Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
Deelnemers : Maarten, Pleuni, William, Gaatske & Arne Gespeelde spellen : Viticulture, Snowdonia, Cthulhu dice & It happens Speeldatum : 29/09/'13 Speelplaats : spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: Vorige keer schreef ik het volgende "wij kijken alvast uit naar de volgende Spelen
met SpinLi. Volgende week hebben we enkele Noorderburen op bezoek, dat
belooft alleszins een gezellige bedoening te gaan worden." En het is in ieder geval erg leuk geweest, stevig gespeeld, lekker gekeuveld en alvast plannen gemaakt voor de nabije toekomst. Na enkele noorderburen te hebben ontvangen, maken we ons ook op om nog (!) exotischere modellen te ontvangen binnen enkele weken.
Titel : Space cadets - dice duel Auteurs : Geoff & Sydney Engelstein Uitgeverij : Stronghold games Aantal spelers : 4-8 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 14+
+ op zich wel oké als kaartspelletje + het artwork op de kaartjes is mooi, maar ook wel redelijk raar te noemen (ik kan er niet echt het tovenaarsthema opplakken) + wij speelden twee potjes en merkten al dat het tweede totaal anders verliep dan het eerste, dus echt stereotyp spelen doe je blijkbaar niet + mooi dat men een "inleefvariant" bij de spelregels stopt, maar dit mag van mij sowieso standaard gebeuren, ik zou nog wel een straf voorzien voor mensen die de toverspreuken niet correct weten uit te spreken
- de leeftijd van 7+ op het doosje is toch wat hoog gegrepen, daarvoor zijn de spelregels toch een beetje te moeilijk (maak er maar 10+ van) - er zijn op zich weinig mogelijke combinaties om te leggen en dan blijf je al gauw met veel strafpunten zitten - de spelregels zijn misschien gewoon iets te moeilijk geschreven voor een toch wel redelijk eenvoudig spel
Erg veel is er eigenlijk over dit tussendoortje niet te vertellen. Het is wederom één van die kaartspelletjes waar je setjes van kaarten tracht te verzamelen en zo snel mogelijk de juiste combinatie probeert te leggen. Als je erg goed bent in het onthouden van wie welke kaarten heeft genomen, zal er ongetwijfeld de nodige uitdaging in het spel zitten, maar voor mijn beperkt memory-talent is het niet echt weggelegd.
Pentos is een kaartspelletje van uitgeverij Asynchron die vorig jaar in Essen z'n debuut maakte met "La Venise du Nord", een spel over Brugge, dat op zich wel mooi eruit zag, maar hier en daar toch te wensen overliet. Dit jaar hebben ze twee nieuwe releases in Essen, enerzijds is er het deftige, avondvullende bordspel "L'aéropostale" en daarnaast dus dit kleine kaartspelletje van niemand minder dan Bruno Cathala.
Wij hebben het recent aan onze collectie kunnen toevoegen aangezien wij de spelregels netjes naar het Nederlands hebben mogen vertalen. En over die spelregels valt eigenlijk al wel wat te zeggen (zoals u ook in onze imprESSEN morgen zal lezen), het spel is helemaal niet moeilijk, maar de manier waarop de regels soms staan omschrijven maakt het toch af en toe een beetje onduidelijk. Eens je echter een potje achter de rug hebt en de mogelijkheden zo'n beetje doorhebt, is er echter geen probleem meer.
In Pentos probeer je bepaalde setjes van kaarten te verzamelen. Het ultieme doel is het vormen van een Megalos, dit zijn 9 kaarten van één kleur op een rij. Bijna onmogelijk om te realiseren aangezien je weet dat er van de vijf kleuren effectief ook maar 9 kaarten zijn (van 1-9). Dus als iemand anders een kaart in jouw kleur meeneemt, dan kan je dit scenario dat tot onmiddellijke winst leidt al vergeten. Meestal duurt het spel dan ook 3 ronden die lopen tot alle kaarten in het spel zijn en een speler geen actie meer kan uitvoeren of wanneer een speler een "Pentos" kan afleggen. Dit zijn vijf kaarten van dezelfde waarde (dus in de vijf verschillende kleuren). De andere spelers tellen dan hun negatieve punten, zijnde de waarde van de kaarten in hun hand. Je mag echter nog wel proberen om opéénvolgende kaarten in "straatjes" te leggen, deze leveren slechts één strafpunt per kaart op. Tijdens het spel kan je ook drie kaarten afleggen, ofwel drie opéénvolgende van dezelfde kleur of drie verschillende kleuren, maar dezelfde waarde. Als je dit doet, speel je vooraleerst al handkaarten weg en mag je één van de openliggende bonuskaarten nemen (joker, kaarten stelen, kaarten weggeven, kaarten nemen uit aflegstapel, ...)
In een beurt kies je één van de volgende acties : 1) kaarten aanvullen : er liggen drie kolommen met kaarten op tafel waarbij je steeds één kaart van de trekstapel in volgorde bij legt. Indien in elke kolom twee gelijke kaarten liggen (kleur en/of waarden) moet je één kaart naar keuze op handen nemen. 2) van een drankje drinken : neem alle kaarten van één kleur of één waarde uit één van de kolommen op tafel (je mag niet slechts één kaart nemen) 3) een toverspreuk spelen uit je hand : zoals hierboven al vermeld
De speler die een Megalos speelt of die na drie ronden het minste strafpunten heeft, wint het spel.
Titel : Pentos Auteur : Bruno Cathala Uitgeverij : Asynchron Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 7+ (lees ook imprESSEN)
+ kwaliteit van het materiaal, tot op het belachelijke na af, superdik karton, prachtig vormgegeven, zware munten, startspelerring met ingegraveerd dat je bij gelijkspel de doorslag geeft, ... + interactie is het codewoord bij dit spel, indien u dit spel met de juiste groep speelt (mensen die zich wat kunnen inleven in het thema), mensen die zonder boe of ba elkaar een mes in de rug steken (zonder dat er dan ruzie van komt) en elkaar verwijten, bedreigingen en omkopingen naar het hoofd zwieren, dan gaat u enorm veel plezier beleven op uw spelavond + het spelconcept bestaat uit nogal wat stapjes, maar eens je een rondje gedraaid hebt, wijst het zich allemaal wel uit + over alles mag je gaan onderhandelen (sommige spelers vinden dit waarschijnlijk storend), maar ik houd hier op zich wel van, jammerlijk genoeg wordt een grote mond nogal vaak afgestraft (vandaar mijn laatste plaats misschien ) + je merkt aan alles, en dan vooral de details, dat dit spel is ontwikkeld door mensen die al erg veel spellen speelden, met zo goed als alles is er rekening gehouden (vooral naar materiaal en artwork toe) + de video's van Tom Vasel op BGG geven een perfect overzicht van hoe het spel te spelen, stuur een linkje naar uw speelpartners, laat ze het bekijken en na 25 minuten weten zij ook waar de klepel hangt en kan u 's avonds onmiddellijk beginnen spelen
- het bord is soms wel wat druk en onoverzichtelijk als het helemaal vol ligt met fiches en kaarten - de eigenschappen van de kaarten nemen steeds de overhand op de spelregels, maar wij kwamen dan al voor een klein vraagje te staan (de capo werd "gewackt", maar wie beslist er dan bij gelijke standen? - al het materiaal is van superdegelijke kwaliteit, maar de kaarten zijn dan in verhouding nogal licht bevonden (zeker als je weet dat je hiermee het spel vooral speelt). Pas op, de kwaliteit van de kaarten is nog steeds goed en de illustraties zijn fantastisch, maar in verhouding met het dikke karton vallen ze qua kwaliteit een beetje door de mand - indien u dit spel speelt met eurogamers van het puurste soort, die niet echt open staan voor willekeurigheid en een nodige portie geluk, laat u de doos echt wel beter dicht - vijf rondes zorgt voor de iets langere speelduur, misschien had men beter 4 ronden als basis genomen, 3 voor een kort en 5 voor een lang spel (maar dat is mijn gevoel, misschien is 2 uur voor dit spel dat net ietsje te veel, zeker als je toch nog een halfuurtje spelregeluitleg erbij neemt) - zoals reeds in de recensie vermeld, zijn de spelregels misschien nog het grootste hiaat in deze speldoos
+ Ravensburger combineert twee zaken waarin ze top zijn : familiespellen en puzzelen = TOP + erg éénvoudige spelregels, maar toch wel wat denkwerk eens je vertrokken bent + als je houdt van een beetje puzzelen, is dit een must + aanvankelijk denk je weinig opties te hebben, maar niets is minder waar + je moet vooral op zoek gaan naar combinaties die er niet liggen, dan ga je meer mogelijkheden creëren + de scores gaan steeds gelijk op, dus je hebt het gevoel dat je altijd meedoet om te winnen + het spel lijkt er uitgebalanceerd, je gaat momenten hebben dat er voor jou niets nuttig ligt op het speelbord, dan weer te veel goede tegels + zowel voor 2, 3 of 4 spelers werkt het best goed
- het gekozen thema bij dit spel is weer niet het spannendste (een tuin aanleggen), het hadden evengoed mijnwerkers kunnen zijn die op zoek gaan naar waardevolle edelstenen - de tegeltjes zijn 9 verschillende tuinornamenten, maar men had per type beter dezelfde afbeelding gebruikt, je moet af en toe goed kijken tot welke categorie een tegeltje behoort - met 4 spelers kan het even duren voor je aan de beurt komt (hangt af van de bedenktijd) en je kan nog niet echt gaan plannen buiten je beurt omdat jouw tegel misschien wordt weggenomen - het spel is goed, maar voor de veelspeler misschien iets te weinig uitdagend om meermaals te spelen
Deelnemers : Nico, Waut, Michel & Arne Gespeelde spellen : Sylla, Nothing Personal, Sanssouci & Pentos Speeldatum : 20/09/'13 Speelplaats : spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: 3 nieuwe spellen deze avond (die normaal in het teken van Ystari stond, vandaar toch alvast begonnen met Sylla), elk van een totaal ander allooi. U mag dus wederom enkele imprESSENs van ons verwachten de komende dagen.
ps : wij kijken alvast uit naar de volgende Spelen met SpinLi. Volgende week hebben we enkele Noorderburen op bezoek, dat belooft alleszins een gezellige bedoening te gaan worden. Heeft u ook zin om eens langs te komen op onze zolder, twijfel dan niet om ons te contacteren!
Enkele weken geleden kreeg ik een zeer aangename mail in mijn mailbox van Gamesalute. Ze vroegen mij om een spel te recenseren van één van de bekendste bordspelrecensenten in onze spellenwereld, nl. Tom Vasel. Ik ben alleszins een erg grote fan van de Dicetower, dus was dan ook erg opgetogen over het feit dat zijn Nothing personal onze richting uitkwam. Uiteraard moesten we wederom afrekenen met de douane die alles wat niet uit de EU komt even dient tegen te houden. Maar soit, uiteindelijk na drie weken vertraging is het spel dan toch in onze handen terecht gekomen.
(afbeelding : Gamesalute)
Waar draait "Nothing personal" rond? In dit ongetwijfeld erg interactief spel ga je gangsters van diverse maffiabenden proberen te controleren en hun acties uitspelen, zodat je vooral de andere spelers het leven zuur kan maken. Elkaar constant een mes in de rug steken lijkt me hier de beste speeltactiek, zo lang je dan niet zelf het deksel op de neus krijgt. In eerste instantie doet het spel me erg denken aan "Chicken caesar", maar na het lezen van de spelregels en het bekijken van de fantastische uitlegfilmpjes op BGG (van Tom Vasel) lijkt dit spel me iets toegankelijker. Het kan puur gevoelsmatig zijn of het thema dat misschien iets vlotter is, maar we zullen het u weten te zeggen na enkele speelsessies.
Alvast een eerste indruk : Wat een zware doos, boordevol kwaliteitsvol speelmateriaal, gouden en zilveren munten en zelfs een gouden ring voor de capo (leider van de bende). Ons exemplaar werd ook ineens voorzien van de Young Turks expansion waarin we nog eens een héle set aan nieuwe gangsters erbij kregen. Het karton is werkelijk van een ongeziene dikte en misschien zelfs een beetje té (of kan dit niet?). Onze allereerste bemerking gaat echter uit naar de spelregels. Deze zijn in een leuke kleurendruk en een relatief vlot lezend regelboekje vervat, maar men springt af en toe toch wel van de hak op de tak. Na het bekijken van de begeleidende filmpjes op BGG werd veel duidelijk, maar het is alvast een kleine krasje op de carrosserie van deze bolide, zeker als je weet dat onze vriend Tom Vasel zelf ook regelmatig zwaar tilt aan de "iets mindere" spelregels. Dat gezegd zijnde, enkel dikke duimen voor de kwaliteit en uitvoering van dit spel.
(foto : Will Baker, BGG)
"Nothing personal" wordt gespeeld in 5 jaren, die elk op hun beurt bestaan uit 5 fasen. Bij een eerste speelbeurt of voor een korter spel wordt er echter aangeraden om 4 jaar te spelen.
Fase 1 : The commission : In deze fase gaan de spelers in speelvolgorde invloedskaarten kunnen uitspelen. Elke kaart kan voor drie zaken gebruikt worden : - het plaatsen van een aantal invloedsfiches op het soort gangster aangegeven door de kaart - het uitvoeren van de eventuele tekst op de invloedskaart (zal erg vaak gaan over ruilen van invloed, plaatsen en verwijderen ervan, incasseren van geld en eventuele pestfactoren) - het weggooien van een kaart voor het plaatsen van een invloedsfiche op een gangster naar keuze Tenslotte kan je ook gewoon passen, je stapt dan uit de lopende ronde en kan geen invloedskaarten meer uitspelen. De fase loopt door tot alle spelers gepast hebben. Vanaf de 2de uitspeelronde kan er bij het uitspelen van een kaart ook geld worden bijgelegd. Alle volgende kaarten die dan nog gespeeld worden moet ook hetzelfde bedrag (of hoger) meegeven, zo kan je tegenspelers onder druk zetten en voorkomen dat ze nog kaarten kunnen uitspelen.
(foto : Schwartzkopf, BGG)
Fase 2 : The crew : In deze fase overlopen we de verschillende gangsters en gaan we : - vertrekkende van de capo naar onder bekijken wie de gangsters controleert (het meeste invloedsfiches erop heeft liggen). - berekenen van de respectpunten en geld voor het controleren van deze gangsters - vertrekkende van de laatste gangster naar boven een actie uitvoeren met de gangsters : a) de actie die hoort bij de positie van de gangster (zelfverklarend, zie speelbord) b) de speciale actie die bij de gangsterkaart hoort (zelfverklarend, zie kaarten) c) opwerken op de criminele ladder d) passen Om jezelf op te werken op de criminele ladder moet je de pijlen (afgedrukt op het speelbord volgen). Je gooit met de dobbelsteen en telt de waarde bij de respectwaarde van de gangster. Indien het resultaat hoger is dan het beoogde resultaat, klim je op de ladder en wissel je van positie met de andere gangster (de winnende speler krijgt 4 respectpunten, de verliezende geeft er 4 af). Gooi je de ring is het sowieso een succes, gooi je een zwaard dan sterf je en verlies je 4 respectpunten. (foto : Tom Vasel, BGG)
Fase 3 : The fence : Deze fase is een soort van opschoonfase waarin je nieuwe invloedskaarten trekt, gangsters worden opgepakt en lege posities door nieuwe gangsters worden ingenomen. - Invloedskaarten trekken : afh. van het aantal gangsters dat je controleert (4 bij 0 gangsters, 3 bij 1 gangster en 2 bij 2 of meer gangsters), bovendien kan je extra kaarten kopen voor 10 dollar per kaart - Elke gangster die een bepaald aantal invloedsfiches heeft (5 spelers 11+, 4 spelers 10+, 3 spelers 9+), wordt in de gevangenis gestopt, de invloedsfiches gaan terug naar de betrokken spelers - Tenslotte worden de lege plaatsen opgevuld vertrekkende van de capo. Op het bord staat aangegeven wie mag bepalen welke gangster in rang zal stijgen. Indien er geen gangsters meer open liggen, worden de resterende gewoon van de trekstapel aangevuld.
Na 5 jaren wordt er nog een laatste keer voor alle gangsters respectpunten uitgedeeld. Alle resterende handkaarten worden ingeruild voor 8 dollar en je scoort nog een punt voor elke 10 dollar in je voorraad. De speler met het meeste respect, wint het spel!
(foto : Jumpseat, BGG)
Enkele algemene regels die gedurende het ganse spel van kracht zijn : Bij alle beslissingen die de spelers nemen, is het mogelijk om te onderhandelen. Er mag steeds gedreigd worden met afslachtingen, represailles en eventuele omkopingen. Daarenboven zijn afspraken niet bindend, dus kan je zonder enige schroom na het ontvangen van een afkoopsom, het mes in de rug van je medespelers steken. Bij het gooien van de dobbelsteen (wanneer je een gangster zich wil opwerken in rang of een tegenstander het hoekje om te helpen) kan er steeds 10 dollar betaald worden om de speler een hergooi te verplichten. Ook spelers die niet betrokken partij zijn, kunnen een handje toesteken. Het is altijd mogelijk om een invloedskaart weg te gooien voor 8 dollar, kwestie dat je steeds centjes kan binnenhalen. Sommige kaarten stellen je in staat om chantage toe te passen. Je legt een gouden munt onder je invloedsfiche en bij het uitvoeren van de acties van de gangster heb je het laatste woord. Indien je niet tot een overeenkomst komt met de speler met de meeste invloedsfiches doet deze gangster niets.
Titel : Nothing personal Auteur : Tom Vasel & Stephen Avery Uitgeverij : Gamesalute Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 120 min. Leeftijd : 8+
imprESSEN : Lords of waterdeep - Scoundrels of Skullport
LoW - Scoundrels of Skullport (Wizards of the coast) :
+ mensen die we kennen, weten dat ik geen uitbreidingenman ben, wil ik heb deze in huis + u krijgt er ineens twee uitbreidingsmodules bij, die u perfect samen of afzonderlijk kan toevoegen aan het basisspel + u krijgt toch wel héél wat materiaal voor uw zuurverdiende centjes in vergelijking met sommige andere uitmelktoestanden + de blauwe doodshoofdjes zijn gewoon een erg leuk extraatje + vooral de skullport-uitbreiding geeft toch een ander speelgevoel (lees ook onder) + u kan met een extra speler aan de slag, altijd fijn om het spel ook met een grotere groep op tafel te kunnen gooien + grijs is de nieuwe spelerskleur, dus ze gaan met de mode mee
- het basisspel vind ik persoonlijk sowieso al erg leuk, dus een uitbreiding is op zich geen must - de scores lopen bij het basisspel belachelijk hoog op, met de skullport uitbreiding ga je toch iets gereserveerder (moeten) spelen - jammer dat de andere gekleurde blokjes niet vervangen zijn door meeples (zijn wel verkrijgbaar, maar belachelijk duur om ze tot in Europa te krijgen) - één van de speelborden is niet afgewerkt met een linnen omranding (jammer)
Enerzijds kan u gaan spelen met de Undermountain uitbreiding, deze gaat het spel nog opener maken. U heeft meer plaatsen waar u uw agenten kan gaan inzetten, dus zal makkelijker aan grondstoffen geraken die u nodig heeft. Ik denk dat deze uitbreiding vooral noodzakelijk is als u met z'n zessen aan de slag gaat, zodat er toch voldoende plaats is. Er komen extra queestkaarten, intrigekaarten en lords in het spel. Ook de nieuwe spelerskleur gaat u hier goed kunnen gebruiken. Ook de optie om een "lang spel" te spelen zit verbonden aan deze uitbreiding aangezien iedere speler dan één agent extra ter beschikking heeft. Voor de rest verandert deze uitbreiding weinig aan het oorspronkelijke speelgevoel.
Daarnaast is er de Skullport uitbreiding en deze zorgt toch voor een andere gevoel en sfeer. U gaat straffere queesten kunnen uitvoeren, maar zal hiervoor corruptiefiches moeten nemen, dus u op het einde van het spel negatieve punten gaan opleveren. Er is aanzienlijk meer animo en interactie door deze uitbreiding. U gaat elkaar onder druk kunnen zetten door corruptie op te dringen, uit het spel te verwijderen en zo de kostprijs (negatieve punten) van corruptie te verhogen. Een extra lord die samenwerkt met het kwaad gaat dan weer optimaal gebruik proberen te maken van deze corruptie. Wat deze uitbreiding betreft, kan ik u enkel aanraden om het eens te proberen en zelf uit te maken of het voor u een must is of niet.
Tenslotte is er nog een héél kleine toevoeging, namelijk dat er kaarten je de opdracht geven om bepaalde grondstoffen of corruptie toe te voegen aan actieplaatsen. De speler die z'n agent dan op deze plaats zet, neemt dit mee. Vooral de corruptiefiches kunnen dan tactisch worden toegewezen aan bepaalde plaatsen.
Titel : Countdown - special ops Auteur : Hans Van Tol & Gertjan Oomis Uitgeverij : The Game master Aantal spelers : 1-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd :12+
+ knap materiaal en prima inlay in de doos + moeilijk om te winnen (wat prima is voor een coöp), maar kan ook het gevoel zijn (je zal er ongetwijfeld beter in worden na wat spelen)
- ik hoopte op een ander gevoel dan Forbidden island, maar dat had ik dan weer niet - het verhoopte zandstormsysteem bleef wat uit en liep niet echt zoals ik verwacht had
Dit keer niet al te veel plus- en minpuntjes, maar een iets uitgebreidere algemene uitleg omdat dit toepasselijker is. Laat me vooral beginnen met te zeggen dat Forbidden desert weer van een hoge kwaliteit is, dat de onderdelen van het vliegtuig erg leuk gemaakt zijn en dat de inlay in deze doos echt wel nuttig is.
Het spel is zeker oké, maar je hebt het echt allemaal al wel eens gezien. Als je Forbidden island kent, ga je weinig nieuws vinden in dit spel. Het is echt wel een broertje of zusje, waarbij we van het water naar het zand zijn "gevlogen". Het systeem van de zandstorm ging bij ons echt niet van een leien dakje, we hadden de pech (of vanuit ons oogpunt het geluk) dat de storm steeds van het bord vloog. We hadden dan ook het gevoel dat we erg makkelijk zouden winnen in het eerste deel van het spel. Nadien liep het echter totaal in het honderd en gingen we roemloos ten onder, vooral omdat we de coördinaattegels niet wisten te vinden. En dan sterft er altijd wel eentje van de dorst, in dit geval ondergetekende.
Persoonlijk heb ik het gevoel dat dit spel qua moeilijkheidsgraad (om te winnen) wel een stukje hoger is dan Forbidden island en zelfs Pandemie, maar ook bij deze titels hadden we aanvankelijk dit gevoel en moesten we na verloop van tijd de moeilijkheidsgraad ook aanpassen. Ook nu weer is hier rekening mee gehouden en kan u op een moeilijker niveau starten, maar dat is voor ons nog zeker niet van toepassing.
Bent u dus van plan om één van deze titels aan te schaffen, kan ik u erg weinig kooptips geven. Misschien dat u best gewoon kiest welk thema u het meeste ligt : woestijn, water of vuile ziektes. Ik zou gaan voor de grote broer, waarbij u een mooi bord krijgt. Pandemie heeft toch net dat ietje meer in zich, zeker als u de uitbreiding er nog bij aanschaft. Bovendien is er een nieuwe gepimpte editie verkrijgbaar.
Deelnemers : Ann, Elke, Sven, Johan & Arne Gespeelde spellen : Forbidden desert, Lords of Waterdeep + expansion, Ticket to Ride Europe + dice expansion Speeldatum : 13/09/'13 Speelplaats : spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: 3 x is scheepsrecht om te winnen, behalve op vrijdag de 13de blijkbaar ... maar ik heb me reuze geamuseerd.
Titel : Madeira - pearl of the atlantic Auteur : Nuno Bizarro Sentieiro & Paulo Soledade Uitgeverij : What's your game? Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 120 min. Leeftijd :12+
Deelnemers : Waut, Ann, Arne, Xander, Elke, Sven & Arne (wisselende samenstelling) Gespeelde spellen : Kingdom builder, Livingstone & Shadows over Camelot Speeldatum : 06/09/'13 Speelplaats : spellenclub SpinLi Opmerkingen
: Kingdom builder kreeg van Waut een tweede kans en deze werd al véél beter bevonden dan de eerste speelbeurt. Livingstone voor een tweede keer in korte tijd, Shadows over Camelot, dat was wel al een tijdje geleden. Eindelijk een keer met volle bezetting en een traitor in het spel. Jammer dat één van de nieuwe spelers onmiddellijk deze rol moest "ondergaan", want dat maakt het voor hem ongetwijfeld niet echt leuk (en vooral moeilijk om te spelen).
Toen ik de eerste beelden van dit spel te zien kreeg, kreeg ik direct een Diamonds club gevoel. Uiteraard zijn de grootte van de doos en de uitgever hetzelfde, maar ook de setting en het kleurgebruik liggen in dezelfde lijn. Het spel zelf is wel iets anders natuurlijk, maar ik wilde het graag even meegeven omdat het me opviel.
Dit keer hebben we voor ons een Kiesling liggen zonder Kramer, het succesrijke bordspellenontwerpersduo. In Sanssouci gaat u een prachtige tuin bouwen op uw eigen spelersbordje. U laat uw edelen door de paadjes van uw achtertuin kuieren en verdient hier punten mee. Sanssouci is een prima legspel door z'n eenvoud, zoals u hieronder zal kunnen merken aan de beschrijving.
Elke speler krijgt een spelersbord dat bestaat uit 6 rijen en 9 kolommen. Elk spelersbordje is een beetje anders opgebouwd en dubbelzijdig bedrukt, zodat je niet snel hetzelfde patroon zal volgen. Op deze 54 vakken ga je je tuin proberen aan te leggen. De tuin bestaat uit tegels waarop ornamenten, fonteinen en andere tuinstukken staan afgebeeld. Elk van deze ornamenten heeft een eigen kolom op het spelersbord. Daarnaast ontvangen de spelers 18 speelkaarten, 9 edelen die boven de kolommen plaatsnemen en een scorepionnetje om je punten bij te houden. De tegels worden blind geschud en in stapels op het algemene spelbord geplaatst. Er worden tien tegels omgedraaid en op de gekleurde ondergronden gelegd (deze kleuren komen overeen met je rijen).
Het spel bestaat uit 18 ronden, waarin je telkens één van je handkaarten zal gaan uitspelen, een tegel gaat plaatsen en eventueel je edele gaat verplaatsen. Bij aanvang van het spel krijg je ook nog twee opdrachtkaarten waar je naartoe kan werken op het einde van het spel, ze leveren dan extra punten op.
Elke speler schudt z'n speelkaarten en neemt er twee op handen. In z'n beurt kiest hij één van deze kaarten en speelt deze uit. De kaarten tonen ofwel een combinatie van twee kleuren, ofwel één of ander tuinornament. Indien je een kleurenkaart speelt, neem je één van de tegels die op diezelfde kleur op het speelbord ligt. Speel je een tuinornamentkaart neem je het desbetreffende ornament uit de openliggende voorraad. Ligt er echter niet zo'n tegel in de voorraad dan mag je er één naar keuze nemen (en hier ga je natuurlijk op proberen te spelen). De tegel moet op de correcte plaats op je spelersbord worden gelegd overéénkomstig de kleur en het type ornament. Is deze plaats al bezet, wordt de tegel omgedraaid (met een tuinier naar boven) en op een vrij vak gelegd in dezelfde kolom.
Nadat je een tegel hebt gelegd, mag je de edele in de desbetreffende kolom verplaatsen. Hij moet wel over een doorlopend pad moeten kunnen lopen, hij mag afbuigen naar andere kolommen, maar moet uiteindelijk in de eigen kolom eindigen. De speler krijgt het aantal punten aangegeven door de rij waarin hij eindigt (dit klinkt misschien nogal moeilijk, maar als je de voorbeeldjes uit de spelregels erbij neemt, is het best te begrijpen). Belangrijk is dat een edele nooit eindigt op een tegel met een tuinier, een leeg vakje en dat hij steeds meer naar beneden beweegt, niet meer naar boven. In het beste geval kan een edele dus zes keer in het spel bewegen. Het kan natuurlijk best voorvallen dat je geen enkele edele kan bewegen, dan valt dit gewoon weg.
Tot slot wordt er een nieuwe tegel aan de voorraad toegevoegd en trekt de speler een nieuwe kaart op handen, zodat je steeds keuze hebt tussen 2 kaarten (met uitzondering van de laatste beurt, dan moet je je resterende kaart spelen).
Op het einde van het spel, na 18 ronden worden er nog punten uitgedeeld : - 10 punten - de punten van de rij voor een volledig met tegels volgebouwde rij - 5 punten voor een volledig met tegels volgebouwde kolom - de punten die je verzamelde met de opdrachtkaarten (deze zeggen op welk ornament je edelen het spel moeten beëindigen) De speler met de meeste punten wint het spel.
Ravensburger zou Ravensburger niet zijn, moesten ze al geen variant bij in de doos gestopt hebben. Ze voorzagen 4 dubbelzijdige uitbreidingsborden die op de spelersborden kunnen worden geplaatst. Na het bekijken van de opdrachtkaarten bepaal je met welke kant je speelt. Enkele velden zijn gemarkeerd en leveren punten op voor : motieven (het juiste ornament op die plaats bouwen), tuiniers (extra punten voor een tuinier op dat vak) OF minpunten voor motieven en tuiniers.
Titel : Sanssouci Auteur : Michael Kiesling Uitgeverij : Ravensburger Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Forbidden desert is na Pandemie en Forbidden island de derde grote titel van Matt Leacock. Indien u één van deze titels al eens heeft gespeeld, weet u in grote lijnen al wat te verwachten van dit spel. Om met enkele vaktermen te goochelen, gaat u weer coöperatief spelen en strategisch en probleemoplossend denken. Ook qua materiaal zijn er erg veel gelijkenissen tussen dit spel en Forbidden island.
Maar in tegenstelling tot andere spellen zijn dit toch twee unieke concepten. U gaat geen simpele rip-off in huis halen met dit spel. Om het spel even te kaderen : u bent neergestort met een futuristisch vliegvoertuig in de hete woestijn, waar er op de koop toe ook nog eens een zandstorm woedt. U probeert, samen met uw kompanen, zich staande te houden en de onderdelen van uw vliegtuig te verzamelen die over de woestijn verspreid liggen onder het zand. U zal dus moeten bewegen, graven (erg veel graven), coördinaten zoeken, uw vervoersmiddel terug in elkaar knutselen en zoals bij Forbidden island op het opstijgplatform (tegel) te geraken ... en dat met z'n allen en vooraleer al het opgeworpen zand op de grond is neergekomen.
De woestijn is opgebouwd uit 24 tegels met op enkele alvast een zandtegel. U kiest de moeilijkheidsgraad bij aanvang van het spel, trekt een karakterkaart en vult de waterfles op deze kaart (met een marker). Tenslotte zet u de spelerspionnen nog op de crashsite-tegel en alles is klaar om te beginnen. Een beurt bestaat uit 2 delen, nl.tot 4 acties uitvoeren en stormkaarten trekken.
De vier mogelijke acties zijn relatief eenvoudig : - orthogonaal bewegen over de woestijntegels (stormtegel is niet toegankelijk, dit is een opening in de raster van 5x5), je mag tegels die 2 of meer zandtegels bevatten niet betreden of verlaten - zand graven : per actie mag er één zandtegel verwijderd worden van de tegel waarop je staat of de orthogonaal aangrenzende tegels - ontginnen : de tegel waarop je staat omdraaien en het effect van de tegel uitvoeren (de tegel mag geen zandtegel bevatten) - een onderdeel oprapen : ga naar de ontgonnen tegel, aangegeven door de coördinaten en raap het ontbrekende onderdeel op Een extra actie is het delen van water en uitrustingskaarten, dit kost je geen actie en mag ten allen tijde in je beurt worden uitgevoerd, zo lang je maar met de desbetreffende speler op dezelfde tegel staat.
De tegels : - watertegels : kunnen je eventueel extra water opleveren (sommige zijn ook fata morgana's) - tandwielen : leveren je uitrustingskaarten op (deze geven een extraatje tijdens het spel, je mag de kaarten in je beurt gebruiken, dit kost geen actie, maar na gebruik worden ze afgelegd) - onderdeellocaties : van elk onderdeel 2 tegels, de één geeft de rij, de andere de kolom aan waar het onderdeel te vinden is - tunnels : beschermen tegen sommige stormkaarten en laten je toe om van de ene naar de andere tunnel te bewegen voor één actie - opstijgplatform : hier is het verzamelen geblazen als alle onderdelen verzameld zijn om het spel te winnen
De stormkaarten : De zandstormmeter (die bij aanvang van het spel dus qua moeilijkheid kan worden ingesteld) geeft aan hoeveel kaarten je dient te trekken na het uitvoeren van je acties. De kaarten geven aan naar waar de storm gaat en welke tegels er extra zandtegels krijgen. De meeste kaarten tonen een "de wind blaast", met daarop een richting en een aantal vakken. Vanuit het vrije veld worden zo veel tegels verlegd en op deze tegels zandtegels geplaatst. Indien je aan de rond van het speelbord komt, heb je geluk en vervallen eventuele extra bewegingen. Indien alle zandtegels zijn opgebruikt, verlies je het spel. Daarnaast zijn er ook 3 "storm wakkert aan" kaarten, als deze getrokken worden, wordt de zandstormmeter verhoogt en ga je dus meer kaarten moeten trekken na je acties. Komt de marker op het doodshoofd, verlies je het spel. Tenslotte zijn er ook nog kaarten die je water kosten. Telkens je zo'n kaart tegenkomt, verlaag je de marker van je watervoorraad. Als die op nul komt te staan bij één van de spelers, verlies je wederom het spel.
Tenslotte zijn er nog de speciale eigenschappen van de karakters (die u misschien al halvelings kan raden) : - archeoloog : kan 2 zandtegels verwijderen voor 1 actie - klimmer : kan bewegen door en uit geblokkeerde tegels - ontdekkingsreiziger : kan diagonaal bewegen en zand verwijderen - meteoroloog : kan minder acties spelen om alzo minder zandstormkaarten te trekken, bovendien kan hij ook 1 actie spenderen om enkele zandstormkaarten te bekijken (afhankelijk van het zandstormniveau op de meter) en deze bovenop de stapel te leggen of onderaan. - navigator : kan een andere speler tot 3 tegels verplaatsen (overeenkomstig de normale regels, ook de klimmer) - waterdrager : kan extra water uit de bronnen halen, kan ten allen tijde water bezorgen aan andere spelers op aangrenzende tegels en start met 5 water (andere karakters 4)
U merkt dus dat er echt wel erg veel overeenkomsten zijn met z'n voorganger, maar het concept van de verplaatsende storm en bijhorend ook het verplaatsen van de tegels, maakt het toch helemaal anders. Ik ga nog niet te diep in detail treden, maar na enkele potjes geef ik u graag een imprESSEN en daarbij een vergelijking tussen deze twee broertjes.
Titel : Forbidden desert Auteur : Matt Leacock Uitgeverij : Gamewright Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Ik kreeg vandaag een mail in de mailbox van muziekblogger en bordspelontwikkelaar Robert Burke. Hij combineerde beide bezigheden en zou graag een spel op de markt brengen dat volledig gekaderd is binnen de muziek. Hij heeft dan ook een Kickstarter gelanceerd waarop u kunt intekenen en het spel een financieel duwtje in de rug geven. Indien u een muziekliefhebber en kenner bent, is dit misschien wel iets voor u. Ik ben ervan overtuigd dat vooral de gebruikte kaarten erg mooi zullen zijn, aangezien dit de hoezen zijn van de allergrootste platen ooit gemaakt.
Deelnemers : Annelies & Arne Gespeeld spel : Targi Speeldatum : 01/09/'13 Speelplaats : spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: Nooit gedacht dat ik dit zou kunnen zeggen "ik speelde een spel op 1 september", en nooit gedacht dat ik dit nog zou zeggen "ik speelde nog eens een 2 persoonsspel met mijn vrouwke".
Pentos (Asynchron) :
Nothing personal (Gamesalute) :
Sanssouci (Ravensburger) :
LoW - Scoundrels of Skullport (Wizards of the coast) :
Forbidden desert (Gamewright) :
Forbidden desert is na Pandemie en Forbidden island de derde grote titel van Matt Leacock. Indien u één van deze titels al eens heeft gespeeld, weet u in grote lijnen al wat te verwachten van dit spel. Om met enkele vaktermen te goochelen, gaat u weer coöperatief spelen en strategisch en probleemoplossend denken. Ook qua materiaal zijn er erg veel gelijkenissen tussen dit spel en Forbidden island.
Deelnemers : Annelies & Arne 
