Dat Homesteaders een goed spel was, dat wisten we al voor Essen. Aangezien Quined geen nieuw spel uitbracht, maar een herwerkte versie van het spel dat Tasty Minstrel Games eigenlijk op de spellenkaart plaatste. Wij zijn in ieder geval wel blij dat we op deze versie hebben gewacht om aan onze collectie toe te voegen, want het materiaal is om duimen en vingers van af te likken.
Homesteaders is eigenlijk een relatief éénvoudig en kort spelletje, maar laat je niet misleiden ... met toch voldoende diepgang. Je gaat op zoek naar de juiste combo's die er kan ontstaan tussen gebouwen, grondstoffen en het behalen van overwinningspunten. Op het eerste zicht lijkt het allemaal wat moeilijk en abstract ... en dat is het ook een beetje want de iconografie is niet altijd evident. Eens je er een spelletje hebt opzitten, valt het echter wel mee. Een overzichtje van de gebouwen in de spelregels of in een appendix had wel leuk geweest.
Homesteaders loopt over 10 ronden, die op hun beurt zijn opgesplitst in drie fasen. Een inkomstenfase, een biedfase en een bouwfase. De opschoonfase laat ik nu nog even buiten beschouwing, hier ga je gewoon nieuwe kaarten opendraaien, dus dat is nu ook weer de moeite niet.
Elke speler start met één gebouw in z'n "stad" die hij gaat proberen uit te bouwen in de loop van het spel. Elk gebouw genereert op de één of de andere manier meestal wel inkomsten. In de inkomstenfase overloop je dan ook al je gebouwen en neem je het geld, de grondstoffen, de ruilfiches, ... die je dient te krijgen. Voor sommige inkomsten moet je een arbeider gebruiken, maar deze moeten ook sowieso betaald worden op het einde van deze fase (ook al gebruik je ze niet), voorzie dus zeker dat je de kosten van je arbeiders kan betalen met je inkomsten.
Nadien wordt er geboden op openliggende veilingkaarten. Meestal stellen deze je in staat om een gebouw in een bepaalde kleur aan te schaffen, soms ook extra arbeiders of treinsporen. Het bieden verloopt praktisch zoals elk biedspel en uiteindelijk gaat er altijd één speler zeker moeten passen. Hij zet zich een stapje voort op het treinspoor en krijgt een bonus. De andere spelers betalen hun bod en nemen hetgeen dat de veilingkaart aangeeft.
Gebouwen dienen op hun beurt meestal ook nog betaald te worden, de kosten zijn soms geld, maar ook grondstoffen worden gevraagd. En dan is het kijken naar de opbrengsten van elk gebouw afzonderlijk. Produceert jouw ene gebouw wat je nodig hebt om een ander te activeren, zodat je de grondstoffen bekomt die overwinningspunten opleveren? Niet makkelijk? Gelukkig zijn er de ruilfiches waarmee je constant naar de markt kan. Je kan grondstoffen gaan kopen of verkopen, zodat je aan andere grondstoffen en geld geraakt. Ook overwinningspunten zijn op deze manier te verkrijgen.
De speler die na tien ronden het meeste punten heeft verzameld, wint het spel. Deze punten scoor je tijdens het spel, voor je gebouwen en sommige gebouwen genereren nog extra punten als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.
Enige raad die ik u kan geven : als je ooit de kans hebt om dit spel te proberen, zeker niet nalaten. Misschien is het helemaal niet je ding, maar na een klein uurtje ben je er dan tenminste zeker van. Maar ik ben er bijna zeker van dat het je wel zal smaken en dan heb je zeker een pareltje ontdekt.
|