Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
31-05-2010
Machiavelli
(Spaanse versie van de karakters)
Dit, dames en heren, is het ultieme reisspel. Handig om mee te nemen in uw toch al overvolle koffer. En u heeft een echt "spel" mee, niet zo maar een kaartspel. Nochtans bestaat het spel wel uit kaarten, het is toch net dat ietsje meer, laat ons zeggen dat het op dat vlak een hoog "San Juan-gehalte" heeft.
Hoe simpel het materiaal is, zo moeilijk is het om dit spel uit te leggen. Op zich is het vrij abstract en zal het voor héél wat gefronste wenkbrauwen zorgen, de eerste keer als je het tracht uit te leggen. Ik ga me er toch aan wagen, laat gerust een reactie achter als het duidelijk is ... of niet!
Je probeert in het spel de meest waardevolle gebouwen op te richten. De bouwkosten bepalen de punten die het gebouw waard zijn op het einde van het spel. Kun je gebouwen zetten in de verschillende kleuren, krijg je extra punten. Diegene die dit dan nog eens het snelstse doet, wordt hiervoor ook nog eens beloond met wat extra punten. Het spel eindigt na de lopende ronde waarin iemand z'n achtste gebouwen heeft gebouwd.
De spelers krijgen in het begin van het spel als 4 gebouwenkaarten in de hand en 2 goudstukken. Daarna gaan de spelers één van de personages kiezen. (Het aantal hangt af van het aantal spelers; ook de manier van kaarten bekijken en wegleggen hangt van het aantal spelers af). De speler die de koning heeft is de startspeler en heeft het meeste keuze, maar de volgende speler kan al een beetje voorspellen wat z'n voorganger heeft gekozen. De laatste heeft het voordeel dat hij weet welk personage niet in het spel zal zitten, maar het nadeel dat de speler voor hem een grote kans heeft om te raden welk personage hij gekozen heeft.
Als iedereen een personage heeft gekozen, roept de koning ze in volgorde aan de beurt. In een beurt kan je het volgende doen : - inkomsten : 2 goudstukken of 2 gebouwkaarten trekken, één houden en de andere terug onder de stapel steken - actie van het karakter : de actie van het karakter wordt al dan niet uitgevoerd - bouwen : je mag één gebouwenkaart voor je neerleggen als je de bouwkosten kan betalen
Zo blijf je doorspelen tot iemand z'n achtste gebouw plaatst en dan is het na die ronde afgelopen en worden de punten geteld : - elk gebouw is zoveel punten waard als z'n bouwkost - 3 punten als je gebouwen in alle kleuren bezit - 4 punten als je als eerste acht gebouwen hebt gebouwd - 2 punten als je na de laatste ronde ook acht gebouwen bezit
Nu dien je eigenlijk enkel nog de eigenschappen van de karakters te kennen om zo het spel te manipuleren ... en dit kan enkel door het spel te spelen en af en toe tegen de muur te lopen.
1) Moordenaar : dood een ander karakter dat die ronde niet aan de beurt komt 2) Dief : steelt van een karakter zo gauw dit karakter aan de beurt komt (en als die speler geld heeft liggen natuurlijk) 3) Magiër : ruilt gebouwkaarten met de stapel (aantal te kiezen 1:1) of volledige hand met andere speler (je kan bijv. nul kaarten wisselen met een andere speler en zo al z'n gebouwkaarten afpakken) 4) Koning : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk geel gebouw (mag voor of na het bouwen worden genomen) en wordt de startspeler in de volgende ronde 5) Prediker : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk blauw gebouw en is beschermd tegen de condottière 6) Koopman : krijgt 1 goudstuk extra inkomen aan het begin van de ronde en voor elk groen gebouw 7) Bouwmeester : trekt 2 gebouwkaarten extra en mag tot drie gebouwen in z'n beurt bouwen (indien hij dit kan betalen), kan dus ook als enige op het einde van het spel meer dan 8 gebouwen hebben 8) Condottière : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk rood gebouw en mag tegen betaling (kosten -1) een gebouw van een tegenstrever afbreken, hij mag geen eigen gebouw afbreken of een gebouw bij een speler die reeds 8 gebouwen heeft
Er is ondertussen ook een uitbreiding verschenen "Machiavelli-de donkere landen". Hierin krijgt u nog eens een keertje het setje personagekaarten van het basisspel, 15 paarse gebouwen (deze hebben extra eigenschappen) en daarnaast 10 totaal nieuwe karakters. Deze karakters zijn tegenhangers van de personages uit het basisspel. Aan het begin moet je dan ook kiezen welke van de personage je gaat gebruiken in het spel.
1) Heks : de heks bezweert een personage, ze wacht tot deze aan de beurt is, deze persoon krijgt wel het inkomen, maar de heks voert de actie uit 2) Belastinginner : ontvangt van elke speler die deze ronde een gebouw heeft gebouwd een goudstuk (indien ze goud hebben) 3) Bezweerder : mag de handkaarten van een medespeler bekijken, er één uitkiezen en houden, hij mag dit gebouw overigens ineens bouwen (buiten de bouwfase) en kan dus 2 gebouwen oprichten (indien hij het geld ervoor heeft) 4) Intrigant : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk geel gebouw en geeft de koning aan een speler naar keuze (niet bij oorspronkelijke eigenaar en bij zichzelf) 5) Aflaatprediker : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk blauw gebouw, de speler met het meeste goud, moet 1 betalen aan de aflaatprediker (bij meerdere spelers of zichzelf, ontvangt de aflaatprediker niets) 6) Alchemist : ontvangt al het goud, dat hij voor het bouwen van gebouwen heeft betaald, aan het einde van de beurt weer terug 7) Veroveraar : krijgt 4 goudstukken of 4 gebouwkaarten extra in z'n inkomstenfase, maar mag geen gebouwen zetten 8) Diplomaat : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk rood gebouw en mag een gebouw wisselen met een gebouw van een tegenspeler, een verschil betaalt hij aan die speler 9) Kunstenaar : mag 1 of 2 gebouwen in zijn stad verfraaien door er een goudstuk op te leggen, deze gebouwen zijn op het einde van het spel 1 punt meer waard 10) Koningin : ontvangt 3 goudstukken aan het begin van de beurt als hij naast de koning zit
Titel : Machiavelli Uitgeverij : Hans im Glück (uitgegeven in het Nederlands door 999 games) Auteur : Bruno Faidutti Aantal spelers : 2-7 (uitbreiding met 8) Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Af en toe verschijnt er zo wel eens een spel dat er eens tussenuit schiet, een thema dat niet alledaags is. Weg met de piraten, Rome, Egypte, fantasiewezens en andere ontdekkingsreizigers. Tijd voor een portie cultuur in spellenland. Modern art is een spel voor kunstkenners, niet zo zeer voor mensen die denken en pretenderen dat ze weten wat kunst inhoudt, maar mensen die met de financiële kant van de zaak overweg kunnen.
In dit spel probeert u uw schilderen voor een zo hoog mogelijke prijs te verkopen en aankopen te doen tegen een ... natuurlijk zo laag mogelijke prijs. Elke ronde wordt er bepaald welke kunstenaars hoge ogen gooien en wiens kunstwerken waardeloos worden weggegooid met het grof huisvuil. Ben jij diegene die het meeste zicht heeft op de nieuwste trends en kan jij een stevig potje bieden, dan maak je veel kans om dit spel te winnen.
Het spel bestaat uit 70 schilderijkaarten van 5 schilders, de spelers krijgen er aan het begin van het spel enkele op de hand (afh. aantal spelers). Als een speler aan de beurt is, speelt hij één van deze kaarten op tafel en veilt hij dit schilderij als zijnde de veilingmeester. Hoe het werk zal verkocht worden hangt af van het pictogram dat op de kaart staat (zie ook afbeelding boven), er zijn verschillende veilmogelijkheden. Bij deze veilingen betalen de spelers aan de veilingmeester, tenzij hij het werk zelf aanschaft en betaalt aan de bank. - open veiling : iedereen mag roepen wat hij wil bieden, de veilingmeester rondt af met éénmaal, andermaal ... verkocht - één ronde veiling : beginnend bij de speler naast de veilingmeester mag iedereen om beurten één bod uitbrengen, de volgende speler mag overbieden of passen, de veilingmeester kan op het einde weer beslissen of hij zelf koopt of niet - in de hand veiling : alle spelers nemen een bedrag in de hand, tonen het gelijktijdig, diegene die het meeste biedt, wint de veiling - vaste prijs veiling : de veilingmeester legt een bedrag vast, in volgorde mogen de andere spelers ervoor opteren om het werk te kopen, passen ze allemaal, is de veilingmeester verplicht het werk zelf te kopen tegen de gevraagde prijs - dubbele veiling : wordt er een kaart met dit symbool gespeeld, mag er onmiddellijk een kaart van dezelfde artiest worden bijgelegd en worden beide kaarten in één keer geveild volgens het symbool van de tweede kaart
Vanaf het moment dat er een vijfde kaart van een kunstenaar op tafel komt te liggen, eindigt de ronde onmiddellijk, deze kaart wordt niet meer geveild. Er wordt nu nagegaan welke schilderijen het meeste op tafel liggen, deze krijgen een waarde (1ste 30 000, 2de 20 000 en 3de 10 000) Daarna worden alle schilderijen verkocht tegen de huidige waarde van de artiest. Haalden bepaalde werken deze ronde geen waarde, worden ze kosteloos afgelegd. Zo worden er in totaal 4 ronden gespeeld, de speler met het meeste geld op het einde van het spel, wint.
Modern art is een echt biedspel, maar het leuke is dat het bieden elke keer weer anders is. Je moet constant overwegen wat een schilderij voor jou waard is (of wat niet). Ik moet toegeven dat het op de duur wel een echt telspel kan worden, dus er een bepaalde "nadenkduur" opplakken lijkt me een goede zaak. Af en toe moet er maar eens impulsief geboden worden, dat maakt het allemaal leutiger. De sfeer zit er sowieso wel in bij dit spel, er zal regelmatig gevloekt worden en de decibelmeter durft ook wel uitschieters vertonen.
Titel : Modern art Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door Matagot Editions) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
In dit spel probeer je de macht te grijpen en een meerderheid te creëren in de provincies, maar je zal nooit kunnen winnen als je die macht niet deelt en op verschillende paarden gokt. Het is constant afwegen of je bepaalde gebieden gaat scoren en zo familieleden uit het spel verliezen, of ze terugtrekken en bij de volgende waardering toch weer meedoen voor de prijzen.
Het spel verloopt over 6 rondes, die op hun beurt zijn onderverdeeld in volgende fasen : 1) Familieleden op provincievelden plaatsen 2) Bewegingskaarten kiezen 3) Prins bewegen en familieleden inzetten 4) Waardering (enkel in rondes 2,4 en 6) 5) Einde van de ronde
De afzonderlijke fases worden in deze volgorde afgehandeld. De spelers doen om beurten een volledige fase alvorens naar de volgende fase over te gaan. De speler die na de waardering van de zesde ronde het meeste punten heeft gehaald, wint het spel.
1) In het begin van deze fase nemen de spelers 5 familieleden in hun voorraad. Alleen deze familieleden worden in deze fase geplaatst. Om beurten plaatsen de spelers een familielid in de verschillende provincies, tot alle 5 de familieleden zijn ingezet. 2) Een speler mag nooit meer dan 5 kaarten op handen houden. Te beginnen met de startspeler moeten de spelers ofwel één van de zes open bewegingskaarten of één drakenkaart in de hand nemen. Zodra de speler 5 handkaarten heeft, eindigt deze fase voo rhem. 3) Iedere speler moet nu zijn prins bewegen. Hij mag deze zo ver verplaatsen als hij wil, maar moet wel voor elke provinciegrens die hij oversteekt een passende bewegingskaart afspelen. Na de beweging kan de speler 0-3 familieleden inzetten in het district waar zijn prins zijn beweging heeft beëindigd. 4) In ronde 2, 4 en 6 volgt er een waardering en worden volgende stappen voor alle 6 de provincies doorgevoerd : - in elk district worden de meerderheden van de familieleden bepaald, diegene met de meeste familieleden verschuift er twee naar de stad van dit district. De speler die het tweede meeste familieleden heeft, plaatst er 1 naar de stad. Voor elk familielid in de stad ontvangt de speler een fiche van de betreffende kleur - daarna bepalen de spelers hoeveel familieleden ze uit de stad willen terugtrekken naar het district en leggen hiervoor terugzendkaarten neer. Voor de leden in de stad ontvangen de spelers onmiddellijk punten, deze familieleden worden uit het spel genomen en in de doos gestopt. Voor elk familielid in een klooster ontvangt men 4 punten. 5) Aan het einde van een ronde wordt de rondenteller één positie verder geschoven en de startspelerfiguur aan de linkerbuurman gegeven
Ik ben er nog steeds niet toe gekomen om dit spel eens volledig door te spelen. Aan wat het ligt, weet ik niet, waarschijnlijk te weinig kandidaten om mee te spelen. Het ziet er op zich niet slecht uit, maar het is wel redelijk muf en saai op het eerste zicht. Misschien ligt het thema gewoon niet goed in onze groep, want ook Im jahr des drachen, Shogun en andere Japans-Chinees-Aziatisch-getinte spellen doen het niet echt goed. Dit neemt niet weg dat het hoog tijd wordt om dit spel te spelen, want volgens mij zit er héél wat in dit spel.
Titel : Ming dynastie Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Robert F. Watson Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Ik heb dit spel slechts één keer gespeeld en ik was toen eigenlijk een beetje teleurgesteld. Raar op zich, want ik had ook al héél wat goede reacties over dit spel gelezen, misschien is het gewoon niet mijn ding???
Het materiaal is alleszins prachtig, allemaal houten materiaal waarmee je de stad Medina gaat opbouwen. De spelregels zijn nochtans héél erg simpel, je moet in je beurt telkens twee bouwstukken op het speelbord inbrengen, elke bouwstuk met z'n eigen bouwvoorwaarden en -regels en eigen manier van scoren op het einde. Het is misschien al voldoende als ik deze speelstukken even voorstel. - bouwsegmenten in de vier kleuren : aanbouwen om een paleis groter te maken (1 punt per segment) - dakkoepels worden op de segmenten geplaatst, je eigent een paleis toe, er mag hieraan niet meer gebouwd worden vanaf nu - stallen : worden naast de paleizen gebouwd en vermeerderen het puntentotaal met 1 punt per stal die horizontaal of verticaal aan het paleis grenst - markten : lopen in één lange lijn over het speelbord en verhogen de punten van het paleis ook met 1 punt per markt die grenst aan het paleis - de stadsmuur : idem stallen en markten, deze muren lopen tussen de hoektorens van de stad, er moet wel telkens één muurdeel open blijven waar zo gezegd de stadspoorten zijn.
Daarnaast kunnen de spelers nog extra puntenfiches winnen : - paleisfiche voor het grootste paleis in een bepaalde kleur (1 punt voor grijs, 2 voor groen, 3 voor rood en 4 voor oranje) - torenfiches voor diegene die als laatste aan een muur bouwt (1,2,3,4 punten voor de vier hoeken), deze fiche verandert telkens van eigenaar als er een nieuwe speler tegen die muur bouwt
Voilà, daar houdt het eigenlijk allemaal al mee op, goed bouwen is de boodschap, je kan de ander een hak zetten door op bepaalde plaatsen te gaan bouwen, maar ik denk dat mijn kleine brein het niet toelaat om alle mogelijkheden goed te doorzien, vandaar waarschijnlijk dat ik het allemaal maar een beetje tam vond. Maar indien je van dit soort spellen houdt, is het ongetwijfeld een aanrader.
Titel : Medina Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Stefan Dorra Aantal spelers : 3-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Ze volgen elkaar nu erg snel op, de spellenavonden. Na een weekje pauze is hier al onze nieuwsbrief voor de spellenavond van juni. Veel leesplezier ... en vergeet uw huistaak niet !!! By the way : vindt u de afbeelding hiernaast een beetje klein? Klik er dan op, zo wordt alles een beetje duidelijker.
Even uw aandacht voor een wederom ondergewaardeerd biedspelletje. In dit spel ga je goed doordacht moeten bieden op verschillende ontdekkingsreizigers. Sommigen leveren geld op, waarmee je natuurlijk weer meer kan bieden. Anderen leveren punten op, maar dat is pas op het einde van het spel, dus een serieuze investering.
Het spelbord bestaat uit 2 borden die langs twee kanten bedrukt zijn, dus je kan in vier mogelijk combinaties spelen. De eigenschappen van de verschillende ontdekkingsreizigers veranderen hierdoor. Ik ga me dan ook enkel beperken tot de basisopstelling die wordt aangeraden voor de eerste spelbeurten.
Elke speler krijgt 6 schepen en een setje geldkaarten. De ontdekkingsreizigerskaarten worden in hun drie stapels onderling geschud en op elkaar gelegd. Het spel verloopt dan ook over drie grote perioden. In periode 1 worden er van elke reiziger 3 kaaten geveild, in periode 2 nog maar 2 en in periode 3 slechts 1 kaart. Dit is erg belangrijk : indien je in periode 1 niet op een ontdekkingsreiziger gegokt hebt en hem gekocht hebt, mag je in periode 2 en 3 hier niet meer meedoen. Je zal dus keuze moeten maken.
Een beurt bestaat uit volgende fasen : - een ontdekkerkaart omdraaien en veilen (door veilingmeester) - 1 schip inzetten (periode 1) of 1 veld verder bewegen (periode 2 en 3) en de betreffende actie uitvoeren - punten 1 en 2 worden herhaald tot alle ontdekkerkaarten van die periode zijn geveild - als de periode gedaan is, krijgen de spelers nieuwe geldkaarten van de stapel (2 kaarten) - de volgende fase begint
Eigenlijk is dit alles wat er te vertellen valt over dit biedspel, maar natuurlijk moet je nu nog weten wat de verschillende ontdekkers opleveren en op welk paard je kan gaan gokken, of welke combinatie wel interessant is. Wel, ik kan het je niet echt vertellen, meerdere speelbeurten zijn dan ook aangewezen. Maar zelfs bij een eerste speelbeurt, ga je al wel genieten van dit spannende biedspel.
Ontdekkers : (in de basisversie) - Columbus : levert één geldkaart op en op het einde punten (1,5, 10 afh. waar je schip strandt) en in fase 1 een vetorecht, deze wordt ingezet bij het veilen van een kaart (die kaart wordt dan niet op dat moment geveild maar later) - Pizarro : levert één geldkaart op (fase 1), 2 geldkaarten (fase 2), x punten (fase 3), kaarten trekken van de stapel met max. waarde 20, punten optellen, trek je meer dan 20 geld krijg je niets - Magellan : je mag elke keer je een Magellankaart koopt een geldkaart onder de kaart schuiven. Op het einde worden de punten die hierop staan vermenigvuldigt met 1, 2 of 3 (afh. fase 1,2 of 3) - Polo : levert geldkaarten op en wisselen van geldkaarten en in fase 3 ook nog 3 overwinningspunten - Vasco da Gama : levert geldkaarten op en punten 1, 3 en 6 (afh. fase 1, 2 of 3) - Cook : je moet open spelen met je geldkaarten, je scoort 5, 10, 20 punten (afh. fase 1, 2 of 3)
Titel : Magellan Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Thomas Lehmann Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 12+
Oh nee, weer een carcassonne afkooksel??? Zo nam ik de aankondiging van dit nieuwe spel op. Ik heb het dan ook aanvankelijk links laten liggen in Essen en me geconcentreerd op andere spellen. Maar na enkele besprekingen te hebben gelezen van het spel, lijkt dit een alleraardigst spelletje dat eigenlijk niets van Carcassonne wegheeft qua gameplay. Natuurlijk heeft men de naam gelinkt, dat zal commercieel wel interessant zijn. Ook hier en daar wat spelmateriaal recuperen is een goed idee in volle crisis, maar het spel zelf is toch vernieuwend.
In Cardcassonne ga je door het afleggen van kaarten en het verzekeren van een kaartenrij punten proberen te scoren. Het spel bevat vier speelborden die tegen elkaar worden gelegd, achter dit spelbord worden de kaarten gelegd en er staat een scorespoor op afgebeeld waar de spelers met hun kleine meeple de score bijhouden. Daarnaast krijgt elke speler een schatkist (gewone kartonnen fiche) en een grotere meeple om kaartenrijen te verzekeren. De rest van het spel bestaat eens een keer niet uit tegels, maar uit kaarten. Op deze kaarten staan personen, gebouwen en dieren afgebeeld in vier verschillende kleuren. (er zijn ook nog enkele jokers in de drie categoriën)
Het spel wordt over een aantal ronden gespeeld (afhankelijk van het aantal spelers). Elke ronde krijgen de spelers een aantal handkaarten (ook afhankelijk van het aantal spelers). Deze kaarten houden de spelers verdekt in de hand. Een ronde eindigt als alle spelers hun handkaarten hebben uitgespeeld, hun volgeling hebben geplaatst en de waardering hebben doorgevoerd. De speler links van de kaartgever opent het spel.
In je beurt moet je ofwel een kaart aanleggen ofwel je volgeling plaatsen. De kaart wordt aangelegd aan een open zijde van het speelbord of aan de laatst liggende kaart van deze rij. De eerste kaart van een ronde moet steeds verdekt worden gelegd door alle spelers, daarna speel je altijd open. Uiteraard moet de kleur overeenkomen met de kleurenrij (uitzondering verdekte kaart). Een joker mag aan een rij naar keuze.
Je volgeling plaatsen doe je aan het einde van een rij. Hiermee verzeker je je van de kaarten die voor deze volgeling liggen of tot een voorliggende volgeling. Een geplaatste volgeling blijft staan tot de waardering. De speler die als laatste zijn volgeling plaatst, legt deze neer en wordt kaartgever in de volgende ronde.
Alles draait natuurlijk om de waardering (dus toch nog een stukje Carcassonne erin) : Alle kaarten die zijn verzekerd worden gewonnen, kaarten die niet verzekerd zijn, blijven liggen voor de volgende ronde. - Persoonkaarten (waarde 1 t.e.m. 3) : je telt de getalwaardes op en vermenigvuldigt met het aantal persoonskaarten. Deze kaarten verdwijnen uit het spel. - Dierkaarten : het aantal dierkaarten bepaald het aantal punten (overzichtstabel). Deze kaarten tellen bij elke waardering. Indien je een dierjoker afruimt en nog geen dierkaarten hebt, ontvang je onmiddellijk drie punten. - Gebouwkaarten : worden onder de schatkist gelegd en tellen enkel bij de eindtelling. Deze kaarten mogen gedurende het spel niet meer bekeken worden. - Jokers draak en fee : leveren onmiddellijk 10 punten op. - Foute kaarten (gedekte kaarten) : persoonskaarten = 10 punten en uit het spel; dierkaarten en gebouwkaarten = ofwel 10 punten en uit het spel OF scoren volgens de gekende methode.
U merkt zelf al wel door het lezen van de regels of dit een spel is voor u of niet. Ik vind het in ieder geval een leuk tussendoortje. Je moet er niet té veel van verwachten, maar een ontgoocheling is het zeker niet.
Titel : Cardcassonne Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 8+
Weer zo'n doos vol houten materiaal, waarbij je best een gasmasker gebruikt om de doos voor de eerste keer te openen. Dit is meer positief dan negatief, want het materiaal is weer erg mooi en kleurrijk.
De spelers bouwen muren op het speelbord en zo ontstaan er ommuurde steden die je punten kunnen opleveren als je een passende gildenkaart kan uitspelen. De speler die het meeste punten weet te scoren, wint het spel.
Een speler die aan de beurt is, moet de volgende stappen doorlopen : - muur bouwen : op een vrije bouwlijn op het speelbord
- dobbelen : dobbelen met de torendobbelsteen en twee huisdobbelstenen, inzetten van passende toren(s) en huizen. De gegooide toren moet aan één van beide zijden van de muur worden geplaatst, de andere vrije plaats mag de speler een toren naar keuze zetten. De huizen worden in de gegooide kleur langs beide kanten van de muur geplaatst. Zodra er in een afgesloten stad 2 huizen van eenzelfde kleur staan, worden deze vervangen door een paleis (groter houten huisje), dit gebeurt voor de waardering.
- waarderen : in geval er een stad wordt afgesloten door het plaatsen van een muur, indien er grenzende steden zijn, kunnen de tussenmuren worden verwijderd om een grotere stad te creëren, de speler kan 1 of 2 gildenkaarten afleggen en punten scoren, nadien trekt iedere speler 1 gildenkaart (diegene die laatst staat in de stand, mag gildenkaarten ruilen). Je kan er ook voor opteren om geen gildenkaarten te spelen, maar er 1 weg te gooien en twee nieuwe in de plaats te trekken.
- doorgeven : dobbelstenen doorgeven aan de volgende speler
Gildenkaarten : je kan op verschillende manieren punten scoren afhankelijk van de gildenkaarten die je krijgt.
Je kan punten scoren met bepaalde kleuren huizen, kleuren torens, alle torens langs de kust, vrije muren op het speelbord, vrije huizen op het bord, huizen in een bepaalde provincie, steden met een zekere grote, ...
Zodra de laatste muur of laatste toren of laatste huis of laatste paleis wordt gebouwd, eindigt het spel. Als er met dit laatste onderdeel nog een stad wordt afgewerkt, wordt deze stad nog gewaardeerd en eindigt het spel. Als er geen stad wordt afgewerkt, mag iedereen nog één stad uitzoeken en waarderen met 1 of 2 gildenkaarten naar keuze.
Titel : Mauerbauer Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Leo Colovini Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 8+
In dit spel is het vooral puzzelen geblazen. Elke speler bezit een eigen speelbord waarop hij tegels gaat leggen. Het spel eindigt als het speelbord bij een speler vol ligt en dan volgt een telling. Ik begin hier met de telling aangezien je dan ook direct weet waar je eigenlijk naartoe moet werken : - onafgewerkte eilanden worden eerst verwijderd van het bord - elk leeg veld dat op deze manier ontstaat = -1 punt - elke palmboom op een eiland zonder hut = 1 punt - elke palmboom op een eiland met een hut = 2 punten - een complete bloemenkrans = 10 punten - de speler met de meeste boten = aantal punten gelijk aan aantal boten - de speler met de meeste mosselen (witte, houten blokjes) = aantal punten gelijk aan aantal mosselen
In het begin van het spel worden zestien fiches in een vierkant gelegd, het ontdekkersschip wordt naast één van de fiches gezet. De spelers krijgen een leeg bord en 5 mosselen.
Als je aan de beurt bent : - moet je het ontdekkersschip verplaatsen (minstens 1, max. aantal boten op je speelbord (begin = 2)) - eilandfiches ontdekken : de speler moet één van volgende acties doen : 1) een fiche nemen uit het rooster (kosten rand = gratis, één van de kant kost één mossel, twee van de kant 2, ...) en op zijn speelbord leggen 2) een fiche nemen uit het rooster en op zijn reserve leggen (je mag één fiche opsparen voor later) 3) een fiche uit je reserve op het bord leggen 4) niets doen Nog enkele regeltjes : de palmbomen moeten steeds naar jezelf wijzen, staat er een mossel op de fiche, mag je een mossel nemen uit de voorraad. Er is nog één speciale fiche, nl. de vulkaan : deze kan je zelf niet nemen en vormt tevens een blokkade voor alle achterliggende fiches
Het spel eindigt zo gauw een speler zijn speelbord heeft volgelegd.
U kan het al raden, dit is een lekker, luchtig puzzelspel, waarbij je hier en daar wel eens een slag kan slaan (als je over de nodige mosselen beschikt). Leuk zonder meer, maar daar houdt het ook wel op.
Titel : Maori Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Günter Burkhardt Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Wie bouwt het hoogste? In verschillende wereldsteden ontspringen de wolkenkrabbers uit de grond als paddestoelen. De speler die het hoogste verdiep bouwt, controleert de toren en scoort de punten.
Het spelbord toont zes wereldsteden die bestaan uit 9 bouwvakken. Elke speler krijgt 4 bouwkaarten. Deze kaarten tonen de bouwkavels waarop mag gebouwd worden bij het uitspelen van deze kaart. De stad waarin je bouwt, is vrij te kiezen. In een beurt speelt men een kaart, bouwt een deel van de toren en trekt een nieuwe handkaart, erg eenvoudig allemaal. Let er wel op dat je de oriëntatie van de kaarten aanhoudt voor alle spelers, anders krijg je een probleem. Er is nog één bouwregel die je in gedachten moet houden, het stuk dat je in de toren bezit, moet minstens zo groot zijn als dat van de tegenstanders.
Het spel wordt gespeeld in verschillende ronden (afh. aantal spelers). De spelers kiezen in het begin een aantal bouwstenen uit (deze verschillen in hoogte van 1 tot 4). Na een ronde volgt er telkens een telling, waarbij het hoogste gebouw op het bord 3 punten scoort, de meerderheid in een wereldstad 2 punten en elke toren die je beheerst levert ook nog eens een punt op. De speler die op het einde het meeste punten heeft verzameld, wint het spel.
Dit spel is al een ouder spel, dat merk je aan de artwork en het materiaal. Desalniettemin is dit best wel een sterk spel, je hebt wel wat bouwmogelijkheden, tracht de meerderheid te houden, maar niet ten koste van alles. Dit goed afwegen, lijkt de boodschap. Is het top? Neen, dat is het zeker niet, maar zeker de moeite om eens te proberen.
Titel : Manhattan Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Andreas Seyfarth Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
In dit spel is het echt wel last man standing. Ik moet u waarschijnlijk niets meer vertellen over de film Gladiator met Russell Crowe, dit fantastische epos over een Romeins veldheer die als slaaf wordt opgeleid tot gladiator om wraak te nemen op de keizer, formidabele film die ik telkens weer opnieuw wil zien. Fascinerend thema ook, moet Reiner Knizia gedacht hebben. In Kampf der gladiatoren speel je met enkele groepen vechtersbazen en probeer je je staande te houden in de ring tegen de andere getrainde moordmachines en wilde dieren. De speler die het meeste slachtoffers weet te maken wint, dus chicken spelen en in een hoekje wachten zal je misschien in leven laten, maar de overwinning en eeuwige roem mag je dan wel vergeten.
Eigenlijk is dit spel een dobbelspel, waarbij je echt het geluk aan je zijde moet hebben om te winnen. Op zich heeft het ook zeer weinig inhoud, maar de sfeer en het vechtgegeven, maakt het best wel spannend en misschien heeft dit spel dan wel héél wat in huis om in familieverband te spelen. Je begint het spel met enkele standplaatsen (afh. aantal spelers), deze worden ergens in de arena gezet en gevuld met vier gladiatoren, die de spelers om beurten mogen kiezen. De verschillende gladiatoren zorgen ervoor dat je verschillende zaken tijdens het vechten meer kan doen.
In een beurt neemt de actieve speler de duelfiche en legt deze tussen zijn standplaats met gladiatoren en die van een andere speler of een wild dier. Daarna wordt er een duel uitgevoerd en wordt er rekening gehouden met de verschillende gladiatoren die in het gevecht verwikkeld zitten : - speerwerper : de speler die er het meeste in zijn standplaats heeft, mag als eerste aanvallen (bij gelijke stand, de speler die de duelfiche legde) - netwerpers : de spelers zetten deze om beurten in om gladiatoren van de andere speler buitenspel te zetten - zwaardvechter : voor elke zwaardvechter mag je één dobbelsteen meer gooien - schilddrager : voor elke schilddrager mag je een schampschot afweren De spelers gooien met de dobbelsteen (of dobbelstenen). Je kan ofwel een voltreffer gooien (rode sterren), dit heeft een dode tot gevolg, de verdediger geeft één gladiator naar keuze aan de aanvaller die hem houdt als overwinningspunt. Je kan ook een schampschot gooien (gele ster) die wordt bij de standplaats gelegd, twee schampschoten maken ook een slachtoffer. Ofwel gooi je een misser (niets op de dobbelsteen). Na de aanvaller, mag ook de verdediger met de dobbelstenen gooien.
Na het duel schuift de duelfiche naar de volgende speler. Een duel met wilde dieren verloopt exact hetzelfde. Een aangeduide speler speelt voor het wilde dier. Op de wilde dieren staan soms de symbolen speer, schild, zwaard, zodat je weet wat de aanvalskracht is van het dier. Er staat ook telkens bij hoeveel treffers je moet hebben om het dier te doden.
Het leuke aan dit spel is dat als je al je gladiatoren kwijt bent, dat je dan nog niet verloren bent. Je mag nog verderspelen met de wilde dieren en op die manier nog wat punten binnenrijven. Zo gauw er nog maar één speler gladiatoren op het bord heeft staan, eindigt het spel en tellen de spelers hun punten : 1 punt voor elke verslagen gladiator en 2 punten voor elk verslagen wild dier.
Titel : Kampf der gladiatoren Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Dit kaartspel is best wel tof, veel tactiek en strategie kan je er niet insteken, hoogstens hier en daar eens een leuke "move" doen, maar het heeft wel iets. Het speelmechanisme is toch weer net dat ietsje anders dan je gewend bent.
Elke speler heeft een stapel personagekaarten, die elk hun eigenschappen hebben. Ze hebben sowieso allemaal een waarde, sommigen kunnen een speciale actie uitvoeren en anderen gaan nog iets uit de hoge hoed toveren bij een waardering. De bedoeling van het spel is om de doelkaartjes (kleine kaartjes die je op bovenstaande foto ziet) te verzamelen. Er zijn zes soorten van deze kaartjes en als je wil winnen ga je trachten om alle zes de soorten te verzamelen, want dan verdubbelen je punten. Als je dan ook nog eens de kaartjes met de hoge getallen kan verzamelen sta je er echt goed op.
De spelers nemen in het begin van het spel drie kaarten op handen, de rest van hun kaarten is trekstapel. In een beurt doet een speler niets meer dan een kaart aanleggen aan een rij onder zo'n doelkaartje. Als je een kaart speelt, doe je dit dicht. De kaart boven jouw kaart wordt opengedraaid en eventuele acties worden uitgevoerd. Vanaf het moment dat er een aantal kaarten onder een doelkaartje ligt gelijk aan de waarde van deze doelkaart wordt de rij gesloten. Als op deze manier alle kolommen (gelijk aan aantal spelers) zijn afgesloten worden alle resterende kaarten omgedraaid, worden eventuele acties voor de waardering nog doorgevoerd en worden de doelkaartjes verdeeld aan de speler die het sterkst vertegenwoordigd is in de bewuste kolom (dwz de kaarten met gezamenlijk hoogste waarde heeft gespeeld). Tenslotte van een beurt, trek je een nieuwe handkaart.
Het spel eindigt na zo'n 6 rondes en dan volgt er een telling. De spelers tellen al hun gewonnen doelkaartjes op. Heb je van elke soort ééntje verzameld worden deze waarden opgeteld en vermenigvuldigt met twee, maar krijg je voor elk extra doelkaartje dat je won wel 1 strafpunt. De speler met de meeste punten wint het spel.
Natuurlijk wordt dit spel wel volledig gemaakt door de kaarten die in het spel zitten en die ga ik hier niet allemaal uit de doeken doen. Het is zo'n beetje als bij Dominion en andere kaartspellen met personages en karakters. Er zitten verschillende personages in het spel die door hun actie het spel zo wat kunnen manipuleren, bv. een kaart verschuiven naar een andere rij, de zwakste wint een doelkaart, andere kaarten betoveren en verwijderen, ...
Bedriegers bedrogen (nederlandste titel) is zeker een leuk spel, je bent natuurlijk een beetje afhankelijk van je handkaarten die je krijgt op welk moment, maar je kan meestal wel iets leuks doen, al is het maar om de anderen te pesten. Zoals zo vaak bij dit soort spellen, is het spel moeilijker om uit te leggen dan om het te spelen, eens je de personages een beetje kent. Er staat dan ook wat tekst op de kaartjes, dus moest je het aanschaffen, kies dan misschien gemakkelijkheidshalve toch maar voor de nederlandstalige versie.
Titel : Kabale & hiebe Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Lutz Stepponat Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Kaiser is zo'n spel dat u niet al te snel op tafel legt. Het is een erg goed spel voor een veelspeler, maar als u gezellig met de kinderen een spelletje wil spelen, is dit misschien niet de beste optie. Ik vergelijk dit spel een beetje met Caylus, omdat het heel wat fase en stapjes heeft. Of het materiaal en het speelbord aantrekkelijk zijn, laat ik nog in het midden, daar oordeelt u zelf maar even over.
Bedoeling van het spel is uw adellijke familie in het Heilige Romaanse Rijk van de late middeleeuwen naar de keizerstroon te manoeuvreren. Hiervoor moeten overwinningspuntenkaarten verzameld worden door steden te bouwen of Keurvorst te worden.
Het spel bestaat uit vijf ronden, die op hun beurt zijn opgesplitst in acht fase. Even een overzichtje van de fasen in het spel : I) Inkomen II) Verouderen III) Nakomelingen IV) Acties V) Nieuwe keurvorsten VI) Verkiezing van een keizer VII) Actie van de keizer VIII) Rondenteller verzetten of einde van het spel
I) de spelers krijgen zes daalders basisinkomen + één daalder voor elk eigen stad + één daalder voor elke stad onder beheer + twee daalder voor de keurvorst van Saksen (U merkt al bij het lezen van deze eenvoudige fase, dat u met héél wat rekening dient te houden
II) alle edelen worden één leeftijdsklasse ouder, je speelt eigenlijk met fiches die vier leeftijdscategorieën hebben, je moet ze enkel draaien om ze ouder te maken
III) een speler met meer blauwe kaarten dan roze, krijgt een zoon, een dochter wordt andersom verkregen, nadien wordt er een huwelijkskandidaat gezocht (bij de andere spelers), stemt deze toe, krijg je een overwinningspunt, zoniet gaat ze in het klooster en krijgt één daalder
IV) de actiefase bestaat uit het kopen en uitspelen van actiekaarten, het privilege van keurvorst gebruiken en een ridder inzetten of verplaatsen (kost 1 daalder en je plaatst hem vanuit je voorraad in een vorstendom) (het uitleggen van deze actiekaarten en privileges zou ons nog verder leiden, dus daarvoor ga ik hier passen)
V) de machtspunten van de spelers worden in de vorstendommen berekend en elke winnaar wordt keurvorst en krijgt overwinningspunten
VI) deze fase gebeurt uitsluitend als er in fase IV de actiekaart "tegenkeizer" is gespeeld. Alle spelers mogen nu stemmen of de huidige keizer aan de macht blijft, of de speler die de actiekaart uitspeelde.
VII) de keizer mag een extra actie uitvoeren waar de keizersteen zich bevindt op dat moment (punten, steden inzetten, geld)
VIII) de rondenteller wordt één veld verder gezet
U merkt het zelf ook, een spel met héél wat mogelijkheden, inzetten van adelen op de verschillende vorstendommen, meerderheden creëren, eventueel nog het voordeel van de keizer meenemen en vooral je actiekaarten goed en wijs gebruiken. Deze kaarten maken het spel uiteindelijk wel, maar ik geef u de raad om het spel dan eerst eens een keertje te proberen. Je bent er niet zo maar mee klaar met dit spel. Naar mijn bescheiden mening is dit wel een goed spel, maar de juiste sfeer en het juiste gezelschap om het te spelen zijn wel noodzaak.
Titel : Im schatten des kaisers Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Ralf Burkert Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Zoals reeds vermeld in de nieuwsbrief vooral Schmidtspiele en kinderspellen. Indien u nog graag een ander spel uitprobeert, laat het ons dan weten voor donderdagavond aub.
Misschien kent u het spel Bloom van QWG, indien ja, dan weet u ongeveer hoe het spelconcept in elkaar zit. Indien neen, dan leg ik het hier graag even voor u uit. Pas op, ook de Bloom-specialisten moeten even opletten, want er zijn enkele essentiële verschillen.
In de eerste plaats gaat iedereen zelf bouwen aan zijn eigen hangende tuinen. De spelers starten met een lege kaart (6 bouwvakken). Op deze kaart gaan ze steeds andere kaarten bouwen (zie afbeelding) om zo mooie tuinen te vormen. Bedoeling is om dezelfde soorten bouwwerken naast elkaar te krijgen tot een reeks van min. 3. Vanaf het moment dat je er minstens 3 naast elkaar hebt liggen, kan je overwinningsfiches gaan kiezen uit de vitrine, die je op het einde van het spel punten opbrengen.
In een beurt kan je dan ook niet al te veel doen. Je kiest één van de vier openliggende kaarten (3 bij 3 spelers), legt deze volgens de bouwregels aan op je speelvlak, kan eventueel een tempel inzetten om een deel te waarderen (min. 3 dezelfde bouwwerken) en verzamelt op die manier de puntenfiches die open op het gezamenlijke speelbord liggen.
Bouwregels : - bouwplaatsen mogen op de tafel komen te liggen - gebouwen mogen niet op tafel komen te liggen, moeten worden gezet op een bouwplaats - je mag gebouwen afdekken (zeker om grotere gehelen te creëren met andere bouwwerken) - je mag een gescoorde groep gebouwen opsplitsen, maar mag geen tempel bedekken
Scoringsregels : - er moeten minstens 3 dezelfde gebouwen aan elkaar grenzen om een tempel op in te zetten (moet op de pas gelegde kaart zijn) - afh. of je 3, 4, 5, 6+ gebouwen aan elkaar hebt liggen, mag je respectievelijk puntenfiches kiezen uit de 1ste, 2de, 3de kolom en zelfs één extra van de trekstapel (bij 6+) (zie afbeelding rechts onder) - indien al je tempels reeds op het speelveld staan, mag je voor een nieuwe score een oude tempel (van de kleinste groep gebouwen) verzetten
De puntenfiches tracht je te verzamelen in setjes. Als je hierboven even bekijkt zie je dat een enkelvoudige gele fiches 3 punten oplevert, een set van twee 7, drie dezelfde 12 en een kwartet zelfs 20 punten. Linksonder zie je ook een personenfiche, hiervoor scoor je 3 punten als je enkele gele fiches hebt verzameld 3 punten, maar als je een setje volledig hebt kunnen sparen (in dit geval 4) dan krijg je 12 punten.
De speler die het meeste punten weet te scoren, wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met het meeste tegels. Ik word persoonlijk koud noch warm van dit spel. Het heeft wel iets, maar je hebt weinig vat op het gegeven, pas op het moment dat je het gevoel hebt dat het een beetje gaat lopen, loopt het spel gewoon op z'n eind. Het zal waarschijnlijk wel aan mij liggen wat dit laatste betreft, maar ik vind dat er betere spellen zijn in de HiG-stal.
Titel : Hängende gärten Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Din Li Tsan Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Don't cry for me Argentina! De spelers zijn grootgrondbezitters in Argentinië en ze kopen extra land en dieren, bouwen haciënda's, oogsten en verkopen kuddes vee op de markten. Punten sprokkelt men door toegang tot de markten, grenzen aan water, voor landketens, haciënda's en voor geld.
Een spelersbeurt bestaat telkens uit 3 acties, waarbij de speler kan kiezen uit volgende opties (dit kan in willekeurige volgorde) : - 1 object kopen - 1 kaart uitspelen (landschap- of dierenkaart) - 1 oogstfiche plaatsen
Er zijn verschillende objecten die een speler kan kopen : - 1 landschapskaart/dierenkaart van de gedekte stapel = 2 pesos (mag meermaals per beurt) - 1 open landschapskaart/dierenkaart = 3 pesos (mag meermaals per beurt) - 1 haciënda = 12 pesos (éénmaal per beurt) - 1 waterkaartje = 12 pesos (éénmaal per beurt)
Een kaart uitspelen : de speler legt een landschapsfiche van de eigen kleur op het overeenkomstige landschap op het speelbord, probeer meerdere fiches naast elkaar te krijgen tot een keten (min. 3 fiches). Een dierkaart werkt op dezelfde manier, maar dan leg je de bijpassende dierenfiche op een pampaveld. De dieren moeten per kudde aan elkaar grenzen, er kunnen ook verschillende kuddes tegen elkaar komen te liggen. Als een kudde een marktplaats bereikt wordt er onmiddellijk uitbetaald : (aantal dierfiches + aantal landfiches) x 1 peso
Als een speler ervoor opteert om een oogstfiche te spelen, legt hij deze op een landschapsfiche en wordt ervoor uitbetaald : aantal landfiches x 3 pesos. Een haciënda inbrengen, kost 12 pesos, je plaatst de haciënda op een landschapsketen of kudde.
Zodra de stapel dierkaarten (bij de voorbereiding in twee gedeeld) is opgebruikt volgt er een waardering. Je scoort op diverse manieren : - punten voor aangesloten marktplaatsen (zie overzicht) - punten voor landketens : som van aantal landfiches x 2 - punten voor haciënda's : som van alle land- en dierfiches die tot een keten of kudde behoren - punten voor waterkaartjes : 1 punt voor elk aangrenzende fiche - punten voor geld : voor elke 10 pesos 1 punt (enkel op het einde van het spel, na tweede stapel dierkaarten)
Het belangrijkste spelonderdeel in dit spel zijn de kaarten, er zijn dierkaarten en landschapskaarten.
Titel : Hazienda Uitgeverij : Hans im Glück (uitgebracht in het Nederlands door 999 games) Auteur : Wolfgang Kramer Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Dames en heren, aanschouw één van mijn favoriete spellen, beetje bieden, beetje opwaarderen, kleine geluksfactor en vooral opbouwen en dat is iets dat me wel weet te boeien. Voor diegenen die Endeavor kennen, wel ...je mag stellen dat ze hun ogen de kost hebben gegeven toen ze GOA speelden.
In dit spel krijgen de spelers een eigen spelersbord, met daarop 5 ontwikkelingen waaraan ze kunnen werken. De bedoeling is dat ze zowel op vlak van schepen, kruiden, geld, expeditie(kaarten) als kolonies gaan groeien. Dit kunnen ze enkel doen als ze hiervoor de nodige grondstoffen en schepen afgeven.
Op het centrale speelbord kan alles netjes worden gestockeerd, in deze spelregels lees je dus niet "leg het overige speelmateriaal naast het speelbord klaar", hier kan alles netjes op z'n plaats. Geld, kolonisten, schepen, expedities, kolonies en de tegels die worden geveild. Met deze laatste tegels gaan we trouwens beginnen. Het eerste deel van elke ronde bestaat uit het veilen van deze tegels die door een ingenieus systeem (hoewel, vooral eenvoudig) gekozen worden. De startspeler heeft als voordeel dat hij twee tegels mag veilen. De veilingmeester heeft als laatste de mogelijkheid om de tegel zelf te kopen en te betalen aan de bank of het geld te incasseren wat een medespeler er voor over heeft. Deze tegels leveren grondstoffen, kolonisten, schepen, punten, actiekaarten, ... (uitgebreidere info vindt u terug in de spelregels)
Daarna begint deel 2 van een ronde, de spelers mogen om beurten een drie acties uitvoeren, en hebben keuze uit : - scheepsbouw : aantal scheepskaarten nemen (afh. hun ontwikkeling op dat moment) - oogst : aantal grondstoffen nemen (afh. hun ontwikkeling op dat moment) - belasting : geld nemen (afh. hun ontwikkeling op dat moment) - expeditie : expeditiekaarten nemen (afh. hun ontwikkeling op dat moment) deze kaarten zorgen dat je hier en daar kan manipuleren - kolonie stichten : een kolonie kiezen, twee expeditiekaarten omdraaien en kolonisten optellen bij eigen inbreng om kolonie te stichten. Lukt het niet om aan het gevraagde aantal te komen neemt de speler een kolonistenkaart als troostprijs. - opwaarderen van één van hun ontwikkelingen : benodigde schepen en grondstoffen afgeven en ontwikkelingsniveau opkrikken Na drie acties kunnen de spelers ook nog extra actiekaarten spelen.
De spelers kunnen ook extra actiekaarten winnen als startspeler en als eerste speler om alle ontwikkelingsblokjes op een volgende rij te krijgen. Na acht ronden (4 ronden met tegels A en 4 ronden met tegels B) eindigt het spel en wordt de eindscore berekent.
- het niveau van de afzonderlijke ontwikkelingen (rij 1,2,3,4,5 leveren 0/1/3/6/10 punten op) - aantal kolonies (1,2,3,4 kolonies leveren 1/3/6/10 punten op) - gelijke symbolen op expeditiekaarten (1,2,3,4,5,6 zelfde symbolen leveren 1/3/6/10/15/20 punten op) - meeste geld op het einde = 3 punten - per plantage met één grondstof = 1 punt - overwinningspunten voor speciale tegels indien vervuld aan de opdracht
Titel : Goa Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Rüdiger Dorn Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Spiksplinternieuw verschenen in de Alea-reeks : Glen More. Het betreft hier een midbox-game, dwz dat u dit spel mag neerzetten naast Wie verhext, Augsburg, Palazzo en Louis XIV. In Glen More bent u hoofdman van een Schotse clan die z'n macht en invloed over de Schotse hooglanden probeert uit te strijken. Je vergroot je gebied, verzamelt grondstoffen, produceert Whiskey en probeert uiteindelijk overwinningspunten te scoren hiermee.
Het spel verloopt over drie delen, na elk deel volgt er een tussentelling en daarna nog een slottelling. De delen duren net zolang tot de fiches van een deel zijn opgebruikt. Het speciale bij Glen More is de speelvolgorde, deze loopt niet volgens de richting van de klok, maar de speler die achter staat blijft aan de beurt (à la Thebe en Red November). Als een speler aan de beurt is, doorloopt hij de volgende stappen : 1) verzetten van de speelfiguur naar een vrije tegel op het speelbord 2) deze tegel aan zijn gebied aanbouwen 3) deze tegel en alle omliggende activeren (ook diagonaal) 4) een nieuwe tegel aanvullen op het speelbord
Het belangrijkste aan het spel zijn de tegels. Deze komen voor in diverse kleuren, groen en geel leveren je grondstoffen op, bruin overwinningspunten, met grijs bouw je je stad verder uit en krijg je meer inwoners en bewegingspunten om deze inwoners door je gebied te loodsen en blauw levert je een éénmalige gunst op. Sommige tegels zijn meer waard dan andere en houden dan ook de nodige kosten in. Je betaalt steeds in grondstoffen. Heb je deze niet voor handen kan je op de markt je tekort gaan kopen tegen de huidige prijs. Hier kan je ook grondstoffen verkopen tegen de meest waardevolle prijs.
De bouwregels zijn inzake erg makkelijk. De tegels moeten volledig grenzen aan een reeds aanwezige tegel. De weg op je tegels dient steed horizontaal verder te lopen en de rivier verticaal. Je mag enkel een tegel aanleggen aan een tegel waar een inwoner aangrenst. Bij het activeren van de tegels krijg je grondstoffen, punten of kan je tarwe gaan omzetten in whisky (dit levert ook punten op).
De tellingen zijn ook anders dan anders. Je gaat alle zaken apart bekijken ten opzichte van de medespelers. Je scoort enkel voor het aantal dat je meer hebt dan de speler met het minste van een bepaalde soort. Er wordt geteld voor whisky, inwoners en speciale kaarten en je gebruikt de vergelijkingstabel van het speelbord om het aantal punten te berekenen. Op het einde van het spel volgt er nog een slottelling waarbij bepaalde tegels nog scoren, je krijgt nog punten voor het geld dat je nog bezit en tenslotte verlies je nog 3 punten voor elke tegel dat je meerhebt dan de speler met het minste tegels.
Glen More is dus een echt telspel. Een vermoeilijkte carcassonne eigenlijk een beetje. Het principe is gelijklopend, je verzamelt tegels, bouwt wel aan een eigen gebied, gaat deze tegels activeren en zo inkomsten verwerven. Ik heb nog niet de kans gehad om het spel effectief te spelen, dus een uitgebreide mening kan ik hier nog niet verkondigen. Hopelijk hebt u bij deze voldoende info om een zicht te krijgen op het spel, want het is niet eenvoudig om dit spel te omschrijven, vooral omdat de tegels allemaal weer anders zijn en deze de kern zijn van het spel.
Titel : Glen More Auteur : Matthias Cramer Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Fruit is gezond, dat weten we allemaal. Maar ik raad u toch aan om deze stukjes fruit niet naar binnen te spelen. Erg aanlokkelijk nochtans als u ook M&M's of nootjes op tafel heeft staan. Het zou wel eens kunnen tegenvallen, ik denk in ieder geval dat het vitamine C-gehalte in hout niet erg hoog ligt.
Finca wordt eigenlijk op twee delen van het spelbord gespeeld, langs de ene kant heb je de windmolen waarover je je landbouwers gaat verplaatsen, langs de andere kant heb je het eiland zelf met de verschillende fruitgaarden waar je de puntenfiches kan gaan verzamelen. Het spel heeft eigenlijk een héél apart en ingenieus spelconcept. Afhankelijk van het aantal spelers bezit iedereen een aantal landbouwers die op de schoepen van de molen worden geplaatst. In een beurt kan je één actie kiezen uit de volgende drie : - een landbouwer verplaatsen - vruchten leveren - een actiefiche gebruiken
Actie 1 : een landbouwer verplaatsen : je kiest een landbouwer op de molen en verplaatst hem net zoveel stappen als er landbouwers staan op de schoep waarop hij vertrekt (bv. er staan 2 landbouwers, hij verplaatst 2 plaatsen in de richting van de klok). Bovendien verzamel je op deze manier fruit, het aantal hangt af van het aantal landbouwers op de schoep waar je terechtkomt. (bv. je komt op een schoep met citroenen terecht met in totaal 3 landbouwers, je krijgt 3 citroenen). Overschreidt je bij het verplaatsen een bepaalde lijn, krijg je ook een ezelskar (deze heb je nodig om vruchten te gaan leveren.
Actie 2 : vruchten leveren : als je voldoende vruchten hebt verzameld en bovendien een ezelskar ter beschikking hebt, kan je vruchten inleveren en overeenkomstige puntenfiches van het spelbord nemen, je mag max. 6 vruchten inleveren (dit mag ook een combinatie zijn bv. 2 en 3 vruchten). Als alle vruchtenfiches van een regio zijn verdwenen wordt de fincafiche uitgedeeld aan diegene die op dat moment het meeste vruchtenfiches van die soort heeft verzameld. (een fincafiche levert 5 punten op)
Actie 3 : een actiefiche gebruiken : deze fiches zorgen ervoor dat je een beetje mag valsspelen tegen de regels. Zo kan je twee keer na elkaar verplaatsen, je landbouwer ineens naar een plaats naar keuze verzetten, tot 10 vruchten in één keer leveren, een vrucht minder betalen dan nodig om een vruchtenfiche te winnen. Niet gebruikte actiefiches leveren op het einde van het spel wel nog 2 punten op.
Afhankelijk van het aantal spelers eindigt het spel als er een aantal regio's zijn leeggemaakt. De spelers tellen hun punten op : - vruchtenfiches (afh. waarde), fincafiches (5 punten per fiche), niet gebruikte actiefiches (2 punten per fiche), eventueel gewonnen bonusfiche (die krijg je als je alle waarden van vruchtenfiches hebt verzameld). De speler met de meeste punten wint.
Dit is zonder twijfel één van de speciaalste spellen uit de reeks, totaal anders dan wat je gewoon bent, het materiaal is erg mooi, maar als je de doos voor de eerste keer opendoet, inhalleer je beter niet, je zou de rest van het spel wel eens high kunnen rondlopen. Ik vind dit een zeer geslaagd spel, vlot spelend, eenvoudige regels, tikkeltje geluk nodig.
Titel : Finca Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Ralf zur Linde & Wolfgang Sentker Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Fjord is een twee-persoonsspel en zo zitten er niet al te veel in de HiG-collectie. Het is een leuk, snel tussendoortje, waarbij je je tegenstrever een hak probeert te zetten. Het spelconcept is vergelijkbaar met Carcassonne. Je draait tegels om, legt deze aan en plaatst een hut op een tegel als je dat wil.
Het spel bestaat uit 2 grote delen. In deel 1, de ontdekkingsfase, bouw je het spelbord op en plaats je je hutten op strategische plaatsen. In deel 2, de claimfase, gaat het pas echt om de knikkers, de spelers leggen nu om beurten schijven op het speelbord en proberen zo veel mogelijk schijven kwijt te geraken, de speler die hierin slaagt, wint het spel.
Om beurten nemen de spelers dus een tegel van de dichte stapel en bouwen deze aan aan het speelbord. De bouwregels moeten in acht genomen worden en alle zijden moeten kloppen (à la Carcassonne). Je mag overigens geen nieuw stuk land overzee stichten. Daarnaast mag de speler ervoor opteren om één van z'n vier hutten op de gelegde tegel in te zetten. Doe dit slim en zeker verspreid over het land, met in je achterhoofd fase 2 van het spel.
Als alle tegels geplaatst zijn, gaan we om beurten stukken land claimen, door er onze schijfjes op te leggen. De speler die als voorlaatste een tegel heeft aangelegd, start met claimen. Je eerste fiche moet grenzen aan een eigen hut, daarna mag je verder gaan vanaf deze gelegde fiche of tegen een andere hut natuurlijk. De spelers leggen om beurten een schijfje. Diegene die er het meeste wegkrijgt, wint de ronde. Er wordt voor geopperd om een best-of-three te spelen, maar je kan natuurlijk ook na één sessie stoppen.
Titel : Fjord Uitgeverij : Hans im Glück (uitgegeven in het Nederlands door 999 games) Auteur : Franz-Benno Delonge Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
HiG staat garant voor speelplezier op familiaal niveau, maar met voldoende uitdaging om de veelspeler ook te overtuigen. En daar zijn ze met Egizia weer prima in geslaagd. Net zoals zovele spellen uit Essen dit jaar, komt dit spel uit het land van de pizza en de pasta, dat leek de enige echte trend uit Essen te zijn. Ze zijn daar goed bezig in de laars van Italië.
Egizia is weer een typisch HiG-spel, een mooi spelbord, kaartjes, fiches en het draait vooral weer om bouwen. In Egizia gaan de spelers bouwen aan de piramide, de tempel en de obelisk. Hiervoor hebben ze sterke arbeiders en veel grondstoffen nodig. Maar om je arbeiders sterk te houden, moet je natuurlijk voldoende voedsel in huis hebben. U hoort het al, opbouwen, verzamelen, inleveren en ... punten scoren. Het lijkt of we het allemaal al eens een keertje meegemaakt hebben, maar het blijft gewoon grandieus leuk en goed, dus ... ons hoor je zeker niet klagen.
Het spel verloopt over vijf ronden. Elke ronde kunnen de spelers hun arbeiders sterker maken, nieuwe steenmijnen ontginnen, Nijl- en Sfinxkaarten nemen en deelnemen aan de bouw van de antieke wereldwonderen. Hiervoor krijgen ze onmiddellijk punten, voor de verzamelde kaarten worden op het einde van het spel nog punten uitgedeeld.
Een ronde bestaat op zijn beurt dan weer uit zeven fasen : 1) Nijlkaarten uitspelen : elke ronde worden 10 nieuwe kaarten op het spelbord gelegd 2) Nijl bevaren : de spelers plaatsen om beurten hun bootjes bij de acties die ze graag willen uitvoeren (nijlkaarten verzamelen, acties van rondevelden, bouwvelden) 3) Arbeiders voeden : de waarde van de arbeiders en het voedsel worden opgeteld en vergeleken, een te weinig aan voedsel wordt gecompenseerd met overwinningspunten af te geven 4) Steen produceren : afhankelijk van het aantal steenmijnen krijgt elke speler nieuwe stenen in zijn voorraad 5) Bouwen : kan zowel bouwen aan de gebouwen inhouden, als sfinxkaarten nemen, als graaffiches nemen 6) Bonus krijgen voor het bouwen aan de bouwwerken : de speler krijgt bonuspunten voor het aantal deelnames aan het bouwen van gebouwen 7) Spelersvolgorde voor de volgende ronde vastleggen : de speler met het minste punten wordt in de volgende ronde speler 1, enz.
Na vijf ronden volgt er een slottelling : - per twee resterende stenen in de voorraad één punt - de totaalwaarde van hun graaffiches geeft punten (1-10 = 2 punten; 11-20 = 5 punten; 21+ = 9 punten - de spelers krijgen punten voor vervulde sfinxkaarten
Een volledige opsomming van deze sfinxkaarten is interessant, maar ga ik hier niet plaatsen, dat zou me te ver leiden. Het is wel zo dat ik het jammer vind, dat ze niet enkel met symbolen hebben kunnen werken op deze kaarten. Het Duits dat erop staat is erg beperkt en op zich wel duidelijk, maar misschien hadden ze dit beter op een blad in een bijlage geplaatst en de kaartjes zonder tekst gemaakt, dat toont toch altijd iets strakker vind ik persoonlijk. Desalniettemin is dit maar een beetje muggenziften en is dit gewoon weer een oerdegelijk, leuk spel!
Titel : Egizia Uitgeverij : Hans im Glück Aantal spelers : 2-4 Tijdsduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Dit is Eufraat & Tigris, het kaartspel in de letterlijke betekenis van het woord. De spelregels? Ik raad u aan om ons verslag van gisteren te herlezen. Verschil? Weinig of geen. Of toch, u heeft meer plaats nodig om het kaartspel te spelen, dan het bordspel. U voelt me al komen. Een aankoop van dit spel is op zich een beetje overbodig, haal het bordspel in huis, dan heeft u alles bij de hand en hoeft u niet te zitten sukkelen met rijen en kolommen kaarten.
In het kaartspel ga je eigenlijk een speelbord opbouwen, je legt acht schatten (rode kaart met gele drakenkop op foto) naast elkaar, met een plaatsje tussen. In de loop van het spel worden koninkrijken opgebouwd onder deze kaarten. Legt men een kaart tussen twee schatkaarten ontstaat er wederom een conflict tussen de koninkrijken. Het afhandelen van de conflicten verloopt identiek als bij het bordspel. De waarden van de koninkrijken + uitgespeelde handkaarten van dezelfde kleur. Het verzamelen van punten verloopt misschien ietsje moeilijker. In het bordspel mocht je gewoon een blokje uit de voorraad snoepen, hier moet je een extra handkaart van de gewonnen kleur op handen hebben of je recht op het punt vervalt. Je spaart je punten (kaarten) op een stapeltje bij elkaar en op het einde van het spel ga je wederom het scoreverloop van het bordspel hanteren. De kleur waarin je het zwakste bent, bepaalt je slotscore.
De monumenten hoor ik u denken, wel die zijn er niet in dit spel. En ja er is nog een verschil. Bij het bordspel heb je zes fiches, hier heb je acht handkaarten. De leiders zijn overigens exact dezelfde houten schijfjes als bij het bordspel. Aan u de keuze wat u prefereert.
Titel : Eufraat & Tigris kaartspel Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 12+
Als u uw mailbox vandaag nog checkt, zou onze nieuwsbrief voor de maand mei moeten gearriveerd zijn. Zoniet, laat dan even een seintje of schrijf je nog eens in via de website. Bij deze plaats ik hem ook ineens op de weblog.
Een klassieker die je ongetwijfeld in huis moet hebben. Heb je hem nog niet, ga hem dan maar snel halen. Is het dan zo'n topspel? Neen, dat misschien nu ook weer niet, maar het is wel erg goed. Ik moet wel bekennen dat je als leek moeilijk de regels kan inschatten. Vooral het deel intern en extern conflict zorgde in het begin voor héél wat problemen, maar daarover straks meer.
In Eufraat en Tigris ga je aan beschavingen bouwen op vier diverse domeinen : bevolking, religie, landbouw en handel. Je moet op de vier domeinen scoren want je eindscore wordt bepaald door je uiteindelijk slechtst scorende domein. Dus probeer je score zo goed mogelijk in evenwicht te houden.
Een speelbeurt op zich is tamelijk eenvoudig. Je mag twee acties uitvoeren in een beurt en mag willekeurig kiezen uit volgende vier acties : (je mag een actie dus ook gerust 2 keer kiezen in een beurt) - een leider plaatsen (elke speler heeft er vier in de vier domeinen-kleuren) - een fiche plaatsen en zegepunten pakken - een rampfiche plaatsen - maximaal 6 fiches omruilen
1) Een leider plaatsen of verplaatsen of terugnemen : Een leider moet op een vrij veld geplaatst worden horizontaal of verticaal aan een tempel (rode fiche), behalve op een rivier. Je mag hem niet op een veld zetten als je hierdoor twee koninkrijken (gebied met leider) met elkaar verbindt, wel met losse fiches of gebieden zonder leider.
2) Fiche plaatsen : Je neemt een fiche van achter je scherm (6 handfiches), de blauwe mogen enkel op een rivier, alle anderen moeten op een ander vrij veld. Je krijgt een zegepunt in de kleur van de fiche als er een leider ligt in dit koninkrijk met dezelfde kleur, het punt gaat naar de eigenaar van de leider. Indien er geen leider in die kleur is, maar wel een koning (zwarte leider) krijgt dez het punt. Staat er geen koning of leider krijgt niemand het punt. Er wordt ook geen punt verdeeld als het een vrije fiche is of twee koninkrijken verbindt.
3) Een rampfiche plaatsen : (je hebt er twee ter beschikking) Je speelt deze om een koninkrijk dat op één plaats samenhangt terug uit elkaar te drijven. Je mag deze fiche niet leggen op een schat of monument en ze blijven voor de rest van het spel liggen als ze gespeeld zijn. Je kan met zo'n rampfiche een tempel uitschakelen, deze wordt van het bord verwijderd en ook de aangrenzende leiders moeten dan worden teruggenomen.
4) Maximaal 6 fiches omruilen : Je mag tot 6 fiches omruilen, de oude gaan uit het spel.
Einde van de beurt : - als er één of meerdere van je leiders verbonden zijn met monumenten, scoor je extra punten - vul je fichevoorraad terug aan tot 6 - ook andere spelers mogen hun fichevoorraad terug aanvullen (zijn er kwijt indien er een conflict is geweest) - de volgende speler (met de klok) is aan de beurt
Dit is eigenlijk de basis van het spel, ik heb nu over twee zaken nog niet gesproken, nl. de conflicten en de monumenten en schatten. Om dit volledig uit de doeken te doen, kan je best een voorbeeld gebruiken en hiervoor verwijs ik u graag door naar de spelregels. In het kort komt het gewoon neer op het volgende : - intern conflict : als er twee leiders van dezelfde kleur (verschillende spelers dus) in één koninkrijk komen wordt er gevochten. Je telt het aantal tempels waaraan de leider grenzen + eventueel ingezette tempelfiches vanachter het scherm, de verliezer druipt af, de winnaar krijgt een rood zegepunt. - extern conflict : als door het plaatsen van een fiche twee koninkrijken verbonden worden waarin dan twee dezelfde leiders zouden staan volgt er ook een conflict. Je telt het aantal fiches in de koninkrijken van de vechtende leiders + eventueel ingezette fiches in die kleur van achter het scherm, de verliezer druipt af (zowel leider als de fiches van die kleur in dat koninkrijk), de winnaar krijgt zegepunten in die kleur voor elke verwijderde fiche en leider. - monumenten worden gebouwd als er vier dezelfde fiches naast elkaar liggen in een vierkant, het monument dat je plaatst moet natuurlijk wel de kleur bevatten van de tegels, je draait de tegels om en bouwt hierop het monument. Als je op het einde van je beurt een leider verbonden hebt met een tempel krijg je een punt in die kleur (je kan dus met twee leiders punten scoren, aangezien een monument steeds twee verschillende kleuren heeft) - schatten : liggen al van het begin van het spel op het speelbord, je kan er één verdienen als je een koninkrijk vormt waar er meer dan een schat is en je de handelaar (groene leider) daar plaatst. Elke schat is een zegepunt in een kleur naar keuze op het einde van het spel.
Het spel eindigt als een speler zijn fiches niet meer tot zes kan aanvullen of als er nog slechts één of twee schatten op het speelbord staan. Daarna worden de zegepunten gesorteerd en bepaalt de speler z'n score op basis van zijn slechtste resultaat.
Titel : Eufraat & Tigris Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door Top Licence) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Met dit spel is het voor mij persoonlijk allemaal begonnen in spellenland. Mijn eerste kennismaking met de "nieuwere" spellen was het niet (dat was Elfenland), maar een kwartiertje daarna, was het de beurt aan de deze. Een tactisch meerderhedenspel waarbij je naar de telling toe tracht om de meerderheid te behalen (of 2de of 3de plaats) in de verschillende Spaanse provincies. Leuk extraatje is de Castillo, een toren waarin je blokjes gooit, die je niet direct op het speelbord wil leggen. Met deze Castillo scoor je langs de ene kant ook punten, nadien mag je deze blokjes ook nog eens ergens op het speelbord inbrengen, dus tactisch is dit een leuke keuze.
Je kan een korte (6 ronden) of lange versie (9 ronden) van het spel spelen. Na elke drie ronden volgt er die befaamde telling, waarin men eerst moet bepalen waar men de blokjes uit de Castillo wil plaatsen (met een draaischijf), de Castillo wordt gewaardeerd en de blokjes op het speelbord gelegd en tenslotte worden alle provincies afzonderlijk gewaardeerd met punten voor de 1ste, 2de en 3de.
In een beurt doorlopen de spelers de volgende acties : 1) omdraaien van de actiekaarten (deze tonen welke acties de spelers kunnen aankopen) 2) spelen van de machtkaarten : om beurten spelen de spelers een machtkaart (waarde 1 tem 13), deze kaart bepaalt wie als eerste een actiekaart mag kopen, deze machtkaarten ben je wel voor de rest van het spel kwijt, deze kaart geeft ook aan hoeveel blokjes je uit de algemene voorraad mag nemen in je persoonlijke voorraad 3) individuele spelersbeurt : - caballero's (blokjes) uit de algemene voorraad nemen overeenkomstig met de machtkaart - keuze van de actiekaart : deze kaart geeft aan hoeveel blokjes je op het speelbord mag inzetten en een bepaalde actie (vermeld op kaart) die je al dan niet uitvoert - caballero's op het bord plaaten (zoals vermeld op de actiekaart) - speciale actie uitvoeren (zoals vermeld op de actiekaart) - gekozen actiekaart afleggen
Er zijn nog enkele extra's die op het speelbord staan : - De koning bepaald in welke regio's je blokjes mag plaatsen (enkel omliggende regio's en niet in de koningsregio), daarnaast levert deze provincie 2 extra punten op bij een telling voor de winnaar. - Grande in de spelerskleur telt niet als een extra blokje bij de telling, maar levert wel 2 extra punten op bij een telling als je de meerderheid hebt. - De waarde van een provincie wordt bepaald door de waardetabellen die op het bord staan afgebeeld (er zijn ook losse tabellen die op het bord komen door bepaalde actiekaarten
De speler die na (2) 3 tellingen het meeste punten heeft, wint het spel.
Ik vind dit persoonlijk een erg leuk spel, maar ik ken ook mensen die er echt niets aan vinden. Het is dan ook moeilijk om te zeggen of je dit spel al dan niet zou moeten aankopen. Wat ik je wel kan aanraden, is het spel zeker eens proberen. Ik heb het spel ooit aan een niet-spellenkenner gedemonstreerd en die is het prompt gaan kopen en heeft het al talloze keren gespeeld en zou me nu zeker een pak voor de broek geven (niet dat dat een referentie is). Om maar te duiden dat dit spel echt wel de moeite is.
Er zijn ook twee uitbreidingen verschenen voor dit spel. König & intrigant is ondertussen wel niet meer beschikbaar. Wenst u deze toch nog te vinden, kan u a) er veel geld voor neertellen of b) de engelstalige versie kopen van het basisspel met de 2 uitbreidingen die erin zitten. Maar als u voor de 999 games-versie gaat, zal u zeker ook gewoon plezier beleven aan het basisspel.
Titel : El grande Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgegeven door 999 games) Auteur : Wolfgang Kramer & Richard Ulrich Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Ik weet niet of het u is opgevallen, maar bij auteur staat er hier : "Karl-Heinz Schmiel", dat is die kerel van à la carte. U weet wel het spelletje waar u met die neige kookpotjes de gerechtjes probeert klaar te maken. U heeft in dat spel de keuze uit gooien met een dobbelsteen of schudden met een kruidenpotje. Is dat in "Die macher" ook? Het antwoord is misschien jammerlijk genoeg neen. Die macher is in alle opzichten een vreemde eend in de bijt in de stal van HiG. Ten eerste de speelduur, 240 min., en dan moet je nog niet overdrijven met nadenken. Het is op z'n minst gezegd een lijvig spel en dat is voor velen onder ons al een obstakel dat onoverbrugbaar is. Vandaar ook waarschijnlijk de lage populariteit van dit spel in de club. Nochtans staat dit spel hoog aangeschreven op BGG, maar u weet ook al wel, dat de stemmen daar komen van spelers die liever obstakels hebben dan een vlakke rit door spellenland. Nochtans verdient dit spel best wel meer aandacht van de "gewone" speler. Het thema spreekt misschien niet direct iedereen aan, want wie wil er nu over politiek palaveren op een vrije avond, laat staan dan ook nog de Duitse politiek. Alles is dus aanwezig om een oersaai en muf spel te hebben, maar dat is het toch niet. Dit spel is best wel goed hoor. Als je even doorbijt is het eigenlijk helemaal niet zo'n moeilijk spel.
In het spel probeer je jouw partij aan de winst te helpen in de verkiezingen. Zeven regionale verkiezingen zullen uiteindelijk beslissen wie de beste machtsmakelaar is en wie het spel wint. Elke ronde verloopt over verschillende fasen, die de werkelijkheid fijntjes benaderen : 1) Bod voor startspeler (oké, niet echt realistisch, maar in een spel kan je niet anders) 2) Partijprogramma congres : even je standpunten aanpassen afhankelijk van de regio die wordt gewaardeerd, 't is maar dat politiekers zich aan hun standpunten houden 3) Schaduwkabinet : deze zullen je partij ondersteunen bij de verkiezing, sommigen hebben meer macht dan anderen, maar zijn ook duurder 4) Coalities vormen : de hoofdmoot van het spel, stap met de juiste tegenspeler in een bootje, want alleen ga je dit spel nooit winnen 5) Mediablokjes kopen : reclame maken is onontbeerlijk en gaat je extra stemmen opleveren 6) Organiseer partijcongressen : verdeel je congresblokjes doordacht over de verschillende deelstaten zodat je het meeste stemmen ronselt 7) Opiniepeilingen veilen : je kan de publieke opinie jegens je eigen partij verbeteren of ten opzichte van anderen verslechteren. 8) Congresblokjes omzetten in stemmen : aantal congresblokjes x (overeenkomst standpunten + populariteit) 9) Huidige deelstaat waarderen : de winnaar krijgt enkele voordelen naar de volgende ronden toe 10) Geld ontvangen : hoeveelheid hangt af van de resultaten in de verkiezing en het partijlidmaatschap
Na zeven regionale verkiezingen volgt er een slottelling als zijnde de nationale verkiezing : de spelers krijgen punten voor zetels in de deelstaatverkiezigen, invloed op de nationale media, een groot partijlidmaatschap en een grote overeenkomst tussen het partijprogramma en de nationale opinie.
Een echt politiek spel dus, maar je kan ook gerust door het thema doorkijken en dan zie je een tactisch spel, bestaande uit verschillende fase, waar het de bedoeling is om meerderheden te creëren, goed te bieden, onderhandelen, samenzweren en bepaalde privileges in de wacht te slepen. Misschien is het wel eens een idee om ook dit spel te "verSMALLWORLDen". Vinci was op zich ook een eerder muf spelletje, waar niet iedereen het potentieel van in zag. Giet dit spel in een fantasy-thema (of in eender welk, maar niet politiek thema) en het zou best wel eens een hit kunnen worden. (in zoverre het dat nog niet (geweest) is)
Titel : Die macher Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Karl-Heinz Schmiel Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 240 min. Leeftijd : 14+
Ook dit spel mag een sterke Knizia genoemd worden, het spelconcept is natuurlijk weer wat gelijklopend met de gekende Knizia. Kaarten uitspelen, hier en daar waarderen en punten sprokkelen om aan het einde het verst op de puntentrack te staan. Toch steekt er in elk spel weer wel iets unieks. Hier is het bijvoorbeeld zo dat je kaarten gaat uitspelen om te bouwen aan de wereldwonderen, maar je gaat dit vaak niet alleen doen. Je roept de hulp in van je tegenstanders, deze doen hun duit in het zakje en scoren op die manier ook natuurlijk gedeeltelijk mee.
Op het juiste moment de juiste inbreng doen die interessant is voor je tegenspelers is dan ook de leuze, dat maakt dit spel toch weer net dat ietsje anders en ... bovendien erg leuk.
Het spelbord toont de antieke wereldwonderen, hierop worden de waarderingsmarkers gelegd. In een beurt kan een speler opteren voor passen of voor bouwen. Als je kiest om te passen, neem je een nieuwe handkaart, plaats je je zuil op het achterste veld van de speelvolgordetabel en neemt iedereen (incl. de passer) nog een handkaart. Als je ervoor opteert om te bouwen, kunnen er zich verschillende situaties voordoen. De speler plaatst zijn zuil bij een wereldwonder en legt een waarderingsfiche op zijn zuil. Op deze fiche staan hoeveel kaarten van een bepaalde soort er dienen worden afgelegd om te bouwen. Alle medespelers maken nu een bod (mag nul kaarten zijn), waarin ze een aantal kaarten steken. Als iedereen dit gedaan heeft, worden de kaarten opengedraaid. Enkel de toepasselijke kaarten blijven op tafel, de anderen gaan terug in de hand (blufkaarten). Daarna kiest de actieve speler geen, één of meerdere medespelers om samen te bouwen. Er moeten exact zoveel kaarten worden gespeeld als op de waarderingsfiche, dus de actieve speler vult met zijn eigen hand het tekort verder aan. Daarna mogen de spelers die kaarten hebben afgelegd hun bouwelementen op het wereldwonder zetten. De actieve speler neemt de waarderingsfiche met uitzondering als de medespeler die meespeelde een ruilkaart speelde, dan krijgt deze de fiche en legt de actieve speler meer bouwelementen.
Als alle waarderingsfiches van een wereldwonder zijn gebouwd, volgt er een waardering. De punten die je kan verdienen hangen af van de scoretabel die op het spelbord is afgebeeld. De eerste en tweede krijgen een aantal punten, de anderen die meebouwden krijgen ook 3 punten. De speler die de waardering veroorzaakt neemt 1 extra bouwkaart en verzet de waarderingssteen één plaats naar beneden (volgende waardering leveren meer op)
Zodra de laatste waarderingsfiche van één soort is uitgedeeld, eindigt het spel. De wereldwonderen worden nog gewaardeerd zoals hierboven beschreven tegen het puntenaantal waar de waarderingssteen zich nu bevindt. De spelers krijgen nog extra punten voor de verzamelde waarderingsfiches (volgens tabel op speelbord). De speler met de meeste punten wint.
Titel : Der turmbau zu Babel Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgegeven door 999 games) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
De komst van Dominion was een verfrissing in bordspellenland. Toch alleszins voor mij persoonlijk. Ik had nog nooit een deckbuilding-spel gespeeld. Dit wil eigenlijk niet meer zeggen dan dat je de juiste kaartjes probeert te verzamelen om zo sterk mogelijk voor de dag te komen. Er wordt hier en daar een vergelijking gemaakt met Magic the gathering, maar hier kan ik niets over zeggen aangezien ik deze laatste totaal niet ken (schaam op mij als spellenliefhebber waarschijnlijk )
Het spelconcept van Dominion is eigenlijk vrij eenvoudig uit te leggen, maar alle mogelijke kaartencombinaties uitleggen en daarin dan nog een winnende strategie vinden, dat is dan weer heel wat anders. Ik heb tot nog toe enkel maar met de basisopstelling gespeeld, maar in een doos met meer dan 500 kaarten, kan u met verschillende opstellingen van start gaan.
Het spel wordt steeds samengesteld uit de puntenkaarten, de geldkaarten en dan 10 soorten kaarten naar keuze. U kan dit volledig zelf gaan samenstellen, maar er worden ook enkele combinaties voorgesteld. Bovendien zijn er ondertussen ook weeral uitbreidingen op de markt verschenen (of in de maak) die je nog meer mogelijkheden geven, maar het spel zelf verandert natuurlijk niet. Jammerlijk genoeg zijn deze uitbreidingen in de meeste gevallen niet vertaald, dus indien Engels (of Duits) een obstakel is, is een aankoop niet aan de orde.
De uiteindelijke bedoeling is om zoveel mogelijk puntenkaarten in je deck te krijgen. Maar deze punten zitten gedurende het spel wel danig in de weg aangezien je hiermee niets kan uitvoeren. De spelers starten met zeven geldkaarten (waarde 1) en 3 puntenkaarten (waarde 1). Ze schudden deze kaarten en nemen 5 handkaarten. Een beurt bestaat uit drie fasen : 1) actiefase : de speler mag een grijze kaart spelen en de tekst die erop staat uitvoeren 2) aanschaffase : de speler mag een nieuwe kaart kopen met het geld dat hij voorhanden heeft 3) opschoonfase : alle uitgespeelde kaarten, de gekochte kaart en de overige handkaarten worden afgelegd en de speler neemt vijf nieuwe kaarten van zijn stapel voor de volgende ronde. Zijn deze kaarten op, dan neemt hij de ganse stapel, schudt deze en neemt vijf nieuwe kaarten.
Op deze manier wordt het spel verdergespeeld tot ofwel de stapel met puntenkaarten (waarde 6) op zijn of er 3 stapels met grijze actiekaarten weg zijn. Daarna worden de decks van de spelers gecontroleerd op de hoeveelheid punten. De speler met de meeste punten wint.
So far ... so good, nu zou ik oeverloos kunnen beginnen over de mogelijke combinaties, maar dit zou ons te ver leiden. Maar om u een idee te geven : je zou bijvoorbeeld een actiekaart kunnen spelen met daarop de tekst "+ 1 actie + 1 aanschaf", u kan nu nog een grijze kaart (actie) spelen die u in de hand heeft bv. "+ 3 kaarten", u neemt 3 extra kaarten van uw trekstapel. Nu mag u in totaal 2 aanschaffen doen. U koopt met het geld dat u voorhanden heeft een nieuwe grijze actiekaart en neemt voor 0 een geldkaart met waarde 1 (deze kan u steeds aanschaffen omdat u er nul voor moet betalen). Deze kaarten gaan allemaal op uw aflegstapel en komen later in het spel wel in uw handen. Een beetje geluk is er natuurlijk mee gemoeid, de juiste combinatie van kaarten op het juiste ogenblik in handen krijgen is een voordeel, zeker voor de aankoop van overwinningspunten met waarde 6. U zal vaak gefrustreerd zijn, als u merkt dat u weer 1 geld tekort komt om zo'n kaart te kopen. Ik neem aan dat het niet direct duidelijk is waar het in dit spel om draait, ik kan u enkel aanraden om het gewoon een keertje te proberen, en na één rondje ervaar je zelf wel de oneindige mogelijkheden van dit spel.
Titel : Dominion Uitgeverij : Hans im Glück (uitgegeven in het Nederlands door 999 games) Auteur : Donald X. Vaccarino Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+ Uitbreidingen : Intrigue - Seaside - Envoy - Alchemy - Black market - Stash - Prosperity
Raar, dit is het woord dat me te binnenschiet als ik het spel moet omschrijven. Het spel speelt zich af in het land van Schilda, een land waar imcompetente bouwmeesters de raarste en opvallendste huizen en gebouwen neerpoten. Noem het gerust de Belgische bouwsector. (hier kan ik ook een boekje over opendoen)
De spelers krijgen in het begin van het spel een opdrachtkaart. Deze toont de kleur van gebouwen die ze op het einde van het spel nog zichtbaar op het bord willen hebben. De gebouwen, met verschillende waarden, staan reeds op het speelbord afgebeeld. Enkel de stadsmuren, wegen en rivieren zijn afwezig. En dat zijn nu net de zaken die de spelers op het bord gaan plaatsen. Er wordt aan 2 stadsmuren, 1 weg en 1 rivier gebouwd, vertrekkende vanuit de hoeken.
De spelers krijgen een aantal kaartjes (bestaande uit 1,2 of 3 delen) die ze in hun speelbeurten zullen gaan inzetten. Ze zetten deze kaarten om beurten op het speelbord en gaan op die manier gebouwen afdekken (best van de tegenstanders). Er worden ook pionnen over deze bouwwerken geschoven om het uiteinde steeds te onthouden. Er mag enkel hieraan verder gebouwd worden. Eigenlijk is dit al het volledige spelconcept. De speler wiens huizen op het einde nog zichtbaar zijn, dat zijn de punten die je scoort.
Er is echter nog één extraatje : de toiletten Legt een speler een kaartje op een toilet volgt er een stemming. De spelers bezitten een aantal stemkaarten gaande van jaaa (3 stemmen), jaa (2 stemmen), ja (1 stem) tot ne (1 negatieve stem), nee (2 negatieve stemmen) en neee (3 negatieve stemmen), daarnaast heb je ook nog ? (stelt niets voor, onthouding) en jeeiin (je kiest pas als iedereen zijn stemmen heeft openliggen). Zijn er meer negatieve stemmen dan positieve wordt het kaartje niet op het bord gelegd. Daarna worden de stemkaarten uit het spel genomen, met uitzondering van de "?".
Titel : Drunter & drüber Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Klaus Teuber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 8+
Tja, behoeft dit spel nog wel enige voorstelling? Ik kan er eigenlijk niet om heen natuurlijk. Uiteindelijk is dit de mooiste koe van Hans im Glück (en ook andere uitgeverijen), alleszins diegene met het meeste melk. En gemolken worden zal ze ... (hierover lees je meer in het allerlaatste bericht van deze reeks)
Vandaag hou ik me bij het basisspel, en dat mijn lieve vrienden, is (het zal u niet verbazen) een prima spel. Carcassonne mag samen met "kolonisten van Catan" worden beschouwd als de grondleggers voor de herontdekking van het bordspel bij het grotere publiek. U mag hedentendage elke speelgoedwinkel binnenstappen en u zal daar trots, blinkend dit spel zien liggen, naast kleppers als Monopoly, Vier-op-één-rij, dammen en Yahtzee.
Vaak wordt er door de spellenliefhebber al een beetje minachtend gedaan over dit spel, het is al wel een beetje afgezaagd, weet u wel? Maar dit is voor niets nodig. Een potje Carcassonne kan er altijd wel in. Want zeg nu zelf, wat is er makkelijker dan de spelregels van dit spel? Een ei bakken zeker niet in mijn geval.
Zie hier, speciaal voor u, plechtig, de spelregels : - U neme een tegel van den stapel - U plaatse dezen tegel ergens passend aan het spelbord (dat een grote puzzel wordt) - U heeft den mogelijkheid om één horige (houten mannetje aka meeple) op dezen tegel te zetten om punten te scoren - Als u alle tegels heeft opgebruikt, eindigt het spel en wint de speler met de meesten punten
Het enige dat u nu nog dient te weten, is hoe u nu punten scoort. Wel dit kan op diverse manieren, afhankelijk van waar u uw mannetje plaatst : - op de weg : u scoort 1 punt voor elk stukje weg vanaf het moment dat de weg af is (dwz tot een kruispunt of doodlopend stuk langs twee kanten). U krijgt nadien u struikrover terug. - op een kasteel : u scoort 2 punten voor elk stukje kasteel (+ 2 bonuspunten voor elke wapenschild in het kasteel) vanaf het moment dat het kasteel volledig afgebouwd is (dwz totaal omwald). U krijgt nadien uw ridder terug. - op een klooster : u scoort 9 punten als de tegel van het klooster volledig omlegd is met andere tegels. U krijgt nadien uw monnik terug. - op een wei : u scoort aan het einde van het spel 4 punten voor elk afgewerkt kasteel dat grenst aan uw wei. U krijgt uw boeren in de loop van het spel niet meer terug.
Deze laatste regel zou ik bijvoorbeeld laten wegvallen, mocht u met jongere medespelers dit spel willen spelen. Zij zullen er enorm veel plezier aan hebben, en wees er maar zeker van dat ze er erg snel mee weg zijn, dus die regel kan u na enkele spellen ongetwijfeld gewoon vlotjes terug invoeren (zeker als u toch nog eens een keertje zou willen winnen)
Is het dit nu? Neen, ik laat nog één regel weg die betrekking heeft op het mogen plaatsen van je mannetje. Je mag enkel een mannetje plaatsen als er nog geen ander mannetje op dit onderdeel (weg, kasteel, wei, klooster) geplaatst is, maar door een slinkse manier van plaatsen van de tegels, kan u op termijn wel op éénzelfde onderdeel terecht komen. Het is dan zaak om meer mannetjes te kunnen plaatsen als je tegenstrever, of evenveel, maar dan krijgen je beiden de volledige punten.
Titel : Carcassonne Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Klaus-Jürgen Wrede Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 8+
Attika is een bijzonder sfeervol spel, met mooie gebouwen, leuk speelmateriaal en een vrij uniek spelconcept. Je kan het spel op twee manieren winnen. Ofwel door als eerste alle 30 eigen gebouwen op het speelbord te krijgen of door twee tempels met elkaar te verbinden met eigen gebouwen.
Elke speler heeft een eigen speelbord waarop hij zijn gebouwen kan uitstallen. Deze gebouwen (fiches) worden als dichte trekstapels klaargelegd. In een beurt kan een speler ofwel omdraaien ofwel bouwen. * Omdraaien : een speler mag deze actie twee maal in een beurt uitvoeren. Hij neemt een fiche van één van zijn trekstapels en plaatst het gebouw op zijn eigen speelbord of op het algemene speelbord (mits betaling van de bouwkosten dmv kaarten). * Bouwen : een speler mag deze actie drie keer uitvoeren in een beurt. Hij neemt een gebouw van zijn eigen speelbord en plaats deze volgens de regels op het algemene spelbord. Indien een speler een actie laat vallen, krijgt hij hiervoor een kaart. (bv. 1 x bouwen en 2 x kaart nemen). Bouwen en omdraaien mogen nooit gecombineerd worden en je mag ook nooit eerst kaarten trekken en dan één van bovenstaande acties uitvoeren.
Bouwregels : - op elk vrij bouwveld mag gebouwd worden (niet op tempels of velden waar reeds gebouwd is) - de kostprijs is gelijk aan het aantal symbolen op de fiche met een aftrek van alle omliggende symbolen op het speelbord die in vermindering kunnen worden gebracht, deze prijs wordt betaald met passende kaarten. Indien je geen passende kaart hebt, kan je er twee willekeurige afgeven - indien je je houdt aan de logische bouwvolgorde (die zichtbaar is op je eigen spelersbord) en deze gebouwen in die volgorde op het spelbord brengt, is de bouw gratis. Het oorspronkelijke gebouw (zwarte achtergrond) is nooit gratis. - er moet ook een extra prijs worden betaald als je je fiches zo maar willekeurig op het speelbord gaat verspreiden, elke losliggende fiche telt als een dorp en verhoogt de kostprijs van een nieuwe bouw met 1 kaart, probeer dus een keten van gebouwen te maken - indien je een volledige categorie (zoals op het eigen spelersbord) in volgorde op het speelbord hebt liggen, krijg je een amfora, je kan dit gebruiken om 1x te bouwen, 1x om te draaien of 1 x kaart te nemen.
Wanneer een speler het laatste fiche van één van zijn trekstapels omdraait, moet hij het speelbord ook groter maken door een nieuw stuk aan het speelbord te leggen. Deze nieuwe landtegel moet gewoon aan minstens één kant grenzen aan het bestaande speelbord. (er kunnen gaten ontstaan)
Titel : Attika Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Marcel-André Casasola Merkle Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Ik ga direct uitpakken met een gedurfde uitspraak : Misschien is dit wel het beste spel van Reiner Knizia! U denkt ervan wat u wil, maar wat betreft biedspellen is dit toch wel een toppertje. Misschien is dit puur gevoelsmatig omdat dit spel het eerste spel was in mijn collectie waar we eens een stapje verder gingen dan Carcassonne.
In dit spel wordt er in twee perioden gespeeld. U bouwt het Oude Koninkrijk van Egypte op, scoort hier natuurlijk punten voor, maar wanneer we in de tweede periode gaan spelen, wordt het pas echt interessant, dan kan u van het hard labeur van u tegenspelers profiteren. Zij kunnen dat natuurlijk evengoed van u.
Elke periode bestaat uit drie ronden. In een ronde doorlopen we telkens 5 (6; telling bij derde ronde) fasen : - het draaien van de provinciekaarten - het verwerven van de provincies - acties van de spelers : machtkaarten, boerderijen en bouwstenen - het offer aan Amon-Ra - oogst en overige inkomsten (- telling)
Fase 1 : Er worden zoveel provinciekaarten omgedraaid als er spelers zijn. Sommige provincies leveren iets extra (geld, machtkaarten, bouwstenen, boerderijen), dit wordt klaargelegd. Fase 2 : Het hart van het spel : de spelers bieden voor de verschillende provincies door hun biedsteen op de provinciekaarten te spelen. Je kan de tegenstrever overbieden, deze moet dan zijn biedsteen naar een andere provincieplaatsen. Zo gaat het door tot alle spelers een provincie hebben gekozen, ze betalen het geboden geld aan de bank, leggen hun fiche in de provincie en nemen de extra's die de provincie hen biedt. Fase 3 : De spelers kunnen machtkaarten, boerderijen en bouwstenen kopen. De machtkaarten kan je gebruiken om in de diverse fasen van het spel iets te manipuleren, de boerderijen verhogen je inkomen in fase 5, de bouwstenen heb je nodig om piramides te bouwen die je punten opleveren. De kosten gaan afh. van het aantal acties omhoog (zie overzicht). Fase 4 : De spelers liggen blind een offer op tafel, deze worden bij elkaar opgeteld en de tempel wordt verzet. De speler die het meeste biedt, mag 3 extra acties uitvoeren (en wordt de nieuwe startspeler), de 2de twee acties en de derde één actie. Fase 5 : Afhankelijk waar de tempel is terechtgekomen in fase 4 brengt de oogst zoveel op per boerderij. (1-4 goud) Sommige provincies leveren extra goud op (staat afgebeeld op het speelbord) Fase 6 : Enkel na drie ronden in periode één en twee van het spel scoor je punten die je tot de overwinning leiden.
Punten : - elke piramide = 1 punt - elke set piramides (een piramide in elke provincie) = 3 punten - het meeste piramides langs beide oevers van de Nijl = 5 punten - tempels in bepaalde provincies (afgebeeld op speelbord) = ... punten (afh. waar de tempel staat na offeren) - machtkaarten met speciale bonus = 3 punten per kaart die is uitgevoerd - goud (enkel na tweede periode) = 6 punten voor speler met meeste goud; 2 punten voor speler met tweede meeste geld
Titel : Amun-Re Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
- 1835 - Amun-Re - Attika - Carcassonne-reeks - Drunter & drüber - Dominion-reeks - Der turmbau zu Babel - Die macher - El grande (+ uitbreiding) - Eufraat & tigris - Eufraat & tigris kaartspel - Egizia - Fjorde - Finca - Goa - Hazienda - Hängende gärten - Im schatten des kaisers - Kabale & hiebe - Kampf der gladiatoren - Manhattan - Maori - Mauerbauer - Maestro - Magellan - Medina - Ming dynastie - Modern art - Machiavelli (+ uitbreiding : donkere landen) - Oregon - Ponte del diavolo - Palais royal - Sint Petersburg (+ uitbreiding) - Samurai - Stone age - Schweinebande - Taluva - Thurn und taxis (+ uitbreidingen) - Titania - Wikinger
De meeste van deze spellen zijn ondertussen verschenen in het Nederlands bij diverse uitgeverijen. (vooral 999 games) We zullen steeds de versie bespreken waarover we beschikken in de club. Ineens kunnen we al wel duidelijk stellen dat de meeste spellen taalonafhankelijk zijn, en dat ze mits het zoeken van de nederlandstalige spelregels (of indien u het Duits een beetje beheerst) perfect speelbaar zijn.
Wat carcassonne betreft, daar zouden we bijna een volledige maand over kunnen bezig blijven. We starten in onze reeks dan ook over de gewone basisversie. Indien we nog tijd en zin hebben, zullen we ook de uitbreidingen en varianten toelichten. Een aantal spellen in onze collectie vind je ook niet meer terug op de spellenlijst van de website van HiG, doordat ze niet meer voorhanden zijn. Wij bespreken ze natuurlijk nog wel :
- Morgeland - Attila - Conquistador - Ricochet robots
Hans im Glück is een uitgeverij die me nauw aan het hart ligt. En dat hebben ze maar aan één ding echt te danken, namelijk het leveren van kwaliteitsspellen. Familiespellen ook, die voor alle leeftijden haalbaar zijn. Deze spellen zijn spellen die je aanschaft en gezellig met het ganse gezin eens kan bovenhalen. Avondvullende spellen ook, mooi materiaal, vernuftige en eenvoudige spelsystemen, met voldoende tactische en strategische mogelijkheden.
Deze uitgeverij startte hun succesvolle carrière met het spel Dodge city in 1983. Op spiel traden ze voor de eerste keer op het voorplan en ze kregen onmiddellijk de nodige aandacht en erkenning. Dit hadden de oprichters Bernd Brunnhofer en Karl-Heinz Schmiel niet verwacht en ze stortten zich nadien dan ook volledig in de spellenwereld.
Met "Greyhounds" worden ze voor het eerst bekend bij het grotere publiek, aangezien dit spel op de lijst kwam voor "spiel des jahres" in 1986. Een jaar nadien zou Karl-Heinz Schmiel zich terugtrekken uit de onderneming, om zich meer toe te leggen op z'n job als pedagoog. Voor Bernd werd het dan ook ineens een fulltime job. In 1990 en 1991 begon men prijzen te pakken met "maestro" en "drunter & drüber". Het wordt steeds maar drukker, omdat men zich ook moet gaan toeleggen op marketing en het bedrijf uitbreidt met redactiemedewerkers en persmedewerkers.
De rest is geschiedenis, er kwamen steeds meer klinkende namen op de markt van deze uitgeverij, met een enorme boost bij het verschijnen van Carcassonne, ook in het buitenland ontplofte de markt voor dit spel en HiG was ineens geen kleine uitgever meer. HiG werkt ondertussen met welklinkende namen samen zoals : Wrede, Watson, Lehman, Li, Kramer, Knizia en Zur Linde. Niet de kleinste broertjes in spellenland als u het mij vraagt.
U vindt de vrolijke bende van HiG (kijk maar eens op hun website) op :
(Spaanse versie van de karakters)
)
