaarten. Bij Brügge was het euvel van een andere aard. Aangezien je kaarten van een trekstapel moet trekken en niet mag weten welke kleuren de onderliggende kaarten hebben, zat je vaak in de problemen.
Vaste bezoekers van deze blog weten dat we Repos productions een warm hart toedragen.
UNO Power (Mattel) :
Ik veronderstel dat ik u het spelletje UNO niet hoef te leren kennen, tenzij u een inwijkeling bent van de planeet Mars en pas gisterenavond gearriveerd bent (en zelfs dan nog). Voor deze laatste categorie geef ik graag even een bondig overzicht van wat u van het basisspel moet verwachten.
In "Viticulture" bent u een bescheiden wijnboertje in Toscanië die op zoek is naar eeuwige roem en een product van hoge kwaliteit waarmee je hoge ogen kan gooien. Het spel duurt dan ook geen vast bepaald aantal ronden, maar eens een speler over de 20 punten geraakt, dan stopt het spel na de lopende ronde. Het spel bevat ronduit schitterend materiaal, glazen stenen, meeples voor de gebouwen en arbeiders, een kurk om je punten bij te houden, een wijnfles om je inkomsten aan te geven en een haantje om het uur van opstaan mee te kiezen. Elke speler krijgt overigens een apart speelbord waarop hij z'n wijngaard ziet staan. Ook nog zeker even vermelden dat alle speelborden dubbelzijdig bedrukt zijn, één kant met tekst als geheugensteun bij de verschillende acties en gebouwen en een kant waar enkel het artwork te bewonderen valt.
Chipleader (Odynaut) :
CO² (Giochix) :
Potato man (Zoch verlag) :
Brautkraut, letterlijk vertaald zou dit iets als "bruidskool" moeten zijn. Slaat op niets hoor ik u zeggen, dat klopt!
Potato man is een zéér eenvoudig slagen-halen-spel met een twist erin. Het thema is dan ook flinterdun, maar op zich wel grappig. U krijgt in het doosje 52 aardappelkaarten in vier kleuren, die bovendien ook nog eens verschillende waarden bezitten. Rood vindt u bijvoorbeeld tussen 5 en 18, blauw tussen 4 en 16. Daarnaast zijn er 15 aardappelzakkaarten in de vier kleuren en een neutrale kleur met daarop een verschillend aantal aardappelzakken.
Qwixx (NSV/WGG) :
Police precinct (Common Man games) :
