Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
30-11-2012
Qin (Pegasus)
Qin is één van de Essen-releases uit het rijke lijstje van Pegasus. Een Reiner Knizia daarbovenop, dus het belooft één van de lichtere, snel speelbare spellen te zijn. In Qin ga je puzzelen met tegels om te proberen jouw pagodes op het bord te krijgen. De speler die er als eerste in slaagt om al z'n pagodes weg te spelen, wint het spel.
Als je aan de beurt bent, neem je één van de drie tegels in je hand, leg je deze op het speelbord, plaats je eventueel een pagode en neemt een nieuwe tegel. De tegels zijn rechthoeken die bestaan uit twee gekleurde vierkanten in alle mogelijke combinaties met de kleuren rood, blauw en geel. Als er door het leggen van je tegel volgende situatie ontstaat, zijn er gevolgen aan gekoppeld :
- 2 of meer vierkanten van dezelfde kleur aan elkaar grenzen = opgerichte provincie --> plaats een pagode - extra tegel(s) aan een eigen provincie aanleggen - vanaf het moment dat je provincie uit minstens 5 vierkanten bestaat = grote provincie --> een extra pagode op de vorige plaatsen - als je provincie grenst aan één van de voorgedrukte dorpen op het bord --> plaats een pagode op het dorp - indien je een grotere provincie aansluit op een dorp neem je het dorp over --> plaats een eigen pagode op het dorp en verwijder de pagode die er stond - indien je jouw provincie aansluit bij een andere provincie(s) van dezelfde kleur, neemt de grootste provincie de kleinere over --> verwijder de pagode(s) van de kleinere provincie(s)
Zo gauw een speler al z'n pagodes kan inzetten, wint hij het spel. Indien dit niet lukt en alle tegels zijn opgebruikt, wint de speler die het meeste pagodes heeft ingebracht.
Escape is zonder meer een buitenbeentje in de Queen reeks, maar het past wel wonderwel bij de uitgeverij. Queen staat bekend om de eenvoudige spelregels en vlotte gameplay en dat is bij dit spel niet anders. In onze imprESSEN van dit spel hebt u eigenlijk al bijna een héél overzicht gekregen van wat het spel u te bieden heeft, maar bij deze toch nog even een overzichtje.
In dit coöperatieve spel gaat u proberen om samen met uw speelkameraden uit een tempel te geraken voordat deze in elkaar stort. Bedoeling is dat u, vertrekkende vanuit de startkamer, een hele tempel gaat exploreren, diamanten gaat wegspelen door opdrachten uit te voeren, op bepaalde tijdstippen u terug rept naar de startkamer omdat een deel van de tempel al instort en tijdig de uitgang vindt en de gevraagde dobbelstenen gooit om buiten te geraken. Zo éénvoudig is dat ... of toch niet?
U heeft om dit alles klaar te spelen exact 10 min. 57 sec., dit is de tijdsduur van de soundtrack die met het spel geleverd wordt. U heeft dus wel een cd-speler of mp3-speler (u kan het downloaden van de Queen-website) nodig om het echt spannend te maken. Er wordt ook een alternatief aangeboden met een zandloper, maar dit is toch niet hetzelfde. Bovendien tracht men met het muziekje u nog wat extra zenuwachtig te maken en daar slagen ze wel in ... als u het spel in een donkere kamer met spot op het bord gericht en radio lekker luid speelt.
Als de stem op de cd "ESCAPE" zegt, gaat iedereen als een gek dobbelen met de vijf dobbelstenen die hij heeft gekregen. Afhankelijk van de resultaten die u gooit, kan je je gaan voortbewegen in de tempel, nieuwe tegels ontdekken en diamanten wegspelen door bepaalde symbolen te gooien. Probeer het speelbord compact te houden, zodat u makkelijk terug kan naar de starttegel. Ga ook samen op pad, want bij sommige opdrachten kan u samenwerken om een bepaald aantal symbolen te vergaren. Bovendien mag u elkaar ook helpen als je samen staat wat de zwarte vloeksymbolen betreft. Op elke dobbelsteen staat zo'n symbool, als dit tevoorschijn komt, bent u die dobbelsteen even kwijt. Tot je een gouden symbool gooit, dan mag je tot twee zwarte dobbelstenen terug oprapen. Zit je op een gegeven moment in de penarie doordat je nogal veel zwart voor je hebt liggen, is de hulp van medespelers erg welkom. Twee keer in het spel kan je een joker gebruiken en alle zwarte dobbelstenen terug gebruiken (bij alle spelers) in ruil voor een extra diamantje dat je moet wegspelen.
De spelers spelen zo tegen een hels tempo, komen bij de gong terug naar de startkamer (haal je dit niet, dan verlies je een dobbelsteen! ) en zoeken de eindtegel. Zo gauw deze gevonden is, kan je proberen te ontsnappen, je gaat naar deze eindtegel en gooit een aantal sleutels (gelijk aan het aantal diamanten dat nog niet is weggespeeld +1). Als je ontsnapt, mag je een dobbelsteen aan een medespeler geven, zodat deze ook makkelijker kan ontsnappen.
Lukt het iedereen om tijdig weg te geraken? Proficiat, je bent gewonnen. Lukt het niet? Jammer voor iedereen, het spel is verloren.
Queen voorzien ook ineens een uitbreiding waarbij je vloektegels kan tegenkomen en schattegels. Bij de vloektegels, krijg je een vloek naar je hoofd geslingerd die je kan wegspelen door een bepaalde combinatie te gooien met je dobbelstenen. Enkele vloeken : met één hand spelen, rechtstaand spelen, met een dobbelsteen minder, ... De schattegels werken ongeveer hetzelfde maar zorgen dan natuurlijk voor een positief effect.
Diavolo is wederom zo'n klein spelletje in zo'n klein rond, blikken doosje. U hoort ons dus al afkomen : eenvoudige spelregels, snel spelverloop en onmogelijk om te winnen tegen de kids.
Diavolo mag u gerust in het rijtje Halli Galli en Jungle speed plaatsen, want uw reactiesnelheid gaat weer erg belangrijk zijn. Het spel bestaat uit een 10 monstertjes (3 zwart, 3 wit, 3 rood en 1 grijs), 10 dobbelstenen (3 zwart, 3 wit, 3 rood en 1 grijs) en 30 kristallen. De spelers krijgen aan het begin van het spel 5 kristallen. De bedoeling is om deze zo lang mogelijk voor je te houden. Als je er geen meer hebt, val je uit het spel. De speler die als laatste nog kristallen heeft, is de winnaar.
Een ronde gaat razendsnel. Een speler gooit alle dobbelstenen, de spelers voeren de gegooide opdracht om ter snelste uit door de passende monstertjes te grabbelen en de speler die met lege handen blijft, verliest een kristalletje. Het aantal monstertjes op tafel hangt af van het aantal spelers (telkens één minder dan het aantal spelers, met vier of vijf zijn er max. 3), je kan het best vergelijken met "stoelendans".
De opdracht die je moet uitvoeren wordt aangegeven door de grijze (grotere) dobbelsteen. Deze kunnen zijn : - de hoogste opgetelde waarde van de dobbelstenen in de verschillende kleuren - de laagste opgetelde waarde van de dobbelstenen in de verschillende kleuren - het grootste verschil tussen de laagste en hoogste dobbelsteen in een bepaalde kleur - de hoogste waarde van een dobbelsteen in het algemeen - het grootste aantal oneven getallen in de verschillende kleuren - de kleur dobbelsteen die het dichtste bij de grijze dobbelsteen is geland na het gooien
De spelers berekenen of bekijken razendsnel wat het correct antwoord is en grijpen het monstertje in de overéénkomstige kleur. Bij gelijke stand grijp je gewoon het grijze monstertje (zo is er maar ééntje!). Als je fout grabbelt, verlies je ook een kristal en mag je geen nieuw monster nemen.
Dit spel bestaat al een tijdje, maar heeft nu ook eindelijk spellenclub SpinLi bereikt. Onze Nederlandse vrienden van blackstories.nl maakten er ons attent op dat we dit spel toch maar aan onze collectie moesten toevoegen. Black stories is een spel dat geschikt is voor alle spelersaantallen, van 2 tot ... Je kan dit spel ook prima gebruiken in de wagen tijdens een langere reis en u wil de kinderen bezig houden.
Black stories zijn sinistere, ingenieuze en morbide verhalen, die zo uit het leven gegrepen zouden kunnen zijn. (maar soms ook niet echt, naar mijn bescheiden mening) In een rondje raden met gezworen black story fans komen ze snel tot leven. Soms gaat het erg snel : twee, drie vragen en men zit al op het juiste spoor. Maar vaak bijt men zich ook vast in ogenschijnlijk makkelijke verhalen.
De spelregels zijn erg simpel. De raadselmeester neemt één van de 50 kaarten uit het spel en leest de voorkant voor aan de andere spelers. Ik raad u ook aan om de illustraties te tonen, want Bernhard Skopnik deed hier een prima werk. Om z'n verhaal af te sluiten stelt de raadselmeester de vraag "waarom?" en dan kan het spel (of verhaal als u wil) beginnen. Het raadselvolk stelt nu ja-neen-vragen aan de raadselmeester en probeert op die manier de ware toedracht van het verhaal te vinden.
Er zijn enkele zaken waarmee rekening dient gehouden te worden : - bij een foute vraagstelling, zegt de raadselmeester dat de formulering dient worden aangepast (enkel antwoorden met ja of neen) - sommige vragen zouden het raadselvolk op het foute pad kunnen zetten, dan geeft de raadselmeester aan dat er een foute aanname in de vraag zit - de raadselmeester kan zich zelf mild opstellen of strenger naar gelang het niveau van het raadselvolk - de raadselmeester heeft altijd gelijk!
Dit is eigenlijk alles. Dus ik zou enkel kunnen zeggen, probeer het zeker een keertje uit. Zowel voor creatieve verhalenvertellers als de rechercheurs-wannabees onder ons. Onthul de clues van deze donkere verhalen, winnen doe je sowieso!
+ na het lezen van de spelregels en op het eerste zicht al de Trajan van 2012 genoemd en na een speelsessie wordt dit bevestigd + dit is een veelspelersspel pur sang + als ik tien spellen uit de collectie kan redden uit een brand (hopelijk maken we dit nooit mee), heeft deze veel kans om te overleven + de doos weegt kilo's, het materiaal is erg mooi + de spelregels zijn lijvig, maar prima geschreven + de artwork op de spelersborden en de fiches is zéér goed uitgevoerd, je kan letterlijk aflezen wat je kan doen + qua speelgevoel is dit een mix tussen Eclipse en Trajan (spelelementen van Eclipse en de moeilijkheidsgraad van Trajan) + het is een puntensprokkelspel en laat mij daar nou toevallig redelijk sterk in zijn + de mogelijkheden zijn enorm aangezien er 14 verschillende volkeren zijn waarmee je kan spelen, elk volk heeft op zich weer z'n eigen voor- en nadelen, dus snel vervelen doet het volgens mij niet
- je bent uiteraard een tijdje bezig als je dit spel op tafel legt, het is geen tussendoortje (niet echt een minpunt voor mij persoonlijk, maar ik geef het even mee) - hier en daar zit er wel een foutje in het houten materiaal (een blokje met een stuk eraf, een schuin dak van een huisje), maar niet in die mate dat het stoort
In Asgard wordt het "Noorse-Goden-thema" nog een keertje aangesneden. Aanvankelijk leek het dan ook een Yggdrasilkopie, maar na het lezen van de spelregels zit er toch wel een ander spel onder de motorkap. In Asgard ga je de strijd aan met en tegen de goden. Het komt er eigenlijk op aan dat je aan de juiste kant staat op het juiste moment.
Een spel bestaat uit 5 ronden, die elk zijn opgedeeld in 4 fasen : 1) Kies je goden 2) Selecteer acties 3) Voer de acties uit 4) Gevechten
Na 5 ronden komt Ragnarök op de proppen en nadien eindigt het spel. De speler met de meeste overwinningspunten wint het spel.
1) Elke speler heeft een hand van 10 kaarten met daarop de 10 verschillende goden uit het spel. Elke god heeft een speciale eigenschap, dus als je deze wil gebruiken, dan kies je de kaart en legt ze verdekt voor je neer. Je mag meerdere kaarten spelen, je kan er zoveel spelen als je actiefiches beschikbaar hebt (je start met 3 fiches, maar kan er bij winnen natuurlijk).
2) Om beurten draaien de spelers één van hun gekozen godenkaarten om en plaatsen een actiefiche bij de bewuste god. Bij elke god zijn er enkele plaatsjes (maar vol is vol) en afhankelijk van de plaats die je kiest kan je een bepaalde actie gaan uitvoeren. Je herhaalt deze stap tot alle spelers al hun kaarten hebben omgedraaid. Een speler kan altijd opteren om de fiche in Asgard te leggen, dus ook wanneer de god reeds vol ligt, kan je in Asgard terecht.
3) Beurtelings kiezen de spelers één van hun fiches en voeren de bijpassende actie uit. Je neemt de fiche terug bij jou of beweegt het naar een "steunplaats" bij de god. De mogelijke acties zijn : - verwerven van betoverde stenen en de eigenschap van de god uitvoeren - een tempel bouwen (gebruik hiervoor betoverde stenen), scoor punten, plaats eventueel arbeiders op vraag van de god en plaats een fiche van de god in Yggdrasil (centraal op het speelbord) - in Asgard draai je een Asgardtegel om, neem je de bonus, krijg één extra arbeider, neem één of meer invloedsfiches
4) Vooraleerst scoren de spelers voor de tempels zoals aangegeven op de fiches. Dan vechten de goden onderling een robbertje uit.
Wanneer na de vijfde ronde Ragnarök verschijnt, wordt er een allerlaatste groot gevecht gehouden en punten verdeeld.
Ik heb in deze bespreking wel erg veel kleine regeltjes weggelaten, dit spel is net als Vasco da gama en Vinhos een lijvig spel, met héél wat stapjes die ondernomen dienen te worden. In mijn ogen beperkt dit zeker een vlot spelverloop en de eerste keer dat we het spel zullen proberen, zal waarschijnlijk met de handleiding bij de hand en met veel gevloek zijn. Of het daadwerkelijk ook goed spel is, weten we u dan wel later te vertellen.
+ erg snel gespeeld, maar toch voldoende diepgang + een misprint in de eerste druk zorgt voor wat problemen, maar de herdruk van deze kaartjes is bijna klaar en je mag een mailtje naar Quined sturen voor vervangkaartjes (prima werk) + erg mooi houten materiaal + combo's zoeken tussen de gebouwen, maar het moet ook allemaal mogelijk zijn + bieden is niet ieder z'n ding, maar in dit spel is het ook niet noodzakelijk het belangrijkste + het omzetten van grondstoffen met ruilfiches is echt leuk en eens je het systeem doorhebt, zie je héél wat mogelijkheden + het thema is ten opzichte van het origineel (van TMG) beter en vooral mooier uitgewerkt + eindelijk een zichtscherm van een deftige kwaliteit
- de iconografie is even wennen, ze hadden gerust een overzicht van de kaarten mogen toevoegen aan de spelregels (of nog beter een apart blad) - de foute druk maakt het aanvankelijk nogal moeilijk om het spel te spelen, maar dit wordt dus netjes rechtgezet
Zoals beloofd ook nog een bespreking van het laatste spel van AEG en tevens tweede deel in de Tempest-reeks na Courtier en voor Dominare. Mercante is zoals de naam al doet vermoeden handel drijven in de Tempestwereld, dwz dat je je agenten weer gaat moeten inzetten om de andere spelers te slim af te zijn, goederen aan te kopen, met winst te verkopen en als het even kan misschien even het illegale milieu induiken en goederen gaan stelen bij de buren.
Persoonlijk vind ik dit spel er het beste uitzien van de drie, misschien ook omdat ik wel een voorliefde heb voor biedspellen, havens en het vervullen van contractjes door het verzamelen van grondstoffen. Is dit niet je dada, dan kan je beter wegzappen.
Mercante verloopt over verschillende ronden tot een speler 80 geld heeft verzameld, tot het laatste vak van het referentiespoor is bereikt of tot het laatste schip met goederen in de haven is aangekomen. In een ronde doorloopt een speler drie (of vier) fasen vooraleer de volgende speler aan de beurt is : Fase 1 : opschoonfase (enkel de speler met de opschoonfiche) : verwijder alle goederen van de markten, voer een gebeurtenis uit, houdt een veiling voor overwinningspunten en geef de opschoonfiche door
Fase 2 : Veilen van een scheepsinhoud : kies een schip uit de haven en veil de inhoud ervan. Je kan de volledige inhoud in totaal veilen of de verschillende grondstoffen afzonderlijk. De speler na de actieve speler doet een eerste bod, je mag slechts één keer bieden. De winnende speler betaalt het bod en neemt een grondstof uit de bank en legt deze in z'n opslagplaats.
Fase 3 : Agenten verzamelen : neem alle agenten (fiches), actief of nog niet gebruikt, van je speelbord of voorraad in je hand
Fase 4 : Inzetten van de agenten : zet de agenten één voor één in en voer de bijpassende actie uit : - koop één overwinningspunt (prijs afh. van waar de marker op het referentiespoor staat), leg ook een overwinningspunt op de opschoonfiche (deze wordt later geveild), zet tenslotte de fiche op het referentiespoor één plaatsje vooruit. (deze actie kan twee keer worden uitgevoerd) - verzamel informatie : neem de drie bovenste kaarten van de scheepsdeck, de evenementendeck en of de contractendeck, bekijk ze en kies of je ze boven op of onderaan de stapel terug plaatst - huur dokwerkers : om goederen te verkopen heb je dokwerkers nodig, leg de grondstoffen terug in de voorraad en ontvang geld. (zie tabel voor de juiste prijzen, bovendien zijn er evenementen die de prijzen beïnvloeden) - verbeter je eigen bedrijf : koop één extra agent aan (prijs volgens referentiespoor) of koop een extra opslagplaats (5 geld) - manipuleer evenementen : de speler trekt een kaart en voegt deze toe aan z'n hand, daarna trekt hij er nog één of kiest hij om er één te spelen. - beveiliging : plaats een agent bij een opslagplaats om te beschermen tegen dieven - kies een contract : trek twee kaarten van de contractenstapel, houdt er één en leg de andere af - stelen : je mag de goederen van een andere speler stelen indien ze niet beschermd zijn uit z'n opslagplaats of z'n aflegstapel
Op het einde van het spel worden de resterende goederen nog verkocht door alle spelers en krijg je nog 1 punt voor elke 10 geld. Je telt het aantal punten van de afgewerkte contracten. Niet vervulde contracten tellen overigens als minpunten. De speler met de meeste punten wint het spel.
Dominare is het derde spel uit de Tempest-reeks (het tweede komt morgen). Bij Courtier meldde ik nog dat er verschillende spelconcepten zouden gebruikt worden, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat, na het lezen van de spelregels, dit een Courtier met een speelbord is. Uiteindelijk ga je ook hier weer spelen met kaarten, die een invloed uitoefenen op delen van de stad dit keer. Als je het meeste invloed weet te verkrijgen in een stadsdeel krijg je hiervoor een tijdelijke bonus. De speler die op het einde van het spel de beste combinatie op de "mat of tafel beter gezegd" heeft liggen, wint het spel.
Het spel verloopt over 7 seizoenen. Elk seizoen wordt opgesplitst in vier fasen : - samenzweringsfase : alle spelers kiezen een agent uit hun handen, leggen deze dicht voor zich neer en draaien, als iedereen klaar is, gelijktijdig om. Voer de eventuele effecten uit (in speelvolgorde). Daarna wordt de speelvolgorde voor de rest van de ronde bepaald. Er wordt gekeken naar de samenzweringswaarde van de reeds gespeelde agenten. Deze agenten vormen gedurende de zeven seizoenen een rijtje dat open voor je ligt. Elk seizoen opnieuw zullen ze je inkomsten opleveren en invloed geven op de verschillende stadsdelen. Je kan ook nog proberen om een ketting te maken van agenten die in hetzelfde district druk kunnen uitoefenen.
- gebeurtenisfase : draai de bovenste gebeurteniskaart om en voer uit wat erop staat. Sommige gebeurtenissen hebben betrekking op iedereen, op diegene die de zondebok is (diegene die het meeste samenzweringspunten heeft), diegene die laatst staat, ...
- bezettingsfase : je voert de zaken uit die op je agenten staan afgebeeld, zijnde de inkomsten verzamelen, de invloedsblokjes plaatsen in de districten en een eventueel netwerk controleren als dit er zou zijn.
- actiefase : je mag één van de volgende acties kiezen : 1) de eigenschap van één agent gebruiken 2) de eigenschap van één district gebruiken dat je controleert 3) één kroon (geld) winnen 4) inspireren : koop invloed voor geld (kostprijs afh. waarde district waarin je invloed gaat uitoefenen) 5) rally : draai alle dichtgedraaide agentkaarten terug open (ze kunnen dicht worden gelegd door acties van tegenspelers) 6) recruteer : voeg een nieuwe agentkaart toe aan je hand 7) ruil : wissel een agent die je voor je hebt liggen met één uit je hand 8) witwassen : spendeer geld om je samenzweringsniveau te verkleinen
Na zeven rondes worden er punten uitgereikt voor : - de districten die je controleert - de delen van de districten waarin je vertegenwoordigd bent - bonuspunten voor bepaalde agenten - trek punten af afhankelijk van je samenzweringswaarde
Die samenzweringswaarde is voor u waarschijnlijk wat onduidelijk en abstract, maar eigenlijk is dit gewoon een waarde die de verschillende agenten hebben. Iemand met een hoge waarde zal je meer mogelijkheden geven om invloed uit te oefenen en brengt meer inkomsten met zich mee. Maar je moet er ook de lasten van dragen tijdens het spel (en op het einde dus ook).
Vanavond werd in den Boomgaard in Broechem weer de Gouden Ludo uitgereikt. Deze Vlaamse spellenprijs, in het leven geroepen door de mensen van Forumfederatie is een bekroning voor het beste nederlandstalige spel dat dit jaar op de markt is verschenen. Uit de inzendingen werden reeds in september vier genomineerden weerhouden, zijnde King of Tokyo, Kingdom builder, Revolver en Het Dorp.
Nadat alle forumkernen en 16 andere nederlandstalige spellenclubs ter lande hun stem hadden uitgebracht, bleek het om een zeer spannende strijd te gaan om de overwinning. Uiteindelijk gingen de mensen van 999 games met de hoofdprijs lopen. Het logo van de Gouden Ludo zal dan ook fier op de dozen van "Het dorp" prijken de volgende dagen en weken.
Het dorp is bij ons in de club al reeds een tijdje gekend onder de naam "the village" van Pegasus spiele. Het is dan ook de verdienste van 999 games dat ze dit spel oppikten en vertaalden en bij ons op de markt brachten. Wat vind ik persoonlijk van deze keuze?
Laat me eerst en vooral even erg duidelijk zijn. In mijn ogen verdient dit spel zonder enige twijfel de prijs, ik heb aan al mijn speelsessies enorm veel plezier beleefd, het spel kreeg uiteindelijk het meeste stemmen, is kwalitatief prachtig uitgevoerd en heeft een uniek spelsysteem waarbij je zo maar eens even je oudere generatie het loodje ziet leggen. (een uitgebreidere spelbespreking vindt u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=1865047 en als u even de zoekfunctie gebruikt kan u ook nog een imprESSEN terugvinden)
Nochtans was dit spel niet mijn persoonlijke keuze. Ik had eerder geopteerd voor Kingdom builder, aangezien deze titel toegankelijker is voor het grote publiek. Het opzet van de Gouden Ludo is nu éénmaal een prijs van de veelspeler en daarom kan ik me ook zeker aansluiten bij de keuze. Persoonlijk vind ik dat de vier genomineerden allen winnaars waren in hun categorie en het is dan ook jammer dat er misschien niet meer prijzen worden uitgereikt, dit jaar meer dan de vorige is het overduidelijk dat men bij de genomineerden wat van alles stopt, maar dan wordt het appelen met peren vergelijken, dus wat mij betreft : - Winnaar beste 2-persoonsspel : Revolver - Winnaar beste partyspel : King of Tokyo - Winnaar beste familiespel : Kingdom builder (vind het nog steeds jammer dat Takenoko hier ontbrak) - Winnaar beste kennersspel : Het dorp
Proficiat dus nogmaals aan zowel de winnaar, als de andere genomineerden! En aan allen die deze blog lezen en nu zo'n doosje met een gouden sticker willen aanschaffen : doen, je gaat er geen spijt van krijgen, maar probeer hem even op Spel zodat je weet hoe hij in z'n werk gaat.
Nog een kleine opmerking voor de afvaardiging vanuit de winnende uitgeverij voor de Gouden Ludo : stuur alsjeblieft iemand die het spel effectief kent, die het heeft gespeeld en die er ook een duidelijke eigen mening over heeft. Of toch op z'n minst wat meer achtergrondinfo heeft. Uit respect voor de Gouden Ludo, al de spelers die met hart en ziel genieten van jullie product, komt dit toch beter over.
Ik durf af en toe wel eens een voorspelling doen en bij deze geef ik u dit al mee : Terra Mystica is de Trajan van 2012! Voor sommigen is dit misschien al voldoende om te stoppen met lezen, een pre-order ergens te plaatsen (want het spel is op dit moment (31/10) uitverkocht) of naar uw plaatselijke spellenboer te hollen. Opgelet! Het spel kent z'n prijs en zit dan ook in een hoge prijsklasse, zo'n 65 à 70 euro om precies te zijn, dat is wel de moeite als u het mij vraagt. Maar bent u een liefhebber en koopt u jaarlijks maar enkele spellen die echt wel waar zijn voor hun geld, dan is dit er zeker ééntje van.
U zal ogen en oren te kort komen om alles te volgen wat dit spel herbergt. Ten eerste ben ik enorme fan van de Duitse kwaliteit, mooie houten componenten, duidelijke symboliek, erg lijvige maar duidelijke spelregels (pluim hiervoor), erg veel variatie mogelijk door de verschillende facties waarmee je kan spelen. Er zijn talrijke fiches die je voordelen geven bij diverse acties : stadsfiches, scoretegels, bonuskaarten, favorietentegels, actietegels, ...
Het idee achter Terra Mystica is dat u uw land gaat uitbreiden en hierop gebouwen plaatsen. Elke factie heeft echter z'n eigen soort van gebied waarop hij enkel kan bouwen. Het komt er dus op aan om eerst grond te gaan omvormen en dan te gaan bouwen. Hiervoor ga je allerlei zaken moeten doen en je gaat handen (en acties) te kort komen om alles te doen. Bovendien leveren sommige acties tijdens een welbepaalde ronde extra punten op, dus een goeie timing is ook noodzakelijk om puntjes te sprokkelen. U gaat ook weer proberen om op cultuursporen tot bovenaan te geraken, zodat u met de grote punten gaat lopen. U probeert kracht te winnen door bijvoorbeeld dichter bij je tegenstrevers te bouwen, want die kracht heb je nodig om acties gaan uit te voeren. U merkt het al aan deze korte beschrijving dat u met veel rekening zal moeten houden.
Concreet zijn er zes speelronden, die op hun beurt bestaan uit drie fasen : 1) inkomsten 2) acties 3) cultbonussen en opschoonfase
1) Tijdens de inkomstenfase krijg je werkers, geld en priesters. Deze kan je netjes aflezen van je spelersbord, vergelijkbaar met Eclipse bijvoorbeeld. Des te meer je bouwt, des te meer inkomsten worden er vrij gespeeld. Je krijgt extra inkomsten met sommige favorietentegels, door kracht af te geven (mag ten allen tijde in je beurt overigens).
2) Tijdens de actiefase voeren de spelers om beurten acties uit. Ze hebben keuze tussen acht verschillende acties. Ze mogen de volgorde kiezen en elke actie mag meermaals worden uitgevoerd in een ronde. Enkel als je past, mag je geen verdere acties meer ondernemen. - transformeren en bouwen : je transformeert aangrenzend land aan je eigen landschapstype (kosten betalen) en plaatst er een gebouw (huisje) op nadat je de kosten hiervoor ook hebt betaald. - voortgang op het scheepsspoor : betaal de kosten en zet je één stapje hoger op het spoor, je kan nu aan verder gelegen gebieden langs de rivier geraken aangezien deze nu ook als aangrenzend worden beschouwd - de ruilprijs voor spades verlagen : betaal de kosten en verlaag de wisselratio voor spades (spades heb je nodig om grond te transformeren) - een gebouw opwaarderen : je betaalt de kosten en ruilt het bestaande gebouw met een nieuw. Let wel dat je oude gebouw terug naar je spelersbord gaat en extra inkomsten terug zal afdekken. - een priester naar een cultspoor sturen : je mag op het spoor stijgen, maar bent de priester wel kwijt voor het ganse spel - krachtacties : je spendeert krachtpunten door de krachtblokjes te verhuizen in de cirkel (systeem vergelijkbaar met Trajan, maar niet volledig hetzelfde) om de acties die op het speelbord staan afgebeeld uit te voeren. Als je de actie hebt uitgevoerd, worden ze afgedekt, zodat elke actie maar één keer kan worden ondernomen. - speciale acties : staan op bonuskaarten of favorietentegels afgebeeld en kunnen één keer per ronde worden gebruikt - passen : de speler die eerst past, neemt de startspelermarker voor de volgende ronde en kiest een nieuwe bonuskaart nadat hij z'n oude heeft weggelegd.
Daarnaast kan je ook een stad oprichten : dit gebeurt automatisch zo gauw je dorp een kracht heeft van zeven (afh. van de gebouwen waaruit het bestaat). Je kiest een stad en plaatst deze bij je dorpje. Ook deze stad gaat je weer voordelen bieden en laat je toe om op één cultuurspoor tot helemaal bovenaan te gaan. (je moet hiervoor een stad hebben).
3) De cultbonussen worden uitgedeeld. Deze zijn zichtbaar vanaf het begin van het spel dus je weet waar je naartoe moet werken.
Na zes ronden volgt er nog een slottelling met punten voor de cultuursporen en de speler met de grootste aaneengesloten gemeenschap. Elke drie munten leveren ook nog een punt op. De speler met de meeste punten wint het spel.
Uiteraard kan ik niet alle regeltjes hier gaan uitleggen, maar ik denk dat deze bespreking u al een duidelijk beeld geeft van wat er allemaal gaande is in Terra Mystica. Bent u een veelspeler die dit soort spellen wel weet te smaken? Niet twijfelen dan!
Harun al-Rashid was de vijfde kalief van de Abbasid Dynastie. Hij regeerde over het Midden-Oosten tussen de jaren 786 en 809. Zijn heerschappij besloeg diverse domeinen zoals cultuur, wetenschap en politiek. Z'n leven en z'n bekende hof werden een inspiratie voor de verhalen van "Duizend en één nacht".
In Al Rashid, nemen de spelers de rol aan van belangrijke families die hun familieleden inzetten voor handel, reizen en uiteindelijk het uitoefenen van invloed over het hof van de krachtige leider.
Al Rashid is een strategisch spel, met een kleine geluksfactor, gebaseerd op worker-placement, invloeds- en grondstofmanagement en het efficiënt proberen te scoren van overwinningspunten. Als het hoofd van een familie, heeft elke speler drie verschillende "arbeiders" ter beschikking. De sage, de handelaar en de pasha. Elke arbeider heeft z'n eigen invloedswaarde en wordt geplaatst op de kaart van het Midden-Oosten om grondstoffen te verzamelen of om meer arbeiders te verwerven of deel te nemen aan de regering. Er zijn verschillende domeinen waarbinnen men z'n stempel kan gaan drukken : intrigue, oorlog, wetenschap, handel en politiek.
Het spel verloopt over vijf ronden, die elk zijn verdeeld in twee fasen : de plaatsingsfase en de uitvoerfase. Op z'n beurt wordt elke fase dan nog eens onderverdeeld in verschillende rondjes. Tijdens de plaatsingsfase zetten de spelers hun arbeiders op het bord. Tijdens de uitvoerfase kiezen de spelers om beurten welke actie zal worden uitgevoerd. Elke actie kan gekozen worden door vijf verschillende spelers, maar slechts de top drie (invloed vergelijken) zal de actie echt mogen uitvoeren. Tijdens het plaatsen kunnen arbeiders worden toegevoegd om de invloed te verhogen. Des te hoger je invloed, des te beter het effect van de desbetreffende actie.
De geografische plaatsen op de kaart leveren grondstoffen (hout, potten, metaal, kruiden en zijde) en kunnen gebruikt worden voor de handel. De dominerende speler (meeste invloed) krijgt drie verschillende grondstoffen of alle grondstoffen van één soort, de tweede speler krijgt twee verschillende grondstoffen en de derde speler slechts één grondstof.
Deze grondstoffen kunnen gebruikt worden om meer arbeiders aan te schaffen of meer invloed te krijgen in de diverse domeinen aan het hof. Deze domeinen zorgen voor extraatjes tijdens het spel (sommigen onmiddellijk effect, andere blijvende effecten tijdens het spel). Ook hier geldt dat de dominerende speler enorme voordelen haalt.
De spelers moeten ook goed uitkijken hoe ze hun grondstoffen beheren, er is geen geld in het spel, dus indien er geruild wordt, is er geen mogelijkheid om terug te geven. Goed tellen en plannen is du aangeraden.
Elke ronde zullen er rovers tevoorschijn komen op diverse plekken op de kaart. Spelers zullen dus soldaten moeten inhuren die kunnen gebruikt worden om de rovers af te houden. Spelers krijgen punten wanneer ze arbeiders aanschaffen of aan het hof invloed winnen. De speler die dit na vijf ronden het beste deed, wordt de winnaar.
(Deze imprESSEN is gebaseerd op een éénmalige speelbeurt met 2 spelers!)
+ stijlvol ontwerp, het thema sprak me zeker aan + Sébastien Dujardin (gekend van Troyes) is weer creatief met een dobbelsteenworp + de kaartjes zijn mooi, het materiaal prima in orde, het concept klink goed + de Nederlandstalige spelregels zitten bij in de doos + ongetwijfeld véél beter met 3 of 4 spelers
- de spelregels zijn een beetje complex en zéér slecht vertaald naar het Nederlands - de uitwerking van het spel laat wat te wensen over - Sébastien is een beetje ijdel door zijn kop te vereeuwigen en op de kaartjes te plaatsen - het spel kan op verschillende manieren eindigen, met z'n tweeën was de brug-bouw-methode blijkbaar de beste - hierdoor was het spel snel over (mijn tegenspeler kon me niet tegenhouden) en viel eigenlijk het hele spel in het water (letterlijk en figuurlijk in de reien van Brugge) - petieterige dobbelsteentjes (wel schattig, dat wel)
Dit spel is van onze wishlist verdwenen (voorlopig) na deze eerste speelbeurt. Het verdient zeker nog eens een kans met meer spelers, want dan zou de balans misschien wel eens goed kunnen zitten.
Er zijn in Essen wel enkele "visspellen" verschenen, één ervan was deze Swordfish. In dit spel ga je, zoals de titel wel doet vermoeden, op visvangst naar zwaardvissen. Het spel verloopt over 15 ronden (en 2 fasen) en elke ronde bestaat uit zes fasen :
1) Aankoopfase : je maakt je klaar om op zee te gaan - kies een haven (of havens) waar je wenst te kopen - huur kapiteins en bemanning voor je boten - huur boten en plaats ze in de gekozen havens - koop aas en benzine voor je boten
2) Bewegingsfase : alle boten bewegen, zowel diegene die je net inhuurde als diegene die reeds op zee zijn - boten bewegen over de waterwegen van anker naar anker (of boeien) - je mag blijven staan bij een boei of anker - je mag het aantal stappen verzetten volgens je snelheid - je verliest benzine uiteraard voor je verplaatsing - je kan een boei of anker passeren waar reeds een boot is - er kunnen onbeperkt aantal boten in een haven, maximum 3 bij een anker en slechts 1 bij een boei
3) Weerfase : draai de bovenste weerkaart om en pas de weertabel aan - elke plaats wordt ook nog eens beïnvloed door het weer afzonderlijk (-1 of -2 op sommige plaatsen) - indien het weer op 8 of meer staat is er storm en kan er onmogelijk gevist worden - je controleert ook of je boot bestand is tegen het weer, elke boot heeft z'n limiet en deze vergelijk je met het weer, hierdoor kan een boot naar de haven moeten worden getrokken of zelfs vergaan. Indien je je boten verliest in een storm en geen geld meer hebt om nieuwe te betalen, kan je een verzekering aanvragen, dit kost je 4 punten. (maar je kan terug meespelen)
4) Visfase : de boten die de storm doorstonden en bij een boei zijn gestopt, kunnen nu aan het echte werk beginnen. Je hebt keuze uit drie zaken : - je kan tot drie keer toe vissen voor aas (kleine vissen). Dit kost je niets, je gooit de dobbelsteen en voegt het aas toe aan je aastabel - je kan tot drie keer toe vissen voor zwaardvissen. Je betaalt per keer één aas en trekt een vis uit de zak. Je beslist onmiddellijk of je de vis wil houden of niet (let op de capaciteit van je boot) - vis één keer voor aas en één keer voor zwaardvis (of omgekeerd) Als er in de omgeving trouwens te veel boten zijn, kunnen de vissen weg zwemmen. Dan kan je slechts 2 keer proberen te vissen. Als je op de Flemish cap gaat vissen (erg gevaarlijke buurt) en je overleeft er tot het einde van het spel scoor je 4 bonuspunten.
5) Verkoopfase : de boten die zijn teruggekeerd naar de haven kunnen hun vangst verkopen - afhankelijk van de limiet van de haven kan je vissen tegen een bepaalde waarde verkopen - je volgt de gegevens op de gedrukte tabellen - zo gauw een boot heeft gelost, eindigt het huurcontract - ook de kapitein en bemanning gaan terug aan wal
6) Einde van de ronde : - alle verkochte vis wordt afgelegd - de rondefiche wordt één ronde voortgezet - bepaal de nieuwe speelvolgorde
+ relatief eenvoudig opbouwspel + op zoek gaan naar de juiste combo's + je speelt vooral je eigen spel, maar hebt er toch baat bij de tegenstanders goed te volgen + de opdrachten geven uiteindelijk de doorslag + met z'n tweeën vond ik het al leuk, met meer spelers zijn er ongetwijfeld nog meer mogelijkheden + ik wil dit spel zo gauw mogelijk terug opnieuw spelen, dus dat is zeker een pluspunt + ik heb het spel op de aankooplijst staan en die blijft er netjes op (dus de kans is groot dat het na spel bij in onze collectie tevoorschijn komt)
- als je niet met het maximum aantal spelers speelt, komen niet alle tegels in het spel, dus als je opbouwt en de tegels die je verwacht komen er niet uit, heb je pech - het is al bij al een relatief eenvoudig spel, dus als je echt veel diepgang zoekt, komt dit misschien te kort - op de tegels staat wel wat tekst, basiskennis van het Engels is dus vereist (hoewel dit echt wel meevalt, picto's zijn ook duidelijk)
VivaJava is een semi-coöperatief bordspel waarin je samen met je medespelers een stel onderzoekers bent die op zoek gaan naar de perfecte smaak. Op zoek naar de lekkerste bonen over de ganse wereld om een mooie smaakcombinatie te maken met een passend aromapalet.
Het spel verloopt over een aantal ronden (meestal 7) die op zich weer zijn onderverdeeld in drie fasen. 1) in het veld 2) blenden/onderzoeken 3) publieke opinie
1) De spelers kiezen in spelersvolgorde (laagste naar hoogste score) naar welk werelddelen ze reizen en nemen de daarliggende fiche en bijhorende koffieboon. Ze steken dit in hun zakje. Dit gaat verder tot alle onderzoekers zijn ingezet.
2) Tijdens deze fase gaan de spelers die eenzelfde werelddeel kozen samenspelen. Ze trachten om met hun bonen een zo goed mogelijk smaakcombinatie te maken. De spelers trekken om beurten (in zelf gekozen volgorde) koffiebonen uit hun zakje en trachten op die manier een volledige smaak te creëren. Elke speler van het continent moet overigens hebben bijgedragen. Je vergelijkt je combinatie met die van de lijst en plaatst je blend in de lijst op de correcte plaats, de andere blends zakken in waarde. Na het blenden nemen de onderzoekers hun opgedane kennis terug mee naar hun labo en gaan ze hun onderzoeken verderzetten. Ze mogen drie onderzoekspunten gebruiken (+ eventuele verdiende extra's) en verplaatsen hun fiches op de onderzoekssporen. Des te verder ze op deze sporen geraken, des te meer punten op het einde van het spel, maar ze kunnen ook extra eigenschappen gaan gebruiken. Zo kunnen ze de groei van de bonen versterken, een betere selectie gaan maken, investeren, extra brouwen, de smaak verrijken.
3) Eigenlijk is dit de scoreronde. De spelers scoren voor hun blends die nog in de lijst staan. Als ze uit de lijst vallen natuurlijk niet meer. Blends die populair zijn, worden minder gegeerd op termijn en dalen in waarde. Sommige blends behouden ook hun waarde.
Nadien wordt alles voor de volgende ronde klaargezet. Het spel eindigt op één van de volgende drie manieren : - er zijn niet genoeg blendkaarten (er liggen er steeds drie open), die je moet proberen te brouwen - een speler raakt aan het einde van z'n vier onderzoekssporen - een speler heeft 21 punten verzameld
De spelers krijgen nu nog de extra punten voor hun onderzoekssporen en eventuele bonussen. De speler met de meeste punten wint het spel. Het spel voorziet ook een makkelijkere leervariant en een heleboel extra varianten. Bovendien is er al een uitbreiding in de basisdoos voorzien en mochten wij ook de kickstarter-extra toevoegen aan onze doos. Voldoende materiaal voor héél wat speelplezier dus!
+ de hit van Essen + soundtracks zijn te downloaden van de website van Queen zodat u ze kan afspelen met het medium dat u kiest + erg stresserend spel, waarbij je onmiddellijk onder druk komt te staan en echt wel samen moet werken + een coöp die dus echt wel werkt + als u spellen speelt om plezier te beleven en houdt van de nodige animo is dit zeker iets voor u + twee uitbreidingsmodules zijn reeds toegevoegd (we zijn het al gewoon van Queen games) + er is reeds een uitbreiding in aantocht en ik denk dat die ook zeker in de collectie zal komen + na 10 minuten (en geen seconde meer) weet u of u gewonnen heeft of verloren en kan u overschakelen op het volgende spel (of nog een keertje proberen natuurlijk
- u heeft best een cd-speler of mp3-speler bij de hand - indien u zenuwachtig wordt als je gelijktijdig moet spelen, of als tijdsdruk u spontaan in uw broek doet plassen, zou ik dit niet aanschaffen of een pampertje aantrekken - de herspeelbaarheid is niet dermate groot, als je telkens met andere mensen speelt, is het natuurlijk erg tof (het is zonder meer het perfecte demospel, vandaar ook de hit van Essen volgens mij) - het spel meerdere keren na elkaar spelen is volgens mij niet echt goed voor de gezondheid, tenzij u uw bloeddruk omhoog wil krijgen
Courtier is het eerste spel in de Tempestgroep, een groep van spellen die AEG lanceerde in Essen die zich allen afspelen in hetzelfde universum. Het valt ook onmiddellijk op aan de dozen en het artwork dat dit van één en dezelfde familie is. Toch proberen ze er op zich staande spellen van te maken, elk met hun spelprincipe.
Courtier is het eerste uit de reeks en hier is vooral de juiste kaartkeuze en verdeel-en-heers erg belangrijk. In Courtier is het de bedoeling om invloed uit te oefenen op de gevestigde waarde om zo in een goed daglicht te komen bij de elite. Invloed uitoefenen op de sleutelfiguren op het juiste moment zal tot succes leiden. Punten worden verzameld door vervulde petitiekaarten en er vallen ook nog bonuskaarten te rapen met enkele kaarten en mogelijkheden.
In je beurt ga je kaarten uitspelen om alzo invloed uit te oefenen op de "courtiers". Eens je de juiste courtiers controleert, kunnen zij de koningin misschien wel overtuigen van jou kunde en kan je op die manier een petitiekaart vervullen en punten scoren. De basisregels zijn op zich weer relatief simpel, maar er zijn wel wat kaarten die je laten zondigen tegen deze regels. De tekst op de kaarten heeft dan ook altijd voorrang op de basisregels.
Het spel begint met een openingsbieding om je hand samen te stellen. De spelers kiezen een combinatie van vijf invloeds- en/of krachtkaarten en veilen deze sets kaarten. Zo gauw iedereen een set heeft, geeft men het geboden aantal invloedsblokjes aan de algemene voorraad. Zij moeten het spel eventueel starten met minder invloedsblokjes. In je beurt doe je drie acties : - speel één invloeds- of krachtkaart en doe wat op de kaart staat - leg één of meerdere handkaarten af - win één invloedsmarker van de voorraad - vervul één van de petitiekaarten indien mogelijk (je hebt er één in hand en vier open op tafel) - vul je hand tenslotte terug aan tot 5 kaarten
De petitiekaarten verwachten dat je het meeste invloed hebt bij bepaalde aristocraten. Als je in de desbetreffende klassen wint, dan leg je je invloedsblokjes daar weg, neem je de petitiekaart (vul je je hand of vitrine terug aan) en wordt de volgende modekaart omgedraaid. Deze kondigen een gebeurtenis aan. Zo gauw "The queen is arrested!" kaart eruit komt eindigt het spel onmiddellijk.
Courtiers controleren : je controleert een courtier als je méér invloedsblokjes hebt liggen op de desbetreffende persoon dan de andere spelers (neutrale blokjes tellen niet mee). Indien je de hele klasse domineert, krijg je bovendien een extraatje, dan krijg je een bepaalde eigenschap waarmee je weer tegen de regels mag zondigen.
+ Erg mooi materiaal + Duidelijke en eenvoudige spelregels qua spelverloop + Een spel dat erg leuk speelt met een hoger spelersaantal (4-6) + Perfect familiespel (als je het Engels een beetje machtig bent) + Leuk tussendoortje voor de veelspeler als je het allemaal niet te serieus neemt, maar je kan wél tactische keuzes maken in dit spel (en erg smerig spelen ook overigens )
- Het grootste nadeel voor mogelijke klanten is ongetwijfeld de taal. Dit spel is taalafhankelijk aangezien alle kaarten voorzien zijn van Franse of Engelse tekst. Ik moet wel bekennen dat een beetje basiskennis voldoende is. - Met z'n tweeën is dit spel niet echt fantastisch (omdat het spelconcept zich hiertoe ook niet leent, maar wie durft er van 4-6 spelers op de doos schrijven?) - De kaarten maken uiteindelijk het spel en daar laten de spelregels toch een steekje vallen aangezien er geen enkele kaart wordt verduidelijkt. Gevolg: een stevige FAQ op BGG. Op zich zijn de kaarten wel duidelijk, maar een overzicht in de regels is geen overbodige luxe (ook om aan de hand van de spelregels te kunnen inschatten wat het spel exact is)
Weken, zo niet maanden voor Spiel werd dit spel al gehypet en nadien zoals steeds in dit geval afgebroken, nog vooraleer iemand het spel in levende lijve had gezien, laat staan gespeeld. Natuurlijk heeft dit spel een unieke gimmick in de vorm van draaiende tandwielen, die aan elkaar zijn verbonden en op die manier zorgen voor een dynamisch en veranderlijk spelverloop waarmee je als speler dient rekening te houden.
Tzolkin kan je het best omschrijven als een worker-placement-game voor gevorderden. Het is meer dan enkel je arbeiders inzetten en de bijbehorende actie uitvoeren. Je moet met héél wat zaken rekening houden, vooral het draaien van de tandwielen, maar ook moet je ervoor zorgen dat je in de vier voedselseizoenen, voldoende voedsel kan afgeven om je arbeiders tevreden te houden. Eigenlijk doet het geheel me een beetje denken aan spelconcepten van verschillende andere spellen, het plaatsen van arbeiders doet me aan Manhattan project denken, de voedseljaren aan Agricola en de rest aan een samenraapsel van Stone age, Ninjato en andere worker-placements.
Als je aan de beurt bent, kan je ofwel arbeiders inzetten en hiervoor met het nodige graan betalen of ze terugtrekken en de acties die erbij horen uitvoeren. Let wel, je moet verplicht één van beide zaken doen. Heb je geen graag om arbeiders in te zetten en kan je er ook geen terugtrekken, dan dien je voor graan te smeken en ga je achteruit in de tempel omdat de goden je minachten.
Afhankelijk van waar je je arbeiders inzet zal je grondstoffen kunnen verzamelen (graan, hout, steen, goud of kristallen schedels), technologische vooruitgang boeken, gebouwen en monumenten bouwen, vooruitgaan op de tempelsporen en overwinningspunten sprokkelen. Om al deze zaken te overlopen, is het spel net ietsje te uitbreid en complex. Maar eens je bezig bent, lijken de symbolen echter duidelijk en is het allemaal redelijk logisch.
Als ik zeg dat je met allerlei zaken moet rekening houden, bedoel ik dat je de nodige grondstoffen moet verzamelen om bepaalde gebouwen te kunnen bouwen, graan om je arbeiders te voeden, extra arbeiders aanwerven om later weer te kunnen inzetten, punten verzamelen, vooruitgang boeken op de tempelsporen (aangezien deze ook twee maal tijdens het spel gescoord worden). Daarnaast mag je ook niet te lang wachten om je arbeiders van het bord te halen, want als ze van het tandwiel afvallen, zijn ze nutteloos en komen ze gewoon terug naar de voorraad.
Op het einde van het spel worden alle grondstoffen geconverteerd in graan, dat op z'n beurt wordt omgeruild in punten tegen een ratio van 4:1, 3 punten voor elke kristallen schedel en eventuele punten voor monumenten. Diegene die het meeste punten verzamelde, wint het spel.
+ Snel kaartspel dat je gerust naast Ballonrace kan leggen + Prachtige artwork die we van Libellud gewoon zijn + Men voorziet enkele kaarten met extra's en speciale kaarten zonder dat dit het spelmechanisme gaat overheersen + Best wel tactisch voor zo'n "eenvoudig" spelletje + Hoge kaarten of lage kaarten maakt niet uit, wat is een goede hand in dit spel en wat niet? + Een spelletje duurt niet al te lang, dus als het je ding niet echt is, geen probleem + Een spelletje duurt niet al te lang, dus als het totaal je ding is, dan kan je snel nog een keer
- Als je er niet zoveel aan vindt, dan zijn zes ronden wel wat repetitief - Iets minder tactisch dan Ballonrace, minder confronterend alleszins - Na enkele potjes kan ik nog wel niet echt zeggen of er nu een tactiek in zit om het spel te winnen
Met het schaamrood op de wangen moet ik u bekennen dat ik Dr. Who niet ken(de). Het schijnt een zéér bekende Britse tv-serie te zijn. Wat mij wel interesseert is het feit dat Martin Wallace hiervan een kaartspel maakte. Dit kaartspel komt in zeker zin overeen met Discworld - Ankh Morpork omdat je ook hier met de kaarten voor héél wat leuke dingen gaat zorgen. Het is echter niet volledig hetzelfde. Ten eerste zegt het thema mij persoonlijk véél minder, waarschijnlijk ook omdat ik de serie niet ken. Ten tweede ga je hier echt wel frontaal in de aanval. Het komt er eigenlijk op neer dat Dr. Who en nog enkele "goeie" proberen om jouw locaties te beschermen en dat je "gespuis" gaat inzetten om de locaties van de tegenstrevers te vernietigen. Laat het ons gerust een Revolver voor meer dan twee spelers noemen.
Hoeveel acties je kan uitvoeren hangt eigenlijk af van het aantal kaarten dat je op handen hebt. Weer iets nieuws te ontdekken ook bij mr. Wallace, nl. je moet minstens drie kaarten overhouden op het einde van je beurt, want deze geef je aan je rechterbuurman. Nadien trek je twee kaarten en eindigt je beurt. Later zal je dan weer drie kaarten van de volgende speler krijgen, zodat je vijf kaarten op handen hebt. Klinkt misschien allemaal een beetje vreemd, maar ik vind het wel goed gevonden. Nu moet je nog goed overwegen welke kaarten je wel en niet speelt, want je geeft ze cadeau aan je tegenstanders.
In je beurt kan je volgende acties gaan spelen : - een locatiekaart spelen : leg ze voor je neer en neem de aangegeven tijdspunten (naast deze tijdspunten staan er ook nog overwinningspunten op deze kaarten voor het einde van het spel) - één of meer verdedingskaarten spelen bij één van je locatiekaarten : er zijn vier soorten verdedigingskaarten en je mag slechts één van elke soort bij een locatie spelen. Zolang er geen aanvaller ligt, leg je de kaarten dicht en mag je er blijven aan toevoegen. Ligt er wel al een aanvaller, speel je de kaarten open en handel je het conflict af. - één of meer aanvalskaarten spelen : je legt één of meer dezelfde soort aanvalskaarten bij een locatie van een tegenstrever en een eigen fiche erop (zodat je weet van wie de kaarten zijn). Liggen er nog geen verdedigingskaarten, dan speel je de kaarten dicht. Liggen er al wel verdedigingskaarten, dan leg je de kaarten open en handel je het conflict af. - speel een ondersteuningskaart : voer uit wat er op de kaart staat en leg de kaart af - plaats kaarten in je reserve : je mag max. 2 kaarten achterhouden, je legt ze voor je neer en kan ze ten allen tijde terug op handen nemen om te gebruiken - koop kaarten voor tijdspunten : je mag kaarten aanschaffen voor 5 tijdspunten per kaart - afleggen van 1 of 2 kaarten in ruil voor tijdspunten : je krijgt één tijdspunt per afgelegde kaart
Conflict : Leg alle kaarten open die bij een locatie liggen. Neem eventuele tijdspunten zoals aangegeven op de kaarten. Vergelijk de sterkte van de twee kanten. Bij gelijke stand of meer verdediging wint de verdediger. Alle kaarten worden dan afgelegd. De verdediger plaatst een tardisfiche om aan te geven dat de locatie secuur is. De fiche beschermt de locatie tegen een volgende aanval, maar wordt daarna verwijderd. Wint de aanvaller, dan worden de kaarten van de verdediger afgelegd en van de aanvaller kaarten met een gelijke waarde aan die van de verdediger. (Rory kaarten worden terug op handen genomen) De kaarten van de aanvaller blijven liggen en de locatie kan later terug herwonnen worden eventueel.
Wanneer de "Speleinde-kaart" uit de stapel wordt getrokken, wordt er nog een laatste ronde gespeeld, waarin alle spelers nog één actie mogen uitvoeren (zonder kaarten door te geven of te trekken). Ook wanneer een speler al z'n fiches (tardik of dalek) in het spel heeft, eindigt het spel (onmiddellijk in dit laatste geval). Daarna worden de scores berekend. Je scoort de punten van de locaties die je beheerst, zowel eigen als vreemde. De speler met de meeste punten wint!
Snowdonia is zo'n spel waar je mij wel warm voor kan krijgen. Een worker-placement-game, jawel toch weer een worker-placement-game. Ook dit keer, toeval of niet, zijn er treintjes bij betrokken. Geen mooie plastieken miniatuurtreinen, dat is misschien het enige minpuntje. Een opmerkelijke vaststelling bij dit spel is dat het speelbord eigenlijk enkel overzichtjes huisvest en dat de dingen die er echt toe doen kaarten zijn die rondom het speelbord liggen.
Rondom het bord wisselen treinspoorkaarten en stationkaarten zich af in een vooropgestelde volgorde. Onderaan het bord liggen treinen die vanaf de tweede gebeurtenis kunnen aangeschaft worden. Zo'n treintje is geen must om het spel te winnen, maar ze helpen wel, want u kan weer net dat ietsje extra bij bepaalde acties.
Het spel verloopt over verschillende ronden, totdat de laatste spoorkaart is bebouwd met een spoor en het station van Yr Wyddfa (die Welsche taal is niet altijd makkelijk) is bereikt. In het begin van een ronde gaan de spelers hun twee pionnen beurtelings inzetten op de verschillende acties. Het bezit van sommige treinen laat toe om een extra arbeider (pion) aan te schaffen en dus onmiddellijk te kunnen inzetten.
Daarna worden de verschillende acties één voor één uitgevoerd en wordt de arbeider teruggenomen. Acties zijn niet optioneel, ze dienen te worden uitgevoerd. Vooraleer we de acties gaan uitvoeren, is het mogelijk om contractkaarten op tafel te spelen. In het midden van deze kaarten staan er enkele extra's die je verwerft bij bepaalde acties. De kaarten blijven geldig tot het einde van de ronde en blijven voor de speler liggen aangezien ze op het einde van het spel nog punten kunnen opleveren.
De acties : 1) Stockyard : neem 3 ijzer en/of steen uit de algemene voorraad naar je persoonlijke voorraad of neem 1 kool en 2 ijzer en/of steen. Sta je overigens op de laatste plaats van deze actie wordt je de startspeler in de volgende ronde. 2) Excavation : verwijder een aantal puinblokjes overeenkomstig met de waarde van ontginningsfiche. Je verwijdert puin in volgorde van de spoorkaarten. Indien al het puin van de spoorkaarten is verdwenen, neem je dat van de stationskaart. Indien je het laatste blokje van een vak van een stationskaart verwijderd, leg je er een eigen blokje (dit levert punten op aan het einde van het spel) 3) Works : zet 3 ijzer om in 1 stalen staaf of ruil 2 puin om in 1 steen. Je mag deze actie tot 3 keer uitvoeren in welke combinatie dan ook. 4) Lay track : Leg het aantal stalen staven, overéénkomstig met de waarde van de "lay-track-marker", af en draai een volledig ontgonnen spoorkaart om. Leg je eigen blokje op deze kaart (dit levert punten op aan het einde van het spel) 5) Build : indien de ganse weg naar een station is vrijgemaakt, kan er op het station gebouwd worden, de speler geeft de grondstoffen af zoals aangegeven op de stationskaart en plaatst een eigen blokje op de kaart (dit levert punten op aan het einde van het spel). Met deze actie kan een speler ook een trein aanschaffen, indien dit al toegelaten is. 6) Site office : Neem een kaart uit de drie openliggen contractkaarten. Je legt deze kaart recht voor je af (zo zit ze nog in je hand), als je de actie gebruikt draai je ze 90° 7) Move the surveyor : verplaats je opzichter één station verder (meer kan je met deze pion niet doen). Afhankelijk waar hij het spel eindigt, scoor je punten.
Nadat alle acties zijn uitgevoerd, vul je de contractkaarten terug aan. Nadien pas je het weer aan. Bij zonnig weer gaat het werken makkelijker en krijg je een +2 op ontginnen en +1 op het leggen van een spoor. Bij regen een -1 op ontginnen en een -1 op en spoor leggen. Bij mist kan er niet ontgonnen worden of sporen worden gelegd. Deze acties vallen dan volledig weg. Tenslotte wordt de stockyard nog aangevuld.
Op het einde van het spel tellen de punten van je blokjes op spoorkaarten, stationskaarten, één welbepaalde trein en de bonuspunten van contracten.
Nog tot slot : dit spel is in het Duits reeds opgepikt door Lookout games, het zou me dan ook niet echt verbazen dat binnen afzienbare tijd ook een Nederlandse uitgeverij het spel op de markt zal gooien.
+ prima kwaliteit van het materiaal + coöp met een leuk thema, maar dit is persoonlijk + volgens mij erg moeilijk om te winnen, zelfs met de makkelijkste opdrachtkaarten + je voelt dat je constant onder druk staat en dat je acties te kort komt + de kaarten maken echt wel een verschil, ze zijn ongetwijfeld een must om het spel te kunnen winnen + de spelregels zijn niet al te moeilijk en te uitgebreid
- de spelersborden/personages zijn gedrukt op mat papier, mocht toch wat steviger glanzend karton zijn - een dobbelsteenrol is aanwezig, het is aanpasbaar, maar kan frustrerend zijn - prijzig spelletje gezien het beperkte materiaal (het is mooi, maar zo erg veel materiaal is het niet)
What's your game kennen we hoofdzakelijk van hun big-box-games zoals Vasco da gama en Vinhos. Ook dit jaar was het de bedoeling om met zo'n klepper naar Essen te komen, maar Madeira : pearl of the Atlantic heeft het niet gehaald. Geen erg dit keer (ook Vinhos haalde het niet vorig jaar), want ze brachten nog twee andere spellen mee. Asgard (waarover later meer) en het kleine doosje van Oddville.
Ik durf u nu al te vertellen dat dit één van mijn Essen favorieten zal worden. Een klein doosje met niet al te veel materiaal, maar wel met héél wat diepgang. U gaat in Oddville bouwen aan een stad en probeert dit natuurlijk weer als beste te doen om alzo de winst naar u toe te trekken. Het spel omvat 64 kaarten die een dubbel gebruik hebben, aan de éne kant zijn het munten aan de andere kant gebouwen (dit weten we wel te smaken). Daarnaast heb je een grondstoffenbordje (lekker handig, dan heb je geen kilo's hout of fiches nodig), 12 karakterkaarten (waarmee je wat tegen de basisregels mag zondigen), 4 arbeiderskaarten per speler en 9 arbeiders per speler.
In een beurt mag een speler slechts één actie uitvoeren, dus het gaat vooruit, dat kan ik u al vertellen. Ofwel beslis je om een arbeiderkaart te spelen ofwel ga je bouwen aan Oddville. Zo gauw een speler z'n 6de arbeider in Oddville heeft staan, eindigt het spel en worden de punten geteld.
1) Speel een arbeiderkaart : deze kaarten tonen steeds drie zaken, waaruit je er één (en slechts één) kan kiezen : - verkrijg geld : neem het aantal geldkaarten van de stapel zoals aangegeven op de arbeiderkaart (handlimiet geld is 5) - verkrijg één grondstof : plaats een arbeider op het goedkoopste vak van één van de afgebeelde grondstoffen, betaal de eventuele kost (0,1 of 2 geld). - verkrijg één gebouw : kies een gebouw uit de zes openliggende gebouwen, je arbeiderkaart geeft aan hoeveel dit zal kosten, de eerste in de rij zijn meestal gratis, de laatsten kosten je meestal wel geld. Je legt het gebouw voor je neer (max. 2), schuift de gebouwen door naar links en vult de rij terug aan (rechts)
2) Bouwen aan Oddville : - kies een gebouwkaart die voor je ligt - betaal de kosten zoals aangegeven op de kaart door arbeiders terug te halen van het grondstoffenbord - plaats de gebouwkaart in Oddville (centraal op de speeltafel) volgens enkel bouwregels (orthogonaal, wegen en huizen moeten passen, niet boven het centrum bouwen, de gebouwen niet draaien) - zet één van je arbeiders op de pas gebouwde kaart - ontvang de gildebonus zoals aangegeven rechtsboven op de kaart - ontvang de bonus van de aangrenzende gebouwen (orthogonaal) die met een weg verbonden zijn De gildebonus geeft je een karakterkaart van de desbetreffende gilde en laat je zondigen tegen de regels (erg leuke kaarten bij) De andere bonussen geven je een grondstof, een geld, laten je een grondstof omruilen, ...
Zo gauw een speler zes arbeiders in de stad heeft staan, eindigt het spel en worden de punten geteld : - de punten van de kaart waarop de arbeider staat en eventuele extra punten zoals aangegeven op het gebouw - de punten zoals aangegeven op de karakterkaarten - één punt voor elke resterende grondstof
+ Xavier Georges is de auteur. (punt!) + Het spel ademt een speciale sfeer uit, het is moeilijk te omschrijven + Het spel klopt en werkt ook, de mechanismen die wat gemaakt overkomen werken wonderwel + Er is hier erg veel aan de gang, na één keer spelen weet je nog niet hoe je het allemaal in de hand kan werken + Hou je van een brainburner, zonder dat deze al te zwaar en lang is, dan is dit een fijn spel + Het thema is misschien wat raar, maar het past wel bij een abstract spel dat het toch wel eigenlijk is + De overzichtjes op de zichtschermen zijn erg handig, ook voor het uitleggen van het spel
- als je enkel de spelregels leest zonder te spelen, dan kan je blijven lezen vooraleer je het begrijpt, pas als je het een speelbeurt hebt gegeven wordt er erg veel duidelijk - wederom dezelfde opmerking als we altijd moeten geven bij Pearlgames, Belgische firma en geen Nederlandstalige spelregels, al vaak aangeboden om het te mogen vertalen, maar er komt geen gehoor
Conclusie : Pearl games brengen spellen op de markt die echt wel binnen mijn kraam passen. Troyes was een topper en ook Tournay (de iets lichtere versie van Troyes) vond ik erg leuk. Dit spel is iets totaal anders qua thema en artwork, maar ze slaan weer de nagel op de kop. De vermanende vinger wat onze taal betreft, stoppen we dan ook snel weer weg. Als ze zo'n spellen blijven maken, dan zijn we trots dat Pearl games een Belgische uitgeverij is.
Fairy land is nog eens een goed ouderwets set-collecting-spel. Het viel me op dat ik bijzonder weinig kaartspellen uit Essen meebracht en ook deze stond aanvankelijk niet op onze lijst. Met wat geluk liep ik de uitgever tegen het lijf en hij prees me dit spel aan terwijl ik een ander spel aan het oppikken was. De man die me aansprak was niemand minder dan de auteur van "Kingsburg", dus alleen om die reden leek het zeker een goed idee om dit spel eens een kans te geven.
Het spel bestaat uit drie typen kaarten : elfkaarten, boskaarten en hofkaarten. Er worden drie boskaarten opengelegd en deze vormen de vitrine. Er zijn steeds drie stapels in de vitrine. De hoofdbedoeling is het verzamelen van bloemen en dieren die in de boskaarten zitten verstopt. Daarnaast kun je ook andere elfkaarten tegen het lijf lopen, zodat je meer mogelijkheden hebt en tenslotte zijn er ook nog goblins en ogres die je beter ontwijkt.
Als je aan de beurt komt, doorloop je de volgende stappen : 1) Voeg twee kaarten toe aan de stapels van de vitrine. Deze moeten verdeeld worden over de stapels, dus niet samen in één stapel. Als je ogres of goblins trekt, moeten deze aan de stapel toegevoegd worden, waar het minst "kwaadaardige" kaarten liggen. 2) Voer één actie uit. Je hebt de keuze uit : veil een stapel uit de vitrine, ga op audiëntie bij de koningin, bezoek de druïden, gebruik een voorwerp. - veil een stapel uit de vitrine : kies een stapel, iedereen mag om beurten een bod doen, de startspeler als laatste. Diegene die het meeste biedt, krijgt de stapel en legt deze open voor zich neer. Je betaalt de geboden waarde met elfkaarten en legt deze open voor je af. Indien niemand biedt op de stapel wordt de stapel afgelegd. - leg een aantal elfkaarten open voor je af, neem een aantal hofkaarten (gelijk aan de waarde van de gespeelde elfkaarten -1) en houdt er één. De hofkaarten zijn voorwerpen die je kan gebruiken tijdens het spel. Ofwel zijn ze van permanente duur, je legt de kaart open of ze zijn één maal bruikbaar als ze gespeeld worden, je neemt deze op hand en speelt ze op een later tijdstip uit. Indien de hofkaarten zijn opgebruikt, is deze actie niet meer mogelijk. - leg een aantal elfkaarten open voor je af, neem een aantal druïdenkaarten (gelijk aan de waarde van de gespeelde elfkaarten -1) en houdt er één. Deze kaarten zijn ook gewone boskaarten. Leg de gekozen kaart open voor je af. Indien de stapel is opgebruikt, is deze actie niet meer mogelijk. - speel een hofkaart die je reeds verzamelde en voer het effect uit 3) Elke stapel in de vitrine die uit zes of meer kaarten bestaat, wordt afgelegd.
Wanneer de stapel boskaarten is opgebruikt, wordt de lopende ronde nog afgewerkt en worden de punten uitgereikt. De speler met de meeste punten wint het spel. Punten : - dieren : diegene die er het meeste verzamelde van een soort, krijgt de punten (zie tabel in spelregels) - bloemen : punten voor het aantal bloemen dat je verzamelde van de verschillende soorten (zie tabel in spelregels) - verschillende bloemen : variëteitenbonus voor verschillende bloemen die je hebt (zie tabel in spelregels) - goblins : 2 minpunten voor de speler met de meeste goblins - voorwerpen : sommige voorwerpen leveren punten op (zie kaart) - elfen : niet gebruikte elfkaarten (in je hand) worden opgeteld, diegene met de hoogste waarde scoort nog drie punten.
+ 1ste keer getest op 11 november, Wapenstilstand, de perfecte datum om dit spel te spelen + die zotte Polen hebben het 'm weer gedaan + voor liefhebbers van dit soort spellen is het echt wel een toppertje + het onderhandelen en vormen van allianties is een erg leuk spelgegeven (als je ervan houdt, dus kan ook bij negatiefjes staan)
- met z'n drieën is het niet zo interessant, met z'n vieren is het volgens mij top - de spelregels zijn weer niet zo goed geschreven, er blijven toch wel wat vragen over (de FAQ eens checken op BGG, als die er al is)
Conclusie : Dit spel zal ongetwijfeld weer voor- en tegenstanders hebben. Het is wit of zwart in dit soort spellen, je bent een fan of je vindt het totaal niets. Ik reken mezelf zeker bij de eerste groep. Een eerste speelsessie met z'n drieën is ons bevallen, maar je merkt dat een extra speler het pittiger zou maken. Enkele hiaten in de spelregels (waaronder een slechte vertaling, zelfs naar het Engels) zijn voorlopig de enige afknappers. We gaan zeker proberen om zo snel mogelijk een extra speelsessie te organiseren met vier of vijf.
Een spel van Knizia dat wordt uitgegeven door Pegasusspiele, dat verdient direct onze aandacht. Zoals verwacht zijn de spelregels duidelijk, rechtlijnig en gaat het hier dan ook echt wel om een typische Knizia. Waar ik me al wel aan stoor, nog voor ik het spel gespeeld heb, is het thema. Het thema op zich is niet zozéér het probleem, want dat ziet er allemaal wel mooi uit ... maar het past gewoon totaal niet bij het spel.
Ik vind dit eerder een "Union pacific" in een ander jasje. Uiteindelijk draait het ganse spel om het kopen en verkopen van entertainers (ik noem het aandelen). In plaats van treintjes op het bord te plaatsen ga je nu schijfjes in de verschillende kleur leggen om alzo steden en dorpen te verbinden. Als het even kan liefst dorpen en steden die pluspunten opleveren, zodat je entertainers het meeste waard zijn.
Bij aanvang van het spel wordt het speelbord opgebouwd en worden de fiches (plus- of minpunten) op de steden en dorpen gelegd. Elke speler krijgt alvast één entertainerkaart van elke kleur en 20 ducaten. Alle schijfjes gaan in de zak en elke speler trekt er reeds 3. De waarde van de entertainers in verschillende kleuren start standaard op 5. Nu kan het spel beginnen!
In een beurt doorloopt de speler drie acties : - Je mag tot 2 entertaineracties uitvoeren (mag ook na het plaatsen van de schijfjes) - Je moet de schijfjes die je trok aanleggen - Je moet 3 nieuwe schijfjes trekken
1) Entertaineracties : - sponsor een entertainer : koop hem aan, betaal de waarde van de entertainer en leg hem in je voorraad - laat een entertainer gaan : verkoop hem, krijg de waarde van de entertainer uitbetaald
2) Schijfjes plaatsen : vertrekkende vanuit het hoofdkwartier of aangrenzend aan eerder geplaatste schijfjes van die kleur. Indien je een stad of dorp bereikt, leg je de fiche er bovenop. Elke dorp of stad heeft een eigenschap die onmiddellijk wordt uitgevoerd. Verhoog de waarde met 1,2,3 of 5, verlaag de waarde met 1,2 of 3, krijg 2 ducaten voor elke entertainer van die kleur of betaal 2 ducaten voor elke entertainer van die kleur.
3) Dit zal wel voor zich spreken
Het spel eindigt wanneer slechts één roodomrand dorpje niet bezet is en wanneer het koninklijk hof (+5 punten) bezet is. Elke speler wordt nu een laatste keer uitbetaald en krijgt voor al z'n entertainers de huidige waarde. De speler met het meeste geld wint het spel.
+ leuke vorm van kaartjes (eens vierkantjes ipv rechthoeken) + 7 Wonders-look-a-like die naar mijn mening wel geslaagd is + geslaagde artwork in mijn ogen + elke speler speelt met een ander karakter en heeft dan ook een ander extraatje
- krenterig met de indiegogo extra's (als je het spel nieuw aankoopt van de eerste reeks, zorg dan dat alles erbij zit) - een héél grote doos voor erg weinig materiaal (ik denk dat alles ook zou passen in zo'n blikken doosje van WGG) - voorzie zeker een erg grote tafel, u gaat het nodig hebben
Conclusie : Ik heb bewust niet erg veel positieve en/of negatieve zaken hierboven gezet omdat inzake dit spel het waarschijnlijk puur goesting zal zijn of u dit positief of negatief vindt. Among the stars zie ik een beetje als een spel dat volledig bestaat uit de paarse kaarten (gilden) van 7 Wonders. U gaat dus vanaf het begin al beginnen met punten tellen en goede combo's te zoeken. Bij 7 Wonders bouwt u echt op en moet u op termijn denken, hier moet je nog meer opportuniteiten in het oog gaan houden. Er zijn wel doelkaarten, maar ik heb het gevoel dat elke speler er wel ééntje wint, dus iedereen pakt daar vijf punten. De conflictkaarten (variant) brengen wel iets extra's, maar zijn allemaal hetzelfde, dus te stereotiep. Het spel speelt zeer vlot. In ons eerste spelletje waren we direct weg met de tekstjes die op de kaarten staan. Er zijn erg weinig spelregelvragen (misschien ook wel omdat je 7 Wonders al kent). Het feit dat je elke ronde 10 extra credits krijgt, zorgt ervoor dat je eigenlijk telkens weer met gelijke wapens strijd, bij 7 Wonders kun je verder bouwen op hetgeen dat je reeds verzamelde, dat is hier minder het geval. Interactie kan er zeker wel zijn, maar daar is dit spel in hetzelfde bedje ziek als 7 Wonders. Bij beide spellen heb je niet echt de moed om te gaan kijken bij je tegenstanders, want er ligt daar zo veel dat je onmogelijk alles in het oog kan gaan houden. Bij Among the stars is het bovendien ook zeer belangrijk waar je bepaalde kaarten gaat bouwen, hiermee dien je echt wel rekening te houden. In een eerste spelletje merk je dan ook vaak dat je net die kaart in handen krijgt die je een ronde eer of later zou moeten krijgen (en dat maakt het voor mij leuk). Ik vind het persoonlijk een zéér geslaagd spel dat volgens mij nog vaak uit de speelkast zal komen ... en dat betekent bij ons toch al wel wat. .
Dit is één van de spellen waarnaar ik heb uitgekeken. Ik ga met de deur in huis vallen en onmiddellijk een probleem aankaarten : voor dit spel moet u met z'n vieren zijn, niet meer en niet minder. Bovendien wordt er ook nog eens een stoelendans of twee uitgevoerd tijdens het spel, dus misschien haakt u nu al af. Ik zou het echter op prijs stellen als u toch nog even verder leest.
In Goblins inc. neem je de rol aan van een goblinwerknemer in het bedrijf Goblins inc. In dit bedrijf maken ze reuze-meganische-gevechtsrobotten en aangezien de directeur op pensioen gaat, is hij op zoek naar een opvolger. U moet proberen om in team (per 2 spelers) een zo sterk mogelijk robot te bouwen en in een vechtronde zal worden uitgemaakt welk team wint. Maar pas op, elke ronde zal u in een ander team worden ondergebracht, dus hou u concurrenten toch nog maar een beetje te vriend. Ook uw collega mag delen in de winst, maar als het even kan minder dan jij zelf. Klinkt dit al een héél deel interessanter? Ik denk het wel, dus hierbij een kort overzicht van het spelverloop.
De competitie duurt minstens 2 ronden, 3 als u het volledige spel wil spelen. Een ronde wordt onderverdeeld in vier fasen : 1) Stel het team samen : - draai de teamkaart open : deze geeft aan welke spelers samen zullen spelen deze ronde - trek een blueprintkaart : deze geeft aan welke beperkingen je robot heeft (er vallen concreet vier bouwvakjes weg, je plaats hierop je speelfiguren) - verborgen opdrachten : elke speler trekt 7 opdrachtkaarten, waarvan hij er 4 zal kunnen uitspelen, maar voorlopig hou je ze allen bij. Uiteraard zijn deze opdrachten enkel voor jezelf en houd je ze verborgen voor je collega en concurrenten
2) Bouw : in deze fase gaan we aan de slag, de spelers nemen beurtelings de rol aan van planner of bouwer. - planner : trek vijf tegels (van de dichte algemene stapel), hou er drie en geef er twee aan de tegenstanders - bouwer : plaatst de vijf tegels (drie eigen en twee van tegenstanders) op het speelbordje en probeert zo een sterke gevechtsrobot te maken Daarna draaien de rollen om en wordt de planner bouwer en omgekeerd. Er zijn vier types van tegeltjes : wapentegels, motortegels, schildtegels en versiertegels.
3) Vecht : - eerst controleren we of de robot van de tegenstand volledig correct is opgebouwd, fouten worden van het bord verwijderd. De verbindingen tussen de tegels moeten kloppen, dus metaal moet grenzen aan metaal. - trek 12 tactiekkaarten (nog niet bekijken) - kies verborgen opdrachten : uit de 7 kaarten kies je er vier die je wil gaan scoren op het einde van het gevecht, leg ze dicht voor je neer - plaats je speelfiguren in de centrale cockpit (van waaruit ze de robot besturen) - plaats defensiefiches, elk schild levert je zo'n fiche op, deze worden verwijderd als je geraakt wordt tijdens het gevecht - gevechtjobs : elke speler neemt een rol aan als piloot of tacticus. Ook hier wordt weer om beurten gewisseld. Nu kan het gevecht echt gaan beginnen : - Leg drie tactiekkaarten open - Kies je acties : de piloot en tacticus mogen niet overleggen. De piloot kiest welke richting we uitgaan, langs welke kant je aanvalt. De tacticus kiest één van de drie tactiekkaarten die openligt en legt een fiche dicht voor zich neer om dit aan te geven. - Tonen van de acties : de piloten en tacticussen leggen hun keuzes open en voeren hun gekozen acties uit. De piloten tellen hun motoren, draaien de robot in de gekozen richting, de tacticussen vergelijken hun fiches. Kozen ze een verschillende kaart, is er geen probleem en mogen ze beiden de eigenschap gebruiken. Kozen ze dezelfde kaart, dan mag diegene met het meeste motoren de actie uitvoeren. Bij gelijke stand mogen ze het beiden uitvoeren. - Richt schade aan : afhankelijk van de kant waarmee je aanvalt, het aantal wapens, het aantal motoren, de keuze van de tacticus, ... worden er een aantal dobbelstenen gerold. Een hit komt steeds aan op de eerste tegel in de rij, deze wordt verwijderd, tenzij er een schildfiche opligt, dan wordt dit verwijderd. Komen er fiches los van de cockpit, dan worden deze ook allemaal verwijderd. Als de cockpit wordt geraakt, dient er één goblin (van de piloot) te worden verwijderd. Dit alles wordt herhaald (max. 4 ronden) tot er geen goblins meer in de cockpit zitten of als de robot geen wapentegels meer heeft. Daarna gaan we over tot het scoren.
4) Scoren : - Je team wint als de robot van de tegenstander is verslagen en de jouwe nog overeind staat - Indien beide robots gelijktijdig zijn gevallen of ze nog beiden rechtop staan na vier ronden, dan kijk je naar het aantal verwijderde tegels, schildfiches, goblins. Als je wint, krijg je 2 punten voor elke eigen goblin in je eigen cockpit en 1 punt voor elke goblin van je collega in je cockpit. Daarnaast verdien je punten met de verborgen opdrachten, en bij deze kan je een mes in de rug van je collega steken.
+ erg mooie kaarten en artwork + éénvoudige spelregels, maar oh zo tactisch spelletje + uiteindelijk stranden we allemaal op (hoge) gelijklopende punten + dit spel moet je echt wel meerdere keren spelen om er echt tactiek in te krijgen
- al die mannetjes op het bord, het wordt soms toch wel onoverzichtelijk - de scores lopen echt wel tot in het belachelijke, dus er komt wel wat telwerk bij te pas - we speelden het spel met z'n drieën en dat was niet slecht, maar voor een optimaal spel moet je volgens mij met z'n vieren spelen
Conclusie : Dit spel is een typische Colovini, éénvoudige spelregels, maar moeilijk om te winnen. Het ziet er allemaal mooi uit en het speelt op zich erg vlot. Het is wel zeker niet het beste spel in z'n genre, maar als je houdt van dit soort "snellere", maar toch erg tactische (en eigenlijk abstracte) spellen, dan zou ik het zeker eens proberen. Misschien wel bij SpinLi.
De tweede uitbreiding die onze Tsjechische vrienden van CGE op de markt brachten. Deze "festival season" is een uitbreiding voor hun populaire spel "Dungeon lords" dat twee jaar geleden het levenslicht zag in Essen. Mensen die de spellen van Vlaada Chvatil zo'n beetje kennen, weten dat het geen spellen voor beginners zijn. De spelregels zijn steeds met de nodige humor opgesteld, ze zijn duidelijk, maar ze zijn ook vaak overweldigend. Ook nu weer ga ik me dan ook beperken tot het opsommen van de zaken die nieuw zijn in de uitbreiding.
1) Veranderingen aan het algemene speelbord : - Unieke mogelijkheden : in elk seizoen zullen de spelers nu unieke mogelijkheden hebben, "uniek" omdat ze slechts één seizoen beschikbaar zullen zijn. Je kan ze vergelijken met de gewone acties die je in het basisspel kan uitvoeren, maar met een kleine twist - Vijf vechtkaarten : een gevecht zal nu bestaan uit vijf ronden ipv vier - Nieuwe paladins : nieuwe tegenstrevers die de oude uit het basisspel vervangen
2) Veranderingen aan het progressiebord : - Een vijfde seizoen : elk jaar heeft nu een vijfde seizoen, het festivalseizoen - Nieuwe gebeurtenistegels : de nieuwe tegels vervangen de oude, elk jaar zal 2 speciale gebeurtenissen hebben ipv 1 - Huisdierenfase : de huisdieren uit het tweede spel uit de reeks (Dungeon Petz) worden geïntegreerd - Nieuwe rondefase in ronde 4 : een extra stapje - Festival! : tijd voor wat ontspanning voor je imps en huisdieren, misschien vind je wel iets nuttigs voor je volgende gevecht
3) Veranderingen aan de "verre landen" : - Speciale gebeurteniskaarten en gevechtskaarten : elk jaar een deck samenstellen van 2 gebeurteniskaarten, 5 gevechtskaarten en nog eens 2 gebeurteniskaarten - Huisdierenkaarten - Verbeterde tunneltegels - Monster- en geestenexpertentegels
4) Veranderingen aan het persoonlijke spelersbord : - De bard : extra fase vooraleer we beginnen met de valkuilenfase. De bard heeft de mogelijkheid om z'n kameraden te ondersteunen in het gevecht - Plaats voor vier avonturiers - Plaats voor je huisdieren
5) Nieuwe avonturiers, kamers en monsters
6) Nieuwe kaarten (valkuilen, vechtkaarten, speciale gebeurtenissen)
7) Een mini-bonus "Minion Bearing Gifts" (waarvan je de spelregels kan vinden op hun website www.czechgames.com)
U merkt dus dat u héél wat waar krijgt voor u geld, dus als u een fan bent van het genre en je bent Dungeon lords op zich een beetje beu, dan kan dit misschien een welgekomen aanvulling zijn. Maar ik herhaal het er nog even bij, als u de spelregels volledig wil doorgronden, dan moet u er zich toch even aanzetten. Er zijn weer erg veel kleine regeltjes waarmee je rekening gaat moeten houden.
Deze uitbreiding kan niet gespeeld worden zonder het
basisspel Galaxy trucker wat ook verschenen is op de Nederlandstalige markt
onder het label van QWG (nu WGG & Quined). Het is dan ook niet echt de
bedoeling om het volledige spelconcept van dit spel te herhalen, wel om de
nieuwigheden en varianten even voor u op een rijtje te zetten.
Misschien toch nog zeer kort een geheugensteuntje wat het
spel eigenlijk inhoudt. In Galaxy trucker verloopt elke ronde in 2 fasen : een
bouwfase en een vluchtfase. In de bouwfase komt het er eigenlijk op neer dat u
fiche grabbelt van de algemene voorraad en zo snel en zo goed mogelijk een
ruimteschip in elkaar timmert. U moet hierbij rekening houden dat u schilden
heeft, kanonnen, energie, bemanning, opslagplaats, stuwkracht en eventueel ook
nog wat aliëns. In de vluchtfase komt u een hoop narigheid tegen op uw weg en
moet u langs de ene kant voldoende voorbereid zijn, maar dient u toch ook wat
geluk aan uw kant te hebben. Diegene met het minste pech onderweg verdient het
meeste credits, waarrond het ganse spel draait. Kan u dan nog de nodige cargo
leveren, dan krijgt u natuurlijk nog meer geld.
In deze 2de grote uitbreiding mag u dan ook wat extras
verwachten :
1)Nieuwe technologieën : 42 nieuwe
scheepsonderdelen, waaronder :
-zonnepanelen die voor meer energie zorgen
-thrusters
die stuwkracht geven naar meerdere kanten en niet enkel meer aan het
achtersteven dienen te worden geplaatst
-Router modules die doen op zich niets, maar
maken alle aangrenzende componenten een stukje sterker, ze zijn een soort van
verbindings- en versterkercomponent
-Mixed life support systems : nu kunnen zowel
aliëns als gewone bemanning plaatsnemen in deze cockpit
-Crubot stations : geven je vier fictieve
bemanningsleden als je een batterij afgeeft
-Auto-defense systems : vergroten je vuurkracht,
maar moeten met zn twee zijn om mee te tellen
-Armory : bemanningsleden die aan de armory
grenzen worden als gewapend beschouwd, deze kunnen zich beschermen tegen
invallers en tellen dubbel bij het tellen van de bemanning.
-Componenten met ondoordringbaar pantser :
beschermd tegen meteorieten en kanonaanvallen.
2)Nieuwe schepen, 10 dubbelzijdige speelborden met
de schepen van klasse IIB, IIB en IV (klasse 4, d.w.z. nog grotere schepen, dus
ook meer geld rapen)
3)Nieuwe avonturenkaarten
4)Indringers : een nieuw soort avonturenkaart die
je het leven echt zuur willen maken
5)Ondersteuningsteam : een set teamkaarten die je
helpen bij het bouwen van een schip, hoe je het meeste geld verzamelt tijdens
een vlucht en andere professionelen die dingen doen die jij normaal niet wil
dat ze je zien doen.
+ prachtige kaarten en dito miniaturen + zéér eenvoudig spelletje, dat vlot wegspeelt + prima tussendoortje + mooie, blikken doos + de varianten zijn zeker welkom en standaard bij ons, maar fijn dat ze ook een basisspel voorzien om met de iets jongere spelers aan de slag te gaan
- weer een blikken doos en weer een ander formaat, stapelen wordt erg moeilijk met al die formaten - er zit wel wat tactiek in, maar je hebt toch ook het nodige geluk nodig
Conclusie : Call to glory kan mij persoonlijk wel bekoren. Het is een éénvoudig kaartspelletje waarbij je setjes tracht te verzamelen die waardevoller zijn dan die van de tegenspelers. Ik weet nog niet goed wat de beste tactiek is na enkele spelletjes. Lang genoeg wachten om setjes af te leggen of direct de tegenstrevers onder druk zetten, maar weten dat je te kort zal komen en punten zal verliezen. Het systeem van kaarten nemen is het leukste, het feit dat het van twee verschillende stapels dient te gebeuren, zorgt voor het nodige gevloek aan tafel. Het is wel niet een kaartspel waar ik het woord "geniaal" op kan plakken, het is degelijk, het is leuk en het is relatief snel, maar erg veel diepgang heeft het ook niet. Dus als je hiernaar op zoek bent, laat je het beter liggen.
Het eerste spel van Clever mojo games was Alien frontiers en
dat spel ligt ons nauw aan het hart. We keken dan ook reikhalzend uit naar hun
volgende spel, maar ook met de nodige schrik of ze het vorige succes zouden
kunnen herhalen.
We zijn dan ook blij om u te melden dat ze hierin zeker
geslaagd zijn. In de eerste plaats zijn ze met een totaal ander spel op de
proppen gekomen, ander thema, volledig verschillend spelverloop en andere
materialen. En dat materiaal, dat ziet er héél erg goed uit. Over de
kleurencombinaties zou je nog kunnen twisten, maar over de kwaliteit van de
componenten zeker niet. De kartonnen fiches zijn erg dik (en bijgevolg erg
zwaar, u gaat het doosje niet voor u plezier meesleuren).
In Sunrise city bouwt u een stad op, en u ziet de stad in
dit spel ook werkelijk groeien. Het feit dat de dikke tegels op elkaar gaan
geplaatst worden, zorgen voor het fijne 3D-effect zodat u uw eigen skyline kan
gaan opbouwen.
Een speciaal element in dit spel is het scorebord. U gaat uw
fiche telkens verzetten op een spoor en krijgt bij elke tien stapjes één punt
(ster), maar als je erin slaagt om exact op de 10 punten te komen, krijg je een
ster extra. Dit zorgt voor een extra dimensie want je wil zondermeer echt wel
dat extra punt mee sprokkelen als het enigszins kan.
Het spel verloopt over drie ronden, die elk zijn opgebouwd
uit vier fasen :
- Voorbereidingsfase
- Zonefase
- Biedfase
- Bouwfase
In de voorbereidingsfase neem je 4 zonetegels, 4
gebouwtegels en kiest één van je drie karakterkaarten, legt deze dicht voor je
neer en wanneer iedereen een karakter gekozen heeft, worden ze opengedraaid. De
karakters laten je zondigen tegen de één van de normale regels en hebben een
volgordenummer. Deze geven aan in welke volgorde er zal gespeeld worden deze
ronde. De speler met het laagste nummer begint in alle volgende fasen.
In de zonefase gaan we bouwputten in de verschillende
kleuren aanleggen aan het speelbord, dat in het begin enkel uit een centrale
tegel bestaat. Indien je bouwputten van eenzelfde kleur aanlegt, scoor je één
punt per aangrenzende tegel van dezelfde kleur. U moet ermee rekening houden
dat er steeds een verbinding mogelijk is tussen de tegels en dat uorthogonaal bouwt.In de 2de en 3de ronde
van het spel mag de startspeler overigens kiezen in welke windrichting de stad
moet uitbreiden.
In de biedfase zetten de spelers om beurten hun biedfiches
in op de bouwputten. Als alle fiches zijn gezet, wint de speler wiens fiche
bovenaan ligt. De andere fiches worden allen van het bord verwijderd.
In de constructiefase zie je de stad pas echt tot leven
komen. De gebouwtegels bestaan uit twee stukken van verschillende of dezelfde
kleur. Je kan ze gaan plaatsen op de bouwputten of eerder geplaatste gebouwen,
als de kleuren overéénkomen natuurlijk. Paars telt voor een joker zowel voor de
bouwputten als de gebouwen. De speler die de gebouwtegel plaatst, krijgt de
punten die erop staan. Worden er biedfiches van andere spelers afgedekt, scoren
zij ook de punten die aangegeven staan op de gebouwfiche. Des te hoger je gaat
bouwen, des te meer punten wordt het ook waard. Het derde verdiep scoort 1
extra punt, het vijfde 2 punten, het zevende 3 punten,
Indien je niet kan bouwen, dan pas je gewoon en kan je
eventueel later in de beurt nog tegels aanleggen. Als iedereen al zn legale
bouwwerken heeft kunnen uitvoeren, eindigt de ronde. Wie na drie ronden het
meeste punten heeft, wint het spel.
Het kon niet uitblijven. Een succesverhaal als 7 Wonders
moest wel op de één of de andere manier een vervolg krijgen in de rest van de
spellenwereld. Toen ik de spelregels van Among the stars doornam, kreeg ik wel
een erg groot déjà-vu gevoel.
Ik geef u graag even het opzet van het spel en dan kan u
zelf ook uitmaken of het een cloon is en of het een eventuele meerwaarde zou
kunnen betekenen voor uw spellenkast.
Het spel verloopt over vier (niet drie) ronden. Aan het
begin van elke ronde krijgt u zes (nee, geen zeven) handkaarten en telkens 10
geld. Opeen klein speel/scorebordje
staat netjes aangegeven in welke richting u deze ronde uw handkaarten gaat
doorgeven.
In een speelbeurt kiest u één van uw handkaarten uit en
voert één van volgende drie acties uit :
- bouwen van het gebouw : u betaalt de kostprijs van de kaart (geen gedoe met
grondstoffen dus) en sommige kaarten vereisen energie, deze haalt u van uw
krachtreactoren die een leverbereik van 2 velden hebben. De gebouwen die u
bouwt, vormen samen een ruimteschip, dus u kan enkele orthogonaal gaan
aanbouwen.
- bouwen van een krachtreactor : u legt uw gekozen handkaart gewoon af en bouwt
een krachtreactor in de plaats. Ook hiervoor betaalt u de kosten (1 geld) en je
plaatst 2 energieblokjes op de krachtreactor, deze kan u dan weer gebruiken om
andere gebouwen te activeren
- de kaart afgooien en 3 geld nemen : dit spreekt voor zich
Nadat alle zes de kaarten zijn gespeeld eindigt de ronde.
Men stelt voor om bij elkaar even te checken of aan alle bouwvoorschriften is
voldaan. Er zijn enkele gebouwen die slechts één keer mogen gebouwd worden
bijvoorbeeld, maar hopelijk speelt u eerlijk en zonder foutjes, want anders
loopt het wat in het honderd.
De gebouwen die u zet leveren u ofwel een onmiddellijk
effect op ofwel een score op het einde van het spel. Na vier ronden volgt er
nog de slottelling die bestaat uit :
-Punten voor bereikte doelen (indien u met deze
variant speelt, wij raden het u alvast aan dit altijd te doen). Er liggen
gewoon enkele opdrachten open
-Punten voor de gebouwen met een gele kader
(overwinningspunten einde spel)
-1 punt voor elke krachtreactor die geen
energieblokjes meer heeft
-1 punt voor elke 3 geld
De speler met de meeste punten wint het spel!
Men voorzien ook nog een speciale variant die de Aggresive
mode wordt genoemd. U voegt bij aanvang van de ronde dan conflictkaarten toe
aan de gebouwenkaarten. Deze zorgen voor meer interactie en vernietiging bij de
tegenspelers. Bent u vredelievend en wil u vooral een mooi ruimteschip bouwen,
laat u dit weg. Wil u meer fun en lachen, dan voegt u deze met de glimlach toe.
+ ondanks de Engelse tekst duidelijke opdrachten en kaarten + erg snel spel (zeker als je het een beetje kent) + als je de combinatie van de voordelen van de hoven kent, werkt het wel + de krachtkaarten zijn erg leuk + zonder meer een goed begin van de Tempest-reeks
- invloed aan het koninklijke hof en de kerk lijken me de plekken waar je moet zijn, maar als je het weet, kan iedereen erop spelen natuurlijk - het is in het begin toch wel even wennen aan al die kleuren en personages - het is wel wat overweldigend in het begin - iemand die het spel reeds speelde, heeft misschien toch al een klein voordeel
De titel alleen ons wakkerde onze interesse aan. George Orwell's meesterwerk vertaald in een bordspel??? Daar moesten wij het fijne van weten, zeker als je weet dat het van de makers van Alcatraz-the scapegoat komt. Het spel staat garant voor tonnen interactie, als u daarvan houdt, lijkt me dit zelfs een must-have voor uw collectie.
In Animal farm gaat u de strijd om de wereld aan met uw "kameraden". De mensen zijn verdreven en de dieren zijn aan de macht, maar ook binnen deze groepen heerst er een strijd voor totale dominantie. Slaag jij erin om op een slinkse manier het meeste overwinningspunten binnen te halen?
Het spel kan in een korte of lange versie gespeeld worden, er is geen enkel verschil tussen beiden, enkel het aantal rondes dat je speelt en het moment waarop je nieuwe agenten op het bord kan zetten en nieuwe revolutiekaarten worden opengelegd.
Elke ronde is opgesplitst in 6 fasen, die elk op hun beurt een totaal ander spelprincipe en gevoel met zich meebrengen, maar die toch onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn :
1) bewegen
2) allianties
3) spionnen
4) revoluties
5) kopen
6) einde van de ronde
Het speelbord toont de wereldkaart met vijf regio's waar er een strijd zal losbarsten om er te heersen en er meerderheden te halen.
In de eerste fase ga je dan ook om beurten één agent (invloedsblokje) mogen verplaatsen van de ene naar een andere regio om alzo jouw gewicht te verleggen op de wereld.
Fase 2 is ongetwijfeld de belangrijkste fase van het spel, je gaat allianties vormen in elke regio. De Van Quickenbornes onder jullie kunnen hun hartje ophalen, want het principe van het meest telt ook in dit spel niet, smeed gerust plannetjes met de kleinere broertjes en zet de grote macht buiten strijd. Je mag met alles onderhandelen, ook toekomstige beloften (die eventueel niet ingelost zullen worden), enkel overwinningspunten mogen niet gebruikt worden. Heb je de macht, dan verkrijg je invloedsfiches van die regio, ook deze worden in onderling overleg verdeeld tussen de machthebbers.
Tijdens de spionnenfase mag je je kangoeroefiches gebruiken om invloedsfiches bij andere spelers te gaan verwijderen. Zij kunnen hier niets tegen beginnen. Dit alles gebeurt in speelvolgorde, dus een tactisch verwijderen van een kangoeroefiche bij een tegenstrever kan u voordelen opleveren.
Tijdens de revolutiefase gaat u en uw buurman moeten samenwerken om overwinningspunten te sprokkelen. Tussen alle spelers liggen revolutiekaarten die aangeven welke invloedsfiches dienen te worden afgelegd om het te vervullen. Komen beide spelers tot de uitkomst krijgen ze de overwinningspunten die op de kaart staan vermeld. Elke ronde geeft ook een voordeel aan de linker- of rechterbuur, dus wanneer je een revolutiekaart uitvoert en wanneer net niet, zal ook belangrijk zijn.
In de koopfase kan je één van de geavanceerde actiekaarten gaan aanschaffen. Deze laten je zondigen tegen de regels in één van bovenstaande fasen. Om deze kaart te kopen geef je het aantal invloedsfiches af die op de kaart staan vermeld. Je legt je marker op de kaart en kan de bewuste actie tijdens de volgende ronde uitvoeren.
Bovendien zijn er ook steeds algemene actiekaarten beschikbaar. Deze laten je ook zondigen tegen bovenstaande regels in de bewuste fase. Je geeft een invloedsfiche van het overeenkomstige dier af en mag de actie onmiddellijk uitvoeren.
Op het einde van de ronde mag je slechts 4 invloedsfiches overdragen naar de volgende ronde. Je legt een eventueel te veel af. Je trekt een nieuwe politieke kaart en voegt deze toe aan de reeds openliggende kaarten, de meest rechtse wordt afgelegd. Deze kaarten laten je toe om extra overwinningspunten te verdienen, door een bepaalde opdracht te vervullen. Afhankelijk de ronde en het korte of lange spel worden nieuwe agenten ingebracht en nieuwe revolutiekaarten gespeeld en gaat het spel verder.
Na de zesde (of negende) ronde is het spel afgelopen en wint de speler met de meeste overwinningspunten. Bij gelijke stand wint diegene die nog het meeste invloedsfiches heeft.
+ Knizia, dus speelt lekker vlot weg + kaarten aan- en verkopen op het juiste moment tegen een zo hoog mogelijke waarde en het hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn + geluksfactor is aanwezig (bij het trekken van de fiches), maar stoorde me eigenlijk totaal niet + handige overzichtskaartjes, maar bij dit spel is het zelfs niet nodig (andere spellen zouden dit beter wel hebben) + speelbord is telkens anders door het leggen van de fiches, daardoor kan een bepaalde kleur erg belangrijk worden aanschouwd door de meeste spelers en een andere totaal niet, maar het leggen van de fiches, doet de zaken vaak volledig keren + erg makkelijk om uit te leggen en/of te demoën
- het thema is totaal van de pot gerukt - dit eerste punt maakt dat je pas in de loop van het spel het spel echt gaat appreciëren (het aandelen = treinspel-syndroom zit blijkbaar diep) - het speelt op zich wel leuk, maar het is ook geen topper
Conclusie : het thema blijft voor mij een echte ramp, maar na een speelpotje is het een beetje weggetrokken, gewoonweg omdat het een leuk spelletje is.
Het tweede deductiespel uit de reeks, na P.I. van Treefrog. Zoals reeds daar vermeld ben ik hierin bijzonder slecht, maar na het lezen van deze spelregels ben ik toch blij gezind en kan ik eigenlijk niet wachten om het spel een keertje te proberen. Hurrican is gekend van z'n Mr. Jack spellen en ook dit spel heeft terug dezelfde artwork gekregen, dat kunnen we enkel toejuichen. Ook de personages in het spel kennen we vanuit de andere spellen.
Sherlock Holmes zelve nodigt ons uit om zaken op te lossen. Met de ruime achtergrondinfo ga ik u hier echter niet lastig vallen. Het spel bevat een speelbord, een ringband waarin alle verdachten, plaatsen, tijden en voorwerpen staan, aanwijzingskaarten, visitekaartjes van Sherlock en elke speler krijgt een oordeelmap en negen deductiefiches (met waarden 0,0,0,1,1,1,2,2,2). Meer heb je niet nodig voor dit spel. Elke speler krijgt een aanwijzingskaart (1 speler een verdachte, 1 een plaats, 1 een tijdstip en 1 een voorwerp).
Het spel bestaat uit een aantal beurten, die op hun beurt zijn onderverdeeld in drie fasen : 1) de vermoedens : de startspeler neemt de ringband en legt een willekeurige combinatie van verdachte, plaats, tijd en voorwerp. Daarna zegt hij luidop de combinatie die hij vormde. Hij mag z'n eigen aanwijzingskaart erin stoppen of niet. Je mag geen combinatie kiezen die een voorganger koos en ook geen combinatie waarvan geweten is dat alle aanwijzingen al zeker fout zijn.
2) mijn oordeel De andere spelers geven nu met hun oordeelmap aan of hun
aanwijzingskaart in deze combinatie zit of niet door een lachende en bedenkelijke Sherlock te tonen. De startspeler neemt alle oordeelmappen, schudt ze en
legt ze dan open op het speelbord. Op deze manier komt iedereen iets
meer te weten over deze combinatie. Als er enkel valse beschuldigingen zijn, worden alle aanwijzingen afgedekt met een visitekaartje op het speelbord (op het speelbord staan alle mogelijke aanwijzingen)
3) het spelen van deducties Te beginnen met de speler links van de startspeler krijgen de spelers nu de mogelijkheid om deducties te delen en zo de puzzel op te lossen. Je kan kiezen uit volgende dingen : - een fiche leggen bij een aanwijzing - zeggen "ik pas" - een beschuldiging wagen
Als je en fiche legt, is dit definitief (je kan hem niet meer verleggen of wegnemen). Een vak kan slechts vier fiches bevatten, aan het eind van het spel leveren de fiches met een 1 en 2 respectievelijk deze punten op als je de juiste aanwijzingen hebt gekozen. Als je fiche legt, leg je deze steeds gesloten. Ligt er reeds een fiche, dan draai je deze open.
Als je past, kan je even afwachten wat de andere spelers doen. Als je nadien terug aan de beurt bent, kan je wederom een fiche leggen of terug passen. Passen alle spelers na elkaar, dan is de fase volledig afgelopen.
Een beschuldiging wagen is zeer gevaarlijk, maak je een fout, dan scoor je sowieso geen fouten. Ga je toch een beschuldiging uitvoeren, dan vermeld je de vier aanwijzingen die je denkt. De spelers voeren dan hetzelfde uit als bij fase 2 (mijn oordeel). Komen er enkel lachende Sherlocks te voorschijn, is de zaak opgelost. Zo niet, ben je verloren en gaan de deducties door met de andere spelers.
Heeft iedereen gepast in de deductiefase, volgt er een volgende ronde waarbij de volgende speler een combinatie in de ringband maakt.
Als de zaak wordt opgelost, door een beschuldiging in de deductiefase of in de vermoedensfase, eindigt het spel en worden de punten uitgedeeld. - elke speler toont z'n aanwijzing - fiches bij foute aanwijzingen worden verwijderd - fiches van spelers die een foute beschuldiging deden worden verwijderd - overgebleven fiches worden omgedraaid (fiches met waarde nul worden verwijderd) - de spelers tellen hun fiches op - 2 bonuspunten als je fiches hebt op alle juiste aanwijzingen - een bonuspunt als je de juiste combinatie maakte tijdens de vermoedensfase - bij een juiste beschuldiging (in de deductiefase) scoor je drie bonuspunten
+ de verschillende facties waarmee je kan spelen zijn erg divers + het artwork is passend bij de factie en ook de eigenschappen ademen een juiste sfeer uit + voor liefhebbers van Blue moon is dit een aanrader volgens mij + ik denk dat dit spel met z'n tweeën veel meer tot z'n recht komt omdat je dan rechtstreeks op elkaar vlamt
- met z'n vieren was het wat zwemmen tussen het één en het ander had ik het gevoel - het spel was iets te traag naar mijn mening - sommige teksten op kaarten zijn niet 100% duidelijk en dit is bij dit soort spel toch een must - de decks zijn volgens mij niet echt evenredig qua sterkte, je moet ze al een beetje kennen om er iets mee te kunnen gaan doen - je moet soms wel met erg veel rekening houden, eigenschappen die je bij een basis speelt, voor je beurt, na je beurt, constante effecten van bepaalde karakters, eigenschappen van de basissen die openliggen, ...
Conclusie : het spel viel me in mijn eerste speelbeurt een beetje tegen. Ik had meer actie verwacht à la King of Tokyo en bleef op mijn honger zitten. Ik had misschien ook een beetje de pech dat mijn combinatie van decks niet echt sterk was (ik speelde met Aliën-Gnomes), maar ik kwam eigenlijk totaal niet aan de bak tegen het andere geweld. Dat kan natuurlijk ook wel aan mezelf liggen. Het spel krijgt zeker nog kansen, want ik wilde dit spel echt leuk vinden.
Mercurius is het derde en laatste spel van Rebel dat we op de blog bespreken. Inzake dit spel kan ik niet duidelijker zijn dan dat dit een aandelen/handelspel pur sang is. Het enige wat u dient te doen in dit spel is het kopen en verkopen van aandelen en grondstoffen. U kan daarnaast de prijzen gaan aanpassen d.m.v. kaarten en zo gauw deze stapel kaarten is opgebruikt, eindigt het spel en wint de speler met het meeste geld.
Persoonlijk doet het me erg denken aan "Hab & gut", een toppertje in het Winning moves gamma. Hier is het thema ietsje geschiedkundiger en oogt zwaarder en de mooie houten speelstukken zijn vervangen door eerder iets grauwere fiches. Concreet omvat dit spel een speelbord waarop zes groepen van de Oost-Indische compagnie te zien zijn en zes soorten grondstoffen. De sporen worden dubbel gebruikt, bepaalde grondstoffen zullen vasthangen aan bepaalde groepen. Van deze groepen en grondstoffen zijn er een aantal aandelen beschikbaar afhankelijk het aantal spelers. Elke speler krijgt nog een spelersbord, wat geld en drie speciale kaarten die hij gedurende het ganse spel één keer kan gebruiken.
In een speelbeurt doorloopt de speler vier stappen : 1) voer tot 3 financiële acties uit 2) speel een prijs-aanpassen-kaart uit op je spelersbord 3) pas de prijzen van de groepen en grondstoffen aan naargelang de kaarten die reeds op je spelersbord liggen en schuif de kaarten een plaatsje door naar rechts 4) trek een nieuwe prijs-aanpassen-kaart van de stapel
De drie financiële transacties zijn eigenlijk de hoofdmoot van je beurt. Het omvat het kopen en verkopen van aandelen en grondstoffen. Je kan er ook voor opteren om geen transactie uit te voeren en in dit geval mag je één van de volgende twee speciale kaarten spelen : zwarte markt of dividenden uitkeren. * Als je opteert om te kopen, kan je kiezen of je 1,2 of 3 aandelen of grondstoffen koopt. Koop je er één, betaal je de prijs die het op dat ogenblik waard is. Koop je er twee, betaal je de huidige prijs +1 per aandeel of grondstof, en als je er drie koopt, neem je de huidige prijs +2 per grondstof of aandeel. *Verkopen werkt ongeveer op identiek dezelfde manier. Verkoop je er één, dan krijg je de huidige prijs. Verkoop je er twee, krijg je de huidige prijs - 1, verkoop je er 3 dan krijg je de huidige prijs - 2 per grondstof of aandeel dat je verkoopt.
Het spelen van een prijs-aanpassen-kaart is zéér kort, je legt ze op de meest linkse plaats (van de 3 plaatsen) op je spelersbord. In plaats van dit te doen, kan je éénmalig je speciale nieuws-kaart spelen. Als dit gebeurd is, pas je de prijzen aan van alle aandelen en grondstoffen zoals aangegeven op de kaarten die op je spelersbord liggen. Daarna schuiven de kaarten een plaatsje naar rechts op. De meest rechtse kaart wordt afgelegd. Dit wil concreet dus zeggen dat de fluctuatie op een kaart tot 3 keer toe wordt uitgevoerd. Tenslotte trek je een nieuwe prijs-aanpassen-kaart van de trekstapel.
Zo gauw de trekstapel is opgebruikt, worden er nog 2 ronden gespeeld en tellen de spelers hun rijkdom. Spelers verkopen al hun aandelen en grondstoffen nog aan de huidige waarde. De spelers met het meeste geld wint het spel.
De drie speciale kaarten : - zwarte markt : de speler legt tot 3 grondstoffen/aandelen op deze kaart, in de volgende ronde verkoopt hij deze tegen de huidige prijs - dividenden uitkeren : de speler kiest een aandeel waarvan ze de dividenden nog niet uitkeerden. Elke speler krijgt een aantal geld per aandeel dat hij heeft van deze groep. De inkomsten hangen af van wat het aandeel waard is natuurlijk. - nieuws : de speler legt deze kaart op z'n spelersbord, dus deze kaart zal drie ronden aan een stuk geen prijsverschuiving met zich meebrengen. Daarna legt de speler z'n handkaarten af en trekt 3 nieuwe, 1 van de algemene stapel en 2 van de speciale stapel.
+ dubbel gebruik van de kaarten (geld-gebouw) weet ik te appreciëren + het grondstoffensysteem à la Helvetia vind ik ook leuk + het bouwen van de juiste gebouwen kan echt wel een verschil maken op het einde van de rit + kleurrijk, oogt mooi + met een minimum aan materiaal een deftig spel moet ik zeggen
- je krijgt waarschijnlijk zicht op dit soort spellen, of totaal niet (ik vind het wel erg leuk) - op het eind is het ook wat een race om als eerste dat zesde gebouw te zetten, als je wat had gespaard en iets te lang moest wachten, ben je er dus aan voor de moeite. - jammer dat het spel onmiddellijk stopt en dat de andere spelers niet nog een extra beurt krijgen - verwarring omtrent de bonusregel (ze noemen in de spelregels zowel de bonus als de gildenbonus bonus, dus ...)
Of u dit spel hier op de markt gaat vinden, dat weet ik niet. Skyline is een kickstarter extra van het spel Groundfloor. Aangezien wij de vertaling van de spelregels voor onze rekening genomen hebben (met dank aan Nico), kregen wij een extra dikke spellendoos in Essen en hierin zat ook dit spel vervat. Over Groundfloor verschijnt hier later waarschijnlijk nog wel het één en het ander.
Dit spel bestaat uit 60 dobbelstenen waarrond het ganse spel draait. Het thema is flinterdun, maar dat is meestal het geval in een spel zoals dit. U probeert een zo mooi mogelijke skyline te vormen door de juiste dobbelstenen te gooien. Er zit dus wel een redelijk grote geluksfactor in, maar desalniettemin is het wel meer dan zo maar dobbelsteentjes gooien.
De dobbelstenen zijn onderverdeeld en drie soorten : de begane grond dobbelstenen, de verdiepingen en de penthouse dobbelstenen. Daarnaast zijn deze dan ook nog eens voorzien van drie kleuren die aangeven hoe hoog je een gebouw kan maken. De paarse kunnen enkel gebruikt worden voor een laag gebouw, de blauwe voor een gemiddeld en de gele voor een hoog gebouw (u zal dit zien aan de breedte van het gebouw dat respectievelijk uit 1, 2 of 3 ramen bestaat).
Het spel loopt over negen rondes of tot een speler een gebouw met hoogte zes weet te bouwen. Een beurt bestaat uit vier fasen : 1) Neem dobbelstenen : je kan kiezen uit 2 mogelijkheden : - 3 dobbelstenen naar keuze uit de voorraad - alle dobbelstenen uit de afvalhoop (hier liggen standaard de drie verschillende dobbelstenen, maar komen in de loop van het spel stenen bij)
2) Gooi de dobbelstenen : dit spreekt voor zich denk ik
3) Voer de acties uit : de speler MOET één of meer dobbelstenen gebruiken en heeft dan de keuze uit volgende 3 acties : - afleggen : de speler verplaatst één (of meer) dobbelstenen naar de afvalhoop - bouwen : de speler gebruikt de dobbelstenen als onderdelen voor een nieuw gebouw of om een bestaand gebouw verder af te werken - afbreken : de speler legt één (of meer) dobbelstenen en één afgewerkt gebouw (fiche of stapel dobbelstenen) af in de algemene voorraad
4) Gooi opnieuw : de speler heeft de optie tussen volgende 2 mogelijkheden - ga verder met de resterende dobbelstenen (en herhaal stap 3 en 4) - beëindig je beurt en leg alle resterende dobbelstenen naar de voorraad Als je geen dobbelstenen meer hebt, eindigt je beurt natuurlijk gewoon.
Bouwen : enkele regeltjes - eens een dobbelsteen toegevoegd aan een gebouw kan hij niet meer veranderen - een benedenverdieping kan ten allen tijde gelegd worden - verdiepingen en penthouses moeten altijd aan gebouwen van éénzelfde kleur worden aangelegd - er mag nooit een dobbelsteen tussen gevoegd worden - een middelhoog en hoog gebouw hebben een penthouse nodig om afgewerkt te zijn, een laag gebouw niet - wanneer een gebouw af is, worden de dobbelstenen vervangen door de overeenkomstige fiche (dobbelstenen terug naar voorraad) - je mag zoveel gebouwen in je skyline hebben als je wil
Lage gebouwen : - maximum hoogte 2 - minimum hoogte 1 - heeft geen penthouse nodig om afgewerkt te zijn
Middelhoge gebouwen : - maximum hoogte 4 - minimum hoogte 2 - moet een penthouse hebben om afgewerkt te zijn
Hoge gebouwen : - maximum hoogte 6 - minimum hoogte 3 - moet een penthouse hebben om afgewerkt te zijn
Nadat het einde van het spel werd aangekondigd (na ronde 9 of iemand die een gebouw van 6 hoog bouwde), tellen de spelers hun overwinningspunten. De punten op de gebouwfiches worden opgeteld. Lage gebouwen worden nog ingeruild voor fiches, middelhoge en hoge gebouwen niet.
Als u deze spelbespreking heeft doorgelezen, zal u misschien een kleine Aha-erlebnis meemaken. Laat er geen twijfel over bestaan, dit spel is van de makers van K2, het spel waarin u die hoge berg probeerde te bedwingen. Wel, hoge toppen scheren, dat doen we niet alleen moeten ze in Polen gedacht hebben en Rebel gooit er iets in de diepte tegenaan.
In "The cave" bent u een speleoloog die, u raadt het al, een ondergrondse grot zal moeten exploreren en proberen overwinningspunten uit de brand te slepen door op een zo zuinig mogelijke manier door het gangenstelsel en langs de obstakels te verplaatsen. Elke speler heeft een persoonlijk speelbord waarop een handig overzichtje staat van alle mogelijke zaken die je kan tegenkomen in de grot. Erg handig als u het mij vraagt, want er zijn wel wat verschillende zaken te ontdekken. Daarnaast staat ook uw rugzak hierop afgebeeld, waarin u allerhande materiaal kan stoppen dat u zal helpen op uw weg : zuurstofflessen, touw, eten, een camera of een boot.
De spelers beginnen allemaal aan de ingang van de grot op het centrale speelbord. Aan het begin van je beurt moet je steeds één voedsel weten af te geven (tenzij je op de thuisbasis bent, de starttegel of een basis die je ergens in de grot weet te bouwen). Daarna mag je 5 actiepunten spenderen. Deze actiepunten worden gebruikt om nieuwe tegels te ontdekken, je te verplaatsen, materiaal te verzamelen of een kamp te bouwen.
1) Voor 1 actiepunt neem je een tegel van de passende stapel (eerst I, dan II, III en IV). De tegel moet passen aan de tegel waarop je staat. Indien dit niet lukt, verwijder je de tegel en leg je een rotsblok in de plaats. Afhankelijk van de tegel die er tevoorschijn komt, leg je er een fiche op (water, wonder, engte 1,2 of 3 of een dieptefiche.
2) Een beweging kost standaard 1 actiepunt, er zijn echter plaatsen die moeilijker te bereiken zijn en die kosten extra aan actiepunten of materiaal. Om in de diepte te gaan, moet je bijvoorbeeld een actiepunt extra afgeven en een touw op de tegel leggen. Alle volgende spelers kunnen nu het touw gewoon gebruiken en moeten dit extra punt niet afgeven. De speler die het touw plaats krijgt wel een touwfiche (die punten opleveren op het eind). Een watertegel doorzwemmen kost je 2 actiepunten en zuurstof. Als compensatie krijg je wel de waterfiche (als die er nog ligt). Je kan ook een boot gebruiken (als je die bij hebt), dit kost je 1 actiepunt, je kan zo wel geen waterfiche verzamelen. De wondertegels betreden kost 1 actiepunt, heb je een camera bij en geef je nog een actiepunt op, dan krijg je het wonderfiche mee. De engtes kosten je het meeste actiepunten, nl. 1 + de waarde van de engte (zijnde 1,2 of 3). Als je niet het nodige materiaal hebt om een tegel te betreden, mag je al je vijf actiepunten afgeven (dus je ganse beurt) om de tegel te betreden. Ook wanneer je geen voedsel hebt aan het begin van je beurt, moet je je 5 actiepunten afgeven om op die manier terug naar het kamp of de startplaats te geraken.
3) Voor 2 actiepunten kan je je rugzak gaan laden in je kamp of op de startplaats. Je kan je kamp ook voor 2 actiepunten ergens in de grot opbouwen. Het terug inpakken van je kamp kost je 1 actiepunt.
Ongebruikte actiepunten in een beurt vervallen, dus gebruik je actiepunten wijs en probeer het maximum uit je beurten te halen. Zo gauw alle tegels zijn opgebruikt, krijgen alle spelers nog 3 ronden de tijd om terug naar de uitgang (startplaats) te komen. Indien dit niet lukt, kunnen ze het spel niet winnen. Nadien worden de punten berekend. De spelers krijgen punten voor hun verzamelde fiches en bonussen voor diegene die er het meeste heeft in elke categorie (8 punten voor de eerste, 4 voor de tweede) * 2 punten voor : - touwfiches - wonderfiches (foto) - engtefiches waarde 1 * 3 punten voor : - waterfiches - engtefiches waarde 2 - dieptefiches waarde 25 * 4 punten voor : - engtefiches waarde 3 - dieptefiches waarde 50 * 5 punten voor : - dieptefiches waarde 75 of meer
Conclusie : The cave is naar mijn inziens ietsje moeilijker om te spelen dan K2, omdat er met meer zaken rekening dient worden gehouden. Er zijn meer fiches, prulletjes en krulletjes. Als u nog geen van beide spellen in huis heeft, maar geïnteresseerd bent, zou ik uw keuze baseren op het thema dat u het beste ligt en als het voor u niet uitmaakt en u zoekt een vlot spel met toch voldoende diepgang, dan zou ik voorlopig voor K2 kiezen.
+ de dobbelstenen zijn op zich redelijk tof + het is een leuke kickstarter-extra, beter dan een extra kaartje of dobbelsteentje + zéér snel tussendoortje door het gefixeerd aantal ronden (bij Martian dice bv. kan het soms wel eens langer duren en gaan slepen)
- voor de lage gebouwen hadden ze beter een ander dak genomen, het platte dak is een beetje verwarrend (met de benedenverdieping) - het is een dobbelspelletjes als een ander, enkele beslissingen kunnen doorslaggevend zijn, maar je gooi bepaalt uiteindelijk de uitkomst - er zitten eigenlijk te weinig overwinningskaartjes in van de lagere gebouwen (misschien door onze foute tactiek, die we naar het einde van het spel wel aanpasten)
+ het spelconcept is leuk en strak + schrijven op een speelbord, de eerste keer deed het raar, maar het is wel geinig gevonden + roll through the ages op een speelbord ipv op een papiertje, zo zou ik het allemaal het best kunnen omschrijven + prima overzicht van de punten op het speelbord + dat spel hoort echt WEL thuis in de mid-box-games-reeks van Alea
- hoge scores halen is niet evident, de piraten zijn er wel erg snel elke keer (en verdedigen blijkt niet makkelijk) - voor linkshandigen zijn uitwisbare stiften een hel - de speelborden kan je afvegen met een droge doek, maar ik raad een nat doekje aan, anders gaat je bordje toch op termijn een kleurverandering ondergaan - ik vrees bij volgende speelbeurten wel voor een redelijk stereotype spelverloop, dus qua herspeelbaarheid weet ik het niet
Dit is zonder meer één van de spellen waar ik met meer dan gewone verwachting naar uitkeek. In de eerste plaats omdat dit een Colovini is en dit staat bij ons in de club garant voor speelplezier, éénvoudige spelregels, vlot spelverloop en niet al te veel kleine regeltjes. Daarnaast komt het spel van een Italiaanse uitgever wat dan weer staat voor mooie artwork, dus deze combinatie zou wel eens een hit kunnen zijn.
Op het eerste zicht voldoet het spel in ieder geval aan de verwachtingen. Het ziet er mooi uit, de spelregels zijn duidelijk en redelijk snel doorgenomen. Ik ga u hier dan ook in het kort even een overzichtje geven van hoe het spel verloopt.
Het spel bestaat uit een speelbord, dat verdeeld is in verschillende landschapstypes. Je kan het eigenlijk redelijk goed vergelijken met het speelbord van Smallworld. Daarnaast krijgt elke speler 30 spelerspionnen (mooie plastieken miniaturen), een set van 6 krachtkaarten met waarde 4 t.e.m. 9 en de scorepionnen zijn in dit spel piramiden (bestaande uit twee delen, zo gauw je boven de 100 punten komt, mag je het tweede deel op de piramide plaatsen). Tenslotte omvat het spel ook nog 30 speciale kaarten die je hier en daar tegen de gewone regels laten zondigen.
Het spel verloopt over vijf rondes, waarin de spelers telkens 4 stappen uitvoeren : 1) Keuze van de krachtkaart 2) Plaatsen van de pionnen 3) Conflicten afhandelen 4) Punten tellen
1) De spelers kiezen allen een krachtkaart uit hun hand die ze deze ronde willen spelen. De krachtkaarten tonen een landschapstype (wat belangrijk zal zijn voor de score) en een getal dat je kracht aangeeft (van 4 t.e.m. 9). Afhankelijk van het aantal spelers en de ronde waarin we ons bevinden krijgen we ook een aantal pionnen waarmee we het deze ronde moeten stellen. Let op : je mag elke krachtkaart maar één keer in het hele spel gebruiken. Eén kaart ga je overhouden, deze telt mee voor de slottelling.
2) De spelers plaatsen om beurten, te beginnen met de speler die aan de leiding staat met de punten, hun pionnen op het speelbord. Er zijn in dit spel geen plaatsingsregels, dus niets moet aangrenzend of op een leeg vak. Nadat je een pion hebt gezet, mag je ook nog een andere pion, die reeds op het bord stond, verzetten naar een aangrenzend gebied. Dit blijven we herhalen tot alle spelers hun pionnen hebben ingezet deze ronde.
3) Beginnende van de speler met de meeste punten, ga je na of er gebieden zijn waarbij er meerdere stammen samen staan. In deze gebieden volgt er een conflict. De spelers draaien hun gekozen krachtkaarten (in fase 1) om en vergelijken de kracht. Om de kracht te berekenen vermenigvuldig je het aantal pionnen met de waarde van je krachtkaart. Nadien kan de overwinnaar twee zaken kiezen. Ofwel gooit hij de tegenstrever onherroepelijk van het bord ofwel gaat hij vredevol samenleven. In ruil krijgt hij dan een speciale kaart. Bij gelijke stand leven de stammen vredevol samen en krijgt niemand een kaart. Staan er meerdere spelers in een gebied, dan worden ze ofwel allemaal van het bord gegooid door de winnaar of leven ze allen vredevol samen.
4) Beginnende met de speler met de meeste punten, worden er punten verdeeld. Je scoort elk domein waar je aanwezig bent. Een domein is een deel aangrenzende gebieden (of één gebied). Je scoort één punt voor elk gebied in het domein en je krijgt bovendien nog een bonus voor elk gebied dat overéénkomt met het landschapstype op je krachtkaart vermenigvuldigd met zichzelf (1-4-9-16-25-36). Indien je domein geen enkel gebied bevat dat overéénkomt met het landschapstype op je krachtkaart scoor je het hele domein niet.
Nadat je zo vijf ronden hebt afgehandeld volgt er nog een slottelling waarbij je scoort voor : - de bonuswaarde van de krachtkaart (staat onderaan rechts op de kaart) die je nog niet gebruikte - 1 extra punt voor elke speciale kaart die je nog op handen hebt De speler met de meeste punten wint uiteraard!
+ meermaals aan tafel gevallen "Wallace is geniaal" + deductie tot de max. + brainburner als je hier niet echt goed in bent (zoals mezelf) + met enkele zéér eenvoudige spelregels een prachtig spel uitgewerkt + een systeem dat tot in de puntjes blijkt te werken + uiteindelijk komt iedereen relatief bij elkaar in de buurt als het op het oplossen van de zaken aankomt
- oranje overheerst nogal het speelbord - als je ondersteboven moet lezen (tegels, bord, kaarten) is het ietsje moeilijker
Indien u dit spel in Essen aan het zoeken bent geweest, zal dit tevergeefs geweest zijn. Floodgate games, een sympathieke "kleine" Amerikaanse uitgever kon niet tot in Duitsland geraken. Ik heb hem nog enkele adresjes bezorgd om het spel via een Europese verdeler tot daar te krijgen, maar dit is blijkbaar niet meer gelukt binnen de korte (en drukke) tijdspanne.
Jammer moeten we eerlijk bekennen, beter voor spellenclub SpinLi wel, want wij kunnen dit prachtige spel aanbieden op onze spellenavonden.
In Legacy : gears of time gaat u tijdreizen. Op zich geen alledaagse bezigheid, maar hier gaat u proberen het verleden te manipuleren om zo in de toekomst een mooi resultaat neer te zetten.
Als uitvinder zijnde is het altijd makkelijk als je bepaalde zaken in het verleden kan regelen, zodat je in de toekomst de nodige kennis en vaardigheden heeft om uw droomuitvindingen te verwezenlijken. Qua concept lijkt dit dan ook een beetje op Khronos (Matagot), het spel zelf is echter toch héél wat anders. In dit spel zijn vooral de kaarten belangrijk. Het spel verloopt over 4 ronden. Elke ronde zullen we iets meer tijd in de geschiedenis hebben en kan je dan ook verder terug in de tijd reizen.
In een beurt voert een speler drie acties uit. Hij heeft de keuze tussen :
- naar het verleden reizen
- een uitvinding (technologie) doen
- de bestaande uitvindingen beïnvloeden
- neem één kaart (van de bovenste twee) van de trekstapel
- speel een lotkaart
1) Naar het verleden reizen : je kan zo ver terug reizen als je wil, maar pas op, je kan in deze ronde niet meer terug vooruit in de tijd reizen. Als je dus onmiddellijk je invloed wil gaan uitspelen te lang geleden, zit je een beetje vast in het verleden.
2) Een uitvinding doen : leg een kaart uit je hand op het speelbord, in de tijdszone waarin je je bevindt en leg een aantal handkaarten af (afh. kostprijs van de uitgespeelde kaart). Leg een aantal invloedsblokjes uit de algemene voorraad, gelijk aan de kostprijs van de kaart, op de uitvinding. Het aantal kaarten dat in een bepaalde tijdszone mogen worden neergelegd staat bovenaan op de track aangegeven. (deze zal elke ronde verschuiven en meer uitvindingen toelaten).
3) de bestaande uitvindingen beïnvloeden : gebruik een actie om invloedsblokjes uit je persoonlijke voorraad op een uitvinding te leggen. Deze blokjes heb je bij aanvang van het spel nog niet. Wanneer ze van het bord worden verwijderd komen ze in je persoonlijke voorraad terecht.
4) trek één kaart : neem de bovenste twee kaarten van de trekstapel en hou er één van
5) speel een lotkaart : dit telt niet tot de 3 acties die je mag uitvoeren. Je voert het effect van de lotkaart uit. Sommige blijven de ganse ronde liggen, de anderen worden onmiddellijk afgelegd.
Nadat alle spelers hun beurt gespeeld hebben, gaan ze terug naar het heden, wordt de tijdstrack aangepast (verschoven) en gaan we over naar een scoreronde.
In de scoreronde worden eerste historische disputen (fouten) gezocht. Je vertrekt best vanuit het heden en kijkt of de uitvindingen die er liggen alle nodige voorafgaande uitvindingen hebben op het tijdsspoor. Is dit het geval worden de punten uitgereikt aan de speler die op deze kaart het best vertegenwoordigd is (invloedsblokjes). De spelers die de benodigde kaarten in het verleden hebben liggen voor deze kaart scoren overigens ook punten hiervoor. Zo overloop je alle kaarten. Kaarten waarop geen invloedsblokjes liggen of die niet alle basisvoorwaarden hebben, worden verwijderd vooraleer te tellen (blokjes die hierop liggen gaan naar de algemen voorraad). De winnaars van bepaalde uitvindingen nemen telkens één blokje terug van de kaart en voegen dit toe aan hun persoonlijke voorraad.
De speler die na de vierde ronde het meeste punten heeft weten te verzamelen wint dit spel.
Misschien zegt deze bespreking zeker niet alles, het is dan ook vrij abstract om zonder concrete voorbeelden het spelprincipe uit te leggen. Maar ik hoop dat u op deze manier toch een zicht heeft gekregen over het algemene spelverloop.
De kwaliteit van de artwork en het materiaal is uitstekend. Bovendien waren in ons exemplaar sleeves voorzien om de kaartjes netjes in te stoppen. Als dan ook de achterkanten van deze sleeves nog zijn bedrukt met dezelfde afbeelding als de achterkant van de kaarten, dan kunnen we enkel nederig buigen en zeggen : "Dank je wel Floodgate games".
Qin is één van de Essen-releases uit het rijke lijstje van Pegasus. Een Reiner Knizia daarbovenop, dus het belooft één van de lichtere, snel speelbare spellen te zijn. In Qin ga je puzzelen met tegels om te proberen jouw pagodes op het bord te krijgen. De speler die er als eerste in slaagt om al z'n pagodes weg te spelen, wint het spel. 
Escape is zonder meer een buitenbeentje in de Queen reeks, maar het past wel wonderwel bij de uitgeverij.
Diavolo is wederom zo'n klein spelletje in zo'n klein rond, blikken doosje. U hoort ons dus al afkomen : eenvoudige spelregels, snel spelverloop en onmogelijk om te winnen tegen de kids. 
Dit spel bestaat al een tijdje, maar heeft nu ook eindelijk spellenclub SpinLi bereikt. Onze Nederlandse vrienden van blackstories.nl maakten er ons attent op dat we dit spel toch maar aan onze collectie moesten toevoegen. Black stories is een spel dat geschikt is voor alle spelersaantallen, van 2 tot ... Je kan dit spel ook prima gebruiken in de wagen tijdens een langere reis en u wil de kinderen bezig houden. 
Terra Mystica (Feuerland spiele) :
In Asgard wordt het "Noorse-Goden-thema" nog een keertje aangesneden. Aanvankelijk leek het dan ook een Yggdrasilkopie, maar na het lezen van de spelregels zit er toch wel een ander spel onder de motorkap. In Asgard ga je de strijd aan met en tegen de goden. Het komt er eigenlijk op aan dat je aan de juiste kant staat op het juiste moment. 
Homesteaders (Quined) :
Zoals beloofd ook nog een bespreking van het laatste spel van AEG en tevens tweede deel in de Tempest-reeks na Courtier en voor Dominare. 
Dominare is het derde spel uit de Tempest-reeks (het tweede komt morgen). Bij Courtier meldde ik nog dat er verschillende spelconcepten zouden gebruikt worden, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat, na het lezen van de spelregels, dit een Courtier met een speelbord is. Uiteindelijk ga je ook hier weer spelen met kaarten, die een invloed uitoefenen op delen van de stad dit keer. Als je het meeste invloed weet te verkrijgen in een stadsdeel krijg je hiervoor een tijdelijke bonus. De speler die op het einde van het spel de beste combinatie op de "mat of tafel beter gezegd" heeft liggen, wint het spel. 
Ik durf af en toe wel eens een voorspelling doen en bij deze geef ik u dit al mee : Terra Mystica is de Trajan van 2012!
La Venise du Nord (Asyncron) :
Er zijn in Essen wel enkele "visspellen" verschenen, één ervan was deze Swordfish. In dit spel ga je, zoals de titel wel doet vermoeden, op visvangst naar zwaardvissen. Het spel verloopt over 15 ronden (en 2 fasen) en elke ronde bestaat uit zes fasen : 
Suburbia (Bézier games) :
VivaJava is een semi-coöperatief bordspel waarin je samen met je medespelers een stel onderzoekers bent die op zoek gaan naar de perfecte smaak. Op zoek naar de lekkerste bonen over de ganse wereld om een mooie smaakcombinatie te maken met een passend aromapalet.
Escape - the curse of the temple (Queen games) :
Courtier is het eerste spel in de Tempestgroep, een groep van spellen die AEG lanceerde in Essen die zich allen afspelen in hetzelfde universum. Het valt ook onmiddellijk op aan de dozen en het artwork dat dit van één en dezelfde familie is. Toch proberen ze er op zich staande spellen van te maken, elk met hun spelprincipe. 
Libertalia (Asmodée) :
)
Weken, zo niet maanden voor Spiel werd dit spel al gehypet en nadien zoals steeds in dit geval afgebroken, nog vooraleer iemand het spel in levende lijve had gezien, laat staan gespeeld. Natuurlijk heeft dit spel een unieke gimmick in de vorm van draaiende tandwielen, die aan elkaar zijn verbonden en op die manier zorgen voor een dynamisch en veranderlijk spelverloop waarmee je als speler dient rekening te houden.
Nautilus (Asmodée/Libellud) :
Met het schaamrood op de wangen moet ik u bekennen dat ik Dr. Who niet ken(de). Het schijnt een zéér bekende Britse tv-serie te zijn. Wat mij wel interesseert is het feit dat Martin Wallace hiervan een kaartspel maakte. Dit kaartspel komt in zeker zin overeen met Discworld - Ankh Morpork omdat je ook hier met de kaarten voor héél wat leuke dingen gaat zorgen. Het is echter niet volledig hetzelfde. Ten eerste zegt het thema mij persoonlijk véél minder, waarschijnlijk ook omdat ik de serie niet ken. Ten tweede ga je hier echt wel frontaal in de aanval. Het komt er eigenlijk op neer dat Dr. Who en nog enkele "goeie" proberen om jouw locaties te beschermen en dat je "gespuis" gaat inzetten om de locaties van de tegenstrevers te vernietigen. Laat het ons gerust een Revolver voor meer dan twee spelers noemen. 
Diavolo (Asmodée) :
Snowdonia is zo'n spel waar je mij wel warm voor kan krijgen. Een worker-placement-game, jawel toch weer een worker-placement-game. Ook dit keer, toeval of niet, zijn er treintjes bij betrokken. Geen mooie plastieken miniatuurtreinen, dat is misschien het enige minpuntje. Een opmerkelijke vaststelling bij dit spel is dat het speelbord eigenlijk enkel overzichtjes huisvest en dat de dingen die er echt toe doen kaarten zijn die rondom het speelbord liggen. 
Atlantis rising (Z-man) :
What's your game kennen we hoofdzakelijk van hun big-box-games zoals Vasco da gama en Vinhos. Ook dit jaar was het de bedoeling om met zo'n klepper naar Essen te komen, maar Madeira : pearl of the Atlantic heeft het niet gehaald. Geen erg dit keer (ook Vinhos haalde het niet vorig jaar), want ze brachten nog twee andere spellen mee. Asgard (waarover later meer) en het kleine doosje van Oddville.
Ginkgopolis (Pearl games/Z-man) :
Fairy land is nog eens een goed ouderwets set-collecting-spel. Het viel me op dat ik bijzonder weinig kaartspellen uit Essen meebracht en ook deze stond aanvankelijk niet op onze lijst. Met wat geluk liep ik de uitgever tegen het lijf en hij prees me dit spel aan terwijl ik een ander spel aan het oppikken was. De man die me aansprak was niemand minder dan de auteur van "Kingsburg", dus alleen om die reden leek het zeker een goed idee om dit spel eens een kans te geven.
1984 - Animal farm (Kuznia gier) :
Een spel van Knizia dat wordt uitgegeven door Pegasusspiele, dat verdient direct onze aandacht. Zoals verwacht zijn de spelregels duidelijk, rechtlijnig en gaat het hier dan ook echt wel om een typische Knizia. Waar ik me al wel aan stoor, nog voor ik het spel gespeeld heb, is het thema. Het thema op zich is niet zozéér het probleem, want dat ziet er allemaal wel mooi uit ... maar het past gewoon totaal niet bij het spel.
Among the stars (Artipia) :
Dit is één van de spellen waarnaar ik heb uitgekeken. Ik ga met de deur in huis vallen en onmiddellijk een probleem aankaarten : voor dit spel moet u met z'n vieren zijn, niet meer en niet minder. Bovendien wordt er ook nog eens een stoelendans of twee uitgevoerd tijdens het spel, dus misschien haakt u nu al af. Ik zou het echter op prijs stellen als u toch nog even verder leest.
Aztlan (Ares games) :
De tweede uitbreiding die onze Tsjechische vrienden van CGE op de markt brachten. Deze "festival season" is een uitbreiding voor hun populaire spel "Dungeon lords" dat twee jaar geleden het levenslicht zag in Essen. Mensen die de spellen van Vlaada Chvatil zo'n beetje kennen, weten dat het geen spellen voor beginners zijn. De spelregels zijn steeds met de nodige humor opgesteld, ze zijn duidelijk, maar ze zijn ook vaak overweldigend. Ook nu weer ga ik me dan ook beperken tot het opsommen van de zaken die nieuw zijn in de uitbreiding. 
Call to Glory (WGG) :
Courtier (AEG) : 
De titel alleen ons wakkerde onze interesse aan. George Orwell's meesterwerk vertaald in een bordspel??? Daar moesten wij het fijne van weten, zeker als je weet dat het van de makers van Alcatraz-the scapegoat komt. Het spel staat garant voor tonnen interactie, als u daarvan houdt, lijkt me dit zelfs een must-have voor uw collectie.
Spectaculum (Pegasus) :
Het tweede deductiespel uit de reeks, na P.I. van Treefrog. Zoals reeds daar vermeld ben ik hierin bijzonder slecht, maar na het lezen van deze spelregels ben ik toch blij gezind en kan ik eigenlijk niet wachten om het spel een keertje te proberen. Hurrican is gekend van z'n Mr. Jack spellen en ook dit spel heeft terug dezelfde artwork gekregen, dat kunnen we enkel toejuichen. Ook de personages in het spel kennen we vanuit de andere spellen. 
Smash up (AEG) :
Mercurius is het derde en laatste spel van Rebel dat we op de blog bespreken. Inzake dit spel kan ik niet duidelijker zijn dan dat dit een aandelen/handelspel pur sang is. Het enige wat u dient te doen in dit spel is het kopen en verkopen van aandelen en grondstoffen. U kan daarnaast de prijzen gaan aanpassen d.m.v. kaarten en zo gauw deze stapel kaarten is opgebruikt, eindigt het spel en wint de speler met het meeste geld. 
Oddville (What's your game?) :
Of u dit spel hier op de markt gaat vinden, dat weet ik niet. Skyline is een kickstarter extra van het spel Groundfloor. Aangezien wij de vertaling van de spelregels voor onze rekening genomen hebben (met dank aan Nico), kregen wij een extra dikke spellendoos in Essen en hierin zat ook dit spel vervat. Over Groundfloor verschijnt hier later waarschijnlijk nog wel het één en het ander.
Als u deze spelbespreking heeft doorgelezen, zal u misschien een kleine Aha-erlebnis meemaken. Laat er geen twijfel over bestaan, dit spel is van de makers van K2, het spel waarin u die hoge berg probeerde te bedwingen. Wel, hoge toppen scheren, dat doen we niet alleen moeten ze in Polen gedacht hebben en Rebel gooit er iets in de diepte tegenaan.
Skyline (TMG) :
Saint-Malo (Aleaspiele) : 
Dit is zonder meer één van de spellen waar ik met meer dan gewone verwachting naar uitkeek. In de eerste plaats omdat dit een Colovini is en dit staat bij ons in de club garant voor speelplezier, éénvoudige spelregels, vlot spelverloop en niet al te veel kleine regeltjes. Daarnaast komt het spel van een Italiaanse uitgever wat dan weer staat voor mooie artwork, dus deze combinatie zou wel eens een hit kunnen zijn.
P.I. (Treefrog) :
Indien u dit spel in Essen aan het zoeken bent geweest, zal dit tevergeefs geweest zijn. Floodgate games, een sympathieke "kleine" Amerikaanse uitgever kon niet tot in Duitsland geraken. Ik heb hem nog enkele adresjes bezorgd om het spel via een Europese verdeler tot daar te krijgen, maar dit is blijkbaar niet meer gelukt binnen de korte (en drukke) tijdspanne.
