Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
30-11-2014
imprESSEN : Nehemiah
Nehemiah (Gry Leonardo) : + erg eenvoudig spelverloop en prima spelregels met handig overzicht van de kaarten + speelt supervlot, op een halfuurtje waren wij helemaal rond + er is onmiddellijk een variant voorzien, die volgens mij bij een volgend potje sowieso erbij zal komen + het blijft puntensprokkelen, niet enkel meerderheden + het plaatsen en activeren van meeples kan je erg tactisch en smerig gaan spelen + het gebruiken van de acties van anderen tegen betaling vond ik erg goed werken + eindelijk een "godsdienstig" thema
- het is eenvoudig en misschien iets te rechtlijnig, de variant wordt er volgende keer bijgegooid - het thema is een keer iets anders, maar het is allemaal nogal saai en droog
Conclusie : Nehemiah is een goed uitgewerkt spel waarop men een thema heeft geplakt dat er totaal niet toe doet. Het speelt erg vlot en geeft je toch wel wat mogelijkheden en pestgelegenheden. Ik amuseer mij prima met dit soort spellen. De variant dringt zich wel onmiddellijk op, want het basisspel is goed, maar beperkt. Vooral het plaatsen, activeren en gebruiken van de meeples werkt erg fijn. Ik kan iedereen eigenlijk wel aanraden om het een keertje te proberen. En is het niets voor u, dan verliest u slechts een halfuurtje.
Deelnemers
: Hans, Peter & Arne Gespeelde
spellen
: Deus, Nehemiah, Splendor & Netrunner Speeldatum : 29/11/'14 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: Veel nieuwe mensen hebben zich de laatste dagen aangemeld op onze FB-pagina. Aangezien het erg moeilijk was om medespelers te vinden voor dit weekend toch maar eens extra reclame gemaakt en toch enkele nieuwe "speelvrienden" kunnen strikken. Hopelijk durven ze nu ook allen de stap zetten om eens langs te komen. Alvast bedankt aan Hans om het "ijs" te breken (om in Netrunner-termen te blijven)
Deze uitbreiding is ondertussen de tweede van het fantastische spel "Hansa Teutonica", dat in het Nederlands verscheen onder de naam "Hanzesteden". De eerste uitbreiding was de East-expansion, nu zoeken we het dus noordelijker en trekken we de Noordzee over. Meer info over het basisspel vindt u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=536727 Het materiaal van deze uitbreidingen is op z'n minst beperkt te noemen, meer bepaald "één dubbelzijdig speelbord". (één kant speciaal voor 4-5 spelers). Het spreekt voor zich dat u deze uitbreiding enkel kan gebruiken in combinatie met het materiaal uit het basisspel.
Qua voorbereiding komt er héél wat overeen met het basisspel. De tavernas moeten op andere plaatsen gelegd worden, sommige steden hebben een schipsymbool (waar enkel een rond schijfje kan geplaatst worden), er zijn permanente bonussen op het speelbord gedrukt (deze blijven altijd geldig en verhuizen uiteraard niet). Het spel eindigt ook na 8 (ipv 10) vervolledige steden, maar de steden zijn iets omvangrijker om te vullen. Het netwerk loopt hier eerder van noord naar zuid, van Oxford naar York.
De grootste verandering qua spelregels bestaan in de speciale toelatingen die je in Schotland en Wales kan bekomen. Als je in deze steden (Carlisle, Cardiff & London) de meest rechtse plaats bezet, mag je blokjes gaan toevoegen over verplaatsen in de respectievelijke landen en voor London heb je keuze uit Wales of Schotland (niet in Engeland). Bovendien zijn er extra punten te scoren voor de speler met de meeste steden in Wales (zijnde 7/4/2 punten voor de 1ste/2de/3de speler).
De voorgedrukte permanente bonussen bestaan uit : verplaatsen van grondstoffen, extra acties, een kontor verwisselen van plaats, een vaardigheid extra uitbreiden, een extra kontor plaatsen en extra grondstoffen plaatsen.
Titel : Hansa Teutonica - Britannia Auteur : Andreas Steding Uitgeverij : Argentum verlag Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45-90 min. Leeftijd : 12+
In "Cubist" gaan u en uw medespelers proberen om een Museum voor Moderne Kunsten in elkaar te knutselen met dobbelstenen, inclusief de sculpturen en installaties voor in het museum. Elke ronde ga je 2 dobbelstenen ter beschikking hebben als grondstoffen en je kan bovendien de hulp inroepen van enkele bekende artiesten om je te helpen bij je meesterwerk.
Het spel omvat 81 dobbelstenen, 1 museumbord, 4 individuele spelersborden, 9 museumkaarten, 25 artiestenkaarten en 23 installatiekaarten. Het museumbord wordt in het midden van de tafel gelegd. Zoek uit de museumkaarten de kaarten voor het correct aantal spelers, hieruit wordt er één willekeurig gekozen en op het museumbord gelegd. De rode dobbelsteen wordt in het midden op het museumbord geplaatst. De installatiekaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd, er wordt alvast een vitrine van 3 installatiekaarten open gelegd. Ook de artiestenkaarten ondergaan hetzelfde lot, maar hier komen er 4 kaarten in de vitrine. Elke speler neemt z'n individuele spelersbord en alle dobbelstenen in z'n kleur. Er wordt een startspeler gekozen en dan kan het spel beginnen.
Tijdens een speelbeurt doorloop je volgende fasen : 1) gooi twee dobbelstenen uit je voorraad en plaats ze in je voorraadkamer of in je studio
2) wijs dobbelstenen uit je voorraadkamer toe aan de werkkamer, een artiest of een voorraadplaats
- werkkamer : je hebt twee werkkamers waarin je aan de openliggende installaties kan werken. De installaties tonen een meetkundige vorm die je met de dobbelstenen moet namaken. De eerste dobbelsteen kan je vrij in de werkkamer leggen. De volgende dobbelstenen moeten voldoen aan enkele eigenschappen. In de hoogte kan er enkel een dobbelsteen gebruikt worden met dezelfde waarde. Aangrenzend mogen enkel dobbelstenen gebruikt worden met een waarde +1 of -1.
- artiestenkaart : hierop moet je meerdere dobbelstenen van eenzelfde waarde leggen (hoeveel staat aangegeven op de artiestenkaart). Vanaf een volgende ronde mag je de eigenschap van de artiest gaan gebruiken. Indien er reeds dobbelstenen van een andere speler liggen, mag je deze eraf gooien als de waarde van jouw dobbelstenen gelijk of hoger is.
- voorraadplaats : hierin mag je zoveel dobbelstenen plaatsen als je wil tijdens je beurt, maar op het einde mogen er slechts 2 dobbelstenen opgeslagen worden om te gebruiken in een volgende beurt. Alle resterende dobbelstenen moeten na je beurt terug in je voorraad worden gelegd.
3) je mag ten allen tijde tijdens je beurt de acties van de artiesten gebruiken, installaties vervolledigen of verlaten, dobbelstenen bewegen van installatiekaarten
- artiestkaart gebruiken : de artiest moet verworven zijn tijdens een vorige beurt. Je verwijdert je dobbelstenen en legt ze in je voorraad. Nadien voer je de actie van de artiest uit, leg je de artiestenkaart af en vul je de vitrine terug aan.
- installaties vervolledigen/verlaten : als je in één van je werkplaatsen een compositie hebt gebouwd overeenkomstig met die van de installatiekaart, neem je alle dobbelstenen terug in je voorraad, neem je de installatiekaart bij je (levert punten op op het einde van het spel), vul je de vitrine van de installaties terug aan. Daarna leg je een dobbelsteen uit je voorraad op de bonusplaatsen op de installatiekaart, die kan je in latere beurten gebruiken. Tenslotte mag je onmiddellijk één van deze dobbelstenen in het museum plaatsen als je wil. Je mag ook ten allen tijde dobbelstenen uit je werkkamers verwijderen (allemaal van één installatie). Je kan deze dan gebruiken voor een artiestkaart of terug in je voorraad plaatsen. Je mag deze niet gebruiken voor je andere installatie of in je voorraadkamer.
- dobbelstenen van een installatiekaart verplaatsen : de dobbelstenen die je hebt op de verworven installatiekaarten kunnen overal worden ingezet, ook in het museum. Je volgt dezelfde regels als bij het uitbouwen van een installatie. Elke dobbelsteen die je in het museum plaatst, is 2 punten waard aan het einde van het spel. Als je alle bonusdobbelstenen van een installatiekaart hebt gebruikt, draai je de kaart gedekt om aan te geven dat ze allemaal gebruikt zijn. De kaart levert punten op aan het einde van het spel (staan op de kaart afgedrukt).
4) verwijder overtollige dobbelstenen uit je voorraadkamer en beëindig je beurt : je mag slechts 2 dobbelstenen in je voorraadkamer hebben liggen, de resterende dobbelstenen komen terug in je voorraad terecht.
Vanaf het moment dat een speler 5 of meer installaties heeft gemaakt of het museum heeft afgewerkt, eindigt het spel en volgt er nog een slottelling. Je telt de overwinningspunten van je installaties bij elkaar op, daarna tel je nog 2 punten bij per dobbelsteen die je in het museum hebt. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met meer dobbelstenen in het museum.
Titel : Cubist Auteur : Alf Seegert & Steven Poelzing Uitgeverij : Gryphon Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 7+
Naar deze titel zat ik al een tijdje uit te kijken. Ik had al enkele recensie gezien van de AEG versie en die stemden me alleszins gelukkig. Jammerlijk genoeg was de kostprijs voor het kleinood nogal duur om te laten overkomen vanuit de States. Nu is deze titel dus ook beschikbaar op de Europese markt in de vorm van de Pegasusversie. Het is wel een Duitstalige versie maar qua tekst valt het allemaal echt wel mee, enkel de technologiekaarten hebben misschien een kleine vertaling nodig.
In het doosje vindt u 4 overwinningspuntenkaarten, 4 overzichtskaarten, 3 technologiekaarten, 12 kuststedenkaarten, 4 spelerskaarten en 52 blokjes in de vier kleuren. Het doel van het spel is om zo veel mogelijk overwinningspunten te verzamelen door nieuwe kuststeden te ontdekken, goederen te verkopen, gebouwen op te richten en technologieën te ontwikkelen ... en dit allemaal in een klein kaartspelletje.
Elke speler krijgt een overwinningspuntenkaart, een spelerskaart en een overzichtskaart. De drie technologiekaarten worden naast elkaar op tafel gelegd, zodat iedereen ze goed kan lezen. De 12 kuststedenkaarten worden geschud en naast elkaar gelegd, de Lissabonkaart komt wel helemaal links te liggen. De eerstvolgende drie kaarten worden ook opengedraaid, de rest blijft gesloten. Elke speler krijgt 5 houten blokjes in z'n kleur, waarvan er één op de Lissabonkaart wordt gelegd, 1 op de scheepsbouwer op z'n spelerskaart en de 3 resterende op het wetenschappersvak van de spelerskaart. De acht resterende blokjes van elke speler worden als algemene voorraad naast de kaarten gelegd. Daarna nemen de spelers in volgorde nog een blokje uit de voorraad en plaatsen deze op hun goudspoor op hun spelerskaart (startspeler op 1, de volgende op 2 goud, ...)
In een speelbeurt voeren de spelers om beurten 2 van de onderstaande acties uit. Ze mogen een actie meermaals kiezen en ook de volgorde mogen ze kiezen. De mogelijke acties zijn:
- 1 blokje op Lissabon zetten : betaal 1 goud om 1 blokje uit de algemene voorraad op Lissabon te plaatsen.
- schip bewegen : de reikwijdte op je spelerskaart geeft aan hoeveel stappen je schepen mogen verplaatsen. Je neemt aanvankelijk één of meerdere blokjes van Lissabon om als schip in te zetten en plaatst ze onderaan op de zee. Je mag elk schip een aantal plaatsen verzetten gelijk aan de reikwijdte. Je mag van Lissabon weg varen of er naartoe. Je mag wel slechts op één onbekende kaart eindigen, want deze wordt onmiddellijk omgedraaid. Hiervoor ontvangt de desbetreffende speler 1 overwinningspunt. Als je schip op een kaart arriveert, mag je het op één van de goederen
plaatsen die op de kaart staan. Dit blokje geldt nu niet meer als schip,
maar als goed. Je mag met één actie meerdere blokjes in goederen
omzetten.
- handelgoederen verkopen : Je verkoopt goederen door de blokjes op de goederenplaats van de kuststedenkaarten terug op Lissabon te plaatsen. Je ontvangt hiervoor goud en punten. Met één actie kan je zo veel goederen verkopen als je wil. Het aantal goud en punten dat je ontvangt hangt af van het aantal verschillende goederen dat je verkoopt.
- 1 gebouw bouwen : Je betaalt 2 goud om 1 gebouw in een kuststad te bouwen. Je neemt 1 blokje van de zee (schip) en zet het op het gebouw bovenop de kaart. Of je neemt een goed van dezelfde kaart en plaatst het op het gebouw. Op elke gebouw kan slechts één blokje worden gezet en elke kaart toont 2 gebouwen. * Vesting (1 punt op het einde van het spel) : als je nieuwe schepen in het spel brengt, mag je onmiddellijk een blokje leggen onder elke kaart waarop je een vesting hebt. * Markt (1punt op het einde van het spel) : je mag bij het verkopen van goederen ook de blokjes op de markt als extra goed tellen. Deze blokjes gaan na verkoop overigens niet terug naar Lissabon, maar blijven op de markt liggen. * Kerk (2 punten op het einde van het spel)
- 1 technologie verwerven : betaal de kosten van de technologie die je wil verwerven en plaats één van je wetenschappers op het technologievak. Op elk veld kan slechts 1 blokje staan. Elke speler heeft maximum 3 wetenschappers ter zijner beschikking tijdens het spel. De technologieën staan netjes op de technologiekaarten en ook nog eens in de spelregels uitgelegd.
- de reikwijdte van je schip verhogen : betaal 2 en 4 goud om de reikwijdte respectievelijk van 1 naar 2 en van 2 naar 3 te brengen. Je mag er niet voor kiezen om voor 6 goud ineens twee sprongen te maken, het kost je sowieso twee acties.
Opmerking : zowel het goudspoor als het puntenspoor op de spelerskaarten lopen maar tot 5. Indien een speler meer goud of punten zou verwerven, moet hij een blokje van de Lissabonkaart nemen en hiermee terug over het goud- en puntenspoor gaan (het eerste blokje blijft op de vijf staan). Je mag ten allen tijde een schip, goed, gebouw, bankier (goudspoor) of geschiedschrijver (puntenspoor) terug naar de Lissabonkaart zetten.
Het spel eindigt als één van beide zaken zich voordoet : - een speler heeft India ontdekt door het opendraaien van de laatste kaart kuststedenkaart die nog gedekt lag - 2 of meer spelers geen houten blokjes meer in de algemene voorraad hebben De speler die één van deze zaken inluidt, beëindigt op een normale manier z'n beurt. Nadien mogen alle andere spelers nog één beurt spelen. Daarna eindigt het spel met de slottelling. - de punten aangegeven door hun geschiedschrijvers - 1 punt voor elke eigen markt - 1 punt voor elke eigen vesting - 2 punten voor elke eigen kerk - punten voor bepaalde technologieën Bij de slottelling worden je punten niet tegengehouden door de geschiedschrijvers zoals in het spel, je telt gewoon op. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler die India heeft ontdekt, daarna de speler met het meeste goud en tenslotte diegene met het meeste punten door z'n geschiedschrijvers.
Titel : Sail to India (Auf nach Indien!) Auteur : Hisashi Hayashi Uitgeverij : Pegasusspiele Aantal spelers : 3-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Ook vandaag staat er nog eens een uitbreiding op het programma. De gossip-uitbreiding van CV meer bepaald. CV werd vorig jaar erg goed onthaald in Essen. Het spel draait om je hele CV die je je ganse leven probeert op te bouwen, met alle tegenslagen erbij. Meer info hierover vind je hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2496914
In dit kleine doosje vindt u : 26 nieuwe kaarten (12 fate, 12 gossip en 2 doelkaarten), 16 fiches, een scoreboekje en de spelregels. Deze uitbreiding brengt 2 nieuwe types van kaarten in het spel, nl. roddelkaarten die ook aan het CV kunnen toegevoegd worden van medespelers en fatekaarten die met pech- en gelukfiches aangeschaft kunnen worden.
Het doel van het spel verandert helemaal niet. Ook de opstelling verloopt zoals gewoonlijk. De gossipkaarten worden in drie stapels met de andere kaarten gemengd in de drie perioden die gespeeld worden. De fatekaarten vormen een aparte trekstapel, er worden er al 2 opengelegd. De twee nieuwe doelkaarten worden ook bij de gewone doelkaarten gemengd en dan ben je volledig klaar.
De roddelkaarten worden net zoals andere kaarten verworven en tellen tot de 2 kaarten die je in je beurt mag aanschaffen. Deze kaarten mag je echter voor een andere speler neerleggen. De kaarten gaan de speler een negatieve eigenschap meegeven gedurende z'n volgende beurten. Zo gauw je een tweede gossipkaart krijgt (of zelf kiest) mag je deze op de voorgaande leggen en is die eigenschap toch al verdwenen (maar zit je natuurlijk weer met die nieuwe). Elke gossipkaart is op het einde van het spel 2 punten waard.
De twee openliggende fatekaarten zijn voor iedereen beschikbaar. In je beurt mag je één van deze kaarten kopen door het afgeven van de juiste fiches. Deze kaarten tellen niet mee bij je limiet van 2 kaarten. Deze fatekaarten gaan je een beetje pech besparen wanneer je tegenslag hebt met de dobbelstenen, want je kan pechfiches kwijtspelen door de kaarten aan te kopen. Elke fatekaart heeft ook nog eens een effect, maar scoort geen punten op het einde van het spel. Ook de fatekaarten worden gestapeld, dus je hebt telkens maar één actieve (zichtbare) kaart. Tijdens de opschoonfase wordt de voorraad fatekaarten terug aangevuld tot 2. Indien er geen kaart gekocht is, wordt de meest linkse afgelegd en wordt er daarna aangevuld.
Titel : CV - gossip Auteur : Filip Milunski Uitgeverij : Granna Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Valley of the kings is een deckbuilder waarbij je tracht de meest waardevolle kaarten in je graftombe te stoppen tegen het einde van het spel. Verzamel ook zeker setjes van verschillende Oud-Egyptische snuisterijen, want deze leveren je erg veel punten op. Het spel omvat 96 kaarten, bestaande uit 40 startkaarten, 4 grafkaarten, 4 overzichtskaarten, 1 startspelerkaart, 29 kaarten ronde II, 27 kaarten ronde III. De kaarten zijn allemaal op dezelfde manier opgebouwd. Bovenaan staat hun naam en kostprijs, in de gouden scarabee staat hun goudwaarde, onderaan staat het type kaart (start-set-ronde II-ronde III) en de puntenwaarde. In het kadertje staan twee teksten, de eerste geeft eigenschap van de kaart weer, het onderste deel is puur thematische achtergrondinfo.
Elke speler neemt 1 grafkaart en overzichtskaart, alsook z'n 10 startkaarten die hij schudt en waarvan hij er 5 als handkaarten neemt. De kaarten van ronde II en III worden per soort geschud en op elkaar gelegd als trekstapel. Er wordt een piramide gevormd met zes kaarten van de trekstapel (3 basis, 2 op rij 2 en 1 kaart op de top). Er wordt ook één kaart opengedraaid en naast de trekstapel gelegd. De speler die als laatste in een museum was, wordt de startspeler en krijgt de startspelerkaart.
Als een speler aan de beurt is, doorloopt hij volgende 4 fasen in volgorde : 1) kaarten uitspelen : je mag elke handkaart gebruiken voor één van de mogelijke acties, zijnde : - een kaart uitspelen voor z'n goudwaarde om hiermee kaarten uit de piramide te kopen : leg een aantal handkaarten af met een gemeenschappelijke goudwaarde gelijk (of hoger) aan de kaart die je wenst te kopen uit de onderste rij van de piramide. Leg de gekochte kaart onmiddellijk in je persoonlijke aflegstapel. De piramide valt in elkaar en kaarten uit hogere rijen komen in de onderste rij terecht. Je mag deze actie meermaals uitvoeren, maar je moet telkens de ganse actie uitvoeren alvorens een nieuwe koop te doen. De piramide wordt niet aangevuld tijdens de speelbeurt (pas in stap 3) - de actie uitvoeren die op de kaart staat aangegeven : volg de aanwijzingen op de kaart. Deze actie mag enkel gekozen worden als je de ganse tekst op de kaart kan uitvoeren. Leg de uitgespeelde kaart voor je neer tot het einde van je beurt. Indien er meerdere acties op de kaart staan, dienen deze één voor één in volgorde te worden afgehandeld. - één kaart op je grafkaart leggen (mag maar 1x per beurt) : je mag één van je kaarten op je grafkaart leggen. Deze kaart is voor de rest van het spel niet meer beschikbaar, maar zal op het einde van het spel punten opleveren. Deze kaarten worden geschrankt open op elkaar gelegd, zodat iedereen kan zien wat je verzameld hebt.
2) afleggen resterende kaarten : wanneer je geen kaarten meer wil spelen, leg je je resterende handkaarten en je uitgespeelde actiekaarten af op je persoonlijke aflegstapel.
3) piramide terug aanvullen : zijn er geen kaarten uit de piramide verkocht, dan moet de actieve speler er één op de algemene aflegstapel plaatsen, de piramide in elkaar laten zakken en terug aanvullen van beneden naar boven.
4) nieuwe handkaarten trekken : de speler trekt terug 5 nieuwe handkaarten. Is z'n persoonlijke trekstapel op, dan schudt hij z'n aflegstapel en vormt een nieuwe trekstapel.
De spelers voeren om beurten hun acties uit totdat er aan de volgende drie zaken wordt voldaan : - de trekstapel is uitgeput - de piramide omvat geen kaarten meer - alle spelers waren even vaak aan de beurt
Daarna tellen de spelers hun punten. Ze nemen alle kaarten van hun grafkaart, deze geven enkel punten op het einde van het spel. Op de startkaarten en éénmalige artefacten staat aangegeven hoeveel punten ze opbrengen. De setkaarten worden bij elkaar gelegd en afhankelijk van de verschillende soorten wordt het kwadraat genomen aan punten (bv. 3 verschillende = 9 punten, 5 verschillende = 25 punten). De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Valley of the kings Auteur : Tom Cleaver Uitgeverij : Pegasusspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
+ erg stevig en uitdagend materiaal, ook de cover van de speldoos is aantrekkelijk + variërend speelveld, je kan het telkens weer anders opstellen + pinguïn-principe vind ik erg geslaagd, zeker het opsplitsen van je stapel fiches is prima gevonden + de tekeningen van de schaapjes zijn superschattig
- /
Conclusie : Binnen het concept van dit spel kan ik persoonlijk erg weinig negatiefs opmerken. Mensen die houden van het spel Pinguïn gaan hier zeker hun hart in ophalen. Je kan bovendien het speelbord dan nog gaan aanpassen (kon bij Pinguïn in principe ook, maar hier is in de spelregels geen rekening mee gehouden). Ook het opsplitsen van je stapel fiches vind ik schitterend gevonden. Je hebt toch wel meerdere zaken waarmee je rekening kan houden. Ik vind deze perfect in het rijtje Cappuccino, Pinguïn en deze titel thuishoren. Persoonlijk prefereer ik zelfs deze op het moment om hem op tafel te gooien. Hopelijk komt hij snel bij de collectie. Het is ook het perfecte demospel, snel, eenvoudig aan regels, toch voldoende diepgang, aantrekkelijk materiaal. Voor de veelspeler die niet echt houdt van dit abstractere werk, is het waarschijnlijk wel te beperkt. Het is ook niet meer dan een tussendoortje, zoals we van Blue Orange eigenlijk gewend zijn.
Vandaag eens een korte bespreking, maar dat mag ook al eens een keertje. Het betreft hier een uitbreiding van het spel Tash-Kalar - arena of legends, waarover u hier meer terugvindt : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2397844
In deze uitbreiding vindt u een nieuwe deck met kaarten die zich situeren in een ijswereld. Daarnaast krijg je ook de bijhorende speelfiches en een nieuw speelbordje voor de deathmatch melee-variant die u kan spelen. We kregen in Essen overigens ook nog een upgradepakket van Tash-kalar (omdat er enkele kleine wijzigingen waren ten opzichte van de eerste druk, waarvoor dank CGE).
De grootste verandering (en eigenlijk ook enige verandering) met deze nieuwe deck is dat sommige kaarten een "everfrost" symbool bevatten (sneeuwkristalletje) met een eigenschap die de speler kan lanceren in een latere beurt. In tegenstelling tot bij de andere standaarddecks van Tash-kalar waarbij je na het uitspelen van een wezen onmiddellijk de eigenschap moest gebruiken, kan je nu deze actie beter gaan plannen. Het uitspelen op het juiste moment zal dan ook de sleutel tot succes zijn in deze uitbreiding. Wanneer je een kaart moet verwijderen met zo'n symbool door de actie van de tegenspeler, blijft de everfrost-eigenschap toch actief. Je mag echter wel steeds maar één zo'n eigenschap voor je hebben liggen. Verwerf je een tweede moet je onmiddellijk belissen welke je aflegt. In de teamplay mag je deze eigenschap niet doorschuiven naar je partner trouwens.
Titel : Tash-Kalar everfrost Auteur : Vlaada Chvatil Uitgeverij : CGE Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Dino race (Ares games) : + het materiaal is zonder meer uitdagengd en uitnodigend, ook wij stonden direct stil bij de stand + ondanks de lage verwachtingen ('t is weer een racespel) en de flaws (lees onder) hadden we toch een positief gevoel + zowel voor erg jong, als echt "gevorderd", iedereen zal hier ongetwijfeld plezier aan beleven + het is een "spel", je speelt echt een spelletje, elkaar lekker pesten, geluk hebben met de kaartjes om vooruit te komen + je kan fantastisch combo's gaan spelen, waarbij u ongetwijfeld uw speelgenoten in het gezicht bij uitlacht, bijvoorbeeld : je lapt de speler die het ei draagt en neemt het ei over, dan steel je nog gauw een kaart bij hem om hem nadien een plaatsje achteruit te stampen op een tegel die toevallig toch wel niet overstroomd is met lava zeker (erg pijnlijk, maar 't is wel lachen)
- er zijn een aantal "foutjes" in het concept (die mits enkele regelwijzigingen op te lossen zijn) zoals : * de vulkaan wordt getriggerd met een dobbelsteen, dit wil zeggen dat de uitbarsting snel, maar ook behoorlijk traag kan gaan (en dat maakt het allemaal toch minder spannend) * de straf die je krijgt als je het ei draagt en er is een vulkaanuitbarsting, is té streng * het is een race, maar je wil vooral beide dino's in het spel houden, want dan krijg je meer handkaarten * je kan het ei niet afpakken als het zich achter je bevindt * dodelijke combo's kunnen echt wel aankomen en spelbepalend zijn - ik weet niet aan welke hallocinogene drugs die dino's zitten, maar die oogjes priemen los door je heen
Conclusie : ondanks de kleine flaws in het spel, zien we een erg groot potentieel in dit spel. Het is leuk, speelt relatief snel, heeft een hoge geluksfactor (maar stoort niet) en is vooral fun. Het mooie materiaal zet aan tot spelen en zal toevallige passanten ook laten stilstaan. Dit is wel zo'n perfect beursspel, dat iedereen na het eerste potje hoogstwaarschijnlijk aanschaft. Of het spel effectief niet saai wordt op de duur is wel de vraag natuurlijk. Het is nu ook niet van dat niveau dat het alle andere racespellen onder tafel veegt. Er is nog ander en beter uitgewerkt materiaal op de markt, maar die zijn dan vaak weer niet zo mooi en zo leutig. Aan u dus de keuze!
In Royals gaat u op zoek naar invloed in het Europa van de 17de eeuw. Hier stop ik al onmiddellijk mijn verkoopspraatje, want het is gewoon een spelletje meerderheden creëren aan de hand van het uitspelen van kaarten. De spelers proberen gebieden te bezetten, bonuspunten als eerste mee te grissen en bij de tussen- en eindtelling de meerderheid te hebben in de verschillende landen, gebieden en bij de verschillende nobelen.
In de doos vindt u 1 speelbord, 99 landenkaarten, 24 intrigekaarten, 16 stadsbonusfiches, 8 landbonusfiches, 3 nobelebonusfiches, 24 tussentellingfiches, 7 nobelen (bestaande uit 2 puzzeldeeltjes) en 200 houten blokjes (waarvan 36 in elke spelerskleur en 46 in wit en zwart als je met z'n tweeën aan de slag zou gaan).
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. De bonusfiches worden overal op de overeenkomstige plaatsen gelegd (en voor 2 spelers vallen er enkele weg), de nobelen worden in elkaar gepuzzeld en naast het bord gelegd. Er wordt een aantal landenkaarten uit het spel verwijderd afhankelijk van het aantal spelers (overzicht, zie spelregels). De resterende landenkaarten worden geschud, drie opengelegd die de vitrine vormen en de intrigekaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. De jongste speler wordt de startspelen er begint het spel.
Vooraleer het spel te kunnen beginnen, starten we met een inloopronde waarbij de spelers verplicht een aantal landenkaarten moeten nemen. Ze kunnen kiezen uit de vitrine of de dichte trekstapel. De vitrine wordt steeds aangevuld nadat de voorgaande speler z'n kaarten heeft getrokken. Na deze voorbereidende ronde gaat het echte spel van start en voeren de spelers om beurten steeds één van twee volgende kaarten-trekken-acties uit : a) 3 landenkaarten trekken : je mag kiezen uit de vitrine of dichte trekstapel. De vitrine wordt pas op het einde van de beurt aangevuld. b) 1 landenkaart en 1 intrigekaart trekken : je mag voor de landenkaart kiezen uit de vitrine of de dichte trekstapel, de intrigekaart komt sowieso van de dichte trekstapel. Aan het einde van een spelersbeurt mag een speler slechts 12 landenkaarten en 4 intrigekaarten op handen houden, tijdens z'n beurt mag hij deze limiet overschrijden.
Nadat hij kaarten heeft getrokken, mag een speler optioneel nog kaarten gaan spelen om op die manier z'n plaats te gaan innemen op het speelbord en bij de nobelen. Er kunnen zich wederom twee situaties voordoen. a) Een vacante positie innemen : geef het aantal gevraagde landenkaarten van die kleur af en plaats één blokje in de betreffende stad en één blokje op de nobele (kaart) die erbij staat afgebeeld. b) Een bezette positie overnemen : je moet één intrigekaart van de betreffende kleur uitspelen, daarna de gevraagde landenkaarten van die kleur afleggen en het huidige blokje verzetten naar het stadsymbool. Je plaatst je eigen blokje op het gebied en legt een eigen blokje bij op de nobele die erbij staat afgebeeld (het vorige blokje wordt daar niet verwijderd). Indien je een gebied aanvalt met een koning afgebeeld, moet je 2 intrigekaarten afgeven. Jokerregel : je mag ten allen tijde 3 willekeurige landenkaarten afgeven als één landenkaart naar keuze. Je mag ook ten allen tijde 2 willekeurige intrigekaarten afgeven als één intrigekaart naar keuze.
Nadat je deze actie al dan niet hebt uitgevoerd, eindigt je beurt, vul je de vitrine terug aan tot 3 landenkaarten en is de volgende speler aan de beurt.
Bonussen : - De speler die als eerste een plaats in een stad inneemt, neemt onmiddellijk de bonuspunten die erbij liggen. Deze bonuspunten worden gesloten voor de speler gelegd en op het einde van het spel geteld. - De speler die als eerste een blokje heeft liggen op alle steden in een land neemt onmiddellijk de bonuspunten. De tweede speler kan ook nog een fiche nemen, de volgende speler scoren niets meer. (ook verdreven blokjes tellen uiteraard mee) - De speler die als eerste op elke nobele een blokje heeft liggen, neemt de meest waardevolle bonus van het bord. Afhankelijk van het aantal spelers zijn er 1 of 3 bonussen te rapen hier.
Als de vitrine met landenkaarten niet kan worden aangevuld, volgt er een tussentelling. Nadien wordt de aflegstapel geschud en een nieuwe trekstapel gevormd. Nadat de stapel een derde keer is uitgeput wordt de lopende ronde nog volledig uitgespeeld, zodat elke speler evenveel beurten heeft gehad en volgt na een laatst tussentelling de eindtelling.
Tussentelling : De twee meest invloedrijke spelers in elk land scoren de bonuspunten die bij de overeenkomstige periode liggen. Om de invloed te berekenen tel je de waarde van de perkamenten die naast de blokjes staan op. In geval van gelijke stand wint de speler wiens blokje bij de meest invloedrijke nobele ligt. Indien er maar één speler aanwezig is in een land, vervalt de tweede bonusfiche.
Eindtelling : Beginnend met de minst invloedrijke nobele scoren de spelers met de meeste blokjes op deze nobelen de punten van die nobele. Is er een meerderheid, dan krijgt de betreffende speler de volledige punten. Bij gelijke stand wordt de puzzel in twee verdeeld. Bij meerdere gelijke standen vervallen de punten.
De spelers tellen al hun punten op en de speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Royals Auteur : Peter Hawes Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Deelnemers : Robèr, Xander, Robin, Tom, Sandy, ... & Arne (ik ben hier en daar gewoon aangeschoven, zonder de namen van de tegenspelers te vragen natuurlijk) Gespeelde
spellen
: Five tribes, Venezia 2099, Battle sheep & Dino race Speeldatum : 23/11/'14 Speelplaats : Spel 2014 - Waagnatie Antwerpen Opmerkelijk : Een vernieuwde beurs, een verbeterde winkel (met enkel schoonheidsfoutjes), veel speeltafels, veel gebabbeld, te weinig kunnen testen naar de goesting natuurlijk, maar de tijd was dan ook beperkt. Reden te meer om volgende week er nog eens duchtig tegenaan te gaan.
+ luchtig, snel uitgelegd en ook snel gespeeld + set-collecting is altijd wel leuk en een vleugje spanning is in dit spel nooit weg, tijdig verkopen, net op tijd stelen, ... + de eigenschappen van de gebouwen zijn een cruciaal onderdeel van het spel, hiermee kan je het verschil maken + de punten op het einde van het spel liggen echt dicht bij elkaar (uiteraard blijft er wel een verschil tussen de eerste en de laatste, maar het volgt op zich wel goed op) + de omheinde dobbelstenenrodeo is een mooi gimmick, dat ook nog echt nuttig is
- het is luchtig, dus als u een nieuwe Yunnan verwachtte, moet ik u teleurstellen - als je verwacht om ellenlange rijen te kunnen opbouwen (à la Lost Cities), dan moet ik u ook teleurstellen, snel, flitsend en niet te gulzig zijn is hier de boodschap
Conclusie : Ik kan bij El gaucho niet echt veel negatieve zaken verzinnen. Het is een mooi ontwerp, speelt snel en vlot, doet waarvoor het gemaakt is. Het is eerder een goed tussendoortje dat ik zeker meer op tafel wil leggen.
Altijd al eens architect of interieurdecorateur willen zijn? Dit is uw kans en niet zo maar ééntje. U mag mee bouwen aan het fantastische paleis van Lodewijk XIV. Elke ronde zullen je arbeiders zich verplaatsen van de ene naar de andere plaats om aldaar de betreffende actie uit te voeren. Zo verzamel je grondstoffen, bouw je aan het paleis, voorzie je dit van decoraties en tuinen en leer je nieuwe vaardigheden. Zijne majesteit zal diegene die dit het beste doet rijkelijk belonen.
Het spel bestaat uit een mooi speelbord, 45 arbeidermeeples (in 5 kleuren), 5 activatiemarkers, 20 technologie/scoremarkers, 90 grondstofblokjes, 40 paleistegels, 30 decoratiefiches, 1 koningspion en 10 dubbele bewegingsfiches. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd en de grondstoffenblokjes op de overeenkomstige plaatsen op het bord geplaatst. De paleistegels worden geschud en hiervan worden er 5 opengelegd op het speelbord. De andere vormen de trekstapel naast het bord. De decoratietegels worden per soort gesorteerd. Bepaal een startspeler en plaats de koningspion op het eerste vak van het koningsspoor.
Elke speler neemt al z'n arbeiders, technologie en scoremarkers en activatiemarker. Elke speler krijgt overigens twee dubbele bewegingsfiches die hij met de actieve kant open voor zich neerlegt. Elke speler plaatst 2 arbeiders op de "nieuwe arbeiders" plaats op het speelbord en de scoremarker op het eerste vak van het scorespoor. De technologiemarkers worden op de startplaatsen van de drie technologiesporen geplaatst. De resterende arbeiders worden al op vooraf bepaalde plaatsen (zie spelregels) op het speelbord geplaatst.
Het spel verloopt over verschillende rondes. Tijdens een beurt beweegt een speler één of meer arbeiders over het bord en voert daarna de actie uit waar de arbeiders terechtkomen. Dit gaat zo door tot ofwel er geen plaatsen meer zijn in het paleis om te bouwen, de koningspion het einde van het koningsspoor heeft bereikt of de stapel paleistegels op is en er 7 of minder tegels zijn om een nieuwe stapel te vormen. Het spel eindigt onmiddellijk als één van de drie bovenstaande situaties zich voordoet.
Wat het bewegen van de arbeiders betreft, zijn er twee mogelijkheden. Meestal gaat het om een reguliere beweging waarbij de speler één van z'n arbeiders van één locatie naar een ander aangrenzende locatie verplaatst over de aangegeven pijl (enkele verplaatsing). Een speler kan ook een dubbele beweging uitvoeren. Hiervoor moet hij nog wel een actieve dubbele bewegingfiche hebben en omdraaien. De speler kan ervoor opteren om één arbeider twee stappen voort te zetten of twee arbeiders (van één locatie) naar een aangrenzende locatie. De speler mag echter nooit naar de plaats bewegen waar z'n activatiemarker staat. Deze marker plaatst een speler telkens op de plaats waar hij een actie uitvoert (je kan dus nooit twee keer na elkaar dezelfde actie gaan uitvoeren).
Na de beweging mag de speler de desbetreffende actie gaan uitvoeren. Het is niet verplicht om de actie uit te voeren. De acties : - Marmergroeve : neem 1/2/3 marmer voor 1/2/3 aanwezige eigen arbeiders - Houthakker : neem 1/2/3 hout voor 1/2/3 aanwezige eigen arbeiders - Goudmijn : neem 0/1/2 goud voor 1/2/3 aanwezige eigen arbeiders - Architectengilde : afhankelijk van het aantal aanwezige eigen arbeiders kan een speler verschillende acties uitvoeren. Eén of meerdere tegels nemen (meer tegels nemen kost goud). Een speler mag max. 4 tegels voor zich hebben liggen. Een andere mogelijkheid is om tot 3 tegels uit de vitrine te verwijderen ofwel kan een speler één van z'n gebruikte dubbele bewegingsfiches terug actief maken. Na het uitvoeren van de acties worden de paleistegels doorgeschoven en aangevuld. Indien er 7 of minder tegels zijn, eindigt het spel. - Werkhuis : hier kan je decoratietegels kopen tegen de vraagprijs. De speler moet het aangegeven arbeiders er hebben staan en de gevraagde grondstoffen afgeven om bepaalde tegels aan te schaffen. - Alchemistengilde : de activatie laat je toe om met één van je technologiemarkers een stapje te zetten op het technologiespoor. Sommige stappen vragen enkel aanwezige arbeiders, voor anderen dienen er ook grondstoffen te worden gespendeerd. Je mag in één beurt meerdere stappen zetten op voorwaarde dat je de arbeiders en grondstoffen hebt natuurlijk. - Constructiesite : hier kan je je paleistegels gaan verbouwen. Sommige tegels brengen kosten met zich mee die moeten betaald worden. Sommige vragen ook een bepaalde decoratie die bovenop de tegel wordt gelegd. De tegel moet aangrenzend aan een eerder geplaatste tegel worden gelegd (of de voorgedrukte). Je moet ermee rekening houden dat tuin aan tuin grenst en interieur aan interieur. Na het plaatsen van de tegel scoor je punten, zoals aangegeven op de tegel, zet je marker op het scorespoor dit aantal punten voort. - Gunst van de koning : hier kan je nieuwe arbeiders aanwerven (2 aanwezige arbeiders voor de eerste en 3 aanwezige arbeiders voor de tweede aan te werven arbeider) of dubbele bewegingsfiche(s) terug activeren. - Koningspion : elke keer wanneer deze plaats wordt geactiveerd of overgeslagen (door dubbele beweging) beweegt de koningspion één stapje verder op het koningsspoor. De aankomst van de koning op het laatste vak is één van de eindcondities.
De technologiesporen : Het opschuiven op deze sporen levert je extra's op bij het uitvoeren van andere acties : - 1 extra hout als je naar de houthakker gaat - 1 extra marmer voor een bezoek aan de marmergroeve - 1 extra goud voor een bezoek aan de goudmijn - het activeren van de houthakker/marmergroeve/goudmijn buiten je beurt als een andere speler de locatie activeert (je moet wel je eigen aanwezige arbeiders tellen voor het uitvoeren van de actie) - het activeren van de architectengilde/werkhuis/constructiesite buiten je beurt als een andere speler de locatie activeert. Ook hier moet je minstens één arbeider in de betreffende locatie hebben.
Zo gauw aan één van de drie eindcondities wordt voldaan, eindigt het spel onmiddellijk. De spelers scoren nog 1 punt voor elk 3 marmer, elke 3 hout, elke 2 goud. Elke paleistegel in hun bezit levert nog 1 punt op en elke decoratie nog 3 punten. De speler met de meeste punten is de winnaar.
Titel : Versailles Auteur : Andrei Novac Uitgeverij : NSKN Games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Deelnemers : Frank, Wouter, Carl, Arne & Wim Gespeelde
spellen
: Love letter, First to fight & El gaucho Speeldatum : 21/11/'14 Speelplaats : Spelenclub Spelhamels Beerse Opmerkelijk : Slecht begonnen met enkele vroege sterfsessies van mijnentwege bij Love letter, maar dan netjes herpakt en beide andere spellen naar mijn hand kunnen zetten. (geluk dus)
+ het thema is nog wel grappig + de tekeningen zijn hier en daar een tikje pikant, maar nergens over de schreef, eerder humoristisch + het is luchtig en als iedereen aan tafel in de juiste sfeer zit, komt het helemaal goed
- eigenlijk is er bijzonder weinig "spel" aan dit spel - je kan elkaar hier en daar wel eens pesten, maar dit kan dan ook relatief eenvoudig gecounterd worden - de spelregels zijn op zich duidelijk, maar niet volledig. Sommige gebeurtenissen en speciale actiekaarten brengen toch wat vragen met zich mee.
Conclusie : Lap dance speel je voor het thema, voor de "flavour" en de tekeningen van de rondborstige dames.
Dit zijn de dagen met de afwijkende thema's. Na een erotische dansclub gisteren, is het vandaag maar een kleine stap naar het heropbouwen van de muren rond Jeruzalem in Israël. In dit spel ben je de leider van een volksstam die meewerkt aan de heropbouw van Jeruzalem en meer bepaald de muren rondom om zich te beschermen tegen invallen en mogelijke plunderingen van de tempel. De speler proberen overwinningspunten te verzamelen en eeuwige roem te vergaren in de geschiedenisboeken.
U krijgt in het kleine doosje wel wat materiaal : 3 kleine speelbordjes (muren, tempel en bewakers), 72 werkkaarten, 8 muurkaarten, 15 bouwopzichterkaarten (voor de variant), 30 houten blokjes, 36 gouden munten, 28 arbeiders (in 4 kleuren), 44 invloedsblokjes (in 4 kleuren), 4 zichtschermen, 36 overwinningspuntenfiches, een startspelerfiche en een bouwopzichterfiche.
De speelborden worden netjes naast elkaar gelegd. De werkkaarten worden naar achterkant (periode I, II, III) verdeeld, geschud en klaargelegd. Er wordt een speelveld uitgelegd met kaarten uit periode I van 4 rijen en 5 kolommen (4 met 2 spelers), de spelers nemen een zichtscherm, leggen hun invloedsblokjes voor hun scherm en hun arbeiders, 4 goud en 2 hout achter hun scherm. De muurkaarten worden in oplopende volgorde gesorteerd en naast het speelveld gelegd. De speler die als laatste de bijbel gelezen heeft, wordt de startspeler.
Een speelbeurt is in dit spel wel héél erg eenvoudig : - ofwel plaats je één van je arbeiders op een vrije werkkaart. Indien er geen vrije kaarten meer zijn (er mag slechts één arbeider op elke kaart worden gezet) of je geen arbeiders meer hebt, mag je deze actie niet kiezen. - ofwel activeer je één van je eerder geplaatste arbeiders. Leg de bewuste arbeider neer en voer de actie van de werkkaart uit. Nadien mag je kaarten uit dezelfde kolom en hoger dan de geactiveerde kaart ook activeren mits er een gebruikte arbeider op staat. Indien deze arbeider van een tegenspeler is, betaal je deze speler 1 goud. Indien het een eigen arbeider is, betaal je 1 goud aan de bank. Deze bovenliggende kaarten kunnen eventueel worden uitgevoerd in de gewenste volgorde. Indien je de onderste kaart van een kolom zou activeren, wordt na je volledige actie de kolom vernieuwd. Dit wil zeggen dat alle kaarten van de kolom worden afgelegd, de daarop liggende arbeiders terug naar de eigenaars gaan (ook al zijn ze nog niet geactiveerd) en er nieuwe kaarten worden opengelegd van de bewuste periode.
Indien er geen kaarten meer zijn van de bewuste periode, wordt het spel even onderbroken om een tussentelling uit te voeren. Er wordt gekeken op de drie speelborden welke speler het meeste invloed hebben. Ze scoren punten al naargelang wat er staat afgedrukt op de tegels en naar gelang hun positie in de meerderheid. De winnende speler neemt 1 invloedsblokje terug. Bij gelijke stand worden de punten opgeteld, verdeeld en eventueel naar boven afgerond. Daarna wordt de nieuwe kolom gevormd met kaarten van de volgende periode. Wanneer er geen kaarten meer beschikbaar zijn van de derde periode, loopt het spel op z'n eind. De bewuste ronde wordt nog afgewerkt en dan krijgen alle spelers nog een laatste beurt. De invloed op de 3 speelborden wordt nog een laatste keer gewaardeerd. Bovendien krijgen de spelers nog punten voor de verzamelde muurkaarten, elke 3 hout is nog een punt en elke 2 goud is ook een punt waard.
De meeste werkkaarten hun eigenschappen spreken voor zich, maar ze staan ook allemaal netjes in de spelregels. Sommigen laten je toe hout of goud te nemen, anderen vragen bouwkosten om aan de muur, tempel of wachters te bouwen (invloedsblokje te leggen), je kan arbeiders terug rechtop zetten op kaarten, kaarten van plaats wisselen, arbeiders laten schuiven op de kaarten, gewoon punten scoren, onbezette werkkaarten gebruiken, ...
De variant : bouwopzichters Er worden een aantal bouwopzichters opengelegd gelijk aan het aantal spelers +1. Daarna worden deze kaarten geveild. De spelers nemen in hun hand een aantal goud en hout en tonen deze gelijktijdig. Diegene met het grootste bod wint de kaart. De bouwopzichterkaarten hebben allen een éénmalig effect die ze tijdens de lopende periode moeten gebruiken. Op het einde van de periode worden alle bouwopzichterkaarten afgelegd.
Titel : Nehemiah Auteur : Lukasz Wozniak Uitgeverij : Gry Leonardo Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 10+
+ het materiaal is erg fraai + dit is een spel voor het ganse gezin, 7+ staat op de doos en daar mag gerust nog een jaartje af + het speelt erg vlot, is snel gedaan, ideaal om tussendoor te spelen of een spellenavond mee af te sluiten
- te duur (ondanks het mooie materiaal), enkel suckers-for-theme zullen hier voor vallen vrees ik - het spel is wel erg beperkt, totaal geen diepgang, puur geluk - men had toch enkele varianten voor gevorderden moeten voorzien - ik heb me laten vertellen dat de stickers bevestigen een hel was
Conclusie : Mooi, snel, voor de ganse familie, ... maar niet voor mij (zeker niet aan die prijs)!
Grog island (Eggertspiele/Pegasusspiele) : + eenvoudig van spelregels, vlot te spelen, familiaal karakter, ... maar niet makkelijk te winnen + het biedsysteem met de dobbelstenen werkt wel lekker + het passen kan even sterk zijn als het actief spelen + zeer spannend tot het slot + u heeft niet zo erg veel verschillende keuzes, maar toch gaat u vloeken vooraleer een keuze te maken
- je bent wel wat afhankelijk van de opdrachtkaarten die je trekt, maar je kan natuurlijk gaan draften - timing is erg belangrijk in het spel, je kan beter goed passen en als het echt moet een biedingsfase eens naar je hand zetten (vind ik persoonlijk een positief punt, maar ik neem aan dat veel spelers in de verleiding komen om toch maar te proberen) - voorzichtigheid is geboden bij het uitstansen van de fiches, duw ze vooral langs de juiste kant eruit zodat je geen karton kwijtspeelt op de fiches, maar er een beetje te veel aan hebt (gelukkig heb ik dit zo gedaan). - voor één keer eens niet zo erg veel materiaal in een spel van vandaag de dag, dat mag ook wel eens natuurlijk
Conclusie : Grog island was een verrassing, eigenlijk wist ik dit al na het lezen van de spelregels. Ook een speelbeurt verandert hier niets aan, het speelt vlot, maar je hebt verduiveld lastige keuzes te maken. De opdrachtenkaarten maken wel degelijk het verschil, dus werk hier vooral naartoe.
Lap dance is een spel dat al wel wat stof deed opwaaien vooraleer het op de markt kwam. De preutse Amerikanen vonden het eerst een schande, geen week later stonden ze allemaal mooi in de rij om een spelletje te pre-orderen. Zo massaal zelfs dat het spel volledig is uitverkocht na Essen. Een Kickstarter voor een volgende editie staat dan ook voor de deur. Om even over het thema uit te wijden. Lap dance heeft niets, maar dan ook niets met porno of illegaliteit te maken, het heeft ook niet de bedoeling om er aanstoot aan te nemen. Het is vooral een grappig, humoristisch thema en zo moet het gewoon gezien worden. Ook het spelverloop is luchtig en moet plezant zijn. Vandaar dat men ook een variant voorzien heeft, die met de juiste spelersgroep zéér amusant kan zijn. Je moet dan bepaalde opdrachtjes uitvoeren naast het gewone spel, zoals een liedje zingen, met één hand spelen, ... Misschien zegt het u totaal niets, maar het werkt in sommige gevallen wel, denk maar eens terug aan de Gregoriaanse gezangen tijdens het mysterie van de abdij.
Het spel zelf dan! We beginnen gewoontegetrouw met het materiaal. U krijgt hier 102 actiekaarten die bestaan uit mannelijke en vrouwelijke dansers, goedkope en duurdere drankjes, luxeproducten, luxeservices en gebeurtenissen. Daarnaast zijn er 18 mogelijke klanten, 6 medewerkers, 4 speelhulpen, 18 wenskaarten, 4 volgordekaarten en 18 speciale kaarten. Tenslotte zijn er nog geldfiches, hartfiches, 8 zeszijdige dobbelstenen met speciale print en een zandloper van 1 minuut. De zandloper kan overigens ingeruild worden voor een soundtrack die weldra te downloaden zou moeten zijn op de website van Artipia (op het moment dat ik deze bespreking maakte, was het nog niet beschikbaar). Deze soundtrack zou je wederom in de juiste exotische stemming moeten brengen.
Het spel draait volledig om de kaarten en het zou me dan ook veel te ver leiden om alle kaarten hier één voor één voor u te beschrijven. Ik geef u dan ook graag een kort overzicht op het spelverloop en een grof overzicht van de diverse kaarten. - klantenkaarten : elke klant brengt een bepaalde eigenschap met zich mee, waaraan de spelers zich die ronde moeten houden. Op deze kaarten staan ook de opdrachten voor de variant die je al dan niet wil toepassen. - medewerkerkaarten : helpen je bij het vervullen van de wensen van de klanten. Je kan hun hulp een aantal keer per ronde gaan inroepen afhankelijk van het aantal spelers. Hier geldt wel "eerst komt, eerst maalt". - actiekaarten : deze kaarten gebruiken de spelers om aan de wensen van de klanten te voldoen, ze stellen je in staat om extra dobbelstenen te gooien, hebben elk hun eigenheid en omvatten ook een aantal gebeurtenissen die roet in het eten kunnen gooien (bij de tegenspelers natuurlijk) - speciale kaarten : kunnen gebruikt worden door één van de medewerkers zijn hulp in te roepen. Ze zijn iets krachtiger dan de gewone actiekaarten - wenskaarten : stellen de wensen van de klanten voor. De spelers proberen in hun beurt aan zo veel mogelijk wensen van de klant te voldoen om op die manier inkomsten te verwerven. De speler die op het eind het meeste geld weet te verzamelen, wint het spel.
Elke speler neemt de zes startactiekaarten van z'n kleur en krijgt er nog vier van de trekstapel bovenop. Er worden 5 klanten opengelegd in een rij en erboven een wensenkaart gedekt. De mederwerkers worden onder de rij klanten gelegd. De geld- en hartfiches vormen een algemene voorraad en de zandloper en dobbelstenen worden klaargelegd. Elke speler ontvangt ook alvast 2 hartfiches, 3 dollar en 1 overzichtskaart.
Het spel verloopt over vijf ronden (de vijf klanten), die op hun beurt zijn opgedeeld in 4 fasen : 1) Voorbereidingsfase : draai de wenskaart boven de klant open en draai de zandloper om. De spelers hebben nu exact één minuut om hun acties te plannen. Ze doen dit door hun gekozen actiekaarten gedekt voor zich neer te leggen. Je mag enkel kaarten leggen die een symbool tonen dat de klant ook wenst (op de wenskaart) of gebeurtenissen. Je mag tot 4 kaarten voor je neerleggen. Zo gauw een speler klaar is, neemt hij de eerste vrije volgordekaart. Als de tijd opgebruikt is en er nog meerdere spelers geen volgordekaart hebben genomen, worden ze geschud en onder die spelers verdeeld. Daarna leggen alle spelers hun geplande actiekaarten open.
2) Gebeurtenisfase : In speelvolgorde voeren de spelers één van hun gespeelde gebeurteniskaarten uit. Dit proces wordt herhaald tot alle gebeurteniskaarten zijn afgehandeld.
3) Actiefase : In speelvolgorde proberen de spelers te voldoen aan de wensen van de klant. Sommige kaarten tonen een dobbelsteen, de spelers nemen per zulk symbool een extra dobbelsteen, bovenop de 2 die ze standaard mogen gooien. Dan gooit de speler de dobbelstenen. Alle sheriffsterren worden terzijde gelegd en zijn gelockte dobbelstenen. Van de anderen moet de speler minstens één houden (mag ook allemaal) en de resterende hergooien. Dit gaat zo door tot een speler tevreden is of alle dobbelstenen vastliggen. Nadat het resultaat bekend is, krijgt de speler een compensatie voor het gegooide aantal sheriffsterren zoals aangegeven op z'n overzichtskaart. Daarna vervult de speler met z'n uitgespeelde kaarten en dobbelresultaat zoveel mogelijk wensen van de klant. In ruil krijg hij geld, hartfiches (je mag er max. 3 hebben in je voorraad) en andere voordelen zoals het trekken van extra actiekaarten. Je mag de hulp van medewerkers inroepen door hartfiches op te offeren en op de vrije velden van de medewerkers te plaatsen. Alle spelers voeren deze fase in speelvolgorde uit.
4) Opschoonfase : Leg de huidige klant- en wensenkaart af. Verwijder hartfiches van medewerkers. Leg de volgordekaarten terug in het midden van de tafel en geef elke speler één nieuwe actiekaart.
De speler die na vijf speelronden het meeste geld heeft verdiend, is de winnaar en nieuwe uitbater van de nachtclub. Indien er een gelijke stand optreedt, wint de speler met de meeste resterende hartfiches. Als het dan nog gelijk is, zijn er meerdere winnaars.
Titel : Lap dance Auteurs : Anastasios Grigoriadis & Panagiotis Tsirogiannis Uitgeverij : Artipia games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 18+ (gezien het thema)
Grog island vertelt het verhaal over het leven van de piraat na alle piraterij, plunderingen, zeegevechten, ... Om hun pensioen te garanderen gaan ze een handeltje starten op Grog island en laten ze hun oude scheepsgenoten de zaak runnen. De spelregels omschrijven dat dit spel een uniek dobbelsteen-bied-mechanisme heeft en dat moeten we eigenlijk wel enigszins beamen. Hoe het allemaal in z'n werk gaat, komt u hieronder dadelijk te weten, maar eerst even een overzichtje van het erg mooie materiaal.
U krijgt een prachtig vormgegeven speelbord, met oog voor detail getekend, u vindt héél wat verstopte verwijzingen en leuke tekeningetjes hierop terug, maar dat is geen verrassing als de tekenaar Franz Klemens is. Daarnaast krijgt u 46 doelkaarten, 32 schatkaarten (waarde 1,2 of 3 goud), 28 papegaaikaarten, 4 overzichtskaarten, 5 bieddobbelstenen, 36 bemanningsleden (in 4 kleuren), 4 handelsschijven, 8 fiches (2 per spelerskleur), 6 scheepstegels, 5 wolktegels, 75 goederentegels, 6 slotfiches, 4 20+ goudfiches en een startspelerfiche in de vorm van een piratenvlag. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. De wolkfiches worden willekeurig boven de vijf landarmen geplaatst, de 32 schatkaarten worden geschud en op de daarvoor voorziene plaats op het speelbord gelegd. De 28 papegaaikaarten ondergaan hetzelfde lot. De goederentegels worden per soort onder het speelbord geplaatst. Elke speler neemt de bemanningsleden in z'n kleur 9 (2-3 spelers) en 7 met 4 spelers, 1 handelsschijf, 1 20+goudfiche en een overzichtskaart. De doelkaarten worden geschud, elke speler krijgt er 6 waarvan hij er 4 houdt en de overige terug onder de trekstapel plaatst. Deze doelkaarten zijn de voornaamste manier om punten te scoren op het einde van het spel. Tenslotte krijgt elke speler één goederenfiche naar keuze, 1 schatkaart en 1 papegaaikaart. De markers van de spelers worden op 5 goud geplaatst op het goudspoor en op 0 op het puntenspoor. De zes scheepstegels worden willekeurig op de handelsplaatsen op het bord gelegd. De bieddobbelstenen en sloten worden klaargelegd en dan kan het spel beginnen bij de startspeler.
Het spel loopt over verschillende biedrondes. Spelers bieden voor het recht om winkeltjes te openen op de landarmen. In je beurt kan je telkens opteren om een bod te verhogen of om te passen. Als je past, krijg je een compensatie in de vorm van goederenfiches of het bezoek aan het handelarenschip. Als alle spelers, behalve 1 gepast hebben, betaalt de winnende speler z'n bod en claimt 1 of 2 gebouwen door er bemanningsleden op te plaatsen. Zo gauw een speler z'n laatste bemanningslid in het spel brengt, eindigt het spel. De spelers scoren hun geheime doelkaarten en de speler met de meeste punten wint.
1) Starten van een biedronde : De startspeler gooit de vijf dobbelstenen en plaatst ze naar kleur op hun overeenkomstige goed. Daarna neemt hij één of meerdere dobbelstenen en plaatst ze op het biedspoor. De dobbelstenen moeten van hoge waarde naar lagere waarde gelegd worden (foto hierboven is dus fout, de dobbelstenen moeten omgekeerd geplaatst worden). De totale gelegde waarde van de dobbelstenen is z'n openingsbod. Let wel, je mag nooit meer bieden dan je goudvoorraad bedraagt. Je goudvoorraad bestaat uit je goud op het goudspoor op het bord en het goud in je handen op de schatkaarten (waarde 1-3). Indien de startspeler geen goud heeft om een reglementair openingsbod te doen, past hij en mag de volgende speler een bod doen. Indien je hoger biedt dan je kan betalen, krijgt de desbetreffende speler niets, terwijl de andere spelers wel compensaties hebben gehad.
2) Het vervolg van de biedronde : De volgende speler in speelvolgorde heeft nu steeds de keuze om het bod te verhogen of te passen. Als hij ervoor opteert om het bod te verhogen, verandert hij het bod door dobbelstenen toe te voegen (of te wijzigen), zo lang z'n totale bod maar hoger is dan het vorige. Het spreekt voor zich dat de waarde van de dobbelstenen nooit mogen veranderd worden tijdens de ronde. Indien een speler ervoor kiest om te passen, krijgt hij enkele compensaties. Eerst en vooral krijgt hij een goederenfiche in de kleur die zichtbaar zijn (dwz waarvan de dobbelsteen op het biedspoor is geplaatst). Daarna moet hij handelen met een handelsschip. Hij mag niet kiezen voor het uiterst rechtse schip (op open zee), een schip dat reeds een marker bevat (waarmee al handel gedreven is) en ook geen schip waaraan hij niet kan leveren. De speler plaatst z'n marker op het schip, geeft het type goed af dat het schip vraagt en bekomt de bonus van het handelsschip. Elk schip heeft een hoofdactie en een claimactie. Je mag één van beiden of beiden uitvoeren. (belangrijk : je mag altijd drie willekeurige goederenfiches als 1 naar keuze). Indien er geen schip voorradig is waarmee een speler kan handelen, legt hij gewoon z'n marker op één schip en doet hij verder niets. De voordelen die de schepen bieden : - 2 goud per goed dat je aflevert (max. 4x) - 3 goud per afgeleverd goed (max. 2x) - 4 goud per afgeleverd goed (max. 1x) - 1 schatkaart per afgeleverd goed (max. 2x) - 1 papegaaikaart per afgeleverd goed (max. 3x) - een aantal doelkaarten trekken per afgeleverd goed, maar je mag er slechts één houden - de claimactie laat je telkens toe om een gebouw te claimen (en bemanningslid te plaatsen) voor het afgeven van 4 dezelfde gevraagde goederenfiches (volg de stappen van claim een gebouw, zie onder)
3) Het winnen van de bieding : De speler betaalt z'n bod met goud van het goudspoor en schatkaarten. Een teveel wordt terugbetaald op het goudspoor. Nadien krijgt de speler een beloning voor alle plaatsen die een dobbelsteen hebben. Er zijn 3 types van beloningen. - claim een gebouw (1ste en 2de dobbelsteen) : je plaatst een bemanningslid op een gebouw in de kleur van de desbetreffende dobbelsteen. Je krijgt de beloning van de wolkfiche boven de landarm, je scoort 1 goud voor elk vrij gebouw van dezelfde soort in de andere landarmen. Het tweede gebouw dat je eventueel claimt, met de tweede dobbelsteen, mag niet van dezelfde soort zijn als het eerste gebouw. - win een punt (3de en 5de dobbelsteen) : zet één punt bij op het scorespoor - plaats een slot (4de dobbelsteen) : leg een slot op een gebouw met dezelfde kleur als de desbetreffende dobbelsteen. Dit gebouw is geblokkeerd voor de rest van het spel.
4) Einde van de biedronde : Elke speler neemt z'n marker van de handelsschepen. De schepen verplaatsen één plaatsje naar rechts, het meest rechtse schip komt vooraan in de rij te liggen. De volgende speler krijgt de startspelerfiche en een nieuwe biedronde wordt opgestart.
Nadat een speler z'n laatste bemanningslid heeft ingezet, eindigt het spel met een slottelling : - 1 punt per schatkaart (onafhankelijk van de waarde) - 1 punt voor elke 5 goud op het goudspoor - de punten overeenkomstig hun doelkaarten als er aan de voorwaarden voldaan is (als je een kaart dubbel hebt, mag je ze slechts één keer scoren). Sommige kaarten vragen om op bepaalde winkels een bemanningslid te hebben, de meerderheid te hebben op een landarm, een bepaald soort goederenfiche nog af te geven, papegaaikaarten te verzamelen, ...
De papegaaikaarten stellen je in staat wat te sjoemelen met de regels omtrent het bieden : - je mag met de duimkaart een bod doen dat even hoog is als dat van de vorige speler. - je mag de waarde van de dobbelsteen op de kaart veranderen zoals je wenst
Titel : Grog island Auteur : Michael Rieneck Uitgeverij : Eggertspiele/Pegasusspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
+ loopt véél vlotter dan z'n grote broer + speelt erg vlot, is rechtlijnig, beperkte spelregels + de draaischijf van "de glasstraat" en "ora et labora" zit erin en dat is een goeie zaak + zelfs bij je eerste spel weet je wat je aan het doen bent
- enkel voor 2 - de eigenschappen van de gebouwen zijn eerder saai te noemen (erg beperkt)
Conclusie : Ik heb ooit in mijn leven één keer Le Havre gespeeld. Ik had het graag nog eens een kans gegeven, want die eerste sessie was toch vooral wennen aan het systeem. En wat een geprul met al die grondstoffiches. Dit valt nu compleet weg. Le havre - the inland port is een totaal ander spel. Het gaat erg vlot vooruit, is relatief eenvoudig en laat weinig aan de verbeelding over. Dit brengt me onmiddellijk ook bij mijn grootste nadeel van het spel. Het is allemaal zo saai, de gebouwen zijn allemaal hetzelfde, enkel een andere kleur van pijltje. Grondstofjes verzamelen, inruilen tegen gebouwen en de gebouwen gebruiken om ... jawel meer grondstoffen te bekomen. Ik hou wel van een droge euro moet ik zeggen, en ook deze hoort in die categorie, maar ik vrees dat hij niet zo dadelijk in onze collectie komt. Vooral het feit dat het een pure tweespeler is (en ik zelden met 2 speel), maakt het een no-go voor mij. Hoewel ik perfect kan snappen dat dit spel erg geliefd is bij de spelers die hier wel van houden. Mensen die op zoek zijn naar goede 2-spelersspellen, zullen hier wel plezier aan beleven denk ik.
De HGF snijdt een periode aan die we nog niet terugvonden in hun gamma. Een verhaal uit het Oude Testament, waarbij Noah de uitverkorene was van God om alle diersoorten te beschermen tegen de zondvloed die stond te gebeuren. De zondvloed was een straf van God voor de mensheid die erop los zondigde alsof het een lieve lust was. Jij bent een helper van Noah (klopt dus al niet met het verhaal, want Noah had geen helpers, met uitzondering van z'n gezin) en probeert zo veel mogelijk diersoorten in de ark te stoppen. Maar sorteer de dieren op een correcte manier, want een vleeseter naast een herbivoor is niet altijd de beste optie.
Het spel omvat 4 spelersborden, 84 dierenfiches, 12 houten graanmarkers, een zandloper en een scoreboekje. Elke speler neemt een spelersbord en legt het voor zich neer. De dierenfiches worden gedekt geschud en in het midden van de tafel geplaatst. De zandloper wordt alvast klaargezet, maar nog niet omgedraaid. Het startsignaal wordt gegeven en dan kan het spel beginnen.
Het spel loopt over drie ronden, waarin telkens het ganse spel herhaald wordt. De speler die na drie potjes het meeste punten scoort is de winnaar. Op het startsignaal beginnen de speler "Galaxy trucker"-gewijs de dierenfiches om te draaien en naar keuze op hun spelersbord te leggen. Belangrijk is dat er slechts met één hand mag gespeeld worden. Een tweede regel is dat je de ark moet vullen van links naar rechts. Je moet eerst de linkerkolom vullen alvorens aan de volgende kolom te mogen starten. De dierenfiches die je in je ark legt, leg je gedekt op je spelersbord. Dieren die je niet wil plaatsen leg je open terug op de tafel. Op deze manier verzamelen de spelers zo snel mogelijk 16 dieren. Zo gauw de eerste speler klaar is, draait deze de zandloper om en hebben de andere spelers nog welgeteld 30 seconden om verder te werken aan hun ark. Daarna volgt een waardering.
De spelers draaien hun dierenfiches op hun spelersbord open (zonder ze van positie te wisselen). En dan worden enkele stappen in volgorde uitgevoerd. Enkele stappen zullen al dan niet worden uitgevoerd afhankelijk de moeilijkheid die je koos bij aanvang van het spel. Op deze manier kan je niveauverschillen tussen de spelers opvangen. 1) de spelers controleren of hun graan is opgegeten. Indien er zich een herbivoor naast hun graan bevindt, nemen ze de graantegel weg. De speler krijgt -2 punten voor elke verwijderde fiche. (niveau : expert of hoger) 2) de spelers controleren of de dieren elkaar opeten. Indien er zich herbivoren naast vleeseters bevinden. Herbivoren van een gelijke grootte of kleiner worden opgegeten en van het bord verwijderd. (elk niveau) 3) de spelers gaan na of hun ark in evenwicht is. Hiervoor tellen ze de grootte van hun dieren langs de linkerkant op en die langs de rechterkant. Het verschil tussen de beide kanten vormt een aantal minpunten. Speel je op het grootmeesterniveau worden de dieren langs de buitenste kanten vermenigvuldigd met twee alvorens de balans te berekenen. (niveau meester of hoger) 4) de spelers verwijderen dubbele dieren op hun spelersbord. De spelers krijgen 1 punt voor elk resterend dier in hun ark. (alle niveaus) 5) er zijn bonuspunten voor : de speler die de zandloper omdraaide (2 punten), de speler met de meeste zoogdieren (= groene fiches, 2 punten), 2 punten voor een complete set amfibieën, reptielen en vogels (3 verschillende dieren). (alle niveaus)
Titel : Ark of animals Auteur : Adam Kwapinski Uitgeverij : Historical Games Factory Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 6+
+ typisch Blue orange, klein doosje, snel spelletje + mooi houten materiaal en glanzende tegels + er zijn wat keuzemogelijkheden, maar het is wel erg toegankelijk
- het is een fijn tussendoortje, maar niet meer dan dat - jammerlijk genoeg slechts voor 2 spelers
Conclusie : er valt erg weinig over deze Wakanda te vertellen vind ik persoonlijk. Het is een fijn, mooi vormgegeven spelletje dat volgens mij iedereen wel weet te bekoren. De tegels die niet allemaal in het spel zitten, veranderen het telkens toch een beetje. Het is vooral een teloefening waarbij je probeert veel punten te scoren. Op het juiste moment een totem afsluiten is cruciaal! Ga je er nog een stukje bovenop zetten en het risico lopen dat de andere speler ermee gaat lopen. Dat is eigenlijk het spel in grote lijnen samengevat. Kortom : elegant, klein hebbedingetje dat makkelijk op verplaatsing kan gespeeld worden, maar dat jammerlijk genoeg enkel voor 2 spelers is.
Village port is de tweede uitbreiding voor het fantastische "Village" (ofte het Dorp van 999 games). Een bespreking van het basisspel vindt u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=1865047 en die van de eerste uitbreiding hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2235715
Ik geef u in deze bespreking dan ook graag even mee wat u allemaal in het doosje terugvindt en de grootste aanpassingen het nieuwe materiaal zal teweegbrengen. In Village port krijgt u de mogelijkheid om in te schepen op je eigen schip en over de zeven zeeën te reizen. Het reisgedeelte van het oorspronkelijke bord wordt volledig afgedekt met een nieuw speelbordje. Je gaat kapiteins huren, goederen verkopen of vreemde grondstoffen en goederen ophalen. Zend familieleden op pad als missionaris, god zal het u zeker lonen. Daarnaast omvat deze uitbreiding ook een set kaarten met levensdoelen, die een speler tegen het einde van het spel probeert te bereiken om zo wederom de belangrijke overwinningspunten binnen te rijven. Beide uitbreidingen kunnen feilloos gecombineerd worden met het basisspel of het basisspel en de uitbreiding "de herberg" (the inn). Er kan in alle mogelijke combinaties met 5 spelers gespeeld worden.
In het doosje vindt u het volgende materiaal terug : - 1 zeespeelbord, dat dus over de rechterbovenhoek van het spel algemene speelbord wordt gelegd - 15 kapiteinskaarten (met kosten 1,2 en 3) - 4 nieuwe burgerkaarten (die je kan combineren met die van de herberg) - 5 houten schepen - 5 scheepstegels die je voor je legt en waarop je goederen kan gaan verschepen (os, paard, kar, ploeg, ...) - 4 opstellingskaarten voor 2,3,4 en 5 spelers (ze vervangen deze uit het basisspel) - 17 levensdoelkaarten (8 zilver en 9 gouden) - 6 cacao, 6 thee en 6 schatkisten die op de eilanden kunnen opgepikt worden en teruggebracht worden naar het dorp - 12 invloedsblokjes die bij de andere blokjes (van het basisspel) in de zak worden gestopt
Het spel verloopt in grote lijnen zoals het basisspel, slechts 2 acties veranderen met deze uitbreiding.
1) Reizen : als je een groen invloedsblokje afgeeft, mag je één van de volgende zaken kiezen : - afreizen vanuit de haven : om af te reizen, huur je een kapitein in en betaal je de kosten. Des te duurder je kapitein, des te minder groene invloedsblokjes je zal moeten afleggen om jezelf te bewegen op zee. Nadien laad je je schip vol met verschillende goederen als je wil. Er is plaats voor 3 verschillende goederen. Dit kunnen paarden, ossen, ploegen, graan, familieleden, cacao, perkament, thee of schatkisten zijn. Tenslotte verplaats je je schip tot het aantal plaatsen dat het mag bewegen. Als je over sommige routes vaart moet je tijd spenderen bovenop de groene blokjes die je voor een verplaatsing afgeeft. De eerste beweging is altijd gratis. Als je je beweging stopt bij een eiland, stopt de beweging en kan je ter plekke grondstoffen of graan verkopen voor punten, kan je cacao/thee/schatten oprapen en op een lege plaats in je boot leggen of kan je familieleden afzetten als missionaris. Je krijgt onmiddellijk de aangegeven punten.
- verder zeilen op zee : je start je beweging op zee waar je aanbeland was en gaat nu verder volgens de regels van hierboven.
- terugkeren naar de haven : voor 1 tijd mag je ineens terug naar de haven. Leg de grondstoffen en goederen voor je neer en verlies 1 tijd. Leg de kapitein af en verwijder hem uit het spel.
2) Markt : de marktdag verloopt zoals gewoonlijk, maar er zijn nu twee marktkramen extra waar je cacao en thee kan gaan verkopen voor respectievelijk 7 punten en 5 punten + 1 goud. Deze marktkramen blijven ook tijdens de ganse fase open en kunnen dus meermaals voorzien worden van cacao en thee Indien een familielid overlijdt als missionaris of op zee, dan wordt hij op de groene vakken in de kroniek gelegd. Indien er daar geen ruimte meer is, krijgt hij een zeegraf en wordt hij niet bijgelegd in de onbekende graven. De zeegraven leveren onmiddellijk enkele overwinningspunten op. Op het einde leveren ze niets meer op.
Het einde van het spel is nog steeds op de gekende manier, maar er komt nog een extra trigger bij. Ook als het laatste zeegraf gevuld wordt, eindigt het spel. De waardering verloopt identiek als die van het basisspel, maar dan zonder de groene zone te scoren.
De levensdoelkaarten veranderen totaal niets aan het spel, ze geven je enkel een extra mogelijkheid om punten te scoren. Elke speler krijgt een zilveren en gouden levensdoelkaart. Indien je op een moment in het spel alle voorwaarden vervult, draai je de kaart open en scoor je de aangegeven punten. Je moet enkel de zaken op de kaart bereiken, niet afgeven. Een overzichtje van deze kaarten vindt u netjes op de spelregels terug. Indien je een levensdoelkaart niet kan vervullen, levert dat je geen strafpunten op.
Titel : Village - port Auteurs : Markus & Inka Brand Uitgeverij : Eggertspiele/Pegasusspiele) Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Quined games bracht dit jaar niet één, maar twee Masterprints mee naar Essen. Vandaag presenteren wij u alvast "The golden ages", een civilization-spel dat eigenlijk wel tot mijn persoonlijke verbeelding spreekt. In het spel herken je wel enkele zaken uit andere civ-spellen, maar toch is het weer net ietsje anders.
In de mooi vormgegeven doos, zoals je mag verwachten van een Masterprint, vind je een speelbord, 17 continenttegels (die overeenkomen met de wereldkaart, als je ze toevallig zo zou uitspelen blijkbaar), 16 wonderkaarten, 116 goud, 16 roemfiches, 1 agora, 25 beschavingskaarten (verdeeld over 4 perioden), 9 toekomstige technologiekaarten, 10 oordeel van de geschiedeniskaarten, 24 gebouwkaarten (verdeeld over 4 perioden) en een spelershulp (zie foto onder). Elke speler krijgt daarnaast een spelersbord, 16 technologietegels, 3 kolonisten, 1 telsteen, 1 hoofstad en 12 blokjes in z'n kleur.
Het spelersbord bestaat uit een aantal ontwikkelingen waarop de tegels worden geplaatst. Deze kunnen worden vrijgespeeld en leveren je extra's op. Rechtsboven is er ruimte voorzien voor de voorraad aan blokjes en goud. Linksonder bemerkt u de drie bouwvelden, waarvan er bij aanvang van het spel één vrij is (de anderen moeten worden opengespeeld door "schrift" en "architectuur" te ontwikkelen). Rechtsonder tenslotte is er een invasiespoor dat aangeeft hoeveel je moet betalen om aan te vallen en bovendien is dit ook de limiet aan aantal aanvallen dat je gedurende het ganse spel kan uitvoeren. Daaronder staat nog een overzicht van de mogelijke acties die een speler in z'n beurt kan ondernemen.
Ik ga nu niet alle ontwikkelingen overlopen, maar in grote lijnen komt het hierop neer : - de bovenste rij heeft betrekking op de verplaatsingen die je op het speelbord gaat kunnen doen - de tweede rij zorgt voor goud en punten bij het controleren van symbolen op het bord en het vrijspelen van een bouwveld - de derde rij bestaat uit het bouwen van steden en voorzien van goud en punten bij erts - de onderste rij omvat ook het vrijspelen van een bouwveld, goud en punten voor edelstenen en het plaatsen van blokjes
Het spel bestaat uit vier tijdperken. Elk tijdperk bestaat op z'n beurt uit vijf fasen : 1) Begin van het tijdperk : De wonderen van het huidige tijdperk worden opengelegd. Een aantal bouwkaarten (gelijk aan het aantal spelers) wordt ook van het desbetreffende tijdperk opengelegd naast het speelbord. Beginnend met de startspeler leggen de spelers hun beschavingskaart van dit tijdperk open voor zich en beslist of hij deze kaart wil houden of de kaart uit het vorige tijdperk (indien niet ronde 1). De niet gekozen kaart wordt afgelegd.
2) De wereldkaart uitbreiden : Beginnend met de startspeler en dan kloksgewijs voeren de spelers volgende twee stappen uit. De speler trekt een continenttegel en plaatst deze op het bord. Elke tegel moet grenzen aan een eerder geplaatste tegel. De tegel mag gedraaid en georiënteerd worden zoals gewenst. Het terrein op de aangrenzende zijdes moet overeenkomen. De tegel mag afgebeelde eilanden op het speelbord afdekken. Eventueel afgedekte kolonisten gaan terug naar hun hoofdstad. Nadien moet de speler zijn hoofdstad plaatsen (in de 1ste ronde) op de zojuist geplaatste tegel. Daarna plaatst hij z'n 3 kolonisten bij z'n hoofdstad. Het symbool op het veld wordt afgedekt en is niet meer beschikbaar. In volgende rondes mag de speler z'n hoofdstad verplaatsen naar de zojuist geplaatste tegel. Alle kolonisten die nog bij de hoofdstad stonden, worden mee verplaatst.
3) Spelersacties : Dit is de belangrijkste stap in een tijdperk. De spelers voeren om beurten een actie uit, tot ze passen en op die manier een gouden eeuw starten. Elke keer heeft de speler een keuze uit 8 acties, die hij meermaals mag uitvoeren in een beurt. Enkel de "start van een gouden eeuw" mag maar één keer uitgevoerd worden. Voor sommige acties moet je een kolonist gebruiken, voor anderen niet.
- ontdekkingsreiziger : je kan een kolonist verplaatsen EN/OF een stad stichten. Je huidige technologie bepaalt hoever je met je kolonist mag bewegen. Kom je op een gebied terecht met een symbool waar niemand staat, neem je de controle over. Daarna neemt de speler goud voor z'n technologieën en eventueel beschavingskaart. Als de kolonist na z'n verplaatsing op een veld is geëindigd zonder steden of hoofdstad, mag de speler een stad stichten. Hij plaatst één blokje uit z'n voorraad op het veld. Voor ieder geplaatst blokje krijgt de speler goud. De hoeveelheid goud hangt weer af van de ontwikkelde technologieën. Steden mogen enkel opgericht worden op tegels (niet op het speelbord). Na de actie legt de speler z'n kolonist neer.
- bouwvakker : neem één van je staande kolonisten en leg hem neer op de agora. Neem een open gebouwkaart van de tafel en leg deze op een vrij bouwveld op je spelersbord. Indien je geen vrij bouwveld hebt, mag je een eerder gebouwde kaart verwijderen.
- kunstenaar : neem één van je staande kolonisten en leg hem neer op de agora. Je krijgt 3 punten en zet ze bij op het scorespoor met je telsteen.
- soldaat : kies één van je staande kolonisten, beweeg deze naar een veld met een kolonist/stad van een tegenstander (NIET hoofdstad). Na het verplaatsen betaal je het aantal goud zoals aangegeven op de eerste vrije plaats van je invasiespoor. Blokjes gaan terug naar de tegenstander, kolonisten gaan terug naar hun respectievelijk hoofdstad. De aanvallende speler neemt een roemfiche en dekt de meest linkse plek op z'n invasiespoor af. Hierna mag de speler onmiddellijk een stad stichten (zie actie 1) en legt z'n kolonist neer.
- een wonder bouwen : kies een openliggende wonderkaart, betaal de aangegeven bouwkosten en leg de kaart naast je spelersbord. Sommige kaarten hebben een onmiddellijk effect, anderen een lopend of één dat je moet activeren. Je mag een onbeperkt aantal wonderen bouwen.
- een gebouw of wonder actieveren : kies één van je wonderen of gebouwen met een effect dat moet geactiveerd worden. Draai de kaart om en voer het effect van de kaart uit. Het effect kan maar éénmalig per tijdperk gebruikt worden.
- ontwikkel een technologie : kies een technologie, betaal de bouwkosten (linksboven) en leg de tegel naast je spelersbord. De nieuwe effecten treden onmiddellijk in werking. Sommige technologieën maken voorgaande onbruikbaar.
- start een gouden eeuw : draai je hoofdstad om zodat de sticker met 2 goud zichtbaar is. Als je nadien terug aan de beurt komt, neem je steeds 2 goud uit de voorraad. Je krijgt nog geen goud in de beurt waarin je de hoofdstad omdraait. De eerste speler die deze actie uitvoert, kiest een "oordeel van de geschiedenis"kaart en legt deze naast de agora.
4) Einde van het tijdperk : Als alle spelers een gouden eeuw zijn gestart, eindigt het tijdperk onmiddellijk. Alle spelers krijgen punten op basis van de "oordeel van de geschiedenis"kaart naast de agora.
5) Voorbereiding van het volgende tijdperk : - leg de gebouwkaarten en wonderkaarten van het huidige tijdperk af - draai de hoofdsteden (zodat de sticker niet meer zichtbaar is) - alle gebruikte gebouwen en wonderen worden terug recht gelegd (zodat ze terug gebruikt kunnen worden) - zet alle kolonisten terug rechtop, ze blijven wel op de huidige locatie staan - neem alle kolonisten van de agora en zet ze rechtop bij je hoofdstad
Einde van het spel : Als een speler een gouden eeuw start in het vierde tijdperk, krijgen alle andere spelers nog één actie en dan eindigt het spel. De "oordeel van de geschiedenis"kaart wordt nog afgehandeld en dan scoren de spelers nog punten : - 1 punt voor elke 3 goud - de punten op de achterkant van de technologietegels die ontwikkeld zijn - de punten van de roemfiches op je invasiespoor - elke speler draait z'n "toekomstige technologie"kaart open en scoort de aangegeven punten indien hij (en hij alleen) aan de voorwaarde voldoet. De speler met de meeste punten is de winnaar. Bij gelijke stand wint de betrokken speler met de meeste steden op het speelbord.
Titel : The golden ages Auteur : Luigi Ferrini Uitgeverij : Quined Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
+ fantastisch materiaal + de gouden munten zijn lekker zwaar + de bootjes zijn mooi afgewerkt, de blokjes passen perfect + de verschillende eigenschappen die je doelkaarten teweegbrengen gaan je speelstijl onmiddellijk aanpassen + de gelukskaarten zijn allemaal erg fijn om ten gepaste tijde te gebruiken + mooie, functionele inlay in de doos
- het regelwerk is mooi vormgegeven, maar niet altijd even duidelijk leesbaar door de tekening vind ik
Conclusie : dat de heren van Space Cowboys weten waar ze mee bezig zijn, dat wisten we al van Splendor. Met deze Black Fleet gaan ze een totaal andere speeltoer op, maar ook hier slaan ze de nagel op de kop. Het spel is mooi, nodigt uit om te spelen, is relatief éénvoudig. De doelkaarten die voor elke speler anders zijn qua eigenschap (niet qua prijs) is een ongelooflijke meerwaarde. Je gaat voor dit spel echt eens rustig zitten en geniet ook van de speelbeurten van de andere spelers. Ik moet wel zeggen dat je dit spel best speelt met vlotte spelers. Als een speler echt alle mogelijkheden per schip (handelaar, piraat, marine) gaat overdenken, duurt een beurt ongetwijfeld wel te lang. Dit spel is gemaakt om te SPELEN en dat maakt het zo fijn. Dit, mijne dames en heren ... (nu komt er dus een straffe uitspraak) is wat Merchants & Marauders had moeten zijn!
+ joepie, nog een spel in zo'n stoffen zakje + de acties van de kaarten zijn gevarieerder bij eerder besproken spellen van deze omvang + dit keer geen 16, maar maar liefst 19 (!) kaarten + de teksten op de kaarten zijn echt duidelijk, ondanks het toch "moeilijkere" thema
- het is eigenlijk wachten op een speler die beslist het spel af te ronden - voor een filler kan dit spel behoorlijk lang uitlopen - de uitspraak van sommige engelse benamingen zijn de hel, ik struikelde constant over "Cypher anomaly"
Conclusie : Cypher is een spel dat hoort tot de micro-games van AEG zoals Love letter en Lost legacy. Ik heb de indruk dat dit spel op zich wel werkt, maar het is zeker niet zo gestroomlijnd als de andere. Het spel is eigenlijk een over-en-weer schuiven van de kaarten en ik heb nooit de indruk gehad dat je echt kan werken naar een bepaalde invloed die je moet verzamelen. Dit is misschien wel een titel die een herkansing verdient en waarbij je duidelijk moet afspreken dat je eigenlijk zo spoedig mogelijk de eindkaart moet spelen, als je het gevoel hebt dat je een ronde nadien goede kaarten zou kunnen hebben. Heel veel "zou" en "indien" dus en zo voelde dit spel ook aan. Ik ga zeker niet pretenderen dat het een slecht spel is, het past wederom in de rij, maar is zeker niet het beste spelletje tussen de drie bovenstaande.
Met Hoyuk brengt Mage company een spel uit dat al in 2006 als print-and-play bestond. Hiervoor gebruikten ze Kickstarter en hadden er een gemengd succes mee. In Hoyuk probeert u een primitieve stad op te bouwen, zo'n 10.000 jaar voor Christus. Er zijn vijf verschillende volkeren (kleuren) in het spel waarmee u aan de slag kan gaan. Elk volk heeft een speciale eigenschap, die enkel in de geavanceerde (volledige) versie van het spel ter beschikking staat.
Het moet gezegd dat het materiaal erg mooi en kleurrijk is. In de doos vind je een speelbord, 5 sets van 25 huizen in de spelerskleuren (tegels), 40 weidetegels, 20 ovens, 20 altaars, 20 dorpelingen en 20 vee. Daarnaast zijn er 24 catastrofekaaarten, 15 constructiefiches, 70 aspectkaarten, 1 startspelerfiche en 5 scorepionnen. Je kan het spel spelen in de basisversie, een gemiddelde en een geavanceerde versie. Om kort het verschil weer te geven, in de gemiddelde versie worden meer kaarten gebruikt en worden ook de hoogte van de huizen gewaardeerd. In de geavanceerde versie komen er nog extra kaarten bij, wordt ook het vee, de sjamaan en de dorpelingen gebruikt en kunnen de spelers beroep doen op hun speciale eigenschap van hun volk. In deze bespreking beperk ik me tot de basis, omdat dit het spelverloop duidelijk maakt.
Het speelbord wordt in het midden op de tafel gelegd. Elke speler krijgt 25 huizen (je kan ook afspreken om met minder huizen te spelen voor een korter spel, met 5 spelers is het zelfs aangewezen om met slechts 20 huizen te spelen) en plaats z'n scorepion op nul op het scorespoor. De tempels, ovens en weides worden klaargelegd. Er worden 12 specifieke catastrofes uit de stapel gezocht, geschud en klaargelegd. Er worden 30 aspectkaarten gebruikt, nl. 7 met een tempelsymbool, 7 met een ovensymbool, 7 met een weidesymbool, 3 jokers en 6 met een huissymbool. Er worden 10 constructietegels gebruikt (en 5 uit het spel verwijderd) en er wordt een startspeler gekozen.
Een spel verloopt over verschillende ronden die op hun beurt bestaan uit 4 fasen. Vooraleer je een nieuwe fase aanvat, mogen de spelers om beurten een aspectkaart(en) spelen.
1) Constructie (2x) : om beurten trekken de spelers een constructietegel. Ze leggen de tegels open voor zich neer. Deze tegels tonen steeds 2 huizen en 1 extra ding dat ze mogen bouwen (oven, tempel, huis, weide, joker). Daarna bouwen de spelers in speelvolgorde hetgeen dat op hun tegel stond. Dit herhaalt zich een tweede keer volledig om de constructiefase nadien af te sluiten. (Bouwregels, zie onder.)
2) Catastrofe : de startspeler trekt een catastrofekaart en deze wordt volledig afgehandeld. In elke blok van gebouwen wordt de catastrofe toegepast. De kaarten geven steeds aan wie getroffen wordt en wat er afgebroken moet worden. Huizen die getroffen worden, worden omgedraaid naar de ruïnekant, eventuele aanhangende weiden verdwijnen van het bord. Ook getroffen tempels en ovens worden van het bord gehaald. In de spelregels staat een mooi overzicht van alle mogelijke rampen.
3) Aspectkaarten : in deze fase worden de blokken één voor één bekeken en vergeleken. De spelers met de meeste ovens, weiden, tempels winnen de bovenste aspectkaart van de stapel. De startspeler kiest de eerste blok die gecontroleerd wordt, daarna mag de volgende speler een blok kiezen. Let wel, je kan enkel aspectkaarten winnen als er minstens 2 spelers deel uitmaken van het blok. Als er een trekstapel kaarten opgeraakt worden er geen kaarten meer van uitgedeeld. Mocht er een gelijke stand zijn, dan wint de speler met de meeste verdiepen op z'n huizen. Indien nog gelijk krijgt niemand de kaart.
4) Einde van de ronde : alle spelers verzamelen hun gespeelde aspectkaarten en plaatsen deze op één van de stapels naar keuze, deze moeten niet meer overeenkomen met die waar ze het spel gestart zijn. Hierdoor kunnen er stapels met veel kaarten of zelfs lege stapels ontstaan. De startspeler kiest nadien aan wie hij z'n startspelerfiche geeft. Deze actie is verplicht.
Aspectkaarten spenderen : Voor elke fase mogen de spelers aspectkaarten gebruiken. Deze kaarten kan je voor 2 zaken gebruiken. Ofwel gebruik je ze voor een extra bouwactie, bovenaan de kaart staat aangegeven wat je extra mag bouwen (weide, huis, tempel, oven). Het aantal kaarten dat je per fase mag spelen hangt af van het aantal families dat je hebt. Een familie is een verzameling van huizen in je eigen kleur op het speelbord. Als je meer kaarten wil spelen, moet je dus op verschillende plaatsen beginnen te bouwen. Je kan de aspectkaarten ook gebruiken om punten te scoren. Hiervoor leg je een aantal kaarten met hetzelfde symbool af en scoor je overeenkomstig punten (1/3/5/8/12 punten voor 1/2/3/4/5 kaarten)
Bouwregels : - huizen kunnen naast elkaar worden gelegd - huizen mogen elkaar niet diagonaal met een hoekje raken - weiden worden geplaatst met de pijl naar het eigen huis gericht - er moet altijd één opening blijven rondom een weide - ovens en tempels worden op een eigen huis geplaatst - er kan nooit een oven en een tempel op hetzelfde huis staan - een huis met een weide kan wel een tempel of oven hebben - als een huis wordt getroffen door een catastrofe wordt de tegel omgedraaid naar de ruïnekant, weides, tempels en ovens worden verwijderd - indien je reeds huizen hebt in een blok (familie) moet je ook hieraan verder bouwen in dit blok, je mag nergens anders beginnen aanleggen - indien je nog geen huizen hebt in een blok, moet je jouw huis aan het huis van een tegenspeler leggen - je mag nooit twee blokken aan elkaar hangen door er een huis of weide tussen te plaatsen - een familie kan opgesplitst worden door een catastrofe - je mag ook een huis op een eigen huis plaatsen, zo geef je het huis een verdiep, deze hebben enkel een meerwaarde bij een gelijkstand bij de tellingen (aspectfase en einde van het spel) - je kan een verdiep enkel op een huistegel zetten, niet op een oven of tempel - je kan het verdiep enkel op een huis zetten waar nog een vrije plaats naast is (een ruïne mag ook) - indien je op een ruïne bouwt, wordt de ruïnetegel van het bord en uit het spel verwijderd
Einde van het spel : Zo gauw een speler al z'n huizen heeft gebouwd, wordt de lopende ronde nog uitgespeeld. Alle ongespeede aspectkaarten leveren je nog 1 punt op. Je gaat alle blokken waarderen op de grootste familie. De speler met het meeste huizen van z'n kleur in een blok krijgt 1 punt per huis in die blok. Bij gelijke stand wordt er wederom gekeken naar de speler met de meeste verdiepen op z'n huizen. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Hoyuk Auteur : Pierre Canuel Uitgeverij : Mage company Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
+ ronduit prachtig materiaal + u krijgt al een grote puzzel op voorhand om de treintjes in elkaar te flansen (een erg handig bouwplannetje krijg je er bij) + er wordt vooral gespeeld en wat afgelachen aan de tafel, dat is een goed teken + alle decorstukken zijn puur voor de show, maar het heeft wel iets
- het is wel een gedoe met die 3D-trein om je meeples in en op de wagons te krijgen - toch enkele kleine vraagjes bij het regelwerk, met logisch nadenken kwamen we er wel uit, maar ...
Conclusie : Colt express is een erg mooi spel, het toont wel moeten we stellen. Het feit dat je je beweegt doorheen die trein maakt het allemaal wat visueler. Het maakt het spel wel zeker niet makkelijker te voorspellen. Het plannen van je acties is fijn (soms open, soms gesloten), maar je bent al gauw de draad kwijt wat de andere spelers zouden kunnen doen. Eigenlijk is het zo'n beetje proberen te plannen en dan vooral de acties afhaspelen. Met een beetje pech loop je op ettelijke kogelkaarten in één beurt. De beste schutter krijgt dan wel meer geld, maar bij ons won uiteindelijk wel diegene die het meeste buit opraapte. Ik denk dat dit spel wel beter wordt met het spelen ervan, zodat je de acties beter kent, beter kan inschatten hoe alles loopt. Colt express is een erg fijn, mooi spel dat zeker nog op tafel zal komen. Het is erg toegankelijk en ook bij beginnende spelers zal dit spel zeker aanslaan. Voor spelers die alles graag in de hand hebben, is dit spel wel te chaotisch, dan zoek je beter een ander spel in de spellenwoestijn.
Voor de eerste keer een uitbreiding in deze Essenreeks. Voor de bespreking van het basisspel wijs ik u graag naar hier door : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2280645
In het kleine doosje vindt u volgend materiaal : 13 nieuwe karakterkaarten, 13 karakterfiches, 1 kerkhofkaart, 5 speelhulpen en de spelregels. Deze uitbreiding brengt eigenlijk enkel en alleen nieuwe karakters in het spel, met nieuwe mogelijkheden. De spelregels beginnen dan ook met enkele mogelijke combinaties die je kan maken qua karakters. Sommige karakters moeten in het spel, anderen moeten dan weer gecombineerd gebruikt worden en sommige kunnen pas met een hoger spelersaantal. Ze stellen een zestal vooropgestelde samenstellingen voor, maar u kan ook zelf gaan combineren als u zich maar aan enkele regeltjes houdt. Ik denk echter weld at u het spel dan al ettelijke keren moet gespeeld hebben om een uitgebalanceerde combinatie bij elkaar te zoeken.
De nieuwe karakters : - alchemist : kiest een speelrichting waarin alle spelers hun fortuin doorgeven - actress : kan de eigenschap van de laatst gespeelde kaart herhalen - courtesan : de speler rechts van de courtisan laat z'n kaart zien, is die mannelijk, krijgt de courtesan 3 goud van die speler - gambler : neemt 3 goud uit de bank, neemt er 1,2 of 3 in z'n hand, duidt iemand aan die gokt hoeveel hij er in z'n hand heeft. Is het fout dan krijgt de gambler het goud. Is de gok juist krijgt die speler het goud. - puppet master : kiest twee spelers van wie hij 1 goud krijgt, deze spelers wisselen ook van plaats aan de tafel, hun karakter en fortuin blijft echter liggen - damned : kan niet aangekondigd worden, indien hij zich moet bekend geven, ligt de speler uit het spel - patron : krijgt 3 goud van de bank en de spelers naast hem krijgen ook 1 goud - beggar : vraagt 1 goud van elke speler, in volgorde, indien de speler rijker is dan de beggar moet hij 1 goud betalen - bear tamer : nog geen effect, dat mag je zelf uitdenken voor deze kaart - necromancer : draait de bovenste kaart van het kerkhof open en gebruikt de eigenschap onmiddellijk - princess : krijgt 2 goud van de bank, dan kiest ze een speler die z'n karakter aan alle spelers moet laten zien (behalve de princess) - sage : krijgt 1 goud van de bank en bekijkt de kaarten van twee spelers naar keuze - usurper : kiest eeen speler en probeert z'n karakter te raden. Indien het correct is, gebruikt de usurper de eigenschap
Titel : Mascarade expansion Auteur : Bruno Faidutti Uitgeverij : Repos productions Aantal spelers : 2-13 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
+ hier kan je elkaar nog eens goed pesten + sommige speelsituaties toveren ongetwijfeld een lach op je gezicht + de eigenschappen op het juiste moment spelen kan erg belangrijk zijn
- te grote doos voor zo'n klein kaartspel - iets te repetitief en langdradig naar mijn mening - ik vond het regelwerk erg onaangenaam om te lezen, ik had een filmpje op BGG nodig om het volledig te snappen
Conclusie : AEG staat wel bekend voor dit type van kaartspellen en in die ondertussen erg lange reeks krijgt dit spel zeker een plaats. Ik denk wel dat dit spel minder succes zal hebben als een bv. Maistar of Valley of the kings. Het is een op zich eenvoudig bluf- en push-your-luck spelletje dat iedereen wel kan speler. Het psychologische aspect is het belangrijkste aan dit spel en dan moet u het spel ook wel spelen met een goeie "groep", zodat u elkaar eens een pee kan stoven. Niet slecht, maar zeker geen must!
Na Splendor hadden de jongens van Space Cowboys de lat wel erg hoog gelegd. Of ze erin geslaagd zijn om die lat te halen, dat durven we nog niet zeggen. Met Black Fleet brachten ze een totaal ander spel uit, een familiespel, ondanks het feit dat de leeftijd op 14+ is gezet. In dit spel struint u met uw piratenschip en uw handelaar de zee af naar de verschillende havens. U gaat goederen proberen te verschepen en op die manier goud te incasseren. Langs de andere kant wil u met uw piratenschip natuurlijk graag andere spelers goederen afhandig maken om deze nadien dan te verstoppen op één van de eilanden en ook hiervoor goud te ontvangen. Maar pas op dat de marine je niet te pakken krijgt, want dan zou je wel eens met man en muis kunnen vergaan. Uiteindelijk komt het er dus op neer om goud te verzamelen, goud dat je gaat gebruiken om je ontwikkelingskaarten te kopen en om te draaien. Zo gauw je erin slaagt om al je ontwikkelingskaarten te kopen, mag je ook de overwinningskaart proberen te kopen. De speler(s) die hierin slagen, maken aanspraak op de winst. Indien er meerdere deze status bereiken, wint de rijkste speler.
Het materiaal is in dit spel, net zoals bij Splendor, fabuleus te noemen. Een prachtig speelbord, 10 miniatuurschepen (2 per speler en 2 marine), 65 gekleurde grondstofblokjes, 30 metalen goud- en zilverstukken, 44 bewegingskaarten, 44 gelukskaarten, 24 ontwikkelingskaarten, 4 spelerskaarten en 8 overwinningskaarten. (zie foto hieronder)
Het speelbord wordt in het midden van de tafel geplaatst, de marineschepen op hun startposities gezet. De grondstofblokjes worden bij hun specifieke haven geplaatst (zie kleuren). Elke speler ontvangt 5 ontwikkelingskaarten die hij gedekt voor zich neerlegt (de speler zelf mag de voorkant met een bepaalde eigenschap wel bekijken), elke speler trekt een spelerskaart die gaat bepalen met welke kleur je speelt. Bovendien wordt de zwarte speler de startspeler. Elke speler neemt de twee schepen van z'n kleur, zet z'n handelaar in de haven van z'n keuze en laadt hem vol met 3 grondstoffen van de daar liggende kleur. De gelukskaarten worden geschud en elke speler krijgt er alvast één. De bewegingskaarten worden ook geschud en elke speler krijgt er 2. De piratenschepen beginnen naast het bord en worden later op het bord gebracht in één van de uithoeken van de zee.
Het doel van het spel is zo gauw mogelijk je ontwikkelingskaarten om te draaien en daarna ook je overwinningskaart (je kan de makkelijkere of moeilijkere variant spelen waarbij je resptectievelijk 10 en 20 goud moet betalen voor de overwinningskaart). Je gaat goud verdienen door grondstoffen te gaan afleveren in havens, door goud te stelen met je piratenschip en het te begraven en door piraten aan te vallen met de marineschepen.
Een speelbeurt bestaat uit 4 fasen : - speel een bewegingskaart - beweeg je schepen, voer acties uit en speel optioneel een gelukskaart - trek een nieuwe bewegingskaart en speel optioneel een gelukskaart - betaal voor één van je ontwikkelingskaarten (of overwinningskaart) en draai de kaart open
De bewegingskaart toont telkens 4 zaken : de kleur van het marineschip en het aantal bewegingspunten ervan, de bewegingspunten voor je handelaar, de bewegingspunten voor je piraat en af en toe mag je gelukskaarten trekken of moet je er één afleggen (als je er nog hebt). Als je de schepen gaat verplaatsen mag je zelf de volgorde kiezen. Schepen kunnen door plaatsen met bevriende schepen bewegen, niet door vijandige. Een schip kan ook telkens maar één actie in een beurt doen. Je moet niet alle bewegingspunten gebruiken.
(de prachtige inlay van de doos) (een setje bewegingskaarten)
* De marine : voor, tijdens of na de beweging kan de marine een aangrenzend piratenschip aanvallen. Je scoort hiervoor 2 goudstukken. Indien het piratenschip een grondstof bezat, wordt deze terug in de voorraad gelegd. Het schip gaat terug naar de desbetreffende speler naast het bord, waar hij het de volgende ronde als hij aan beurt is terug in het spel brengt.
* De handelaar : je handelaar start volledig geladen. Vaar naar een haven waar er vraag is naar dit type van goederen en ontvang de inkomsten zoals aangegeven op de haven. Per blokje krijg je de afgebeelde goudstukken. De goederen worden terug in hun voorraad gelegd en de handelaar wordt onmiddellijk terug volgeladen met de goederen van de nieuwe haven. Het lossen en laden van goederen telt als één actie. Indien de handelaar geen goederen meer heeft op zee (omdat het drie keer is aangevallen door piraten), zinkt het schip en komt bij de eigenaar te staan. In de volgende beurt plaatst de eigenaar het schip in een haven naar keuze en vult het met 3 goederen.
* De piraat : voor, tijdens of na z'n beweging mag de piraat een goed stelen van een aangrenzende handelaar. Hiervoor krijgt de piraat 2 goudstukken. In een volgende beurt kan de piraat z'n tweede mogelijke actie doen, namelijk naar een eiland varen en z'n "schat" (goed) begraven voor de afgebeelde goudstukken. Je kan dit nooit in één beurt doen omdat je slechts één actie per schip mag uitvoeren. Indien een piraat door de marine werd afgeknald en niet op het bord staat, wordt deze ingebracht in één van de uithoeken van het speelbord.
(foto : Henk Rolleman)
De gelukskaarten : deze kaarten geven aan wanneer je ze mag en kan spelen. Je voert de acties uit die hierop staan. Deze tekst heeft voorrang op de normale spelregels. Sommige bewegingskaarten laten je toe om op het einde van je beurt nieuwe gelukskaarten te laten trekken.
Einde van de ronde : - trek bewegingskaarten tot je er 2 op handen hebt (meestal één trekken) - trek de gelukskaarten indien dit symbool op de bewegingskaart stond (of leg er één af) - je mag maximaal 3 gelukskaarten op handen houden, leg overtollige kaarten af - je mag één van je ontwikkelingskaarten omdraaien door de kosten te betalen met goud, draai de kaart om en vanaf nu kan je beschikken over de eigenschap die zichtbaar is geworden. Zo gauw je de vier ontwikkelingskaarten omdraaide, mag je ook de overwinningskaart proberen te kopen in een volgende ronde. Let op! Je mag elke beurt slechts één kaart opendraaien, ook al heb je voldoende kapitaal.
Titel : Black fleet Auteur : Sebastian Bleasdale Uitgeverij : Asmodée/Space Cowboys Aantal spelers : 3-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 14+
In hospital rush ga je de strijd aan met andere dokters om de vacante doktersplaats in het plaatselijke ziekenhuis in te vullen. Hoe ver wil je hierin gaan? Met de nodige smeerlapperij en achterbaksheid kom je ongetwijfeld een heel end, maar pas op dat de anderen je ook geen pee stoven, want dan zou het wel eens als een boemerang in je gezicht terecht kunnen komen.
Het spel omvat een dubbelzijdig speelbord (één kant voor 3-4 spelers, de andere kant voor 5 spelers), 23 patiëntkaarten, 7 spelersborden en bijhorende bezoekerskaart, 1 startspelerfiche, 20 studeerfiches, 33 geldfiches, 20 pleisterfiches en 12 medicijnfiches. Elke speler krijgt ook nog 2 meeples, 2 houten markers en een karakterfiche.
De opstelling is relatief kort : leg het speelbord op de juiste kant in het midden van de tafel. De geldfiches, studeerfiches en pleisters vormen een voorraad. Er worden net zoveel medicijnfiches gebruikt van elke kleur als er spelers zijn - 1. Elke speler neemt een spelersbord, de bijhorende bezoekerskaart en neemt het materiaal in z'n kleur. Eén houten marker wordt al op de nul gelegd van de thermometer (puntenspoor). Elke speler krijgt 1 dollar van de bank. Er worden vier patiënten opengelegd op het speelbord en de jongste speler krijgt de startspelerfiche.
Het spel wordt gespeeld over verschillende ronden, tot één van de spelers 10 of meer punten heeft gehaald. De lopende ronde wordt uitgespeeld en de speler met de meeste punten wint het spel. Elke speelronde bestaat uit 5 fasen :
1) plaats de eerste actiefiguur : vertrekkende van de startspeler plaatsen de spelers om beurten één van hun speelfiguren op één van de vrije actieplaatsen op het speelbord of hun eigen spelersbord. Sommige plaatsen laten maar één figuur toe, anderen verdragen er meerdere. Na het plaatsen voer je onmiddellijk de bijbehorende actie uit. Je mag er ook voor opteren om de actie slechts gedeeltelijk of niet uit te voeren. (acties zie onder) 2) plaats de tweede actiefiguur : idem stap 1 3) ontsla patiënten : kijk of er patiënten genezen zijn, de speler wiens speelsteen erop ligt, krijgt de punten, de medicijnfiches en pleisters worden terug in de voorraad gelegd. Sommige patiënten hebben 2 voorwaarden, de speler die erop ligt, beslist zelf welke van de twee hij uitvoert. 4) kijk of het spel ten einde is : heeft een speler meer dan 10 punten? Dan eindigt het spel, zo niet gaan we naar fase 5. 5) maak je klaar voor de volgende ronde : indien er een patiënt in het meest rechtse bed ligt, wordt deze afgelegd (alle materiaal dat erop ligt gaat naar de voorraad of de desbetreffende speler), de andere patiënten schuiven door en de open plaatsen worden opgevuld met nieuwe patiënten. Elke speler neemt z'n speelfiguren terug bij zich. De eigenaar van de startspelerfiche begint een nieuwe ronde.
Acties : de meeste actieplaatsen hebben 2 varianten (de betere voor de eerste die z'n figuur er plaatst, en een mindere voor alle volgende figuren) - Behandel een patiënt : leg een speelsteen op een patiënt naar keuze (of verleg een steen) en plaats daarna twee (of één, afhankelijk van de gekozen actie) zaken op de patiënt. Pleisters komen uit de voorraad, medicijnfiches moet de speler al verworven hebben met een andere actie. Tegen betaling van 1 dollar mag er één zaak extra op de patiënt geplaatst worden. - Zoek medicijnen : de speler neemt 2 (of 1) medicijnfiche(s) naar keuze uit de voorraad (indien nog voorradig). Tegen betaling van 1 dollar mag de speler 1 fiche extra nemen. - Doe de nachtshift : zet je figuur op het actieveld met de laagste waarde en ontvang het overeenkomstige geld (en startspelerfiche voor de eerste die deze actie kiest). De speler die de startspelerfiguur krijgt, beslist onmiddellijk aan wie hij die geeft voor de volgende ronde (mag ook zichzelf zijn). - Studeren : betaal 3 dollar en leg een studeerfiche naast je spelersbord. Door het verwerven van deze eigenschappen ga je extra's krijgen in de loop van het spel, zoals extra medicijnfiches, een extra behandeling, extra geld of de mogelijkheid om patiënten onmiddellijk te ontslaan (en niet te wachten tot fase 3). - Eindexamen : betaal 2 dollar en scoor 1 punt voor elke studeerfiche die je reeds aan je spelersbord hebt. - Betrappen : neem 1 dollar van de bank en 1 dollar van de bank voor elke speler die z'n speelfiguur op een rode actieplaats heeft gezet. Elke speler op een rode actieplaatst wordt nadien gestraft. Voor elke bezette rode plaats moet hij 1 dollar of 1 punt afgeven. - Sabotage (rode actie!) : kies tot 2 tegenspelers en neem van hen 1 dollar of 1 medicijnfiche af (slechts één ding per tegenspeler) - Omkopen (rode actie!) : betaal 3 of 5 geld om respectievelijk 1 of 2 punt(en) te krijgen - Individuele acties van de spelers : elk spelersbord heeft z'n eigenheid en 2 eigen actiemogelijkheden die enkel door de eigen speler kunnen gebruikt worden. De uitleg van deze acties staat mooi aangegeven op het spelersbord.
Titel : Hospital rush Auteurs : Thomas Kjolby Laursen, Kare Storgaard & Steen Thomsen Uitgeverij : Pegasusspiele/Eggertspiele Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 50 min. Leeftijd : 10+
+ Feld, Feld, Feld, ... had ik al gezegd dat het een Feld was? Het is zelfs meer, het is Feld ten top + u heeft enorm veel actiemogelijkheden en zal toch moeten kiezen (wederom) wat u gaat doen + het speelbord is moduleerbaar, de kaarten gaan steeds anders zijn, het programmeren verandert constant + alle speelelementen zijn weer prima met elkaar verweven, het is ongelooflijk maar waar, maar het werkt hier weer wel + de spelersborden zijn weer fantastisch uitgetekend en vatten alles samen, dus ondanks de complexiteit is alles snel duidelijk + u gaat na enkele spelletjes nog niet de winnende strategie gevonden hebben + dit topspel is verkrijgbaar in het Nederlands (dank u Quined)
- het bord en al het materiaal bij elkaar is druk, hoofdpijn is niet veraf, dus hopelijk heeft u een Dafalgannetje bij - het is weer een spel dat niet eenvoudig is om te demoën, je moet het spelen om te zien hoe het gaat werken - één klein regeltje is men vergeten op de spelersoverzichten te drukken, namelijk dat je maar 2 robotjes mag programmeren (muggenzifterij, maar het is wel jammer) - het thema is dun, flinterdun (zoals zo vaak), dus hiervoor moet u het niet doen
Conclusie : Driewerf hoera voor Stefan Feld, hij doet het opnieuw. Ik zet deze graag in de rij naast Trajan, Burgundy en Luna, mijn favorieten. Of deze titel zich uiteindelijk er volledig zal tussen nestelen zullen volgende speelsessies moeten uitwijzen. Ik wil hem in ieder geval snel en véél terug op tafel zien liggen.
Aquasphere is de nieuwe big-box die van Stefan Felds hand komt. Ik moet u dus niet vertellen dat dit een relatief lijvige bespreking zal gaan worden en dat we u met materiaal rond de oren zullen slaan. Bovendien hebben we er al speelsessies opzitten en mag u morgen de imprESSEN onmiddellijk verwachten. Het feit dat deze titel in Essen door verschillende uitgeverijen gelijktijdig werd voorgesteld, maakt het spel eigenlijk al tot de topper van de beurs. Ook in de polls stond deze titel erg hoog en hier en daar zelfs op het hoogste schavotje. Of dit spel dat ook allemaal waard is, houden we nog tot morgen, maar lees gerust even dit overzichtje zodat u alvast een zicht krijgt op de zaak. We beginnen alvast met een erg fijn pluspunt, Quined bracht deze titel uit in het Nederlands, dus ook het spelregelwerk kan u in uw moedertaal nalezen. (al moet gezegd dat er hier en daar een klein typfoutje verborgen zat, maar dat deert ons niet, het is wel jammer)
In het spel bent u lid van een wetenschapsteam dat gehuisvest is in de onderwaterwereld van "Aquasphere", een diepzee-onderzoeksstation. Door het programmeren van je robotjes en je wetenschappers op de juiste plaatsen in de zetten, zal je allerhande acties kunnen uitvoeren die moeten leiden tot de broodnodige overwinningspunten, want zoals het een goeie Feld betaamt, is het hier ook weer punten sprokkelen geblazen. U krijgt zoals gezegd dus héél wat materiaal, alvast een bloemlezing : een speelbord (onderzoeksstation) bestaande uit 6 delen die elk spel weer anders in elkaar kunnen gepuzzeld worden. In het centrum plaatsen we tegels die verschillend zijn naar gelang het aantal spelers, deze tegels tonen de grondstoffen die elke ronde verschijnen en de punten die je scoort voor het uitvoeren van bepaalde acties. Daarnaast 1 hoofdkwartier waarop de 7 programmafiches komen te liggen aan de hand van de programmakaarten (7 in het spel), waar een puntenspoor rondloopt en waar ook de speelvolgorde wordt op aangegeven. Elke speler krijgt een spelersbord, een basislab, 1 houten ingenieur, 1 houten wetenschapper, 6 duikboten, 16 robots en 2 telstenen. Als extra materiaal zijn er 15 octopussen, 20 kristallen, 41 onderzoekskaarten, 44 tijdfiches en 30 labuitbreidingen. Het spel vraagt dan ook wel wat voorbereiding en neemt wat tijd in beslag bij de opstelling ervan. Ik verwijs voor dit onderdeel graag naar de spelregels. Alles staat daar wel erg duidelijk aangegeven en eens je een potje achter de rug hebt, ben je zo vertrokken.
Het spel wordt gespeeld over 4 ronden. Beginnend met de startspeler en dan volgens het volgordespoor voeren de spelers om beurten een actie uit. Dit gaat zo door tot alle spelers hebben gepast. De speler die als eerste past, wordt de startspeler, de andere spelers volgen ook in de volgorde van het passen. Na elke ronde volgt er een tussentelling en wordt alles klaargemaakt voor de volgende ronde en op het einde nog een slottelling (waarover later meer). De speler die het meeste punten weet te verzamelen, wint het spel. Net zoals bij Suburbia (een spel van Béziergames) is het overigens zo dat het scorespoor hier en daar onderbroken is door een rode lijn. Als je hierover wil gaan, moet je een kristal afgeven. Kan of wil je dit niet, dan kan je geen punten meer bijwinnen. Bij de eindtelling tellen deze obstakels niet meer.
In een beurt kan een speler kiezen uit 3 zaken : een robot programmeren, de actie van een geprogrammeerde robot uitvoeren of passen. 1) Om een robot te programmeren verplaats je jouw ingenieur op het hoofdkwartier naar één van de mogelijk programmafiches. Je mag een robot in je voorraad op de overeenkomstige actie op je spelersbord plaatsen. Let wel dat je slechts 2 robotten gelijkertijd mag geprogrammeerd hebben op je bord. Eénmaal per beurt mag je ook 3 tijdfiches afgeven om een robot te programmeren. Je doet dit om een extra actie te bekomen of omdat je een bepaalde programmafiche niet kan bereiken met je ingenieur.
2) Om een geprogrammeerde actie met een robot uit te voeren, doorloop je 3 stappen : - bepaal waar de actie wordt uitgevoerd : verplaats je wetenschapper naar de sector van het speelbord waar je de actie wil uitvoeren, dit kost je tijdfiches (deze fiches zijn eigenlijk het betaalmiddel in het spel, en je komt het vaak te kort). Ter plekke aangekomen plaats je je wetenschapper op de kleur van de actie die je wil uitvoeren - plaats een robot in het centrum van de sector, hierdoor kan je een robot daar te plaatse misschien verdrijven. Voer nadien de actie uit die je met je wetenschapper koos. De robot moet uiteraard wel geprogrammeerd zijn in de kleur die je hier wil uitvoeren. De verdreven robots worden bij elkaar gezet, maar afhankelijk van het aantal spelers, keren een teveel aan robots op de duur terug naar het persoonlijke spelersbord - voer tenslotte de actie uit (zie onder voor meer) (extra : je mag steeds een geprogrammeerde robot terugplaatsen op je spelersbord voor 2 tijd)
3) Als laatste kan je passen, je zet je wetenschapper op de eerste vrije plaats van het passpoor. Deze volgorde zal de speelvolgorde voor de volgende ronde bepalen.
De acties : - lab uitbreiden (groen) : je neemt de labuitbreiding die bij de sector ligt en bouwt ze aan je eigen basislab aan. Deze uitbreidingen verhogen je limiet van tijdfiches, kaarten en kristallen die je mag hebben, het aantal octopussen die je kan verwijderen in één beurt of laten je toe om robots op de centrale plaatsen in de aangegeven sectoren te plaatsen. - tijdfiches nemen (geel) : neem tijdfiches die eventueel in het gebied liggen. Er is steeds een minimum van 2 (voorgedrukt op het bord) en kan gaan tot 5. Let er wel op dat je niet over je capaciteit gaat, zoals aangegeven op je basislab. (een teveel vervalt) - kristallen nemen (zwart) : neem alle kristallen uit de sector, zoals toegelaten door je capactiteit - octopussen vangen (paars) : vang een aantal octopussen zoals aangegeven door je capaciteit en scoren overeenkomstig punten (1/3/6/10/15/21 punten voor 1/2/3/4/5/>5 octopussen) - een duikboot plaatsen (blauw) : neem de meest linkse duikboot van je spelersbord, betaal de gevraagde tijdfiches en plaats de duikboot op de eerste vrije plaats in de sector. Je krijgt evenveel punten als aangegeven op de centrale tegel. - een onderzoekskaart nemen : neem de kaart die bij de sector ligt. Hou rekening met je capaciteit, je mag geen kaarten meer nemen als je capactiteit is bereikt. Je scoort de punten zoals aangegeven op de centrale tegel. De kaarten stellen je in staat om te zondigen tegen sommige regels, om extra acties uit te voeren, éénmalige grondstoffen te nemen, ... - een robot programmeren (wit) : neem een robot uit je voorraad en en zet hem op de programmeerruimte zoals aangegeven in de sector waar je de actie uitvoert. Indien deze programmeerplaats reeds bezet is, neem je twee tijdfiches in ruil.
Tussentelling : - je krijgt één tijdfiche per boot die niet op je spelersbord staat - je mag onderzoekskaarten met het tussentellingsymbool gebruiken - de speler met een meerderheid aan robots op de centrale plaats in de sectoren scoort 6 punten. Bij gelijke stand krijg je 3 punten. - je krijgt een aantal punten gelijk aan het aantal ingezette robots, die bovendien geen duikboot meer onder zich hebben staan op het spelersbord - kristallen in je voorraad leveren punten op 1/3/6/10/15/21 voor 1/2/3/4/5/>5 kristallen - minpunten voor achtergebleven octopussen in de sectoren waar je een robot in het centrum hebt staan -1/-3/-6/-10/-15/-21 voor 1/2/3/4/5/>5 octopussen Pas nadat je deze optelsom gemaakt hebt, verplaats je je scoresteen op het scorespoor. Indien je een rode lijn zou passeren, moet je dus een kristal afgeven of stoppen aan de lijn. Het kan zijn dat je punten verliest en je scoresteen achteruit moet plaatsen, ook dan ga je niet over de rode lijn.
Voorbereiden volgende ronde : - overal worden nieuwe onderzoekskaarten en labuitbreidingen uitgelegd, eventueel bovenop nog aanwezige kaarten en fiches - de centrale tegel vertelt welke zaken waar verschijnen : octopussen, kristallen, tijdfiches (en neutrale duikboten bij 2-3 spelers) - de bovenste centrale tegel wordt nadien verwijderd - de speelvolgorde wordt aangepast volgens de pasvolgorde van vorige ronde - de ingenieurs worden terug onderaan in het hoofdkwartier geplaatst - de programmafiches komen op nieuwe plaatsen terecht zoals aangegeven op de programmakaarten
Eindtelling : - verschillende letters in je persoonlijke lab leveren je 1/3/6/10/15/21 punten op voor 1/2//3/4/5/6 verschillende letters - 1 punt voor elke ongebruikte tijdfiche - 5 punten als je alle duikboten hebt ingezet - 5 punten als je basislab volledig uitgebreid is De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste robots op de centrale plaatsen in de sectoren. Indien nog gelijk wint de speler met de meeste kristallen of nadien zijn er meerdere winnaars.
Titel : Aquasphere Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Quined Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 100 min. Leeftijd : 12+
+ de actiekaarten zijn superduidelijk en u krijgt ook nog eens een mooi overzicht in de spelregels + het speelt vlot, het mancalasysteem werkt wel (maar ik ben er slecht in) + het blijft erg spannend tot het einde, de speler die wat achterligt, kan nog wel wat inhalen + het overzichtje op een vliegtuigticket is mooi gedaan, ook de kegels zijn fijn materiaal + je kan het speelbord gaan aanpassen
- het spel loopt wel, het werkt wel allemaal, maar het is ook saai en repetitief
Conclusie : ondanks de vele positieve punten en eigenlijk weinig of geen negatieve punten scoort dit spel niet echt supergoed bij mij. Ik vind het eigenlijk ietsje te beperkt, te saai en vooral te repetitief. Ik heb eigenlijk gewoon weinig plezier gehad aan dit spelletje. Ik wil het zeker nog eens een kans geven met de volledige bezetting (4 spelers), want dan gaat het misschien allemaal meer uitbalanceren. Er zitten wel erg leuke elementen in het spel, probeer ik mijn passagiers snel binnen te krijgen, ga ik voor opdrachten te volbrengen, probeer ik de neutrale passagiers binnen te krijgen voor handkaarten, ... Bij deze titel zit ik dus duidelijk met een dubbel gevoel, hopelijk brengen volgende speelsessies raad en dan kom ik hiermee graag bij u terug.
Deelnemers : Pieter, Kurt, Andy & Arne Gespeelde
spellen
: Wakanda, Le Havre inland port, Lords of Xidit, Black fleet & Night of the grand octopus Speeldatum : 08/11/'14 Speelplaats : Spelen aan zee - Bredene Opmerkelijk
: Altijd leuk om spellen te spelen die niet in de collectie zitten. Ook hiervan maken we graag een imprESSEN de komende dagen.
+ een lijvig kaartspel waarbij je je hoofd erbij zal moeten houden + mooi en veel materiaal in een relatief klein doosje + scoren kan op verschillende manieren, maar de edelsteenbusiness moet je hoofdzaak blijven hebben we al gemerkt
- er zijn wel enkele kleine onvolledigheden in de spelregels - het kan een erg frustrerend spel zijn en je moet elkaar goed in de gaten houden zodat er geen monstercombo kan gemaakt worden - met 2 spelers is de speelduur oké, maar ik vrees voor de grotere spelersaantallen (hopelijk lukt 3 ook nog)
Conclusie : Johari is zo'n pareltje dat je moet leren spelen. Ik denk dat er nog meer in verborgen zit dan we op het eerste zicht merkten. De actiekaartenkeuze is belangrijk, de speelvolgorde zelfs nog véél meer. Timing is erg belangrijk en gaat bij hogere spelersaantallen ongetwijfeld nog belangrijker zijn. Vergis u zeker wel niet, je zal je hersenen moeten pijnigen bij dit kleinnood.
Schuifelen op Zaventem, zo zou je deze titel ook kunnen noemen. In dit spel probeer je jouw gezelschap van 5 mensen als eerste in een vliegtuig te krijgen. Als het even kan probeer je hier en daar nog langs te gaan in de souvenirwinkel, een hapje te gaan eten en een sanitaire pauze in te lassen. Al deze zaken kunnen je overwinningspunten opleveren. De speler die aan het einde van het verhaal, wanneer een speler al z'n mensen op het vliegtuig heeft gekregen of als er 12 boardings in totaal waren, eindigt het spel.
Het spel wordt geleverd met een dubbelzijdig speelbord (verschillende havens en structuren), 60 speelkaarten (die een actie en een doel tonen), 4 spelershulpen, 20 blokjes (in de vier spelerskleuren), 20 neutrale blokjes, 4 vliegtuigen, 44 fiches om het speelbord naar believen aan te passen in een variant), 6 blokkeerkegels en 1 instapfiche.
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd, de gekleurde blokjes op de verschillende startposities (P1,P2,P3 en P4). Alle blokjes doen overigens mee, kleuren die niet tot een speler behoren worden ook neutrale blokjes genoemd. De vliegtuigen van de desbetreffende kleuren worden op de overeenkomstige gates gezet (G1,G2,G3 en G4). Op alle andere vakjes worden 2 neutrale blokjes gelegd. De instapfiche wordt op de nul gezet van het boardingspoor en elke speler krijgt drie handkaarten om het spel te beginnen.
De spelers gaan om beurten aan de slag en doorlopen in hun beurt 3 stappen : 1) actiefase : speel één handkaart en gebruik de actie hierop vermeld (optioneel)
2) bewegingsfase : de speler is verplicht om te gaan bewegen met enkele passagiers. Hiervoor neemt hij alle blokjes die samen in een vak liggen (waarvan minstens één blokje in z'n kleur) en gaat hij in de richting van de wijzers bij elk vak één blokje achterlaten (Mancala-systeem). Hij mag alle blokjes één voor één opgebruiken of op een gegeven moment beslissen om met een aantal blokjes ergens te stoppen. Indien je met een laatste blokje aan een gate komt die overeenkomt met de kleur van het blokje mag je in het vliegtuig stappen. Indien het van jouw kleur is, dan scoor je hiervoor op het einde 5 punten. Plaats je een neutraal blokje in een vliegtuig, dan mag je twee nieuwe handkaarten trekken. (uitzondering : indien je beweging een opstopping veroorzaakt, dwz zeven blokjes in één veld, dan moet je hier een blokkeerkegel plaatsen. Je mag je beweging nog wel volledig uitvoeren, maar volgende spelers moeten bij de blokkeerkegel hun beweging stoppen. Ze mogen wel gewoon alle blokjes in een volgende beurt hier wegnemen (als ze een blokje van eigen kleur erbij hebben zitten) en dan verdwijnt de blokkeerkegel terug.
3) Doelfase : je mag één van je handkaarten uitspelen als er aan de voorwaarden op de onderkant van de kaart is voldaan. Je hebt je doel dan bereikt en scoort de onderstaande punten op het einde van het spel. Indien je na het uitspelen van deze kaart geen handkaarten meer hebt, mag je één kaart van de trekstapel nemen. Indien je nog wel kaarten hebt, mag dit echter niet.
Op zich is dit alles wat het regelwerk betreft, de mogelijkheden zitten natuurlijk in de kaarten. Vaak is het moeilijk kiezen tussen de actiekant en de doelkant van de kaart. De actiekaarten laten je toe om extra bewegingen te doen, om blokjes naar bv. het restaurant te zetten, om extra handkaarten te trekken of neutrale blokjes te negeren. De doelen vragen je vaak om bepaalde kleuren bij elkaar in een vak te krijgen, een aantal blokjes op het restaurant of in het toilet te krijgen, ...
Nadat één van de eindcondities bereikt is en de lopende ronde is afgehandeld, worden de punten opgeteld. Voor elke eigen passagier in je vliegtuig scoor je vijf punten. Daarbij tel je alle punten op die je haalde met je doelkaarten. De speler met de meeste punten is de winnaar.
Titel : Planes Auteur : David Short Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 12+
+ schitterende vormgeving + simpel, snel spelverloop + past zonder schroom in de rij met Niagara, Manilla, Tobago en Safranito + dit spelen geeft gewoon een erg fijn gevoel, het gaat vooruit, is overzichtelijk en spannend tot het slot
- met twee spelers ligt het voor de hand welke acties je kiest, je wijkt eigenlijk bijzonder weinig af van één bepaalde speelwijze - het is wel relatief repetitief en eenvoudig, misschien staat dit de herspeelbaarheid wel wat in de weg
Conclusie : Zoch-big-box-kwaliteit! Bepaal dus maar zelf of het iets voor u is, ik leg hem graag samen met u op tafel.
In Sultaniya strijden de spelers voor de titel van beste architect en de titel van grootvizier van de sultan. Ze richten hun paleis op dat voldoet aan de voorgeschreven voorwaarden om zoveel mogelijk aanzienspunten te sprokkelen. In dit prachtig vormgegeven spel vindt u 4 dubbelzijdige spelersborden die elk verschillend zijn, andere scoringsmogelijkheden hebben en een ander karakter tonen. Daarnaast zijn er 93 gebouwtegels in het spel, onderverdeeld in 4 verdiepingen, 10 doelkaarten waarmee je extra punten kan sprokkelen, 55 prachtige saffieren, 4 miniatuurgeesten en een scorebord met 4 scorefiches.
De gebouwtegels worden per soort geschud en klaargelegd (bij minder dan 4 spelers worden er tegels uit het spel verwijderd). De saffieren vormen een algemene voorraad, elke speler neemt een spelersbord en plaatst z'n scorefiche op de nul punten op het scorespoor. De geesten worden op hun plaatsje op het scorespoor geplaatst. Tenslotte krijgt elke speler 2 doelkaarten die hij gedekt (nadat hij zelf heeft gekeken natuurlijk) aan de zijkanten van z'n spelersbord plaatst. Sommige spelers starten het spel al met saffieren zoals aangegeven op hun spelersbord. Er wordt een willekeurige startspeler gekozen en dan kan het spel beginnen.
Als je aan de beurt bent, kan je uit één van de volgende drie acties kiezen : - bouwen : kies één van de verdiepingen, leg tot drie tegels open (soms moet je er dus drie leggen, af en toe 1 of 2, maar er moeten er steeds drie openliggen). Ook de bovenste tegel van de trekstapel is steeds zichtbaar, maar mag niet genomen worden. Nadat je deze stap hebt uitgevoerd, MOET je een tegel nemen, maar deze moet niet van de verdiepingen zijn die je net opendraaide. Tot slot leg je de bouwfiche op je spelersbord, rekening houdende met de bouwregels. a) tegels moeten altijd grenzen aan eerder geplaatste tegels of het spelersbord b) tegels worden geschrankt boven elkaar geplaatst (niet volledig loodrecht op elkaar) c) het artwork op de tegels moet perfect in elkaar passen (je kan ook de achterkant van de tegel gebruiken) d) een tegel moet minstens één tegel eronder hebben (kan dus wel wat overhangen langs één kant) e) een tegel moet binnen de afgebakende regio worden geplaatst (de doeltegels aan de zijkant van je spelersbord geven de grens aan) f) je mag niet bouwen zodat er een gat ontstaat tussen allemaal tegels Eens een tegel geplaatst is, kan deze in principe nooit meer van plaats veranderen (behalve als je één van de geesten hun hulp inroept). Indien je een tegel plaatst waarop saffieren zijn te zien, neem je deze onmiddellijk uit de voorraad.
- de hulp van een geest inroepen : betaal de kosten van de geest die je wil inroepen, voer z'n effecten uit en plaats de geest bij jouw spelersbord. 1) blauwe geest (kost 1 saffier) = neem alle opengelegde tegels van een verdiep, leg ze onder de stapel, trek 3 nieuwe en voer dan de bouwactie uit 2) rode geest (kost 2 saffieren) = beweeg één van de tegels in je paleis naar een andere vrije plaats in je paleis of leg het onder de trekstapel, nadien voer je een gewone bouwactie uit 3) groene geest (kost 2 saffieren) = je kan twee keer bouwen deze ronde 4) gele geest (kost 3 saffieren) = kies een tegel uit een stapel naar keuze en bouw deze
- passen : neem twee saffieren uit de voorraad.
Zo gauw een speler de vijfde tegel op z'n bovenste verdieping bouwt, krijgen alle andere spelers nog één beurt en is het spel ten einde. Nadien volgt er een waardering waarbij de vooropgestelde doelen op je spelersbord en op je doelkaarten worden nagegaan. Zo zijn er punten voor : - 1 punt per raam of deur in je paleis - 3 punten per koepel of palmbomen in je paleis - 6 punten voor een afgewerkt torentje (bestaande uit drie delen of zichtbaar op het bovenste verdiep) - 9 punten voor de speler met de meeste wachters, 6 voor de tweede en 3 voor de derde - 4 of 5 bonuspunten zoals aangegeven op de tegel van het bovenste verdiep
Doelkaarten : - 1 punt per specifiek symbool dat in je paleis staat - 1 punt per specifiek symbool die je in een loodrechte lijn boven elkaar hebt kunnen plaatsen +1 punt - 2 punten per geest die je voor je hebt staan - 1 punt voor elke 2 saffieren die je nog in je voorraad hebt
Titel : Sultaniya Auteur : Charles Chevallier Uitgeverij : Asmodée/Bombyx Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
+ de tekeningen zijn schattig, het oogt wel mooi + een rondje duurt op zich niet zo lang + het idee is fijn en goed gevonden + je kan het wel met de ganse familie gaan spelen, niet veelspelers zullen wel eens bij dit spelletje blijven staan
- als je met zeven gaat spelen, gaat het spel toch echt wel te lang duren voor wat het is - de kans dat de speler erin slaagt om zeven op een rij te halen is klein, ik denk dat je vaak negatief gaat bieden - het scoren is te wispelturig, als je als actieve speler een goeie beurt maakt, is er veel kans dat je het spel wint
Conclusie : spelprincipe is oké en goed gevonden, uitwerking ervan is ietsje te beperkt in mijn ogen en te repetitief. Je zit met je vingers te draaien als de andere spelers aan de beurt zijn. Met een klein spelersaantal is het nog te doen, maar met een volledige bezetting vrees ik voor erg véél saaiheid.
We gaan vandaag gewoon op ons elan door met de microgames van AEG. Ook dit kaartspelletje heeft in zekere zin weer dat Love letter-gevoel, maar het is dit keer wel echt een ander spel vind ik persoonlijk. Ook de verpakking is dat ietsje anders, een te grote doos voor zo weinig materiaal, dat wel. Dit keer krijgt u maar liefst 77 kaarten (11x de verschillende helden), 5 overzichtskaarten en de spelregels.
Bij aanvang van het spel krijgt elke speler twee helden die hij voor zich open legt. Het moeten wel twee verschillende helden zijn. Daarna krijgt elke speler nog 5 handkaarten en wordt de rest van de kaarten als trekstapel in het midden van de tafel gelegd. Doel van het spel is om zes verschillende helden te verzamelen en voor je hebben liggen. De speler die hierin slaagt, is de zevende held en wint het spel.
Elke kaart bestaat uit een nummer dat aangeeft welke waarde de kaart heeft om ze rond te sturen, een speciale eigenschap die je éénmalig kan gebruiken als de kaart voor je ligt, een afbeelding en de voorwaarde die aangeeft welke kaart je mag rondsturen.
Als je aan de beurt bent, draai je de bovenste kaart van de trekstapel. Je leest de voorwaarde onderaan deze kaart. Ze vertelt je welke waarde van kaarten je mag doorsturen deze ronde. Zo moet je bijvoorbeeld een 3 of lager doorsturen, een 5 of hoger, iets tussen 3 en 5, een even of oneven nummer, de waarde van het aantal spelers en hoger of lager.
De actieve speler kiest dan een kaart uit z'n hand die aan deze voorwaarde voldoet en geeft de kaart gedekt door aan de speler links van hem. Indien hij geen geschikte kaart op handen heeft, moet hij een kaart die voor hem ligt doorgeven. Indien daar nog steeds geen gepaste kaart tussen zit, wordt de bovenste kaart van de trekstapel gedekt doorgegeven.
De speler die de kaart ontvangt, kan nu twee zaken doen. Hij mag de kaart opendraaien en proberen voor zich uit te leggen. Indien hij dit nummer van held nog niet had, legt hij de kaart voor zich neer. Indien er reeds een zelfde kaart aanwezig was, worden beide kaarten afgelegd en is de overwinning terug een stapje verder weg. De speler mag er ook voor opteren om de kaart door te schuiven naar de volgende speler. Ook die heeft op z'n beurt weer de keuze. Het kan zijn dat de kaart terug komt bij de actieve speler. Die moet de kaart nu wel aannemen en in z'n vitrine leggen of dus afleggen samen met een kaart van dezelfde waarde die er al lag. Tot slot van z'n beurt trekt de speler nog een kaart van de trekstapel. Daarna komt de volgende speler aan de beurt.
Als de helden voor je liggen, kan je ze ook nog eens gebruiken voor hun speciale actie. Je tapt de kaart dan om aan te geven dat je de eigenschap reeds hebt gebruikt : - shield maiden : je kan een eigenschap van een andere speler annuleren - wyrm slayer : je mag de rondgaande kaart laten afleggen - chieftain : je mag een getapte heldenkaart terug rechtleggen, zodat je de eigenschap nogmaals kan gebruiken - outcast : een andere speler naar je keuze kan de rondgaande held niet recruteren - oracle : bekijk de rondgaande heldenkaart - tale weaver : de actieve speler mag een held naar keuze rondsturen (geen rekening houden met de voorwaarde) - forest strider : trek twee kaarten op handen
Hints : je mag de actieve speler om hints vragen alvorens te beslissen of je een rondgaande heldenkaart al dan niet opneemt. Je legt een kaart uit je hand gedekt bij de actieve speler. De speler bekijkt de waarde van de kaart en zegt "ja" of "neen" op de vraag of de rondgaande held overeenkomt met deze kaart. Jouw kaart wordt dan afgelegd. Let wel op, want nu speel je met een handkaart minder, zodat je minder mogelijkheden hebt tijdens het spel. Je mag meerdere hints vragen in één beurt, maar dan verlies je nog meer kaarten.
Titel : Seventh hero Auteur : Buro Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Deelnemers : Wim, Pieter & Arne Gespeelde
spellen
: Alchemists & Grog island Speeldatum : 07/11/'14 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: "Slechts" twee nieuwe spellen gespeeld deze avond, maar ze konden wel tellen. Meer info in de imprESSENs binnenkort.
Deelnemers : Eveline, Pieter, Kamiel & Arne Gespeelde
spellen
: Dobble, Fun farm & Stef Stuntpiloot Speeldatum : 08/11/'14 Speelplaats : Spelen aan zee Opmerkelijk
: Even enkele spellen demoën, zodat bovenstaande spellen "verhuurd" konden worden, hopelijk beleven ze er plezier aan deze week.
+ u houdt van Love letter en wil eens een andere setting + u houdt van zéér korte, snelle spelletjes + u koopt graag onmiddellijk ook de uitbreidingen erbij omdat het basisspel niet voldoende biedt
- het basisspel is dun, iets te dun naar mijn mening, u gaat de uitbreidingen erbij halen - uit het spel zonder nog maar één kaart gespeeld te hebben, het kan - er is in mijn ogen iets te weinig variatie in de kaarten (wat bij Love letter niet het geval was)
Conclusie : dit spel is wel oké, ik neem aan dat het soms fantastische potjes kan opleveren, maar soms ook totaal niets. Dit was een euvel waar Love letter ook wel wat aan leed. Het feit dat je uit het spel wordt gegooid, is in zo'n kort spel niet erg, maar je stelt je toch de vraag waarom je het spel dan toch speelt. Ik vermoed dat de uitbreidingen een must zijn en het spel zeker zullen verrijken. Met twee spelers stelde het me wat teleur, maar ik denk dan ook dat je best met z'n vieren aan de slag zult gaan.
Met Cypher gaan we dezelfde ingeslagen weg in als gisteren met Lost Legacy. Ook dit spel heeft weer bijzonder veel weg van het Love letter spelsysteem. Het thema is weer net ietsje anders, maar de manier van spelen komt in grote lijnen overéén.
Ook nu weer krijgt u een fijne stoffen zakje met daarin 19 karakterkaarten, 4 overzichtskaarten en de spelregels. In tegenstelling tot de vorig genoemde spellen gaat u hier echter geen spelers elimineren. U gaat vooral proberen de juiste kaarten voor u uit te spelen om zoveel mogelijk invloed te verzamelen.
Elke kaart toont een invloedswaarde (nodig om het spel te winnen), de naam, een symbool dat aangeeft hoe vaak de kaart in het spel aanwezig is, het klassesymbool (hoog-midden-laag) en het effect. De effecten kunnen éénmalig zijn bij het uitspelen van de kaart of een doorlopend effect zolang de kaart voor je neerligt.
Elke speler krijgt bij aanvang 1 overzichtskaart, de karakterkaarten worden geschud. De startspeler krijgt 3 kaarten, z'n rechterbuur 1 kaart en de anderen 2 kaarten. Tot slot wordt er alvast één kaart van de trekstapel opengelegd in de vitrine. De startspeler begint en de spelers kunnen om beurten aan de slag tot de trekstapel is opgebruikt of de Cyber anomaly kaart wordt gespeeld.
In een beurt doorloopt de speler de volgende stappen. Je start je beurt overigens steeds met 3 handkaarten : - Speel een kaart voor je uit en voer het effect uit, ook al is het in je nadeel. Je mag slechts 3 kaarten voor je hebben liggen, dus als je er vier hebt, moet je er één afleggen onder de trekstapel. - Trek de bovenste kaart van de trekstapel of de bovenste kaart van de vitrine, voeg de kaart toe aan je hand (als de vitrine leeg is, wordt ze onmiddellijk aangevuld) - Geef één van je handkaarten door aan je linkerbuur en dan één kaart aan je rechterbuur. - Leg eventuele extra handkaarten af, je mag slechts één handkaart overhouden. De afgelegde kaarten komen onderaan de trekstapel.
Als de trekstapel is opgebruikt of een speler de cypher anomaly kaart speelt, komt het spel tot een einde. Alle speler mogen nog exact één beurt spelen. Nadien wordt de invloed van de uitgespeelde karakters voor de spelers opgeteld. De speler met het meeste invloed wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler die het dichtste (volgens de klok) bij de speler zit die het einde van het spel triggerde. (dus niet deze speler zelf)
De kaarten : - cypher anomaly (2x) : triggert het einde, trek 1 kaart, voeg ze toe of leg ze af - fixer (1x) : trek 1 kaart en voeg 1 kaart toe aan je speelgebied - extractor (1x) : trek 3 kaarten, verwijder dan 1 handkaart uit het spel - bodyguard (3x) : als deze kaart voor je ligt, mag je ze afleggen om het effect van een tegenspeler te negeren - hacker (1x) : als deze kaart voor je ligt, mag je ook kaarten trekken van de onderkant van de trekstapel - syndicate chief (2x) : als deze kaart voor je ligt samen met kaarten met lagere waarde stijgt de waarde van deze kaart met 3 - data runner (1x) : als deze kaart voor je ligt, negeer je het effect van een gespeelde Technomancer van een andere speler - archivist (1x) : neem "coder" uit de vitrine of het speelgebied van een andere speler en leg de kaart bij je zelf - technomancer (2x) : alle andere spelers moeten hun karakters van de hogere klasse uit hun speelgebied verwijderen - android (1x) : geen effect - coder (1x) : als deze kaart voor je ligt, mag je 2 kaarten trekken ipv 1 als je kaarten trekt - executive (1x) : ruil deze kaart met de "corp overseer" met een andere speler - aristocrat (1x) : leg alle middenklasse karakters uit je speelgebied af. Als deze kaart voor je ligt en je speelt een middenklaskarakter, moet je de aristocrat afleggen - corp overseer (1x) : leg alle lage klassekarakters uit je speelgebied af
Titel : Cypher Auteur : David Short Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 14+
+ prachtig materiaal, ook het artwork weet me te bekoren + u kan met verschillende volkeren aan de slag, elk met z'n eigenheid + lekker combo's zoeken in de kaarten en zoveel mogelijk halen uit hetgeen dat je voorhanden hebt + superduidelijke symboliek + ondanks de complexiteit van het spel zijn de spelregels duidelijk en komen er weinig conflicten en vragen voor (meestal staan deze dan nog even mooi verduidelijkt in de spelregels)
- ik weet niet of alle volkeren goed uitgebalanceerd zijn. Ik vermoed dat je echt wel moet wennen aan sommige volkeren om evenveel kans te maken op de overwinning als de anderen - alle symbolen zijn superduidelijk, maar af en toe wordt het wel klein en fijn op de kaartjes - je speelt hoofdzakelijk op je ééntje, je kan wel gaan aanvallen (maar dat zit niet echt in onze aard misschien). Dit klinkt misschien een beetje raar uit de mond van een eurogamer, maar er was misschien iets te weinig animo en interactie. Mijn medespeler stoorde zich hier wel meer aan dan ikzelf
Conclusie : Ik begrijp op zich wel waarom dit spel zo'n hype was in Amerika, in Europa daarentegen vind ik het anders liggen. Let wel, dit is totaal geen Ameritrash-spel, maar ik kan me inbeelden dat dit type van spelers wel houdt van de verschillende volkeren, de eigenheid van de decks, het feit dat er agressief kan gespeeld worden, maar toch met dat eurotintje errond. Wat de eurogamers betreft, kan ik enkel aanraden om het spel te proberen, ik vond het best wel geslaagd, maar ik kan me inbeelden dat sommigen het maar niets vinden. Je bent nog meer op jezelf bezig dan bij de gemiddelde Agricola of Caverna waarbij je elkaars acties nog kan afnemen. Ik vrees wel dat het spel met meer dan twee spelers ook dat tikkeltje te lang zal duren. Ik vind het een perfecte, lijvige tweespeler en leg hem graag snel terug op tafel en dan speel ik eens niet de barbaar!
U neme Love letter, u steke dit in een ander thematisch jasje, u bekomt Lost Legacy. AEG heeft erg ingespeeld op de Love letter hype die vorig jaar in Essen heerste. Niet enkel deze titel heeft héél wat verwijzingen naar hun toppertje, maar meer daarover de komende dagen, vandaag kijken we naar Lost Legacy - the starship. Er zijn ondertussen al een drietal uitbreidingen voor dit spel, dus echt volledig nieuw is het ook niet meer.
Lost legacy is een spelletje waarin risico, deductie en een portie geluk nodig zijn om te winnen. Elke ronde speelt een speler één kaart en probeert hiermee de andere spelers te elimineren of de lost legacy-kaart te vinden. Nadat de trekstapel is opgebruikt, komt er een nieuwe fase in het spel (nieuw ten opzichte van Love letter), namelijk de zoektocht naar de Lost legacy-kaart. De speler die deze kaart weet te vinden, wint het spel. Indien niemand de kaart vindt, zijn er geen winnaars.
Het spel bestaat uit 16 kaarten, 4 overzichtskaarten en één stoffen buidel.µ Een kaart bestaat uit 5 zaken : een onderzoekssnelheid (bepaald in welke volgorde de spelers op zoek mogen gaan naar de lost legacy-kaart), het aantal keer de kaart voorkomt in het spel, de naam, het effect dat de kaart heeft indien ze wordt gespeeld en een uitbreidingssymbool (zodat u de verschillende versies en uitbreidingen van elkaar kan onderscheiden).
De 16 kaarten worden geschud, één kaart wordt gedekt naast de trekstapel gelegd (dit is de ruïne), elke speler trekt één kaart op handen en er wordt een startspeler gekozen.
In een speelbeurt doorloopt de actieve speler 4 fasen : - een kaart trekken van de trekstapel, je hebt nu 2 handkaarten - een kaart uit je hand kiezen en uitspelen - het effect van de kaart uitvoeren (zie onder), ook al is het in je nadeel - indien er nog kaarten in de trekstapel zijn, gaat de volgende speler aan de slag. Indien de trekstapel is opgebruikt, gaan we de lost legacy-kaart zoeken
Alle afgelegde kaarten worden voor je neergelegd, zodat je de waarde nog kan zien. Indien een speler wordt geëlimineerd, legt hij z'n handkaarten open voor zich neer en neemt niet meer deel aan het spel. Indien alle spelers, behalve één, zijn geëlimineerd, wint de resterende speler het spel. Indien we op zoek gaan naar de lost legacy mogen de resterende spelers in volgorde volgens waarde van de kaart in handen op zoek gaan. Eerst komen de 2's aan de beurt, daarna de 3's, ... Bij gelijke stand mogen deze spelers niet op zoek gaan, ook een X stelt je niet in staat om te zoeken. Als je op onderzoek gaat, kies je een kaart van een tegenspeler of één uit de ruïne. Is dit de lost legacy, dan win je het spel. Is dit niet juist, gaat het onderzoek verder. Elke speler kan slechts éénmaal op onderzoek gaan. Indien je de lost legacy zelf vast hebt, mag je uiteraard je eigen kaart onderzoeken om het spel te winnen. Als niemand de lost legacy vindt, wint niemand.
De kaarten : - Sister of fate (1x) : indien iemand je hand bekijkt als je deze kaart vasthebt, wordt je geëlimineerd - General (1x) : bekijk de bovenste kaart van de trekstapel, je mag deze ruilen met de kaart in je hand - Shadow thief (1x) : kijk naar de hand van een andere speler of een kaart in de ruïne. Is dit de lost legacy, dan win je het spel - Swordsman (1x) : kijk naar de hand van een andere speler, is dit een kaart met een X, dan wordt die speler geëlimineerd - Lost legacy (1x) : deze kaart kan niet gespeeld worden - Old map (2x) : bekijk de bovenste kaart van de trekstapel en plaats ze in de ruïne, je mag nadien de ruïnes schudden - Search (3x) : bekijk een kaart uit de ruïne, je mag die kaart ruilen met je handkaart - Assault (3x) : bekijk de hand van een andere speler, je mag die kaart ruilen met je handkaart - Sneak attack (3x) : indien je deze kaart op handen hebt en een speler bekijkt je hand, leg je deze kaart af en krijg je de kaart van de tegenspeler, deze wordt geëlimineerd (behalve dus bij de Swordsman)
Titel : Lost legacy - the starship Auteurs : Hayato Kisaragi & Seiji Kanai Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 10+
+ Limes blinkt uit door z'n eenvoudigheid, maar toch wel wat diepgang + het speelt snel, erg snel + de kaarten zijn duidelijk en overzichtelijk + de scoremogelijkheden zijn niet te uitgebreid zodat het niet te complex wordt + als je de International Games Award wint, dan heeft dat toch zeker een reden
- /
Conclusie : Ik heb bij deze imprESSEN geen negatieve punten neergepend. Heeft dit spel dan geen nadelen? Waarschijnlijk wel, maar ik heb ze nog niet echt gevonden. In z'n genre is dit spel ongetwijfeld een toppertje. Dat wil zeker niet zeggen dat ik dit spel nu kost wat kost op tafel moet krijgen. Ik vind dit soort spellen altijd aangenaam om te doen, snel gespeeld, dus ik zal zeker aanschuiven. Het spel kan met meer dan twee spelers gespeeld worden (de originele "Cities" kon je volgens mij ook met 4 spelen) als je nog een extra doosje aanschaft, maar ik denk dat het op de manier waarop het nu is gepresenteerd door Abacusspiele het sterkste tot z'n recht komt. Eigenlijk is dit zo'n spel dat je met een massa volk kan gaan spelen, zoals Take it easy. Volle parochiezalen met mensen die allen dezelfde deck kaarten hebben, die allen gelijktijdig dezelfde kaart aan hun speelgebied aanpassen en hun meeples zo goed mogelijk inzetten. Op zich misschien wel een interessant gegeven om dit ooit eens te testen. Het zou volgens mij echt wel kunnen marcheren (hint naar de organisatie van Spel!). Dit spel is gewoon goed, een prima ontwerp en daarvoor kunnen we Martyn F enkel proficiat wensen.
Elke speler probeert in dit spel z'n bijtjes naarstig en vlijtig aan het werk te zetten zodat de honingproductie op volle toeren draait en je als eerst een vooraf bepaald aantal honingraten kan afwerken. Voor een kort spel staat dit getal op 5, een standaard op 7 en voor een lang spel op 9 honingraten.
Het spel wordt klaargezet zoals hieronder afgebeeld. De actiekaarten worden van A tot G op de tafel gelegd. De koninginkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Elke speler krijgt alvast 3 onafgewerkte honingraten en 6 dobbelstenen (bijen). De nectarblokjes worden bij de passende bloem gelegd. De eitjes en andere honingraten worden als voorraad klaargelegd. De startspeler legt de dag/nachtkaart voor zich neer. Speel je met minder dan 4 spelers worden enkele plaatsen op de actiekaarten afgedekt met de dobbelstenen van de neutrale kleur.
Elke ronde in Waggle dance bestaat uit een dag- en nachtfase. In de dagfase worden de dobbelstenen gegooid en één voor één door de spelers op de actiekaarten of de eigen bijenkorf geplaatst. In de nachtfase worden de acties één voor één in volgorde afgehandeld en krijgen de spelers de kans om nectar te verzamelen, hun bijenkorf uit te breiden, bijen te kweken, honing te fabriceren, ... Als op het einde van de nachtfase wordt voldaan aan de eindcondities stopt het spel en wint de speler die aan de eindconditie voldoet. Bij gelijke stand wint de speler met het meeste honing, daarna het minste bijen en het meeste resterende nectar.
De dagfase : de spelers plaatsen om beurten vertrekkende van de startspeler hun dobbelstenen op de actiekaarten of in hun bijenkorf. Op sommige actiekaarten kunnen ze enkel een bepaalde waarde van dobbelsteen leggen. Eens deze plaatsen bezet zijn, kan er geen dobbelsteen meer worden bijgelegd. De acties in de bijenkorf kunnen enkel uitgevoerd worden in je eigen bijenkorf. De actie nectar verzamelen op de bloemen vraagt ook een bepaalde waarde van dobbelsteen, maar laat je wel toe om meerdere dobbelstenen te leggen.
De nachtfase : de acties worden één voor één afgehandeld. Indien het er toe doet, worden de acties ook in speelvolgorde gedaan, maar meestal kan dit simultaan gebeuren.
A) een tegel claimen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug en neemt een nieuwe honingraat uit de voorraad die hij op de onafgewerkte kant in hun bijenkorf leggen B) een ei uitbroeden : de speler neemt z'n twee dobbelstenen met dezelfde waarde op een onafgewerkte honingraat met ei in z'n bijenkorf terug en krijgt een extra dobbelsteen voor de volgende ronde. Het ei wordt ook afgelegd. C) een ei claimen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug, neemt een ei uit de voorraad en plaatst dit op een vrije onafgewerkte honingraat in z'n bijenkorf D) nectar verzamelen : de spelers bekijken welke speler het meeste dobbelstenen op de bloemen heeft liggen. De speler met het meeste dobbelstenen krijgt 2 nectarblokjes die hij op een onafgewerkte tegel in z'n bijenkorf legt. Er mogen er slechts 4 op een tegel liggen. De speler met het tweede meeste dobbelstenen krijgt nog 1 nectar. Bij gelijke stand voor de 1ste plaats krijgen de speler 1 nectar, bij gelijke stand voor de 2de plaats krijgen de spelers niets. E) ruilen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug en mag één ruil uitvoeren, ofwel 2 dezelfde nectarblokjes tegen 1 ander nectarblokje naar keuze ofwel 1 ei afgeven tegen 1 nectarblokje naar keuze F) maak honing & beweeg nectar : deze actie speelt zich af in je eigen bijenkorf. Je neemt 2 dobbelstenen met dezelfde waarde op een honingraat met 4 dezelfde nectarblokjes terug, verwijdert de nectar en draait de honingraattegel om naar z'n honingkant. Je mag vooraleer je dit doet ook nectar bewegen als je op de honingraten dobbelstenen met dezelfde waarde hebt liggen. G) trek een bijenkoninginkaart : je neemt een kaart van de trekstapel. Je mag zoveel kaarten op handen houden als je wil. De kaarten geven aan of je zo tijdens de dag- of nachtfase mag spelen. Ze staan je toe om tegen de normale regels te zondigen.
Titel : Waggle dance Auteur : Mike Nudd Uitgeverij : Grublin games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 8+
+ het materiaal is wederom prachtig in mijn ogen + dit spel past perfect binnen de lijn Snowdonia, Welcome to Walnut grove, ... + dit spel gaat sowieso onder de radar vliegen, dus dan kan ik hier lekker mee uitpakken bij mensen die het spel niet kennen + het kiezen van de acties met de bootjes rond het speelbord werkt echt wel lekker + het spel is ook nog eens bijzonder spannend, je doel bereiken hangt niet enkel af van jezelf, maar wordt onrechtstreeks bepaald door acties van je tegenspelers, dus begin al maar te bidden + de speciale acties van de rode gebouwen zijn erg fijn om mee te nemen gedurende het spel + geld is schaars, je zal creatief moeten zijn en af en toe durven passen
- het spel begon naar het einde een beetje te slepen - het kan wel erg frustrerend zijn als je volle bak investeert in een karakterkaart om dit dan op het allerlaatste moment in duigen te zien vallen door een actie van je tegenstrever (zeker als die daar dan totaal geen baat bij heeft) - op het juiste moment een tikkeltje geluk, zoals bij het trekken van de glassteentjes, kan wel degelijk een klein verschil maken
Conclusie : dit is zonder meer de leukste verrassing tot nog toe. Ik had deze titel hoog op mijn lijst staan, omdat ik weet dat dit soort spellen vaak links worden gelaten door veel spelers. Ik amuseer me er echter kostelijk mee. Het concept is duidelijk, een speelbeurt relatief kort en overzichtelijk, maar je zit sowieso gedurende het ganse spel te denken en opties te zoeken om toch maar je doelen te bereiken. Rustig opbouwen, mogelijkheden zien en met beide handen grijpen en hopen dat het op het einde allemaal goed uitdraait. Dit spel heeft me kunnen bekoren, graag snel een speelsessie met 3 of 4 spelers.
Limes is een spel dat reeds een tijdje op de markt was, maar dat net voor Spiel de International Gamers Award bij op z'n conto kon schrijven. Het kreeg dan ook de aandacht die het verdiende op Spiel. Limes is een spel van onze Nederlandse vriend-auteur Martyn F. Het is een herwerkte versie van z'n spel Cities dat al een tijdje in onze spellenkast zit. In deze editie van Abacusspiele kan u alleen aan de slag of met twee spelers, maar er is natuurlijk ook de mogelijkheid om met meerdere dozen toch hogere spelersaantallen te halen.
In het doosje vindt u 2 x 24 landschapskaarten (voor de rode en zwarte speler) en 14 arbeiders (meeples) in rood en zwart. Dat is alles wat je nodig hebt voor een potje Limes. Ook de voorbereiding is erg kort te noemen. Eén van beide spelers schudt z'n landschapskaarten, de andere speler laat ze op volgorde zitten (kaarten zijn genummerd). En dan kan het spel al aanvangen.
Een spel loopt over 16 ronden die op hun beurt bestaan uit 3 fasen : - een kaart trekken : de speler met de geschudde stapel kaarten trekt de bovenste kaart en zegt de nummer van de kaart luidop. De andere speler zoekt dezelfde kaart uit z'n stapel.
- een kaart aanleggen : de spelers leggen de nieuwe kaart voor zich op tafel. De eerste kaart wordt gewoon open gelegd, de volgende kaarten moeten orthogonaal grenzen aan eerder geplaatste kaarten. De spelers beslissen uiteraard zelf hoe ze hun kaart neerleggen, ook de oriëntatie kan vrij gekozen worden. Er mag wel niet buiten een kader van 4x4 kaarten gebouwd worden. De kaarten bestaan uit 4 delen, ze tonen akkers, water, woud of uitkijktorens. Indien je kaarten zo aan elkaar legt dat akkers, water of woud aan elkaar komen te liggen, vormen ze een groter gebied. Uitkijktorens staan altijd op zichzelf, ook al grenzen ze aan een andere uitkijktoren. Sommige gebieden tonen ook vissershutten, die probeer je liefst aan water te krijgen.
- een arbeider inzetten of bewegen : na het uitleggen van de kaart MAG een speler een arbeider inzetten of verplaatsen. Als je een arbeider inzet, neem je deze uit je voorraad en plaats je hem op een deel van de juist uitgespeelde kaart. Op een akker is het een boer, op het water is het een visser, op een woud is het een houthakker en op een uitkijktoren is het een wachter. Als je ervoor opteert om een arbeider te verplaatsen, mag je deze naar een aangrenzend gebied plaatsen (dit moet niet op de nieuwe kaart zijn). Er mogen meerdere arbeiders op een gebied staan.
Na het doorlopen van deze drie stappen, start een volgende ronde. Als de spelers 16 kaarten hebben uitgelegd en het volledige speelbord is opgebouwd (4x4) volgt de waardering. De resterende acht kaarten worden niet gebruikt in het spel.
De punten : Elk gebied wordt maar één keer gewaardeerd, ook al staan er meerdere arbeiders. Indien er een gelijke stand optreedt qua punten, wint de speler die met één arbeider de hoogste score behaalde. Indien dan nog gelijk, is er geen winnaar.
- Een boer levert je 1 punt op per akkerveld waaruit z'n akker bestaat - Een visser levert je 1 punt op per vissershut die grenst aan z'n watergebied - Een houthakker levert je 1 punt op per gebied dat orthogonaal grenst aan je woud - Een wachter levert je 1 punt op per woudveld dat in rechte lijn ligt (horizontaal en verticaal) van de toren. Een andere toren op je weg blokkeert je zicht (zodat je niet scoort voor woudvelden achter deze toren)
Naast de solovariant waarbij je probeert zo goed mogelijk te scoren, zijn er ook twee kleine varianten voorzien : - variant 1 : je mag de kaarten ook diagonaal aanleggen - variant 2 : de vissers kunnen gebruikt worden overzetters, je mag een arbeider verplaatsen naar een ander gebied over het water héén als er een visser staat om je over te zetten.
Titel : Limes Auteur : Martyn F Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 1-2 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
In Prohis probeert u een winstgevend handeltje op te zetten in het vervoer van legale, maar ook illegale goederen. Zéér gevaarlijke business, zeker als u weet wat uw tegenspelers de konvooien kunnen gaan controleren. Veel bluf en onderhandeling zal nodig zijn om jezelf uit hachelijke situaties te redden.
Het spel bestaat uit 110 kaarten, waarvan 58 legale goederen, 30 illegale goederen, 20 controlekaarten (8 luitenant, 6 kapitein en 6 inspecteur) en 2 hulpkaarten. De speler die op het einde van het spel de rijkste smokkelaar is, is de winnaar.
Elke speler krijgt een kapitein en inspecteur kaart, de resterende kapiteins en inspecteurs worden uit het spel verwijderd. De andere kaarten worden geschud en vormen de trekstapel (bij minder dan 5 spelers worden er ook een deel kaarten op voorhand verwijderd). Elke speler krijgt nog 4 kaarten van de trekstapel, en er wordt een vitrine gevormd van vier kaarten in het midden van de tafel.
Om beurten voeren de spelers een actie uit. Ze hebben de keuze uit twee mogelijkheden :
- 1 of 2 kaarten trekken : ofwel neem je 2 openliggende kaarten, ofwel 1 open en 1 gesloten ofwel 1 open of 1 gesloten kaart (komt weinig voor). Indien een speler reeds 8 handkaarten heeft, mag hij deze actie niet meer kiezen.
- proberen om een konvooi te laten passeren : de speler legt 2,3 of 4 handkaarten gedekt voor zich neer, dat is z'n konvooi. Op dit moment kunnen de andere spelers beslissen om je konvooi te controleren. Er kunnen zich verschillende zaken voordoen. a) geen enkele speler controleert je konvooi : de goederen bereiken je magazijn, je vormt een stapel met kaarten die je punten opleveren op het einde van het spel. Je laat de kaarten uiteraard niet zien aan de andere spelers. b) één of meerdere spelers willen je konvooi controleren : de speler met de hoogste in rang mag het konvooi controleren als er meerdere spelers zijn die willen controleren. De andere spelers nemen hun controlekaart dan terug op handen. De luitenant mag 1 kaart onderzoeken, de kapitein mag er 2 onderzoeken en de inspecteur mag er 3 onderzoeken (dit is ook hun rang ten opzichte van elkaar). Als bekend is geraakt dat er een controle zal worden uitgevoerd, mag de actieve speler steekpenningen uitdelen om de controle alsnog te verhinderen. Dit doe je door handkaarten aan te bieden. De controleur kan beslissen om de steekpenningen aan te nemen en ze in z'n magazijn te plaatsen. Of hij laat de controle gewoon doorgaan.
De controle : De speler die de controle uitvoert, draait de kaarten van het konvooi één voor één open (zo veel als z'n controleur toelaat). - Als hij enkel legale kaarten omdraait, is het konvooi geslaagd en gaan de kaarten naar het magazijn van de actieve speler. Hij krijgt ook de "controleurkaart" van de andere speler op handen - Als je een kaart met illegale goederen omdraait, neemt de controleur alle kaarten in zijn magazijn en houdt hij z'n controleurkaart - Als de controleur een controleurkaart omdraait, dan stopt de inspectie onmiddellijk, is het konvooi geslaagd en krijgt de actieve speler ook de controleurkaart van de tegenspeler
Als de trekstapel is uitgeput en er geen 4 kaarten meer in de vitrine kunnen gelegd worden, start de laatste speelronde. De laatste deelnemer is diegene die de laatste kaart van de stapel nam. Als tijdens éénzelfde ronde alle spelers passen, is het spel ook afgelopen.
Elke speler telt de punten in z'n magazijn : - 1000 dollar voor legale goederen - 4000 dollar voor illegale goederen - 3000 dollar voor een luitenant - 4000 dollar voor een kapitein - 5000 dollar voor een inspecteur Elke controleurkaart nog op handen levert je nog wat op : - 1000 dollar voor een luitenant - 2000 dollar voor een kapitein - 3000 dollar voor een inspecteur Illegale goederen nog op handen kosten je nog 4000 dollar per kaart, legale goederen zijn waardeloos. De speler met het meeste geld, wint het spel.
Titel : Prohis Auteur : Marc Brunnenkant Uitgeverij : Blackrock Editions Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 10+
+ productiekwaliteit van het materiaal is subliem + snelheid van het spel is zéér aangenaam + past perfect in de familielijn van Matagot met Takenoko, River dragons en andere Origins + het speelt met alle spelersaantallen even goed + je weet niet zeker hoeveel rondjes je zal spelen en dat is in dit spel een goeie zaak + je moet constant kiezen tussen onmiddellijk goud verzamelen of toch maar metgezellen kiezen
- voor de veelspeler die te veel verwacht, is het te simpel - het spel houdt op zich ook niet zo erg veel in, gewoon bewegen, fiches verzamelen en hopen dat je op het einde het meeste goud hebt
Conclusie : Van dit genre spellen word ik wel warm. Ik vind Korrigans in de eerste plaats een mooi, sfeervol spel. De miniaturen zijn wonderlijk mooi, het speelbord en de fiches kleurrijk. Het speelbord is dubbelzijdig bedrukt, één kant met extra speelhulp in de vorm van de metgezellen, de andere kant lekker leeg. Het spelmechanisme is makkelijk, maar verfijnd. Je kan elkaar in zekere zin wel gaan pesten, maar het hoeft helemaal niet. Je bent zo gauw rond met een potje, dat een tweede speelbeurt lekker snel kan volgen. In mijn ogen is dit zo'n spel dat een spellenprijs mag winnen en dan wel omwille van de economische gevolgen van zo'n prijs. Als je als gelegenheidspeler dit spel koopt, dan ga je nooit het gevoel hebben dat je bent afgezet, of dat je een spel in huis hebt gehaald dat niet te begrijpen is en nooit uit de kast zal komen. Ik neem hem alvast graag mee naar het volgende familiefeest ... ja, zelfs naar een spellenavond bij een spellenclub in de buurt.
Imperial settlers was misschien wel één van de meest gehypte spellen van deze Spiel-editie. Ook op GenCon gooide dit spel al hoge ogen en we wilden uiteraard niet ontbreken om deze titel in huis te halen. Zeker als je weet dat dit spel het volgende in lijn is met Robinson Crusoë. Die Ignacy Trzewiczek is goed bezig als u het ons vraagt (enkel jammer dat het zo moeilijk is om z'n naam hier neer te typen). In Imperial settlers probeert u het meeste overwinningspunten bij elkaar te sprokkelen door de samenleving van je volk zo goed mogelijk uit te breiden en dat van de andere spelers lichtelijk te verstoren. Je scoort punten door coalities te maken, gebouwen neer te zetten en bepaalde locaties aan te doen.
Op de doos staat aangegeven dat het een kaartspel is en daarom vind u naast een scorespoor inderdaad geen speelbord in dit spel. Wel 4 volkerenborden, 220 kaarten waarvan 4x 30 volkerenkaarten en 84 algemene kaarten en 16 aanvalskaarten (die enkel in de solovariant worden gebruikt). Tot slot vindt u in de doos nog een hoop houten grondstoffen en kartonnen goederen en geld, alsook enkele fiches om de punten, de ronde en de startspeler aan te geven.
Elke speler neemt een volkerenbord en de bijhorende stapel volkerenkaarten. Je hebt de keuze uit barbaren, japanners, romeinen en egyptenaren, maar het zou ons niet verbazen dat binnen afzienbare tijd hier héél wat uitbreidingen van kunnen verschijnen. Elke volkerendeck heeft overigens z'n eigenheid en speciale eigenschappen, dus elk volk zal op een andere manier spelen en aanvoelen. Elke speler legt z'n puntenfiche op de nul op het scorespoor en trekt 2 kaarten van z'n geschudde en gedekte trekstapel en 2 kaarten van de algemene trekstapel. Er wordt een startspeler gekozen en dan kan het spel al aanvangen.
Het spel bestaat uit 5 speelronden die op hun beurt zijn opgebouwd uit 4 fasen :
1) Uitkijkfase : In deze fase zullen de spelers drie nieuwe handkaarten krijgen. De eerste nemen ze gewoon van hun eigen trekstapel. De twee andere komen van de algemene voorraad. Er wordt steeds één kaart meer opengelegd dan het aantal spelers, de startspeler neemt een kaart en nadien de andere spelers in de richting van de klok. Dit wordt een tweede keer herhaald, maar nu begint de laatste speler en gaat het tegen de wijzers in. De overgebleven kaart wordt telkens afgelegd.
2) Productiefase : In deze fase krijgen de spelers een aantal grondstoffen en goederen die ze in de loop van de actiefase gaan moeten gebruiken. Je produceert standaard een aantal goederen zoals aangegeven op je volkerenbord, daarnaast ook nog de zaken die je coalities aangeven (zie later) en de zaken die op je productiekaarten staan aangegeven. (de kaarten die je bouwt gaan ofwel productiegebouwen zijn, locaties of acties, je legt deze steeds op de juiste plaats naast je spelersbordje). In deze fase kan het zijn dat je ook extra kaarten mag trekken (van de algemene stapel) of overwinningspunten scoort (die worden bijgezet op het scorespoor).
3) Actiefase : Deze fase is natuurlijk de langste fase en het hart van het spel. Iedere speler komt om beurten aan bod om één actie uit te voeren. Je hebt keuze uit 5 mogelijke acties (zie onder). Indien je geen actie meer wenst uit te voeren, pas je en neem je niet meer deel aan deze fase. Je kan dan overigens ook niet meer aangevallen worden door andere spelers. Je mag een actie meermaals herhalen in deze fase en ook de volgorde van het nemen van deze acties is volledig je eigen beslissing.
4) Opschoonfase : In deze fase doorlopen we enkele kleine stapjes om ons voor te bereiden op een nieuwe ronde. In de vijfde ronde vervalt deze fase dan ook volledig. - je kan gebruik maken van je opslagmogelijkheden om resterende grondstoffen en goederen te bewaren. Heb je dit niet gebouwd, dan zal je alle resterende grondstoffen moeten afleggen. - leg alle ongebruikte grondstoffen en gebruikte grondstoffen op actiekaarten (om ze te activeren) terug af in de algemene voorraad - geef de startspelerfiguur door naar de volgende speler - zet de rondefiche één stapje verder op het rondeverloop - begin een nieuwe ronde
Na de vijfde ronde eindigt het spel en volgt er een eindtelling : - elke algemene locatie levert je nog 1 punt op - elke eigen locatie is 2 punten waard - sommige speciale Japanse gebouwen leveren extra punten op aan het einde van het spel - tel hierbij de reeds verworven punten tijdens het spel De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste resterende grondstoffen en arbeiders.
(u ziet roze arbeiders, bruin hout, grijze steen, rood voedsel, zwaarden, gouden munten, vermenigvuldigersfiches, startspelerfiche, verdedigingsfiches en enkele speciale fiches voor het Egyptische volk)
De acties : - Een locatie bouwen : kies een kaart uit je handen, betaal de bouwkosten (aangegeven linksboven op de kaart) en leg de kaart naast je spelersbordje. Een eigen volkerenkaart wordt langs links gelegd, een algemene kaart aan de rechterkant. Leg ze ook op de juiste plaats, naast productie, locatie of actie (staat aangegeven op de kaart). Je ontvangt onmiddellijk de voordelen van de kaart. Sommige gebouwen vragen de afbraak van een eerder gebouwd gebouw.
- Een coalitie vormen : je kan enkel een coalitie maken met een eigen specifieke volkerenkaart (niet met een algemene kaart). Je neemt de kaart uit je handen en schuift deze bovenaan onder je spelersbord. Je legt hiervoor één voedsel af. Je neemt de grondstof afgebeeld op de onderkant van je kaart en zal vanaf de volgende ronde dit ook telkens in de productiefase krijgen.
- Aanvallen : je kan ofwel een eigen handkaart aanvallen ofwel een locatiekaart van een tegenstander. In het eerste geval leg je de handkaart af samen met een zwaardfiche en neem je de aangegeven grondstoffen op de kaart (rechtsboven). In het tweede geval leg je 2 zwaardfiches af, neem je de afgebeelde grondstoffen op de aangevallen kaart (enkel algemene kaarten, nooit de volkerenspecifieke kaarten) en draai je bovendien de kaart om naar een ruïne. De aangevallen speler kan deze kaart nu niet meer gebruiken (wel als betalingsmiddel voor het oprichten van een gebouw)
- De actie van een locatie activeren : kies één van je gebouwde actiekaarten, betaal de activatiekosten door de gevraagde arbeiders/grondstoffen/goud af te leggen en gebruik de actie van de kaart
- Arbeiders inzetten om grondstoffen en kaarten te verwerven : je legt 2 arbeiders af in ruil voor een grondstof/kaart naar keuze. Je mag dit meerdere keren herhalen. Goud kan trouwens steeds als joker gebruikt worden voor een ander goed.
Titel : Imperial settlers Auteur : Ignacy Trzewiczek Uitgeverij : Portal publishing Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
+ Erg fijn concept, verfrissend + De snelste is niet altijd de beste of snuggerste + Je moet erg vlug, maar vooral ook erg goed kijken, er zijn vaak mogelijkheden die je niet direct ziet
- Spelereliminatie kan ons zelden bekoren, ook in dit spel - Als je niet echt houdt van reactiesnelheidspellen à la Jungle Speed, Halli Galli, dan valt deze waarschijnlijk ook door de mand, alhoewel ... (lees ook conclusie)
Conclusie : Hook! was voor ons dan weer een verrassing. Het spel was al even uit voor Spiel, maar we leerden het pas daar effectief kennen. Het spelsysteem is leuk, relatief vernieuwend en het werkt aanstekelijk. Je hebt op geen enkel ogenblik het gevoel dat dit spel te lang duurt (al is het met drie spelers en alle kaartjes wel net op het randje). Vooral het elimineren van spelers vind ik het allergrootste nadeel. Het is niet zo dat je superlang moet wachten, maar toch is het niet fijn, hetzelfde euvel als King of Tokyo dus. Als je nog wel in het spel bent, ben je effectief wel erg betrokken. Je moet aandachtig kijken naar alle kaarten die op tafel verschijnen en je zichttegels een beetje uit het hoofd kennen. En daarbij ze vooral kunnen inbeelden op de uitliggende kaarten ... niet gemakkelijk. De overzichtskaartjes zijn handig, maar na enkele beurten al totaal overbodig. Het spel is simpel en leuk in z'n eenvoud, een spel dat toch enkele reactiesnelheidspellenhaters gaat overhalen om zich aan een potje te wagen, neem het van mij aan!
Met Sun Tzu bracht Matagot een oudere titel in een nieuw jasje op de markt. Vroeger hadden ze al de rechten voor de Franse versie maar nu ook de internationale en daarom werd dit spel in een compleet nieuw jasje gestopt. Een gepimpt jasje overigens en dat verdient dit spel ook wel. In Sun Tzu gaan spelers met elkaar de strijd aan om de totale macht. Het spel verloopt over 9 ronden, met een mogelijkheid tot een vervroegd einde na ronde 3 en ronde 6. Indien een speler op dat ogenblik totale dominantie heeft, is het ook onherroepelijk afgelopen.
Het materiaal dat u in het doosje vindt, is zonder enige twijfel erg mooi te noemen. Een mooi speelbord, 10 scoredisplays (waarvan je er in een spel slechts 5 gebruikt), een gouden en zilveren miniatuur om respectievelijk de score en ronde aan te geven en 5 gebeurteniskaarten. Elke speler krijgt bovendien 21 legers, 5 krijgsheerkaarten en 20 actiekaarten. Elke speler begint het spel overigens met z'n 6 startactiekaarten en 4 willekeurige andere actiekaarten, de rest vormt de trekstapel.
Het spel bestaat dus uit 3, 6 of 9 ronden. Elke ronde bestaat op z'n beurt uit 5 fasen : 1) rondeteller verzetten (behalve in ronde 1) : één stapje naar beneden zetten van de gouden miniatuur 2) actiekaarten uitspelen : bij elke provincie legt elke speler aan zijn kant van het speelbord één kaart gedekt 3a) actiekaarten openleggen : de kaarten worden één voor één opengedraaid en afgehandeld. In ronde 1 van Qin naar Wu (links naar rechts), vanaf volgende ronden kiest de speler met de minste legers waar er eerst wordt gespeeld. 3b) gevechten uitvoeren : de kaarten van de spelers worden vergeleken en van elkaar afgetrokken. Het verschil bepaalt het aantal legers dat wordt ingezet door de winnende speler. Eerst wordt er gekeken of de verliezer geen eigen legers moet weghalen. Indien er nog steeds legers van de verliezer overblijven, blijft hij domineren. Indien het juist uitkomt, is de provincie ongecontroleerd. Kan je onvoldoende verliezende legers weghalen, plaatst de winnaar extra legers op het bord. Indien er nog niets stond, plaatst de winnaar natuurlijk gewoon z'n verschil in legers op het bord. (extra : er liggen 3 legers per speler in de algemene voorraad, je kan deze ten allen tijde naar je persoonlijke voorraad halen door een actiekaart definitief af te leggen. 4) scoren : na ronde 3, 6 en 9 : de scoredisplays geven aan hoeveel punten een speler krijgt voor een bepaalde provincie te domineren. Tel de punten op en vergelijk met elkaar. Het verschil wordt met de grijze miniatuur aangeduid op het scorespoor. Bevindt de miniatuur na het scoren zich op één van beide uiteinden van het scorespoor wint de betreffende speler het spel. Na ronde 9 eindigt het spel sowieso en wint de speler met de meeste punten. 5) nieuwe actiekaarten trekken : de speler neemt z'n actiekaarten waarde 1-6 terug op handen. De andere gespeelde kaarten worden afgelegd. Tot slot neemt de speler twee kaarten van z'n trekstapel, houdt er één en legt de andere onderop de stapel.
De gebeurteniskaarten : worden bij aanvang geschud en de bovenste opengedraaid. Wordt er ooit tijdens het spel voldaan aan de voorwaarde, wordt de gebeurtenis afgehandeld en afgelegd en is de volgende gebeurtenis zichtbaar. Indien aan de laatste gebeurtenis wordt voldaan, eindigt het spel ook onmiddellijk en wint de speler met de meeste punten.
Speciale kaarten : beginners worden afgeraden om met deze kaarten te spelen, maar gevorderde spelers zullen deze zeker graag willen gebruiken. Ze laten je toe extra kaarten te trekken op het einde van de ronde, legers uit de voorraad te nemen, kaarten die de waarde aannemen van de kaart van de tegenspeler +1, +2 of +3 en legers laat verliezen, maar ook een -1.
Krijgsheerkaarten : bij aanvang van het spel kiest elke speler één van deze kaarten. Ze geven de speler een bonus gedurende het spel. Zowel de blauwe, als rode speler hebben hun eigen set van krijgsheerkaarten, die elk een andere eigenschap hebben.
Titel : Sun Tzu Auteur : Alan M. Newman Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
+ De kaarten zijn erg mooi en ook de acties zijn relatief mooi weergegeven + Thematisch zit het wel leuk in elkaar
- Alle acties van de dieren onthouden zorgt bij je eerste potjes toch voor problemen (je krijgt wel een overzichtskaartje in 4 verschillende talen, maar erg handig is het allemaal niet) - Ik vind de eigenschappen van de dieren niet echt altijd goed werken, ik snap het idee erachter wel, maar vaak komt het toch allemaal wat gekunseld over
Conclusie : Ook Beasty Bar stelde me wat teleur eerlijk gezegd. De regels klinken wel leuk en het idee is goed, maar ik vond dat het niet echt fijn wegspeelde. Om uberhaupt al dieren binnen te krijgen, is niet simpel en op het einde van de rit hadden we allemaal het gevoel dat we bijzonder weinig in de hand hadden. Ik trok zelf aan het langste eind en ik had er geen flauw benul van hoe dat nu kwam. Ik denk dat ik gewoon het geluk had dat ik de vijde kaart kon spelen, waardoor er in mijn beurt dieren werden toegelaten in de Beasty bar. We waren het er wel allemaal over eens dat het spel er erg goed uitzag, grappig en ook wel goede iconografie, maar een overzicht van de eigenschappen had ietsje duidelijker mogen zijn (en meermaals in het Engels worden toegevoegd). We begonnen ook automatisch al andere dieren te verzinnen met andere eigenschappen die het spel beter zouden kunnen maken. Enerzijds toont dit aan dat het een interessant spelletje was, maar anderzijds geeft het ook aan dat het niet helemaal pluis was.
Het is weer chaos alom bij de 7 dwergen. Probeer jij ze voor ons even op een rijtje te zetten. De speler die daarin slaagt, krijgt van ons eeuwige roem. Maar ook de spelers die kunnen voorspellen wie er al dan niet in zal slagen, verdienen eer. Wie komt er allround het meeste uit de verf?
Het spel omvat een speelbord (uit 3 delen), 14 biedfiches (2 per speler) en 7 dobbelstenen. In het spel komt elke speler 3 keer zelf als actieve speler aan de beurt. In de beurt van de andere spelers moet je niet enkel toekijken, maar zal je ook mogen bieden op het al dan niet goed aflopen van het in lijn brengen van de dwergen. De speler die na alle ronden het meeste punten scoort, wint het spel.
Het speelbord wordt bij aanvang in elkaar gepuzzeld, het stuk met de dwergen mag nog terzijde blijven liggen (wordt pas na de 2de dobbelsteen ingevoegd). Elke speler krijgt 2 biedfiches en de startspeler neemt de 7 dobbelstenen. Nadat de actieve speler de 7 dobbelstenen één voor één gooide en een plaatsje toewees, wordt er gescoord en komt de volgende speler aan de beurt.
De actieve speler neemt de eerste dobbelsteen (kleur naar keuze), gooit deze en plaats hem op een plaatsje op het speelbord. Hou er rekening mee dat je gaat proberen om de zeven dobbelstenen van klein naar groot of groot naar klein te plaatsen. Daarenboven probeer je de kleuren te laten overeenkomen met de voorgedrukte kleurencombinatie op het speelbord. Elke dobbelsteen die op het einde van de ronde op de overeenkomstige kleur ligt, scoort 1 extra punt. Dan gooit de speler z'n tweede dobbelsteen en plaatst deze weer ergens in de rij. Indien de dobbelsteen niet dezelfde waarde heeft als de eerste dobbelsteen is nu bepaald of je oplopend of aflopend gaat ordenen. Nu kan je het speelbordje langs de juiste kant in het bordje inschuiven (klein naar groot of groot naar klein). Daarna gooit de speler z'n 3de dobbelsteen en plaatst deze.
Het spel wordt even onderbroken. De andere spelers moeten bieden of de speler er al dan niet in zal slagen om een perfecte rij te creëren. Je legt de biedfiche die je wenst te leggen (groen vinkje of rood kruisje) gedekt op het biedvak van het speelbord. De actieve speler gooit nu één voor één z'n vierde tot en met zevende dobbelsteen en plaatst deze. Elke gegooide dobbelsteen die in de rij past, MOET geplaatst worden. Je mag enkel groter of lager gaan zoals gekozen na de tweede dobbelsteen of gelijke waardes leggen. Indien je een dobbelsteen niet op de overeenkomstige plaats kan leggen in de rij kan je één van beide uitvluchtplaatsen gebruiken. Deze leveren je wel 2 strafpunten op maar stellen je in staat om toch een perfecte rij te behalen. Indien je een dobbelsteen volledig niet meer kan plaatsen, leg je hem af in de drakengrot op het speelbord.
Als alle dobbelstenen gegooid zijn, komt het tot een waardering. Indien je alle 7 dobbelstenen in een rij kon plaatsen, krijg je 7 punten. Eventueel worden er nu 2 strafpunten afgetrokken voor elke gebruikte uitvluchtplaats. Indien je de rij niet kon vormen, krijg je ook geen strafpunten voor die plaatsen. Daarnaast krijg je 1 punt voor elke dobbelsteen bij de juiste kleur. Tenslotte worden de biedfiches omgedraaid en scoren de spelers die gelijk hadden 3 punten.
Titel : Der 7bte Zwerg Auteur : Peter Neugebauer Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 1-7 Speelduur : 25 min. Leeftijd : 7+
+ fijn dat ze onmiddellijk in Essen een tweede scoreblokje meegaven + fantastisch goeie filler in mijn ogen + het spelmechanisme werkt prima, hoewel je af en toe gewoon moet incasseren, zonder dat je dit in de hand hebt + het scoreblaadje is perfect uitgetekend, erg eenvoudig te volgen en aan de hand ervan kan je de spelregels uitleggen
- jammer dat de blaadjes niet dubbelzijdig bedrukt zijn, ecologisch was dit misschien wel verantwoorder
Conclusie : Wat een leuk spel zeg! Ik had er wel wat van verwacht en het spel lost dit ruimschoots in. Het heeft voor mij zo wat het gevoel van Roll through the ages, maar gestroomlijnder, frisser en sneller. Hou er wel rekening mee dat je hier of daar wat schrijfgerief gaat moeten zoeken, zodat je je lijntjes kan tekenen. De extra scoreblok gaan we nodig hebben als het aan mij ligt.
