Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
30-06-2010
Thunderstone
Om het zeer kort te houden : Dominion in een fantasy-jasje!
Natuurlijk is dit wel redelijk kort door de bocht, maar qua gameplay is het effectief wel een Dominion-kloon. Het grote verschil is het behalen van punten. Bij dominion kon je de punten gewoon kopen, hier moet je de strijd aangaan met angstaanjagende geesten, monsters en andere vieze ventjes. (Ignace Crombé-uitbreiding zou in de maak zijn)
Dit spel is een deckbuilding-game. Je gaat door het uitspelen van kaarten, acties ondernemen en nieuwe kaarten verzamelen om zo je deck voldoende te stofferen om tegen de monsters te gaan vechten. Taaie tegenstanders leveren natuurlijk meer op dan zwakkelingetjes, maar deze zijn dan weer easy money en ze tellen uiteindelijk toch ook door. Ik heb het spel één keer gespeeld toen het pas in Essen was verschenen en ik was er eigenlijk onmiddellijk door gecharmeerd. De enige reden waarom het zo'n tijdje geduurd heeft, vooraleer het bij SpinLi te spelen was, is dan ook dat we Dominion al in de kast hadden staan en er zoveel lekkers was verschenen die periode rond Spiel.
Uiteindelijk zijn we wel zeer blij dat dit spel eindelijk in onze collectie hebben kunnen bijschrijven. De kaarten zijn fantastisch mooi getekend, de gameplay is eenvoudig (zoals u reeds weet van Dominion) en het biedt toch iets extra's aan de mensen die wel van fantasy houden. Bovendien kan dit soort spellen best wel eens een opstapje zijn voor het grotere werk, dat van Fantasy Flight. Eens je door de microbe gebeten wordt om je een beetje in de duistere wereld in te leven, ga je graag een stapje verder.
Meer uitleg : lees ons verslagje van Dominion bij HiG zou ik zeggen en anders een partijtje op onze spellenavond.
Titel : Thunderstone Auteur : Mike Elliott Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Dit spel is een coöperatief spel, ondertussen een wereldberoemd spelmechanisme na kleppers als Pandemie, Shadows over Camelot, Battlestar Galactica, Red November, ... De spelers zijn een team wereldverbeteraars die de kwaadaardige dr. Necreaux moeten tegenhouden, want deze wil de aarde verwoesten. Bovendien heeft hij voor zijn snode plan wetenschappers ontvoert en deze moet jij trachten te bevrijden.
Elke speler is in het bezit van drie karakters, wiens eigenschappen hij kan gebruiken. Afhankelijk van het aantal spelers wordt een bepaalde tijd gespeeld. Deze tijdsfactor is erg belangrijk in het spel, want indien het team dr. Necreaux niet kan stoppen binnen de aangegeven tijd : BOEM !!! In een deck avonturenkaarten worden de wetenschappers en ontsnappingsvliegtuig onderaan gestopt. Er wordt in dit spel trouwens ook niet individueel gespeeld, maar als team, je zal samen moeten beslissen welke actie je gaat ondernemen.
Er zijn eigenlijk twee grote opties die je kan doen : rusten of bewegen. Indien je rust, kan je je karakters opladen (zodat ze terug speciale eigenschappen kunnen gebruiken) en kan je als extraatje de bovenste avonturenkaart bekijken en beslissen of je ze bovenaan of onderaan de deck steekt. Deze avonturenkaarten bepalen het verloop van het spel en de gevaren die je tegenkomt. Indien je opteert om te bewegen, wordt er beslist met welke snelheid. Maar des te hoger de snelheid, des te meer avonturenkaarten moet je onder handen nemen. (maar hoe sneller je dan ook weer bij de wetenschappers en de shuttle komt) In deze avonturenkaarten zitten allerlei gebeurtenissen die worden uitgevoerd zoals op de kaart vermeld. Daarnaast kan je ook monsters tegenkomen, die je moet trachten te verslaan met al je karakters en hun eigenschappen. Welke offer je op, welke nog niet als je weet dat er nog x-aantal avonturenkaarten volgen?
Het spel kan op verschillende manieren eindigen : - de tijdsklok komt op nul (je ontploft met het ganse eiland) - de wetenschappers en het vliegtuig zijn gevonden (de wereld staat bij jou in schuld) - het vliegtuig is gevonden en je beslist om te vertrekken (nog een keertje proberen, want dr. Necreaux is met de wetenschappers ontsnapt)
Het scenario lijkt er wel één uit een fantastische Austin Powers-film en daar doet het spel me ook een beetje aan denken. Op zich is het concept weer erg leuk, maar mensen die totaal niet voor coöperatieve spellen zijn, zullen dit helemaal niets vinden. Overleggen is iets dat ook niet voor iedereen gegeven is natuurlijk. Er zijn ook enkele varianten voorzien die het spel telkens een andere wending moeten geven, maar het basisprincipe blijft identiek.
Titel : The isle of doctor Necreaux Auteur : Jonathan Leistiko Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-5 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 15+
Vandaag gooi ik speciaal een extraatje op de weblog. En ééntje die er mag wezen. Een spel van een piepkleine uitgever uit Frankrijk.
Dixit is de naam, de naam van het spel van het jaar in Duitsland en dat wil toch wat zeggen. Een Frans spel dat de hoofdvogel afschiet in het almachtige spellenland Duitsland. Spiel des Jahres prijkt vanaf nu op de vierkante doos met met de prachtige tekeningen op de doos en vooral op de kaarten.
Dixit is een atypisch spel, een spel dat u aan een zeer ruim publiek kan voorstellen. Het gaat hier niet om spelstructuren doorgronden of tactisch zware overwegingen te doen, maar u moet wel creatief zijn en een beetje vindingrijk. U probeert punten te scoren door andere spelers hun psychologie te doorgronden en af en toe met een beetje geluk te gokken.
De spelers krijgen elk zes "wondermooie" handkaarten. De startspeler kiest één van z'n handkaarten en omschrijft de kaart, verzint een uitspraak die er bij past, maar mag dit niet té duidelijk doen. De andere spelers kiezen uit hun hand ook allen een kaart die aan de beschrijving voldoet en geven deze dicht af. De kaarten worden geschud en nadien netjes naast elkaar open gelegd. Nu gokken alle spelers (behalve de verteller) welke de oorspronkelijke kaart van de startspelers is, door het inzetten van fiches.
Kan de verteller anderen misleiden, dan scoort hij 3 punten. Ook diegene die het wel bij het juiste einde hebben, krijgen drie punten. Raadt niemand de kaart of iedereen, dan krijgt de verteller 2 strafpunten. Elke speler (behalve de verteller) krijgt één punt per stem op zijn kaart. Nadien vult elke speler zijn hand terug aan tot zes kaarten, de volgende speler wordt verteller.
Het spel eindigt wanneer de laatste kaart getrokken wordt, de speler met de meeste punten, wint het spel.
Titel : Dixit Auteur : Jean-Louis Roubira Uitgeverij : Libellud Aantal spelers : 4-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Voor diegene die niet aangemeld zijn op onze nieuwsbrief of die hun agenda niet consequent aanvullen : nu vrijdag 2 juli houden we onze 43ste spellenavond in de cafetaria van Lindelo. U bent van harte welkom vanaf 19 uur. Hoogstwaarschijnlijk is het toch te heet om iets anders te doen en raadt Frank of Sabine u zware inspanningen af, ofwel is het eens lekker aan het stormen en regent het dat het giet, dus kan u beter een spelletje komen spelen.
Het belooft overigens een erg toffe spellenavond te worden, met Hans im Glück centraal. De kwaliteit van deze spellen alleen al zal er zeker voor zorgen dat er duchtig kan gespeeld worden. Daarnaast kunnen we ook aan elke derde bezoeker een verrassingkje bezorgen (zolang de voorraad strekt natuurlijk).
Ik hoop u alleszins te mogen begroeten zodat we met z'n allen de zomervakantie goed kunnen inzetten, met de hobby die ons nauw aan het hart ligt. Tot speels ! SpinLi
Wederom een strakke doos, volgeladen met dikke kartonnen tegels, waarop de futuristische graphics zijn doorgetrokken. Het laat allemaal het beste vermoeden, maar de gameplay stokt toch wel enigszins het enthousiasme. Carcassonnesgewijs gaan we een stad opbouwen uit tegels.
Het spels start met vijf gedekte tegels die in een plus-vorm op tafel worden gelegd. Elke speler krijgt vijf handtegels en 15 markers en het spel kan beginnen. In een beurt doe je niet meer dan een tegel plaatsen, eventueel een marker erop vestigen en een nieuwe handtegel trekken. Op de tegels staan hier en daar punten vermeld die je moet zien te sprokkelen tegen het einde van het spel. That's it! Je kan ook een marker plaatsen op een gedekte tegel, je draait deze dan om en voert de tekst uit die erop staat. Indien je gewoon een marker plaatst op een tegel die reeds openlag, voer je de tekst niet uit.
Zo gauw een speler geen marker meer kan inzetten, spelen de andere spelers de ronde nog uit en eindigt het spel. Ook wanneer alle vijf de energiestations in het spel zijn, eindigt het spel onmiddellijk.
Het verdelen van de punten gaat als volgt : - je scoort punten voor groepen aansluitende gebouwen die je bezit (minstens 3 vooraleer je ze kan scoren), ze leveren het aantal gebouwen in punten op - je scoort voor sommige gebouwen die je bezit en waar punten op staan
Zoals u misschien al kan indenken is dit spelletje dan ook vrij eenvoudig. Het is natuurlijk de bedoeling om de tekst die op de tegels staat zo goed mogelijk uit te spelen. Het nogmaals mogen plaatsen van een tegel, het mogen verplaatsen van een marker, ... deze acties gaan beslissend zijn over winst en verlies. Op zich is er weinig mis met dit spel, maar we hebben het allemaal al wel eens een keertje gezien, los van het thema, dat wel redelijk origineel is.
Titel : Infinite city Auteur : Brent Keith Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Een Knizia??? Oren spitsen en oogjes open dan maar weer !!! En dat mag hier zeker ook gebeuren. Je waant je op de Titanic in volle glorie. Groots en zinkend. De spelers krijgen in het begin van het spel een opdracht. Op deze kaart staan drie kleuren van ratten die je moet zien te redden. Natuurlijk hou je dit best geheim voor je tegenspelers, want anders zou het wel eens fout kunnen aflopen.
De startspeler gooit de acht dobbelstenen. Dan kiezen de spelers om beurten een dobbelsteen uit en voeren de bijhorende opdracht uit. Op de dobbelsteen staan : - 1,2,3 : de rat van bijpassende kleur wordt 1,2 of 3 stappen naar boven gezet - pijl : verplaats de rat van de bijpassende kleur naar de eerst volgende rat boven hem - anker : verplaats de rat van de bijpassende kleur naar de eerst voorgaande rat onder hem - 2 in cirkel : een rat naar keuze mag 2 plaatsen vooruit gezet worden - x : deze dobbelsteen blijft in de voorraad
Indien er nog maar één dobbelsteen overblijft, zinkt het schip een beetje dieper. Je draait een "schip-zink-fiche" om en laat het schip het aangegeven plaatsen zakken in het kolkende water. Indien er hierdoor één rat onder water komt, is deze rat dood en gaat ze uit het spel. Indien er meerdere ratten ondergaan, gebeurt er niet onmiddellijk iets, de ratten hebben nog kans om te ontsnappen. Het spel gaat zoals gewoonlijk door tot er nog slechts één rat onder water zit, deze sterft en gaat uit het spel. Als alle "schip-zink-fiches" zijn omgedraaid, zinkt het schip niet dieper.
Op elk passagiersdeck kan je kaas verzamelen door met een rat erop te eindigen, dit zijn punten op het einde van het spel. Indien een rat op het bovendek geraakt wordt deze op de overwinningstabel geplaatst. Zo gauw er vier ratten boven zijn, eindigt het spel. Als er nog slechts 2 ratten in het spel zijn, eindigt het spel ook. Score voor ratten (1ste scoort 0 punten, 2de 5 punten, de 3de 3 punten en de vierde 2 punten). De speler draait z'n opdracht om en scoort punten voor de kleuren die het overleefd hebben en de kaas.
Titel : Abandon ship Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 3-7 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Een iets futuristischere Fomula Dé, zo zou ik dit spel best wel kunnen omschrijven. Blijkbaar heeft het spel formula dé toch wat losgemaakt in spellenland, want de race-games volgen elkaar mooi op. We hadden al de hondensleeënrace, struisvogelrace, ave caesar-race, ... en nu deze, waar de dobbelstenen ook hun nut hebben. (zij bepalen je schade in dit spel)
Ook nu weer probeer je heelhuids aan te komen op een parcours dat kan worden samengesteld uit verschillende borden. Alles staat mooi op het spelersbordje. Stuurbekrachtiging, remmen, nitro, carrosserieschade, motorwarmte, ... je moet het allemaal netjes bijhouden. Schakel je een vitesse hoger, dan zal je sneller vooruit komen, maar kan je meer tegenslag hebben ook.
Aan een hogere snelheid hangt ook vast dat je minder stuurvaardig zal worden en dat je minder obstakels zal kunnen ontwijken en het laatste wat je natuurlijk wil doen, is de muur gaan kussen. Je kan tegenstanders gaan rammen of van hun baan duwen. Bovendien heeft elke wagen z'n eigen mogelijkheden en basispakketje aan materiaal om in de strijd te gaan.
Het spel voorziet ook een arcade-versie om het spel te leren kennen en een geavanceerde versie waar je het parcours gaat aanpassen en mekaar nog meer op de zenuwen werken. Op zich is dit dan ook een mooi spel, dat mogen we gerust stellen, hoewel de fiches en dobbelstenen, het spel maar een belabberd uitzicht geven. Hiervoor hadden ze mijn inziens toch wel wat cooler voor kunnen verzinnen. Wat dat betreft heeft de nieuwe formule D dan ook een streepje voor met z'n leuke schakelbox.
Titel : Rush 'n crush Auteur : Guillaume Blossier & Frédéric Henry & Charly Cazals Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Het belangrijkste aan dit spel is het materiaal en het thema, laat het ons daarbij houden. Indiana Jones-gericht ga je op zoek naar archeologische schatten in een verloren tempel in het midden van de jungle. In de loop van het spel ga je de tempel doorlopen en proberen hier en daar overwinningskaarten mee te pikken. Maar pas op, de boobytraps, sluitende muren, kolkende lava, kolkende rivier en levensgrote rots-bal kunnen je wel eens de das omdoen. Je moet bovendien ook nog voortmaken want als je niet buiten bent als de bal op het einde van z'n spoor is, dan blijf je voor eeuwig in de tempel opgesloten.
Elke speler kiest een personage, elk personage heeft een extraatje dat je ergens in de tempel zal kunnen gebruiken. Deze eigenschappen zijn niet doorslaggevend dus op zich kies je gewoon het figuurtje dat je het leukste vindt of die met de mooiste borsten (en er zijn er nogal wat in dit spel, kwestie dat het vrouwelijk geslacht niet moet jammeren dat er geen dames in het spel zijn).
Het opstellen van het spel neemt wel wat tijd in beslag, je moet alle kaartjes en fiches op z'n plaats leggen, de boobytraps opstellen, ... ik krijg er een hoog "muizenval"-gevoel bij, alhoewel je bij deze laatste het spelbord opbouwt gedurende het spel.
Een speelbeurt is opgebouwd uit verschillende fasen : 1) laadlevel aanpassen : des te meer je laadt (en dus overwinningspunten sprokkelt, des te minder acties je kan doen) 2) dobbelstenen gooien en acties bepalen 3) acties uitvoeren (spelers spelen om beurten) 4) verplaats de muren en de rots-bal 5) breng vervangers in het spel (als je eerste personage dood is, mag je nog meespelen met een tweede) 6) geef de dobbelstenen door naar de volgende speler
De acties die een speler kan uitvoeren hangen af van de plaats waar hij zich bevindt : - kamer der muren (de muren sluiten je stilaan op) - rotsgang (de reusachtige rots rolt je plat als je niet oppast) - lavakamer (stap op de juiste tegels of je valt in de lava) - ondergrondse rivier en waterval (duik je in het water voor schatten? dan neem je een risico want de enige uitgang is vlak voor de waterval) - de houten brug (de brug staat op instorten, zorg dat je er tijdig overgeraakt)
In de kamer der muren kan je bewegen, onderzoeken of glyfen ontcijferen In de rotsgang kan je snel doorlopen of een schatkist proberen open te breken In de lavakamer kan je voorzichtig rondlopen of dwars door het lavaveld proberen om schatten te vinden In de ondergrondse rivier kan je schatten op de bodem van de rivier zoeken, maar zorg dat je niet meegesleurd wordt door de stroming Over de houten brug moet je geraken met zoveel mogelijk schatten, want te zware ladingen kan de brug niet meer houden
Hoe alles concreet in z'n werk gaat, kan je best leren door het spel een keertje te doorlopen. Zoals u ook wel zal aanvoelen is het een echt familiespel. Kinderen vinden het waarschijnlijk ongemeen spannend om achternagezeten te worden door die rotsblok, of om tussen de muren geplet te worden, maar als geoefend speler is dit echt gewoon no-nonsense, niet nadenken, een avondje alle herhalingen van FC de kampioenen na elkaar.
Titel : The adventurers Auteur : Frédéric Henry & Guillaume Blossier Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Arcana is een alleraardigst kaartspelletje met eigenschappen van Blue moon en Dominion. Het komt er in dit spel ook op aan om een zo goed mogelijk deck samen te stellen, net zoals bij Thunderstone en Dominion. Het verschil is wel dat er voor elke kaart zal moeten gevochten worden, je kan de kaarten dit keer niet zomaar kopen.
Elke speler begint het spel met een setje van 11 kaarten (agenten), vergelijk het gerust met Blue moon, waarmee hij de strijd zal moeten aangaan. Elke deck van personages is weer net ietsje anders en heeft andere eigenschappen. Er wordt om de kaarten gestreden in vier categorieën : politiek, militair, spiritueel en financieel. Elke kaart heeft z'n eigen categorie waarin de strijd zal worden beslecht. De kaarten die je gaat proberen te veroveren zijn personen (die je dan in de volgende ronden kan inzetten om andere kaarten te veroveren), locaties (op deze kaarten staan teksten die worden uitgevoerd) en relikwieën (die je in een strijd ter ondersteuning kan bijleggen).
In een ronde nemen de spelers vier handkaarten van hun deck, deze vier kaarten gaan ze aan de stapels leggen waarvan ze de bovenste kaart kunnen winnen. In een beurt kan je ofwel een kaart open leggen aan één van de stapel in de eigen zone of vrije zone, ofwel een dichte kaart in een zone die niet eigen is, je kan een locatiekaart spelen (en de actie op de kaart uitvoeren) en gewoon een kaart in je aflegstapel leggen. Als alle vier de kaarten zijn gespeeld worden de kaarten in het midden van de tafel verdeeld. Indien een speler voldoende punten scoort in de categorie van de kaart om deze te overtreffen wint hij de kaart. Haalt geen enkele speler het gevraagde minimum blijven de kaarten allemaal liggen voor een volgende ronde.
De spelers nemen vier nieuwe kaarten van hun trekstapel en een volgende ronde vangt aan. Indien een speler geen kaarten meer heeft in z'n trekstapel, wordt de aflegstapel geschud en heeft hij deze kaarten weer ter zijner beschikking (à la dominion). Wanneer de "game over" kaart uit de deck komt, wordt er nog één ronde gespeeld en nadien worden de punten geteld (onderaan rechts op de kaarten) die de speler in z'n deck heeft weten te verzamelen.
Er is ook een variant waarbij de spelers in het begin van het spel twee opdrachtkaarten krijgen. Slagen ze erin om deze uit te voeren tegen het einde van het spel, krijgen ze de extra punten. Een andere variant brengt militia-kaarten in het spel, je kan deze opvragen als beurt om extra te gebruiken in een strijd, nadien gaan ze gewoon terug naar de militiastapel. De tactische variant tenslotte laat toe om een gewonnen kaart opzij te leggen en niet in je aflegstapel. Deze kaart telt bij de eindtelling gewoon mee, maar zit niet in je weg tijdens het spel. (vergelijk het gerust met de punten die bij Dominion in je weg zitten gedurende het spel)
Titel : Arcana Auteur : Damien Desnous Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 60 min.
Het spel met de schattige aapjes, het moet gezegd, oogt erg mooi en speelt ook wel fijn. Je gaat op jacht in het labo om de aapjes die nog gevangen zitten te bevrijden. Er wordt een speelbord opgebouwd met vier tegels die langs beide kanten bedrukt zijn. In elke kamer wordt er een aapje in een kooi gezet en worden twee voorwerpen gedropt. Deze voorwerpen gaan de spelers nodig hebben om de sloten van de kooien creatief open te krijgen.
In een beurt mag een speler drie acties uitvoeren (in willekeurige volgorde en meermaals) 1) bewegen : een aap naar een aansluitende kamer verplaatsen 2) oppakken, laten vallen of wisselen van een voorwerp : je kan slechts één voorwerp vasthouden, maar je kan een voorwerp achterlaten en een nieuw meezeulen 3) ontdek een apenkooi : draai de tegel zichtbaar, nu kom je te weten welke voorwerpen je nodig hebt om ze open te krijgen 4) open een kooi : indien je alle nodige voorwerpen in de kamer hebt, kan je de kooi openen, als trofee krijg je de kooi (punten), alle apen die in dezelfde kamer of kamer ernaast aanwezig zijn, krijgen ook een overwinningsfiche (gelijk aan het aantal punten van de kooi - 1) 5) speel een kaart : speel de kaart en volg de opdracht 6) vechten : je mag met een andere aap vechten als je in dezelfde kamer bent, als je je vechtvoorwerp vasthebt (staat op je overzichtje) en je tegenstrever niet z'n vechtvoorwerp vastheeft. Indien je je tegenstander zo verslaat, laat deze z'n voorwerp vallen en mag hij de aap van de tegenstander ergens anders op het bord zetten Op het einde van je beurt trek je handkaarten bij tot twee (indien je er zou gespeeld hebben)
Tenslotte is er ook nog de opzichter die eigenlijk nog dommer is dan een aap, hij vertraagt enkel je spel. Door middel van kaarten kan deze wachter verzet worden, kom je in een kamer met de wachter eindigt je beurt onmiddellijk. Je mag slechts één actie uitvoeren in de kamer van de wachter. Indien je na deze actie nog steeds in de kamer van de wachter bent, eindigt je beurt.
Het spel eindigt indien de speler geen handkaarten meer heeft of als alle kooien zijn opengemaakt. De spelers tellen hun punten op en zien wie de meest succesvolle aap is van het pak. Schitterend thema, mooie figuurtjes en leuke pestfactor, zonder dodelijk te zijn.
ps : met de kaarten kan je overigens een voorwerp verplaatsen, voorwerpen ruilen, voorwerpen stelen van tegenstrever, twee bewegingen in één klap doen en de wachter verzetten.
Titel : Monkey Lab Auteur : Dan Manfredini Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 30 min.
"Het spel dat de kameel z'n rug breekt", zo wordt dit ludieke kaartspel aangekondigd. Wel beste bloglezer, het is zo'n heerlijk licht kaartspelletje. We gaan niets anders doen dan de kameel volladen met allerlei oosterse rommel, tot hij het gewicht niet meer kan dragen. Diegene die ervoor zorgt dat het gewicht boven de 50 gaat, is de pineut en krijgt geen punten die ronde. Maar ... kan jij de rug van de kameel breken door middel van een strootje, dan ben jij de enige die scoort.
Snelle voorbereiding en snel spelen : - De kameel wordt in het midden van de tafel gelegd. - Elke speler krjigt vier handkaarten - Er wordt een aantal ronden gespeeld gelijk aan het aantal spelers (ze zijn om beurten deler) - In een beurt moet je : A) een kaart op de kameel z'n rug plaatsen B) het totale gewicht van de kameel luidop zeggen (de waarde van jouw kaart optellen bij de vorige waarde) C) een nieuwe handkaart trekken (indien de trekstapel op is, gaat het spel door zonder fase C)
Wanneer het gewicht boven de 50 gaat, breekt de kameel z'n rug en is het tellen geblazen, behalve de snoodaard die de rug heeft gebroken. Maar wil je iemand een peer stoven en zorg jij dat de laatste waarde exact 50 is, dan kan de volgende speler de rug van de kameel breken met een strootje. Indien hij dit kan doen, is hij de enige die punten scoort. De punten zijn gewoon de waarden van de handkaarten optellen.
A la "Uno" zijn er natuurlijk ook nog enkele speciale actiekaarten : - reverse : de speelrichting draait - copy : je kopieert de waarde van de vorige afgelegde kaart op de kameel - aladdin's lamp : je kiest de waarde van je kaart (van 1 t.e.m. 10) - vliegend tapijt : hebben een negatieve score, dus die waarde wordt afgetrokken van het totaal is je ze op de kameel speelt of zijn negatieve punten bij een telling indien je ze in de hand hebt
Titel : Straw Auteur : Richard James Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-6 Leeftijd : 8+ Speeltijd : 30 min.
Big box games : - The adventurers - Thunderstone - Thomb (encrypter) - Rush & Crush
Middle box games : - Abandon ship - Monkey lab - Pressure matrix - Infinite city
Card games : - Straw - Myth - Arcana - The isle of doctor Necreaux
RPG : - The ultimate toolbox - Legend of the five rings - Legend of the burning sands
Deze laatste drie passen niet echt in onze winkel, aangezien we in onze club geen RPG's spelen, dus die gaan we dan ook links laten liggen. Voor de liefhebbers wijs ik u graag door naar de website van AEG.
Alderac Entertainment Group is een relatief nieuwe speler op onze Europese spellenmarkt. Dit Amerikaans bedrijf bestaat nochtans al enkele jaren. Het bedrijf werd opgericht in 2004 en legde zich toe op de RPG-games. Voor de leken onder ons, dit zijn Role Playing Games, spellen waar je je als speler serieus moet inleven, al dan niet met passende kledij, een verhaal doorlezen en toneeltje spelen. Klinkt misschien wat oneerbiedig de manier waarop ik het uitleg, maar het is dan ook totaal mijn ding niet.
Pas op Spiel 2009 kwamen ze vanuit het niets op de proppen met een héél gamma aan bord- en kaartspellen. De volledige lijst spellen die u hier morgen ziet verschijnen werden aangekondigd als zijnde nieuwe spellen in Essen. Echt nieuw waren de meeste niet, maar de Europese markt had in ieder geval nog geen notie van deze spellen, dus ... we bestempelen ze ineens als nieuw. (kwestie dat je toch aan 550 nieuwe spellen geraakt in Essen)
Op het eerste zicht lijken de spellen typisch Amerikaans, het ziet er allemaal erg mooi uit, knappe graphics, lijkt voor volwassenen, maar daaronder schuilen eigenlijk spellen die niet veel voorstellen qua moeilijkheidsgraad. Het zijn doordeweekse-spelletjes die je makkelijk met het ganse gezin kan spelen. Het voelt dan ook een beetje raar aan dat je bepaalde thema's tegenkomt, waarvan je een hoog Fantasy Flight Games - gehalte te zien krijgt, maar dat toch véél eenvoudiger is om te spelen. Ik zou ze hiervoor alleen al een thumbs up willen geven.
Of deze uitgeverij nu potten gaat breken in Europa, daar twijfel ik voorlopig nog even aan, maar ze gaan in ieder geval al wel de strijd aan en over de kwaliteit en artwork valt er weinig slechts te zeggen, dus hou onze blog de volgende dagen zeker in het oog, het wordt Amerikaanse moeite.
Adresgegevens AEG :
4045 E. Guasti Rd. #210 Ontario, CA 91761 USA 909.390.5444 phone 909.390.5446 fax
Om deze fantastische reeks af te sluiten toch nog een bedankje aan HiG :
- dank je wel voor de recensie-exemplaren die we mochten ontvangen - dank je wel voor de topkwaliteit van jullie spellen - dank je wel voor de tactische spellen die gespeeld kunnen worden in familieverband - dank je wel voor de heerlijke meeple-snoepjes - dank je wel voor de mooie HiG-draagtassen - dank je wel voor al het lekkers dat nog komen zal
Tja, waar moet ik nu beginnen ... en vooral waar zal ik eindigen. Er staan wel een paar goede melkkoeien in spellenland, maar dit is toch diegene met de dikste uier (samen met die van KvC). Je hebt uitbreidingen, mini-uitbreidingen, officiële uitbreidingen, onofficiële uitbreidingen, regelvarianten (officieel en onofficieel), spin-offs, andere versies, 2-persoonsversie, PC-versie, online versie, nintendo DS versie, ...
Als ik me zou wagen aan een opsomming, ben ik er zeker van dat ik er zou vergeten, vandaar ook dat ik me ga beperken tot het plaatsen van de uitbreidingen en versies die we in onze clubkast hebben staan. Voor meer info verwijs ik u overigens zonder schroom gewoon door naar de website van onze goede vriend Pieter Syroit : www.carcassonne.nl Hier vindt u alles wat u maar wenst te vinden omtrent dit fascinerend spel.
De uitbreidingen worden steeds gespeeld met het basisspel, dit zorgt voor een langere speelduur (aangezien er meer tegels in het spel zijn), maar vooral ook nog extra manieren om punten te scoren. Voor de exacte regels wijs ik u weer graag door naar bovenstaande link
De mini-uitbreidingen, zijn echt wel mini. Je vindt ze in kleine kubusvormige doosjes of als extraatje in een spellenmagazine. Ze voegen vooral extra tegeltjes toe aan het spel, met hier en daar weer een extra regeltje. "Die kornkreise" hebben we niet in ons bezit. De tunnel die als extraatje bij Spielbox zat hebben we wel ter beschikking. (maar hiervan vonden we geen afbeelding op het internet)
Tenslotte zijn er ook nog de andere versies, losstaande spellen die je zonder het basisspel kan spelen. Het thema verschilt af en toe, het materiaal is een beetje anders, het aantal spelers wijzigt, maar het concept is identiek. Er is ook nog een reisversie van de basisversie (kleinere tegels en meeples, maar we raden u deze aankoop niet echt aan, neem maar gewoon de basisversie mee op reis dan). En Cardcassonne heeft de naam, maar is een totaal ander spel zoals u reeds een tijdje geleden ontdekte op onze blog.
Titel : Carcassonne uitbreidingen Uitgeverij : Hans im Glück
U vindt Roborally maar niets, of u vindt Roborally fantastisch? In beide gevallen is dit misschien wel eens een leuk spelletje om te proberen. Pas op, het is even wennen aan de manier van denken, want eenvoudig is het zeker niet. Het is alsof je hersenen onder hoogspanning worden gezet net op het moment dat ze in de remslaap terecht zijn gekomen.
Het spelbord bestaat uit enkele vakken met hier en daar een pictogram en muren. De robots in verschillende kleuren worden over het bord verspreid. Het doel van het spel is om zo veel mogelijk fiches te verzamelen. Elke ronde bestaat eruit zo'n fiche om te draaien en dan gaan de spelers om ter snelste op zoek naar dit pictogram op het speelbord. Ze moeten nu de robot in overeenkomstige kleur in zo weinig mogelijk stappen tot bij dit pictogram krijgen. Eén groot probleem, dit moet volledig denkbeeldig gebeuren, dus u mag met uw poeslieve handjes van die leuke robotjes afblijven. Als dat nog niet erg genoeg is, wordt er ook nog een zandloper omgedraaid, om je nog wat meer druk op je schouders te leggen.
Denk je dat je je robot tot bij het pictogram krijgt, roep je de hoeveelheid stappen waarin je het kan uitvoeren. De andere spelers hebben nog de tijd om dit in minder stappen proberen te doen. Als de zandloper is doorgelopen, mag de speler met het minste stappen dit in de praktijk omzetten. Lukt dit, dan krijgt hij de fiche, lukt het niet, mag de speler met het tweede minste stappen proberen.
Waar moeten we rekening mee houden bij het bewegen van de robots? - een robot beweegt horizontaal of verticaal - een robot beweegt over een ganse lengte tot hij op een muur, andere robot of ander obstakel botst - hier en daar staan diagonale muren, deze laten de robots een hoek maken van 90 graden in één vloeiende beweging
Het speelbord bestaat uit vier verschillende stukken, die langs beide zijden bedrukt zijn, dus er zijn héél wat speelmogelijkheden. Het spel gaat snel vooruit, alhoewel het in het begin wel even zoeken is. Eens je op dreef bent, zal blijken dat het veel beter gaat, dan je zelf misschien verwacht. Het is in ieder geval een echte breinkraker, dus als je hiervan houdt, is dit spel zeker iets om eens te proberen.
Titel : Ricochet robots Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Alex Randolph Aantal spelers : 2-10 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Noem dit spel gerust, El grande het "kaartspel". Natuurlijk is het eerder een tegelspel, maar het spelprincipe blijft eigenlijk een beetje gelijklopend, met dit verschil dat er nu niet enkel voor land wordt gescoord, maar ook op het water. Denk de mooie houten blokjes weg en vervang deze door redelijk muffe kaartjes met daarop waarden van 1 t.e.m. 8, deze stellen het aantal caballero's voor, en je komt bij Conquistador. Vind je El Grande een superfantastisch spel en krijg je er nooit genoeg van, dan kan je misschien overwegen om dit spel ook aan te schaffen. Maar gezien de bijna niet verkijgbaarheid en hoge vraagprijzen zou ik het links laten liggen. En mocht je ooit de keuze hebben tussen beide spellen, geef mij dan maar het bordspel met de mooie castillo erbij.
Het spel duurt 7 ronden, na de 4de en 7de ronde volgt er een telling. Wat de spelregels betreft, raad ik u aan om even de bespreking van El grande erbij te nemen. Ook nu weer gaat een ronde van start met het inzetten van de machtkaarten. Deze kaarten die je éénmalig in het spel inzet geven aan wie als eerste mag spelen en hoeveel nieuwe caballero's je in je voorraad mag nemen. De machtkaart met het getal 9 heeft nog iets extra's, namelijk het vergroten van het speelbord met twee landtegels.
Daarna spelen de spelers om beurten van hoge naar lagere machtkaart hun beurt waarin ze : - bevoorraden : aantal aangegeven caballero's op de machtkaart toevoegen aan je eigen hof - landtegel volgens de spelregels aan het bord leggen - 1 - 2 caballerokaarten aanleggen of verhogen - 1 - 2 schepen bouwen (kost : 2 caballero's per schip) - 1 - 2 castillo's bouwen (kost : 1 caballero per castillo) - caballerokaarten en/of schepen van het speelveld naar je hof terugnemen (geen kosten) - schepen en/ of castillo's van één landtegel naar een andere verzetten en schepen vanuit je hof inzetten (kost : 1 caballero per stuk)
Als u de foto hierboven even bekijkt, wordt misschien al wel wat duidelijk. Bij een telling ga je het land en het water apart bekijken. Je gaat zien wie er het meeste caballero's (opgeteld) heeft geplaatst aan bepaalde stukken land en hiervoor krijgt de sterkste speler 2 punten per landtegel en 2 punten extra per goudmijn. De tweede in rang krijgt 1 punt per landtegel en 1 punt per goudmijn. Wat de schepen betreft, krijgt elke speler voor elk schip punten gelijk aan het aantal stukken zeetegel + 1 punt per visgrond.
Men heeft ook nog een variant voorzien voor de gevorderde speler, waarin je nog extra acties kan doen, nl. - alcalde inzetten (kost : 1 caballero per alcalde) - grande inzetten (kost : 2 caballero's) - grande van één caballerokaart naar een andere verplaatsen (kost : 1 caballero) De alcaldes worden in gesloten regio's geplaatst. Dit zijn gebieden waar geen caballero's aan liggen maar die zijn afgewerkt, zijnde volledig omgeven door water of volledig omgeven door land. De grande zorgt op zijn beurt dan weer voor een meerwaarde van een caballerokaart bij de telling.
Titel : Conquistador Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Wolfgang Kramer en Richard Ulrich Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
In dit spel probeer je met diverse volkeren het oude Europa in te nemen en op het juiste moment bij de telling aanwezig te zijn met de juiste volkeren. In een speelbeurt speel je een kaart, zet je een speelfiguur en pas je je invloed van dit bepaald volk aan op de invloedstabel. Er kan eventueel een confrontatie en pacificatie volgen met een telling als gevolg.
Het spel wordt over vier eeuwen gespeeld, elke eeuw duurt een aantal pacificaties (tellingen), de 4de eeuw 1, de 5de eeuw 2, de 6de eeuw 3 en de 7de eeuw tenslotte 4 tellingen. Zo gauw deze laatste telling is doorgevoerd eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten. Ook als er geen speelfiguur van een volk meer voorhanden is of zodra een telsteen bovenaan op de invloedstabel komt, eindigt het spel.
1) speel een kaart en zet een speelfiguur : - je speelt een kaart van een bepaald volk uit je hand - je zet een speelfiguur in op het bord (eerste op één van de zes grensprovincies), in een provincie waar zich al zo'n figuur bevindt of in een provincie die eraan grenst - de kaart wordt afgelegd
2) pas je invloed aan : - je zet je telsteen op de invloedstabel bij dit volk één stap omhoog (4de eeuw), 2 stappen (5de eeuw), 3 stappen (6de eeuw), 4 stappen (7de eeuw) - je mag ook van deze invloedstoename afzien en een tweede speelfiguur, conform de regels op het bord zetten. - je vult je hand terug aan tot 6 kaarten
3) confrontatie en pacificatie : - indien er een vijfde speelfiguur in een provincie wordt gezet komt het tot een confrontatie. - te beginnen met de startspeler mag men om beurten één of meerdere kaarten blind uitspelen of passen - de kaarten worden opengedraaid en de sterkte van de volkeren in de provincie berekent (kaarten + speelfiguren) - het zwakste volk wordt van het speelbord verwijderd - de uitgespeelde kaarten worden verwijderd en mogen pas in de eigen beurt terug worden aangevuld - na de uittocht wordt er een pacificatiefiche in de provincie gelegd - er mogen nu geen speelfiguren meer in de provincie worden gespeeld
4) telling : - de volkeren worden in volgorde geteld na een pacificatie - de speler met de hoogste invloed van het volk krijgt punten overeenkomstig met het aantal speelfiguren op het speelbord - de speler met de tweede hoogste invloed krijgt het aantal punten gelijk aan het aantal provincies waarin deze speelfiguren staan
5) actiefiches : - de spelers hebben drie actiefiches in het begin van het spel die ze één keer in het spel mogen inzetten - dubbele kaart : de speler mag stap 1 en 2 direct een tweede keer uitvoeren - ruil : de speler ruilt een aantal handkaarten met nieuwe kaarten van de trekstapel - 2 invloed : de speler zet een telsteen twee plaatsen omhoog op de invloedstabel
Dit spel heeft toch wel wat tactische insteek, langs de andere kant is het wel wat getal en gedoe bij een waardering (maar valt op zich nog mee). De invloedstabel is wel vrij druk, als je daar te lang naar kijkt, hoop ik voor u dat u niet te veel heeft gegeten. Maar dit is natuurlijk muggenzifterij. Dit is een degelijk speel en zetspelletje, een leuke tussendoor.
Titel : Attila Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgegeven door 999 games) Auteur : Karl-Heinz Schmiel Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Met dit spel heb ik al leuke en minder leuke momenten beleefd. In dit geval spreek ik van een "gezelschapssyndroom". Is de speelgroep waarbij je dit spel op tafel legt uit op een leutige, leuke spellenavond, dan zullen ze dit weten te appreciëren. Zijn ze in de mood voor een tactisch meesterwerk die avond, dan zou ik deze toch netjes in de kast laten staan.
Sfeervol is dit spel zeker en vast, een mooi spelbord, toffe toverkaarten, schatten in verschillende vormen en kleuren en een hoop artefacten die je probeert te verzamelen. Elke speler krijgt acht biedfiches met de waarden (1,2,4,5,6,7,8,9) die ze om beurten dicht op het speelbord uitspelen om op diverse plaatsen een meerderheid te halen, schatten op te halen, schatten te ruilen, toverkaarten in handen te krijgen, startspeler, de paleiswacht om te kopen en artefacten aan te schaffen.
Hiermee is alles eigenlijk al gezegd. De speler die bij het verkopen van het laatste artefact het meeste artefacten verzameld heeft, wint het spel. Bij gelijkspel wint de speler met de meeste perkamentrollen. Is hier nog steeds een gelijke stand, wint diegene met de meeste schatten over.
Om beurten leggen de spelers hun biedfiches op het speelbord, zo gauw ze allemaal gelegd zijn, worden de verschillende plaatsen één voor één afgehandeld. Te beginnen met de kelders bij de draken waar de schatten te rapen zijn. De speler die het meeste heeft geboden, krijgt de bovenste schatten (en afh. van het aantal spelers en schatkaarten liggen er misschien nog schatten voor de 2de, 3de en 4de speler). Daarna komen we bij Aladdin's tent waar de winnaar twee toverkaarten mag nemen, één houden en de tweede krijgt de andere. In het huis van Djinn mag de winnaar twee artefacten spelen in deze ronde (zie ook bij artefacten). In de markt mag je één willekeurige schat ruilen tegen 3 kleine schatten en op de karavaansplaats speel je voor de startspelerpion (kameel). Tot slot kom je bij de paleiswachter (elke ronde nieuwe fiche), die moet je proberen te evenaren of overtreffen met je bod om in het paleis te mogen om artefacten te kopen. (een verschil mag je eventueel bijpassen met schatten)
De speler die bij de artefacten het meeste bood, mag het artefact kopen tegen de prijs van zijn geboden fiches. Kan de speler dit niet, mag eventueel de tweede speler nog aankopen. Deze artefacten heb je nodig om het spel te winnen en nog wat te manipuleren. Artefacten : - aladdin's wonderlamp : je mag zoveel toverkaarten spelen als je wil (normaal 1) - dubbelganger : je legt dit bij één van je biedfiches en deze telt nu dubbel - het vliegend tapijt : wordt ingezet als een biedfiche waarde 3 - tegenspreuk : doet toverkaarten teniet - sleutel : mag het paleis betreden zonder de confrontatie aan te gaan met de paleiswacht - perkament : geen speciale rol, maar tie-breaker bij gelijkspel
De toverkaarten maken het geheel nog een beetje kruidiger door bijvoorbeeld fiches van plaats te mogen wisselen, open te bieden, schatten te verzamelen, artefacten te ruilen, ... Kortom rustig doorspelen, niet al te veel nadenken (dat helpt toch niet al te veel bij dit spel) en gewoon genieten van een leuk, gezellig spel.
Titel : Morgenland Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgegeven door 999 games) Auteur : Richard Breese Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Dit spelletje straalt weer veel sfeer uit. Bovendien is dit spel ook ietsje tactischer dan de meeste HiG. Je moet met meerdere zaken rekening houden, dit wil niet zeggen dat het supermoeilijk is, verre van zelfs, maar gevoelsmatig moet ik zeggen dat dit spel niet makkelijk te winnen is.
Het spel verloopt over 6 ronden, in deze ronden ga je tegels verzamelen, die je in je eigen speelveld gaat afleggen. Op deze manier ga je proberen om eilanden te creëren waarop je vikings in verschillende kleuren gaat inzetten. Deze vikings gaan je punten en geld opleveren bij waarderingen. Na elke ronde volgt er een waardering, na ronden 1,3 en 5 is dit een kleine waardering waarin er enkel goud wordt uitgedeeld, in de ronden 2,4 en 6 zijn dit grote waardering waar alles dient bekeken te worden (geld en punten). Op het einde is er dan ook nog eens een slotwaardering waarin je eerst en vooral aan de vraag naar voedsel van je vikings moet tegemoet komen, je geld wordt omgezet in punten, je overgebleven bootsmannen, afgewerkte eilanden, langste eiland en voedingspunten worden nog berekend. U merkt wat ik bedoel met ietsje moeilijker. Het feit dat er al drie verschillende soorten waarderingen zijn, maakt dat dit spel al een streepje moeilijker oogt dan andere spellen in de reeks.
Maar ... laat u zeker niet afschrikken, want er zit een superleuk spel achter de tellingen en waarderingen. Elke ronde wordt het draairad vol tegels en vikings gelegd. De spelers kiezen telkens een combinatie en leggen deze in hun eigen speelveld (winkelhaak). De manier waarop ze deze leggen gaat bepalend zijn om punten te scoren (hierover later meer). De kosten van de combinatie staan naast het draairad. Een speler mag nooit de combinatie van nul pakken, tenzij hij niet anders kan. Indien deze van nul wordt weggenomen, schuift het draairad verder naar de volgende combinatie en worden zo de andere combinaties steeds goedkoper. Maar koop jij op het juiste moment, de juiste combinatie?
De boten worden steeds in de bovenste rij gelegd, de eilanden worden in de andere rijen gelegd. Je moet ze natuurlijk rechtop leggen en probeert eilanden te maken die af zijn. Lekker puzzelen is de boodschap. De vikings moeten worden ondergebracht op een eiland op de rij van hun eigen kleur, is dit niet mogelijk worden ze linksboven bij de bootmannen gezet. (bij een grote waardering kan je een bootman opofferen om deze viking naar de eilanden te brengen. * Bij de kleine telling leveren enkel de gele vikings geld op, nl. 3 centen per viking * Bij de grote waardering wordt de ganse rij afgegaan : - boten blokkeren de waardering in hun kolom, tenzij er direct onder een krijger staat (in het voorbeeld hierboven wordt de kolom onder het groene schip dus wel gewaardeerd. - de rode vikings leveren 2 punten op per viking (adelen) - de groene vikings leveren 1 punt op per viking en 1 extra punt per gele of blauwe viking die eronder staan - de gele vikings leveren weer geld op - de blauwe vikings worden bij de slotwaardering gebruikt om in voedsel te voorzien (ze kunnen 4 vikings en zichzelf onderhouden)
Slotwaardering : - schepen die niet geblokkeerd worden brengen schade mee zoals vermeld op het schip - elke vijf goud levert nog 1 punt op - de speler die nog het meeste bootsmannen heeft, krijgt 10 punten - de speler met het meeste afgemaakte eilanden krijgt 7 punten - de speler met het langste eiland krijgt 5 punten - voor elk voedingspunt dat je overhebt, krijg je 2 punten - voor elk voedingspunt dat je te weinig hebt, geef je 1 punt af
De speler met de meeste punten wint het spel. Daarnaast heb je ook nog een variant met enkele extra tegels, maar dit heb ik persoonlijk nog nooit zelf gespeeld. Deze fiches leveren gewoon extra geld en punten op en worden links naast de winkelhaak geplaatst (zoals in bovenstaand voorbeeld). Sommige fiches zullen dan weer invloed hebben op de waarderingen. Zoals bij zo veel spellen, is het bij dit spel niet anders, het is gewoonweg al weer te lang geleden dat we dit leuke spel hebben gespeeld. Maar daarom dient deze reeks natuurlijk ook, om "vergeten" spellen terug op te vissen en een beetje op te frissen, hopelijk komt er na het lezen en bespreken nog eens een spelbeurt van.
Titel : Wikinger Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Michael Kiesling Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Titania was de nieuwste spruit van HiG op de spielwarenmesse in Nürnberg. Ik heb het spel nu reeds enkele maanden in het bezit en het moet gezegd : ik hou hiervan! Eenvoudige spelregels, voldoende diepgang, mooi materiaal, fantastisch sfeer rond het spel, een toppertje in het HiG-gamma.
In Titania ga je op zoek naar zo veel mogelijk overwinningspunten, dit is zeker niets nieuws. Je kan punten scoren door op de juiste plaatsen te gaan varen, door torens te bouwen of door zeesterren in te zetten. Diegene die dit het beste uitspeelt zal het spel winnen, en winst en verlies ligt in dit spel zééééééér dicht bij elkaar. Eerste spel, verschil tussen winst en verlies 1 luttel puntje. Tijdens het tweede spel was het verschil ietsje groter aangezien ik het speelde met allemaal mensen die het voor de eerste keer speelde, maar het blijft steeds spannend tot het allerlaatste moment.
Een belangrijk onderdeel hierin is het sparen van overwinningsfiches, deze blijven tot het einde van het spel gedekt bij de spelers liggen en zo kan je het verschil nog maken.
Eenvoudige spelregels had ik gezegd, hier krijgt u ze van mij : U mag in een beurt drie acties doen, de twee mogelijkheden zijn : een kaart spelen of geen kaart spelen! U mag dus een rondje niets doen, buiten drie nieuwe handkaarten nemen. Anderzijds kan u kaarten uitspelen, één, twee of drie. Speelt u één kaart, mag u twee kaarten bijtrekken, speelt u twee kaarten, krijgt u nog één nieuwe handkaart, speelt u drie kaarten, krijgt u logischerwijs geen handkaarten bij.
Op deze kaarten staan bootjes in de kleuren blauw, geel of rood (of een combinatie van twee kleuren). U zet een bootje in de overeenkomstige kleur op het speelbord. Het moet grenzen aan een bootje van dezelde kleur en op elke tegel mogen maar 2 boten (van verschillende kleur) staan. Daarna krijg je nog wat er op de tegel is afgebeeld. Vanaf het moment dat alle bootjes van een kleur zijn opgespeeld, eindigt een ronde. Er worden in totaal twee ronden gespeeld.
Wat kan u zoal verdienen? - mosseltjes : die gaat u gebruiken om aan torens te kunnen bouwen - zeesterren : die kan u spelen bij torens en zo punten sprokkelen - bootje : je mag onmiddellijk nog een bootje in de gespeelde kleur op het speelbord plaatsen - kaarten : je krijgt extra handkaarten (max. 7 op het einde van je beurt) - punten : onmiddellijk punten bijzetten - puntenfiches : je trekt ze blind uit de stapel en houdt ze verborgen tot het einde van het spel
Wat doe je als je op een kraanveld komt? Dan ga je moeten bouwen aan één van de aangrenzende torenvelden. Je bouwt in de kleur die op het veld staat afgebeeld. Voor het onderste deel van een toren moet je één mossel in die kleur afgeven, het 2de verdiep 2 mosselen, 3de verdiep 3 en 4de verdiep 4. Je krijgt voor elke etage die je bouwt 3 punten (4 als er een zeester bij ligt). Je mag ineens zo veel etages bouwen als je kan.
Wat doe je met een zeester? Je mag deze onmiddellijk inzetten bij een torenveld waar er één toren staat op afgebeeld. Je krijgt punten voor elke toren op dit veld en elke etage die reeds gebouwd zijn. Je kan ze ook opsparen om later op torenvelden te zetten met meerdere torens. Let op, je mag dit enkel doen op het moment dat je zeesterren in handen krijgt. Dus opsparen voor een torenveld met 4 torens houdt ook een zeker risisco in als je geen zeesterren meer zou kunnen verzamelen.
Na ronde 1 worden alle bootjes en zeesterren van het speelveld gehaald, de torens blijven staan. Alles wordt terug klaargemaakt voor ronde 2. Zo gauw deze ook afgelopen is, maken de spelers hun puntenfiches nog bekend en zetten ze de overeenkomstige punten bij. De speler met de meeste punten, wint het spel. Bij gelijkspel wint de speler die nog het meeste mosselen en zeesterren in zijn voorraad heeft.
Titel : Titania Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Rüdiger Dorn Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Ik vergelijk dit spel vaak met Ticket to Ride, en dat mag gezien worden als een compliment want dit zijn zeer goede familiespellen. Voldoende mogelijkheden, vlotte gameplay, maar zeker geen al te moeilijke spelregels. Ook dit spel klasseer ik in de categorie : typisch HiG.
Je probeert gedurende het ganse spel puntjes te verzamelen, door lange trajecten te maken, door alle steden aan te doen met je postkoets, door in alle provincies te passeren en door zo veel mogelijk huisjes op het bord te zetten, want diegene die je overhoudt zijn minpunten. Het spel eindigt als een speler er trouwens in slaagt om een koets met waarde 7 te winnen of al zijn huizen in te zetten.
Een spelbeurt is redelijk eenvoudig : - je moet één stadskaart in de hand nemen (keuze uit de zes in de vitrine of een dichte van de stapel) - je moet één stadskaart uit de hand voor je neerleggen - je mag een traject afsluiten en waarderen
Daarnaast kan de speler per beurt beroep doen op één van de functionarissen die je een beetje van de spelregels laten afwijken. - postmeester : je mag nog een tweede kaart uit de vitrine in de hand nemen (moet je kiezen als je aan het begin van je beurt geen handkaarten hebt) - ambtenaar : je mag de vitrine volledig leegmaken en zes nieuwe kaarten leggen - postiljon : je mag een tweede kaart uit de hand voor je neerleggen aan je traject - wagenmaker : je mag je traject bij de waardering denkbeeldig met twee kaarten verlengen om zo een postkoets met hogere waarde te winnen (dit geldt niet voor het verzamelen van puntenfiches)
Een traject maken : Elke beurt moet de speler een kaart aanleggen, hij moet er bovendien voor zorgen dat hij steeds een kaart in de juiste volgorde kan aanleggen. Je mag zowel aan de voorkant als de achterkant van je traject verderbouwen. Afsplitsingen in steden mag je niet maken. Je moet op het bord dus in een denkbeeldige rechte lijn je traject kunnen afrijden. Kan je geen geldige kaart leggen, moet je je huidige traject wegdoen (zonder waardering) en een nieuw traject opstarten.
Een traject afsluiten en waarderen : Je traject moet uit minstens 3 kaarten bestaan, daarna mag je het traject afsluiten. - inzetten van huizen : ofwel op alle steden van één kleur van het traject ofwel één huis op elke kleur vertegenwoordigd in het traject - ontvangen van bonuskaarten : indien je huizen hebt in alle steden van een kleur krijg je de overeenkomstige fiche, maak je een traject van 5,6 of 7 kaarten lang, kan je ook bonuskaartjes winnen. De speler die in alle kleuren vertegenwoordigd is, kan ook een puntenfiche winnen. - eventueel ontvangen van een nieuwe koets : de spelers ontvangen een nieuwe postkoets als hun traject langer is dan hun vorige postkoets (hier is het gebruik van de wagenmaker interessant) - afleggen van de stadskaarten en overtollige handkaarten (max. 3 stuks)
Er zijn ondertussen ook enkele uitbreidingen verschenen in het Thurn und taxis-gamma. Deze hebben het basisspel nodig om te kunnen spelen. Ze voegen een extra speelbord toe, enkele extra regels en een hoop bonuskaartjes die op de getrouwe en andere manieren kunnen verzameld worden. Maar het uitgangspunt en gameplay blijven eigenlijk exact hetzelfde.
Titel : Thurn und taxis Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Karen en Andreas Seyfarth Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+ Uitbreidingen : Glanz und gloria, Alle wege führen nach Rom
Taluva is zo'n spel dat makkelijk speelt, maar oh zo moeilijk te winnen valt. Maar dat kan natuurlijk ook volledig aan mezelf liggen. In Taluva ga je een spelbord opbouwen met tegels en dat bovendien nog in de hoogte ook. De speler beschikt over drie verschillende bouwwerken in houten speelstukken, tempels, torens en hutten. Je wint het spel als je erin slaagt 2 van de 3 soorten gebouwen op het speelbord te krijgen. Het spel eindigt ook als alle vulkaantegels zijn aangebouwd. Er wordt dan gekeken wie in de eerste plaats het meeste tempels heeft gebouwd, dan de torens en tenslotte de hutten. Je kan ook vroegtijdig het spel moeten verlaten : als je in je beurt geen enkel gebouw op het spelbord kan plaatsen, val je onherroepelijk uit de boot en het spel.
Een speelbeurt bestaat dan ook telkens uit 2 stappen : - een vulkaantegel aanleggen - één of meer speelstenen (gebouwen) plaatsen
STAP 1 Je trekt een vulkaantegel van de dichte stapel en legt deze aan, je kan een landschap uitbreiden of een vulkaanuitbarsting laten plaatsvinden. Om een landschap uit te breiden, leg je de tegel gewoon tegen een tegel die reeds op tafel ligt, er moet minstens één zijde grenzen, er kunnen dus eventueel ook gaten ontstaan. Bij een vulkaanuitbarsting ga je in de hoogte werken. Je moet nu wel met enkele zaken rekening houden. Het vulkaanveld van de tegel moet op het vulkaanveld van de onderliggende tegel worden geplaatst, de vulkanen van beide tegels mogen niet in dezelfde richting wijzen (2 tegels dus volledig op elkaar, hij moet verschillende tegels bedekken) en er mag geen vrije ruimte onder de tegel zijn. Als je in de hoogte gaat bouwen, kan het zijn dat je bepaalde zaken gaat bedekken : vreemde of eigen hutten worden uit het spel genomen, maar je mag geen volledige nederzetting vernietigen (je moet minsten 1 hut laten staan), torens en tempels mogen NIET bedekt worden.
STAP 2 Je mag enkel stenen inzetten op vrije velden. Vulkanen kunnen niet worden bebouwd. Je mag eigen nederzettingen verbinden. - een hut bouwen : je zet 1 hut op een veld naar keuze op niveau 1 - een toren bouwen : je zet 1 toren op een veld op het derde niveau of hoger direct grenzend aan een eigen nederzetting (er mag slechts één toren in de nederzetting) - een tempel bouwen : je zet 1 tempel op een veld dat direct grenst aan een eigen nederzetting die minstens uit 3 hutten bestaat (er mag slechts één tempel in de nederzetting) - een nederzetting uitbreiden : je kiest één landschapstype dat grenst aan een bestaande nederzetting en mag op al deze velden (van hetzelfde type) een hut zetten
U mert het dat de spelregels op zich zeer eenvoudig zijn, tegeltje leggen, huisje bouwen. Maar om nu een winnende tactiek te vinden, dat is me nog steeds niet goed gelukt. Het is een breinbrekertje dit spel, zeker als je over elke zet wil gaan nadenken. Gewoon vlot doorspelen kan evengoed en ook dan zal je er wel plezier aan beleven, maar toch ga je op het einde van het spel overdenken wat je beter had gedaan om toch die ene stap niet te kort te komen. Bovendien is dit spel redelijk snel gespeeld, zodat een tweede spelbeurt ineens kan worden aangevat. Dit spel is zonder meer één van de verborgen parels van HiG.
Titel : Taluva Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Marcel-André Casasola Merkle Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Dit spel verscheen afgelopen winter op de speelgoedbeurs in Nürnberg. Het blijkt een leuk, snel familiespel te zijn geworden met mooi materiaal en in navolging van de "Agricola"hype volledig in het boerenstielthema gegoten.
De spelers trachten de juiste dieren bij elkaar te verzamelen in vier ronden. Voor elk kwartet of straat (opéénvolgende nummers) van dieren mogen ze er in hun boerderij plaatsen en deze leveren op het einde van het spel de punten op.
Door worker-placement trachten de spelers de juiste dieren te verzamelen. Je kan ervoor opteren om zo veel mogelijk dieren in een beurt bijeen te krijgen, maar je moet er wel rekening mee houden dat je ze allemaal moet kunnen voederen om ze netjes bij te houden tot de volgende ronde. Misschien ben je iets meer op kwaliteit gericht en probeer je vooral de juiste combinatie van dieren te bemachtigen. De waarheid en winst zal hoogstwaarschijnlijk wel ergens tussen beide liggen.
Het spel bevat een speelbord dat het erf voorstelt waarop de dieren (fiches) dicht worden gelegd. Elke ronde komen er zo 25 tegels te liggen. Elke speler krijgt een boerderij (waarop hij punten verzamelt) en een aantal boeren (2 bij 4 of 5 spelers en 3 bij 2 of 3 spelers). Daarnaast worden de volgordeplaatjes (1,2,3, ... afh. aantal spelers) naast het bord gelegd en dan kan het spel beginnen.
Als je aan de beurt komt draai je een fiche om en heb je de keuze om hierop een boer te zetten of niet (à la carcassonne). Om beurten worden zo steeds meer dieren omgedraaid. Vanaf het moment dat je je boeren allemaal hebt ingezet, neem je het volgordeplaatje met de laagste nummer. Deze geeft aan wie als eerste mag verdergaan met het inzamelen van de dieren. Als alle spelers al hun boeren hebben ingezet, worden de dieren verzameld. De speler met het laagste nummer kiest als eerste één van zijn boeren en neemt alle dierenfiches die in een rechte lijn voor hem liggen (de rand en een andere boer zijn een eindpunt, lege vakken niet). De spelers nemen in volgorde van de volgordeplaatjes hun boeren terug en verzamelen op die manier de dieren. Dieren die nog blijven liggen nadat alle boeren zijn verzameld, worden uit het spel genomen.
Nu kunnen de spelers punten scoren voor elk kwartet dat ze verzamelden of een straat (dier met waarde 2,3,4,5,6,7), ze leggen één fiche op hun boerderij (bij een straat de 7 natuurlijk) de andere fiches gaan uit het spel. Dieren die geen deel uitmaken van zo'n kwartet of straat blijven liggen, ze moeten gevoederd worden. Je kan dit doen door een voederzak (fiche die je ook kan winnen zoals de dieren), of met graan (houten vegimeeples à la Agricola, die je enkel in bezit krijgt als weergave bij te veel betalen), dus je betaalt vooral met andere dieren. Als je acht dieren hebt liggen, kan je bijvoorbeeld een dier met waarde 7 afgeven om hen te voederen.
De speler die na vier ronden (als alle dierfiches op zijn) het meeste punten in zijn boerderij heeft liggen, wint het spel. Er is nog één extraatje, nl. de varkens (anders zou het niet Schweinebande heten hé). Als je die opspaart tot de laatste ronde en steeds goed vet mest, mag je ipv één fiche per kwartet, twee fiches per kwartet op je boerderij legggen.
Ik vind dit een zéér leuk spel, makkelijk aan te leren, moeilijk om te winnen. Je wil aanvankelijk véél dieren sprokkelen, maar hebt al snel door dat dat niet echt de beste tactiek is aangezien je toch dieren moet afgeven om te voederen. Langs de andere kant is een straat wel interessant, want die levert 7 punten op (tov een kwartet van tweetjes, maar 2 punten). Het geluk moet ook zeker wat meespelen, maar door het goed plaatsen van je boeren, door in de juiste volgorde te kunnen incasseren kan je ver geraken in dit spel.
Titel : Schweinebande Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Stefan Dorra Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Dit spel is een typisch worker-placement-spel, in de goede zin van het woord. Een redelijke geluksfactor, erg mooi materiaal, het gevoel dat je een echt leuk spel aan het spelen bent en een spannende strijd zijn de ingrediënten van dit spel dat reeds in diverse talen is verschenen. Het spel zelf is natuurlijk taalonafhankelijk, zodat 999 games makkelijk op de boot kon springen.
Er wordt gespeeld tot er een stapel bouwkaartjes is uitgeput of tot alle ontwikkelingskaarten zijn verdeeld. Deze twee componenten zijn nu ook net de zaken waarmee je punten scoort op het einde van het spel. Al de andere acties die je zal ondernemen hebben tot doel om deze punten te sprokkelen.
In een speelbeurt doorlopen we volgende fasen : - inzetten van de arbeiders - de acties uitvoeren waarbij de arbeiders staan - de arbeiders eten geven
Waar je je arbeiders kan inzetten staat op het overigens knappe spelbord aangegeven met een cirkel. Sommige plaatsen laten maar één arbeider toe, op andere kunnen meerdere spelers gokken. We kunnen deze plaatsen opsplitsen in drie delen : het dorp (speciale acties), het bos (grondstoffen inslaan) en het puntengedeelte (kaarten en bouwkaarten).
Waar kan je allemaal op spelen ? - gereedschapmaker : je neemt 1 nieuw gereedschap (deze kunnen in het spel gebruikt worden om een dobbelsteen te herrollen) - hut : de speler plaatst hier twee arbeiders en krijgt er een 3de uit de voorraad (voortplanting dus) - veld : je mag je voedingsmarker een stap omhoog plaatsen (deze marker geeft aan hoeveel voedsel je al standaard per ronde produceert) - jagen : hier ga je dobbelen voor voedsel, je moet zorgen dat je al je arbeiders zeker eten kan geven (elke 2 ogen = 1 voedsel) - bos, kleiput, mijn en rivier : hier ga je dobbelen voor respectievelijk hout, baksteen, steen en goud waarvoor je respectievelijk 3 ogen, 4 ogen, 5 ogen en 6 ogen moet gooien - ontwikkelingskaarten : je geeft afh. de kaart grondstoffen af en deze kaart geeft je een extraatje en telt bij de eindtelling - gebouwen : je scoort punten gedurende het spel voor het bouwen van deze gebouwen, je geeft de nodige grondstoffen af
Tot slot moet je al je arbeiders eten geven, elke arbeider heeft 1 voedsel nodig. Indien je onvoldoende voedsel hebt, kan je nog bijpassen met grondstoffen, lukt dit ook niet, verlies je onmiddellijk 10 punten.
Scoren : - gebouwen die je gedurende het spel bouwt, leveren onmiddellijk punten op - verzamelde ontwikkelingskaarten : kijk naar de kleine picto's onderaan de kaart om te bepalen waarvoor de kaart dient : 1) het aantal boeren worden vermenigvuldigd met je score op de voedseltrack 2) het aantal gereedschapsmakers wordt vermenigvuldigd met het aantal gereedschappen dat je bezit 3) het aantal huttenbouwers worden vermenigvuldigd met het aantal gebouwen dat je hebt gezet 4) het aantal shamanen wordt vermenigvuldigd met het aantal arbeiders dat je ter beschikking hebt
U merkt waarschijnlijk ook al wel bij het lezen van deze bespreking dat u een beetje geluk moet hebben bij het dobbelen. Een goeie dobbelbeurt is nodig om een gebouw te kunnen zetten, af en toe eens gokken zonder dat je zeker bent van je grondstoffen moet je doen. Verlies zeker de ontwikkelingskaarten niet uit het oog, deze tellen op het einde stevig door. Het spel heeft iets, het speelt vlot, kan je met iedereen spelen en oogt enorm aantrekkelijk. Bovendien is het altijd leuk als je je inleeft in de situatie en met die knots op je buurman z'n hoofd begint te timmeren.
Titel : Stone age Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Bernd Brunnhofer & Michael Tummelhofer Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Knizia zegt u, jawel een echte goeie Knizia. Afhankelijk van het aantal spelers worden een aantal stukken spelbord (noem het maar Japan) aan elkaar gelegd en worden schattige stenen figuren op het bord geplaatst. Eén figuur in dorpen, twee in steden en drie in de hoofdstad Edo. De spelers krijgen 20 fiches met daarop dezelfde tekeningen als de figuren, Japanse krijgers, twee ruiltegels, één Ronin (krijger te paard) en enkele boten.
Bij aanvang van het spel trekken de spelers 5 fiches uit hun dichte stapel en leggen deze open achter hun zichtscherm. In elke ronde gaat de speler minstens één fiche op het bord uitspelen (er mogen meerdere fiches met Japans teken per ronde gespeeld worden). Wanneer alle landschappen rond een figuur zijn bedekt met zo'n fiches wordt er gekeken wie er een meerderheid heeft gecreëerd en het figuurtje wint. Daarna trekken de spelers terug fiches bij tot 5.
De fiches tonen verschillende zaken : - de kleur duidt aan van welke speler de fiches is - het tekeningetje bepaalt welk figuur het beïnvloedt - de nummer bepaalt de sterkte van de fiche - de Japanse karakters duiden aan dat je meerdere fiches in deze beurt mag spelen
Als het laatste figuurtje van één van de types (helm, rijstveld of Boeddha) van het speelbord verdwenen is, eindigt het spel na de lopende ronde. Het spel kan ook eindigen als een vierde figuurtje naast het bord wordt gezet (dit gebeurt als er bij een meerderheid twee spelers gelijk zijn, niemand krijgt dan de prijs en het figuurtje verdwijnt uit het spel).
De puntentelling ten slotte is redelijk speciaal (niet voor diegene die enkele maanden geleden de bespreking van het kaartspel hier hebben gelezen) - je kan enkel winnen als je in één van de bepaalde figuren het meeste hebt gehaald - je telt daarna alle "andere" figuren, dat is je score - indien er een gelijke stand is, worden alle verzamelde figuren geteld - indien geen enkele speler het meeste figuren heeft behaald (allemaal gelijke stand), wint de speler met de meeste figuren in totaal
Snel en eenvoudig spel, met toch héél wat diepgang. De momenten waarop je bepaalde fiches trekt, kan belangrijk zijn, maar uiteindelijk ga je de meeste fiches toch in handen krijgen. Ze op het juiste moment op de juiste plaats inzetten is de boodschap.
Titel : Samurai Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Als je houdt van een opbouwspel, dan is dit zeker eentje om aan te schaffen. Het opbouwen gebeurt hier niet door acties, maar door aankopen. Elke ronde komen er vier soorten kaarten aan bod die te koop zijn, meer bepaald ambachtslieden (leveren geld op), gebouwen (leveren punten op), edelen (leveren punten en geld op) en ruilkaarten (upgrades van eerdere gebouwen, ambachtslieden en edelen).
Het spelbord toont een rij van acht kaarten die te koop worden aangeboden. De kaarten die in een ronde niet verkocht worden, schuiven een rij naar beneden en worden afgeprijs met 1 roebel. De ronde nadien verdwijnen ze. De bouwkosten hangen af van kaart tot kaart en staan linksboven vermeld. Indien je een kaart koopt die je reeds in je bezit hebt, krijg je een minprijs van 1 roebel. Alle minprijzen zijn cumulatief, dus op de duur kan je echte koopjes gaan doen. Er is wel een minimumprijs van 1 roebel.
In een spelersbeurt kan je 3 dingen doen : een kaart kopen, een kaart op handen nemen (max. 3/ op het einde van het spel 5 strafpunten per kaart in de hand) of passen (indien je past, val je nog niet uit de ronde). De gekochte kaarten worden gewoon voor de spelers neergelegd. Elke ronde bestaat uit vier fasen : fase van de ambachtslieden, gebouwen, edelen en ruilkaarten. Eerst en vooral worden de kaarten aangevuld tot acht, daarna kopen de spelers kaarten aan (of nemen ze op de hand) en tot slot wordt die categorie gewaardeerd. Voor ambachtslieden krijg je geld, voor gebouwen krijg je punten, voor edelen krijg je soms beide. Sommige gebouwen hebben nog een extra functie die je kan gaan gebruiken.
Uiteindelijk komt het erop aan om het meeste punten te verzamelen, maar je hebt natuurlijk geld nodig om deze gebouwen en edelen aan te schaffen, dus ambachtslui is je eerste bekommernis. Elke ronde krijg je punten van je gebouwen en edelen (indien vermeld op de kaart). Op het einde krijg je nog punten voor het aantal verschillende gespaarde edelen (volgens tabel op speelbord) en voor elke 10 roebel krijg je ook nog een punt. De speler met de meeste punten wint het spel.
Sint-Petersburg is een erg leuk, vlot spel, dat jammerlijk genoeg weeral te lang in de kast staat. Bij deze ook een warme oproep aan gegadigden om het spel nog eens een keertje te spelen.
Titel : Sint-Petersburg Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Bernd Brunnhofer & Michael Tummelhofer Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Xavier Georges, jawel een Belgische ontwerper die het schopt tot bij HiG. Ondertussen is er ook een ander spel van hem op de markt, dat ongetwijfeld bekender is, nl. Carson city. Maar ik moet eerlijk bekennen dat dit spel véél beter is mijn inziens. Het is sowieso een buitenbeentje, iets anders dan de andere spellen, een breinbrekertje ook wel, want je moet met héél wat zaken rekening houden. Maar wat me vooral opvalt, is dat dit spel de boot volledig gemist heeft, totaal ondergewaardeerd en enkel bekend bij enkelingen. Jammer, jammer, jammer, ... hopelijk brengt dit verslagje hier snel verandering in.
Het spelbord wordt opgebouwd uit twee delen, een deel park waarop de puntenfiches liggen en de negen actiekaarten die willekeurig eronder worden gelegd. Op deze negen actiekaarten wordt het spel eigenlijk gespeeld, in het park gaan de spelers enkel shoppen en de beste puntenkaartjes wegkapen. Neem je een kaartje weg dat aan de rand van het park ligt, moet je er overigens een dienaar (houten speelstuk) op plaatsen. Op het einde van het spel worden extra punten verdeeld voor deze dienaren.
Het belangrijkste deel van het spel zijn de actiekaarten, die ik dan ook even kort toelicht. Zie ook afbeelding boven om wat te kunnen volgen. Als een speler aan de beurt komt, worden deze actiekaarten in volgorde voor hem afgehandeld. 1a) Erehof : afhankelijk van het aantal dienaren er hier opstaan van een speler, mag de speler zo veel nieuwe dienaren op de poort inzetten 1b) De poort : hierop worden de nieuwe dienaren voor deze ronde geplaatst 2) Trappenhuis : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, mag een speler dienaren gaan verschuiven tussen de verschillende actiekaarten 3) Munterij : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, krijgt de speler goudstukken 4) Kabinet van de koning : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, krijgt een speler een aantal koninklijke zegels (geen aparte fiches, dienaren zelf zijn zegels) 5) Kabinet van Madame de Pompadour : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, krijgt een speler een aantal blauwe zegels (geen aparte fiches, dienaren zelf zijn zegels) 6) Schrijfzaal : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, mag een speler een aantal fiches gaan kopen in het park 7) Achteringang : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, mag de speler kaarten nemen, er één houden (deze kaarten zorgen dat je de spelregels wat kan manipuleren of overwinningspunten) 8) Kardinaal : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, verbreekt dit een gelijkspel op al de vorige actiekaarten (een meerderheid levert bijna bij alle actiekaarten een extraatje op)
Indien je fiches gaat kopen in de tuin, geef je geld, zegels (dienaren terugtrekken van het bord) af en ontvang je de extraatjes die de fiche je biedt. De fiches worden bijgehouden tot het einde van het spel en zijn overwinningspunten. Vanaf het moment dat er nog max. 12 fiches op het bord liggen, wordt de laatste ronde gespeeld en eindigt het spel daarna. De spelers tellen hun punten op hun fiches, kaarten en krijgen nog punten voor hun dienaren aan de randen van het park.
Ik neem aan dat dit verslag vrij abstract is en moeilijk om een goed beeld te vormen van het spel. Het is ook redelijk moeilijk om het exacte spelverloop te schetsen omdat het eigenlijk een vrij abstract spel is, het thema is mooi op zich, maar doet er eigenlijk niet toe. Het komt er vooral op aan om goed je acties te plannen op voorhand, hoeveel dienaren heb je nodig, hoeveel plaatsen moet je deze verzetten, waar kan je een meerderheid creëren voor een extraatje, vergeet geen dienaar op het aankoopveld, koop een nuttig fiche en zorg dat je steeds nieuwe dienaren in je voorraad hebt om in te zetten tijdens een volgende ronde. Ik geef toe dat je een rondje nodig hebt om het allemaal door te hebben, maar je gaat er zeker door uitgedaagd worden.
Titel : Palais royal Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Xavier Georges Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Ze zijn schaars bij HiG, maar hier hebben we nog eens een puur 2-persoonsspel. In Ponte del Diavolo gaan de spelers proberen om zoveel mogelijk tegels op het speelbord te krijgen en bruggen te bouwen. Deze bruggen moeten de verschillende eilanden (en zandbanken) van de spelers met elkaar verbinden.
Een eiland is een stukje land (in bepaalde tegelkleur) bestaande uit 4 aaneengesloten tegels (horizontaal en verticaal). Een zandbank is een aangesloten stuk met 1,2 of 3 tegels en zal bij de waardering op zich niet tellen. In een beurt kan een speler ofwel 2 nieuwe tegels op het bord plaatsen ofwel een brug bouwen als dat kan volgens de regels.
De bouwregels : - tegels moeten steeds gelegd worden met inachtname van de afstandsregel. Eilanden of zandbanken moeten telkens op één tegel van elkaar verwijderd liggen (dus niet raken, zelfs niet diagonaal met een puntje) - tegels van verschillende kleuren mogen elkaar natuurlijk wel raken. - de bruggen mogen enkel geplaatst worden op de eigen kleuren (ze verbinden twee eilanden/ zandbanken) - er mogen geen tegels onder een brug liggen - er mogen nadien ook geen tegels meer onder een brug worden geschoven - op elke tegel kan er maar één brug vertrekken of aankomen
Het spel eindigt als de rode speler (startspeler) geen actie meer kan doen, of nadat de witte speler niets meer kon doen en de rode speler nog z'n beurt heeft afgewerkt.
De spelers krijgen punten voor aanééngesloten en aparte eilanden (zandbanken tellen niet mee) 1 eiland = 1 punt; 2 = 3 punten; 3 = 6 punten; 4 = 10 punten; 5 = 15 punten; 6 = 21 punten; 7 = 28 punten en 8 = 36 punten. De speler met de meeste punten wint, bij gelijke stand wint de speler met de meeste eilanden op het bord, is het nog gelijk, wint de speler met de meeste bruggen.
Titel : Ponte del diavolo Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Martin Ebel Aantal spelers : 2 Speelduur : 25 min. Leeftijd : 10+
Nog ééntje die naar mijn bescheiden mening wordt ondergewaardeerd en die ikzelf ook nog maar te weinig heb gespeeld. Maar die enkele keren dat we het deden is het me steeds bevallen. Ook dit spel is weer een typische HiG. Door middel van het plaatsen van tegels en cowboys ga je punten scoren.
Een speelbeurt is vrij eenvoudig : - kaarten uitspelen : 2 kaarten uit de hand spelen en dan één van zijn cowboys ofwel één gebouw op een vrij veld plaatsen - waardering : meestal vindt deze plaats - extra beurt gebruiken : draai je fiche naar de passieve zijde en voer stap 1 en 2 terug uit - handkaarten aanvullen : terug aanvullen tot 4 stuks
1) Als een speler 2 landschapskaarten uitspeelt, moet hij een cowboy inzetten op het snijpunt dat overeenkomt met de 2 kaarten (deze symbolen staan aan de rand van het speelbord). Er mag nog geen cowboy of gebouw staan. Ook watervelden zijn taboe. Als een speler 1 landschapskaart en 1 gebouwkaart uitspeelt, moet hij het bijpassende gebouw op het overeenkomstige landschap plaatsen. Gebouwtegels moeten steeds op een passende ondergrond gebouwd worden en de haven mag enkel naburig aan water worden geplaatst. De joker kan je gebruiken ter vervanging van zowel een landschapskaart als een gebouwenkaart.
2) Als een speler een cowboy inzet, krijgt hij punten voor alle tegels die rondom hem liggen (8 velden). Voor een mijn krijg je goud- en zilverkaartjes die je verborgen houdt tot het einde van het spel, zo kan je op het einde van het spel nog een serieuze sprong maken in de puntenstand. Als een speler een groep kan vormen, die bestaat uit 3 eigen cowboys die horizontaal of verticaal aan elkaar hangen, wordt de groep gewaardeerd en krijgt hij vijf punten. Bij uitbreiding krijg je telkens 5 punten. Als er gebouwen worden gewaardeerd, kunnen ook de andere spelers scoren. Alle cowboys die rondom het geplaatste gebouw liggen (8 velden) kunnen punten scoren. Bovendien mogen ze ook hun extra beurt of joker fiche terug op de actieve kant plaatsen.
3) De speler heeft een joker en extra beurt fiche. Als deze met hun actieve kant naar boven liggen, kan je ze inzetten als extra beurt of als joker bij het uitspelen van kaarten en draai je ze op de passieve zijde.
4) De handkaarten worden terug aangevuld tot 4. (indien je een gebouwkaart hebt voor een gebouw dat niet meer voorradig is, mag je een nieuwe kaart trekken.
Het spel eindigt als er (afh. aantal spelers 2,3 of 4) 2, 3 of 4 soorten gebouwen zijn opgebruikt. De ronde wordt nog afgespeeld, de spelers draaien daarna hun goud- en zilverfiches om en tellen deze bij hun punten. De speler met het meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste cowboys op het bord.
Titel : Oregon Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Ase Berg & Henrik Berg Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
